Schiedamsche Courant.
Hef eigen plekje.
a* toxm.i. w
TWEEDE blad
(Vrijdag 9 April 1920, No. 16331).
BLVN&NLAm
J{flji0rt van de Sor-laHsatie-commlssle der
S. P. OP.
Tto Social!saltic-oomknlissti» lipt dte S.D.A P..
bgaoemd' kradhttans 3>esJ ujlt van hol congres
vin #1919 en best&aftdb lit do luxmeu F.
fibaut (voorzj, ra*. W, A. Bange»;,
n' aaivpca'. .los. Loopuit, L II. 'Mans'hult,
■ij II. J. Nióboca-, mi'. Cr. W. Saunas, JR,
oiys'J. J. van dter Ym\M J L. h'l>\
IL Vliegen, d!r. Th. fraji (dep*
.ffaateb' J. F- AnbaesnA (sear j, en nu*.
I] VagVten Bergh on J. Goiriiriaan Ja- (alj.-
^sc), beeft haag rapport, miot welks puk
Hicaftó IIct Voi:k WïfW ota
siemnug vastgesteld'.
Tto oojntw&sie mienkt tdn a,inzien van
fopste vsp. afzon kirtijko bedrijvta of be-
tofsfakkcb. die zij trijp acüit vpoi* gobec-la
of rscdfctltelijke socialisatie, op, dat zij zich
bemnst js, dit z'ij hier uitciraaril gocttorlai
voltehgheitl kc|a bereiken. Bat is hi prêd
wl mogelijk voor won commissi 6 van pap.
teriere pcirsclnen, die iniiat ara* het uil-
géreidte apparaat beschikkfln om! alio J»
èijfetakbeia voldoend» to oveirz'©n. Bqn, rap/
part oviör socialisatie vato. het bankwiezein
js afkomstig vain den lieer Ct. Yffiwmioor;
ie het ook in die coimmissiieaiMga|.l©i(ijigct.i
verdedigde, waajrjaa do com|missio zich ©r
mede vterecinigd©.
Da commissie mlodnde niet to moeteii
overgaan tot het ui (weaken vain oön schets
ce» regeling vjan db oigahisaiiei der nog
niet gesocialiseerde hedrijtvjen. Gedacht
Wondt aan do inegatiing, die do ontwik^
teling dér bedrijven zon nevondsaieia indien
m, "dat zij ten spoedigstjo in technisch
opzicht voor socialisatie vatbaar wewLh,
terwijl deze regeling voorts bedrijfe#etrao-
craïe (medezeggenschap van loontoeiMteni-
èan; en gomeanschapsinivlool (medezeggen,
schap vain varlmuikeis en van staatsorga*
psuj i|n de hog nidt gesaridlisestodobacteijvon
ara liabtbeh te bdengein. De comimssfefe mciejnlt
dat deze aangieüegenbeudf tela spoedigste door
da partiji isn overleg mtat het N-Httlandjscb
Verbond1 van Vakvettpeinigingüp mjpat wor
den behandeld).
Ka daze infcidandfa ophte:hiage|n, Komt
te.homfaiissie tot haar eigenlijke rapportf,
wanpia hielt taste d'oel getwijid is ,aian adg!e->
meen© ove rwieg.ijng.o.ti. Eerst over die
actualiteit der sociali'saRie, daalina ©ta* hot
begrip del* socialisatie, die wondt geótefimk
eeri! als doelbewuste vermaatschappelijking'
rap db voortbrenging. Socialisatie is niet'
jhetzelfdie aisl socialisme, opheffing van den
jwdcplieirein eigendom! der prodluctiiekriid-
(Hen, maar aanvankelijk' sfeda'ts voor ba-'
pradete takkcin rvjan voortboenging, toto®
ta veidbaling en voofi- bepaalde vormen
feigendbm. f
;,ïfog belajagrijikeir leZen wij vfclcdier
ifep die wijze van voojrttb(rie|aging isf dfat
er voqrtgebradht wo-rd't, waint zondeir vnort-j
tsejuging ds dte micjcs^tdieiiid tejn, djoqdei g
ïoetnd. 1 I
Terwijl dus het wierk dor socialiseering
piaats vindt, moet ünlusschten da produc'ie
zouder onderbreking en zeker zonder ver-
madering voortgezet worden; teiwijl de in
gewikkelde machdnerie der voortbrenging
omgeschakeld wordt, mag *<lo nmchiniere on-
towiji geen oogcnlblik stilstaan; hot huis
der maatschappij moet ingrijpend Herbouwd
jvordeai, terwijl wij leirin fclijvien wonon.
Hieruit volgt onverbiddelijk, dat sociali
satie slechts een werk van welltferaldan, Heb?
tereaivolgende organisatie cn reorganisatie
taa zijn. Alfet gedachten pan de mogelijk-
heid van een piotselingen overgang vian ka-
jstalismla naai- soaialisme behoonen in (het
rijk der fantasieën. ITun toepassing, kraai
teproefd, bracht sl'edlits chaos en hongere-
Eood, bracht voorts burgproadog, de slechte
coaditio voor de fijnbawerktuigden arbeid
van de omzetting dor produotiawijze. Eco
ïomisohe overgangen, anders dan po'iieke,
hnmen nimmer plotseling, kunnen nimmer
anders dan gaiieidelijk geschieden."
i h» algeawaeno overwiegingeui worden
voortgezet over: do verspilling van pio
ducfee kracht, bat arbeddsloom inkomen,
fen. drang d« vjerhruikeli-s, den drang dm
arbeiders ian do voorwaarden der sociali-
fa% i i i
Owr het laafcsba o. m. liet volgende:
„Socialisatie moet tet miaer eeoinomi-
&f®! productiie laiden- Piredujcltiviteiit en
productie) mogen tengevolge van de sociali
satie niet kielLnier worden- Integendeel moe-
tea btedö grooter wonden1, wijl onder het
kapitalisme nilmmer de productie voldoende
fss om aan, de massa der samenleving
RSiooK onaar eemgertniirte Wahoarlijlf lliepiens-
oaderhoud te verschaffen. Deze vooropstel-
«®g moeit de pverheerscliende zijn bij Be
vaststelling van het' stelsel en de methode
ifan soctafeatilei en bij de inrichting der te
^alrseierian bedrijven1." i
M^t de m'aeste beslistheid wordt verwor-
W1'. „de mieüiodjè, die ten onrecliba soms
as teen -iiethodie van socialisatie beschouwd
m aartevplien wordt, de in de Russische
aunistische revolutie aanvankelijk alge-
®'^a toegepaste, maar volkomen mislukte
mi Ban ook allengs wieder opgeheven methö
iom het bodrijf zonder mear onder de
jkstatende contrólb van een gekozein ver-
k fcawoordiging dar daarin wierkZame Ar-
aders te steden. Op die wijzte worden de
7®?® leitehjk in producenten-coöpera-
lm plaats vlan in gemeens ch ap shed r ij -
'f®- omgezet ien' viert het groepsbelang
tfRi wo^dt de bedrijfsinridh ting een miid-
om knet Ipein, minimum) van arbcids-
Ar ten maximum. Van loon te verkrij-
met Jda fabriek aan de arbeiders"
onïia leus zijn, ma!ar „'da fabriek pan
a1l^JeiiT'eiei!lsc^aP,"• '^r,el zia'" socialisatie, de
^^-hearstjha'ppjj v;an het kapitaal in het
znmi •re^ISia<i'®j nnn' de larbeiders, voor-
hk,; Iaa': leisohesn der productie ver-
poaar, dia medezeg,gons oh ap, niet al-
a?ftinJ^'ör aritódsvoov.vaarden', maar
Wi iWb^^iliiejeiij pr Jjiesdbj^-
/•1rf
leiding moêtien vtersohaffon, waarop, Kun
inenscliemvaarde len hun ibeteokjeiiiis ito or
d,e productie hun ijaeht geven."
Ter verzekering van oan zoo hoog mo
gelijke productiviteit van het gesocialiseer
de bediijf is de commissie „eensLemmig
van oordeel, dat een stukloon, omringd inet
waarborgen zoowol tegen te geringe beloo
ning als tegen overmatige arbeidsinspan
ning, de moest aanbevelenswaardige loon-
vorm is". Aan het stukloon is „zoowel oen
gewaarborgd minimumloon als oen hoogst
toelaatbaar maximumloon te verbinden,
waardoor eensdeels tegen te lage belooning,
anderzijds tegen te groote arbeidsinspanning
gewaakt wordt". In de zoo deerlijk ver
armde wereld zoo sclirijft dc commissie
nog „stelt weliswaar- de socialisatie, in
dien rationeel toegepast, aan arbeiders en
maatschappij, een hooger welvaart in uit
zicht dan zonder dat bereikbaar zou zijn.
Maar toch mag nimmer uit het oog ver
loren worden, dat de verarming zelve de
voorzieningsmogelijkheden nog zoo lang zal
drukken, totdat de verwoeste productie
krachten itsn voorraden weder door inge^
spannen arbeid hersteld zijn."
Hoofdstuk II handelt over omvang en
methoden van socialisatie.
Bij de bespreking van de bedrijven is uit
sluitend gedacht aan de pioJuctie in mat-e-
ricelen zin on zijn dus do zeer belangrijke
takken van gemeenschapszorg, die ten dool
hebben hygiëne, onderwijs, kunst cn ont
wikkeling binnen het bereik dier groote
massa te brengen, buiten beschouwing ge
laten. Deze beperking vlodide voort uit de
opdracht der commissie.
De socialisatie van liet bedrijfsleven dringt
zich in de eerste plaats op daar, waar de
monopolistische beheersching in staatstelt
„buitensporige winsten te- verkrijgen, niet
zelden verbonden met kunstmatige beper
king van den omvang der productie." De
organisatorische moeilijkheden worden in
deze reeds sterk geconcentreerde bedrijven
ook bet geringst geacht.
„Als voorbeelden van zulke bedrijven zijn
te noemen
De papier-industrie. Hier to lande wordt
deze in 3d fabrieken uitgeoefend, waarvan
in de acht grootste 74 pCt. van alle ar
beiders weiben, van welbo acht aan één
vemiaotschap, de Kaamloozo Vennootschap
de Vereen. Koninkl. Papierfabrieken v.h.
Van Gelder Zonen, toebehooren. 0
De s troo-k art on f abr i cag eDoor de belang
rijke plaats, welke zij iri de landbouw
industrie inneemt, en het feit, dat zij uit
sluitend inlandsche grondstoffen verwerkt,
leent zij zich hij uitstek voor socialisatie.
De gloeilampen-industrie. Zij wordt hier
te lande geheel héhieersoht door de Naam-
looze Vennootschap Philips Gloeilampen
fabrieken. Doior haar belangengemeenschap
met do General Electric Company len de
International General Electric* Company in
de Vereenigd.e Staten, welke met Philips
aandeden hebben uitgeruild en door haar
overeenkomsten met de grootste Engelsche
en Duitscho gloeilampenfabrieken voor uit
wisseling van patenten, heeft deze maat
schappij ook pp de wereldmarkt een onaan
tastbare posit.io verkregen, wielkp baar in
staat stelt buitengewoon hooge winsten te
behalen op kosten der veihruibers. Over
hot afgeloopeu boekjaar werd op d» ge
wone aaindeelen 151 pCt. dividend betaald.
Voorts: De rubber-industrie, de Gist- en
Spiritus-fabricage, de Glasfabrieken, dc fa
brieken van Melkproducten, de Kabelfabrie-
ken, de BliMahrieken, kortom, alle bedrijfs
takken, waarin d© concentratie is uitge
groeid tot een bijna volledige b&heerscliing
van de bedrijf strikken door een zeer klein
aantal ondernemers, die thans de verbrui
kers vrijelijk kunnen brandschatten en die
het ekonomisch leven voor den groot deel
lieheerschcn.
Ten aanzien van sommige sterk gecon
centreerde bedrijvan, zooals de margarine-
industrie, do suikernijverheid etc., moot
rekening worden gehouden m»t bijzondere
factoren."
De positie dezer laatste industrieën wordt
in een ander deel van het rapport be
sproken.
„Behalve in de socialisatie der reeds
geconcentreerde bedrijven zal zij (de so
cialisatie) een veel omvangrijker cn veel
grootscher taak vindön in het stelselmatig
organiseeren van het bedrijfsleven, in den
geleidelijken opbouw van een strikt ratio
neele productie, die alleen in staat is om
welvaart aan de geheel» memschiheid te
brengen. Dit deel van haar taak is moei
lijker dan het eerste len vereischt een lan-
gerpn duur." j 1 1
Wordt vervolgd.)
Vrij njojpjr, 't Engefecih door MARY 5VILKINS.
i j Najdruk vjerbod-en.
Op ztekeron namiddag had Mannl Lawlson
dicievisiito van diid buurvrouwtjes, die,
ovlonal® zij angoveer den leeftijd van. zd\-ien-
tig hadden beraikti Zij1 droeg haftr beste
muts vian i0fuid|e) Iqant, miet Btrikkea vhin laxre|n-
diciMauw! lint; strak zat haar cachmiren
japon om haar mlchte lijf; haar grijze ha'ar
in eiem paar dunne dansend© krajllen omlijst
ten ha, ar smatj goed gezicht je. Rechtop zat zie
in hatu* hoogm stoedi en schonk thee in' dc
mooiej curt-Ch ineesche kopjes.
Haar dria gasten zaten om de tafel, Ee-
rina Zat in1 pen hoek. Zijl was aan) slank
meisje, Marm L'awson's kleindochter. Sedert
den doiod Van haar modder was ze bij haar
grootmoeder geweest, dit was nu, ruim tien
jaren geleden. Haar blonde haar, stijf naar
m mt-, fyogj
vjoorhoold vrij, w'ahrin tjen paar blauwe
oogen stonden, di© met ernst de wöreld in
zagen. Zij at haar besdiuitjes rustig, zonder
zich to mengen in de oöAvpisatie der ande
ren zij wajs op oujderwtetsohe manier opge-
vooa cn bomvol nauwelijks dertien jaar oud,
droeg z© alle kenm'erken Van dat systeem.
Het gesprek rjLotto niet -bovenmatig, hoe
wel de gaston toch Voel van een praatje
hielden; alles kLonk gedwongen en onna
tuurlijk uit hun praatgrage monden. Zij
brandden om oen zeker onderwiaip aan te
roeren, maar de Chinooscho kopjes, Marm
Lawson's deftigheid, do gebakjes, maakten
haar vjeriegen. Eén der drie vrouwen, oen
grappig, wonderlijk oudje met rossig-bruin
haar om oen oud hoofdje kroezend, waarin
helder blauwe oogjes staken, was 't minst
onder den indruk der plechtige ontvangst.
Zij dronk haar* thee met graagte, en keek af
en toe met zelf-genoegzaandieid naar Marm
Lahvson's geel gelaat, heimelijk die kleur
ori tiseerc-ndZe zorgde er echter voor, dat
geen zweem harer gedachten den glans
barer blauWe oogon Verdoofde, noch dat om
haar mondje een trejk Verraden, zou!, vap ivat
innerlijk werd opgemerkt. Nauwelijks was
echter de the» gebruikt en hadden allen de
breikous tor hand genomen, of main raakte
wal meer op zijn gemak. Marm Lawson had
de visite in de kamer, op het Noorden ge
legen, ontvangen; de kamer aan de Zuid-
zij te was haar eigenlijke zitkamer. Het por
seleinkastje, de mooia stoelen, de boeken,
dal alles had zijn eigen luchtje hier in dit
Vertrek, dat weinig bewoond viewl; eein gleUir
die, Lei-ina later, Ver wieg, zich altijd zou
herinneran, als zo eenige dier oude boeken
Wcpr ©aas tor hand izau, (ntemielnj. Zij yjng haar
naam meermalen op, onderwijl z» de thee
tafel opruimde, maar zij sloeg er geen acht
op. Zij was etan stil evenwichtig land, doch
heel zwakjes ,Van gezondheid. En daarover
nu spraken de gaston zoetr meewarig. 1
Mam LanVsom zat nog stijvfer en rechter
dan gewoonlijk in ha-ar stoel, terwijl haai*
hreipennen tegm elkaar tikten.
Ik zie heolemaal niet in, Waarom Lferina
niet gezond, zou zijin; zij heeft er altijd
bleek uitgezien; 't te haar natuurlijke kleur.
Het is niet zoozeer haar bleekheid, ant
woordde juffrouw Rotter, dan. -voel iets an
ders, iets oen haak neu^i en molnd, dat
zij zuchtte. Gelooft u! zelf ook niet, tlat het
hier waf; te Vochtig is? Zou dajt wel goed
Voor 't kind zijn?
JuffrouW's Lawson's naalden rikketikten
hevig en de strikken op haar mutts trilden.
Neem, ik' geloof niet; dat dit huis iets
Vochtiger is dan eten; Onder; ik heb er al
genoeg ovler gehoord. Ik heb hier mijn heel©
levlen gewoond jein fcte|n steeds gezond geble
ven, ik zie tóet in, waarom Lerina dit ook
niet zou! zijn-, i 1 i f
Nou maar, juffrouw! IJawson, de padde-
stoVtjes kun je anders genoeg hier rond!
het huis vinden; tan Lerina's moeder is
toch immers hïar ook gestomlen?
Zij zou oVaral' hebben kuhinem steSTveh, te
ring whs esr in ha'ar familie. Lerina iS goed
gezand, hoor, m© dunkt, daarovler zal ik
toch wel het Ibteste kumniein oordeeldn.
D,e anderen hielden, hun Kedenltingein;
Voor zich; juffrouw Lawson wals zóó op-
geWiodden1 geraakt, dat -z«- bijna Vélgrf dat
ze gastvrouw was. 1
Toen de gasten hiusWa'arts togcln, bleef
dit onderwierp het gesprek dep oude kweb
bels. i i 1
Marm L'awson schelen! wel zeep geërgerd,
begon een der oudjes opnieuw, om wat ik
lraar zei, maai* 'k geloof/ dat het met Le
rina juist zoo gaan zal als, mlat d'jj moeder.
Ik won, maar, flat haar vader haar bij
zich nam, ziel juffrouw Potter, dat zie durft
volhouden dajt het huis niet vochtig zou
zijn Kijk maar ©ems paar di© Vocht
vlekken tegen den muur.
Zjj wtiil hat maar niet bepcentten, ber
aamde het ander© oudje.
Arme Mam, Lawson moest 't dclhtelr toch
ondervinden, al Wou z© Treft niiat toestem
men. Zes maanden later wioondie ze aüeön
in haar disrbaar*, oud huisje, dat zeer, lang
stond, zonder so,lied© fundamejti)ten.
Moader, het is hiep Vochtig, had Cliartes
LaWson gezegd, met schrik baar zijn doch
ter kijkend, die hij kwtim! opzoeikien Van
uit Lincoln, vijftig mijlen verder gelegen. En
hij nam haar miet zich mee, ondanks del 'te
genwerpingen, zijner moeder. Htf had Veel
Van haar koppig kaPakter. Hij deed al zijn
moeite zijn moeder te bewegen het hujs te
vbrkoopen ©n bij hem in te komen jVonen.
Hij was hertrouwd ©n zijn tweed© Vrouiv
was heel goed ybor hem. Djoch zij xvild© er
niets Vpn weten. t t
Haar huis opgeyen 1 Zij dacht teiP niet aan,
zij wist maar al' te goed waf „inwonien."
beteokende bij getrouwde kinderen. Vijftig
jaar had z© in dif huis1 gelWaond1, zij zou] nog
wiel ©en tijdje langer kunnen vjolhoulden.
Dat Lerina yjan haar vandaan moest, dat
kon ze niet goedvinden.
,Zij ijeitoondo zidh koel, VterontWaafdigd,
totdat de Wagon met Vader en "dochter uit
het gezicht verdwenen waren; toon trok zij
zich in haar kamiep terug on schreide.
Char leis had mij haar moeten laten behon-
dein, snikte z!cj zacht; zij was niet ziek, zij
at a.1 wtar viaal nueer den laatetjem tijd. Zij
kon hier ovjon g'ezond Zijn als Waar ook.
Charles had haar mij niet moeten, afnjemen,
hij heeft immers nu zijn tw!ee|d© Vrouw, o,
w&t beh ik nu ©emzaam
En d© oud© VrouWl bpaciht ©en heeletx
moeilijken winter door in, haar eenzaam
heid. Charles Was Oen goed' zoon1, hij
voelde er verdriet over, hij schPaef haar,
telkens wleer opniettw, dat zjj hfij hem ko-nueia
moelst. Zijn yrouwl schrta en Lerina schreef,
doch het oudj© bleef stijf op haar stukj staan
©n bleef Waar z© was'. Zij begreep genoeg
Was z© ©ens Van.' huis af, dan zou) rlel
wbning Verkocht woxden voordat zij hef
precies begrepen had en' zij zon) geen, ©igein,
dak moor hebben.
Toen het Vroege voorjaar tep Was, scheen
het echter of haar inzicht VePandea*de. Het
Verlangen naar haar kleindochter WeiPd. ster
ker en sterker. Om d©m tjjd dat de Vainans
en de witte, wijde vioolfjvsl om- haiar huis
viser.- opkwamen, schreef ze aan' haar zoon
en zei hean, dat ze wiilde) overkomen voo-P
iejetn wieleikje, niet langer, z© behoefdteia geen
ë?oigit!%.tg-d<^ft m bm^ jw Li'
Op den morgen Van baar Vertrek kwja.mep
juffrouw Potter en haar dochter eVen over
gewipt om haar goeden dag te zeggen.
Zij had tien mijlen met de omnibus af
te leggen, voordat het kleine, verlaten sta
tionnetje was bereikt. Toen ze in bet rij
tuig stapte, lag er een eigenaardige uit
drukking op haar gezicht. De buurvrou
wen spraken er later over.
En inderdaad, het arme oude vrouwtje
piekerde over iets en dacht veel óp dien
langen rit naar Cold Brook. Zij werd ge
slingerd van dc eene liefde naar de andere,
van Lerina naar het eigen dierbare thuis,
waar de varens en de viooltjes groeiden.
Juffrouw Lawson was do oenige passa
gier; mot jhaar valies en reismantel naast
zicli, zat ze lecht overeind in de schom
melende koets en wikte ten woog: Lerinc
't eigen huis; 't was of men haar in
stukken reet! En wat zag ze tegen den
nacht op in Charles huis, wel wetende,
dat ze geen oog zou toedoen. En dan die
vreemde poespas, die ze zou moeten eten!
Maar, 't was om Lerina immers; als ze
dje maar mocht weerzien En stel jo
voor, als er eens brand kwam 5n haar
woning, terwijl zij op reis was. 0, wat
een zorgen tochl En het oudje zuchttedi^p.
Zij was nog in 't onzekere met zichzelf,
toen ze in Cold .Brook aankwam. De trein
was laat; zij zette zich op een bank en
wachtte af. IVnch'te en wist niet wat te
doen, meegaan of blijven? Het stationnetje
was meer een overdekte wachtplaats dan
een gebouwtje; één zijde was geheel open,
ze was er heelemaal alleen. In enkele mi
nuten zou de trein komen; meegaan of
blijven? 0, Lerina, o mijn huisje! En ter
wijl zij met zichzelf beraadslaagde, sjouw
de zo haar koffertje en valies van d» bank
af naar de achterzijde van het station en
zeeg er op neer, klein, mistroostig hoopje
mensc-h. Nader kwam de trein, al nader
en nader, de signalen gingen over, de vaart
verminderde, maar daar er geen reizigers
in zicht waren, pufte hij verder de ruimte
in. Het gebeupde wel vaker, dat ter zich
op deze stopplaats geen reizigers bevonden.
Toen de trein uit 't zicht was, zeulde
de oude vip uw haar bagage weer naar
vopen en zat weer ,op de bank. Half en
half hoopte zij op een wagen, di© mocht
voorbij komen en haar weer huiswaarts
zou voeren, maar zij was in 't geheel niet
op ide hoogte van de diensten. Uur na
uur verliep, sneltreinen raasden voorhij.
geen enkele locaaltrlein stopte meer. Zij
had wat kaas en brood bij zich en ging
dit opetenliet daglicht verflauwd© en geen
wagen passeerde. Marm Lawson was ©en
kloek mensch ten toen. zij begreep, dat zij
bad te kiezen tusschen overnachten in d»
open lucht of door het bosch te zoeken
naar eten huis, dat veraf lag, verkoos zij
het eerste. Zij zou voor niets ter wereld
haar spullen overgelaten hebben. Zij oplende
nu haar valies, zij was gewend vroegtijdig
to gaan slapen, nam haar bijbeltje en las
een hoofdstukdaarna ging zij op de knieën
en 'zei haar gebeden op. Toen maalde zij
van haar shawl en mantel een soort van
bed op de bank, een japon diende als
hoofdkussen en zij legde zich rustig temeer.
[Wiel een vreemde slaapplaats, overpeins
de ze gelaten, maar in Zijn Handen ben
ik hier even veilig als waar ook. Ik hoop
alleen maar niet, dat ik een zonde hjeb
begaan tegenover Hem, nu ik Lerina, nfet
heb opgezocht.
De zachte voorjaarsavond rial meer en
meer, sterren toovePden zich aan den hemel
en het oude zielige rnenschj», doodver
moeid, zonk weg in een rustigen slaap.
De koctsiier van het omnibusje vond haar
den volgenden morgen, zittende, kaarsrecht,
op het bankje, in afwachting dat bijkomen
zou. Hij" keek met bevreemding naar haar,
hoewel hij geen verfnoeden had, dat ze
den 'nacht onder den blauwen, hemel had
doorgebracht.
In den middag kwam juffrouw Lawson
thuis; met zeker© schuchterheid zag ze nnar
haar woning; 't was haar alsof ze er geen
recht meer op had. De buurvrouwtjes, die
haar zagen, kwamen dadelijk aangeloiopen
in 'hevige verwondering. Doch ze werden
niet voel wijzer, Het ©enige wat zo los
liet, was dat ze in Cold Brook besloten
had nïet verder te gaan. Zij kon niet ont
kennen, dat zi© daar den lieden nacht had
doorgebracht, doch de wijzie, waarop zij
de Vragen beantwoordde, getuigd© van zoo
groote geslotenheid, dat zo de verbazing
deV anderen deed stijgen len' verstillen.
Toen eenige dagen later haar zoon Char
les bij haar kwam, veranderde zij evenmin
van houding. Hij was heel boos op haar,
vooral om haar onvoorzicb fjg heidals ze
meer gaf om haar vochtig, oud huis dan
om Lerina of hem, of haar eigen leven,
dan moest zij 't liever zeggen, vond hij.
'Zij izag hem met koel© verontwaardi
ging aan:
„Charles, .je moeder heeft nog al haar
vermogens, en zij weet nog een beetje
beter dan jij, wat goed voor haar is. Je
kunt haar dat overlaten.
Maar toch, ondanks haar uitdagende hou
ding, voelde zij zich erg ongelukkig na
het vertrek van haar z'oon. Zelfs helveldjto
met witte viooltjes kon haag niet troosten.
Zij hunkerde maar Lerina, vast overtuigd
tevens, dat haar huisje het kind niet scha
den 'zou. Zij leed jen zij streed, haar ge
zondheid kreeg een knauw. Bitter wterd
het leven nu vooa* het lteOiehhoncL© oudje,
dat door eigen wil pn met heimelijk zelf
verwijt gesehieoiden was van het dierbaar
ste, wat zij bezat.
Plotseling werd zij^ ernstig ziek» men
met Lerina. Toen de wagen voor de deur
van Marm, Lawson's huisje stilstond, ring
zij dadelijk enkele geluiden op en vroeg
met ontdane stem aan haar buurvrouw:
„Mat hoor ik daar? toch niet Lerina f'
Het volgende oogenbhk was Lerina bij
haar grootmoeder.
Het oudje nam mei één enkelen hong»-
rjgen blik liet kind in zich op, daarna
schoof zij liaar gezicht weer in de kussens.
Lerjna, blijf vooral niet te lang in dit
vochtige huis, kind, je zoudt or w eer o -ns
van kunnen gaan hoesten. Je moogt bij de
buren log&eren en morgen vroeg kun je
weer naar huis terug. Ik wil je hier niet
houden Ga gauw weg, Lerina Lawson'"
De grootmoeder zat recht overeind in
haar bed en keek heel boos. Het meisje
rende snikkend de kamer uit; zij bleef ech
ter in het huisje, verborgen voor groot-
moeder's blikken; deze bloei luisteren naar
elk verdacht geluid.
„Chailes," zei het oudje tot haar zoon;
„je houdt Lerina toch niet hier in huis,
nietwaar, 't Is slecht voor haai gezond
heid. Ik verbeeld mo toch, dat ik baar
boor."
In dein avond werd zij erger en zij stierf
in den vioegen morgen. Even voor haar
dood stak zij baar band uit naar haar
zoon en zeido
„Ik wil je nog wat zeggen. Ik 'ik
ik hen besloten het buis te veikoo-
pen. Ik kom bij jou en Lerina; maar wil
je straks wat viooltjes en varens voor
me uitsteken, want 'di© wou ik wel
graag meenemen
Handel en Bedrijf.
MOUTWIJN. Officïeele noteering over
Jan., Felrr. en Maart 1920.
per HL., Ct., zonder fust en zonder belast.
Jan.
Febr.
Maart
gl. ct.
gl. ct.
gl. ct.
1
1
1
35
2
40
2
40
2
35
3
-
3
40
3
35
4
4
40
4
35
5
40
5
40
5
35
6
40
6
40
6
7
40
7
7
8
40
8
8
35
9
40—..
9
40
9
35
10
10
35
10
35
11
11
35
41
35
12
40
12
35
42
35
13
40
1.'
35
13
14
40
14
14
15
40
15
15
35
16
40
16
35-
16
35
17
17
35
17
35
18
18
35
18
35
19
41
19
35
19
35
20
40
20
35
20
21
40
21
21
22
40
22
22
40
23
40
23
35
23
40
24
24
35
24
40
25
25
35
25
40
26
40
26
35
26
40
27
40
27
35
27
28
40
28
28
29
40
29
29
40
SO
40
30
40
31
31
40
Noteering der SPOELING
over
Jan., Febr. en Maart 1920.
Per ketel.
Jan.
Febr.
Maart
gl. ct.
gl. ct.
al. ct.
1
1 3
2 310
2 3
2 2 90
3 310
3 3
3 2 90
4
4 3
4 2 90
5 310
5 3
5 2 90
6 310
6 3
6 2 90
7 319
7 3
7
8 310
8
8 2 80
9 310
9 293
9 2 80
10 310
10 2 80
10 2 70
11
11 2 70
11 2 70
12 310
42 2 70
12 2 70
13 310
13 2 70
13 2 70
14 310
14 2 60
14
15 310
15
15 2 70
16 310
16 2 70
16 2 60
17 310
17 2 80
17 2 60
18
18 2 90
18 2 50
19 3 'O
19 3
19 2 40
20 3 10
20 3
20 2 40
21 310
21 3
21
22 3
22
22 2 20
23 3
23 3
23 2 20
24 3
24 3
24 2 20
25
25 3
25 2 20
26 3
26 3
26 210
27 3
27 3
27 2 10
28 3
28 3
28
29 3
29
29 210
30 3
30 210
31 3
31 210
1 DELFT, 8 Mpril, 1 1
Boter f'2.6ó—*3 pjejrl Idjlo,. j t
"Aanvoer 22 achtste en 4 zleotieinde, vte-
gjeind© samen 280 kilo. i
i Vjaemarkk
VpUto kojeaionj 1© kwi f475875, Se Kw.
£2-50—470, kalfvaarztela 1© Kwi £450—750,
2© kwL f250450, vaarKóea'iem 1© kw. £375
—575, 2© kwt £180—375, magers varkaas
f40—180, biggen £1840, nuchfeinel kal
veren f 1536, paarlden f 200700h
Rundvüeiesoh per kilo £2.20—1.701120.
Aanvoer: 431 rimd©rie|n!, 17 pa'ardon, 2
Vette kalveren, 580 mageïe vjarkens, 54
schapön of lammenisni, 324 vhriselns, 40G
biggen tem 24 gelten of b'okkcjn. I
Uitlotingen.
TURKSCHE SPOORWEGLOTEN vau 1870.
ad £r. 400.
Trekking 1 Februari. Betaalbaar 1 Maart.
No. 1726169 fr. 200.000; Nos. 832524 en
1921815 elk fr. 4000; Nos. 23592, 270109,
354691, 399272, 711403, 890191, 936470,
1227578, 1299088» 1749849» 1909593, 1935557
DHR
A
