OA c.
Zaterdag 14 October 1922
75'" Jaargang
No. 17102
Be toestand in het Nabije
Oosten,
Stormachtige Hoogten.
Uit de Tweede Kamer.
mmnm cigarettes
Intercomm. Tel. No. 103 en 617.
BUREAU; LANGE HAVEN 14! (HOEK KORTE HAVEN).
Postrekening No. 69382.
EERSTE BLAD.
BUITENLAND.
H- t f rdces te Leipzig.
Direi-sen.
het fcssle voor tiws gezsadheld.
N.
df™ I»i
Dm* Mtrtnt Tamhflnt Aagal?k», met *it-
iDBdirint T&n Zen- Feeatdagaii.
prij* n«r kw*rU*l 1 Z.—i frwioo par poat
j 1,50, Prjji par waak i IB seat*. Afkon-
liarlflka wtmmara 4 oenta. Abonnementen
worden degelijk* a&ngenomen-
Adrertentidn toot bet eeretvolaena earn
mar moeten róór alt uar ten Bet Bureau
beeorêd ifln, 's Zaterdags vóör ft uur.
ifea bepaalde plaate van adrertentibn
wordt niet gewaarborgd.
SCHIEDAMSCHE COURANT
Prfit lar AdrartentiSnran I—6 ratal*
r 1.56; Iedere regel maar t G.SO; in nat
Zatardagnnmmer 1—9 ragtUi i 1.80, iadara
ragal meer t0.3P. lteolamee f 0.75 per ragal.
- Inoaesokaaten 5 ci*.; pastkwitanUea IB oil
Taneeen ran adrertenUtin bü abonnamani
tja aan hat Bureau rarkrijgbaar
Dagelijks worden Klein* AdrertentiBn op-
;«nom*n 4 11,per adrartentie ran hoogstsne
W woorden, ieder woord meer 10 cent, bi)
'ooruitbetnling aan het Bnraae t* raldoan.
Dia Turk'&ch'e troelpen. did de nieuwe
grens van de zone van Isinid hebben over
schreden, bestaan geheel uit ruiterij. De
bevelhebber vterkiaaede op Turkjsich gebied
te> zijn, zoiokiat 't toch. mogelijkisdatide'm-
btiauk op de overeenkomst aan een mis
verstand te wijten is.
Er wonden maatregelen getroffen om de
grens van de zone duidelijk a£ te bakenen.
Intusschen is volgens Reuter die terug
tocht van idjo indringers begonnen.
Als do Turken ricjh terugtrekken achter
de meuWe grenzen, kunnen de Engelsche
troepen het enkel© dagen rustig hebben,
maar, volgens berichten uit Angora, is Ke-
mal druk bazig inet zijn leger op twee
punten te organiseerar 1-°t front van
Tsjanak. onder bevel v. tin pasja,
en het front van Istnid, 'omta. bevfal van
Jakor paisja. Men verwacht, dat deze troe
pen zullen worden gebruikt om pressie
uit te Oefenen ojp dei GeaEaeeiden, tijdens de
vredesonderhandelingen.
Er worden GeaBIieerdei toepen naar
iOostThracië gezonden, ten einde toezicht
to houlden ojp de ontruiming door de Grie
ken.
De Engelsche 'regeering doet haar uiter
ste best om de conferentie over hot Na
burige Oosten zooveel mogelijk te bespoe
digen en staat daartoe ia voortdurend con
tact met de Sndere Geallieerden. Zij hoopt,
dat de conferentie fxog vóór midden No
vember zal kunnen bijeenkomen.
Over de plaats moet nog van gedaehtetn
gewisseld. Te Londen geeft men aan Lau
sanne (Zwitserland) de voorkeur, omdat
deze stad in een neu'raal land ligt aan
de reclitstreeksche verbindingslijn tusschen
de Ententelataden en het Naburige Oosten.
Ten aanzien van vraagstukken als Se
vrijheid van de zeeëngten en de bescher
ming der minderheden, die ook andera dan.
de óorlogvoerende staten aangaan, schijnt
men het in beginsel eens, dat die staten
,tot deelneming aan de conferentie zullen
worden uitgenoodigd, als die vraagstukken
aau de orde komen.
Te officieeier plaatse wordt de bewering
van Litwimof die jn een peïsgesprek te
Berlijn heeft gezegd, dat Rusland op aan
dringen van Engeland van de bespreking
over de zeeëngten zal worden uitgesloten,
met nadruk gelogenstraft als leugenachtig
en ongerijmd. Rusland is niet buiten die
bespreking gesloten; zijn belangen bij de
kwestie der zeeëngten zijn in de onlang^
gehouden Parijsche bijeenkomst ten volle
erkend'. Daar Rusland niet tot de oorlog-,
voerende partijen behoort is zijn vertegen
woordiging ter aanstaande vredescon
ferentie niet ter sprake gekomen. Engeland,
noch een der andere vertegenwoordigd©
landen heeft uitsluiting yan Rusland voor.
gesteld.
Latwinofs verklaring dat Wrok over deze
beweerd© houding van Engeland de Sov-
jet-'regeering heeft geleid tot verwerping
van de overeenkomst tusschen Uigurharfc
en Krassan, wordt beschouwd ais een po
ging om een zuivere handelszaak te bezï.
gen als hefboom voor politieke oogmerken.
ID© Griekseho ïegeering heeft het ver
drag van Moedania aanvaard.
Rif den. aanvang van de zitting werd
gisteren een telegram voorg.lezm van een
zekeren kapitein Zïtzewitz, die, op grond
van uitingen, door Kern, in zijn bijzijn af
gelegd, bevestigt dat de laatste verklarin
gen van Techow juist zijn- i
Daarna komen nog enkele verdedigers
aan bet woord.
Naar het Engelseh van EMILY BRQNTÊ,
door Wi. A G. TAN STRIEN.
De advocaat generaal antwoordt, dal de
laatste bekentenis van Techow slechts be-
wijkt hoezeer Techow onder pressie stond.
Neittemin heeft Techow de daad zelf ge
wild.
Den verdediger van Tilb-aen antwooidt
aar. Ebennnyer dat hij een brief van Til
lesen aan. dicte broer onder zijn berus
ting heeft waarin o.a. staat; „\V[ij: moeten
die twee Leipzigers (bedoeld zijn Dittmar
en Rold) toch het hoekje om sturen." Dit
bewijst dat Tillesen wel de man is voor
wien spr. hem houdt.
Do advocaat generaal per i-teeri dan bij
zijn requisitoir.
Rechter Halm leest daarna een brief
voor, dien Rathenau's moeder aan Techow's
moedei- heeft geschreven en die luklt; „fti
ïnuun der raenscheljjkhéid reik ik ua als
armsite van alle vrouwen, de hand. Tn
den geest van den gemoorde vei geef ik
uw zoon, gelijk God' hem moge vergeven.
Indien uw zoon den mijnen had gekend,
den edelsten man teï wereld, dan zou
hij Jjet wapen liever tegen zichzelf dan
tegen hem hebben gericht."
Ten plotte zegt de oudste Techow; „Ik
heb de volle waarheid gezegd. Ik maak
mijzelf de bitterste verwijten, aan de daad
te hebben deel genomen en vertrouw op u,
rechters, in wier handen mijn lot berust."
Nadat Waïnecke zijn onschuld heeft be
zworen en duet gerechtshof hef verzoek
om Tillesen in vrijheid te stellen, hoéft af
gewezen, wordt de uitspraak op heden
middag bepaald.
De E ngel siche posttarieven.
De Engelsche pos tm eest ergeneraal Kella-
wiay heeft gisteren verklaard, dat hij, on
danks de jongste verlaging van porten en
telefoontarieven, aan het einde Van het
jaar een flink batig slot warWachtte. De
uitgaven waren verminderd, van 67 mi.l-
Hocn tot 53 mailiSoen en hij dacht? dat
het in het komende begnoiotLngsjaar mogelijk
zou zijn de stniverspost van vóór den
oorlog to herstellen. - i
Tsjech o-Si o vak ij e en Polen.
De Tsjecho Slovaksche republiek heeft
aan Püsudski, het hoofd van de Poolsche
republiek, als hoogste onderscheiding het
oorlogskruis aangeboden, Pilsudski heeft
een telegram aan president Masavyck ge
zonden, om hem voor deze onderscheiding
te bedanken.
De staking te Marseille.
De staking der havenarbeiders en kolen-
werkers ts Marseille is geëind'gl.
Het proces-Fechenbach.
In het proces Fechenbaeb heeft dr.
Hirschberg, de verdediger van Fechenbach,
die te Münehen te;echt heeft gestaan we
gens jiet(laten puMioeeren van voor Druitsete-
land schadelijke berichten, vrijspraak voor
zijn cliënt gevraagd en bovendien getracht
aan te itoonen, dat de rechJxmk niet be
voegd is in deze zaak vonnis te vellen.
Daartoe is slechts hi. t rijksgerecht te Leip
zig bevoegd.
Een proces tegen de Org Consul.
Daar de werkzaamheid van de Organ i-
saition Consul in het geding t gen de moor
denaars van Ra'henau niet is opgehelderd,
zal een afzonderlijk proces tegen deze ge
heime vereeniging voor het sfeitsgerech's-
hof worden aangespannen.
De presidentsverkiezi.n.g
in Dn its chland.
Op de bestuursvergadering van deDuit-
sche Volkspartij is het besluit genoinert
er op aan te dringen, dat de verkiezing
van een rijkspresident zal worden uitge-
steld tot begin 1924. Ook in Centrum en
democratische kringen schijnt men voor uit
stel veel te voelen.
Naar de Voss. Ztg. verneemt heeft Hin
denburg zich op herhaaM aandringen van
de Dnitschjiationalen bereid verklaard de
candidatunr voor het rijks-presidentschap
tiet aanvaarden.
Maarschalk Hiiufcnbuig litvfl in vlollan-'schadeloosstelling bij teerkloosheid door
«mvsehe huner de verklaring laten mD sclirövlyrouk „niJ,,,,,
noveïsehe Kurier de verklaring laten pu
büceoren, dat hij tot dusver een candidal
tuur voor het presidentschap niet heeft
'Kruinen overwegen, daar hem zulk een
l andidatuur van geen enkele zijde is aan
geboden. Van dezelfde zijde wordt ver-
zekerd, dat het üuitsch nationale partij
bestuur Hindenburg niet heeft \eivoehtde
candidatunr te aanvaarden. Mocht echter
van andere zijde de Candida (uur-I huilen»
burg worden opgesteld,, dan zal delluiNch
nationale parJj deze candidatunr met allo
middelen steunen. De Vowsche Zoitung
houdt niettemin haar borirht slaande, dat
het par'jbestuur van de Ihulscli national,
len wol degelijk met Hindenburg over zijn
candidatuur onderhandeld heeft.
schipbreuk ontstaan.
De heer Reumor, die toen hij in 1913
do Kamer hdimenkwam, zijn bekendo on
gelukkige m.udeuswtedi 'hitl'l over de ge-
wicht'ge vraag, of h woord „Saint* eigen-
62)
Hareton stond gedurende de discussie
"met de handen in de zakken, te lomp
om te spreken; hoewel hij keek alsof hij
niet heel ingenomen was met mijn binnen
dringen.
„Hoe lang moet ik nog wachten?" ver
volgde ik, zonder te letten op de tnsschöa-
komst vhn de vrouw. „Over tien mir.uten
za! hel donker zijn. Wjaar is de poïiny. miss
Cathy? En Waar is Fhenia? Ik zal u alleen
laten als n u niet haast; doe dus wat u
veridest."
„De ponny is in den hof," antwoctrdde zij
„en Phenia is daar opgesloien. Hij is ge
beten en Charlie ook. Ik was op het
punt om je er alles Van te vertellenmaar
je bent in een slecht humeur en verdient
het niet te hooiren."
Ik raapte haar hoed op en naderde om
dien weer op te zettenmaar toen ze mark-
te Rat de menschen van het huis haar partij
kozen, begon ze de kamer rond te springen
en toen ik haar 'najoeg liep ze als een muis
over en onder e:i ach'er de meubelen en
maakte het zoo belachelijk voor mij haar
te vervolgen.
-Hareton en de Vrouw lachten en zij
deed mee-en werd nog brutaler; tot ik zeier.
geprikkeld uitriep
l\ Kamer is Donderdag 11, hare werk-
zaambvfden in openbare vergadering weer
begonnen. Het ving aan met de beëeiiginig
van vjer nieuwe leden; de heeren v. d. Heu
vel, Ileukels, Rutter en Rutgers van Ro
zonburg, fdie in de phiats treden, respectie
velijk van do ministers Heemskerk. Yan
Cfijk, Iluys do Beerenbrouck en De Visser.
Allo idecorum gaat langziunerhand weg.
Was het tot nog toe gebrnikeLijik, dat het
nieuwe Ld, voor het eerst binnenkomende,
zich in zwarte rok en witte das kleedde,
dit quartet kwam in Eantasiespullon voor
den (dag, iets wat sfechts bij fte sociaal
democraten en dus ook hij de communisten
gebruikelijk was. Wij hopen niet dat de
„democratie" deze nieuwe leden tot hun
zonde tegen het decorum bracht, want dan
lijden rij aan verkeerd begrip omtrent de
beteekenis van dat woord. Velen hebben
echter de waanvoorstelling, dal do ware
•democratie eerst zou blijken uit boezeroen
en rouwnagels.
Do regeling van werkzaam heden liep vlot
van stapeL De interpellatie van den heer
v. Braambeek over de tekorten bij de Spoor
wagen komt spoedig; die van den heer
K. ter Laan over het nieuwe reglement van
krijgstucht komt het tegendeel van spoedig,
want op den bekenden, wij schreven tiaas'lbe-
ruchtsn „nader te bepalen vlag", en over 't
verzoek van (den hear RtemstRa, en (do Jacht
wet aan. de agenda toe te voegfen. zal voi-
gonde week worden beslist De inierpedlafcie-
Trocistra over de voorgenomen af rék van
8' j procent ten behoeve Van d'e pen
sioenen zal bij de StaatsbegTaoting vvor-
1 don beliandeld.
Fn toen kwam het ontwerp-vorrLag vin
Genua aan de orde. Onze lezers zuilen
zich wellicht herinneren, dat in den zomer
van 1920 de Internationale Zeeliedencon
ferentie aldaar heeft plaats gehad. Daar
werd ons land vertegenwoordigd door de
Kamerleden Nolens en Brautigam en de
heeren Paul Nijgh en Zaalberg, leideis der
werkgevets en werknemers in dit bedrijf,
en daar zijn internationale bepalingen ge-
maakt voor den mininuimJeeftijJ, waarop
1 men (in het zeelieden be Irijf werkzaam mag
zijn ,en daar zijn regels gesteld voor de
aanmonstering van zeelieden en voor do
,/Wel, Miss Cahy, als u wist van wien
dit huis is. zou u big genoeg zijn er uit
te komen."
„Het is Van jouw vader, niet?" zei ze
terwijl ze zich tot Hareton keenle.
„Neen," anwocid-le h'j, terwijl h.j naa;
jden gi-orrd zag en ver.egen bloosde.
Hij kon den s rakke i b ik van haar oogen
niet verdragen hoewe'. het precies de zijne
waren.
„Van wien dan \an je meester?"
vroeg ze.
Hij 'kleurde'heviger, met een ander ge
voel. mompelde een vloek en keerde
zich at
.jWjie is zijn mees er?" vervolgde het
vermoeiende meisje met een beroep op
mij. „Hij sprak ov'er ons huis en ons volk.
Ik dracht «lat hij de zoon van «ten eigenaar
was. En hij zei geen enkelen keer juffrouw
w at had hij moeten doen. iJet waar, als hij
een b«?diende is?"
Hareten begon zoo donker te zien als
een 'donderwolk bij deze kinderlijke woo--
den. Ik schudde zijn ctolefvraagster zwij
gend en slaagde er ten slotte in ihaar
voor bet vertrek uit te resten.
„Krijg nu mijn paard," zei ze, terwijl
ze haar onbekenden bloedverwant aansprak
zooals ze een van de staljongens op de
Grange zou aanspreken. Je moogt mee ko
men. ffc verlang te zien waar de spook
achtige jager uit de moerassen oprijst en
over de feeën te hooren, maar maak voort
(Wjat is er aan de hand? Rrjjjg mijn paard,
zeg ik."
„Het zal lang duTen, Voor ik joaW- kinecht
ben," gromde de jongen.
A3D«.T;i-LOriOON
lijk niet met twee u's mocM worden ge-
schreven, die daaiveot" door Cort van der
Linden gewoon voor den gok word gohou
den, en ze>!f> in zijn partij Ua I De Stan-
daar.l daarvoor een niet ninhchm veeg uit
de ptm kreeg, i\ zich bij Git ontweip
weer aan schoolmeirelerij te buiten gegaan.
Ontw«np-verdrag mocht niet. dat u .re giren
Ne«lerlam!<cli woord, maar «een Versail-
laanscbe term, en volgens het Ne letland-
sche StaaNrecht kan ons land alleen toe
treden-tot een gesloten verdiag. En
omdat Nederland zelf het verdrag medo
gesloten heeft Kul w ook geen sprake
moeten zijn van toctreKlen tot het ver-
«Irag, maar sfechts van goedkeuren van
het verdrag. De Kamer vond, vooral na
dat Minister Aalberee er op had gewezen,
dat de landen dia lid zijn van den Volken
hond, juist ter voorkoming van misver
stand, wei genoodzaakt zijn hun termino
logie aan te passen aan die van bot
VükenbondsverJrag, de bezwaren van den
heer Beumer al van heel weinig gewicht;
ze nam toch het ontwerp zonder hoofde
lijke stemming aan. De heer Brautigam
noemde het ontwerp,- het magere resulaat
van de conferentie te Genua.
Er is, gelukkig, bij de Kamer telkens
meer waar te nemen, dat het haar ernst
is met de bezuiniging, en dat had tenge
volgo dat hot eeriste wetsontwerpje, dat de
nieuwe minister van "Waterstaat, de heer
Van Svraay, verdedigde, met grootc meer
derheid verwoq>en werd. Dat. is zoo on
aangenaam voor een nieuw opgetreden mi-
iii-tcr, dat de Regeoringsparuj, aie natuur
lijk het lot van zulk een ontwerpje in han.
den heeft, daaraan zelden meedoet. Thans
hielpen echter niet minder dan 33 leden
van Rechts mee om liet ontwerpje om
zeep te brengen.
Het ging om de naasting van Jen spoor
weg Zutphen-Pruisisehe grens. De Sheer
Marchant wees er op. dat de nnasangsprijs
berekend' is op den gronds-lae van de in
komsten -der laatste 7 jaren, maardat
de twee ongunstigste jaren weggelaten zijn.
Het wordt sreeds minder met die lijn. zoo.
dat volgens den leider der Yrijz.-Bem. de
laistingprijs van 31 millioen veel te boog is
en daarom kwam hij met een motie om dit
ontwerp aan te houden. Hij wensehte niet
mee te werken aan het schadeloosstellen
der aandeelhouders op grond van kunst
matig verhoogde winsten.
De Minister, die een veel beter spreker
is «hm zijn voorganger, Knnig, kon niet
veel zeggen tot verdediging van het ont>
werp; hij moest zelfs hekeruien, dat toen,
hij voor het eerst als ingenieur de cijfers
narekende, hij tot dezelfde eonelus.e kwant
als de heer 'Marchant, maar juj zag op
tegen een procés, als de F taal naastte
tot een in de oogen van de maatschappij
absoluut onvoldoende bedrag.
Dit wapen werd hem echter uit de Kond
geslagen door den heer Marchant, «lie er
teirecht op wees, dat van een proces geen
sprake behoefde te wezen. Als de Kamen
het ontwerp eenvoudig hei liggen, zoii
dé maatschappij wel murw wooden, en
wel voor betere voorwaarden te vinden
rijn, en die wel eigener beweging aanbie
den. De Kamer nam de moüe-Marehant,
aan met 69 tegen 17 stemmen, 17 Recht
schen, die dus blijken besloten tc zijn door
«lik en dun met de Regeering mee te gaan
ook at is het tegen hel belang van
Schatkist.
En toen kwam het Ontwerp ..Regeling
van het Levensverzekeringbcdajf.
"Wie van levensverzekering spreekt za!
voor velen een woord i.oomen, dat onaan
genaam in de ooren klinkt. H-laas. hoe
talrijk zijn zij rtiet, die jaren en jarenlang
hunnen premie hebben betaald voor een
uitgestelde lijfrente of daarvoor kapitaal
hebben gestort, die zich verzekerd waan
„'WAt zeg je daar?" Vroeg Catharina ver
rast. i
„Dat het lang zal duren jou onhe
schaamde heks," antwoordde hij.
„Daar, Miss Cahy, u ziet dit n in aar
dig gezelschap Verzeild bent," viel ik in.
,£dat zijn aardige woorden tcg--ao\er een
jonge dame. Begin ais je blief, niet met
hem te twisten. „Kom Iaat ons zelf Minny
gaan zoeken en verdwijnen."
„Maar Ellen," riep ze de oogen wijd
open v'an verbazing, „hoe durft hij ■zoo
tegen mij te spreken? Moet hfj niet ge
dwongen worden om te doen wat ik vraag?
Jou leelijk schepsel, ik zal papa yertollen
wat je zei Ziedaar."
Hare on scheen d.-ze bil -ediging niet te
voelen, zoodat de tranen haar van veront
waaidiging in de oogen sprongen.
„Je brengt mijn penny," riep ze uit, lei-
wijl ze zich tot Re v rouw- wendde „en
!aa- mijn hond oogetnhlikkehjk vrij."
„Zacht wat, juffrouw," antwoordde de
aangesprokene; „u zolt met beleefdheid
nies verliezen. Al is mr. Hareton daar
niet de zoon .va t den meester, „hij is uw
neef, en ik was aiooit gehuurd om u te
dienen."
„Hij mijn neef," riep Ca'hy met een
ve i ach re; rik en lach.
„Ja werkelijk", antwoordde de vrouw,die
Kaar berispt had.
„O, Ellen, Iaat ze toch niet zulke dingen
zeggen," ging ze in groot e onrust vbort.
„Papa is mijn neef uit Landen gaan halen;
mijn neef is de zoon van een heer. Dat
mijn ze hield op en weefde luid, geheel
omstekl alleen, bij het idee vtm bloedver-
den voor den ouden dag, en die bitter
bedrogen uitkwamen; het zij doordat hun
under werd uitgekeerd dan was overeen
gekomen, hetzij, nog erger, dat niets meer
kan uitbetaald worden. K. *i m maatschap
pijtjes gingen geheel op de fteseh, m zelfs»
div Algemeene, eens voor zo solide ge
houden als de Ncderlanristche Bank zelve,
kan nog niet eens non hare verplichtingen
old oen.
Reeds lange jaren is er gevraagd om
Staatstoezicht op de Leveiisvorzckcnnq-
aats chap pijen, en de spot van den heer
Braambeek, dat dit ontwerp geen zeven-
m.i.i'.dscli kindje wws, kan men dan ook
m.t misplaatst noemen.
Het is een groot Staatsbelang, dat onze
bevolking zich niet wantrouwend van de
ei zekering afkeert l>e tijden zijn toch
oorbij, dat 'de ouders hun geheele leven
krom lagen, om ie kinderen maar veel
na te kunnen laten, en de ooi'og heeft
de oogen wijd open doen gaan ven- deze
dwaasheid Wij hebben b.v. een geren ge
kond, waar vader en moeder, wij dui "eu
gerust zeggen hun heele leven armoelo
hebben geleden, eu waar'.ijk hij hun do rt
kregen de drie kinderen zestig «luizend
gulden te deelen. Er is van dat geld niet-,
meer over daar de belegging in Russen,
Oostenrijkers, en wat dies meer zij. Meer
en meer dringt ook bij ons het denkbeeld
door, dat in Amerika reeds zoo goed ate
gemeen goal is, dat goeie opvoeding, die
voor den leveensstrijd wapent no. 1 is.
en dat de vader 'daarnaast door levens
verzekering en studiebeurzen moet zorgen
dat zijn onverwachte dooi niet ook de
finaacieele eu intel'ectueete ondergang van
het huisgezin wordt, waarvan htj de kost
winner is.
En daarom is hot een Staatsbelang, dat
het vertrouwen in de levensverzekering,"
z«weven aK dat door wettetbjko maatregelen
mogelijk is, verstolk ve ie
Wij hadden het noodwetje van 1919,
«lat straf bcjpaaldo voor directeuren en
commissarissen, van leveiisverzekeiingmaat-
rehappdjien, 'die zkti niet onder Staatsoura-
teele stelden, zoa l ra hun nnuifc-ctappij niet
meer ten volle aan haar verplichtingen kan
vcilocn. ALaax dat wetje heeft we', eens
voikeerd gewenkt; z«x« zegt men, «lat de
Ivo-mo.» zich daardoor heeft 1 iten verschrik
ken, terwijl rij door den •moeilijken tij.1 heen
lxad kunnen komen, en van zoo iets worden
«ie verzekerden de dupe. want de Staats-
curateele heeft tengevolge, dat het met
hot bedrijf uit is. want niemand sluit bij
zuJk Cen niaalx-happj meer een verzeke
ring. Tom heeft in 1919 de Regeering
een Staat-commisrie benoeimd. waarvan het
to nmaiige Kamerl'd Niemeajer, vrijLIiberaai,
voorzitter was, en het thans ingediende
ontwerp is feitelijk het werk dier Staats-
coinmissire Het vi! Insoilventie v!an do
tvvensverzekeringsinaatsctiappijen vcoko-
n»n door een Verz'-keringsfcamer. die aan
de maatschappijen dllviezen geeft over ver
beteringen, d,'e behooren te wo.den aange
bracht. Volgt die maatschappij die advie
zen. des te beter, doet ze het niet dan
mag de Verzekeringskamer tot publicatie
van bet advies overgaan.
Er is beroep op de Kroon van een be.
sluit tot publicatie, terwijl geëischt kanj
worden, dat bij publicatie er corres
pondentie tusschen de VerzekeringskameH
en de maatschappij over het advies zal
worden overgelegd. Zoo blijven de verze
kerden precies op de hoogte van den toe
stand der maatschapp, die hen heeft ver,
.'.ekerd, en het is waar. dat de maatschap»
pijen daarbij iets van hare vrijheid in
boeten, maar «ïat is door het belang der
verzekerden zeer gerechtvaardigd. Alge
meen wei.1 in de Kamer erkend, dat het
wetsontwerp een verbetering is, alleen ver-
sibilde men in de waazdeering van de pu.
blicatie voor de verzekerden.
(Wordt verroljd).
wan,schap met zulk een lomperd.
„Sul, stil." fluisterde ik, „de mens» hen
kunnen veel neven hebben, en in allerileï
vorm. Mm, Ca hy, zonder dat ze dam zelfs
e.s slechter om z'ju; ze hoeven allee.,
maar niet hun gezelschap te zoeken al, z
onaangenaam en s och zijn."
„Hij is niet - - hij is mijn neef met.
Ellen," ging ze voor, terwijl ze op.neuvv
bij de gedachte in tranen uitbaistte en
zich in mijn arme wierp om het idee te
ontvluchten.
Ik was heel boe.» Cflv haar en op de
diensbode om hun wederzijdse he onthullin
gen, daar ik er niet aan twijfelde dat Lm
ton's naderende aankomst, die «loor de
«»r,'c was meeqedee'd a.ui .Mr. He itlrehf.
zou Worden overgebr.ieh1, teivv ijl ik mij
even zeker voelde dn' Catharina', eer»t
gt«Lich'e bij haar vaders terugkeer zijn
zou om een uitleg te vragen van de be
wering van de kaste met betrekking tot
haar lompe ve.rw an!schap.
Hareion «lie zich van rijn ergernis dat hij
voor een knecht gehouden vve.d lirestelito,
scheen door haar veidnet bewogen, en
nadat hij de ponny bij de deur gebracht
bad, nam hij om haar gunstig t«« stemmen,
een mooi krompnoijg jong van 'n terriet
nit het hok, legde het in haar band m yfer
zocht haar stil te zijn. want dat hij hiet»
bedoeld had.
Ze hield met haar geklaag op. besthou --
de hem met een Kik van vrees e i af- chuvv
en bars.te toen op.Jeu.vv uit.
ik kon mij nauwelijks weerhouden te
glimlachen over deze antipathie voor den
armen jongen.; want het was een Birik ge
bouwde athletisehe jongeling met een knap
gezicht en stevig en gezond, maar in kiee-
ren gestoken die pasten bij zijn dageiijksehe
bezigheden- het werken op de boerderij
en het riajage.. wan koiiijntn ei wild op
de heidevelden. Toch dacht ik dat ik in
zijn gelaai een geest kou ontdekken die be
tere kwaliteiten bezat dan zijn vader ooit
bezeten had. Goede eigenschappen z«eer ze
ker, die verloren waren cmder een wildter-
ni, van onkiuid, wier weligheid ver boven
hun verwaarloosden groei uitreikte; maar
die des ondanks ge uigeute gaven van een
rijken gionl die om lm- an>f< re en jguns ige
oms.audigheden rij,e oogden zou kunnen
geven. Ik geloof dat Mr. Heathdiff hem
nie' lichamelijk slcalit behandeld had; thuik
/ij zijn onbnvlreesde jn.i'uaT, die niet uitlokte
o! dat soort van verdrukking: hij had. Liets
vim dm vreesach ige lichtgeraaktheid di
naar Itealhcliff.» oorleel een slechte be
handeling tot eeu genoegen zou hebben
gemaakt, ilij fcfheen zijn kvvaadvvSJigheki;
er ojp gericht tc hebben om hem tot een
soort wilde te maken; lezen of schrijven
was hem nooit geleerd; hij was nooit be
rispt om eetiige slechte gewoonte die zijn
bewaker niet verveelde; hij was nooit eo.i
enkelen sl»p naar de deugd geleid of door
qeji enkel voorschrif. voor pndeugd be
waard. En naar wat ik hoorde droeg Jo
seph zeer tot zijn veis*echteiing bij 'door
een bekrompen par ij ügheid die h m «dreef
hem als jongen te vleien en te vertroetelen
omdat hij het hoofd van 3e oude familie
was.
(Wor3t vervolgd}.
.4