Maandag 27 October 1819. 72'" jaargang, Een meisje met karakter, ta Mcnat TWtekfl"» art aft. htcrcoff1"1 Td< Mo. 103 eo 617. Bericht. Zij, die .ich met ingang van 1 Nov. 8g> pooi minstens 3 maanden op de „Scbiedamsche Courant" abonneeren, ontvangen de tot dien datum verschij nende nummers gratis. Ho 16194 BUITENLAND. De Eatente, Roemenië en Hongarije. Zoo DMïii weet, heelt de Entente aan Roemenie een nota ^gezonden, nadat Sir George Clark te Boedapest persoonlijk een onderzoek had ingesteld naar den toestand aldaar t In deze nota begint de Raad met uitdruk king "te geven aan zijn levendige voldoe^ ning, (dat de gloemeensche regeering blij kens de aan Sir Geoige Clark gedane ver zekeringen, or op is gesteld haar verdra gen van bondgenootschap met de Entente- mogendhéden te handhaven. De yertegeh. p'oordigers dier mogendheden jvillen geheel openhartig zijn ten opzichte van Roemenie en deelen het dus zonder voorbehoud de idrie besluiten mee, betreffende de drite kwesties, die aanleiding hebben gegeven tot verschil van meeningDe 'Roemenen moeten wel begrijpen, dat de Entente met sympathie hun eischen ,heeft onderzocht en dat de desbetreffende besluiten zijn. ge nomen in het belang van den vrede en het algemeen welzijn. AVat betreft de landsgrenzen, had Bra- tianu er op aangedrongen, dat Roemenie de beide oevers van den Maros zou krij gen tot aan den .Teiss, de stad Bichiv Ciaba en een grens pret Hongarije, die .tot 20 K.M. ton Westen van den Arad- Satmax-spoorweg zou gaan. De Opperste Raad kan tot zijn jspijt niet op deze eischen ingaan, (aangezien het hem onmogelijk is terug te komen pp clausules, die reeds gijn "meegedeeld aan alje geallieerden en Üie als definitief {noeten worden be schouwd. AVat betreft de speciale bepalingen ten bate der minderheden .van andere dan Roe- mieensche nationaliteit, is de vredescon ferentie overtuigd dat zij gehandhaafd moe ten worden. Die bepalingen vloeien voort uit éen principe, dat ten doel heeft nieuwe oorlcgsoofrzaken weg te nemen. De beslis singen van de Entente zijn ongetwijfeld slecht begrepen door de Roemeensche re geering. Het g|aat er niet om inbreuk te maken op de onafhankelijkheid van. Roe menië. Men vraagt Roemenië eenvoudig zich to onderwerpen aan de statuten van den Volkenbond, waarvan het heeft ge vraagd lid te zijn De Opperste Raad be vestigt nog eens, dat hij, zoodra de Roe meensche regeering zich bereid verklaart het vredesverdrag met .Oostenrijk te teeke nen, van zijn kant er in toestemt zekere wijzigingen te onderzoeken, die zouden kunnen wonden aangebracht aan het re glement ter bescherming 'der minder heden. De principes van dit reglement moeten echter intact blijven. Ten slotte behandelt de nota de kwestie der Roemeensche bezetting van Hongarije, waar de Roemenen zonder toestemming der Entente voedselvoorraden en materieel heb ben gerequireerd, dat aan de Entente mogendheden gezamenlijk toekwam inge volge de bestaande verdragen, die ook door Roemenië zijn geteebend. Ten einde nu uit te maken, welk 'deel dezer voorraden enz. aan Roemenië toebehoort en welk deel aan de gezamenlijke mogendheden toekomt, zal er een intergeajlieerde sub-commissie van dooi? 1 CHARLES G Alt VICE. Vrjj maar het Engelsch, .66) BUREAU: LANGE HAVEN 141 (HOEK KORTE HAVEN). «fe ziet er vanmoiqgan, wat bleek' uit, Crayson," zei Strong. „Zeker hard ge werkt, hè? Hoe dwaas is dat toch,"- ging hjj voort, toen Lyoett knikte en toestem1 Mend zijn schouders optrok. „Als een man m vak begint. -heeft hij de grojptstel moeite werk' te krijgen; maar zoodra het min of meer ormoodig wordt, krijgt hij mei te veel'. Dit is bet, waar ik mlet je ever wou spreken. Het besluit is bijna door de commissie genanten, 'dat er een nieuw gesticht gebouwd zal "worden; nu kwaïni het mi mij op, of je niet geneged, zou zijn, dit oude huis of liever den groind fes vfcrkoo- pd- "Dm zoud-ep. wij het wel graag willen KOopen." lyoett hield zijn adem in ea zijn oog leden vielen meer. Dat de maai dezen mor gen aini juist met zujlk een voorstel' aam- Kwaanj Was bijna om tei lachen. Lycett had gEqptien lust in eein zenuwarihtigen l'ach uit te haasten. t»? eten goede s'ojmi voor je kutajnen Krijgen'-, ging Strcing voort, vboroverge- wgen en met zijd stok! langs de figuiren van! «w tapijt sörijtende; „ik zou Kaast zeggen' den overdreven, groeten prijs." j,Donk' je", .zei Lycett. „HeeJI vridnitelijk: de commissie voor herstellingen en vergoe dingen naai- Boedapest worden gezonden. Een vertegenwoordiger van Roemenië zal in die commissie zitting hebben. De nota roert ook den politieke,n too stand in Hongarije aan en spreekt als haar meening uit, dat er te Boedapest een re geering moet zetelen, die de orde kan hand haven, de wet doen eerbiedigen, de vrij heid der verkiezingen waarborgen en 'de vredesonderhandelingen leiden. Do regee ring van Friedrieh voldoet niet aan die eischen der Entente, aangezien alle poli tieke partijen er niet in vertegenwoordigd zijn. Als Friedrieh geen nationaal ministe rie kan of wil samenstellen, dat de Hon garen dan bedenken, dat de geallieerden alleen een regeering zulten erkennen, zoo als zij die wenschen. De Raad houdt zich overtuigd, dat dit ook de wensch van Roe menië is. Ook wenscht de Opperste Raad de ver zekering te ontvangen, dat de geweren, bestemd voor de Hongaarsche politie en gendarmerie, zullen worden overgedragen aan de Hongaarsche autoriteiten, zooals de Roemenen reeds beloofd hebben. Ook wil de Raad, dat de Roemeensche troepen het land zullen ontruimen. Trouwens, zegt de nota, Roemenië zelf zal wel verlangend zijn zich te ontdoen van de taak, die al zijn krachten absorbeert. Bovendien is het noodig, dat Hongarije wordt verlost van het juk, dat op het land drukt. De Roemeensche regeering schijnt met deze nota niet erg ingenomen te zijn en het thans over eon anderen boeg te wil- "en werpen. Volgens de AVeensche corr. van het „Acht Uhr Abendbiatt" stelt de Roemeensche re geering zich thans op het standpunt, daij de conferentie te Parijs niet competent is om over den vrede tussehen Roemenië en Hongarije te beslissen, want de oorlog, dien Bela "Kun tegen Roemenië begon en waarvan het gevolg was de bezetting van Boedapest door de Roemeniërs, is een Hon gaarsch - Roernee n s che oorlog geweest en be hoort niet tot den wereldoorlog, .Ook beweert de Roemeensche regeering, dat Roemenië dezen oorlog alleen, zonder eenigen bond genoot heeft gevoerd en daarom staat hel alleen aan haar met Hongarije vrede te sluiten. De Entente erkent dit standpunt niet, maar de Roemeensche regeering schijnt voorloopig van geen toegaven te willen weten. Volgens denzelfdan correspondent is de eigenlijke leider van dit verzet de kroon prins van Roemenië, die het voornemen moet koesteren Hongarije en Roemenië te vereenigen. Hij gaat zelfs, naar het heet, zoover, Hongarije in dat geval herstel der oude grenzen te beloven. Als het „Acht Uhr Abendbiatt" goed is ingelicht, kan de veranderde houding van Roemenië nog aanleiding geven tot heel wat onaangenaamheden en wordt de op lossing van het Hongaarsche vraagstuk' voor langen tijd uitgesteld. Uit het Engelsche Lagerhuis. De NorthcKffe pers in Engeland is reeds lang bezig de regeering van Lloyd George 'je bestoken. Ze vindt daartoe een. .prachtige aanleiding in de moeilijke financieel© om standigheden, waarin het rijk verkeert en verwijt de regeering dag aan dag, dat zij het geld met handen vól over den balk werpt. Inderdaad is de begrooting bij lange na niet voldoende geweest en wordt zij met reusachtige bedragen overschreden. Een kolfje naar de hand van de regee- ringsbelagers is het incidentje (want meer was het niet) van verleden Donderdag, .toen een amendement van de regeering hij jete behandeling van dc vreemdelingenwet werd verworpen. Het tegenstemmen van rege-e- ringsgetrouven sproot met zoo zeer voort uit wantrouwen jegens het Kabinet als wel uit een zucht om te demonstreeren, dat mep. tegenover de vreemdelingen op zijn hoede wil zijn. D© spionagevrc-es zit er ook bij de Engelschen nog vast in. Ook in ander opzicht leert het ververpen van het bewuste amendement, waarbij geen enkele buctenlandsche loods meer een oer- iiücaat kan krijgen, iets, n.L dat de afge vaardigden niet langer wenschen te loopen aan den leiband der regeering. Tijdens den oorlog vond het Lagerhuis alles goed, wat Lloyd George voorstelde en ook nog na het eindigen van don krijg danste de meer derheid naar de pijpen van het kabinet In het reces hebben de heeren blijkbaar hun zelfstandigheid herwonnen De kwestie ,op zich zelf is een storm in ©on glas water. De regeeringspartijen zijn het reeds jnet het kabinet eens geworden o\ er de ,te volgen gedragslijn. Het amende ment zal .opnieuw ingediend worden en dar zullen de Jedon van de regeeringspartij voorstemmen, nadat eerst het kabinet verze kerd zal hebben, zijn volle aandacht aan het vreemdelingenvraagstuk te zulten blij ven wijden. Niet alleen de Northcliffe-pers ook: leden van bet Hoogerhuis hebban de regeering gewezen op den ernstigen financieelen toe ■stand, waarin hot land verkeert. Lord Buck- master betoogde .uitvoerig, dat de vermin dering der .uitgaven na ilen oorlog niet voldoende was, en citeerde het nieuwe no geeringsblad „The Future", waarin gezegd wordt, dat .Engeland per dag twee millioen pd. st. meer uitgeeft dan het ontvangt. Engeland, zeide lord Buckmastar, is op deze wijze op yveg naai* het staatsbankroet, flij gaat na, .welke gevolgen een dergelijke ramp voor Engeland zo.m hebben, on {noemt dit leen schande Voor het land, d:e bijna gdlrjk zou staan piet een foor den vijand toeg-e- brachte nederlaag. Nadat lord Witten!aam had uitgewijd over de middelen, waartoe de regeering haar toevlucht zou jnoeten nemen om dit gevaar af te penden, en hierbij eenige argumenten had aangevoerd ,tegen oen heffing ineens, kreeg de regeering het woord bijt monde van lord Milner. - Deze betreurde, /dat het debat over een zoo gewichtige ^aangelegenheid was begon nen, voor dat het ministerie van Financiën de noodige cijfers hieromtrent had •gepu bliceerd. Het pessimisme der vorige sprekers bleek hij volstrekt niet te deelen; volgens hem was de positie van Engeland op finan cieel gebied minder Jngunstig dan die van eerng ander land tea* wereld, met {uitzon dering van d© Afereenigde Staten, en -wel licht Japan. Het spreekt vanzelf, vervolgde Milner, dat de regeering het afgeloopen jaar enorme uitgaven heeft pmeten doen, o a. in ver band met de demobilisatie De buitenland- sche politieke toestand is nog steeds nieó geheel tot rust gekomen. Met Duitschlaad is weL js waar kort geleden vrede geslo ten, doch in Afghanistan en Egypte moeten nog groot© moeilijkheden worden overwon nen, terwijl de toestand in het nabije Oos ten zoodanig is, dat de vermindering der aldaar aanwezige .Engelschc troepenmacht slechts langzaam Jcan geschieden. Bovendien zijn verschillende belangrijke ontvangsten, waarop do regeering voor het loopeinde jaar had gerekend, uitgebleven Zoo zal b.v. de opbrengst van den verkoop van het overgebleven militaire materiaal, die honderden jniUioenen zal bedragen, het volgende jaar ten goede komen. van. u, m)r. Strong, maair ik ben niet van plan mijh Kuis te vorkoopen." „Ach, maar denk er eens over na mijn heer Grayson;" zed Strong overredend. „Het is een heel aardig huisje, waar u nu jn woont, djat is koo-, maar toch eigenlijk |niet in evenredigheid met uw middelen, en uw positie. Ato-ojr dje som', die ik er voor zou krijgen, kunt u een heel gesciliikt terrein krijgen en zelf een nieuw* buis Halten zetten. Ik heb een plan in. raüjn hoofd, Idat u wel' zou aanstaan. U zal toch w*©! eens trouwen, het verbaasd ons allen, dat u dat pog niet gedaan hebt en dan dient u ecto) mooi huis tel bobben, beter gelegen dan dit." Lycett brandde van inwendige woede, dia ieder oogenbiik dreigde uit te bar sten. Hij haatte den man, die daar tegen over hem zat, en vriendelijk zijn plan ont vouwde, met een oogje op de opdracht, die hij zou krijgen, indien Lycett toegaf. Hij zou wel willen opstaan en Strong slaan, zoo hevig was de haat en de wrok, die binnen in hem woedden; maar zijn stom was kalm, ja bijna fluisterend, toen hij zei „Ja, ik zie dat alles best in, maar toch ben ik niet van plan dit oude pand te verknopen. Het is zoo veel jaren in mijn familie geweest, weet u, en ik heb er mij aan gehecht; mijn vader en grootvader heb ben hier vóór mij gewoond en ik zou het graag in de familie willen houden. En wat de ligging betreft, die is bijzonder gun stig 1 Dicht bij het dorp en niet ver van Het totale bedrag der oorjogslastep. aldus lord Mil nar wordt vrij a1 gemeen geschat op acht milliard pdist. Doch hoe wel deze schatting wellicht de waarheid nabij komt, moeit men, om tot dit bedrag te komen, eenige veronderstellingen ma ken, waarvan er zeer aekar -danige on juist zrja. Men moet dan aannemen, dat de verkoop van het oiergcblevela oorlogs materiaal niets opbrengt, dat er gom pclrun* zal binnenkomen van het bedrag dar leef ningen aan vreemd© landen, die tien to taal van 1.6 milliard pdst. uitmaken, dat de Dominions hun schuld aan hel moe derland, ten Ledrage van tweehonderd mi hoen niet zullen bariton, ea dat et* van de door Duitschtend op te brengen, scha deloosstelling ntei.s terecht komt. Hoewel Minor niet behoorde tot dege nen, the van meaning zijn, dat Duiischtand tan volla aan zijn verplichtingen zal vol doen, geloofde hij evenmin, dat hot ge- haei in gebinefca zal blijven, fljj Vpf-ge^ leek 'dea huldigen toestand met diep. van 1816, La kwam tot de conclusie, dat do staatslieden van dientijd grootma moei lijkheden moesten overwuinea dan de te genwoordige. Toen hedroag het totaal der jaarlijksche belastingen een zesiiende deel van 'de totale schuld, thans bedraagt het ■een tiende deel. Milner gaf toe, da,t deze vergelijking ©enigszins mank gaat door de verminderd© waarde van het pond 'sterling, doch steilrio daar tegenover, dat de nataonale schuld v©al lager zou zijn gebleven, wanneer piet alles zoo enorm duur war© geweest. In dit verband maakte hij eemife opmer kingen over de duurta. Alle pogingen tot hot kunstmatig laag- houden der prijzen, achte Milner nood lottig. Dit was natuurlijk niot van toepas sing op de woekeru instemdeze moeten worden bestreden, evenals all© andere vor men van beroovmg. Maar een dahng der jjrijzem tengevolge van -een opgevoerde productie, nomade iord Münor een zegca. Een kunstmatige scherpe daling der prijzen zou ongetwijfeld een daling der loonon met zich brengcf.i, wat wdLcht een revolutie ten gevolge zou hebben; bovendien zouden hierdoor ito goederen ia waarde vermiaderau, waar mede de rente der oorlogsschukl zou moei ten worden betaald, terwijl, 't (Uedrag Üezclt- schuld evca hoog zou bhjven. Milncir was er van overtuigd, dat de min der bemiddelde klassan niet zwaarder moe ten worden belast; Mj wensohte de gretns tó (rokken bijl 'de inkomens vaar vijfden- honderd pd.st per jaar. Deze klassen heb ben door den oorlog veel getadieta en onge twijfelid zulten er talloozo gevallen zijn dat men van oimhariing kan spreken. Deze aangelegenheid beval hij in de meest op lettende zorg der bd'astimgawtaritoflten aan alvorens hierin eetaig besluit te mannen. By* al deze kwesties, verklaarde Milner ten slotte, moet men zoowel bif de rege ling deir uitgaven als bijl het baramcin der middelen van inkomsten voamaimelijik totim op d© uitwerking van deze maatnegetoia op den nitiomalen handel en de nationale pro duotie. De opvoering der productie is al leen In staiat, de moeiiïjkhc|ddn te ©vetr- winHjCltt, «n ©r moeten geen bezuinigingen woirden gemaakt op alles, wat) nieda kan weirken. tot deze opvoering Mjl®jelr TCr" zette zich in dit verband tegeia bezuinigin gen op „de opvoeding, het ivelieiaschappe- lijk onderzoek en de bevordering dor volks gezondheid. Milner eindigde toet ©dn baroepf te doen op de natie, een goed gobnuikte malben van de aanwezige grondstoffen, waar op het ojogenblik nog algemeen tegen gezondigd wondt. Hij Weigerde to golooven dat het land', dat orclrwimneind uit den 'grootste» oorlog van alle tijdph te Voorschijn was gdkotmlen, ten oinidjar zou gaan bij het bo st,rijdjbn dek volstrekt niet ©noVerkojuol^ke fimancieieile moeiiijikheicljdti. ReTolntïe?2:erii< hten in Dnitsfhland. Niettegenstaande de meermalen geuite de TIall. En het geld kan mij nu niet zoo heel veel schelen," voegde hij er met een glimlachje hij. „0 neen, zeker niet," bracht Strong in het midden, „maar toch Lycett stond op, hij kneep de handen achter op zijn rug stevig samen. Zou de man dan nooit met zijn antwoord tevreden willen zijn en heengaan? „Nu, misschien denkt u er nog eens ovca* na," zei Strong. Al sprekende stak hij zijn stok naar het gordijn en scheen iets naar zich toe te halen. Toen hij het voor zich had lig gen, bukte hij en nam het op. „Een dameshandschoen," zei hij, hem uitrekkende en hij liet hem op zijn knie klappen voordat hij hem op tafel wiero. Lycett deinsde achteruit, hij -vestigdede oogen met aandacht op den handschoen, zijn lippen bewogen; een akelig glimlachje speelde er om. „Een handschoen een dameshand schoen? O ja, ja, laat eens zien, wie is hier gisteren geweest? 0 ja, juffrouw AVar- ner is hier geweest om haar huishuur te betalen. Het is zeker haar handschoen; zij zal hem hebben laten vallen." „Dc ga er vanmorgen naar toe," zeide Strong, „ik zal hem meenemen als je 't goed vindt- Zij zal het heel erg vinden, een handschoen te verliezen," voegde hij er lachend bij. verzekering, dat Spaxlacus in Duitsdhland niets meer in de melk! te brokkelen heeft, schijnen de revoluioamairen hun plannen om do bestaande orde omver te Werpen, nog niot te hebben, otpgegoven. A'olgens de ihrjijnsche corr. van do Tel., heeft ma joor von Heeringeln op ©an vergadering van het Beriijnsche scherpscthuliersregimeat o. a. verklaard, dat er verscheidene re- otuti innaire krachten aan bet Werk wa ren om in eens te baraken, wht door af zonderlijke pogingen niet kon Worden ver wezenlijkt. Nadere bijzonderheden, wilde spreker niot noemen, Want de muren had den ooren. De revoiuienmare krachten Wa ren flink geoiganhcead en spi*. kon de diep beschamende medoiooimg doen, dut men onder hen vroegers kameraden zou aan treffen. De gev-chUWoarde van d:-z~ Roolc Garde mocht met andemchat Word'ii He. eenige euvel waar zijl aan, leed", was, dat zij in hot geheim m-oe-t wcrictn Hot leden tal bedraagt een getal van vijf cijfers m zou in gevat Van eein opstand belangrijk, alleen in Berlijn reeds groo'er Worden. De revoluü onnaar© organisaties diagen den naam van ,,R<walu'iounaire Matrozen-bomd" en „strijd-afdeebmg van klassebcWusle ar beiders". De oen',rate van beide bevindt zich in Berlijn; i,n alle groote sloden zijn onder-af dodingen. Mocht bet Waar zijn, dat Spartacus wa.t in dein zón heeft, dan zullen haar plannen Wal erg bemoeilijkt Worden dooi* de ono'-inig- heid, die er onder do Duitsoho bolsjeWiki sdiijut tel zijn oinistaain DeDuitscbe bladen bevatten oen medodeelïng van de commu nistische „Arbeiderszeitung" te Hamburg, volgens Welke de communis'iscbe partij van Duitsohland (Spar'acusboti-d) zioh ger ptilst beeft Atelgeus dit bcrlclit overviel de centrale piartij-ged-cl'egearJea met b'g'ln- salen, die tevaron niot aan do organLairi ter beslissing miren vooigcl-gd Aan bel slot van de heshmj-lAvrklaring stond, dat allo par.ijgenooten, die niet op het stand punt van deze beginselen stonden, uit de partij moesten treden Achl'ieta. van de 43 gedelegeerden sternieten tegön dc buginseln en Werden daarom besriliouwd als b' li'eai de partij te staan, en uitgenoodigd onmid dellijk deu pn,r ij-dag te verlaten. In do aankondiging Wordt er verder op geWezen, dat de minderheid zich onmid dellijk opnieuw moet organiseeren en dat de jWtijOTganisati© te Hamburg de uiteoet- mig vau de voorbereidende werkzaamhe den voor de organisatie Van do niouwo partij ter hand hoeft genomen. DivprüPn Do, uitvoering van het vredesverdrag. De Parijsche correspondent van de „Sun" verneemt, dat, wanneer de Opperste Raad van de Vredesconferentie besluit uiteen te gaan, bij opgevolgd zal worden door een raad, bestaande uit de gezanten van de vijf groote mogendheden, die als een soort van coördineerende commissie toezicht zal houden op de interpretatie en de uitvoe ring van het vredesverdrag met Duitschland en de verdragen met de andere landen. Spanje en D-u its chland. Uit Madrid wordt aan het ..Hamburge- Fremdenblatt" bericht, dat de Spaansche regeering, in verband met de verwachte uitbreiding van het handelsverkeer met Duitschland, besloten heelt, hot getal der Spaansche consuls aldaar aanzienljjk te ver meerderen. Amerika ansc he kolen voor F r a n k r ij k. Aga's correspondent te New-York meldt, dat tusschen Frankrijk en de regeering van do Vereenigdo Staten onderhandelingen zul len worden aangeknoopt voor de levering van 23 millioen ton steenkolen aan Frank rijk gedurende het jaar 1920. Rusland en de Aulandsoilanden De Russische staatscom missaris voorbui- Lycett klemde de tanden op elkaar. „Neen, neen, geef u geen moeite. Ik zal haar wel teruggeven." Hij strekte do band uit en nam den hand schoen op; lnj streed hard tegen een hui vering, die dreigde hem te overvallen en liet het ding, alsof hij zijn vingers ge brand had, in een la vallen. „Goed," zei Strong, „dan ga ik maar heen. Ge zult nog wel eens over de zaak nadenken, niet wrar? Als u besluiten mocht deze huisplaats te vorkoopen, dan zal ik de zaak ineens doorzetten, het huis af breken, en de fondeeringen er uithalen. Wij moeten vóór Kerstmis het dak er op hebben. Kom, mijnheer Craysom, ik zou mijn gevoel nu maar op zij zotten. U zult er een goed zaakje mee doem." Toen hij weg was, sloop Lycett stoela ge wij ze naar de lade en keek naar don handschoen hij keek er zoo lang naar, dat hij alle bewustzijn van tijd en plaats verloor. Toon eindelijk, met een snauw, sloot hij de lade en ging voort met zijn brieven. HOOFDSTUK XXIV. Eenige dagen gingen voorbij, voordat Con stance naar Becky kon gaan. Er was een mazelenepidemie uitgebroken in de buurt van het Home en de geheel© schare pleeg zusters was in de weer om do lastige ziekte te bestrijden, want mazelen is in Londen een veel ernstiger ziekte dan buiten. Con stance was doodmoetoch had ze nog tijd om aan Becky te donken. Haar toe stand was niot zooveel erger dan dio van zoovelen, maar Becky had inu eenmaal iets, waardoor zij Constance's hart had gesto len en verlangde erg naar haar toe te gaan en maakte zich zeer ongerust over haar*. Maar er gingen vijf dagen voorbij, voordat zij er een uurtje voor kon vinden. Mjet een potje consommé oindei* haar man tel ging zij natale het huis. ll@l jeugdige dienstmeisje kedk haak aan, loan zij naar miss Tholrpo vroeg'. „Miss Thorpe? Zij is al' een hcoloti tijd weg1", zei hot kind. „Weg1?" herhaalde Constance verbaasd, „Ja, zo is ineens weggegaan. Ze betaalde! baair iruur, dat Woef iK, (ten Ihafcston toorau bobt u, hot betaald doordat juffrouw Simphus zei, dat liet ghluhldg vrns, dat ze-tenminste gecsn schulden liad." Op dat oogenbiik kwaral juffrouw Sim phus, de hospita, hijgende de trap op. „Abroeg u naar miss Thorpe? Zij is weg. Ze schijnt lust geluid- te hebben, iiaecsnp! heen te giaan. Ik kan Kaar natuurlijk niet tegenhouden, omdat u do huiiir vooruit be taald had. Het spoot mij genoeg, dat ik liaan- kwijt raakte; ofschoon ze wat aan, lager wal was geraakt, het was oeu bodaardet, rustige huurster en Kaelamaal' een dame op haar manier/' i '{Wordt vervolgd.) fsT t $5 ..zTZ,, ,M Ztn- u Pewtd»i:«n. j^„.r kw»ru»l i I.—; traJXM p*r pott f/£ITpS^?w*< li on*.-TLkon- iiSk. iomrnor» S - AbMn.rn.nU. roor het wrrtrol«Bd am®- rWr itrwlf **T f B»t fiamo J*i ^n. Eta b»p«ld« pUots JSnSbö&i wordt siet j»w**rb«rtd- OURANT Pry» der Advertentièn: ran t5 regel» f 1.80; iedeTe regel meer 25 cents Reclames 60 cents per regel. Advertentiea en Reclames met 10 in het Zaterdagavond- nummer roet 20 verhoogïng. Incasso kosten 5 cents* postkwitanties 20 cents. Tarieven van adverteutien by abonnement ryn aan het Bureau yerkrygbaar. Dagelijks worden Kleine Adverteutien op genomen a 40 cents per advertentie van hoogstens 30 woorden-, ieder woord meer 21/* cent, by vooruitbetaling aan het Bureau te voldoen. T

Gemeentearchief Schiedam - Krantenkijker

Schiedamsche Courant | 1919 | | pagina 1