- Ceasar geven wat Ceasar toekomt. Oetiiengd Nieuws. Burgerlijke Stand. ibl, H*H Eensgezindheid Eenigen tijd geleden hebben wc jjomeld, da t ^notaris Van der Heyden te Ireioen een aanklacht hooft .ingediend, dat bij was op- plicht voor f 27.(XX) door hel bestuur dor Woningbon wvcroeniging Eensgezi nd'b eid. Hij was cessiehouder van eon vordering op do woningbouwvereemging, welke de aan- nemor bij deze had. Naar aanleiding van dit geval is een le denvergadering van deze woningbouw vor- eeiuging gehouden. Nauwelijks had! de voorzitter, de lieer wat hygièuihihe.r le maken, waartoe de Jonassers zelf zich bereid' verklaren ine.ie te werken, omdat zij z.elf inzien, dat het zoo niet langer kan, doch de m i n i nv u ro ei se hen, die gesteld zijn, aan gereedschap pen, kleeding en omgeving, kunnen nog lang niet in de schaduw slaan van wat oen stedelijk abattoir geeft. Wanneer men do foto's aandachtig be schouwt, ziet men krotten en schuurtjes, waarin op één nacht 10 ;h 12 koeien, goed- koope dieren, geen eerste kwaliteit, geslacht worden, krotten van nog geen l ta Al. boog, vol gaten en andere onge rechtigheden. Om aan do staldeur te komon ploetert men eerst door hrnin-roode mod- O. Stol, de vergadering geopendof liet der, gevormd door gestolde plassen blood stroomde uitingen van verbittering van le-1eu wanneer men den stal betreedt, dan dén tegen bet bestuur en s-peciaal tegen I Maat de verschrikkelijke reuk je om je den voorzitter. Gevraagd werd. wat mr. kart, want in die juist 2 vierkante meters Cosman op de vergadering kwam doen ruimte staan tl mannen, te midden, van en op wiens verzoek hij aanwezig was. wtl bloederige massa vleesch, koppen en Verscheiden leden eischten, dat bij de - er-1 andere onderdeden, de banden rood van gadering zou verlaten totdat men omtrent I bloed, de kleervn één vuile vieze lappen- zijn aanwezigheid zou zijn ingelicht. Mr. I verzameiing en de gore walgelijke lucht posman verliet bierop "de vergadering, om vuu Woed1 en rauw vleesch, de zoete, misse- in' een zijkamer op de beslissing van de I bjkmakende stank van ingewanden en dar- leden te wachten. men, die er uit slaat en je tegonwalmt. De voorzitter zei, dat de vereoniging in I doet je afdeinzen, twee processen is geraakt. Daaromtrent heb I Dit deze bacteriën-kweekende ruimton komt het vleesch, dat iri die worstfabric- «e- ben uitvoerige berichten "in de bladen staan, zoodat kon worden volstaan met**er aan te herinneren, dat een proces op touw gezet is door notaris Van der Heyden en mr, Sonnani, die ongeveer f27.000 opvor deren van de Eensgezindheid, op grond, dat de notaris als houder van een acte vr.n cessie van den aannemer Dietz, die geiden bad bobooien te ontvangen, welke echter opzettelijk den aannemer zijn uit be taald. Het tweede proces voeren vier mei seiaars, die betaling van f 1S.OOO eisrhen inzake aangenomen werk, welke som zij van Diets te vorderen hebben, doch ge bruik makende van een wettelijke bepa ling, thans vordéren van Eensgezindheid, vermits de vereeruging, toen zij. bun vor dering instelden, nog gelden aan Dietz wegens den bouw verschuldigd was. Het keu verwerkt conserven. wordt tot worstsoorten en Een geheimzinnige, verdwijning. De Engelsche bladen wijden veel aan dacht aan de geheimzinnige verdwijning van een sc.hoone 38-jarige vrouw, wier nun eerste stuurman ter koopvaardij is. Sinds 15 Aug. is mevrouw Middletori uit haar woning te West Kampstead verdwenen en heeft zij ook niet meer het geld geïnd, uat haar man maandelijks van zijn gage voor baar afzonderde. Hij zijn terugkeer vond de beer Aliddk'ton een brief,'e, dat hij zich voer mededeelingen tot een zeker adres kon wenden. Dit adres is een zaak in een der LonJoro-che districten. De zul je uiel de allerhoogste sporten vim don maatschappelijke,n ladder bereiken, maar je zult een ander ook niet onrecht matig omlaag drukken. Adieu nu, en God zegeue jullie allen." To en evenmin beefde zijn slem eu hij toonde zich menLor en opgewekt, zelfs toen de jongens nu één voor één handen kwa men schudden, tiaar oude gewoonte. En kele der ouderen waren een beetje on zeker in hun afscheid-nemeneen paar jongeren streken terloops oven met hiuu mouw langs de neus. tonkin, de deug niet van de school, snoof haast onfatsoen lijk door zijn neus, maar Oude Caesar bleef dezelfde. Hij bewaarde zijn uiterlijke rust, ook nadat allen waren heengegaan oil bij zijn kamer opzocht om de rapporten af "te maken; ook, nadat bij do deur der stu deerkamer bad gesloten en ook Uien heelen dag en den volgenden dag tot den na middag voor Kerstavond, toen hij een ge schenk ontving, gekocht en van haastig bijschrift voorzien, door de jongens. Deze vriendelijke a tlontie trof een gevoelige snaar, waarop tegenslag nooit vat had gehad. Hij was bezig met bet laatsie rapport, toen het pakje kwam; de zon daalde juist in volle glorie over tie besneeuwde velden, vanuit zijn venster zichtbaar. De sneeuw «•hoof zijn voel. er langs'. De'schom- panstoel hïor was een cadeau van Dale, toen bij de school verliet. ',,De chique Psile," werd hij genoemd. En .dat was hij gelieven, toen hij den vorigen1 zomer een bezoek kwam brengen, ondanks de twin üg jaien die er sedert verloopen waren en luj tui een man van middelbaren leeftijd was geworden en een welgesteld heer schap. Oude Caesar zag hem weer voor zich als jongeman, lang en slank, me', welverzorgd, uiterlijk. Hij bezat de gavi de jongens op te voedert; de school zou met dezen jonkman in goede handen zijn geweest. Carroll, Lewis en Hundley waren ook beste kerels. Hij had geluk gehad met zijn onderwijzers... In het schemerdonker scheen het hem alsof de ruimile zich vulde mot zijn volkje en onwillekeurig fluisterde hij: „Goeie nacht", loen hij de deur sloot. Nu liep hij langs de badkamers, waar bij een groot deel van zijn spaarpenningen aan had gegeven, en hier was tie klassc- van de kleinste jongens, 't Was lvbm of hij de mollige figuurtjes en rose snuitjes weer ouder zijn bereik voelde en de heldere stemmen opving: „dag meneer, dag meneer." er is stellig geen andere jnngni, dan ik u bieb gewaardeerd, met Kleine Edward, dit zoo Lang ziek was geweest, zat op de derde rij rechts bij hield den dag lang licht; toch "was het f de kachel en zijn plaats, werd later inge reeds bijna duister, voordat hij het nieuwe, I nomen door den kleinen wees Hyatt, die blinkende gouden horloge terzij legde, waar- j Ouden Caesar steeds bij do hand pakte, aan 'n kaartje was toegevoegd met: „Geef I Rvatt was nu gezant te Madrid. En dan Caesar, wat Caesar toebehoort. Met veel had je nog den roodliarigen Batchelor, eigenaar van de zaak, een huisvader, die bestuur had) zich in" verbitiding gesfeld I old^rs toonde, l'wft sinds einde Augustus met mï. Cosman, ten einde als procureur fedelijk^geea zaken meer gedreven en ver in deze zaken op te treden. keerde tien Lmteten tijd in ernstige moeilijk- Om het mogelijk ie maken, dat de ver- heden, zoodat gas- en waterleiding en tele- eeingirig een proces kon voeren, was mach- f001} van Mjn zaak waren afgesneden. Sinds Üging van de ledenvergadering noodig voor I enigen tijd is het buis gebarricadeerd het stellen .van een procureur. de klopper van de deur verdwenen er Na deze uiteenzetting liet de ledenver- de brievenbus dichtgespijkerd. Volgens de gadexing mr. Cosman ter vergadering toe. buFen'. en O0,'c volgens de politie, die het 1 eerbied en verdriet over uw vertrek. Van de school." „Die rakkers," fluisterde bij met een stem, die tevergeefs tracht'e kalm te blij ven. „Zij weten toch,- dat ik niet houd van cadeau geven aan de leeraren. Die rakkers, die kwajongens toch." ..We begrepeai elkaar wel," herhaalde hij mei een lichtte trilling van triomf in zijn stem, terwijl de donkerte om hem been dichter weid en hij het kaartje niet moer vermocht te herlezen. Langen tijd toefde hij met zijn ge-lach ton bij dat elkaar- wiens heftig temperament hem menig ang stig oogenblik bad bezorgd, en Mason, den kleinen knaap met da mooie krullen, en Payne, die nummer één zou zijn van de klas, als liij gebleven was en nog zoovee! anderen. Het lokaal was vol... vol van de kinderen van dezen kinrter- Ioozen man. s> Hij doorliep de andere vertrekken en bleef overal eenige minuten, toeven, terwijl zijn blik als verloren gleed over de wijde ruimten daarbuiten. De veklen, onder sneeuw bedekt, waren voor zijn blik niet verlaten, doch bevolkt met jongens... jon- 'Deze gaf een kort verslag omtrent bel I buis dag en nacht gade slaat, is het huis gebeurde. Het is gebleken, dat de justitie bewoond. Eenige dagen geleden heb nog geen definitieve beslissing heeft geno- ben detectives uit den tuin door een ven- men en Maandag nog een conferentie is ge- s>01" me'* den bewoner gesproken, die be houden naar aanleiding van de klacht van M°°^de ov<ir eeu b'di utu" voor-den dag den notaris ten parkette van den officier 1° znllen xomen. Hij is echter niet ver van justitie in Den Haag, in hel j schenen. De buren verzekeren, dat zij ge- hijrijn' van den heer Stol, den nota-1 baden hooien in het huis, waaruit zij ris en mr. Cosman. Z. i. zal echter wel opmaken, dat de man er nog steeds ver- geen vervolging volgen, daar duidelijk was j Tot dusver verschaften dep buren gebleken, dat van verduistering geen sprake den man water over de heining. Dit is nu ■was, opgehouden en men verwacht nu, dat hij De civiele actie van de heereu Van der I gedwongen zal zijn te voorschijn le Heyden en mr, Sonnani tegen Eensgezind- bomen. Alen hoopt, dat hij licht zal jcun- beÈd ziet mr. Cosman riet donker in, doch nen verschaffen over de verdwijning van mocht het proces verloren worden, dan j mevrouw A liddie ton. zxtllen de leden het gevorderde bedrag wederkecrig begrijpen van zijn jongens on I gens, die onder zijn oogen opgroeiden tot hem, terwijl zijn l>bk gleed over het I mannen. Daarbuiten was het. dat zij leerden sneeuwlandschap. Af en toe streek hij zich I in hun sport-beoefening en spelen de les door liet volle, dichte, grijze haar; soms in zelfbeheerscMng. Hij was er steeds op zuchtte hij, of glimlachte nu en dan, want f uit geweest, dat zij hun eigen zaken zelf dat begrijpen bad zich op grappige ma- 1 ook regelden. „Wij moeten menschen van nieren geopenbaard. Had Mj niet eens toe- I hen maken. Graham, mannen." hij den Ouden Caesar gezeul de losse», die on-, mannen maakten, meneer." Eu verder waren er nog llkdruds en Temple die zendelingen werden, en ie mooie, vlofe Hugent, die later zo lieol snel den ver- koerden weg was opgrgun. Oude Caesar had een zo-mei var,uitte er aan opgeofferd om litem op le sporen, eu hem weer op de leen te bei![ en. Eu nu was hij heusoh w oer een fatsoenlijk mensch gewóidcu, d.'è oen ,.iod(> politie bekleedde, ffrf cu no» vele andere jongens zonden hém stellig graag geholpen hebben, miar hij wenschle geon luiJp van hen. Zij waren hem niets' schuldig, hij bad nïel anders dan zij» p'icbt gedaan, maar hij wilde zich in <ht moment zelf nog eens peilen óf bij hun de volle maat hut gegeven. Mason wa.s er ook nog, nooit o\tia best in do les, maar toch van groote scherp zinnigheid, die later een beroemd schiller was gewoideu. „Het Spijt me, meneer, »lat ik nooit oen hoog cijfer bedui able," zeide hij hij' bol heengaan, „maar lessen Deren ligt niet in mijn lijn. [k vrees, dat ik 11 wat vaak veel moeite héb b "zorgd, "maar., die mO"r moneor." Ilij had voel over Masou gepeinsd, ja, heel veel. Ach', allen waren goeie jongens, allee» was hij van Harwood niet heelemaal zeker geweest. Harwood was miUionair geworden, pte sident van velerlei commissies. Maar Oude 'Caesar was er niet zeker van, of de middelen altijd wel zuiver waren geweest, die hém omhoog hadden gevoenf. Hij gat loofde niet, dal bij bepaald oneerlijk of onbetrouwbaar was, maar hij ging steik met de winden me<\ Hij b id hem menw- nual ernstig onderhouden, maar Harwood bad de wummingen gemelijk aiuig boord en hoewel hij zich verbeterd hid m don kuitsten tijd, wist Oude Caesar toch met, of dit was geschied uil berekening dn» wol uit overtuiging, zoodot bei uLobeid niet buitengewoon prettig was gewees'. „Ik hoop, Harwood, had hij gezegd, dat ju een goed mensch zult blijken Ie zijn. Dat je succes zu'L hebben, daar twijfel ik niet aan.' Hanvoo-d bad hom eenig-.ziiis noisth o» koel geantwoord "„Caesar moet maar op eigen zaken pa-- sen, ik zal er wel komen." Oude Caesar had hem sedert nooit meer teruggezien en begeerde het ook ivot. Dat een leerling aldus zijn welgemtemlen laad mihachtte, was een belewligmg, die zfcli valhg een mededeeling' gelezen van een I En Graham begreep en glimlachte. .geheime vergadering van de lagere klagen, I Eindelijk kwam Mj nu aan de groote hall, •(geheim, echter ,-jiiet- voor hem), waarin I waaruit zrfn voetstappen hol opklonken. stond: „Oude Caesar is een loeder, maar I Er brandde een klein vuurtje, dat de vocli- I- zon wreken op den leerling* zJf. Hij'had bet is verboden dit verder te zeggen, want I tïgheid buiten hield. Even bleef hij er f zich alle moeite gegeven voor ila; wood bii is rRrbihmardte" 'voor staan om zich te warmen. De vlam Ivoor ben allen. Hij boog zich naar dó w - - men, die grillig omhoog kronkelden, be- hijzijn van. den heer Stol, den note- j luiden hooien in hot huis, waaruit zijhet voornaamste. „Dat wat Caesar be- lichten spookachtig de nu leege, vol met hoort .Ta, ja. hij had niet te klagen over den oogst, dien zijn jongens hem hadden binnengedragen. Zijn jongens belaas, niet langer meer... niet langer. Hij liep langizaam hiet vertrek op en initialen en namen bekraste schoolbanken. Maar voor hem waren ze niet leeg, maar bezet met jongens, jongens in gebed, jon gens aan het werk, iongens in bet spel, jongens, met opgeheven, guitige, lachende neer met de handen onder zijn lange jas-1 gezichten, jongens die hoera schreeuwden, VLAAEDINGEN. Geboren: Jan. Johannes, zoon van K. Brobbel en H. Schenk, Prins Hendrikstraat 4 Jan. Hendricns Theodoras Johannes, zoon van AL C. van der Avoird en C. M. moeten, betalen, wijl zij verantwoordelijk zijn. In bet proces met "betrekking tot de vier metselaars han Eensgezindheid een lijdelijke rol spelen, vermits het gaat tus- sehen een aannemer en een metselaar. Mocht de aannemer echter tot betaling worden veroordeeld, dat moet Eensgezind heid die verwezenlijken, en "daarom is het noodzakelijk, dat Eensgezindheid, zich dekt door bet gevorderde bedrag voorloopig niet j Bruijnzeels, Kuiperstraat. Adriaaii Jo aan den aannemer te betalen, wanneerhannes, zoon van Jvan der Linden &n hem straks de laatste termijn, moet wor- F. van Yierzen, Oranjestraat, den voldaan. -6 Jan. Nico!aas Franciscus. zoon van De vergadering machtigde daarop mr. j N. Huibers en AI. H. Becker, le Liesveld- Cosman zich ook in deze zaak procureur j steeg. Johannes Arge, zoon van J. TA. te stellen. j Af. Slootweg en D. Maurits,. M aalstraait. Nadat mr. Cosman de vergadering had Johan Hein rich, zoon van P. G. van verlaten, ontstond, een heftige discussie tus- j Galen en H. van der Lugt, Biiderdijkstraat schen die leden en het bestuur. Gevraagd I 7 .Tan. Huiberdina Hernüna, doditer van 'Werd. boe het kwam, dat pas nu een "leden- I Af. Schop en D. Versloot, Parallelweg, vergadering plaats bad, terwijl de leden tot G e t r o ti wr d dusver nimmer waren ingelicht en alle Johannes Brobbel, 21 jaren en Afnrga- moedlijkheden uit 3e couranten moesten refba Johanna ogler, 21 jaren, vernemen. Het weid zeer onvoorzichtig en Overleden: roekeloos geoordeeld, groote kapitalen, door 1 Jan. Jacob Don, 11 maanden, Stalion- één bestuurslid te doen uitkeeren en geen behoorlijke kwitantie voor de gedane be taling te erlangen. De beer Stol deelde mee, een. kwitantie van den "aannemer Tfeetz te hebben ont vangen, doch niet van notaris v. d. Heyden. Uit de vergadering werd daarop gezegd, dat bedt juist andersom had moeten zijn, daar notaris v. d. Heyden krachtens de acte van cessie die gelden moest ontvan gen en dus ook de kwitanties moest tee kenen. Verder bleken bij de leden ernstige grie ven te bestaan tegen het verschaffen van slippen, zich af vragend, hoe nu in de toekomst de zorg* voor die driehonderd knapen zou zijn, hoe de onderlinge ver houding. Zou er een extra maar o zoo vriendelijk oogje op Jcnkin gehouden wor den? Zou het nieuwe hoofd aanvoelen hot vreemde, perverse talent van White? Zou Mj wat consideratie hebben met den zenuwachtigen Smith? Zou er gewaaktwor- zooals ze hem, hadden toegebruld. We begrepen elkaar zoo goed," kreet hij opeens uit, „mijn jongens en ik." De klank van zijn stem in de holle ruimte verschrikte hem. Hij sloot direct bijna kwaad zijn mond toe, tc' gesteld in zichzelf, dat bij het Spartaanse, e mas ker, van zelfbeheersching, één oogenblik had laten vallen. Hij liep nu door, niet straat. 5 Jan. Gesina üiliegonda Steenbergen, 1 maand. Twee Vriendenstraat. 7 Jan. Elisab-etb Smith, 1 jaar. Ooster- dwarsstraat. den voor een opkomenden, blufferigen geest I direct wetend, waarheen hij wilde gaan. (Nadruk verboden.; iiir- Oude Caesar was er de man niet naar woningen. Voorbeelden werden naar voren I °"m hij tegenspoeden het hoofd te Laten gebracht, dat personen, die aan 'de beurt Mmgen. Geen trilling in de stem ver voor een woning waren, waren gepasseerd, j Ned ook nu wat er omging in zijn bmnen- en anderen, die daarop nog geen reent Me. toen hij de jongens bij hun Kerst- hadden, een woning kregen. vacantie toesprak en het woord van af- De vergadering werd hoe langer 'hoe scheid richtte, tot hen en de school, die verwarder en «rumoeriger. ihij meer dan dertig jaar had bestuurd. Toen ten slotte van de zijde van bestuur „Jullie zult misschien een beter chef en comitiissarissen gezegd werd, dat zij er j krijgen, of iemand van uien jullie meer aan dachten te bedanken, werd uit de ver- -houdt (lievige kreten van protest o ver gadering geroepen: Dat zal niet gebeu- stemden zijn eigen geluid eenige secon- ren! Eerst zullen jelui de zaken to't een den), maar je zult nooit iemand hebben, goede opiossir,T 'pengen. die waimer je belangen kon voorstaan Eerst na i, H nrxbt ging de ve-rga-1 dan ik deed. dering uiteen I Hij hield even op om de kreten van - bijval, die uitbarstten, te laten uitklinken. Gciiertche rookworst. ,.ATs jullie daarvan overtüigd bent Onlangs maakte oen redacteur van het I en ik wil dat aannemen herinner je Leven een fotogiuiisdien strooptocht d'oor j je dan één ding van Ouden Caesar en de slacbtkrotten van Gelderland. Wat hü geef dat. aan de nieuwe jongens door zag en beïichtte is merkwaardig genoeg in de school. „Wij noemden het oude hoofd om er ook Mer iets van mee te de el en. Caesar, kun je hun zeggen, omdat hi) In dia omstreken van Deventer, A pel- ons immer heeft voorgehoudenCaesar doorn en Zutphen vindt men de z.g. Jo- j te geven wat Caesar toekomt. Hij wilde nassers, dit zijn d© Ibuis-slachters voor de j daarmee zeggen, dat we eerlijk moesten worstfabrieken. De worstfabrikanten slach- zijn tegenover elkaar en tegenover ieder- ten hun vee niet zelf, maar betrekken een, dat we nooit onze schulden moesten hun vleesch uitgebeend! van de Jonassers, j vergeten, die we hadden tegenover ont- die hun bedxnf in elk krot, stalletje of vangen goédlieid en hulp, dat we goed buurrje uitoefenen. 1 moesten zijn, en niet alleen ons goed Voorzeker wordt door de vleesch-kfeu- moesten gedragen. Behoudt, dit in jullie rlngsdicnsten 'al het mogelijke in het werk gedachten in je volgend leven en het zal gesteld, ow die particuliere slachterijtjes'1 jullie er niet slecM om gaan. ATDschien begon bij dezen richel in den vloer en in de middelste(kLassen? Zou hij inzien, Cat een nïet-begrijpen (de moeilijkste les voor een schoolmeester om te leeren), somas heilzamer is dan ac-tief handelen? Zo-u hij genoeg liefde in zich voelen, tenslotte, om van de jongens menschen le willen maken, goeie menschen? Graham had hem nu reeds jaren lang als eerste onderwijskracht terzijde gestaan, -en h'et spreekt van zelf, dat hij hem de teugels nu overreikte. Alaar Mj had niet gedacht, dat bij nu al zich terug zou trekken; hrj was nog maar juist zestig jaar en gezond van lichaam en frisch van geest en de school bloeide meer dan ooi-t. Hij bad gebroeid over een plan om er een nieuwen vleugel bij 'te laten bou wen, daarvo'or bad hij 12.000 jxmd staan in soliede fondsen, totdat die misleidende circulaire hém had bewogen oin dat geld in zoutmijnen te beleggen. Een debacle was er op gevolgd en nu kon hij nauwe lijks de verliezen betalen, ondanks den verkoop van zijn bloeiende kostschool. Zijn advocaat had hum weliswaar gewezen op regelingen, die misschien nog te treffen zouden zijn, maar daar had hip geen ooren naar. Dé school behoorde hem nu niet langer toe, maar aan zijn schuldeiscbers, hoewel zijn verlies grooter was dan hun winst. Voor hen was het maar geld, terwijl voor hém... het de school was. De school, die bij had gesticht en gemaakt tot wat ze nu was, d dachten was... Hij mocht er trotsch op rijn, hoe dan ook, en Mj voelde begieerte om nog eens eenmaal weer de bekende ruimten te over zien, in alle rrust, geheel alleen met zijn gedachten, bij zijn knapen, rijn kinderen. De lichten waren niet opgestoken in de vertrekken, maar Mj kende er eiken voetstap, kende elke plaats van ieder kind afzonderlijk, waar hét speelde, werkte of sliep. Hij wist precies te onderscheiden wat er gaande was, op hot geluid, alleen en zou zeggen, welke jongens het waren en hoe zij zich gedroegen, ,,'t Is- in Har- sal's slaapzaal," zo-u Mj mompelen, luiste rend naar gerucht van kussen-gevecht. Maai- Mj zal het niet te ver drijven" en hij .zou verder doorkropen, zonder in te grijpen. „Ward's en Legge's kamers verdragen elkaar slecht," zou bij bij zich zelf over leggen en meteen plotseling binnengaan als een toornende "Voorzienigheid. Hij kénde het innerlijke lieven van het groote instituut beifcer dan wie ook, want voor hem was de inrichting vrouw, kind en vriend. Nu was Mj in de docenten-kamer. De vergrooting, vijf jaar geleden aangebracht. Maar hét was de gewoonte, die hem zijn eigen klas deed opzoeken de klas, waar hij eenige lessen placht te geven aan de meest gevorderde leerlingenwant hoe druk hij bet ook had met bet bestier van bét instituut, kon Mj he. genoegen van les geven onmogelijk opgeven. En "de jongens, die van leeren Melden, genoten van die uren met den „Ouden Caesar", want hij w.as een wonderbaar-goed docent, al had Tnenschelijkheid boven geleerdheid den voorrang. Hij stond met zijn hand op de deurknop, en het duurde éven, voordat hij binnen ging. Hij voelde, .dat Mj sterk moest blij ven, nu hij hier rijn beminde, geesten tegemoet zou treden, de jongens, die hem het beste kenden,, het beste begrepen had den, die bijna als vrienden toet hem waren, de jongens, die oud en wijs genoeg, met kritiek zijn optreden zouden beoordeelen. Het was hem als trad bij nu voor beu om zijn Vonnis te vernemen. Wie eerlijker dan zij zouden hem kunnen beoordeelen Staan of vallen hield de uitspraak in van rijn jongens. Hij zette zich neer voor rijn lessenaar, de deur bleef half open. Hij hoorde bijna weer 'tklap en geschuifel van boeken en de stemmen van rijn jongens, die hein be groetten. Hij stond van den stoel op, en de leuning van ter zijde vast nemend, zag Mj de schare aan. Een rif van fris- sche gezichten, keek naar hem op van uit de leege banken. In het donker zag hij die bankem-zelf niet, wei hen zijn beste leerlingen. Saunders ontdekte hij het allereerst. Hij leunde volgens gewoonte, Jwat hui achterover in de bank hét was een slaperig-uitzïende knaap met -een mrasjesachlig gericht en blond haar. Hij hield zijn hoofd wat schuin als Mj een vraag deed. 't AVas een jon gen, die graag lastige vragen stelde, alsof hrj vnkle intimideeren, maar Oude Cae sar zag altijd nog kans hém te intimi deeren. Glimlachend doorleefde hij nog eens zoo'n voorval. „Blijkbaar heb je het er op aangelegd mij verlegen te wollen maken, Saunders," leege banken heen en zijn hand .ophef fend, zei hij: „Jongens. Ik heb mij hedemaol ,ian jullie belangen gegeven. De vruchten va» mijn arbeid kan ik niet overzien, maar ik weet, dat ik toch iets heb neergelegd in jullie ziel, wat niet vergaan zal. Ik héb mannen van jullie trachten to maken; nu is mijn taak afgeloopen, voorbij." Voorbij." 'Er komt een tijd voor dfc mensch, waarin dit woord meer Loteeke nis heeft dan alle andere. Oude Caei-ar ondervond dit. Hij tastte in hel donker naar zijn s.oel en er in terugvallend, snikt" hij bet uit. De deur, die half open bad gedaan, schoot' wijder terzijde, maat hij hooide niets. „Mijn lieve, oude meester." liet nas Saunders stem. Waarom heb je om nats laten weten?" „Wij 'doorzien u. 'tWas Vwu'uwright."' „Wij hebben er i rht op, meneer." Het was Toplifte. „De verloren zoons koeren rijk in huis terug, en zoo voort, en zoo voort, niét waar?" Dut moest Merrill zijn, als hij de stem brul kunnen herkennen. '„Weg met de zorgen," uep f Eigent, „alles wat ik bezit is voor u." „Restc meneer sprak Mason schor, „we rijn het aan de wereld verplicht dat u hier moet blijven. Lieve, goeie kneeder van menschen, dim u is." Mason bad hem altijd het best van allen begrepen. Zij grepen naar zijn handen, pakten hein bij fle schouders, met echte, m-enschelijkc vingers, deze geesten met hun stevige ge stalten, hun knevels en zware stemmen. Enkelen onder hen waren van eerbièd- waardigen omvang; énkelen begonnen reeds wat kaal te worden, maar allen lachten, lachten als echte jongens en jon gens waren ze voor hem. Nog altijd. „Beste iongens, sprak Mj, dus... hebben jullie er van gehoord? F,n jullie komt nu... natuurlijk jullie komt... om mij Kuip te bieden? Ik kan die niet aanvaarden, maar jullie rijn goed en lief, verbazend lief. Jullie hebt vrouw en kinderen en die mag ik niet berooven. Dat wat Caesar ehoort..." ,,'tAfeeste van wat wij bezitten, behoort Caesar," sprak een gedecideerde, zware man in den achtergrond, „eu Caesar heeft g-een recht de schatting at' te wijzen, die hem toekomt." De oude man liet even een kreet hoo- ren „Harwood. Alijn jongen." „Ja, Harwoocf." antwoordde de zwaar gebouwde man terug, en in hét donker grepen ze elkaar bij de handen. „Er is niets aan mijn handen, wat u zou kunnen verhinderen ze te schudden," zei de forsehe stem opnieuw. „Aan u ben ik verschuldigd, dat ik ze schoon zei hij dropg (én Oude Caesar kon droog I héb weten te behouden en ik geneer zijn. „Misschien wij je met jouw kennis mij me niet oim dit openlijk te getuigen. Het wel verrijken. Ik weet het an'v, /ord niet, wil jij hét mij zeggen?" Ik vraag exCuus meneer," klonk het eerlijk-spontaan terug en van toen af was was,Graham, uw rechterhand, die me alles beeft geschreven en ik heb de andere kaïneraden bij elkaar getrommeld, ze wa ren foeter -scholieren dan ik was, en ik ■T5> het uit met strikvragen. Saunders was- een f heb gemeend, dat het u aangenaam zou zjjn beste jongen en Mj zocht later Oude Caesar I ze rondom u te zien. Dpt wat Caesar geregeld op. Daar had je Merrill, ook I behoort." een uitnemend scholier, een vroolijke grap- I „Maar jij ook, Harwood," kreet Oude penmaker, goed in hét werk, goed in het I Caesax opnieuw uit, jij ook. Iedereen, die spel, vooral in hét spel. iHij was een knap J Mer op school geweest is. Ik... ik- dronu acteur later geworden, al herinnerde hij I mets, drommels... ik word waarachtig een zich' ook geen letter meer van de lessen I huilerige, ouwe heer. we! van d" lessen buiten school, had 0, mjjn jongen? mifu jongens." vV -/ J $>iK 1 V He, 4

Gemeentearchief Schiedam - Krantenkijker

Schiedamsche Courant | 1923 | | pagina 6