Uit de Tweede Kamer.
Het uitsterven van
Frankrijk.
Sinds, 1S91 is du heer Treub reeds voor
stander van het Staats-erfpacht Dat wil
maet zeggen, dat hij bij overlijden den Staat
van iedereen tot universeel erfgenaam wil
de makendat zou reeds in de practijk
daarom met kunnen niet dat wij het
zouden wenschen omdat dan alle oudei's
reeds zouden beginnen als maar mogelijk;
si "met de wartne hand aan de kinderen af
te staan.
Neen, de heer Treub bedoeld© daarmee
tweeërlei. In de eerste plaats, dat wat de
Staat thans d'oor het Successierecht van
de diverse nalatenschappen in eigen laadj
vangt, hem door mede-erfgemeenschap ten
deel to doen vallen. Nu is dit een wel pna-
cipieele kwestie, waarover schitterende aca
demisch© debatten kunnen worden gehou
den, maar practisch heeft ze weinig waar
die. Of men nu 2 procent successiebdas
ting van erfenissen in de rechte lijn heft.
of -den. Sitaat voor 1/50 medeerfgenaam v an
deze erfenissen verklaart, komt, wat de
geldzaak betreft, precies op het zelfde neer.
Maai' wèl van behing was, dat "de heei
Treub allo erfrecht zeer wildé inkotten En
daarm had hij schoon gehjk. Natuurlijk
moet ïedei-een vrij blijven om per testa
ment zijne goederen te vermaken aanwien
hij wil, maar zoo or geen testament is,
moet men de vanzelf erfehdien, de erfge
naam ab intestato, zooals dat heet, tot
de werkelijke bloedverwanten beperken, vol
gens de bestaande wetgeving loopt dat tot
dan twaalfden graad, dat is verse lie/lone
graden verder dan wildvreemd Laat een
bloedverwant in den twaalfden giaadzitih
op zijn verre neefschap of haar mchtschap
beroepen om hulp te krijgen, dan zalmen
hen zien aankomen, maar laa* deze wet
na, dan herinneren zich zelfs de twaaltde
graden, dat ze met nauwe betrekkingen
des bloods aan hem of haar vei bonden zijn
Deze dwaasheid heeft zelfs geleid tot het
tamelijk lugubere giétier van erfenisjager,
-<Li, de mensehen die er hun werk van
maken ver verwijderle bloedverwanten op
te sporen, the hun recht kunnen laten
gelden op erfenissen waarop niemand aan
spraak maakt, na turn lijk onder voowéarle
van de buit samen te deelein. En zoo
heeft wel eens m Nederland het geval
zich voorgedaan, dat iemand een niet on
belangrijk bedrag erfde van iemand, dien
hij nooit te voren had gezien, en van wren,
al had hg hem gezien, hij toch in geen
velden of wegen vermoed zou hebben, da'
hij hem in den bloede bestond.
De heer Treub heeft in een initiatief-
ontw-eirp in pl91S deze denkbeelden beli
chaamd, toen nog leider van den Eeono-
mïschen Bond': en zijn ontwerp is toen
mede-onderteekend door de heeren Ter
Hall en Staalman, die nu als Vrijheidsbon-
ders, die heel wat minder radicaal op dit
stuk zijn dan Treub, nu wel ©enigszins meb
die handteekening in'hun maag zitten.
Gelukkig, dat de Minister van Justitie!
deze heeren uit de verlegenheid hielp door
zelf met een ontwerp te komen, waardoor
het ontwerp-Tïeiib natuurlijk van' de haan
is. De heer Heemskerk erkent toch niet
alleen de redelijkheid van de inkrimping)
van het recht van ver verwijderde bloed
verwanten om te erven, maar werd aange
trokken, door wat de heer Treub vóór de
vrouw deed. De vrouw heeft toch geen
erfrecht ten opzichte van den man, en de
man ook niet ten opzichte van de vrouw
natuurlijk, tenzij dat uitdrukkelijk bij tes
tament is bepaaldMan en vrouw zijn
geen magen, zei Hugo, de Groot, en de
Irêderiandsche wetgever hield zich er aan.
Tondel moge dan gezongen hebben, dated
geen sterkeren hand' is dan tusschen echt-
geno-olen, onze wetgever dacht er anders
over, en was van de leer van den boer,
die, terugkomende van de begrafenis van
zijn Vrouw, met de volgende aandoenlijke
woorden zijn kroost toesprakZiezoo kin
deren, nu zijn wij weer ouder ons eigen,
want je moeder was toch maar aange
trouwd.
Wanneer wij bier zeggen: Treub deed
iet svoor de vrouw, dan is daarmee met
bedoeld, dat hij ook niet iets deed voor
i den man, maar dan zeggen wij dit, omdat
in de meeste gevallen de "vrouw de dupe
van die historie is, waar de man in de
gelegenheid1 is rijkdom te verwerven, en zij
niet of zelden.
Minister Heemskerk heeft dus tweeerlei
gedaan in zpn ontwerp; hij heeft het erf
recht tot den zesden graad beperkt,- oor
spronkelijk tot den derden, maar daarover
is in het Yoorloopig Verslag over hot
ontwerp zooveel te doen geweest, dat hij
tot den Gen graad is gegaan. Wat ons
jammer lijkt, eigenlijk is er maar één
natuurlijk erfrecht, d. i. van de kinderen
van de ouders, en helaas ook soms
andersom.
Daarnaast heeft de Minister in de eer
ste plaats naast de kinderen de cchlge-
nooten als erfgenamen gesteld; er zal er
alleen dit verschil 'zijn, dat de eersten,
juist izooals hier reeds het geval is, nooit
geheel kunnen Worden onterfd ,daar zij
altijd recht hébben op de zoogenaamde
legitieme portie ,en de Matsten wel.
Men zou hebben kunnen verwachten,
dat waar de positie van de getrouwde
vrouw 7°o nauw hij dit ontwerp betrok
ken was, allicht één van die drie vrouwelijke
juristen, Mr. BakkerNort, Mr. Frida Kate,
oft Mr. van Dorp, hij dit debat den spits
zouden, hebben afgebeten, maar niets daar
van. De laatste van deze drie dames had
nu misschien gelegenheid gehad haar on
gelukkig optreden bij de Grondwetsherzie
ning geen te maken. Maar het is nu
eenmaal de menschfeKjke natuur eigen lau
weren te .willen plukken op een -veü,
waarop men niet thins is. Zoo kon. Frede-
rik de Groote b.v. heef goed verdragen,
dat, men critïek oefende, op Bern als veld-
jhéer, maar hii,. .werd des duivels als men
aan zijn bekwaamheden als-fluitspeler dorst
twijfelen, j „p
Over het algemeen vond menhet ont
werp eene, groote -verbetering. Als de Mi
nister "niet tot .den 'zesden graad was te-
c^-dcpnaenpzon-, hijnoch deheeï -Dres-
selhugs,:.«noch1:de éhedr 'RgékèvörseT' mée
hebben gekregen. Dat heeft den heer Days
aanleiding gegeven om don tegemvooivti-
gen medestander van Tioub wat te taqiu
neeren door een amendiement in te dienen
om den dorden graad te horstellen De
heer de Montè Verloren was de eemge
in do Jvamer, die den twaalfden graad
behouden wilde, en deze eindigde met de
verklaring, dat hij met het oog op zijne
beginselen geen reden zag de voorgestelde
veranderingen te aanvaarden. Minister
Heemskerk* tiok dit op zijn fatsoen, en
wees cj; op, dat dit ontwerp zioh geheel
beweegt „in de antirevolutionaire lijn, daar
het den band des huwelijks hoog houdt, en
voegde hij er zeer voorzichtig aan toeHet
komt mij voor, dat de beschouwing van frletn
heer de Montó Verloren zich mm of meer
ojp andere lijn beweegt. Waarop deze kort
maar snijdend repliceerde, dat hij zeer
gaarne zou uiteenzetten wat het anti-revo
lutionaire beginsel omheint het eifttecht
eischte, omdat men dan zou zien, 3at hij,
en niet de Minister gelijk had, maar dat
de tijd daai'voor ontbrak.
Mr. Oud stelde voor aan den echtgenoot,
ook al zijn ea- ïneer dan drie kinderen,
in elk geval een vierde van de nalaten
schap te geven. Hierover ontspon zich een
heftige discussie tusschen den Minister en
den hfeer Oud, wat wil zeggen, dat de
laatste voortdurend den heer Heemskerk
in de rede viel. Verder had hij een amen
dement om den langstlevenden echtgenoot
in bet bezit te laten van de meubelen en
Lijfgoederen ,en daarin is de Kamer Dins
dag blijven steken. Na critiek van de hee
ren Visser van IJzendooin en Dressel-
huijs moest de voorsteller toegeven, dat de
redactie dringend verbetering behoefde, en
zou hij het tot Woensdag op fle leest
zetten.
Men zou kunnen vragen, of dat nu
eigenlijk wel de manier is, om de zaken
in de Kamer te behandelen. Ons inziens
wijst hé-t op een leemte, die wij reeds
meermalen hébben ontdekt- Fr moest bij
moeilijke wetsontwerpen, zooals dat over
de erfopvolging er zeker een is, heel wat
meer overleg zijn tusschen de Kamer en
den Minister wien hét aangaat, dan thans
hét geval is. Daarvoor behoeft men niet
altijd zijn toevlucht te nemen tot de Com
missie pan Voorbereiding, die den weg
lang maakt de heer van de Velde, bij
zijn leven Kamerlid voor Delft, hééft die
commissie eens een uitvinding des duivels
genoemd. Maar als de goede gewoonte
kon worden ingevoeld, dat bij de "Commis
sie van Rapporteurs alle amendementen
moesten worden ingediend, voor het ont
werp in openbare behandeling komt, en
dat dan daarover overleg plaats had tus
schen den Minister, de Commissie van Rap
porteurs en de voorstellers der amendemea
ten, zou er dunkt ons, reeds veel ge
wonnen 'zijn. 1
Het gebeurde met de amendementen -
Oua hééft bewezen, dat er iets aan de
werkwijze van de Kamer hapert Dinsdag^
zegt de Minister van die amendementen,
dat ze door de redactie daarvan niet in
hét wetsontwerp passen. De heer Oud
besteedt nu den avond van Dinsdag op
Woensdag om 3e redactie te wijzigen, en
nu moet de Minister toegeven, dat zijn
bezwaar van „niet passen" vervallen is.
Maar toch bleef hij ze ontraden. Wat een
vergecfecli 'werk voor den heer Oud, dat
hij zeker niet verricht zou hebben ,als de
"Minister gezegd had: Ik blijf tegen uw
amendementen, hoe ge ze ook verandert,
maar wij geven toe, dat de Minister Öat
niet kan zeggen.
En zoo wend het amendement om den
langstlevenden ech'genoot minstens 1/4 van
de nalatenschap te geven, met 55 tegen
22 stemmen verworpen. Vóór. dé sociaal
democraten, de vrrjzinnig-demoenaten en
dé katholieken Van Schaak en Kuipetri Het
amendement van den heeï Oud om den
langstlevenden echtgenoot te dwingen den
boedéL tot zich te nemen, en dezen te
verplichten al wat die inboedel meer dan.
f 2000 waard is aan de méde-erfgenamen
te vergoeden, is gesubamendeerd door de
Commissie van Rapporteurs, in dien zui,
dat de f 2000 grens er uit verdween, maar
dat het eventueel verschil tusschen de
waarde van den inboedel en het erfdeel
vooraf aan de mede-erfgenamen moet wor
den vergoed. Daar het bij zeer. rijke in
boedels wel eens lastig kan zijn dat ver
schil te vergoeden, zal het den langst
levende vrijstaan ook gedeelte lijk den
inboedel over te nemen. Zoo gewijzigd,
werd' het amendement met 65 tegen 1*2
stemmen aangenomen.
De heer Oud had nog een derde amen
dement om te voorkomen, dat cumulatie
van bevoordeelingen tij tweede huwehjk
krachtens erfrecht en huwelijksrecht, zou
plaats kunnen hébben. Dit werd ingetrok
ken ten behoeve van een hetzelfde be
doelend maar beter geredigeerd amende
ment van de Commissie van Rapporteurs,
en dat tegen den zin van den Minister*"met
65 tegen 12 stemmen Werd: "aangenomen.
De beer Buys beleefde al bitter weinig
pleizier van zijin amendement, om de erf-,
taling te beperken tot den derden graad,
zooais de Minister oorspronkelijk gewild
had' in navolging van den heef Treub, van
wiens initiatief-voorstel, zooals wij zeiden,
nog twee ondieTteekenaars in de Kamer
zitten, de heeïeh Ter Hall en Staalman,
thans ais Vrijhewtebondeïs. Met groote
stemverheffing, en met zijn gewone branie
had hij verklaard, dat hij dit amendement
eigenlijk ingediend had om masked te
doen vallen. Democratische maskers, die
men in dagen, dat men jn angst zit, opzet
om dén arbeiders in het gevlij te komen,
maar die men afzet, als de angst is geJ
weken. 1
Bij zulke tirades hoort eigenlijk een fan
farecorps, maar aangezien dat er niet was,
zorgde de heer Buys daar zelf voor, en be
sloot bij met een schetterend: De stem
ming zal winsten opleveren ten aanzien
van de politieke betrouwbaarheid Uier hoe
ren. Maar de hoeren Staalman en Ter Hall
bleven jhuntae ondeirteekteroing Van het wets-
ontwerp-Treub getrouw, en ook de heter
van Gijn gaf er, zijne stem aan; zoodat de
heer Duys wat de jongens een* „neuze
werd natuurlijk met groote mocidcrliiuadvor-
woipen, 55 tegen 23; vóór de S.D A.P
en V.D.
De groote stnjd is geweest over het
amendement-Oud. dat art. 955 uit ons Bur
gerlijk IW'tetbook wilde schrappen, dat hot
dooV een besluit van Jon Gerueenleraad lot
het sikhten van een nieuwe gasfabriek
Te fabriek was, vóór dat de gemeente
haar overnam, eigendom van Jen heer Dé
Liefde, te Culemboïg. Een jaar of vief
voor het eindigen der concessie weïd er,'
gewettigde natuurlijke kind zoo ackteisielt j onder voorzitterschap van den burgemees
bij het wettige, het ceïste erft slechts 1/6
het laatste 5/6 van de nalatenschap, en be
halve dat men luei de zonde van de oudei a
wreekt aan het onschuldige kind, heeft
het ook dit pïactisdhe nadeel, dat een ver
mogend ouder dikwijls zijn natuurlijk kind
met wettigt om het niet fjnancieel te be-
nadeelen. Die ouder mag toch als hij geene
wettige kindereon heeft, zijn geheele na
latenschap vermaken aah wien hij wil,
zelfs aan een wildvreemden, maar hét ge
wettigd natuurlijke kind kan nooit meer
dan een zesde erven.
Maar Rechts blijft nu eenmaal op het
standpunt staan, dat het natuurlijke kind
moet boeten voor wat zijne ouders mis
deden.
De heer Vissei van IJzendoorn steund.
het amendement met vclal warmte, en Mi
nister Heemskelk, die blijkbaar liefst eene
principieel© discussie over de zaak wikte
vermijden, ketste het af met de bewering
dat het amendement niet in de wet thuis
hooide, maai' dat de positie der natuur
ter, een commissie benoemd!, die plannen!
zou ontwerpen voor een nieuwe gasfa-,
bliek; de fabriek zou gereed moeten zijn
tegen dén tijd, dat de concessie zou zijn'
afgeloopen. Die commissie heeft de laat-
maar-waaienpolitiek gevolgd en aan de
zaak niets gedaan. Tegen den tijd, dat de
concessie was afgeloopen, werd' piet in
gegaan op een verzoek van den heer De
Liefde, 0111 tegen vooitieelige voorwaar
den nieuwe concessies te krijgen, doch werd
de oude fabriek voor f 100.000 eigendom
van de gemeente. Deze zaak werd, ook
doordat ze te royaal werd aangepakt, een
groote strop Weer werd' aan een nieuw
ftibriek gedacht, vooral toen deskundigen
de oude fabriek als ongeschikt afkeurden
Eenige ingezetenen boden aan de oudé
fabriek te koopen en veider te exploi-
teenen; de gemeente Numansdorp wilde
gas leveren uit de fabriek Numansdorp
Klaaswaal. Zoowel het een als het ander
verwierp de Raad. Van Dordrecht wad
©en aanbod: ingekomen om de gemeenté
lijke kinderen hij afzonderlijk wetsontwerp I bij de Dordtsche EleoSrisohe Centrale aan
moest worden geregeld Dat maakte dien lieer
Visser van IJzendoorn terecht verointwaar
digd, die het geene houding voor een Mi
nister der Kroon jnoemde zich op for-
meele gronden af te maken van pen zaak
van zoo groot gewicht. Hij wees er op, dat
de Voogdijraden nu reedt: vaak dein ouder
tegen moeten houden, die zijn natuurlijk
te sluiten. Dit aanbod' moet zeer billijk
zijn geweest, doch B. en W, die him hart
aan de nieuwe fabriek verpand hebben
hebben het voorstel ter zijde gelegd. In
dien men nu weet, dat de schuldenlast
der gemeente sedert 1914 met plm, f 270.000
is toegenomen, dat de oude fabriek voor
f 141.000 te hoek staat, terwijl bij amoJ
kind wil erkennen, omdat zij niet mede I veering, als de nieuwe fabriek komt, deze
op slechts f 40.000 is geschat, dus een
verliespost van f 101000; dat de imko
mens boven f 4550 7.10 pCt. aan inkom
stenbdasting moeten betalen, met een
vermemgvuldigingscijfer van 2; dat degas
prijs bj de oude fabriek reeds 17 cent per
kub. M. bedraagt; dat de landbouwers en
tuinders, de vorige jaren kapitalen heb
ben verdiend, dit jaar grootêndeels met
verlies werken dan kan men gerust
voorspellen, dat de nieuwe fabriek een
ramp voor de financiën der gemeente zal
beteekenen. 1
Een bezuinigingscommissie is opgericht
met plm 200 leden, die wil trachten bij
Ged'. Staten de niet-goedkeurtng te veïkrij
gen
willen werken aan de fmancieelc bena
deehng daarvan
De drie vrouwelijke juristen in de Ka
mer bleven over dit voor de vrouw van
zoo groot belang amendement zwijgen,
waarop Mej Groeneweg met een kortwooMd
het amendement aanbeval en den heer
Oud er voor dankte, dat Bij er toe wil
medewerken om den vader aan te sporen
zijn plicht tegenover zijn natuurlijke kin
deren en de moeder van dezen te ver
vullen. En hét liep steeds warmer in de
discussie; de heer Heemskerk had de on
voorzichtigheid, om geen harder woord te
bezagen, met luchthartige scherts over de
zaak te opreken, wat verontwaardiging
wekte, en de heer Visser van IJzendoorn
verklaarde zich' er geen oogehblik over
te schamen, dat hij "met warmte voor de
natuurlijke kinderen was opgekomen.
Niemand van Rechts mengde zich in de
discussie, maar het amendement werd met
Rechts tegen Links (46 tegen 30) ver
worpen.
Het wetsontwerp is zonder hoofdelijke
stemming aangenomen; de héér de Monté
Verloren verzocht er aanteekening van,
dait hij tegen zou gestemd hebben.
Wordt vervolgd).
Kimst on Wetenscïiap.
Suze Bisschop—Robertson f
In deu ouderdom van 65 jaar is te 's-Gra-
venhage overleden, de bekende kunstsdiil-
deres mevr. Suze BisschopRobertson. De
overledene, die in 1857 in de Residentie
werd geboren, heeft de Haagjsche Acade-
mie doorloopen en. daarna haar examen j
middelbaar onderwijs gedaan. Hiervoor gei-
sTaagd zijnde, hééft zij zes jaar lang les
gegeven aan ©en meisjes H. B. S te
•Rotterdam. Vervolgens verliet zij Rotter
dam voor de hoofdstad des lands, waar J
zij aan een particuliere middelbare school
verhonden werd. Zooveel mogelijk heeft zij
tijdens hét jaar, waarin zij! te Amsterdam
les géi, nog de "Academie aldaar bezocht
In 1883 gaf zij hét zekere inkomen voor J
hét onzekere artistenleven prijs. In 1892 J
(bowlde zij met deu schilder van kerk-inté
rieurs Richard Bisschop. De thans ont
slapene was lid van verschillende schil
dersgenootschappen, als Pulchri Studio, Arb'
en Amicaiia, St Lucas eu de Hollandsche
Teekenschool De ter aarde bestelling heeft
Zaterdag a s. op Oud Eijk en Duinen
plaats.
f2000 verduisterd
Ten nadeele van een' bankinstelling jte
's-Gravenhoge, is f2009 verduisterd.
G. G... Getroefd.
Klant vraagt aan. stotterend' handels rei
zigeï, of zijn gebrek hem niet hindert bij
h©+ verkoopem.
Reiziger, geeïgerd', antwoordt:
Elk m m mensch heeft z... z
zoo z z z'n eigten aardigheden. B
d' die zult u ook w... w. wtel hébben
Klant: Daar ben ik mij anders niets
van bewust.
Reiziger: Rr roert u uw t... t...
thtee met uw tri r rechter- of met uw*
1.1. linkerhand?
Natuurlijk met mijn rechter.
N-.-». n nou dat is d... ddan
uw eigen aardigheid. D|dde ma
m meesten g ggebriiiken een 1.
1lepeltje.
Sport.
Hengelen.
De hengelsport en de nieu
we Bun nejuvissc herij
Reglementen.
fWloensdagnaimddag had aan het Depart.!
van Landbouw wederom een onderhoud
plaats tusschen den Voorzitter van den
Visscherfjraad Dr. Lovink en het hoofd
bestuur van den Alg. Hetngelaarsbond naar
aanleiding van een reeds vroeger plaats
gehad hebbende bespreking bij
(Van onzien Palrijschen dorrespondent
(Nadruk verboden).
Parijs, 1 October.
Bet Parijsthe dagblad Excelsior bevatte
dezer dagen een kaart van Frankrijk, die
me deed denken aan de lichaams-tempeïa-
tuur-diagrammen welke men tegen den
muur speldt boven een ziekbed. Ge ziet
erop. in wit en zwart, het mozaïek der
departementen wier bevolking sinds tiea
jaren is toegenomen of afgenomen.
Op ©en afstand lijkt deze kaart een,
doodsbrief. En terecht, want het is inder
daad een overlijden, dat zij ons bericht:
het overlijden van Frankrijk",
Het is als een schoon gelaat waarop de
kanker voortvTeet. De zwarte vlek, die de
departementen aanduidt welke in tien ja
ren meer dan een tiende hunner bevolking
hebben verloren, overdekt heel 't midden
van dte kaart en strékt zich uit naar het
zuiden tot aan de Alpen, naar het westen
tot in Norinandae De jest is gepointil
leerd', hetgeen hetcekent dat de ontvolking
mindiér dan 10 pCt. bedraagt. Blank, om
aan te geven dat het aantal inwoners is
htet ver
schijnen vain Staatsblad no. 5Ö3, waarin, -
de nieuwe 'Visschenj Reglementen waren ^nno.nen jen te denken dat de kaarten
afgedrukt, bij welke bespreking de bezwa
kouwe V, noemen, Baalde. Het amendement
ren naar vorein waren gebracht die de hen
gelsport treft "door de bepalingen voorko
mende in bovenbedoelde reglementen.
Toen reeds weid door dsn voorzitter Van
den Visscherij'iaad de toezegging gedaan
dat de naar voren gebrachte bezwarejn zou
den worden ojnderzocht.
Thans kan het Hoofdbestuur van den
Algem. Hengelaariabond inededeélen, dat op
31 October as. ten 2 uur n.m. eejn ver
gadering zal plaats hébben van den' Vis-
schelif Raad, speciaal voor wat betreft de
Provinciën Zuid-Hollaind, Utrecht, en een
van dé andere groote landen van Europa
geheel blank zijni) Blank zijn slechts vier
of vijf plekjes rondom Parijs, Lyon, Mar
seille en Nice. Daar is de bevolking ver
meerderd, dank zij den vreemdelingen, die
eT zich gevestigd hebben
Het record' der ontvolking heeft het de.
partement van de Maas, dat een vierde
heeft verloren zijner inwoners Maar de
Mart© met 16.6 pCt., de Bowen-Alpen en
de Beneden-Alpen met 17 pGt., de Aïiege
met 15-pCt, de Coïreze, de Lot, de Tartu
et-Gaïoone, de Lozere met meer dan 14
pCt. alle, de ATdennen, de Boven-Loire
gedeelte van GeldeKand, ijn; Wélke vergaiie-1 P zÏJILef ®'0'c wetmig schitte
ring zal getracht Worden de geuite bezwa-1 JÜ?1 a®[1 f."0'0, e departement ._eine-et-
ren te ondervangen. l Oase met zijn toeneming van 11.7 pCt kan
Vóór den aanvang van deze vergadering I 5"P z-in natuurlijk niet de balans
zullen ook ande'ré peirsioh'en welkje bij de I koucten.
Hengelsport belang (hebbén', golden géhoord j 2° .aan'
om hunne bezwaren kenbaar te maken, Frf rischm slechts met 200000 p^jaar;
om zoo mogelijk Kjf 'fle bespreking hier-1 111 L 111 Dxulsdhlandl 69o.OOO
mede rekening te Jhoudein'- 1
Tot hét houden dezerfvergadering id het I
Hoofdbestuur van den Alg. Hjengelaal*sboad
uiigenoodigd.
Gemengd Nieuws.
Oud-Beierland in rep en roer.
Geheel Oud'-Beajeriand is in beroering
menschen meer gehoren werden dan er
stierven. Alleen ik wees er reeds op
die steeds toevloeiende vreemdelingen,
die zich blijvend in Frankrijk (lees: ïn Pa
trijs) vestigen, zorgen er voor, dat het totale
bevolkingscijfer niet achteruitloopt en ver-,
leden jaar b.v. nog met'117.000 toenam!
Doch wat beteekent ditrfegenovep de toe-i
was Van Duitschland!?.*..
We hebben - langen tijd! -gesptioken" 'vare
i >?ï*v
- VAV>r u
een „zieken man" in Europa. Dat wus de
Turk, die trouwens nog. onlangs heeft blijk
gegeven' van ©en zeer respectabele vitahJ
telt. De ware zteke, lijdend aan de eenige^,
ziekte waaraan men sterft (want men!
houdt op te bestaan), het is de Eranscli-'
man. 1
Te Toiu-s zijn in de afgeloopen week
voor dte vierde maal de goedgezinde mum
nen bijeengekomen, die Frankrijk van deze
ziekte zoeken le genezen; het vieidte Conj
gates de la Natalité. Als zij niet slagen in
hun taak (en ik heb er'een zeer hard)
hoofd in), dan beduidt dat voor dit armd
land' niet alleen uitsterven, maar daarl
bij tevens: een nieuwe oorlog'. Met mathc,
matische zekerheid' kunnen vrij dan vooij
de kinderen der thans levende Franschen
een nieuwen oorlog voorspellen. -
Het is evenzeer gevaarlijk voor den we
reldvrede indien een land te weinig kin
deren heeft als wanneer het er te veel
heeft Heeft het er te veel, don werpt
het zich op zijln* buren, Heeft het er te
weinig, dam welpen zijn buren zich opj
hem. En het allerergste gevaar is: als!
dleze beide tegengestelde gevallen zich voort
deen tegelijkertijd in twee aan elkander
grenzende landen, als het ledig van!
den eein lokkend naast het te vol van den
ander logt.
In Duitschland' worden ongeveer
1 600.000 kindieren per jaar geboren Een
millioen zes honden! duizend monden oni
te voeden. Dat maakt lichtingen van!
700000 man, aangenomen diateT 200.00Q
kinderen sterven op jeugdigen leeftijd
Daartegenover zal Frankrijk tegen 194Q
nauwelijks 100000 jonge soldaten per jaar
kunnen stellen. Men kan aan het Frank-1
rijk van 1940 dén oorlog voorspellen melj
precies dezelfde zekerheid als men een,
lawine voorspelt wanneer men de sneeuw1
zich ziet ophoopen tegen een berghelling,'
Ja, het zal niet eens duiten tot 1940.
Want niet alleen dat er niet genoeg kim
deren gehoren worden, Frankrijk heeft ook
het record' van de sterfte Volgens eep
statistiek, opgemaakt in tien verschillende
departementen uit alle hoeken van het
land:, sterven er elk jaar 23 Franschen!
op de duizendf terwijl er op dit zelfde
aantal slechts 14 Dnitschers sterven (eni
13 Nederlanders). Het verschil Jaat zioh
gemakkelijk verklaren: een volk dat zich
al te langzaam vernieuwt telt wéldra een
te groot aantal grijsaards en bejaarde men
schen. Zoo verliest men hier op de kwal
lit-cit en op de kwantiteit, beide Hef
Ffansche volk is niet alleen dun gezaaid,
het wolrdt meer en meer een volk van
oude menschen.
Natuurlijk zoekt men ijverig naar mid1-,
delen om aan dezen katastrofaien toe
stand' tegemoet te komen en het aantal
geboorten op te voeren, of althans de be
volking van Frankrijk op peil te houden.
Aan goede raadgevers ontbreekt bet niet.
Op het congres te Tours weiden allerlei
min of meer radicale maatregelen voor
gesteld1. De een zocht het 5n bescherming!
van de ongehuwde moeder, aan wie hij
een „vie de chateau" wil geven (wie zal'
dat betalen?... en de achting van hef
groote publiek. Een ainder kwam met hef
practisch meter uitvoerbare denkbeeld (hef
is trouwens niet bepaald' nieuw) om dé
gezinnen met veel kinderen belangrijk te
bevoortteelen op het belastingbiljet. Weer
een ander drong er op aan, om, althans!
op het platteland', het eeTst-geboorte-recihti
in te voeren en het gelijk-op deelen van
alle kinderen af te schaJEfen, dat voor den
boeT die zijn huis en goed niet versnip-,
peïd! wil zien, een reden is om het bij een)
zoon te laten. En een vierde eindelijk had
een piTacht van een idéé en zei: dwing-eem
vouddg alle vreemdelingen, -die zich in
Frankrijk vestigenzich onmiddellijk té
laten tnafcuratiseeren. (Waarom niet elke
vreemdeling, die er langer dan 24 uur
verblijft?)
Ik zon wel eens een aardige Heine en
quête willen instellen. Praten, is heel mooi'
en raadgeven is nog mooter, maar
zooals het met alle dingen van het leven
is, zoo is het ook hieT: 't mooiste vau1
al is doen, zelf doen Ik zou wel eens
aan alle leden van het Gongres de la
Natalité een voor een willen vragen„Hoe
vee! kinderen hebt u En dan het totaal
aantal kindleTen deelen door het totaal aan-,
tal congressistenIk durf haast wed
den, dat we dan komen tot een breuk
tusschen de 1 en de 2 Iets meer dan 1';
iets minder dan 2.
Ieder van deze prijzenswaardige propa
gandisten heeft als vader natuurlijk een
geldende reden waarom hij kan zeggen 1
Let alleen op mijn woonden en niet op
mijn werken." Ieder hunner wenscht u
en anderen een klein (of groot) dozijntje
telgen toe, en meent zelfe dat ge dlnstigi
te kort schiet in plich tsbetrarfiliug en
vaderlandsliefde wanneer het aantal uweil
zoontjes en dochtertjes niet met twee cij
fert geschreven wordt. -
Maar zoolang de zeden algemeen zoo
zijn, dat niet alleen de man doch ook de
vrouw ©en betrekking bekleedt en uit wer
ken gaat; zoolang het grootste deel der
„kleine luyden" gedwongen is in een en
kel vertrek te leven -slaapkamer, salon;
busikamer en kinderkamer tegelijk en
zelfs in de dorpen de tuinen- schaakseh)
zijn, dioch de vieirde en vijfde verdiepin
gen talrijk; zoolang de huiseigenaars niet
willen verhuren aan gezinnen met een
kind: en zelfs vele hotels de gelukkigs
ouders aan de deur zetten wanneer „het
kindje binnenkomt; zoolang trouwen opi
jeugdigen leeftijd uitzondering is, en regel'
dat de man éertt „zijn leven leeft"; zoon
lang de toekomst troébel is en de moe
dert haar zonen groot brengen voor-de-
mitrailleuse en het verstikkende gas; 1
zoolang zal in Frankrijk waarschijnlijk *wel
het cijfer der dooden dat der nieuwgeboren
nm blijven overtreffen, en zullen de lich
tingen kleiner worden, elk' jaar."don-,
grissen en moties ten spijt. v
In het tegenwoordige Duitschland wtert,
n ik noemde het cijfer reeds l
.600,000 kinderen geboaten per jaar. Weef
ge hoeveel eT verleden jaar in Frankrijk!
wereld1 kwamen Even 300.000.:
LEO FAUS|T/
- 0 - I vnn Him umHnMa /rirvxrvfji. lanrimn tron H tirnna
-L U U-V JUlViOll UIVC-JLJ.WU r UUrtVllt, Oii ÜGli. I - HO rti T T
:-IW,
5*/
- rf
IV A
