Maandag 27 October 1819.
72'" jaargang,
Een meisje met karakter,
ta Mcnat TWtekfl"» art aft.
htcrcoff1"1 Td< Mo. 103 eo 617.
Bericht.
Zij, die .ich met ingang van 1 Nov.
8g> pooi minstens 3 maanden op de
„Scbiedamsche Courant" abonneeren,
ontvangen de tot dien datum verschij
nende nummers gratis.
Ho 16194
BUITENLAND.
De Eatente, Roemenië en
Hongarije.
Zoo DMïii weet, heelt de Entente aan
Roemenie een nota ^gezonden, nadat Sir
George Clark te Boedapest persoonlijk een
onderzoek had ingesteld naar den toestand
aldaar t
In deze nota begint de Raad met uitdruk
king "te geven aan zijn levendige voldoe^
ning, (dat de gloemeensche regeering blij
kens de aan Sir Geoige Clark gedane ver
zekeringen, or op is gesteld haar verdra
gen van bondgenootschap met de Entente-
mogendhéden te handhaven. De yertegeh.
p'oordigers dier mogendheden jvillen geheel
openhartig zijn ten opzichte van Roemenie
en deelen het dus zonder voorbehoud de
idrie besluiten mee, betreffende de drite
kwesties, die aanleiding hebben gegeven
tot verschil van meeningDe 'Roemenen
moeten wel begrijpen, dat de Entente met
sympathie hun eischen ,heeft onderzocht
en dat de desbetreffende besluiten zijn. ge
nomen in het belang van den vrede en het
algemeen welzijn.
AVat betreft de landsgrenzen, had Bra-
tianu er op aangedrongen, dat Roemenie
de beide oevers van den Maros zou krij
gen tot aan den .Teiss, de stad Bichiv
Ciaba en een grens pret Hongarije, die
.tot 20 K.M. ton Westen van den Arad-
Satmax-spoorweg zou gaan. De Opperste
Raad kan tot zijn jspijt niet op deze eischen
ingaan, (aangezien het hem onmogelijk is
terug te komen pp clausules, die reeds
gijn "meegedeeld aan alje geallieerden en
Üie als definitief {noeten worden be
schouwd.
AVat betreft de speciale bepalingen ten
bate der minderheden .van andere dan Roe-
mieensche nationaliteit, is de vredescon
ferentie overtuigd dat zij gehandhaafd moe
ten worden. Die bepalingen vloeien voort
uit éen principe, dat ten doel heeft nieuwe
oorlcgsoofrzaken weg te nemen. De beslis
singen van de Entente zijn ongetwijfeld
slecht begrepen door de Roemeensche re
geering. Het g|aat er niet om inbreuk te
maken op de onafhankelijkheid van. Roe
menië. Men vraagt Roemenië eenvoudig
zich to onderwerpen aan de statuten van
den Volkenbond, waarvan het heeft ge
vraagd lid te zijn De Opperste Raad be
vestigt nog eens, dat hij, zoodra de Roe
meensche regeering zich bereid verklaart
het vredesverdrag met .Oostenrijk te teeke
nen, van zijn kant er in toestemt zekere
wijzigingen te onderzoeken, die zouden
kunnen wonden aangebracht aan het re
glement ter bescherming 'der minder
heden.
De principes van dit reglement moeten
echter intact blijven.
Ten slotte behandelt de nota de kwestie
der Roemeensche bezetting van Hongarije,
waar de Roemenen zonder toestemming der
Entente voedselvoorraden en materieel heb
ben gerequireerd, dat aan de Entente
mogendheden gezamenlijk toekwam inge
volge de bestaande verdragen, die ook door
Roemenië zijn geteebend. Ten einde nu uit
te maken, welk 'deel dezer voorraden enz.
aan Roemenië toebehoort en welk deel aan
de gezamenlijke mogendheden toekomt, zal
er een intergeajlieerde sub-commissie van
dooi?
1 CHARLES G Alt VICE.
Vrjj maar het Engelsch,
.66)
BUREAU: LANGE HAVEN 141 (HOEK KORTE HAVEN).
«fe ziet er vanmoiqgan, wat bleek' uit,
Crayson," zei Strong. „Zeker hard ge
werkt, hè? Hoe dwaas is dat toch,"- ging
hjj voort, toen Lyoett knikte en toestem1
Mend zijn schouders optrok. „Als een man
m vak begint. -heeft hij de grojptstel
moeite werk' te krijgen; maar zoodra het
min of meer ormoodig wordt, krijgt hij
mei te veel'. Dit is bet, waar ik mlet je
ever wou spreken. Het besluit is bijna door
de commissie genanten, 'dat er een nieuw
gesticht gebouwd zal "worden; nu kwaïni het
mi mij op, of je niet geneged, zou zijn, dit
oude huis of liever den groind fes vfcrkoo-
pd- "Dm zoud-ep. wij het wel graag willen
KOopen."
lyoett hield zijn adem in ea zijn oog
leden vielen meer. Dat de maai dezen mor
gen aini juist met zujlk een voorstel' aam-
Kwaanj Was bijna om tei lachen. Lycett had
gEqptien lust in eein zenuwarihtigen l'ach uit
te haasten.
t»? eten goede s'ojmi voor je kutajnen
Krijgen'-, ging Strcing voort, vboroverge-
wgen en met zijd stok! langs de figuiren van!
«w tapijt sörijtende; „ik zou Kaast zeggen'
den overdreven, groeten prijs."
j,Donk' je", .zei Lycett. „HeeJI vridnitelijk:
de commissie voor herstellingen en vergoe
dingen naai- Boedapest worden gezonden.
Een vertegenwoordiger van Roemenië zal in
die commissie zitting hebben.
De nota roert ook den politieke,n too
stand in Hongarije aan en spreekt als haar
meening uit, dat er te Boedapest een re
geering moet zetelen, die de orde kan hand
haven, de wet doen eerbiedigen, de vrij
heid der verkiezingen waarborgen en 'de
vredesonderhandelingen leiden. Do regee
ring van Friedrieh voldoet niet aan die
eischen der Entente, aangezien alle poli
tieke partijen er niet in vertegenwoordigd
zijn. Als Friedrieh geen nationaal ministe
rie kan of wil samenstellen, dat de Hon
garen dan bedenken, dat de geallieerden
alleen een regeering zulten erkennen, zoo
als zij die wenschen. De Raad houdt zich
overtuigd, dat dit ook de wensch van Roe
menië is.
Ook wenscht de Opperste Raad de ver
zekering te ontvangen, dat de geweren,
bestemd voor de Hongaarsche politie en
gendarmerie, zullen worden overgedragen
aan de Hongaarsche autoriteiten, zooals
de Roemenen reeds beloofd hebben. Ook
wil de Raad, dat de Roemeensche troepen
het land zullen ontruimen. Trouwens, zegt
de nota, Roemenië zelf zal wel verlangend
zijn zich te ontdoen van de taak, die al
zijn krachten absorbeert. Bovendien is het
noodig, dat Hongarije wordt verlost van
het juk, dat op het land drukt.
De Roemeensche regeering schijnt met
deze nota niet erg ingenomen te zijn en
het thans over eon anderen boeg te wil-
"en werpen.
Volgens de AVeensche corr. van het „Acht
Uhr Abendbiatt" stelt de Roemeensche re
geering zich thans op het standpunt, daij
de conferentie te Parijs niet competent is
om over den vrede tussehen Roemenië
en Hongarije te beslissen, want de oorlog,
dien Bela "Kun tegen Roemenië begon en
waarvan het gevolg was de bezetting van
Boedapest door de Roemeniërs, is een Hon
gaarsch - Roernee n s che oorlog geweest en be
hoort niet tot den wereldoorlog, .Ook beweert
de Roemeensche regeering, dat Roemenië
dezen oorlog alleen, zonder eenigen bond
genoot heeft gevoerd en daarom staat hel
alleen aan haar met Hongarije vrede te
sluiten.
De Entente erkent dit standpunt niet,
maar de Roemeensche regeering schijnt
voorloopig van geen toegaven te willen
weten.
Volgens denzelfdan correspondent is de
eigenlijke leider van dit verzet de kroon
prins van Roemenië, die het voornemen
moet koesteren Hongarije en Roemenië te
vereenigen. Hij gaat zelfs, naar het heet,
zoover, Hongarije in dat geval herstel der
oude grenzen te beloven.
Als het „Acht Uhr Abendbiatt" goed is
ingelicht, kan de veranderde houding van
Roemenië nog aanleiding geven tot heel
wat onaangenaamheden en wordt de op
lossing van het Hongaarsche vraagstuk' voor
langen tijd uitgesteld.
Uit het Engelsche Lagerhuis.
De NorthcKffe pers in Engeland is reeds
lang bezig de regeering van Lloyd George 'je
bestoken. Ze vindt daartoe een. .prachtige
aanleiding in de moeilijke financieel© om
standigheden, waarin het rijk verkeert en
verwijt de regeering dag aan dag, dat zij
het geld met handen vól over den balk
werpt. Inderdaad is de begrooting bij lange
na niet voldoende geweest en wordt zij
met reusachtige bedragen overschreden.
Een kolfje naar de hand van de regee-
ringsbelagers is het incidentje (want meer
was het niet) van verleden Donderdag, .toen
een amendement van de regeering hij jete
behandeling van dc vreemdelingenwet werd
verworpen. Het tegenstemmen van rege-e-
ringsgetrouven sproot met zoo zeer voort
uit wantrouwen jegens het Kabinet als wel
uit een zucht om te demonstreeren, dat mep.
tegenover de vreemdelingen op zijn hoede
wil zijn. D© spionagevrc-es zit er ook bij
de Engelschen nog vast in.
Ook in ander opzicht leert het ververpen
van het bewuste amendement, waarbij geen
enkele buctenlandsche loods meer een oer-
iiücaat kan krijgen, iets, n.L dat de afge
vaardigden niet langer wenschen te loopen
aan den leiband der regeering. Tijdens den
oorlog vond het Lagerhuis alles goed, wat
Lloyd George voorstelde en ook nog na
het eindigen van don krijg danste de meer
derheid naar de pijpen van het kabinet
In het reces hebben de heeren blijkbaar
hun zelfstandigheid herwonnen
De kwestie ,op zich zelf is een storm in
©on glas water. De regeeringspartijen zijn
het reeds jnet het kabinet eens geworden
o\ er de ,te volgen gedragslijn. Het amende
ment zal .opnieuw ingediend worden en dar
zullen de Jedon van de regeeringspartij
voorstemmen, nadat eerst het kabinet verze
kerd zal hebben, zijn volle aandacht aan
het vreemdelingenvraagstuk te zulten blij
ven wijden.
Niet alleen de Northcliffe-pers ook: leden
van bet Hoogerhuis hebban de regeering
gewezen op den ernstigen financieelen toe
■stand, waarin hot land verkeert. Lord Buck-
master betoogde .uitvoerig, dat de vermin
dering der .uitgaven na ilen oorlog niet
voldoende was, en citeerde het nieuwe no
geeringsblad „The Future", waarin gezegd
wordt, dat .Engeland per dag twee millioen
pd. st. meer uitgeeft dan het ontvangt.
Engeland, zeide lord Buckmastar, is op deze
wijze op yveg naai* het staatsbankroet, flij
gaat na, .welke gevolgen een dergelijke ramp
voor Engeland zo.m hebben, on {noemt dit leen
schande Voor het land, d:e bijna gdlrjk
zou staan piet een foor den vijand toeg-e-
brachte nederlaag.
Nadat lord Witten!aam had uitgewijd over
de middelen, waartoe de regeering haar
toevlucht zou jnoeten nemen om dit gevaar
af te penden, en hierbij eenige argumenten
had aangevoerd ,tegen oen heffing ineens,
kreeg de regeering het woord bijt monde
van lord Milner. -
Deze betreurde, /dat het debat over een
zoo gewichtige ^aangelegenheid was begon
nen, voor dat het ministerie van Financiën
de noodige cijfers hieromtrent had •gepu
bliceerd. Het pessimisme der vorige sprekers
bleek hij volstrekt niet te deelen; volgens
hem was de positie van Engeland op finan
cieel gebied minder Jngunstig dan die van
eerng ander land tea* wereld, met {uitzon
dering van d© Afereenigde Staten, en -wel
licht Japan.
Het spreekt vanzelf, vervolgde Milner,
dat de regeering het afgeloopen jaar enorme
uitgaven heeft pmeten doen, o a. in ver
band met de demobilisatie De buitenland-
sche politieke toestand is nog steeds nieó
geheel tot rust gekomen. Met Duitschlaad
is weL js waar kort geleden vrede geslo
ten, doch in Afghanistan en Egypte moeten
nog groot© moeilijkheden worden overwon
nen, terwijl de toestand in het nabije Oos
ten zoodanig is, dat de vermindering der
aldaar aanwezige .Engelschc troepenmacht
slechts langzaam Jcan geschieden.
Bovendien zijn verschillende belangrijke
ontvangsten, waarop do regeering voor het
loopeinde jaar had gerekend, uitgebleven
Zoo zal b.v. de opbrengst van den verkoop
van het overgebleven militaire materiaal,
die honderden jniUioenen zal bedragen, het
volgende jaar ten goede komen.
van. u, m)r. Strong, maair ik ben niet van
plan mijh Kuis te vorkoopen."
„Ach, maar denk er eens over na mijn
heer Grayson;" zed Strong overredend. „Het
is een heel aardig huisje, waar u nu jn
woont, djat is koo-, maar toch eigenlijk |niet
in evenredigheid met uw middelen, en uw
positie. Ato-ojr dje som', die ik er voor zou
krijgen, kunt u een heel gesciliikt terrein
krijgen en zelf een nieuw* buis Halten zetten.
Ik heb een plan in. raüjn hoofd, Idat u wel'
zou aanstaan. U zal toch w*©! eens trouwen,
het verbaasd ons allen, dat u dat pog
niet gedaan hebt en dan dient u ecto)
mooi huis tel bobben, beter gelegen dan
dit."
Lycett brandde van inwendige woede,
dia ieder oogenbiik dreigde uit te bar
sten. Hij haatte den man, die daar tegen
over hem zat, en vriendelijk zijn plan ont
vouwde, met een oogje op de opdracht,
die hij zou krijgen, indien Lycett toegaf.
Hij zou wel willen opstaan en Strong slaan,
zoo hevig was de haat en de wrok, die
binnen in hem woedden; maar zijn stom
was kalm, ja bijna fluisterend, toen hij zei
„Ja, ik zie dat alles best in, maar toch
ben ik niet van plan dit oude pand te
verknopen. Het is zoo veel jaren in mijn
familie geweest, weet u, en ik heb er mij
aan gehecht; mijn vader en grootvader heb
ben hier vóór mij gewoond en ik zou het
graag in de familie willen houden. En
wat de ligging betreft, die is bijzonder gun
stig 1 Dicht bij het dorp en niet ver van
Het totale bedrag der oorjogslastep.
aldus lord Mil nar wordt vrij a1 gemeen
geschat op acht milliard pdist. Doch hoe
wel deze schatting wellicht de waarheid
nabij komt, moeit men, om tot dit bedrag
te komen, eenige veronderstellingen ma
ken, waarvan er zeer aekar -danige on
juist zrja. Men moet dan aannemen, dat
de verkoop van het oiergcblevela oorlogs
materiaal niets opbrengt, dat er gom pclrun*
zal binnenkomen van het bedrag dar leef
ningen aan vreemd© landen, die tien to
taal van 1.6 milliard pdst. uitmaken, dat
de Dominions hun schuld aan hel moe
derland, ten Ledrage van tweehonderd mi
hoen niet zullen bariton, ea dat et* van
de door Duitschtend op te brengen, scha
deloosstelling ntei.s terecht komt.
Hoewel Minor niet behoorde tot dege
nen, the van meaning zijn, dat Duiischtand
tan volla aan zijn verplichtingen zal vol
doen, geloofde hij evenmin, dat hot ge-
haei in gebinefca zal blijven, fljj Vpf-ge^
leek 'dea huldigen toestand met diep. van
1816, La kwam tot de conclusie, dat do
staatslieden van dientijd grootma moei
lijkheden moesten overwuinea dan de te
genwoordige. Toen hedroag het totaal der
jaarlijksche belastingen een zesiiende deel
van 'de totale schuld, thans bedraagt het
■een tiende deel.
Milner gaf toe, da,t deze vergelijking
©enigszins mank gaat door de verminderd©
waarde van het pond 'sterling, doch steilrio
daar tegenover, dat de nataonale schuld
v©al lager zou zijn gebleven, wanneer piet
alles zoo enorm duur war© geweest.
In dit verband maakte hij eemife opmer
kingen over de duurta.
Alle pogingen tot hot kunstmatig laag-
houden der prijzen, achte Milner nood
lottig. Dit was natuurlijk niot van toepas
sing op de woekeru instemdeze moeten
worden bestreden, evenals all© andere vor
men van beroovmg.
Maar een dahng der jjrijzem tengevolge
van -een opgevoerde productie, nomade
iord Münor een zegca. Een kunstmatige
scherpe daling der prijzen zou ongetwijfeld
een daling der loonon met zich brengcf.i,
wat wdLcht een revolutie ten gevolge zou
hebben; bovendien zouden hierdoor ito
goederen ia waarde vermiaderau, waar
mede de rente der oorlogsschukl zou moei
ten worden betaald, terwijl, 't (Uedrag Üezclt-
schuld evca hoog zou bhjven.
Milncir was er van overtuigd, dat de min
der bemiddelde klassan niet zwaarder moe
ten worden belast; Mj wensohte de gretns
tó (rokken bijl 'de inkomens vaar vijfden-
honderd pd.st per jaar. Deze klassen heb
ben door den oorlog veel getadieta en onge
twijfelid zulten er talloozo gevallen zijn
dat men van oimhariing kan spreken. Deze
aangelegenheid beval hij in de meest op
lettende zorg der bd'astimgawtaritoflten aan
alvorens hierin eetaig besluit te mannen.
By* al deze kwesties, verklaarde Milner
ten slotte, moet men zoowel bif de rege
ling deir uitgaven als bijl het baramcin der
middelen van inkomsten voamaimelijik totim
op d© uitwerking van deze maatnegetoia op
den nitiomalen handel en de nationale pro
duotie. De opvoering der productie is al
leen In staiat, de moeiiïjkhc|ddn te ©vetr-
winHjCltt, «n ©r moeten geen bezuinigingen
woirden gemaakt op alles, wat) nieda kan
weirken. tot deze opvoering Mjl®jelr TCr"
zette zich in dit verband tegeia bezuinigin
gen op „de opvoeding, het ivelieiaschappe-
lijk onderzoek en de bevordering dor volks
gezondheid.
Milner eindigde toet ©dn baroepf te doen
op de natie, een goed gobnuikte malben
van de aanwezige grondstoffen, waar op
het ojogenblik nog algemeen tegen gezondigd
wondt. Hij Weigerde to golooven dat het
land', dat orclrwimneind uit den 'grootste»
oorlog van alle tijdph te Voorschijn was
gdkotmlen, ten oinidjar zou gaan bij het bo
st,rijdjbn dek volstrekt niet ©noVerkojuol^ke
fimancieieile moeiiijikheicljdti.
ReTolntïe?2:erii< hten in
Dnitsfhland.
Niettegenstaande de meermalen geuite
de TIall. En het geld kan mij nu niet
zoo heel veel schelen," voegde hij er met
een glimlachje hij.
„0 neen, zeker niet," bracht Strong in
het midden, „maar toch
Lycett stond op, hij kneep de handen
achter op zijn rug stevig samen. Zou de
man dan nooit met zijn antwoord tevreden
willen zijn en heengaan?
„Nu, misschien denkt u er nog eens ovca*
na," zei Strong.
Al sprekende stak hij zijn stok naar het
gordijn en scheen iets naar zich toe te
halen. Toen hij het voor zich had lig
gen, bukte hij en nam het op.
„Een dameshandschoen," zei hij, hem
uitrekkende en hij liet hem op zijn knie
klappen voordat hij hem op tafel wiero.
Lycett deinsde achteruit, hij -vestigdede
oogen met aandacht op den handschoen,
zijn lippen bewogen; een akelig glimlachje
speelde er om.
„Een handschoen een dameshand
schoen? O ja, ja, laat eens zien, wie is
hier gisteren geweest? 0 ja, juffrouw AVar-
ner is hier geweest om haar huishuur te
betalen. Het is zeker haar handschoen;
zij zal hem hebben laten vallen."
„Dc ga er vanmorgen naar toe," zeide
Strong, „ik zal hem meenemen als je 't
goed vindt- Zij zal het heel erg vinden,
een handschoen te verliezen," voegde hij
er lachend bij.
verzekering, dat Spaxlacus in Duitsdhland
niets meer in de melk! te brokkelen heeft,
schijnen de revoluioamairen hun plannen
om do bestaande orde omver te Werpen,
nog niot te hebben, otpgegoven. A'olgens
de ihrjijnsche corr. van do Tel., heeft ma
joor von Heeringeln op ©an vergadering
van het Beriijnsche scherpscthuliersregimeat
o. a. verklaard, dat er verscheidene re-
otuti innaire krachten aan bet Werk wa
ren om in eens te baraken, wht door af
zonderlijke pogingen niet kon Worden ver
wezenlijkt. Nadere bijzonderheden, wilde
spreker niot noemen, Want de muren had
den ooren. De revoiuienmare krachten Wa
ren flink geoiganhcead en spi*. kon de diep
beschamende medoiooimg doen, dut men
onder hen vroegers kameraden zou aan
treffen. De gev-chUWoarde van d:-z~ Roolc
Garde mocht met andemchat Word'ii He.
eenige euvel waar zijl aan, leed", was, dat
zij in hot geheim m-oe-t wcrictn Hot leden
tal bedraagt een getal van vijf cijfers m
zou in gevat Van eein opstand belangrijk,
alleen in Berlijn reeds groo'er Worden. De
revoluü onnaar© organisaties diagen den
naam van ,,R<walu'iounaire Matrozen-bomd"
en „strijd-afdeebmg van klassebcWusle ar
beiders". De oen',rate van beide bevindt
zich in Berlijn; i,n alle groote sloden zijn
onder-af dodingen.
Mocht bet Waar zijn, dat Spartacus wa.t
in dein zón heeft, dan zullen haar plannen
Wal erg bemoeilijkt Worden dooi* de ono'-inig-
heid, die er onder do Duitsoho bolsjeWiki
sdiijut tel zijn oinistaain DeDuitscbe bladen
bevatten oen medodeelïng van de commu
nistische „Arbeiderszeitung" te Hamburg,
volgens Welke de communis'iscbe partij
van Duitsohland (Spar'acusboti-d) zioh ger
ptilst beeft Atelgeus dit bcrlclit overviel
de centrale piartij-ged-cl'egearJea met b'g'ln-
salen, die tevaron niot aan do organLairi
ter beslissing miren vooigcl-gd Aan bel
slot van de heshmj-lAvrklaring stond, dat
allo par.ijgenooten, die niet op het stand
punt van deze beginselen stonden, uit de
partij moesten treden Achl'ieta. van de 43
gedelegeerden sternieten tegön dc buginseln
en Werden daarom besriliouwd als b' li'eai
de partij te staan, en uitgenoodigd onmid
dellijk deu pn,r ij-dag te verlaten.
In do aankondiging Wordt er verder op
geWezen, dat de minderheid zich onmid
dellijk opnieuw moet organiseeren en dat
de jWtijOTganisati© te Hamburg de uiteoet-
mig vau de voorbereidende werkzaamhe
den voor de organisatie Van do niouwo
partij ter hand hoeft genomen.
DivprüPn
Do, uitvoering van het
vredesverdrag.
De Parijsche correspondent van de „Sun"
verneemt, dat, wanneer de Opperste Raad
van de Vredesconferentie besluit uiteen te
gaan, bij opgevolgd zal worden door een
raad, bestaande uit de gezanten van de
vijf groote mogendheden, die als een soort
van coördineerende commissie toezicht zal
houden op de interpretatie en de uitvoe
ring van het vredesverdrag met Duitschland
en de verdragen met de andere landen.
Spanje en D-u its chland.
Uit Madrid wordt aan het ..Hamburge-
Fremdenblatt" bericht, dat de Spaansche
regeering, in verband met de verwachte
uitbreiding van het handelsverkeer met
Duitschland, besloten heelt, hot getal der
Spaansche consuls aldaar aanzienljjk te ver
meerderen.
Amerika ansc he kolen voor
F r a n k r ij k.
Aga's correspondent te New-York meldt,
dat tusschen Frankrijk en de regeering van
do Vereenigdo Staten onderhandelingen zul
len worden aangeknoopt voor de levering
van 23 millioen ton steenkolen aan Frank
rijk gedurende het jaar 1920.
Rusland en de Aulandsoilanden
De Russische staatscom missaris voorbui-
Lycett klemde de tanden op elkaar.
„Neen, neen, geef u geen moeite. Ik zal
haar wel teruggeven."
Hij strekte do band uit en nam den hand
schoen op; lnj streed hard tegen een hui
vering, die dreigde hem te overvallen en
liet het ding, alsof hij zijn vingers ge
brand had, in een la vallen.
„Goed," zei Strong, „dan ga ik maar
heen. Ge zult nog wel eens over de zaak
nadenken, niet wrar? Als u besluiten mocht
deze huisplaats te vorkoopen, dan zal ik
de zaak ineens doorzetten, het huis af
breken, en de fondeeringen er uithalen.
Wij moeten vóór Kerstmis het dak er op
hebben. Kom, mijnheer Craysom, ik zou
mijn gevoel nu maar op zij zotten. U zult
er een goed zaakje mee doem."
Toen hij weg was, sloop Lycett stoela
ge wij ze naar de lade en keek naar don
handschoen hij keek er zoo lang naar,
dat hij alle bewustzijn van tijd en plaats
verloor. Toon eindelijk, met een snauw,
sloot hij de lade en ging voort met zijn
brieven.
HOOFDSTUK XXIV.
Eenige dagen gingen voorbij, voordat Con
stance naar Becky kon gaan. Er was een
mazelenepidemie uitgebroken in de buurt
van het Home en de geheel© schare pleeg
zusters was in de weer om do lastige ziekte
te bestrijden, want mazelen is in Londen
een veel ernstiger ziekte dan buiten. Con
stance was doodmoetoch had ze nog
tijd om aan Becky te donken. Haar toe
stand was niot zooveel erger dan dio van
zoovelen, maar Becky had inu eenmaal iets,
waardoor zij Constance's hart had gesto
len en verlangde erg naar haar toe te gaan
en maakte zich zeer ongerust over haar*.
Maar er gingen vijf dagen voorbij, voordat
zij er een uurtje voor kon vinden.
Mjet een potje consommé oindei* haar man
tel ging zij natale het huis. ll@l jeugdige
dienstmeisje kedk haak aan, loan zij naar
miss Tholrpo vroeg'.
„Miss Thorpe? Zij is al' een hcoloti tijd
weg1", zei hot kind.
„Weg1?" herhaalde Constance verbaasd,
„Ja, zo is ineens weggegaan. Ze betaalde!
baair iruur, dat Woef iK, (ten Ihafcston toorau
bobt u, hot betaald doordat juffrouw
Simphus zei, dat liet ghluhldg vrns, dat
ze-tenminste gecsn schulden liad."
Op dat oogenbiik kwaral juffrouw Sim
phus, de hospita, hijgende de trap op.
„Abroeg u naar miss Thorpe? Zij is weg.
Ze schijnt lust geluid- te hebben, iiaecsnp!
heen te giaan. Ik kan Kaar natuurlijk niet
tegenhouden, omdat u do huiiir vooruit be
taald had. Het spoot mij genoeg, dat ik liaan-
kwijt raakte; ofschoon ze wat aan, lager
wal was geraakt, het was oeu bodaardet,
rustige huurster en Kaelamaal' een dame
op haar manier/' i
'{Wordt vervolgd.)
fsT t
$5
..zTZ,, ,M Ztn- u Pewtd»i:«n.
j^„.r kw»ru»l i I.—; traJXM p*r pott
f/£ITpS^?w*< li on*.-TLkon-
iiSk. iomrnor» S - AbMn.rn.nU.
roor het wrrtrol«Bd am®-
rWr itrwlf **T f B»t fiamo
J*i ^n. Eta b»p«ld« pUots
JSnSbö&i wordt siet j»w**rb«rtd-
OURANT
Pry» der Advertentièn: ran t5 regel»
f 1.80; iedeTe regel meer 25 cents Reclames
60 cents per regel. Advertentiea en
Reclames met 10 in het Zaterdagavond-
nummer roet 20 verhoogïng. Incasso
kosten 5 cents* postkwitanties 20 cents.
Tarieven van adverteutien by abonnement
ryn aan het Bureau yerkrygbaar.
Dagelijks worden Kleine Adverteutien op
genomen a 40 cents per advertentie van
hoogstens 30 woorden-, ieder woord meer
21/* cent, by vooruitbetaling aan het Bureau
te voldoen.
T