i
r
4
Uit de Tweede Kamer.
BsmwLAm
Brieven uit Rome.
M
M
/I
§¥tr
v- ft*"
s ■'iff**
ih
lite
4?
KT
Prof. VisschCtr, de man mei den geusten-
kop, zooals hjj ia de wandeling heet, in
dertijd buiten de voordracht om dooi' Mi
nister Kuyper tot ifoogleeraav in de god-
geleerdheid aan de Rijksuniversiteit te
Utrecht benoemd, is, zooals bekend is, bij
de laatste verkiezingen in de Tweede Ka
mer gekozen. En hij heeft daar hij Hoofd
stuk VII B, zijn maidenspeech gehouden
over eene kwestie, die al heel weinig ge
schikt is om de eenheid onder het Rrotes-
tantsche deel der Coalitie te bevorderen,
n.l. het kerkelijk vraagstuk. Hij bezwoer de
Regeeïing den finafncieelen band,, de zil
veren koorden, zooals dat heet, tusschen
den Staat en de Nederlands olie Hervormde
Kerk door te snijden. Twee zaken drukken
die kerk toch .volgens dezen spreker: le.
ali. 171 van de Grondwet, waardoor ook
aan de predikanten va» die kerk, zooals
trouwens aan de leeraars van vele andere
gezindten Rijkstractement verzekerd is;2e.
de kerkelijke organisaties in het synodaal
verhand, terwijl de Gereformeerde Kterken
in iedere classis een eigenmachtig gehföel
l( vormen. Geef ons de vrijheid weer, zoo
zegt Prof. Visscher, kapitaliseer de bijdrage,
die gij, Regeering, jaarlijks aan de kerken
uitkeert, en bemoei u dan met meer met
haar. i
Misschien zegt hier een lezer: Maai- Prof,
Visscher, de volbloed Kuyperiaan is toch
zeker lid van de Gereformeerde Kerk?
Neen, lezer, dat is hij niet; hij is lid van
de Nederlandsch Hervormde Kerk, zooals
de heer Duijmaer van Twist en vele an-
dere leden van den Gereformeerden Rond,
die zich ten doel stellen de Nederlandsch
Hervormde Kerk niet alleen van moderne,
maar ook van ethische elementen te zui
veren. Maar dat lukt niet. Nietlegjenstaande
in de drie groote gemeenten, Amsterdam,
Rotterdam en den Haag, de confessioneel
len oppermachtig zijn, en elk verzoek der
zeer belangrijke minderheden om een pre-
dïkant van hun ldeur te benoemen, weige
ren, is de ^gehechtheid aan de Volkskerk
hij veten van hen, die tot een van de
minderheden behooren, nog zoo groot, dat
zij daarvan lid blijven, al komen zij dan
ook niet meer ter kerke, en gaan zij hun
stichting elders zoeken.
Nu spreekt het wel van zelf, dat de
weusch naar kapitalisatie van hetgeen de
kerken ontvangen, op dit oogenMik moei
lijk te vervullen ie; het gaat toch pm
een bedrag van mfllioenen, waarvoor ge
leend zou moeten worden, en er bestaat
natuurlijk bij niemand animo om thans
de Staatsschuld te vergrooten. In dat op-
zacht heeft de hqogjleeraar zijn tijd wel
zeer slecht gekozen. Maar ook Bet tweede
bezwaar van Prof. Visscher is niet ge-
ïT'j lukkig. Ministe, de Geer had toch voJ-
fhL komen gelijk, toen hij in zifn Memorie
1van Antwoord over de reorganisatie der
||S t -Nederlandsch Hervormde Kerk schreef, dat
Ijpyte de ^Nederlandsch Hervormde gemeenten
p/1 volkomen -vrij zijn haar bestuursverkiezing
■h; te herzien.
(1 ''r Maar, er zit bij PSrof. Visscher iets, wat
r'fi wij een angeltje onder het gras zouden nee-
p> men. En wel dit,' dat hij de gekapitaliseer-
|u - de Rijksbijdrage niet aan de verschillende
keiken, en zelfs niet aan de plaatse-
ïjflsrf lijke ge,me enten, maai aan de oasder-
■tvteischeidene richtingen in de kerk wil
Pi geven.' Het doel is ai te doorzichtig. Dan
zullen naar hun getalssterkte de modernen,
T de etischen en de confessiomeeten hum ka-
pïtaai krijgendan is het volstrekt met on-
g. mogelijk, dat de beide eerste groepen, het
PpK moe, dat hunne rechten door de laatste
igjv,'" groep absoluut worden miskend, afzonder.
'SPPp lrjke kerken gaan stichten, en dan zal de
sgjri 'gewezen Staatskerk, de Volkskerk, deGroo-
If% te Kerk, zooals dat in den volksmond heet,
weel geheel in de handen der G'ereformeér-
&Vde komen. Zoo zou dan bereikt worden, wat
|gt* aan Dr. Kuyper in 1886 is mislukt, en
w*y zouden de vroegere doleerendien, zoolabg
uitgeweken, als triumphators terugkeeren.
Sj/'T Zoo zien wij de zaak, en wij meenesn ze
'geheel objectief te kunnen beziten; schrijd
-ver dezes toch het gaat wel niemand
O Vraan," maar in dit verband heeft het waar-
!0-p, deibehoort niet tot de Nederlandsch
ll^T Heivprmde Kerk, maar is Remonstrant.
jkatr wij de zaak goed inzien, daarvoor
f'o 'heeftDir. ScBókkipg ons vrijwel het be-
wijs~ geleverd. De leider van de Chnste-
1© i hjk-Historische Kamerfractie is ook lid
';'X\ van de Nederlandsch. Hervormde Kerk. en
f&jfteóbk confessioneel. Maar hij was over de
rede van Prof. Visscher blijkbaar ontsteld.
ggSj, En nadat eerst in zijn partijblad De Neder
lander was betoogd, dat deze man van
den Gereformeerden Bond met zijn rede-
ïfljvoering., aan gansch verkeerd adres was,
fc{.;toen ,jb§ ze in de Tweede Kamer hield,
lik"? want dat, - wie .de- kerkelijke organisatie
SKs wil wijzigen, daarmee in de kerkelijke ver-
li'"-?- gaderingen moet aankomen, ging de heer
Kïf Schokking Bern in de Kamer tamelijk onge-
zouten 'te lijf,xn zooverre als hij op zulk
een jwijze op -de bedoelingen van Prof.
R:»? Visscher zinspeelde, dat daaraan niet de
gfefiminste twijfel overbleef. Het ging wel in
ffi jj denvragenden vorm, maar' onderfcusschen.
gfjS'^Moeitede ChrerBeid de kerk gaan verdeden
jjfef Ik^zoiteBét 'haast ^aan vermoeden, zeade
êfljfSpreker.ï'Hp.Regeermg/.zoo ^ng hij voort,
möet;„ met,-treden ,'op-een..terrein,p.dat niet
hflt.hsiré is, ging dé- heer Schokking voort.
^èEn;>zoo; besloot;,hg'z;Als"- Prof. Vüssdher
^^|aaa^eé_m<>ti73iïi' zgh^xède gjeaegd heeft,
S|f?Jd£|f ïmwül^ng jyan A zrjn"--wensch, ons-' nüfc
M&p'pden ÏÜbrlog jnaar ^.deh* vrede- zal* brengen,
..m^^d^ jtóteal mis, die inwilliging zou
eh*ihbis4aan®h^dbrlc^['tusscflten-'dei ver-
ivibfflëhde -richtiiiaen in- de kerk'-slechts
%i.. yérschèrpenj Aj t
mefebejfrfrót? dat, de óonfessioneele
den- n eeat^y^s cber', evjaneensr
eij- pplgèweizen, dat ode
bestamidmj;tbiestalud1 be-
LpMtjfa|®tectaliden^;datjldégeehs- .Wegge-'-
van
tdölpeïe&denibaasr;
4hee»,4Sdmkki^|vpn.d,\stenn Jbij jdeln
wrnfemsti
van het kapitaal zonder wijziging Van
art. 171 van de Grondwet uiterst gevaar
lek zou zijn, wijl de vorderingen, kiuchtens
dat artikel dan niet zouden vervallen. Het
laatste was Minister de Geer niet met hem
eens; luj vond kapitalisatie en uitkeeriiug
niet in strijd met de Grondwet, en zou
er zelfs The besluiten, maar liij zag de
mogelijkheid er niet van in. En dat met
op financieel© gronden, maar-' omdat de
kerken over de zaak zoo hopeloos ver
doold zijn. Toen toch Minister de Vries
in 1920 over deze aangelegenheid met de
keiken overleg gepleegd heeft, is men niet
tot oenig practisdh resultaat gekomen.
Met Üeze herinnering was de zaak vrij
wel van de baan. Prof. Visscher heeft
toen zijn stand'punt .nog wat verduidelijkt,
zo.oals hij het beliefde te noemen, de ,uit-
Jteering zou Ban moeten plaats hebib'en
aan het complex der plaatselijke berken.
Maar Öat ,is juist wat men niet vulde, toen
er overleg met Minister De Vries gepleegd
Werd.
De heer; Coïrjn, vooi-zitter van d© fractie,
kNvam toen ,z|jn in de engte gedreven
schaapibe ie hulp, en d'iong ei' op aan, dat
do Alxnistej- overleg zop gaan plegen met
d© Kerken, mi het overleg met ziijn voor
ganger misiukt was. Maar dit weigerde de
Minister absoluut; het woord was nu aan
da Kerken, en zoodra als die het met
elkaar eens zouden ztijn geworden, konden
zij hem een vooirstel doen. Iiad dus de
discussie geen pTacfcche waaade; er bleek
wol uit hoe het allesbehalve botert tus
schen de aiitiaevolutiiOinaSiren, die de Ned.
Hervl Kerk in het bezüt willen brengen
van de vroegere doleerenidien, of als dat
met kan, ideze ten ondergang wiEen ge
doemd zien, èn de Christ Jkstorischen die
deze Kerk als Volkskerk willen Wijven be
schouwd zien, en hij iedere poging om
daaraan een einde te maken als één man
als verweerders van de hun geliefdie in-
stelhng m het gelid! gaan 'staan
Van het belangrijke onderwerp, dat prof.
Visscher ter sprake bracht naar de maiden
speech van het nienwgekozen socdaal-de-
mocïatische lid, den heer IJzerman, is een
heele stap Deze had' het toch over het
leeds lang platgetrapte onderwerp der rid-
derorden, hoogstwaarschijnlijk bij gebrek
aan beter, eb in de overtuiging dat eeni
goedkoop lachsucces aan hem, die daar
over glossen maakt, verzekerd is.
Wij hechten niet overmatrng aan ridder
orden, hoewel men ziet, dat zelfs de
grootste kunstenaars er wel aan hechten.
Maar als wij iemand zoo hard hoorem af
geven op die teekenen de® ijdelheid, dan
kijken wij eerst naar zijn knoopsgat. Want
dan denken wij aan.den Haagsehen jour
nalist, die Oen 40 jaar geleden, elk jaar
onuitputtelijk was in zijn aardigheden over
tidderordeuregen, maar wiens saJ
titieke mond direct gesloten was, toen de
Regoeftüng zoo verstandig was hern zelf
te decoTeeren.
De rede van den heer IJzerman was
in de eerste plaats absoluut overbodig, daaf
de kwestie van de ridderorde zoo kort
geleden bij de GTondwetshemening is uit
gevochten. Toen heeft de S. D. Ai P. een
voorstel gedaan tot afschaffing van de rid
derorden, en dat is verworpen. In do
tweede plaats was de spreker er geheel
naast, want hij drong op inkrimping van
de mtredking van de ridderorden aan, om
tot bezuiniging te komen, terwijl de Re-
gee&ing de ridderorden niets meer aan de
Schatkist wil laten kosten, door den ge
decoreerde zijn ridderkruis zelf te laten
betalen. In de- derde plaats was zijn rede
voor een jong lid buitengewoon ongepast
van toon; de wijze, waarop hij zrjn gede
coreerde medeleden met meeiingsgrapjes!
te lijf ging, was waarlijk beneden alle oritiek.!
In het nieuwgekozen trio; Vliegen, die
zoodra hij het wethouderschap in de hoofd
stad zal hebben neergelegd, de Kamer-
dub met zijne groote kennis zal bomen
versterken, MeVT. de Vries-B|ruins, die een
bijzonder gelukkige speech hield over het
verkeerde Van bezuiniging op de yolkshy-
giëne en IJzerman, is de laatste mijlen ver
de minste en hij zal heel wat hebben te
doen om zoo ongelukkige entree de cham-
bre weer goed te maken.
Minister de Geer maakte dezen spieker
doodleuk attent op zijne vergissing inzake
de bezuiniging op ridderorden, en noemde
wat deze gezegd, had, zonde! een spier
op zijn gelaat te vertrekken „eene belang
rijke redevoering". Dat was in elk opzicht
verdiend. De heer IJzerman, die als jong
lid vooï het eerst optredende, men zou Van
een ontvanger van de directe belastingen
toch beter manieren verwachten, de grof
heid debiteerde, dat de heer Benmer
eigenlijk al lang een ridderorde had moeten
hebben, kreeg van dezen te hoorem, dat
het niet op den weg ligt van eeta, deil jongste
Kamerleden om te beoordeelen, of een van
zijn collega's op een eereteekiem aanspraak
heeft. Wjrj geven den heer Beumier hierin
volkomen gelijk, nne fois n'est pas*
coutume. 1
De behandeling _van de hegTooting Van
den Minister van Onderwijs en 'Schoone
Kunsten was uit den aard der zaak mat.
Het groote debat met hem' zal toch' eerst
komen bij zijn ontweïp „Wjrjzigïng van de
Onderwijswet", waarover thans reeds zoo
veel in. i den lande te doen is en, dat de
Kamer nog vóór het' Kerstreces af wil doen.
Nu was, het, hiel eene opmerking, daar
èene opmerking, die mfeestal efene jeremiu
de 'was Van een of ander lid, dat er 'uist
op een hem bijzonder geliefd iets! moest
worden bézuimgd; !en eene betuiging van
den Minister, dat het ook Bemi ten zeerste
aanzijn "Bart ging daartoe- gedwongen! te
wezen.-? ti T i I
j'-tWafi ons*" echterjiten zeerstei verheugt,
is; dat de'Minister, de voorgenomen bezui
niging op: de subsidie aan instellingen van
Toonkunst voorloopig terugneemt', en da®
hijdef30.000j die pg daardoor winnen
.waldVWp "art. 25, 'van zijn begrooting
tik el tiekt ïuim 9 ton uit voor aanbouw,
onderhoud en verbetering; voor huur en
lasten van gebouwen en van terreinen,
voor aankoop en overdracht van grond en
gebouwen, voor aanvulling en uitbreiding
van verzamelingen en hulpmiddelen voor
het onderwijs, voor reis en verblijfkosten
voor begrafenis, administratieve, huishou
delijke en andere uilgaven.
Dat is, ïeeds uit een financieel oogpunt,
goed genen; 30 mille van 9 ton is slechts
oba piocent, terwijl hetzelfde bedrag van
de 2 ton voor de instellingen van toon
kunst 15 procent is Dat ïs er at te bru
taal m hakken, waar de kunst toch al om
brood loopt. In dat opzicht is ons land
wel bijzonder achterlijk, Bet lijkt wel, of
slechts een heele kleine minderheid in ons
vólk het belang van goede kunst als factor
van volksopvoeding erkent. De yxerldooze
arbeiders, en wij vinden dat natuurlijk
heel goed, zijn een voorwerp van de mui-
houdende zoig van de Regeemg. Maar
den werkloozenkunstenaars, en er zijn er
zeer velen in dezen tijd van malaise, wordt
eenvoudig toegeroepen- Lass Sie hetteln
gehn wenn Sie hungrig sndi
Minister 'de Visser is in dezen van goeden
wille, en wij hebben het altijd gewaar
deerd in dezen Cbristeljijk-Hïstorisehen mi
nister, dat bij de, kunst Staatshulp heeft
■willen verleenen, en de Katholieken aijn
van huis uit lcunstlliWenld. Maar de Coalitie
is nu éénmaal geboniden aan de anti-revoi-
lutionairem, tiiie niets vlooir kunst gevoelen,
iel ook niets van hegrijpen, en die de-
cteleeren, dat, wie van kunst w|il geniieten,
maar zelf moet betalen. En dan schreeu
wen zij moord en brand, als er eens een
stuk in den schoujwbteg vertoond wiordt,
dat niets met kunst te maken heeft, en
zelfs zedekjwetsend kan genoemd worden.
Tfëujwiij! ae vergeten, dat juist, idoordalt
lelde tooneelkunist niet gesnbsidieealcl
wondt, de theaterdirecteuren Vel eens ge
dwongen zkjn naai een zoogenaamd kasse-
stuck te grijpen,dat ze, dwong geldnood
hen niet, zéker onbeiroeiHl zonden laten.
Onze orkesten, het in gansch de wereld
vermaarde orkest van Mengelberg incluis,
houden zich slechts met groote moeite op
de been, tengevolge van te schriele of van
geheel geen subsidies. De Nationale Opera
is reeds in den aanvang van het seizoen
stopgezet moeten worden, omdat ze, niet
tegenstaande gelukkig debuut en volle za
len, die gages aande altisten niet kan
uitbetalen. Royaaids en Verkade, met hunne
kunstvolle representaties van Shakespeare's
meesterstukken hébben voortdurend moeite
om de twee einden aan elkaa! te knoopen.
En zoo zoudien wij kunnen doorgaan. En
tot overmaat van ramp heffen de gemeen
ten zware belastingen van de recette, let
wél van dé recette en niet van de winst,
van dé publieke vermakelijkheden, waar
bij bovengenoemde grootealtisten opéén
lijn gesteld! wofflden met den goorsten tin
geltangel, met de dubbelzinnigste dansge
legenheid'.
Wanneer zal Nederland aan die schande
einde maken? 1
(Wordt vervolgd
te Bezuinigen.,
Genoemd ar-,1
Hofberichten,
De terugkeer der Koninklijke Familie van!
het Loo in de Residentie hedenavond, zal
plaats hebban met den Staatspoortrein wel
ke ten 6 uiïr 25 uur te V-Gravenhage aan
komt
Het raadslid Wesseling.
De heer C - D,. Wesseling heeft thans
aan het bestuur van de R. K. Kiesveieeni-
gjng, Rijkskieskring 's-Gravenhage, mede
gedeeld, dat hij, rju hem uit m-ededeelingen
onilxeni het verhandelde op een 22 Novem
ber gehouden vergadering gebleken Ï3.v dat
'hij hij de a.s. eandidaatetelling voor de
Provinciale Staten niet kan rekenen op
de bescherming! en den steun der besturen
van de R. K. kiesvereenigingen, en aan
nemende dat deze mededeelinglen juist zijn,
geen hernieuwing wenschit van zijn man
daat als Statenlid en later als lid van
den gemeenteraad.
De Amsterdamsche effectenbeurs.
Het bestuuï van dé Véreeniging voor
den Effectenhandel te A'msteadam heeft
aan dé leden de volgende mededeeling!
gezonden
„J>a. ledlen van het bestuur de! ver-i
eenigiing voor dén effectenhandel hebben
besloten hun mandaat te® beschikking van,
de algemeen© vetgadering te stellen. Zij
doen znlks niet uit overweging, dat de
vergadering van 29 November het bestuuts-i
voorstel inzake toelating van vreemdelin
gen tot dé beuls heeft verworpen, maal
omdat geen 'de®, aanwezigen geprotesteerd!
heeft tegen de van wantrouwen getuigende
uitingen van verschillende leden, waarin
het bestuur een motie van wantrouwen
der vergadering: ziet. *-
„Het demissionair, bestuur zal in functie
blijven totdat de verkiezing voor een
nieuw bestuu® zal hebben plaats gehad."'
De Rijksseniminriehting.
De Senaat der Veeartsenijkundige Hooge-
scihool beeft, na door een commissie uit
zijn midden, bestaande uit de hoeren. De
'Bleek, Poels, Remmelts, Schomagelen
Wester, te zijn voorgelidht, aan den mi
nister van laiidbouw, nijverheid en 'handel
a. het volgiehde ter kennis gébracht:
De Senaat heeft overwogen, of hjet al
dan niet wensohelijk ware-te achten, dat
de Rgksseruminrichtirig: wordt gespitst in
twee of meer deelen en dat'een gjedeélte
hiervan eventueel zou worden overge
bracht inde stallen van Betvoormalige
Rjjksheng&tveulendepót te Bergen op Zoom
en is tot de volgende-conclusie'gekomen:
F. De Rijksserumiririchfïng moet als,één.
geheel intact blijven. -;'
2. Een overplaatsing van. deze inrichting,
geheel of gedeeltelijk; - naar iBergen jop
Zoom, sfe zeer" ongiewenséht te achten.
- 3 Verplaatsing dér RgksserumSnrichting
naar Utrecht ds .van Jet hoogste belang
j4SA. M ,stw f
De aardbeving In Chili.
11 November toisitorde een aardbeving een
groot gedeelte van de Westkust vim Chili.
De telegrammen uit Santiago getuigden
eeist van 200 dooden en 400 gekwetsten:
laleie berichten leerden echter, dat de
omvang van de ramp nog vee! ernstiger
was geweest en werd Bet aantal omgeko
menen reeds op over de duizend gjet-teld.
Het distriot Vallenar is vrijwel totaal ver
woest; er bleven daar slechts drie hui
zen staan. De aardbeving werd gevolgd
door een groote verwoestingen aanrich
tend© vloedgolf, die ook vele kustsdiepen
vei nietigde. Het aantal dakloozen werd
14 November reeds op 35.000 geschat. In
vele plaatsen is gebrek aan medische hulp.
De eerste aardbeving werd nog door ver
dere aai'dsdiokken gevolgd. Het totale aan
tal slachtoffers der eerste aardbeving wordt
op 4000 dooden en 2000 -gewonden ge
schat In de vijf streken, welke Bet ergst
getroffen zijn, zijn meer dan de helft der
huizen verwoest:.
Hel Cihileensche Roode Kruis sloeg ech
ter de (hand aan den ploeg. D|e te lenigen
nood gaat echter zijn krachten te boven.
De „Ligue des Sociétés de la Crouix Rou
ge" te-Parijs doet daarom een beroep op
de Roode Kruisvereenïgingen van andere
landen om het GMleensche Roode Kruis
te hulp te komen.
Het hoofdbestuur van hét Nederlandsche
Roode Kruis, Princessegracht 27, postgiro
Nó. 22120, doet op zijn beurt een beroep
op het Nederlandsch© volk om toezen
ding1 van gelden onder het motto Aard
beving in Chili.
Knust, en Wetenscliap.
Nationale Opera.
De heer G. H. Koopman deelt ons mede;
dat thans ook een accooind getroffen is
met die' Exploitatie Mij van Dagbladen in
zake de vordering, die deze maatschappij
nog had' op 4e N.V. Nationale Opela en
waarvan een faillissementsaanvrage was
ingediend. Nu ook dit accooird tot stand]
is gekomen, is daarmede ©en regeling ge
troffen met alle daadwerkelijke schuld-
eischérs die® Opera.
Ingezonden.
Mijnheer de Rédacteur,
Het is al wee® een ppoisje geleden, dat
een voorstel in den Raaid kwam om de
vischmarjct te hervormen, waardoor jdle
h tier aan de eischen zou! v, ddoen.
Hét schijht wél alsof dit een erg moeilijke
kwestie Ss, want nu zijn reeds twee voor-
voorstellen, heide -van deskundige zijde ko
mende, als niet geschikt afgewezen.
Mijnbeer de Redacteur, ik maak heeto-
maal geen aanspraak op deskundigheid,
maar toch wil ook ik ©en denkbeeld aai,
de hand doen.
Ik stel mij vooiiy dat, de steenen ban
ken in bet miidlden werden weggehaald en
dat vak waiid omgeven door een eenvoudig
bék, daardoor een plaats zou zijn verkregen
waar |de visdh kon w|o®den gestort Daar
binnen zou dan ook de afslager zich moe
ten bevinden.
Tusschen het hek in het midden en het
buitenhek zouden heel wat mensöhen kun
nen staan en als de gronjd dan naar luiten
opliep, zouden allen de yisoh kunnen zien.
Aan een der zijkanten zou van de afge
broken banken een toonbank' gemaakt kun
nen woïden, waar door de aanwezige vrou
wen de visch aan de keepers zou kunnen
worden afgegeven.
Mg dunkt, dat daarmede aan billijke
eischen zou zijn voldaan.
Met dank voor de plaatsing,
Een belangstellende.
(Nadruk verboden)
Benito Mussolini, de Dictator
Benito Mussolini is in de Kamer gekotneini
zooals een dierentemmer met een zweep
de leeuwenkooi binnengaat, zijfn wapen zóó
hanteerend, dat het de beesten gróen en
geel voor de oogen wjordt en ze Verschrikt
in een hoek terugbruipen. 't Is' misschien
te complimenteus om de afgevaardigden?
die Ihiier het parlement vorinen, met ex-
woestijn bewoners te vergelijken, dje, al zijlii
ze nu wat gedegenereerd, toch eenmaal vu
rig bloed in de aderen hadden.
Uit hoe weinig krachtige elementen dié
Tweede Kamer met haar vijfhonderd leden!
is samengesteld, blijkt well uit de karakter-
looze houding, die ze nu hebben aalngeuo-
men. De zjveepslagen van huti baas, ver
droegen ze sidderend, enkelen lieten een
dof gebrom hooren, maal' geen wilde zijn
postje verhezen. "Ze slikten den hooin, van
hun meester op; ruim driehonderd stem
men gaven bet votum' van vertrouwen aan
't ministerie en daaïmede beloofde de Ka
mer blindelings te gehoorzamen aan den
gezagvoerder, die ben te verstaan hééft
gegevenn. Als ge alles doet Wat ik wil, kunt
ge blijven, zoo niet, dan zijn! nw1 dagen ge
teld en zal ik het zonder! u klaar spelen:
f EI z'ijh nog heel Wat in dèn lande,dié
alles behalve goed oVer] Mussolini te spie
ken zijn en hem? maait vooral injet OVerluid„
weinig vleiende nameln)gevenmaaï wie
die tegen den stroom! durft oploeien of
een nieuwen weg inislaat, Wórdt niet uitge
lachen of verdacht gemaakt? En hier waar
de jneest ingrijpende bezuinigingen met
.kracht en zonder aanzien des^ persoons:
moeten wórden doorgevoerd, zalf'naarmate
de „premier" zijn wil tot wet maakt heir
aantal van zijn vijanden, toenemen.
Een van de' Voornaamste- grieven, die
in de Kamer door Mussolini'stegenstam-
dels werden uitgesproken, was: deze,,,nat5
hij eertijds socialist was bn dat' kamp ,ver-
Jiet. Hu 'sch!§ht mij (niets hatelijker, jen, oin-
i'edelijker dan een mensflh'jypoiitfde^voeteiti
te gooiem date hij Aife 'ïttenten
en een andere meaning over vjeel dingeni
had, alsof óns innerlijk leven niet ver-
groeit, zooals ook de maatschappij aan
voortdurende verwording onderhevig is. En
dan is daal nog iets anders. Hij, die een
dictator wil zijn en daarvoor de kracht
in zich voelt, heeft in de eerste plaats een
lege® noodig, dat heni blindelings voilgt.
Noch Cesar, noch Napoleon zonden hug
wil aan de massa hebben kunnen opleggen,
wanneer zij niet hun goed gedisciplineerde
troepen achter zich gehad hadden.
Het oude Rome is dooll het leger ge-
maakt, het legen gaf het zijh keizers en was
oppermachtig. De Italianen zijn geboren sol.
daten. Hier is niet een sohablonên-nuhta,
ïisme, dat met den paradepas aan ons voor
bij marcheert, noch het ridderlijke optrek
ken ten oorlog, djt de Fransc'hen kenmerkt,
hieii is de „condottiere" thuis, die zich uilf
het plebs opwerkt tot regeerend vorst som
tijds.
De Italianen zijn meer individualist* dan
eenig ander volk. De Vechtlust zit hen in
het bloed, om een bagatel steken ze blkaar
overhoop. Daarom kon Mussolini uit de
jongelingschap een lege! vormen, dat, zoo-
als hier altijd het geval was, met zijn leider
door dik en dun gaat. In de socialistische
partij vond hij met de kracht en het en
thousiasme, dat hij noodig had om hen te
laten strijden voor een vernieuwing van het
ondergaande Italië Maar .uit de burgerlijke
partij kon bij zijn legioenen vormen, dui
zenden die den ooriog hadden meegèmaakt,
jonge mannen uit alle klassen koai hij pp.'
wekken tot-den strijd niet alléén tegen d©
verdrukking, die het commtunsme met zich
zou brengen, maar ook tegen de bestaand©
regeering, die evenmin in het binnen- als
in het buitenland gerespecteerd We®d.
„Ik had met mijn dnemaal honderd dui
zend fascisten dit Monteoitotio in een bi-
vouak kunnen herscheppen en dit duffe,
grijze parlement uit elkaar jagen,'' zei Mus-
sollini in zijn openingsrede, en' dat is vol
-komen waal; zoo heeft CromWell het vóór
hem gedaan en hier zijn we dan nog pp
oud-romeinschen bodem.
Zorgvuldig zijn tuintjes' aangelegd of er is
een rasterwerk getrokken onai de overblijf
selen. van den muur, die de vijfde kolnitg
van Rome, Servius Tulhus om' dé zeven,
heuvelen trok; langs de Via Appia werd
het lijk van den Wilskraohtigen bloedhond
Sulla gedragen op wiens wenk duizéaden
en duizenden Jtalianem werden neergehou-
wen, maar die toch 'n natuurlijken dood
kon sterven en door Rome gehoorzaamd
werd zoolang hij regeerde. Van af de vroeg
ste tijden weid hier de man geëerbiedigd,
die, hoe hardhandig ook, met militair ge
zag optreedt.
Staat Rome niet vol herinnen ngen aan
den berekenenden Octaviajnns, die stroo
men van bloed Vergoot om aan het be
wind te komen, waarna Bij het half uitge
moorde land een halve eeuw van blom en
rust verzekerde en door dé" dankbare Ro
meinen, die hij in 't leven had gelaten ate
„Vader des Vaderlands" gehuldigd en als
half-God vereerd we®d?
Het optredenn van Mussolini, die moreel
den koning dwong vijf uur lang op het hal
kon van zijn paleis te staan en het leger
van Zwart-he.mden eerbiedig te groeten,
is maai' een zeer zwakke, zeer gemoderni
seerde afschaduwing van de wijze, waarop
die oude Romeinen te werk gingen om
hun gezag te vestigen.; doch is er iets van
den geest zijner voorvaderen levend in
dezen kraohtmensch.
In geen ander land zou zicli zulk oen
goed georganiseerd leger onder de burgiers
hebben kunnen vormen en zou zulk een
coup d' état moge]ijle zijn geweest en als
het derde jttalie een land van beteekenis
wordt dan zal dit het werk zijn van den
despotischen dictator, van wien zijn legi
oenen in Rome's straten zolrigen
„Mussolini Sal vat ore, della nostre gio-
ventii Verlosser en redde® gij. van ons,
jonge menseben..
Dit volk verkiest een leider, die hen des
noods den voet. op den nek zet, bóven
een koning, die niet anders dan een! figurant
is; dat "weet Mussolmï, daaïom kon hij aan
het parlement te verstaan geven, dat bij de
ingenomen plaats niet voor een ander rui
men zal en eischt hij dat dit levenlooee
lichaam hem volkomen volmacht geeft om
alle hervormingen uit te Voelen die hij nut
tig en noodig oordeelt.
Voor den vierden November, den natio-
ualen feestdag, waarop de overwinning hij
Vittorio Veneto herdacht wórdt, had Mus
solini dit jaar. het program'ma in elkaar ge
zet, want van af dezen dag ging Italië jau
een nieuwe toekomst tegen zeidia de dic
tator. Daarom moesten alle klokken van
Rome 's ochtends geluid- worden, terwijl ld©
koning pp hoog bevel de mis! in „Maria
delle Angeli" ging bijwonen. Daarna trok
ken alle hoogwaardigheids bek] eeders, Mus
solini vooraan, naar de Rustplaats Van den
Onbekenden Soldaat en moestejn' een volte
minuut lang hiérbij geknield blijven.,"Zoo
gebeulde het; een doodsche stilte Beersdh-
te op bet plein toen Mussolini naast de
Duca della Vittoria voor bet altaaïi des
vaderlands knieldein één minuüt kan
men vele dure eeden zWer|eni
Prevelde hij een gebed?" of ,was Bet ben
eed dien Mussolini toen zwoel?i
f ETHA' FLES.
«W
m
1
4*
m
jW
Koloniën.
m
Het ontslag v. d. Pant.
Big kens eeln medteöeeling in de Ind.* Ct.<
(W.J.E,), Ss de hee® D. F.'-;van der Patitl J.M&
düe eéiis't geschorst was oneervol;- 1 1
ontslagen als hoofdredacteur van de Oost!' ,v,
Javaceditite, wegens, zgln wedgéring om an-?*
dletós dan ,101 tegenwoordigheid der 'directie - C
te anitwootóden op Ide hem 'gestélde'vragen - "..g:
met betRakMng tot - zifh urtiatingen
.avé®, „Ahiefa". v H t i-u
,Wij' meendten te weten, teekent het Bat*'
Nbl. hiérbij aan, d'at" men in „werknemers-
kringen eischt, diat, niemand! aan den dijk;
wolrldt gezpt, zoftdér. ten .volle in de gele-*
genheid'te-zijn geweest'zich te vekjdédigen.
Doodstraf. Jr r
In het reglement op jlé Sitrafve
H.
v f .1 vf V Ji; f1 '<- "fA*"*
liiUJUJWHWUMIM
I?
ST
v t At. >_x-» t... '-L-
i i
■V t
Jktin-n **f f!ArVftriTOr( ÓT.
Met opneming wordt geen instemming der Eedactie
bedoeld. Copy wordt nimmer teruggegeien
'f
Yt
I I
r
- yj<
-w.
¥3
i -. f "gj I- tgu .Af-J
