l: 'MMèag lir BÉ Watersport bij de Van Dijnes. Jd '•iv5y pv^( g$ Geldhandel, Er is nu aan d© grens o« meuve lief hebberij in den geldhandel ontstaan. De be langstelling van menig grens b wonef con centreert zdch settert kort n.J. op Russisch bankpapier en zoo doet zicih het verschijnsel voor, dat inillioenen roebels worden ver kwanseld' voor bedragen, die aan het be lachelijke grenzen. De roode banknoten, van hondewld uizend roebels tooli gaan van hand' tot band voor... 30 cent per stuk! Met vacmtte. "Ons kwam, aldus, het „Vod.", het vol gende staaltje van organisaiieVeVmorgen en regierungs-fahigkeit da- gemeente Voorburg] ter ootet 'I j i 1 Zooals men weet leven we in de vacan- tiepesriode. t Nu dan: f I f f H De burgemeester heeft vacantie en is mo menteel in Duitschland. De secretaris is heden met vacantie gegaan. De directeur van Gemeentewerken dito dito. De direc teur van liet Electrisch Bedrijf is met va cantie. De gemeente-ontvanger eveneens Doch bode Bakker is heden terug van verlof, zoodat loco-buigemeester SableroU© en de eerste het zaakje zullen laten rollen. Bedrogen tnbrtk-rs ■Te Bitterfeld' waren twee inbrekers in Oen villa ingebroken, waar zij o. a. een flesoh cognac ontdekten. Zij namien een flanken teug uit de fleseh, die echter met vergif tegen katten gevuld bleek te zijn. De inbrekers, die onmiddellijk ernstig ziek Werden, telefoneerden zelf mt de villa om de politie. De daarop verschenen agenten hebben het tweetal naar het ziekenhuis gebracht btechi glas. Blijkens het verslag van het Haagsche ;Woüiügtoe-z.csat is ia 1921 een, bu.l .mgewoon groot aantal glasruiten aan den buitenkant van de meuwe Westelijke stadswrjkeu doof; storm ingedrukt Dit waait in hoofdzaak toegeschreven aan de omstandigheid, dat ten gevolge van da hooge glaspqjzen iu de laatste jaren veel ramen zajn bezet met glas van te geringe dikte. Maatregelen hiertre gen waren aan het eind van het jaar in overweging. Ben deserteur. Een deserteur, die reeds een keer of drie was ontsnapt, weird voor den vrarden keer aangehouden, ditmaal op dien Val- ken weg, te Amsterdam, Hrj slaagde ©r on de hero© politiemannen, die hem arresteer den, 5te ontkomen en sprong op een pont, die juist vertrok. De politiebeambten, lieten de pont weer naar dep wat varen. Toen de deserteur hen zag aankomen, sprong hg in het IJ. Hij went met de dreg opgehaald en naar het Militair; Hospitaal overgebracht titraaitoonecltje. jHiet gebeurde ca. 5 uur in de Leidsche- straat te Amsterdam, vertelt de „Kam pioen." Een juffrouw wordt door een agent op merkzaam gemaakt, rechts te moeten loo- pen. Juffrouw, eigenwijs, doet alsof haak neus bloedt en blijft, aan de linkers traatzijde. Agent: „Juffrouw, u moet rechts loopen, u brengt het verkeer ju de war." Juffrouw antwoordt: „Ik doe .wat ijkwd. Agent sommeert haar, rechts te gaan loopen. i Juffrouw blijft links. Agent haar achterna, sommeert nogmaals techis te loopen, waarop rij antwoordt: „Ik Wijf loopen zooals ik wil," en gaat door. Agent pakt juffrouw, welke hem een stom ploedïent, schreeuwende: „Ja, zeker, ik zal me door jou laten eommandeeren." Juffrouw gooit haar pakje neer, zegt: „Zie maar, dat je me verder krijgt," waar op'een worstelpartij ontstaat, waarvan het gevolg is, dat rij, spartelend, tot groot vermaak van het pubhek, naar het Politie- p os thuis Leïdsdheplein Wordt overgebracht Hierdoor groote oploop, verkeer iu de war. hen duel. In de buurt van Boedapest heeft Dinsdag een duel plaats gehad tusschen Leister- berger en. den vroegeren marmeciommajn- dant Kenkowsiki, lid der internationale Do- nau commissie. IHjet derde schot trof de zen laatsten in de rechteriong. Na enkele uren is hg overleden. Brillen met hoornen randen Eenige bezoekers van dabaïets in Mank martïe, waaronder twee Engeischen, the brillen met hoomenranden droegen, weiden door Se politie aangehouden. Het bleek, dat dit was, omdat de laatste hst van co- caïne-smokkeiaars deze is, dat zg de co(- caïne in die brill eraaden verborgen, en de politie maakte juist jacht op zoo'n smok kelaar. Toen het bleek, dat de gearresteerden daaraan paft noch deel hadden, werden zg natuurlijk onmiddellijk onder verontschul diging vrijgelaten. Set spoorwegongeluk te Monlins. Omtrent bet ongeluk met den trein me', bedevaartgangers naar Lourdes, wordt nog gemeld: Eerst op een vrij gevjarderd, uur van den dag is in Frankrijk de verschrikkelijke ca tastrophe bekend geWoAlen van de, heide op - elkaar geloopen pelgrimstreinen, die voot Lourdes bestemd waren. Hoewel de catastrophe omtrent 3 uur 's nachts heeft plaats geggepen, wist de directie der be trokken spoorwegmaatschappij te Parijs des avonds nog geen bgrimderhedehje geven. »0p het ocgenblik beet bet nog steeds, dat er 40- dooden en 52 gewonden zijn. flfe Evenwel is er eenige hoop, dat bet aantal ijpfiidooden overdreven id, daar volgens de Iaat- tftfl'&te berichte tot nu toe niet meer dam 04 dooden zrji. gevonden'. Mén gelooft, dat 't iïgètalf^ö op vermoedens berust een, ver- "fmöedén, dat gewekt is dook het'feit, dat brdptrein #0 doodkisten jlfeefc doen üon- Omtrent de toedracht van het ongeluk dictie het volgende: De catastrophe had plaats op ae lyn AgonTubes, op 25 K.M van Tubes. De trein bevond zich daar op ecu steile helling, nl die van Ville Corntal sur Onav wat een der oonterfovts van de Pyreneeèn keten is. De eeïste trem met pei gnms bevond zich tusschen Mielan en Ville Corntal, toen hij plotseling en parine bleef, juist lialverwege de helling yan Ville Oom tal, vermoedelijk doordat d" trein over belast was met passagiers. De locomotief kon der txeinlast niet meer omhoog trek ken ei begon langzaam terug te zakkejnj. Door d<- helling kreeg de trein steeds mee1- vaart, totdat bij in duizelingwekkende vaart den tweeden nakomenden pelgrimstrem te gemoet reed, i Daar de seinen niet meer in werking worden gebracht en alles in de duisternis plaats greep, vlogen de beide treinen in volle vaart op elkander in. Ook de rem men waren onmachtig den trein, tot stil stand te brengen. Een achttal rijtuigen moe ten vernield zijn. Het personeel, dat niet gewond was, en 'n groot aantal reizigers, begonnen ondanks het feit, dat zij in hun felaap overvallen waren, onmiddellijk het reddingswerk. De eerste trein telde 700 reizigers en de tweede ongeveer 600, zoodat de Wagens ge heel bezet waren. Tot tegen den middag waren er 24 hjken onder de verbrijzelde wagens vandaan gehaald, terwijl voor- 52 gewonden plaatsen in. de hospitalen Werden besteld. Het vervoer hal plaats met hnh- taire ziekenwagens. Hoe vinden ze elkaar Dat wil zeggen, de insecten. Het is bekend, dat van de ruim 1700 vlindersoorten die in ons land voorkomen, de ovejgroote meerderheid schemer- of nachtdieren zijn en slechts een klein ge deelte overdag vliegt. Zet u maar eens neer om op te schrijven hoeveel soorten vlonders u overdag hebt zien vliegen; u zult merken hoe klein dat getal is. Hoe vmden ze elkaar nu voor de in standhouding aam de soort? Door: le het gezicht ,2e. het gehoor, 3e het reukorgaan. Het gericht komt overdag het meeste te pas; ieder kent zijn sooïtgenooten. Toch bedriegt het gezicht wel eens; soms rit ten bommels hange vliegen na die rij voor hommels aanzien, 's Avonds profi- teeren de glimwormen van het licEt, dat of de wijfies of de beide sexen afgeven. Intusschen is het merkwaardig, dat ook de larven al lichten, wat niet in verband met de voortplanting kan staan. De wijf jes van de glimwormen zijn ongevleugeld Op warme donkere avonden, bijv. in Juli, kan men bet lichten op de zwarte aarde heel goed waarnemen. Het gehoor doet o.a. dienst hij Hout kevers, sprinkhanen en krekels. De zoo beruchte houtwormen (kevers) maken 'snachts een tikkend geluid; hot schijnt, dat de een de ander beantwoordt. Bijge- ioovige menschen, die niet weten' waar dit tikken in buis vandaan komt, zien Meiin de doodstijding wan den een of anderen bekende; vandaar dat de kever ook wei „doodsMoppertje" heet. Hoe sprinkhanen en krekels mnsiceeTen, weet iedere buiten man. Zoo vinden ze elkaar. Het reukorgaan is het sterkst en werkt vooral op groote afstanden. Dit staat vooral in verband met: le. de leefwijze (nacht- of avanddierj en 2e. de ongevleugeldheid het geringe verplaatsingsvermogen der wijfjes. Een aardig voorbeeld hiervan is de wït- vlakviïnder. Het wijfje heeft slechts vleu gelstompjes en kan dus niet vliegen. Ais het uit de cocon kruipt, blijft het daarop zitten. De mannetjes met roestbruine vleu gels, waarop een witte vlek, vliegen overdag woest rond. Ai kunnen ze de wijfjes niet zien, die zitten in struiken en hoornen, ze vinden ze wel, want deze verspreiden een sterke lucht. Vangt men enkele wijf jes eg bergt men die op in een sigaren kistje, dat men sluit, dan komen al spoe dig vele mannetjes er op af. Zelfs al plaatst men bet sigarenkistje voor een gesloten raam. Het reukorgaan van de mannetjes moet dus wel sterk ontwik keld zijn. Deze proef kan men in Augustus, wan neer het bruine vlindertje lustig rondvliegt, gemakkelijk nemen. Een andere proef is de volgende. In een laboratorium werd tusschen 10 uur 's avonds en 6 uur 's morgens een vrou welijk nachtpauwoog geplaatst In dien tijd kwamen er 126 mannetjes op af, die allen werden ingerekend. T is een. goede methode om nachtvlinders te. vangen. mg getoond, dat, vooral, waar liet vrou wen betreft, ik er niet meer van weet dart een pasgeboren kind. Maar, meesmuilde hij, „luiar eigen man was nog vetrblindtar dan ik." „Vertel 't niij eens,"' vroeg ik. „Ik heb vau allerlei over die geschiedenis ge hoord, maar altijd uit de tweede! hand."1 „Ja," zei hij nadenkend, „ik geloof niet, dat ik er iemand men benadeel, als ik het jd vertel." 1 Hier hebt gij dus het iheele relaas van Billy's verhaaltrant, voor zoover ik dief kan nabootsen. 1 i Ik heb die historie nu al ontelbare nuu len verteld, maar nog geen onkelen keer heb ik de iniierbjlda beweegredenen bloot, gelegd. Want er zat mieer achter dan op. pervlakHg leek, tenzij van Dijne het zelf ook begrepen beeft, want bij was een ge weldig wijs man. Ge moet wieten, dat het op rijn buitengoed gebeurde, en de ham delende personen waren Joe We&tfieldenl de heer en mevrouw Sears Thairpe. Van Dijne had een buitenplaats op Long Island1 een groote plaats mtet paar-, den ©n bonden én de rest Op het land goed was ook een vrij groot meer, daS zich utistreld; tot vlak bij het huis. 'Aan den anderen kant wanen do duinen en de Oceaan. Een prachtige bezitting en eert fijn oord om van Zaterdag tot Maandag heen te gaan. Van Dijne en zijn vrouw noodigden ons dikwijls voor eenige da gen uit óf wij vroegen zelf belet Want zieri ge,9 y. Dijne was dia eerste uit Oinzé dub, die trouwde, en wij beduidden herri Tommy Borden, Bob Gaans, Joe West: field, Seats Thorpe en ik, dat hg ver-! plicht was de beminnelijke! gastheer tei spelen tegenover ons. Toen een paar maanden later Seara Thorpe eveneens getrouwd avas, vroegen de van Dijne's hem - en rijn. vrouw eemi paar dagen te logeeren pn rij inviteerden, Tommy Borden en mij er bij, als avij beloofden een nichtje van hem Majori© Wales een echt goudvisehje avat fe zullen amuseeinen. Toen zed Bob Davis, dat hij ook graag1 wou komen en Westfiiddi kondigde aan, dat hij niet wou bhjven logeeren, aange zien hij in die streak ovoonde, maar dat hij met genoegen zou komen dmeeren. En zoo avas de Oude Garde ovteer Compleet. Direct na aankomst zochten ovij het zoo aan te leggen, dat de twee vrouwtjes en het nichtje naar boven gingen, en ovij hadden gedurende den namiddag het rijk aan ons. Wij deden niets dan praten. DaS doen avij eigenlijk altijd, als ovij bij |eh kaar zrjn, er valt steeds -zooveel te ver tellen. j Tommy Borden was juist terug vaneen! jacht-ecsteUrsae en dus op rijn best Hij maakt Stroke altijd aan het lachen. Stroke ben ik. Hij vertelde ons dan allerlei vreéselijke verhalen, hoe hij door jejen beer achter, volgd was geworden, en ovij zeiden, dat hi j opsneed. En toen ik weet niet meer hoe begonnen ovij van Dijmef en Sears te plagen, omdat zij nu deftige ge trouwe de menschen waren in togensteöïng van ons orroolijke jonge lui. Het was min vam ons, en ïk merkte dat het Sears hinder de, toen avij hem! onder rijn neus wreu ven, dat hij nu een bezadigd man was. Dat spdet mij. Hg zeide: „Wetet jelui het is alles goed en wel om1 getrouwd te zijn. Maan een man mist toch 't avontuurlijke vart het leven en het ontbreken van verante woordehjkheaid. En heel weinig vrouwen kunnen bijvoorbeeld mleedoen, als er een grap wordt uitgehaald. Zij snappen dat niet en rij voelen er niet voor." Ik vond dat niet ridderlijk van dein man, die zes maanden getrouwd is. Ik zie graag dat- getrouwde menschen elkaar de hand boven het hoofd houden. Seats ging voort: „Ik denk dikavijlshoej graag £k mgri oude spullen weter vooi} den dag zou halen en ejr met jelui opi uittrekken. En daarna haalden avij natuurlijk oudé verhalen op over gezamenbjke torihten, ert anecdotes over védhtpartijen, afscheid, feestjes, nachten onder den sterrenhemel] en duizend Hein© voorvallen, waarvan dé herinnering ©zin mensch goed doet Van Dijne zei niet veel. Dat doet hij nooit Maar vanachter zijn pijp lachte hij fijntjes. Sears was opgestaan en liep de kamér op en méér. Hij was uit zijn doen, én ïk ftad 't land. Mijn zuster had mij hd. verteld, dat zij door haar kamenier ovist die ©en nicht was van den vriend van het diénstmeisjé van de Thorpe's dat de .Thorpe's niet i gelukkig warisn, en dat Soars zijn vrouw' Merkwaardig is het, Eoe verschillende avond- en nachtvlinders op 'bepaalde li en - vliegen; veffloedelijk warden ze dan ae- i areronachtzaamde. Natuurlijk sprak ik het tegen en mijn zustejr hield het vol. Dat avas alles wat ik ovfet, genoeg om nu té dirigeerd door de lichtsterkte of 'zwakte, wat bier hetzelfde is. Zoo vliegt bijv. de lindepijlstaartvlinder tusschen 9 en 9 Va begrijpen hoe het met Sears gesteld was. uur (zonnetijd); de populierenpijistaart p?t dead mij' leed dat hij het zoo open- komt een uurtje latér op de vlakte of igk toonde. 1 i in de ruimte, net zooals men het noemen Thorpe was^ een bmfengewóon begaafd wil. Zoo loopt alles netjes in het gareel. (Alg. Ned. L. Wbbj en scherpzinnig man. Hij en Bob Davis waTen die fcnapsten uit onzejn dub,' heel t anders dan de overigen. Davis kon alles wat bij wou, van poker spélen tot vér- zen maken toe, isn Thorpe was net een. der. Ik was iéraan gewoon, dat zij mg hoon den én voor den gek hielden, en ik: stak Een Goethi-vereerder. Hij: „Ach, die Faust die heerlgke schepping. Dweept u ook zoo met Goethe?" Zij: „Goejthe? fs dat niet de mhn, die óaar alléén eén speld voor, als rij te zooveel spreuken voor scheurkalenders ge- gingen. Want vooral Sears was ©én schreven heeft? vreémde kerel. Je kon nooit van te vo- reta, weten, wat hij het volgend oogenblik zon doen of zeggen of hoé iets, wat een andef dééd of zeidê, door hem zou worden opgenomen. Hét maakte, dat wij hem. allén min of méér ontzagen. Je wist nooit, of hij in eeö dolle bui was ol in ©en oveogtetvoélige, of uit zijn humeur. Toen ik getuige was van zijn huavfelijlc, dacht ik, dat ik nog nooit twee zulke to; Billy Defines heeft mij dit verhaal Ver- taal verschillende mlatischen had brjge^ feld, terwijTwg in de rookkkjuit van jeep! woond. Zij beviel mij in 't begin niet erg mailboot zaten, als een voorbeeld van zijhj ik sta altijd dritisteh tegenover da echt- geliefkoosd© stelling: „Je weet nooit boe genoóten van mijn oude vrienden. Zij was een ko© ©en haas vangt". Hg zeide: „ik zoo zedig én stil zoo'n grijsgrauw duifje heb vroeger wél gemeend, dak ik eengjoe- als je begrijpt wat ik daarmee! bedoel, den kijk' op d© menschen hadl maar dié en bij dat,huweiijk dacht ik: „hoe feir w& Naak bet -Engelsch van 1 RICHARD ELY DjANIELSEN, door Maoguérite de R. (Nadruk verboden). t kleedde ridi goéd, maaï ook zoo heel streng voor haar levensgeluk en dat te doen en eenvoudig rij avas écu ouderwetsCh] met een glans in het oog en een gh'm- jueisje. En daarnaast stond Seam met zijn lach om do lippen. Als gij u eens even in, a-uiig oog, rijn levendig] gezicht, vlug |en denkt, hoe avnuhapig gauav de menschen onversaagd en zorgeloos. Het avas net iets als kameraden al genoeg van elkaar Ifrij- voor hem om verliefd té avordon op rijn gen, a.ts het nieuavtje eraf is, en als ge tegenbeeld, maar hoe lang zou het duren?,dam bedenkt, wat het voor een au-ouw Zij zesde bij die gélegenhéid tegen mij moet zijn, als haar man verzuimt haar bent ©en van Sears' beste vrienden, ik ben een morgenkus te. geven, dan kunt ge Wij dat ik kennis mét u heb gemaakt." j misschien u voorstellen avat dan in zoo'a Ik antavoradde„U hebt een goeden greep vrouav moet omgaan. gedaan." Ik heb ^emlctkt, dat ik de vrouav En misschien zoudt ge evenals ik voor, aran eén aaiend avoonlijk feliciiteer, zoo- haar gebogen hebben en gezegd hebben, als ik bet eer z'oeinroller zoü doen na'„Uav dienaar." oen goed gesHagjaén zet. Toen werden avij 'ook ondoorgrondelijk En rij antara ordideA „dat aveet ik, zoo Ik had eeist gedacht, dat ik do zaak ia lang hij ook vindt, dat hij een goeden greep handen zou moeten nemen, iruuir zij nam deedToen kwam! er iemaïwl tusschen- zelf de leiding Zij flirtte, zij daagde mij beid© en zé maakte den zin niet af. tuit, kwam mij tegemoet en bloosdeen Nu dan nadat avij ons verkleed had- lachte en noemde mij „Billy", totdat' ïfc den. voor tafel bij d© van Ddjnejs bedoel bijna begon te denken, dat ik werkelijk ik gingen, avij naar de dames. Tommy een veroveraar avas. Een groot toonoel- Het ©r geen gras over groeien en ging di-speelster is in haar verloten gegaan, toen redt bij het goudvisehje in dej vensterbank zij met Thorpe trouwde. Wat hem betreft ritten. De oa-engcin. zaten verstrooid. Bob ik zag hoe hij veravonderd opkeek, Davis zei ©ensHaps tegen de gastvrouw©eu oogenblik luisterde^ den th-aad van „Mearrouav v. Dijne, boe liegt u het toch aanzijn mooi© praatjes kwijt raakte en rijn om zoo onverdeeld over het hart van uav vrouav veis torn d aanstaarde. Het ergerde man te hcierscihiein. als u mij de vraag hem en verbijsterde hem, hij begteep ©r permitteert hij maakt dén indruk van niets van. En den eersten keer, dat een een model echtgenoot" (trotsch, eigenzinnig man niets van zijn Mevrouav van Dijn©, die ©en heel mooi vrouav begrijpt, etgeVt hem dat geaveldig. De vrouwtje is, lacht© tegen den avijsgeor, die hjn van years onderkaak werd nog strak- teruggnjnsdé, ©n ziei: ,ker dan die geavoonlijk al is, hij kleurde „O ziet u xk zoig dat hij al zijn aar.-- licht en wendde zich toen aveer tof het digo vnienden te visite vraagt en dan flirt goudvisehje. Ik geloof, dat van Dijne van ik met allemaal om beurten ©n houdt hem achter rijn biullegtazen de heelc zaak door- steeds in spanning Een vrouw moet haar zag. Hg1 is zoo'n shmmert. man altijd ia spanning houden." j Mevrouav van Dijne zeide „Ik vind het Seals viél hierop in: „Wél ja, dat mes onvergeeflijk van dr. Wesliield. dat hij kan aan tovee kanten snijden. Een uitste- geen waard van excuus zendt, als hij ver kend middel ook voor dein echtgenoot." toen hmdeid is te komen." liep hij naar het raam, zond Tommy aveg „Zijn gezicht is alleen te "genieten aan en ging zelf bij het goudvischjiei zitten. Tom- het dessert," zoi Tonuny. „Voor dien tijd my néhtte zich in rijn volle lengte op, zou lnj te vroeg komen, zwaaide met zgh arm en riep: „hier komt „Het is een beavijs van zijn slechten hij, di© den vredq jn het huisgezin arer- smaak," zei Davis met een aran rijn hoof- stoartl" ©n nam plaats bij mevrouw Thorpe sche, ouderavetsche buigingen, en de wijze v. Dajne Ineld zich meesmuilend „Dat kan wel zijn," hervatte mevrouw op den achtergrond. van Diijne, „hij behoorde hier te zijn „Als, di© stomme Westfteld nu maar Maar er avas geen spoor van het kadetje kavam, dan konden ovij aan tafel gaan," zei- t© ontdekken en na een poos verlieten de hij. i de dames ons en avij bleven roeken. Sears „Dr. WestfieM is altijd te laat, avij mojet- avas stal en ik zag, dat hij in rijn (ver ten maaï niet langer op hiem wachten," bijstering niet recht avist ,hoe te hande- ziei mevrouw van Dijne. len. Hij avoid geslingerd tusschen twee En zoo gingen avij naafc de eetkamer. stemmingen, een sombere en een van-wat- 'Aangerien West&pld een voornam© rol kan-het-mij-schelen. Maai toen ovij opston- spaelt in het verhaal, zal ik je 't een ea den zag ik, dat de laatste overwonnen ander vain h©m vertellen. Hij is iemand had. Een gevaarlijk man om tegen te ko- met veel zin yooï humor m hij heeft meu in die stemming onverschillig voor een mtérhjk, dat ja nooit vergeet. Hij is alles, gereed het Noodlot te tarten. Ik ©en. put van luimig© levenswijsheid, en hij vermoed dat hij lersch' bloed had. heeft ©en. heel goedinoedigen glimladh op 1111 stond voor de geopende tuindeuren, rijn bolleavaingen gericht. Hij lijkt wjeiL Wat di© op het meer uitzagien, en keek naar op e©n kadetje. Ik geloof, dat het di© glim- buiten in het maanlicht, lach. is, di© beta zoo bemind maakt bij „Wat ik graag mag zien is dat uien- ieder, van de deftige douairière af tot sehen van een avontuurtje houden," zeide den loopjongen toe." hij. „Miss Wales mag ik u wat rond- Tusschen tavee haakjes hij is medicus roeien? Het is een prachtige avond.'" en rijn bezoeken zijn evenzeer die van „O, ho© aardig van u," zeide zij zeer den priester als die van den 'dokter. Zijn gevleid. „Heel graag." eenige fout is, dat hij altijd overal te laat .JBtilly," zei mevrouav Thorpe tegen mij, komt ©en allervervelendste gewoonte. „je hebt onze afspraak toch niet vergeten Het middagpaaal was heel vroolijk> Ik om samen te gaan wandelen?" heb Thorpe nooit zoo galant gezien als „Wel stellig niet," antwoordde ik. „Ik dien middag tegen het goudvischjes. La ga j© mantel vast balen, als je het goed toepassing van mevrouw v. Dijne's recept vindt." kirde hij en lonkte en fluisterde, -en Irij „Het zal buiten vochtig rijn," zei Sears kwam hem meer dan halverwege tegemoet tegen zijn vrouw op onmiskenbaar èchte- ©n kirde en lonkte en gichelde terug. Het lijken toon. was onuitstaanbaar. Ik zat naast mevrouw „Op het meer is- hét st&llig vochtig," Thorpe en rij was even rustig en zelfbe- antwoordde zij pruilend, terwijl ik haar m wust als altijd, en toch was èr electri.ci- haar mantel Melp. Te ooideelen naaï de teit in de lucht. Ik kreeg den sfelligen uitdrukking op zijn gericht ,l>en ik er indruk, dat rij het niet als een grapje zeker van, dat rij te voren nimmer tegen opvatte. Misschien avas het de gedachte hem gepruild had. aan mijn zusters kamenier of iets andere, En dus, terwijl Sears en het goudvisehje maar ik raadde instinctief zouden jd© den aveg naar het schuitenhuisje insloe- stompzinnigsten onder ons dat soms doen gen, avandelderL mevrouw Thoipe- en ik dat vlak naast mij een Heine, intieme achter h'en aan het grasveld over. De tragedie zich afspeelde, en dat niettegen- rest van het gezelschap stond op het ter- staande haar kalm onbewogen uiterlijk baar ras en oonnfde ons toe. Het was een heer- bart angstig klopte. lijke zomeravond"" met een groote volle Wij hielden de gewone afgezaagde praat- maan, di© over de gladgeschoren grasper- jes. ik vroeg haar of zij graag golf speelde ken scheen. De lucht was vervuld met en of zij veel naar de opera was ge- geuren en van iets ziltigs, dat kwanx van weest in den afgeloopen -winter, en zij ant- de zee, die aan den anderen kant van woordde in denzelfden geest. Zg had een de duinen ruischte. paar jaren in Engeland doorgebracht en ik Op het grasveld lag een lange tuinslang, was verlangend om haar het een en andet bevestigd aan een draaiding, dat bet gras oarer de jacht daar te vragen, piaar het natspoot. Wij liepen over het grasveld, leek mij dat geslotenheid het eenige was, toen mevrouav Thorpe's oog op hét ding wat zij 'in Engeland had opgedaan1. jWij viél, dat als een malle molen stond te werden iets geanimeerder over een ver- draaien, en eensklaps zeide zij": schil van meening betreffende een vriend „Ik -nad lust om met dien straal op van mij, de „Geit van Amerika genoemd, Sears en dat Hnd te nukken. Ik volnd van wien ik beweerde, dak bij na. 19 als dat ©ok een prachtig denkbeeld en te halsband had en zij no. 17. Misschien ont- zamen renden wij naaf de waterkraan en dooide ik langzamerhand een beetje draaiden die af; Toen schroefde ik de dat doe ik geavoonlijk brj de van jDujne'smallemolen los, bolde weer naar Re kraan ten minste tegen bet einde van den terug eu opende dié opnieuw. Wat een maaltijd, boog ik mij tot haar over en fiksch© dikke straal avas het. Juist terwijl zeide: i wij "bezig Waren, te onderzoeken, hoe" ver Sears is soms ondoorgrondelijk, vindt het djmg rijkte, of het lang genoeg avas u niet?' f om het schuitenhuisje te bereiken, waar Zij haald© snef adem. Ja," zeide rij. Sears bezig avas tusschen de booten, zagen „dat is bij." 4 1 wij de lichten van een motor in de verte Hebt u al eens mevrouav van Dijne'saankomen en de oprijlaan, indraaien. Ea methode toegepast?" vroeg ik, en nu toen begon het ernst te avotrden met de ik eraan denk was het eigenlijk bengeschiedenis. geweldig brutale vfaag. Een stem» uit het huis riep„Het is Joe Zij zag mij scbeirp aan, zweeg toen en WestfieM's auto, richt de slang maaï op dacht na. j „Nee en", zeide zij langzaam. „Ik ben niet zeker of het een, goede methode is." ,Ik Weet het ook niet," zeide ik, „maar laten wij het probeéren." Zij keek mij weer aan en plotseling zag ik in haar oogen een ui-tdrukMng ko men, die ik daar nooit verwacht Kadeen schittering van ondeugd en tegelijk van zulk een echt kranïgen ondernemingsgeest, alk ge begrgpt avat ik daarmee zeggen wil." t Hoed," zeide zij, „laten wg bet pro- beeren." Ik kon niet meer verivondejrd geweest zijn, wanneer mijn, eigen grootmoeder om ©en glas Klsener bad georïaagd. En ik Rad tegelijkertijd neiging om mijn hoofd te bui gen, mijn verontschuldigingen-aan te bie' -ateteporthistori© bij de "van Dijnes heeft nejd zullen jelui samjeR ppstóhietem 'a s n hem.' Ik gelóóf, dat ovij allemaal een beetje dol waren dién avond. Ik weet dal ik luid grinnikte en dat mevrouw Thorpe lachte met iets als een snik, terovijl wif op Joe wachtten. Ik hield de sïangi vast en mevrouw Thoope hét mondstuk. Toen de auto rijn vaart verminderde bij de laat ste draai, mikten avij vlak op den chauf- feur, totdat hij uit ons bereik avas eu stopte. Tommy zei later, dat .Joa er had uitgezien als een nymph van - de Nia- gara. En toen de auto stilhield, jsag ik, dat het niet die van Joe was; Ej beeft ©en Hein karretje en. dit was eert- geavel- - dig chique affaire. „Het is Joe's motor niet," fluisterde ik mevrouw Thoope toe. - 1- - „O, hemel," stamelde, rij. - ,o In d© verschrikking vair" dat oogenbliK den ©n haar ,mijn eerbied te betuigen'.draaide de heele wereld met mijt fond en Want hier, stond deze vrouw di© ik toen* vluchtten avij slap van het lachen! .veroordeeld had als zijnde- onbeteckenend in d© schaduw en zonder gleest gejfeed.. om' te sfrgdatr y jf ISlol volgt.e WWPWPWWMWV 1 f* RWHSfMS t« - i T %1 v- "'AS fufr v-j t t i* i i i i i o, 5 bonloln rin mYin tnioHote V»aiö?rl ïao.1 wn.1 TVi-fr ver J, LV -» TSf. (Jrt LJ-U —,11a». nnrenln A*,e!/>T,ayvl('n.*, I'* "frfi 1^1 fi/%* x f-'1

Gemeentearchief Schiedam - Krantenkijker

Schiedamsche Courant | 1922 | | pagina 6