J 4 De Heer van alse Seven. of lil] alles ziel Hi] gaat. door huis met s. .tJ 4f ft n li i Jcentimeter van den grond zijn den indruk I eon mieroskoop I A' OAS I lk verhelde u an /.ijn siicies DaL is misschien wel zijn meest typeerende eigen schap, want do wereld is weikehjk aan zijn naar '1 Engelsch van F V door T. de R -o .„AVelk ïecbt hoeft dat mensch I voelen. Of hot in huis is of daarbuiten, lnj om een schoothondje le hebben?" zei een geestige dame, wijzend op oen buldog „Schoothonden moes ten een lieloomng zijn." In zijn recept voor het volmaakte huis gezin nam de dichter Southey een klein meisje van zes jaar op en een poesje van zes weken. Dat is misschien wel het aar digste en bekoorlijkste, wat ooit uit zijn pen kwam, die geduldige, hardwerkende pen gaat zijn eigen gang en volgt de ingeving I van het oogenblik. Het is een van zijn meest i aardige eigenschappen, dat luj zichtbaar denkt» lk kijk dikwijls naar hem als hij bezig is „ie denken". „liet wordt nu loc-h eindelijk wel eens thee-tijd", zie ik liem denken, en ik zie hem bepaald heel dui delijk tot zich zelf zeggen„Ik hoop in 's Hemels naam, dat er nog maar wat van die cake over is van gisteren, die was wer- als broodwinner, die hij zoo rustig voort- i kehjk buitengewoon lekker. Ik geloof, dal dreef zoo lang hij kracht genoeg had 0111 lze. dien in de keuken opeten. Of: „O, die voort te drijven. Een klem meisje van I klJ trekt zijn hooge, zware laarzen aandat zes jaar en een poesje van zes weken. Is het niet allerliefst? Maar dierbare Lake-Poet wat zou u wel hebben gezegd van een hondje van zes maanden? Hoe kwam het, dat u dat vergat? Zoo'n jong hondje als nu heen- scharrelt door de kamer, waarin ik zat te schrijven: zoo'n klein, zwart wollig hondje, zóó klein, dat, als onze lieve Heer hem niet een glanzend wit plekje bij zijn éêne oog beteekent, dat we den berg zullen opgaan. In orde. ik zal zoo dicht bij de deur gaan staan dat ik er vanzelf mee kan uitslippen als hij er uitgaat" Of: „Er komt mets van; liij is niet in een wandelbui vanmor gen. Natuurlijk weer dat stomme, houten bureau, waarvoor hij dan uren lang kleine zwarte krabbeltjes zit te maken." Of: „Wie is dat? O, 't is de postbode. Voor hem behoef ik niet te blaffen." Of: „Hè, hè, had gegeven, je, als je aan tafel zat, nooit I begin honger te krijgen. Ik zal eens naar zou weten of hij nu eigenlijk naast je zat of niet; met, dat wil zeggen, totdat zijn ker mende gilletjes trachten te beduiden, dat je wear op hem had getrapt. Dat hondje heb ik nu betiteld met den naam van den Heer van alle leven, omdat ik me geen beter, volmaakter verpersoonlij king kan denken van tevenskracht, nieuws gierigheid, succes en tirannie. Vitaliteit, wel allermeest Het is eigenlijk ongeloofelijk, dat zooveel energie en vastberadenheid in tien centimeter zwarte huid kan zijn verbor gen. Hij is het allereerst op 's morgens en gaat het laatst naar bed 's avonds. Over dag slaapt hij weliswaar, maar 't is een slaap, die aan een draadje hangt. Laat er een ongewone voetstap zijn, laat een vreem de hond op straat het wagen iets har der dan gewoonlijk adem te haten en zijn slaap is ©ogenblikkelijk geweken. Van een anderen hond verwacht men wei die de keuken gaan en de keukenmeid gaan hinderen." Hoe een hond aan al die gedachten uit drukking kan geven, begrijp ik ook niet. (het is een van de vaste berekeningen der wetenschap, dat ze niets van honden af weet en er ook niet naar zoekt), maar ik kan de gedachten één voor één door zijn kleine kopje zien gaan zoo duidelijk alsof het van glas was gemaakt. Maar het grootste bewijs van zijn succes is de vereering, de liefkozingen, die hij van vreemdelingen ontvangt. Want hij is niet alleen de baas in huis, hij heeft een heete schare van bewonderaars op straat. Kleine meisjes en dames van middelbaren leeftijd vingen permissie hem te mogen lief kozen. Oude hoeren vragen of ze hem kun nen koopen en voor hoeveel. Niet dat hij er uitziet ais van veel waaide te zijn, maar om dat iedereen aan hem ziet hoeveel gezel waakschheid. Maar dat zoo'n belachelijk Jhgheid hij^geeft en hoeveel grappigs in hms klein schepsel als een jong hondje van vier I Iedereen herkent onmiddellijk zijn vitaliteit, maanden is, dat met zijn ééne poot nog I bin om nu op zijn iyrasxnieken geest in zijn wieg staat, zóó met oplettendheid terug 1° komenHier komen cen yhM schoote zou zijn beladen, is werkelijk al te mal. Rush <tehp«ten em een ndel. cmlhe Als er buiten hem niets gebeurt, dat de moeite van zijn belangstelling waard, is, gaat hij voor zich zelf comedie speten op zijn eigen houtje. Hij komt met een pan toffel m zijn bek aang-eloopen en blaft, dat je die voor hem zult weggooien. Ik bewonder hem nog het meest wanneer hij mei dat ding in zijn bekje terug komt Dat vrachtje versterkt zijn verantwoordelijk heidsbesef; zijn vier zwarte pootjes, veel te groot en te plomp voor zjjn lichaampje bewegen zich plotseling vol van een nieu we gewichtigheid. Wanneer hij hard loopt j om een pantoffel te krijgen is hij niet anders dan een geëleefriceerd hondje, boor devol" levenskracht; wanneer hij tenxg komt is hij een bewaker; een beambte, een per- sjpon, wien iets is toevertrouwd, zijn oogen staan strak, vol verantwoordelflkhèidsbeséf; de zelfbewuste jachthond schijnt in hem te ontwaken. ~- Zijn nieuwsgierigheid kent geen grenzen. Hij moet van alles wat gebeurt, op de hoogte worden gesteld. Wat voor soort in druk van het mensehelijk leven een hond, zelfs een groote hond, wel moet hebben gekregen, heb ik soms getracht mij" voor te stellen door te knielen of languit op den grond te gaan liggen en dan naar hoven te kijken. De wereld wordt dan wonderlijk onvolledig: je ziet niet veel anders dan beenen. Ik begrijp wel, dat het mensehelijk oog heel anders in het hoofd is gezet en een hond kan op zijn gemak de mensch- head opnemen zonder zijn nek al te veel te verwringen zooals ik moet doen in npjn liggende houding; maar toch kan het met anders of wat de hond zien kan van zijn meester, die boven hem staat, is slechts zeer gedeeltelijk en fragmentarisch. En toch geeft dit jonge hondje, wiens oogen acht hondje, Bush geheeten en een ïjdel, grillig egoistje in grijsblauw vachtje, die we ,Smoko zullen noemen, in het verhaal. Smoke ji.m als gewoonte aangenomen om met honden korte metten te maken, maan de Heer van alle Leven bracht spoedig verandering daar in .Vroeger had Smoke de gewoonte een fiuweelen pootje in te trekken en het dan als de tong van een! slang .uit te (slaan en weer te gaan slapen, in de volmaakte gerustheid haais, harten, dat die bepaalde hond haar wel nooit meer zou lastig val-t len.' Maar denkt u dat ze het kleine hondje ooit zóó bejegende? Geen sprake van. flij slentert door de kamer met zijn handen in zijn zakken en z'n oogen "vol stoute plannen, ziet een borstelige wollige staart van blauwgrijze kleur over "den raad yan de sofa hangen en trekt er met zijn (kleine tandjes onmiddellijk zoo hard aan als een bewoner van Siberië, die zijn huissleutel vergeten heeft en die de wolven achter zich hoort, aan de bel van zijnj huis zoui, doen als hij 's avonds laat thuis kwam. Een gewone hond zou op zijn minst genomen voor zijn heele leven blind zijn geworden. Maar onize jonge vriend heeft een gelukkig gesternte. Smoke miauwt even verwijtend, en na een minuut of twee als het jonge hondje al weer lang genoeg heeft van het spelletje, ligt hij met all een naast haar en steelt van haar waxmtej maar ligt midden op het kussen, in het lekkere warme holletje, dat ze net voor zichzelf heeft gemaakt. Je rein ste tyrannic Eu Bush? Arme Bush! Ik denk, dat er in (iet leven voor eiken verwenden nieuweling wel de een of andere trouwe vriend pan den kant zal worden gezet. Zoo erg is het nu nog niet met Bush en als het jonge hondje wat ouder wordt en wat bedaarder, zal Bush zich ook wel wat meer op zijn daarmee? -Was dat, omdat er geen geld was gekomen? Wou za daarmee d'r eigenJ zoet houden? MalligheidI Wat ging dat Peter aan! Wasl 't zijn vrouw? Waren 't zj-n kindérs? Ieder voor zich, en Onze-lieve-Heer voorj ons allen 1 Onze-lieve-HeerPeter stapte langza mer. Een oude gedachte streek door zijnL, hoofd: zacht, wonderzacht't Was mor-Ij0® te 5*® hof Pf.f üea &üdf> op gen Kerstmis... Hoe wit en stil was deItelde. Hij deed dit voor zichzelf, héél wereld... en boven die sterren... WhtIvreemdmet een hand, die met zrjn hand wilden die toch Hoor, je kon de Kaders I wa^j nóg hooren. -en niet van hem was De deur schoot los. Ik heb 't geld tochi Het was uit den brief gevallen. Hoe kan je man ook zoo stom zijn 't er zóó maar in te stoppen! Peter probeerde heel knorrig te preten. Een oude, koude brommerige man was-iel Maar het was tóch niet zijn stem..'. Vrouw Prinsen stond met den mond open we maar gulden? [vrouw Prinsen. Maarstamelde Peter stond stil! „Dan gaan weer zingen" had 't oudste meisje gezegd. kinderen kwamen om de tafel, staax- Er zou... er zou brj Prinsen toch geenIden naTar .?tr °P- gebrek zijn? Toch'beroerd, als je nou opl, J Verder weet ik ook met, zei Pe- schildwacht moest staan en je wist, dat t0ri ™et een ladl la zlJn 00?®n> die met er bij je thuis misschien.Och kom! Mal- van h®m ws^ Maar zeg jij nou maar ligheid! Dat geld zou wei komen. De Kerst-1 tefa P"^e,n datee met weer zoo dagen was er geen postbestelling; maar j ®,om. (15 k ^a';' - £^d ^est kenne ver den dag daarop zon 't wel komen. I eze 1 ,r Hoor? ze zongen nog! En de stenen,!, Moeder non ga ik nog naar dorp, die deden óók iets: die drongen als dni-[^f?l sne' oudste meisje, zend oogen neer in Peter's oogen. 'kBenl WeI zeker> nou 2al zek«r n0? moeten gek, vanavondj- dacht Peter, en begon snel ler Te loopen. Wat gaat die heete boelj mg 'aan? Laat een ieder voor z'n eigen zorgenI Maar weer stond hg stil. Ja: hls ik het vragen of ze met me mee loopt, dacht Pe ter en bang voor zichzelf draaide hij zich snel om, en liep hard heen. Hij whs nou eenmaal niet wijs vanavond. Met stappen, die wèl zjjn eigen waren doe, <bn moet ik het nou dadeljjk doen, to<* hetd anders bonken dan daarnet, dacht hij, ineens wetende wat hij moest |iefSde Deenemans den weg naar dorp doen. Want "t fc» toch maar beroerd, zieja - j'e. Die twee Kerstdagen zitten ze dan toch I ijs was-ie niet Maar mijnals je ook maar te wachten. En als je daar nou opOpzo°n avond op wacht moet staan schildwacht moet staan, en... Wgs was-ie met- maar waarom .won dio Peter stante- maar hh, startte nu term»IIach nlet we^ uït ZIJrl ^^d? naar 't huisje van "PrinSn. Dat waren niet k tof 2Ün f S1'™, stop- zjjn" beenen, die daar nu stapten: dat van koaden' kl ren stappen die hij niet kende: stappenj Ir!aa R isri ^ee^d® T00r dn den dienst van een 'Ander,.. Snel waaj2 hg' bjj de deur. I Zo° dacht Peter- Ze' zongen nog, de kindersHei <iaar, doe open vrouw Prinsen 1 Ik heb "'t- geld toch! zei. Peter met een stem di« gemak gaan voelen, nmar ik moot toege- en, dat lig het in hot begin ;\vel wat hard te verantwoord on liad. Want liet jonge hondje liooft hem zoo gcheifeid en gesard uit speelsthlieid, dat hot nu eindelijk zoo ver m gekomen, dat Bnsh toestemming nan hem moet viagon voor hij op zijn oude stoeltje bij de kuhel durft te gaan zitten hij mag er alleen maar op als het jonge hondje het met wenseht to gebruiken! Bush heeft het in den laatsten tijd, zwaar te verduren gehad \an nieuwe honden, en hoewel dit kleine hondje het van allen wint, zjjn ze hem toch allen op hun beurt nun ol meei de baas geworden. De eerst was een 'Aberdeen Terrier, die hem hel zwerven leerde Vóór dien tijd Was Bush nooit alleen den tuin ingegaan; nu bleef hij uren, soms een heelen nacht achtereen uit En 't was alles Scottte's schuld, dat was duidelijk merkbaar. Scottte had aller lei slechte, losbandige eigenschappen, die Bush niet had. Als ze met me uitgingen, ontsnapte Scottie altijd op een gegeven oogenblik. En ik merkte het nooit. Hij ver dween eenvoudig. 's Nachts want hun hokken waren vlak bij elkaar ondermijnde hij BusSi' karakter. „Morgen als we los zijn, gaan we samen de wei in om te jageti," zei hij dan. 1 „Neen," antwoordde Bush, „dat vindt Hij met goed," (Die „Hij" ben ik). „Laat hem loopen," zei Scottie „We zijn immers gauw weer terug." „Maar dan vymlen wo den heelen dag vastgebonden." „O, neen, volstrekt niet. Als je maar lang genoeg blaft en keft, laleu ze je wel los uit zelfverdediging." (Hij sprak uit er varing; want op een konden nacht had hij het op deze manier gedaan gekregen om eindelijk in huis te mogen (komen. De (strop 1) Ik zou volstrekt met verbaasd zijn als deze gesprokken met heelemaal natuurge trouw zijn; maar je kunt het nooit weten ten slotte; ten minste niet zoolang wre Cer berus ontmoeten aan de oevers van de Styx zooals wij allen eenmaal moe ten en hem een paar vragen kunnen, doen over de natuur en den aard van een hond, terwijl wij wachten op de veerboot om ons over te zetten. Maar ik heb het eigenlijk niet over Bush: Bush is nooit een Heer van het Leven ge weest zijn pols klopte altijd langzaam. En ook vermoed ik dat onze Heer van het Leven niet lang meer zoo'n Heer zal zijn, want mot den leeftijd zal oen vermindering van vreugde komen en een vermeerderde rust en soberheid. Dat "hij niet ontijdig zal sneven, maar zal opgroeien tot den mannelijken staat van hondendom, dat voel ik zoo zeker alsof een engel het'mij voor speld hadmaar indien hij nü zon sterven, zou dit zijn grafschrift zijn: „Hier"ligt een Heer van het Leven, zes maanden oud. Hij wilde zich nooit voegen naar de regels) van het huis maar was bekoo-lijk na elke zonde." Southey woonde in het Lake-District, hot district van de meren en heette daar om een Lake-poet (dichter). Gemengd nieuws. Historische anecdoten. Bij den grooten zeeslag, dieu de Engel- sche admiraal Boscawen den Franschen leverde, werd -zijn. schip door de vijande lijke batterijen zoo gehavend, dat hij zich verplicht zag, naar een ander schip te roeien om daar de admiraalsvlag te hij- schcn. Nauwelijks was hij in de boot of een kanonskogel trof haar beneden de wa terspiegel. Snel als de gedachte rukte Bos cawen zijn pruik vau zijn hoofd, en stopte die in het gat, waardoor hij behouden aan boord van den driemaster kwam en den slag won. De pruik prijkt nog in het mu seum van Lord Shoreland. Toen Gustave Doïé bu,iten Parijs een villa kocht, liet hij1 boven den ingang ptajatsen: Do, mi, si, la, do, re." Memand begreep wat dit hè toekende, idoch Doré gaf de op heldering. I-Ijrj1 wilde ermee 11e kennen gevjen, dat die vdla 'zijn woning ivafe Domicile a Doré. j i Mademoiselle Mai] moest eens. als getuige optreden in de zaak van haar kamenier, die beschuldigd werd haar meesteres be stolen te hebben. Zij verzocht den chef der claque met zijn ondergeschikten indie zitting te verschijnen en toen de president haar de Vraag stelde: Hoe oud zijt gij klonk er een ooiwerdbhv'l®H handgeklap door de zaal, zoodat alleen de president haar antwoord kon. hooien', in geen der verslagen van. die zaak wordt dun ook haar ouderdom genoemd'. Op zekeren dag in de maand JnJi kon Napoleon I niet in slaap komen, omdat hel zoo drukkend warm w'astegen tweeën stond hij op om wat te wjandeten. Toen hij een paar uur later Dip het aanbreken van den dag terug kwam, zag hij tot zjjn verbazing uit |al de schoorsteanen van de Tuiierieën en jh'et Lopvxe groote rookkolom men opstijgen, zoodat het «r veel op leek, of het groote paleis in een fabriek was veranderd. t Hij onderzocht de 'zaak en ontdekte, dat er ten paleize een intendant werkzaam Was, die geen [honorarium genoot, maar die b§ wijze van emolument hét recht had om de asch', die er verzameld werd, ten [eigen bate te verkoopen'. 1 i OTngezien de jaisdhprijizea in het wanne jaargetijde beJangiijfk waren gedaald, haal de de slimme intendant de schade in, door overal groote vojreu aan te leggent Noteering der Moutwijn over Noteering 1920, Jan. Febr. Maart gl. ct. gl. ct. gl. ct 1 1 1 35 2 40 2 40 2 35 3 3 40 3 35 4 4 40 4 35 5 40 5 40 5 35 6 40 6 40 6 7 40 7 7 8 40 8 8 35 9 40 9 40 9 35 10 10 85 10 35 11 11 35 11 35 12 40 12 35 12 35 13 40 13 35 13 14 40 14 14 15 40 15 15 35 16 40 16 35 16 35 17 17 35 17 35 18 18 35 18 35 19 41 19 35 19 35 20 40 20 35 20 21 40 21 21 22 40 22 22 40 23 40 23 35 23 40 24 24 35 24 40 25 25 35 25 40 26 40 26 35 26 40 27 40 27 35 27 28 40 28 28 29 40 29 29 40 30 40 30 40 31 31 40 April Mei Juni gl. ct. gl. ct. gl. ct. 1 40 1 45 1 65 2 2 2 70 3 3 45 3 70- 4 4 45 4 70-: 5 5 45 5 70 6 40 6 45 6 7 40 7 47 7 70—t 8 40 8 47 8 70 9 40 9 9 70 10 40 10 48 10 70 11 11 48 11 70 12 40 12 48 12 70 13 40 13 13 14 40 14 48 14 75—: 15 40 15 48 15 75 16 40 16 16 75 17 41 17 50 17 75 18 18 50 18 75 19 42 19 50 19 75 -J 20 42 20 50 20 21 42 21 50 21 75—: 22 42 22 50 22 75 23 42 23 23 75 24 42 24 24 75 25 25 50 25 70 26 42 26 50 26 70 27 42 27 50 27 28 45 28 50 28 70 29 45 29 50^- -29 70 30 45 30 30 70 31 55-f Juli Aug, Sept. gl. ct. gl. ct. gl. ct 1 70 1 1 52 2 70 2 60 2 52 3 70 3 60 3 52 4 (0 4 52 5 70 5 CO 5 6 70 6 CO 6 52 7 70 7 CO 7 52 8 70 8 8 2 9 70 9 60 - 9 52 10 70 10 55 10 51 11 11 55 11 52 12 65 12 55 12 13 65 13, 55 13 52 14 60 14 55 14 52 15 60 15 15 52 16 60 16 52 16 52 17 63 17 52 17 52 18 18 52- 18 52 19 GO 19 52 - 19 20 60 20 52 20 52 21 60 21 52 21 54 22 60 22 22 54 23 60 23 52 23 54 24 60—^ 24 52 24 54 25 25 52 25 54 26 60 26 52 26 27 60 27 52- 27 54 28 60 -2 28 52^ 28 54 29 60 29 29 54 30 60 30 52 30 54 3. 60 31 der Spoeling over 1920. 2 3 4 5 6 7 8 9 10 11 12 13 14 15 16 17 18 19 20 21 22 23 24 25 26 27 28 29 30 31 Jan. gl. ct. 310 310 310 310 310 310 310 310 310 310 310 310 310 310 3 10 310 310 3 3 3 3 3 3 3 3 3 1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 11 12 13 44 15 16 17 18 19 20 21 22 23 24 25 26 27 28 29 30 1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 11 12 13 14 15 46 17 18 19 20 21 22 23 24 25 26 27 28 29 30 31 April gL ct. 210 150 150 140 140 1 40 140 1 40 140 140 140 1 40 140 140 140 140 140 140 140 140 140 140 140 Jub' gl. ct. 1 70 1 70 1 80 180 1 80 1 80 1 80 1 70 170 1 70 4 70 160 1 60 150 1 50 150 110 1-0 150 150 150 140 1 40 1 50 150 1 50 1 50 Febr. gl ct. 2 3- 3 3 4 3 5 3 3 3 6 7 8 9 2 90 10 2 80 11 2 70 12 2 70 13 2 70 14 2 60 15- 16 2 70 17 2 80 18 2 90 19 3 20 3 21 3 22 23 3 24 3 25 26 27 3 3 3 28 3 29 1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 11 12 13 14 15 16 17 18 19 20 21 22 23 24 25 26 27 28 29 30 31 Mei gl. et. 140 1 40 1 40 150 1 50 150 110 1 50 150 170 170 170 170 170 160 170 170 1 70 170 1 70 170 170 180 180 1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 11 12 13 44 15 16 17 18 49 20 21 22 23 24 25 26 27 28 29 30 31 Aug. gl. ct. 1 50 1 50 1 50 1 0 180 180 180 180 180 1 70 170 170 1 70 1 60 160 1 50 1 0 1 50 150 150 150 1C0 150 150 150 Manit. gl. ct. 1 3 - 2 2 90 3 2 90 4 2 90 5 2 90 6 2 90 7 8 2 80 9 2 80 10 2 70 11 2 70 12 2 70 13 2 70 14 15 2 70 16 2 60 17 2 60 18 250 19 2 40 - 20 240 21 22 2 20 23 2 20 24 2 20 25 2 20 26 210 27 210 28 29 210 30 21 31 2 iü 1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 11 12 13 14 15 16 17 18 19 20 21 22 23 24 25 26 27 23 29 30 Juni gl. et. 4 80 170 160 160 160 i 60 1 60 150 150 150 1 70 150 150 1 50 150 150 150 1 60 160 160 170 170 1 70 170 1 70 4 70 1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 11 12 13 14 15 16 17 "18 19 20 21 22 23 24 25 26 27 28 29 30 Sept. gl. ct. 1 90 180 190 1 90 1 90 1 80 180 180 1 80 1 80 1 90 i 80 1 80 1 80 1 70 150 1 70 170 170 1 70 1 70 1 7C 1 70 1 70 1 80 180 Oct. Nov. Dec. Oct Nov. Dec. al, ct. gl. ct. gl. ct. gl. ct. gl. ct. gl, Gt, 1 54 1 54 1 54 1 180 1 2 30 i 1 2 30 2 54 2 54 2 54 2 190 2 2 30 2 2 30 3 3 54 3 54 3 3 2 30 3 2 30 4 54 4 54 4 54 4 190 4 2 30 4 2 30 5 54 5 54 5 5 190 5 2 30 5 6 54 6 54 6 54 6 2 6 2 30 6 2 30 7 54 7 7 54 7 2 7 7 2 30 8 54 8 54 8 54 8 2 8 2 30 8 2 30 9 54 9 54 9 54 9 210 9 2 30 9 2 30 10 10 54- 10 54 10 10 230 10 2 30 11 54- 11 54 11 54 11 2 20 14 230 14 2 30 12 54 12 54 12 12 210 12 2 99 12- 13 54 13 54- 13 C4 13' 2 13 2 30 13 2 30 14 54 14 14 54 14 2 14 14 2 30 15 54- 15 54 15 54 15 2 15 2 90 15 2 30 16 54 16 54 16 54 16 2 16 2 30 16 230 17 17 54 17 54 17 17 2 30 17 2 30 1.8 54- 18 54 - 18 54 18 210 18 2 30 18 230 19 54 19 54 19 19 2 20 19 2 30 19 20 54 20 54 20 54 20 2 20 20 2 30 20 2 30 21 54 21 21 54 21 220 21 21 2 30 22 54 22 54 22 54 22 2 20 22 230 22 2 30 23 54 23 54 23 54 23 2 30 23 2 30 23 2 30 24 24 54 24 54 24 24 2 30 24 2 30 25 54 25 54 25 25 230 25 2 30 25 26 54 26 54 26 u_ 26 230 26 2 30 26 27 54 27 54 27 54 27 230 27 2 30 27 2 '0 28 54 28 28 54 28 2 30 28 28 2 30 29 54 29 54 29 54 29 2 30 29 2 30 29 2 30 30 54 30 54 30 54 30 2 S0 30 2 30 30 2 30 3: 31 54 31 31 2 30 i j, %L SsT Af >-öl i-M SS 1 I l\rtl/vn.l y-fct J\ o 4- *t.a yd KrvUf* lyilll OU A1V (TO 011 1.1 Uy...l.n« .-»*» rx isn ISA. l- rv-i -i Ir W\ rvt yd irUUYl t -■i-i E *5 Lrttriv r',,3 VV se» X r a" i i ft "V. -At"* t i t e ■t V i tf f

Gemeentearchief Schiedam - Krantenkijker

Schiedamsche Courant | 1921 | | pagina 6