Schiedamsche Courant.
tweede blad
Uit de Tweede Kamer,
Werkzaamheden in den
Volkstuin.
Schetsen.
De Heilige Caecilia.
'jterdag 20 November 1920, No. 16521
Gemengd nieuws.
'm-enigto in golfb'weging verder, wat dc,!
DIB
(Vervolg.)
Het voorslvl-Rutgers wwi don volgen-
,n da" met 45 tegen "23 stemmen ver-
Jfpen'de voorstemmers waren a-Hen van
RflCütS
Oadertussehen had het bekend geworden
..„„[Stel van do „Regcering omtrent de on-
^nriizorssalarissen niet alleen buiten de
Lier d. i. in do omlwwijzerswerekl in
Teeistó plaats, maar ook daarbinnen
on billijke verontwaardiging gewekt.
In het gevolg daarvan was hot verzoek van
Lter Ossendorp, om Minister de Visser
oyer de zaak to interpellceren. Dit is op
26 dezer bepaald, na eenige pogingen van
UnSs, om te maken dat de interpellatie
iToegór zou worden gehouden, die op het
unaniem verzet van Rechts zijn afgestuit.
Bij het voortzetten van de algemcene
teK-houwingen hoeft de heer .Wijkorslooth
6e~Weerdiesteyn het onmiskenbare feit ter
sprake gebracht, dat vete Nederlandsch©
industrieën lijden onder den lagen stand
te valuta; vooral uit Buitschland kun
nen machinerieën en producten van al-
terlei aaW daardoor heel wat goedkooper
aangekocht worden dan hier, pn hij wil
daarom onze grenzan sluiten, al zou dat
ook vefhooging van de binnenlandse}» prij
zen tengevolge mogen hebben. Do heer Teen
stra voegde hem terecht toe: Het middel
is eiger dan de kwaal. Trouwens Duitsch-
laad heesft reeds maatregelen genomen, om
je verhinderen dat het buitenland niet te
zjnerjrosten van de 'zoo zwaar gedepre-
aeehte marken profiteert.
De katholieke Hermans, hoofdredacteur
van „Het Katholieke Volk"", en Kuiper,
gesalarieerd bestuurder van het Bureau van
de R. K. vakorganisatie, verdedigden hun
houding tegenover de arbeiders tegen de
aantijgingen daarop van den heer Schaper,
en de laatste kwam met klem op voor
vennindering van de militaire uitgaven. De
ter de Geer drong, na een keurig exposé
van onze Financiën, welken toestand hij
zorgvol inziet, zoolang wij met sprongen van
150 millioen naar boven gaan, er op aan,
dat de Regeering bij iedere nieuwe belasting
zorgvuldig zou nnagaan, hoe daardoor het
minst de productie zou benadeeld worden.
En toen kwam 'de heer Rutgers. Ra
«enige gevoelvolle woorden aan de herin
nering van Br. Kuyper to hebben gewijd,
stak de leider van de anti-revolutionaire
Kamerfractie van wal, en de aandacht was
gespannen, omdat na alle strubbeling tus-
sahen zijn partij, zoowel met de Regeering
als met de beide andere fracties van Rechts,
men benieuwd was uit zijn mond te ver
nemen, hoe de anti-revolutionairenn over
het voortbestaan der Coalitie denken. Het
bleek dat de heeren eieren voor hun geld
gÉozen hadden; het was één lofzang
daarop. De coalitie is onmisbaar, zoo
heette het juit zijn mond, omdat de ervaring
leert, dat zij alleen krachtige regeeringen
aan het land weet te geven; zij was het
eens op de voorname punten van opvat
ting van Overheid en Staat, gezag en vrij
heid, huwelijk en gezin, kerk en zending.
Zondag, zedelijkheid en eed.
Zeker, er waren punten, waarop vior
.anh-reroluonairan traasigeeren onnio-
Tf-vas, en zij zeulen dat dan ook
ttoan, èu het verwonderde ons, dat
7 schaterlach verwekte, daar zij
mt tedsgedaan hebben, efn wel met het
^aweukiesrecht, dat lijnrecht ingaat te»
opvatting van Gods Woord. En
Biffit mr. Rutgers ontgaan, dat. toen hij
_oogenbLikeu,_ nalat de Katholieke
®^htnper °P vermindering \an oorlog»-
hatidrang, ten nl tra-mil ia: ri tl» cl: o
SSTT" ^d, en zich ten sterkste;
«Wtefegen vermindering van orr-e wecr-
hij zelf ©en van die punten op-
iswS vaardoor verbreking de, santen-
zou komen? Voon* de Katholieke;
gyïE* het toch levenskwestie aan der,
rSffltenen tvensch tot on,wapening claar-
LJTT ^vtfas to voldoen. Hij eindigdei
dia'Ofnede op... Minister De Vries,
ferifc x hem in_ alle mogelijk© opzieh-
te is op de rechte plaats,
raw naar Leh-oorda heeft ver-
hSVw 1101 verwijt van öns'andvastig-
SLv5|rdleat heer De Vries werd
faht rw 0!K'ie!r dien lot; n sschfeo,
te-avLT aart' z-lfs zijn verdediger»,
stóiïmSTu T lleal' M-iot van on-
fa' toTa hadden kunnen vrijspre-
&VÏÏ aaa <MiveirriiVnde \erwijtei(
4ir inf v- 3®';s tookkieiijker te dragen
afe-ndi. Wnsch weet, -lat hem,
^ivt ^"a joaslofcte trok hij g©-
r ffe®e'n- den heer van Laar,
politiek' voerde,
teên »TT Stelten, waaraan onze fi-
fte hJT» ^dan voldoen.
Harte ÜL 'waarschuwde de Re-
te dn' 'Saan in den weg,
Itain rT opwillen. I© <coa-
Hnm, I®en® 'hern niet verbroken fwor-
VraaK^nij Oplossing van Ji-et onderwijs'
®o 2; Voor-G niet als de Linkerzijde
^ftïébw? christelijke beginselen,
dat, zij zich verziet tegen de
dded ©en goed werk;
die zooveel steun Rad
an JT1 T0 Vrijzinnig-en, te waiar-
H*indi«>rf, moeilijk tie knaken door
rwto ophouden, ómdat zijn tijd om rwas;
nmar dit had voor hem het voordeel, dat
hij />ich mi Viifa de zoo ^ocxl gnxloctiimen-
toerdi1 rede van den lveer D^esaelhuik kon
afnikaen niK^-t het excuus dat hij geen tijd
had oim daarop te antwoorden. Ah hij liet
gekund had. zou hij toch zeker ,den aanval
op het hoofdpunt van het socïaal-dcmioi
erotisch© porgram niet onbesproken heb
ben gelaten Wij kuna-eai zijn excuus daan
ook niet hooger aanslaan dan ecu, Ruws je.
De he r Sim enk hield na den heer Rut-
gem een absoluut overbodige rede, en de
tieer A\ ijnkoop, du» d^ laakslo spreker was,
maar Dinsdag zijn redo zal voortzetten,
kuam mot de nudedeeting, dat hij tot vóór
kort geiTeusd had, dat het gauw met. de
Sovjetrepubliek gedaan zou zijn, maar dat
door de inname van Sebastopol deze zóó
voorgoed bevestigd was, dat heel de we
reld er mi aan moest gidooven, en kiezen
lunchen kapitalisme en communisme. Heil
n. Wijnkoop I!
De 'Huurcommissie-Woningwe'.ten zijn af
gedaan. De laatste zonder stemming, de
oeiste met 51 tegen 20 stemmen; togen, de
Communisten en de S. D. !A. R Het is weer
een niet onvermakelijk staaltje van deS. D.
A. P.-eoscJie vrees voor Wijnkoop. Er was
goon lid van de S. D. |A. R, dat er ook
maar aan dacht, tegen de wijziging in de
Tluurconnnissiowet te stemmen, of zelfs
stemming daarover te vragen, maar Wijn
koop dacht blijkbaar: Jelui hebben zoo
opgespeeld mannetjes, over liet ontwerp,
en nog meer over het feit, dat de Ministjcir
gcene toezegging wilde geven omtrent ï(ot
voortbestaan dor 'H'uurconrmissiewet, dat je
lui er nu maar eens onder uit moet komen.
En daarom vroeg liij stemming De leden
van de S. D'. A. R schrikten er van, en
stoven op hun leider ai om het parool, en
waarachtig, diezelfde mannen, die zoozeer
het nut van do wet zagen, dat ze er zelfs
niet aan gedacht hebben, daarover hoofde
lijke stemming te vragen, stemden nu als
één man tegen. Wijnkoop glunderde, en jhij
had er alle reden toe; hij behoeft maar
even de zweep op te heffen, ©n d|e go-
heele S. D, A. R. kmelt aan zijne voeten
Op de WonangnooJwet is aangenomen
een amendement van den Katholiek-Kuiper
om en W. het reclit te geven de vergun
n,iug te weigeren tot het oprichten of ver
nieuwen van ben gebouw, indien daardoor
de Wf 'ngnood zoa worden vergroot. D!. w.
z. het .recht om luxebouw tegen te gaan,
als die ten koste van de beschikbare wo
ningruimte zou geschieden. Het werd, in
bonte stemming, met 38 tegen 34 stemmen
aangenomen.
_,Op de Hunrcommissiewet zijn aangeno
men: Met 56 tegen 20 stemmen een amen
dement-van Rappard om niet da huur
prijs maar de hum-waar de op 1 Jan.
1916 als basis te nemen van de Luurver-
liooging, en met dezelfde cijfers een amen
dement Snoeek-Henkemans, om de wonin
gen, waarvoor de bouwvergunning is ver
leend na 31 Dcc._ 1919, botten de Huur-
commissie te laten.
Het grootste gedeelte van ohzen tuin is
thans ontruimd, de gewassen zijn naar 'de
bewaarplaatsen overgebracht, uitgezonderd
dan eenige sooiton dte de winterkou de ,ku n-
nen doorstaan. We krijgen nn de [gdegeni-
dieid onze grond reeds bij vo, .baat in goe
den staat te brengen' voor hol ,v olgende jaar.
De meeste gronden worden m het yoor-
jaar tegen dat de grond zich ,w eer behoor
lijk laat bewerken, omgespit, waarbij dan
tevens de mest onderga werkt wordt Deze
mamer van werken is, vooral op zandgron
den, in de meeste gevallen zeer gooi ter
zij dat men bepaalde kunsfcmeststoftien
wenscht te gebruiken, w aarvo-or het noodig
is, ze in het najaar reeds uit be strooien.
Dan behomt zoo'n grond cote in het pa-
jaar vooraf omgewerkt te worden, wijl
anders Let onderwerken van deze mest
stoffen bezwaarlijk zou kunnen plaats heb
ben. Maar ook oui ajudere redenen is het
gemenscht «osmmgic gronden voor dc - win
ter oüu te werken. Laag gelegen gronden
cn diegenen, die fijnkorrelig van structuur
zijn, worden voor den winter omjgespit,
waarbij men deze in den steek iaat liggen,
d.w.z. men make het tenban vooral niet
effen opdat cm zoo gïoot mogelijk opper
vlak aan do gunstig© werking van yorst
wordt blootgesteld. Het is bekend dat wa
ter bij het bevriezen een groober voluim©
inneemt; do gunstige werking van vorst
op don bodem 5s dap ook "gemakkelijk
to begrijpen; de grond wordt ©r door uit
elkander gedrongen en luclutoetreding in
den bodem dicntengfevolgo mogelijk gemaakt
Voor zandgronden, die een g ofkoiredige
structuur bezitten, en waar de lucht daar
toe gemakkelijk kan toetreden, is deze Re
working voor den winter niet zoo ,noodig.
Toch kna het ooki hier, zij hhet .dan «ook om
andere reden, gpwerscht zijn, nu reeds- R>t
spitten over te gaanj We zion.n.!. vooral op
vruchtbare gronden het onkruid bijna don
geheel en winter doorgroeien. Schoffelen of
wieden is nu -bijna niot meer ,te doen; de
eenvoudigste ina.nier om het kwijt te raken
is da,u ook: de grond, zij jvet ,dan ook an aar
ondiep, om te spitten.
Op laag gelegen gronden die gedurende
don winter gewoonlijk to vochtig zijn, moe
ten we door het graven van .greppels voor
oen goede afwatering zorgen; bestaand©
greppels worden vooral schoon, en open
gehouden. Overtollig water maakt den grond
koud en stoat een vroeg© ontwikkeling (der
gewassen inn den weg.
legendarische maar een historische persoon
lijkheid is, kan niet betwijfeld worden, aan
gezien er voldoende en geloofwaardige be
richten aanwezig zijn, waaruit blijkt, dat zij
uit liet eijk en voornaam geslacht der Ro-
meinsche Ceaciliërs afstamde. Zij leefde in
de eerste helft der 3de eeuw na Chr. ito
Rome en stierf aldaar in het jaar 230
den marteldood. Haar ouders bleven trouw
aan de oude Romainsch© goden, maar zij
ging over naar het Christendom. De le
gende verhaalt, dat zij door haai- ouders,
tegen haar wil, met pen Romeinsch jon
geling, Valerius, verloofd werd, die eerst
later, evenals zijn broeder Tiburtius, dooi
den Bisschop Urbanus tot het Christendom
gebracht merel. Toen do Jbruidegom ver
scheen, smeekte zij hem, haar niet aan te
raken, daar een engel haar onschuld be
schermd© en zich -waarschuwend en drei
gend tusscheu hen beiden geplaatst luid.
De beide broeders werden tengevolge van
hun bekeering ter dood veroordeeld, en
ook Caecilia wachtte hetzelfde lot; toch
had. zij haar leven kunnen redden als zij
den Christus zou afzweren en opnieuw den
goden zou offeren. Zij Weigerde en werd.
ontljpofd. i
De reden, dat de heilige Caecilia door
de Katholieke kerk tot patrones der mu
ziek 'verheven weid, is niet, dat zij zich
bijzonder met de muziek bezig gehouden
of zich ten opzichte Van die kunst ver
dienstelijk gemaakt heeft, maar is een ge
volg van de omstandigheid, dat zij, gelijk
het in de eerste 'Antiphoon „Cantatibus
Organis'' wordt uitgedrukt, „haar geest en
„hart aan de wereldsc-he klanken, die haar
„bij do intrede in het huis haars bruigom
„tegemoet klonken, onttrok, maar overeen
komstig hare heilige begeerte, hemelscho
„gezangen en harmonieën zong*'. (Kora-
mütler).
De asch der martelaren werd toen be
waard in nissen, welke zich in groot aan
tal in de catacomben van Rome bevonden,
welke destijds algemeen als begraafplaat
sen der Christenen gebezigd werden.
Niet zelden breidde de ruimte dezer nis
sen zich tuit tot een kapel, waar de ge-
ioovïgen baden en zongen. Het graf der
heilige Caecilia was, naast dat van den
heiligen Sixtus, wellicht het moest ver
eerde onder alle martelaarsgraven, en de
uitgang der Caecilia-krypt werd wegens den
grooten toeloop van bedevaartgangers, reeds
vroeg in een gewelfd voorportaal vanjiehel-
stc-eiien verbouwd.
Wie in de laatste jaren een uitstapje
naar Valkenburg (heeft gemaakt en in de
onderaardscho grotten de imitatie van
Rome's katakonxben bezocht, zal daar de
krypt der Heilige Caecilia gezien hebben,R,
-ii,, kielde Adam zich
waar, m een nis, zich het wit marmeren
.2 sciireef zijn naam op oen slukio papier,
beeld der martelares bevindt, in dezelfde oveirhanJl^d,, du aaril Em cn nJ.K,a\
houding, m welke haar lijk gevonden werd ilot gdezen had, zei ze: ,,lk gemof u, want
ia een wit, met goud bestikt gewaad, ter- van achter naar voren lees ik hetzelfde
direct voor aftoekening vun den bestolkaart,
even het pakket nawegen. Dan vergelijken
met het gewicht, dat op de bestolkaart
vermeld is enzoo het niet klopt
oogenblikkelijk reelameeren sein-" lijk "bij
het hoofdbestuur der Pesterijen t eerst
naar een postkantoor of hul pk. or loo-
pen. Daar moet men „model"-fovuuhetxm
invullen. en daarna daar inleveren
'k Heb dat eens gedaan en er nimmer
antwoord op ontiangen!
'I Is treurig zoo tc moeten waarschu
wen; maar wat wij kunnen missen is zoo
wel de oneerlijkheid als de ambtenarij. Re
soluut gestreng handelen, dat heeft een
gezonde maatschappij noodig, wil de goed
willig© staatsburger zich beschermd we
ten."
Historische ancedoten.
Zijn lijfspreuk „Justitia reguorum fuuda-
mentum" indachtig, onderwierp keizer
Franz 1 zich in alles, ook aan do kteiuste.
politieverordeningenhij week op sLaal
voor iedereen uit, als het moest, reed op
het Prater steeds in de gewone wageurij,
en verloor zelfs dikwijl» processen tegen
zijn eigen ©ndferdaaen. Dat moest hem, na
tuurlijk in oen roep van gerechtigheid bren
gen bij het volk.
In ai te hooge len hoogste i ïagen der
politiek eclitier, liet Franz f zadi door het
strengste aiJeenhecrscherschap leiden. Zijn
gezegdlo: „Volkeren? Wat is dat? Ik weet
vaa geen volkJeren, -ik ken slechts onder
danen I" is wereldkundig evenzoo oen an
der: „De mienschheid heeft van tijd tot
tijd sterke adteiiatiugen noodig, anders w.ordt
haar toestand zefcr kritiek, en breekt met
een die liberale waanzin uit".
Dok de volgend© anecdote, is een be
wijs van zijn heerschzucht.
In Februari 1822 zeidie lijfaits, R iron
Stiftt tot den Jceszier: Deze, ofschoon
wel kwelliende hoest, maakt me toch niet
bang, daar ken ik Uwe Majiosteit te Dang
voor. Ex gaat toch maar niets boven leen
goede consütutüe!
(Wat vertel jie daar? riep de keizer, (ve
zijn oude goedie ]>ekenden,. maar, Stiftt, dat
woord Iaat je me niiat meer hooren. Een
duui-zaam gestel, zleg maar. öf in godsnaam
een jrorxl© complexie, maar- praat nu niet
meer van constitutie. Ik heb geen constitu
tie en jvil er ook geen hebben.
Adam's
Van Adam en Eva.
Engelsche woordspelling op
naam:
Toen Eva Adam voor 't eerst ontmoette,
chriftehjk voor. Hij
als van voren naar achteren
Vraag: „Wat had Adam geschreven;?^
Antwoord: „madam Fm Adam".
DEt het ItaliaanscJi van
GACRIELLE d'ANXPRZIO.
wij laair haar voeten, de met bloed gedrenkte
doeken liggen, die dienden om de hals-
wonden te .verhinden, die te beul haar
had toegebracht.
Ter hare eerc worden in oude lijden en
worden nog jaarlijks op 22 .November pp
vele plaatsen in Engeland, muziekfeesten
gegeven. Handel componeerde voor dit doel
zijn bekende „Caeciiio Ode" op oen gedicht
van Dryden, 't welk in 1697 voor de
eerste maal te Londen uitgevoerd werd.
In Parijs wordt zir nog jaarlijks in do kor-
ken door plechtige missen en andere gees- aY^S C'U Y™ f "Tv'
-li v -» -. gGsteuucI door mannoai anct hrrciiie^trodal-.
te'ijke muziekvyerken op baar naamd.igher- ton> vcnrwrde TOl;ul,sk;eiu. en sc,pierde
dadit; vooral in dc St. Eustacum.-Tk wordt, nekken, voor wie het dragen ©cm klei-
dezie plechtigheid "om de uitman L-tide koor- nigheid was.
en solo krachten, zeer geroemd. Ook was j
het gebruikelijk '(zou het nog niet wensche-
DE HELDi,
De groote standaardvlaggen van den hei
ligen Gonzalve waren r.od» bi-men ge-
Sedert de overwinning op de Radusies
vierde de bevolking van Mascaüco het Sep-
iijk zijn?) dat do musici dien dag als een temberfeost rnet_ vernieuw den lui sen De TTT d
feost- en vacantiedag beschouwden. gc*noedc-ren gloeiden van ©en wonderrijken t).„
- i.i. i- ffeloofsnver. Het vehee'e land lir.irhl tnikl!»,1- 3.
ggggiKa*.
de voeten om weerstand to kunnen Rie
den. Maar Biago de Eliseli de üiovaimi
L'uro, minder liandig dan de andoren, lieten
plotseling los,, waarop het beeld nam-hun
zijde overhelde. Ununalido slaakte een kreet.
Past op, voorzichtig!" joelde do men-
schenmas»a om hen heen hij het zien van
het gevaar, waar do heilige in verkoelde.
Het luide geraas op het plein maakte de
stemmen onverstaanbaar. Lmmaiido was op
de kmeeii gevallen, de rechte!baud onder
het beeld, iu deze houding shuirde hij met
oogen opengesperd door pijn en schrik pp
zijn bekJemdo hanl, maar schreeuwde niet
Een jxuir bloeddiaippc's waren gespat op
het alUurr. Ten tweeden male probeerden
dc kameraden allen tegelijk do verplette
rend© massa op to lichen. Ret was gevn
gemakkelijke taak. Door dc helse he pijn
verwrong Unmuüido's gezicht, -wat derou
wen deed rillen. Eindelijk gelukte het hun
tiet l>ee!d op te lichten en kon Unmiahdo
zijn Verbrijzelde, bloedende luuid wegne
men.
„Ga naar buis, ga naar huis", schreeuw
de men hem toe, hem naai- den uitgang
duwende. Een vrouw deed haar voorschoot
af en bood het hem aan, teneinde er een
vethand van te maken. Ummaudo vei-
;erde. Hij zeide mets, maar keek muireen
groep mannen, die heftig gesticuleerden
en twisten om het beeld.
„Ik heb er recht op."
„Neen, ik."
„Noen ik". 1
L'.icco Ponno, Matfia Scafarola en Tom-
maso de Crscli Retw-isLten elkaar de eer
Lnunahde als aciristen drager te vervan
gen. lmmaiido naderde de gclireeuwend©
mannen. Zijn verminkte hand iiiug slap
neer -cn met de andere baand© hij zich een'
doortocht Hij zei eenvoudigweg
„Het is mijn plaats," en boog den linker
schouder vooruit om «len schutspatroon,
van de paroclrie to onderstoiuien. Hij kleun-
ao ae kaken opeen, met irefuge wilskracht
zijn sniart heheemchend. 1
Jlattala moeg hem: „Wat wil je doen?"
Hij antwoordde: „Den wil volbrengen van
den heiligen Gcxnzalve."
En hij gmg op weg miet de anderen. B©
uitenschan reigen hem vol oDtzethng voor
bij gaan. Telkens wanneer zijn weerzin
wekkende, van gestold bloed zwartachtige
wond de aandacht trok, vroeg men Rem bij
het langs komen:
„Wat is er gebeurd, Ununalido?"
Hij gat geen ïumUvoordi maar liep ernstig
voort op de maat van do muziek, met dot-
fen geest onder d© wijde draperieën, die
door Hen wind werden heen en weer ge-
»1 ingerdsi'ingord te midden der steeds dich
ter wordende ménigte.
Plotseling, op den hoek van een straat
zakte Itij ineen. Da heilige stond; een oogen-
blik stil, waggelde even onder een kort
stondig gedrang, maar Werd toen weer
voorwaarts bewogen.
Mattia Scafarola nam de ledig© plaats in.
Eenige bloedverwanten namen den be-
wusteloozie op en dro-egen hem in ©an
aangrenaende wtoning.
Anna do Céuzo, ©en oude, wijze vrouw
op het gebied 'van zieken-genezen, be
schouwde aandachtig het vo-rmlooze klomp
je en schudde toen het lioohh
„Nivn, diu'iT kau ik niets aan doen' zei-
de ze. Haai kennis gaf haar ceen middel,
mm de hand voor zoo'u 4rustig gma'. Um-
niarido. die weer bij kennfe wa» gekomen,
zat »til tor ineri Hij heked ge.aen 1I0
afgrijselijke wond. De hand hng slap met
vcrtrijzelJe be-enderen, en va» onherstel
baar verloren.
Eenige oude boeren kwamen den onge
lukkige opzoeken. Elk v;ui hen gaf Üo.r
gebaar uitingen, aan dezeifdel
^toorKL lT, TrO0lsti"te di© altijd (vier
..Tijtel' tijd, js do
Wijkteam een ramphij
w ïwmte over nieuw©
moest ïmiddm in zijne
De 22ste November staat in de kalender
genoteerd als gewijd aan St. Caecilia; zoo
ais algemeen bekend is, wordt zij in de
R. K. kerk gehuldigd als de patrones van
de muziek. Dat de heilige Caecilia geen
dtdulders van naam- Domenichino, Carlo §el°0%ijrer Het gehre.e larrl bracht hukla,
HG n *71111 cphiiTCn'i trnnn wvrvi* At ovoIav 1
©ogenblik'.-
in een der kerken te Rome, vail oil vergelijke de deuren en d-cmpels der walingen me
schoonheid: een wereldberoemd stuk!
Hl J. P. T.
groen en bloimen balden versierd.
.vind bracht het devote gemurmel van ile
wachtenden m vervoctrmg deed geraken )"«or, dc U, TTT t wlt
I 1 l - klonk \,m de parochiekerk. Een famihe-
T'mma'i to Viocg „tVie h eft d-m heiiga
„Mattia Sciftrohi."
.."Wet doen ze op dit.
Zij "antwoordde „Zij zingen den yc-jxt-
t zan<g
De boeren nam m afscheid cn vertrokken
Een kostbaar geschenk
Hi© Lewc V.
nimfen heeft aan bet
j De processie onLioid© zich als een hut'
vanuit de kerkdeur op het plein. j -
Voor het altaar, waar de li -il.ge Pantha-' dw\ ëwo»dv.
0 l.inn *i.T* ir
lid jdaatste eau emmer frette water bij
n r f r_ léon was gevallen, wachtten acht mannen J ,-D„op orp hand in. Strak» komrnwe
De fanuli© Lewc V. Rijenstetn te Gro- uitrorkboreileil 'hci oogKlblik af, wa.r-k'rfgaan eerst naar de vesper.'
iet Museum van ,Oud- 0 h fc j j H I.cilmea Gon Lmmaiido bleef alleen achter. Het ca-
hedien aldaar ten feeschenk© aangeboden ^l]v0 mochton opnenien. Z,j'hettea G,o-; rill«u V;OT' luufcr ",a Iu"U'1 ca „T
den burcht Menk-eaiia, te Uithuizen, met- nmnj Euro Unnnali lo Ma Hal a Vuizeii-'t,n'c r Lempo over. De schemeimg begon
bosch en landI ter «potto van 6i.67.80 H.A. ^"Gumio"' R^T'dT CeuzZ"Ben^lTttq'%rdlei!' DR Lakken van oen olijfboom
Het Museum heeft «at geschenk met groo- Gaknt,( Biafiio do E!;Mdl (,tl Giovanni Sen &loewa dor>r dcn wmd te"ctv hcL lagc VCn*
to dankbaarheid aanvaard on zaL den u«tI1„rn
hij 't beeld ZJ1!U"a'
burcht zóó inrichtem dat mj u i«w gend, emigszlns beklemd door de plcvhtigc
geeft van^eeti adellijk Inus, gelijk ver 111 d» handehng met wu
17e en 18e ©enW zooveel wanen, doch. die j10Ofd
nu op enkele ■uitzonderingen na jerdwe- y- araïwl
nen zgn. t - J -
zio Guano,
iagio ao tiibi-u en trioviumi oen- ---- ---- --- -1
Zij stonden overeind, solzwij- teer aan. Lmmaiido begon al zittende z«n
ins beklemd door rfe ptotetigc' I'and voorzichtig m 'l valer te dompden.
at vage gel,ad,le i in hef Anarina 0 hf g«'°<inmi bloed wegspoelde,
j vertoonde de ramp zich in al haar ver-
Luitengewoou krachtig, m-ct'"-"LpLLing
ifanatieke gelaalsuitlrukking en droegen, Lmmaiido docht: „Er m niets, aan te
Fostdief'stallen.
Een lezer schrijft aan de „Nieuwe Crt."
„Dinsdagavm-d las ik in uw blad weer
van oen postdiefstal. Dat komt den laat-
sten tijd ontelbare malen voor. Endc
STvr^' TortngT d'fa- aaad f wl^a'
- D zalve. ik breng haar u ten offer.' loen
nam hij een mes rn verliet de woning.
tijd tot tijd betastten zij hun polsen
en
bilspieren al» om er de stevigheid van D ,varwl vra.]atoll. :Uic gdoovigen
te onderzoeken of mnvreselden een ver- haddetl z- h k0rkwaarts begeven. BoveTde
ri Ti,.''. daken zweefden de violetkleurige wolken
soMariteit" der postambtenaren laat niet T'1T'^! L!" Tl TTaa met dierengwl-anten. In de keik zonp de
rfnf ftn/1o,rlGnrr «Pin \Tk^rlAr7.nH«? 'crtlflrwan. *LOI,
toe, dat Onderling en wederzijds voldoen- Lol, zwantochtig bron» met zilveren kopen opeengepakte menigte ©en koorgezang met
de control© wordt uitgeoefend! Men mag handen was enorm groot en loodzwaar, regelmatig temgkceren.de intervallen. Een
©en kameraad niet verradenI Maar hoe Maltala zei: „Zijn jullie klaar?" 'groote hitt© straalde vaa al die menschen-
gaat bet ten slotte roet de eerlijkheid?, De menigte verdrong zich om lten te lichamen, ©n van ïte brandende kaarsen uil.
Verleden jaar verzond ik een pakket met zien. j Het zilveren hoofd van den heilige slak
St. Nicolaas... Het kwam ledig overDe kei k ven ster.» rinkelden bij iedoien -ds een vuurbaak omhoog. Ummahdo trad
"t Werd gewogen...... en te licht bevonden... windstoot. In <het schip der kerk stegen lmL!K'n-
Er kon gelukkig direct word en gerecla- -„ Te middien dar aJgcmeeno verbazing
meerd. De posterijen vergoedden den in- Gnz e?. nc!i 1,1 schreed hij op het altaar toe. Hij zei met
houd! I orgeltoon-en aanzwollen of zachtkens weg- heldcw, stem> hct lnes la do linkerhand:
Maar de daderlver te zoeken? stierven. In deze devote sfeer maakte zich „Heilige Gonzalve, u breng ik "dit offer.1'
Werd ©r naar gezocht! of durft men dit <xn soort van geestvervoering van de man- En toen, tot afgrijzen van het geheele
niet aan? Alles administratieve roinps- nen meester. Zij waren gereed en terekten volk, ving hij aan dc hand langzaam af te
lomp. Veel papieren de tijd van het de armen uit snijden. Gaandeweg raakte de verminkte
vinden der daders is voorbij. Mattale zei: „Een! twee! drie!" hand los in een golf van Wool. Een seconde
Dezer dagen weer een doos verzonden. En met één rcuzeninsponning trachtten nog hing ze rnjn de laatste vezelen
inhoud een toartKomt over......; de zij het uK.Id van den }K.j!igc van het aI- 4wa vtf' ze m Jl,el T'T''"'" TT
he f er afgenomen. at mannen die de taar te lichten. Maar h©u gewicht was over- Se n g° P
helft van ©en taart gaan afeten? t Is toch voor do offeranden,
minstens genomen laf; afgezien van de weldigend en het beeld wankelde even naar Daarop hief Ummalido zijn bloedige arm-
ontrouw, de oneerlijkheid. links. De mannen hadden de handen nog omhoog en herhaalde nogmaals met
Laat toch ieder die fcen apkket ont- "Let <>m Let voetsiïuk kunnen leggen om heldere stem:
vangten twijfelt aan. den inhoudhet stevig te ontiktemmeB. Zij Bclioordeil„Heilige Gonzalve. u bracht ik dit offer.'"
