-
Ceasar geven wat Ceasar
toekomt.
Oetiiengd Nieuws.
Burgerlijke Stand.
ibl,
H*H
Eensgezindheid
Eenigen tijd geleden hebben wc jjomeld,
da t ^notaris Van der Heyden te Ireioen een
aanklacht hooft .ingediend, dat bij was op-
plicht voor f 27.(XX) door hel bestuur dor
Woningbon wvcroeniging Eensgezi nd'b eid.
Hij was cessiehouder van eon vordering op
do woningbouwvereemging, welke de aan-
nemor bij deze had.
Naar aanleiding van dit geval is een le
denvergadering van deze woningbouw vor-
eeiuging gehouden.
Nauwelijks had! de voorzitter, de lieer
wat hygièuihihe.r le maken, waartoe de
Jonassers zelf zich bereid' verklaren ine.ie
te werken, omdat zij z.elf inzien, dat het
zoo niet langer kan, doch de m i n i nv u ro
ei se hen, die gesteld zijn, aan gereedschap
pen, kleeding en omgeving, kunnen nog
lang niet in de schaduw slaan van wat oen
stedelijk abattoir geeft.
Wanneer men do foto's aandachtig be
schouwt, ziet men krotten en schuurtjes,
waarin op één nacht 10 ;h 12 koeien, goed-
koope dieren, geen eerste kwaliteit, geslacht
worden, krotten van nog geen l ta
Al. boog, vol gaten en andere onge
rechtigheden. Om aan do staldeur te komon
ploetert men eerst door hrnin-roode mod-
O. Stol, de vergadering geopendof liet der, gevormd door gestolde plassen blood
stroomde uitingen van verbittering van le-1eu wanneer men den stal betreedt, dan
dén tegen bet bestuur en s-peciaal tegen I Maat de verschrikkelijke reuk je om je
den voorzitter. Gevraagd werd. wat mr. kart, want in die juist 2 vierkante meters
Cosman op de vergadering kwam doen ruimte staan tl mannen, te midden, van
en op wiens verzoek hij aanwezig was. wtl bloederige massa vleesch, koppen en
Verscheiden leden eischten, dat bij de - er-1 andere onderdeden, de banden rood van
gadering zou verlaten totdat men omtrent I bloed, de kleervn één vuile vieze lappen-
zijn aanwezigheid zou zijn ingelicht. Mr. I verzameiing en de gore walgelijke lucht
posman verliet bierop "de vergadering, om vuu Woed1 en rauw vleesch, de zoete, misse-
in' een zijkamer op de beslissing van de I bjkmakende stank van ingewanden en dar-
leden te wachten. men, die er uit slaat en je tegonwalmt.
De voorzitter zei, dat de vereoniging in I doet je afdeinzen,
twee processen is geraakt. Daaromtrent heb I Dit deze bacteriën-kweekende ruimton
komt het vleesch, dat iri die worstfabric-
«e-
ben uitvoerige berichten "in de bladen
staan, zoodat kon worden volstaan met**er
aan te herinneren, dat een proces op touw
gezet is door notaris Van der Heyden en
mr, Sonnani, die ongeveer f27.000 opvor
deren van de Eensgezindheid, op grond,
dat de notaris als houder van een acte
vr.n cessie van den aannemer Dietz, die
geiden bad bobooien te ontvangen, welke
echter opzettelijk den aannemer zijn uit be
taald. Het tweede proces voeren vier mei
seiaars, die betaling van f 1S.OOO eisrhen
inzake aangenomen werk, welke som zij
van Diets te vorderen hebben, doch ge
bruik makende van een wettelijke bepa
ling, thans vordéren van Eensgezindheid,
vermits de vereeruging, toen zij. bun vor
dering instelden, nog gelden aan Dietz
wegens den bouw verschuldigd was. Het
keu verwerkt
conserven.
wordt tot worstsoorten en
Een geheimzinnige, verdwijning.
De Engelsche bladen wijden veel aan
dacht aan de geheimzinnige verdwijning
van een sc.hoone 38-jarige vrouw, wier
nun eerste stuurman ter koopvaardij is.
Sinds 15 Aug. is mevrouw Middletori uit
haar woning te West Kampstead verdwenen
en heeft zij ook niet meer het geld geïnd,
uat haar man maandelijks van zijn gage
voor baar afzonderde. Hij zijn terugkeer
vond de beer Aliddk'ton een brief,'e, dat
hij zich voer mededeelingen tot een zeker
adres kon wenden. Dit adres is een zaak
in een der LonJoro-che districten. De
zul je uiel de allerhoogste sporten vim
don maatschappelijke,n ladder bereiken,
maar je zult een ander ook niet onrecht
matig omlaag drukken. Adieu nu, en God
zegeue jullie allen."
To en evenmin beefde zijn slem eu hij
toonde zich menLor en opgewekt, zelfs toen
de jongens nu één voor één handen kwa
men schudden, tiaar oude gewoonte. En
kele der ouderen waren een beetje on
zeker in hun afscheid-nemeneen paar
jongeren streken terloops oven met hiuu
mouw langs de neus. tonkin, de deug
niet van de school, snoof haast onfatsoen
lijk door zijn neus, maar Oude Caesar
bleef dezelfde.
Hij bewaarde zijn uiterlijke rust, ook
nadat allen waren heengegaan oil bij zijn
kamer opzocht om de rapporten af "te
maken; ook, nadat bij do deur der stu
deerkamer bad gesloten en ook Uien heelen
dag en den volgenden dag tot den na
middag voor Kerstavond, toen hij een ge
schenk ontving, gekocht en van haastig
bijschrift voorzien, door de jongens. Deze
vriendelijke a tlontie trof een gevoelige
snaar, waarop tegenslag nooit vat had
gehad.
Hij was bezig met bet laatsie rapport,
toen het pakje kwam; de zon daalde juist
in volle glorie over tie besneeuwde velden,
vanuit zijn venster zichtbaar. De sneeuw
«•hoof zijn voel. er langs'. De'schom-
panstoel hïor was een cadeau van Dale,
toen bij de school verliet. ',,De chique
Psile," werd hij genoemd. En .dat was hij
gelieven, toen hij den vorigen1 zomer een
bezoek kwam brengen, ondanks de twin
üg jaien die er sedert verloopen waren
en luj tui een man van middelbaren leeftijd
was geworden en een welgesteld heer
schap. Oude Caesar zag hem weer voor
zich als jongeman, lang en slank, me',
welverzorgd, uiterlijk. Hij bezat de gavi
de jongens op te voedert; de school zou
met dezen jonkman in goede handen zijn
geweest.
Carroll, Lewis en Hundley waren ook
beste kerels. Hij had geluk gehad met zijn
onderwijzers...
In het schemerdonker scheen het hem
alsof de ruimile zich vulde mot zijn volkje
en onwillekeurig fluisterde hij: „Goeie
nacht", loen hij de deur sloot.
Nu liep hij langs de badkamers, waar
bij een groot deel van zijn spaarpenningen
aan had gegeven, en hier was tie klassc-
van de kleinste jongens, 't Was lvbm of hij
de mollige figuurtjes en rose snuitjes weer
ouder zijn bereik voelde en de heldere
stemmen opving: „dag meneer, dag
meneer."
er is stellig geen andere jnngni,
dan ik u bieb gewaardeerd, met
Kleine Edward, dit zoo Lang ziek was
geweest, zat op de derde rij rechts bij
hield den dag lang licht; toch "was het f de kachel en zijn plaats, werd later inge
reeds bijna duister, voordat hij het nieuwe, I nomen door den kleinen wees Hyatt, die
blinkende gouden horloge terzij legde, waar- j Ouden Caesar steeds bij do hand pakte,
aan 'n kaartje was toegevoegd met: „Geef I Rvatt was nu gezant te Madrid. En dan
Caesar, wat Caesar toebehoort. Met veel had je nog den roodliarigen Batchelor,
eigenaar van de zaak, een huisvader, die
bestuur had) zich in" verbitiding gesfeld I old^rs toonde, l'wft sinds einde Augustus
met mï. Cosman, ten einde als procureur fedelijk^geea zaken meer gedreven en ver
in deze zaken op te treden. keerde tien Lmteten tijd in ernstige moeilijk-
Om het mogelijk ie maken, dat de ver- heden, zoodat gas- en waterleiding en tele-
eeingirig een proces kon voeren, was mach- f001} van Mjn zaak waren afgesneden. Sinds
Üging van de ledenvergadering noodig voor I enigen tijd is het buis gebarricadeerd
het stellen .van een procureur. de klopper van de deur verdwenen er
Na deze uiteenzetting liet de ledenver- de brievenbus dichtgespijkerd. Volgens de
gadexing mr. Cosman ter vergadering toe. buFen'. en O0,'c volgens de politie, die het 1
eerbied en verdriet over uw vertrek.
Van de school."
„Die rakkers," fluisterde bij met een
stem, die tevergeefs tracht'e kalm te blij
ven.
„Zij weten toch,- dat ik niet houd van
cadeau geven aan de leeraren. Die rakkers,
die kwajongens toch."
..We begrepeai elkaar wel," herhaalde
hij mei een lichtte trilling van triomf in
zijn stem, terwijl de donkerte om hem
been dichter weid en hij het kaartje niet
moer vermocht te herlezen. Langen tijd
toefde hij met zijn ge-lach ton bij dat elkaar-
wiens heftig temperament hem menig ang
stig oogenblik bad bezorgd, en Mason,
den kleinen knaap met da mooie krullen,
en Payne, die nummer één zou zijn van
de klas, als liij gebleven was en nog
zoovee! anderen. Het lokaal was vol...
vol van de kinderen van dezen kinrter-
Ioozen man. s>
Hij doorliep de andere vertrekken en
bleef overal eenige minuten, toeven, terwijl
zijn blik als verloren gleed over de wijde
ruimten daarbuiten. De veklen, onder
sneeuw bedekt, waren voor zijn blik niet
verlaten, doch bevolkt met jongens... jon-
'Deze gaf een kort verslag omtrent bel I buis dag en nacht gade slaat, is het huis
gebeurde. Het is gebleken, dat de justitie bewoond. Eenige dagen geleden heb
nog geen definitieve beslissing heeft geno- ben detectives uit den tuin door een ven-
men en Maandag nog een conferentie is ge- s>01" me'* den bewoner gesproken, die be
houden naar aanleiding van de klacht van M°°^de ov<ir eeu b'di utu" voor-den dag
den notaris ten parkette van den officier 1° znllen xomen. Hij is echter niet ver
van justitie in Den Haag, in hel j schenen. De buren verzekeren, dat zij ge-
hijrijn' van den heer Stol, den nota-1 baden hooien in het huis, waaruit zij
ris en mr. Cosman. Z. i. zal echter wel opmaken, dat de man er nog steeds ver-
geen vervolging volgen, daar duidelijk was j Tot dusver verschaften dep buren
gebleken, dat van verduistering geen sprake den man water over de heining. Dit is nu
■was, opgehouden en men verwacht nu, dat hij
De civiele actie van de heereu Van der I gedwongen zal zijn te voorschijn le
Heyden en mr, Sonnani tegen Eensgezind- bomen. Alen hoopt, dat hij licht zal jcun-
beÈd ziet mr. Cosman riet donker in, doch nen verschaffen over de verdwijning van
mocht het proces verloren worden, dan j mevrouw A liddie ton.
zxtllen de leden het gevorderde bedrag
wederkecrig begrijpen van zijn jongens on I gens, die onder zijn oogen opgroeiden tot
hem, terwijl zijn l>bk gleed over het I mannen. Daarbuiten was het. dat zij leerden
sneeuwlandschap. Af en toe streek hij zich I in hun sport-beoefening en spelen de les
door liet volle, dichte, grijze haar; soms in zelfbeheerscMng. Hij was er steeds op
zuchtte hij, of glimlachte nu en dan, want f uit geweest, dat zij hun eigen zaken zelf
dat begrijpen bad zich op grappige ma- 1 ook regelden. „Wij moeten menschen van
nieren geopenbaard. Had Mj niet eens toe- I hen maken. Graham, mannen."
hij den Ouden Caesar gezeul de losse»,
die on-, mannen maakten, meneer." Eu
verder waren er nog llkdruds en Temple
die zendelingen werden, en ie mooie, vlofe
Hugent, die later zo lieol snel den ver-
koerden weg was opgrgun. Oude Caesar
had een zo-mei var,uitte er aan opgeofferd
om litem op le sporen, eu hem weer op
de leen te bei![ en. Eu nu was hij heusoh
w oer een fatsoenlijk mensch gewóidcu, d.'è
oen ,.iod(> politie bekleedde, ffrf cu no»
vele andere jongens zonden hém stellig
graag geholpen hebben, miar hij wenschle
geon luiJp van hen. Zij waren hem niets'
schuldig, hij bad nïel anders dan zij»
p'icbt gedaan, maar hij wilde zich in <ht
moment zelf nog eens peilen óf bij hun
de volle maat hut gegeven.
Mason wa.s er ook nog, nooit o\tia best
in do les, maar toch van groote scherp
zinnigheid, die later een beroemd schiller
was gewoideu.
„Het Spijt me, meneer, »lat ik nooit
oen hoog cijfer bedui able," zeide hij hij'
bol heengaan, „maar lessen Deren ligt
niet in mijn lijn. [k vrees, dat ik 11 wat
vaak veel moeite héb b "zorgd, "maar.,
die mO"r
moneor."
Ilij had voel over Masou gepeinsd, ja,
heel veel.
Ach', allen waren goeie jongens, allee»
was hij van Harwood niet heelemaal zeker
geweest.
Harwood was miUionair geworden, pte
sident van velerlei commissies. Maar Oude
'Caesar was er niet zeker van, of de
middelen altijd wel zuiver waren geweest,
die hém omhoog hadden gevoenf. Hij gat
loofde niet, dal bij bepaald oneerlijk of
onbetrouwbaar was, maar hij ging steik
met de winden me<\ Hij b id hem menw-
nual ernstig onderhouden, maar Harwood
bad de wummingen gemelijk aiuig boord
en hoewel hij zich verbeterd hid m don
kuitsten tijd, wist Oude Caesar toch met,
of dit was geschied uil berekening dn»
wol uit overtuiging, zoodot bei uLobeid
niet buitengewoon prettig was gewees'.
„Ik hoop, Harwood, had hij gezegd, dat
ju een goed mensch zult blijken Ie zijn.
Dat je succes zu'L hebben, daar twijfel
ik niet aan.'
Hanvoo-d bad hom eenig-.ziiis noisth o»
koel geantwoord
"„Caesar moet maar op eigen zaken pa--
sen, ik zal er wel komen."
Oude Caesar had hem sedert nooit meer
teruggezien en begeerde het ook ivot. Dat
een leerling aldus zijn welgemtemlen laad
mihachtte, was een belewligmg, die zfcli
valhg een mededeeling' gelezen van een I En Graham begreep en glimlachte.
.geheime vergadering van de lagere klagen, I Eindelijk kwam Mj nu aan de groote hall,
•(geheim, echter ,-jiiet- voor hem), waarin I waaruit zrfn voetstappen hol opklonken.
stond: „Oude Caesar is een loeder, maar I Er brandde een klein vuurtje, dat de vocli- I- zon wreken op den leerling* zJf. Hij'had
bet is verboden dit verder te zeggen, want I tïgheid buiten hield. Even bleef hij er f zich alle moeite gegeven voor ila; wood
bii is rRrbihmardte" 'voor staan om zich te warmen. De vlam Ivoor ben allen. Hij boog zich naar dó
w - - men, die grillig omhoog kronkelden, be-
hijzijn van. den heer Stol, den note- j luiden hooien in hot huis, waaruit zijhet voornaamste. „Dat wat Caesar be- lichten spookachtig de nu leege, vol met
hoort .Ta, ja. hij had niet te klagen
over den oogst, dien zijn jongens hem
hadden binnengedragen. Zijn jongens
belaas, niet langer meer... niet langer.
Hij liep langizaam hiet vertrek op en
initialen en namen bekraste schoolbanken.
Maar voor hem waren ze niet leeg, maar
bezet met jongens, jongens in gebed, jon
gens aan het werk, iongens in bet spel,
jongens, met opgeheven, guitige, lachende
neer met de handen onder zijn lange jas-1 gezichten, jongens die hoera schreeuwden,
VLAAEDINGEN.
Geboren:
Jan. Johannes, zoon van K. Brobbel
en H. Schenk, Prins Hendrikstraat
4 Jan. Hendricns Theodoras Johannes,
zoon van AL C. van der Avoird en C. M.
moeten, betalen, wijl zij verantwoordelijk
zijn. In bet proces met "betrekking tot de
vier metselaars han Eensgezindheid een
lijdelijke rol spelen, vermits het gaat tus-
sehen een aannemer en een metselaar.
Mocht de aannemer echter tot betaling
worden veroordeeld, dat moet Eensgezind
heid die verwezenlijken, en "daarom is het
noodzakelijk, dat Eensgezindheid, zich dekt
door bet gevorderde bedrag voorloopig niet j Bruijnzeels, Kuiperstraat. Adriaaii Jo
aan den aannemer te betalen, wanneerhannes, zoon van Jvan der Linden &n
hem straks de laatste termijn, moet wor- F. van Yierzen, Oranjestraat,
den voldaan. -6 Jan. Nico!aas Franciscus. zoon van
De vergadering machtigde daarop mr. j N. Huibers en AI. H. Becker, le Liesveld-
Cosman zich ook in deze zaak procureur j steeg. Johannes Arge, zoon van J. TA.
te stellen. j Af. Slootweg en D. Maurits,. M aalstraait.
Nadat mr. Cosman de vergadering had Johan Hein rich, zoon van P. G. van
verlaten, ontstond, een heftige discussie tus- j Galen en H. van der Lugt, Biiderdijkstraat
schen die leden en het bestuur. Gevraagd I 7 .Tan. Huiberdina Hernüna, doditer van
'Werd. boe het kwam, dat pas nu een "leden- I Af. Schop en D. Versloot, Parallelweg,
vergadering plaats bad, terwijl de leden tot G e t r o ti wr d
dusver nimmer waren ingelicht en alle Johannes Brobbel, 21 jaren en Afnrga-
moedlijkheden uit 3e couranten moesten refba Johanna ogler, 21 jaren,
vernemen. Het weid zeer onvoorzichtig en Overleden:
roekeloos geoordeeld, groote kapitalen, door 1 Jan. Jacob Don, 11 maanden, Stalion-
één bestuurslid te doen uitkeeren en geen
behoorlijke kwitantie voor de gedane be
taling te erlangen.
De beer Stol deelde mee, een. kwitantie
van den "aannemer Tfeetz te hebben ont
vangen, doch niet van notaris v. d. Heyden.
Uit de vergadering werd daarop gezegd,
dat bedt juist andersom had moeten zijn,
daar notaris v. d. Heyden krachtens de
acte van cessie die gelden moest ontvan
gen en dus ook de kwitanties moest tee
kenen.
Verder bleken bij de leden ernstige grie
ven te bestaan tegen het verschaffen van
slippen, zich af vragend, hoe nu in de
toekomst de zorg* voor die driehonderd
knapen zou zijn, hoe de onderlinge ver
houding. Zou er een extra maar o zoo
vriendelijk oogje op Jcnkin gehouden wor
den? Zou het nieuwe hoofd aanvoelen
hot vreemde, perverse talent van White?
Zou Mj wat consideratie hebben met den
zenuwachtigen Smith? Zou er gewaaktwor-
zooals ze hem, hadden toegebruld.
We begrepen elkaar zoo goed," kreet
hij opeens uit, „mijn jongens en ik."
De klank van zijn stem in de holle
ruimte verschrikte hem. Hij sloot direct
bijna kwaad zijn mond toe, tc' gesteld
in zichzelf, dat bij het Spartaanse, e mas
ker, van zelfbeheersching, één oogenblik
had laten vallen. Hij liep nu door, niet
straat.
5 Jan. Gesina üiliegonda Steenbergen,
1 maand. Twee Vriendenstraat.
7 Jan. Elisab-etb Smith, 1 jaar. Ooster-
dwarsstraat.
den voor een opkomenden, blufferigen geest I direct wetend, waarheen hij wilde gaan.
(Nadruk verboden.;
iiir-
Oude Caesar was er de man niet naar
woningen. Voorbeelden werden naar voren I °"m hij tegenspoeden het hoofd te Laten
gebracht, dat personen, die aan 'de beurt Mmgen. Geen trilling in de stem ver
voor een woning waren, waren gepasseerd, j Ned ook nu wat er omging in zijn bmnen-
en anderen, die daarop nog geen reent Me. toen hij de jongens bij hun Kerst-
hadden, een woning kregen. vacantie toesprak en het woord van af-
De vergadering werd hoe langer 'hoe scheid richtte, tot hen en de school, die
verwarder en «rumoeriger. ihij meer dan dertig jaar had bestuurd.
Toen ten slotte van de zijde van bestuur „Jullie zult misschien een beter chef
en comitiissarissen gezegd werd, dat zij er j krijgen, of iemand van uien jullie meer
aan dachten te bedanken, werd uit de ver- -houdt (lievige kreten van protest o ver
gadering geroepen: Dat zal niet gebeu- stemden zijn eigen geluid eenige secon-
ren! Eerst zullen jelui de zaken to't een den), maar je zult nooit iemand hebben,
goede opiossir,T 'pengen. die waimer je belangen kon voorstaan
Eerst na i, H nrxbt ging de ve-rga-1 dan ik deed.
dering uiteen I Hij hield even op om de kreten van
- bijval, die uitbarstten, te laten uitklinken.
Gciiertche rookworst. ,.ATs jullie daarvan overtüigd bent
Onlangs maakte oen redacteur van het I en ik wil dat aannemen herinner je
Leven een fotogiuiisdien strooptocht d'oor j je dan één ding van Ouden Caesar en
de slacbtkrotten van Gelderland. Wat hü geef dat. aan de nieuwe jongens door
zag en beïichtte is merkwaardig genoeg in de school. „Wij noemden het oude hoofd
om er ook Mer iets van mee te de el en. Caesar, kun je hun zeggen, omdat hi)
In dia omstreken van Deventer, A pel- ons immer heeft voorgehoudenCaesar
doorn en Zutphen vindt men de z.g. Jo- j te geven wat Caesar toekomt. Hij wilde
nassers, dit zijn d© Ibuis-slachters voor de j daarmee zeggen, dat we eerlijk moesten
worstfabrieken. De worstfabrikanten slach- zijn tegenover elkaar en tegenover ieder-
ten hun vee niet zelf, maar betrekken een, dat we nooit onze schulden moesten
hun vleesch uitgebeend! van de Jonassers, j vergeten, die we hadden tegenover ont-
die hun bedxnf in elk krot, stalletje of vangen goédlieid en hulp, dat we goed
buurrje uitoefenen. 1 moesten zijn, en niet alleen ons goed
Voorzeker wordt door de vleesch-kfeu- moesten gedragen. Behoudt, dit in jullie
rlngsdicnsten 'al het mogelijke in het werk gedachten in je volgend leven en het zal
gesteld, ow die particuliere slachterijtjes'1 jullie er niet slecM om gaan. ATDschien begon bij dezen richel in den vloer en
in de middelste(kLassen? Zou hij inzien,
Cat een nïet-begrijpen (de moeilijkste les
voor een schoolmeester om te leeren), somas
heilzamer is dan ac-tief handelen? Zo-u
hij genoeg liefde in zich voelen, tenslotte,
om van de jongens menschen le willen
maken, goeie menschen?
Graham had hem nu reeds jaren lang
als eerste onderwijskracht terzijde gestaan,
-en h'et spreekt van zelf, dat hij hem de
teugels nu overreikte. Alaar Mj had niet
gedacht, dat bij nu al zich terug zou
trekken; hrj was nog maar juist zestig
jaar en gezond van lichaam en frisch
van geest en de school bloeide meer dan
ooi-t. Hij bad gebroeid over een plan om
er een nieuwen vleugel bij 'te laten bou
wen, daarvo'or bad hij 12.000 jxmd staan
in soliede fondsen, totdat die misleidende
circulaire hém had bewogen oin dat geld
in zoutmijnen te beleggen. Een debacle
was er op gevolgd en nu kon hij nauwe
lijks de verliezen betalen, ondanks den
verkoop van zijn bloeiende kostschool. Zijn
advocaat had hum weliswaar gewezen op
regelingen, die misschien nog te treffen
zouden zijn, maar daar had hip geen ooren
naar. Dé school behoorde hem nu niet
langer toe, maar aan zijn schuldeiscbers,
hoewel zijn verlies grooter was dan hun
winst. Voor hen was het maar geld, terwijl
voor hém... het de school was. De school,
die bij had gesticht en gemaakt tot wat
ze nu was, d
dachten was...
Hij mocht er trotsch op rijn, hoe dan
ook, en Mj voelde begieerte om nog eens
eenmaal weer de bekende ruimten te over
zien, in alle rrust, geheel alleen met zijn
gedachten, bij zijn knapen, rijn kinderen.
De lichten waren niet opgestoken in
de vertrekken, maar Mj kende er eiken
voetstap, kende elke plaats van ieder kind
afzonderlijk, waar hét speelde, werkte of
sliep. Hij wist precies te onderscheiden
wat er gaande was, op hot geluid, alleen
en zou zeggen, welke jongens het waren
en hoe zij zich gedroegen, ,,'t Is- in Har-
sal's slaapzaal," zo-u Mj mompelen, luiste
rend naar gerucht van kussen-gevecht.
Maai- Mj zal het niet te ver drijven" en
hij .zou verder doorkropen, zonder in te
grijpen.
„Ward's en Legge's kamers verdragen
elkaar slecht," zou bij bij zich zelf over
leggen en meteen plotseling binnengaan
als een toornende "Voorzienigheid.
Hij kénde het innerlijke lieven van het
groote instituut beifcer dan wie ook, want
voor hem was de inrichting vrouw, kind
en vriend.
Nu was Mj in de docenten-kamer. De
vergrooting, vijf jaar geleden aangebracht.
Maar hét was de gewoonte, die hem zijn
eigen klas deed opzoeken de klas, waar
hij eenige lessen placht te geven aan de
meest gevorderde leerlingenwant hoe
druk hij bet ook had met bet bestier van
bét instituut, kon Mj he. genoegen van les
geven onmogelijk opgeven. En "de jongens,
die van leeren Melden, genoten van die
uren met den „Ouden Caesar", want hij
w.as een wonderbaar-goed docent, al had
Tnenschelijkheid boven geleerdheid den
voorrang.
Hij stond met zijn hand op de deurknop,
en het duurde éven, voordat hij binnen
ging. Hij voelde, .dat Mj sterk moest blij
ven, nu hij hier rijn beminde, geesten
tegemoet zou treden, de jongens, die hem
het beste kenden,, het beste begrepen had
den, die bijna als vrienden toet hem waren,
de jongens, die oud en wijs genoeg, met
kritiek zijn optreden zouden beoordeelen.
Het was hem als trad bij nu voor beu
om zijn Vonnis te vernemen. Wie eerlijker
dan zij zouden hem kunnen beoordeelen
Staan of vallen hield de uitspraak in van
rijn jongens.
Hij zette zich neer voor rijn lessenaar,
de deur bleef half open. Hij hoorde bijna
weer 'tklap en geschuifel van boeken en de
stemmen van rijn jongens, die hein be
groetten. Hij stond van den stoel op, en
de leuning van ter zijde vast nemend,
zag Mj de schare aan. Een rif van fris-
sche gezichten, keek naar hem op van
uit de leege banken. In het donker zag
hij die bankem-zelf niet, wei hen zijn
beste leerlingen.
Saunders ontdekte hij het allereerst. Hij
leunde volgens gewoonte, Jwat hui achterover
in de bank hét was een slaperig-uitzïende
knaap met -een mrasjesachlig gericht en
blond haar. Hij hield zijn hoofd wat schuin
als Mj een vraag deed. 't AVas een jon
gen, die graag lastige vragen stelde, alsof
hrj vnkle intimideeren, maar Oude Cae
sar zag altijd nog kans hém te intimi
deeren. Glimlachend doorleefde hij nog eens
zoo'n voorval.
„Blijkbaar heb je het er op aangelegd
mij verlegen te wollen maken, Saunders,"
leege banken heen en zijn hand .ophef
fend, zei hij:
„Jongens. Ik heb mij hedemaol ,ian
jullie belangen gegeven. De vruchten va»
mijn arbeid kan ik niet overzien, maar
ik weet, dat ik toch iets heb neergelegd
in jullie ziel, wat niet vergaan zal. Ik
héb mannen van jullie trachten to maken;
nu is mijn taak afgeloopen, voorbij."
Voorbij." 'Er komt een tijd voor dfc
mensch, waarin dit woord meer Loteeke
nis heeft dan alle andere. Oude Caei-ar
ondervond dit.
Hij tastte in hel donker naar zijn s.oel
en er in terugvallend, snikt" hij bet uit.
De deur, die half open bad gedaan,
schoot' wijder terzijde, maat hij hooide
niets.
„Mijn lieve, oude meester." liet nas
Saunders stem. Waarom heb je om nats
laten weten?"
„Wij 'doorzien u. 'tWas Vwu'uwright."'
„Wij hebben er i rht op, meneer." Het
was Toplifte.
„De verloren zoons koeren rijk in huis
terug, en zoo voort, en zoo voort, niét
waar?" Dut moest Merrill zijn, als hij de
stem brul kunnen herkennen.
'„Weg met de zorgen," uep f Eigent, „alles
wat ik bezit is voor u."
„Restc meneer sprak Mason schor,
„we rijn het aan de wereld verplicht dat
u hier moet blijven. Lieve, goeie kneeder
van menschen, dim u is."
Mason bad hem altijd het best van
allen begrepen.
Zij grepen naar zijn handen, pakten hein
bij fle schouders, met echte, m-enschelijkc
vingers, deze geesten met hun stevige ge
stalten, hun knevels en zware stemmen.
Enkelen onder hen waren van eerbièd-
waardigen omvang; énkelen begonnen
reeds wat kaal te worden, maar allen
lachten, lachten als echte jongens en jon
gens waren ze voor hem. Nog altijd.
„Beste iongens, sprak Mj, dus... hebben
jullie er van gehoord? F,n jullie komt
nu... natuurlijk jullie komt... om mij Kuip
te bieden? Ik kan die niet aanvaarden,
maar jullie rijn goed en lief, verbazend
lief. Jullie hebt vrouw en kinderen en
die mag ik niet berooven. Dat wat Caesar
ehoort..."
,,'tAfeeste van wat wij bezitten, behoort
Caesar," sprak een gedecideerde, zware
man in den achtergrond, „eu Caesar heeft
g-een recht de schatting at' te wijzen, die
hem toekomt."
De oude man liet even een kreet hoo-
ren
„Harwood. Alijn jongen."
„Ja, Harwoocf." antwoordde de zwaar
gebouwde man terug, en in hét donker
grepen ze elkaar bij de handen.
„Er is niets aan mijn handen, wat u
zou kunnen verhinderen ze te schudden,"
zei de forsehe stem opnieuw. „Aan u
ben ik verschuldigd, dat ik ze schoon
zei hij dropg (én Oude Caesar kon droog I héb weten te behouden en ik geneer
zijn. „Misschien wij je met jouw kennis mij me niet oim dit openlijk te getuigen. Het
wel verrijken. Ik weet het an'v, /ord niet,
wil jij hét mij zeggen?"
Ik vraag exCuus meneer," klonk het
eerlijk-spontaan terug en van toen af was
was,Graham, uw rechterhand, die me alles
beeft geschreven en ik heb de andere
kaïneraden bij elkaar getrommeld, ze wa
ren foeter -scholieren dan ik was, en ik
■T5>
het uit met strikvragen. Saunders was- een f heb gemeend, dat het u aangenaam zou zjjn
beste jongen en Mj zocht later Oude Caesar I ze rondom u te zien. Dpt wat Caesar
geregeld op. Daar had je Merrill, ook I behoort."
een uitnemend scholier, een vroolijke grap- I „Maar jij ook, Harwood," kreet Oude
penmaker, goed in hét werk, goed in het I Caesax opnieuw uit, jij ook. Iedereen, die
spel, vooral in hét spel. iHij was een knap J Mer op school geweest is. Ik... ik- dronu
acteur later geworden, al herinnerde hij I mets, drommels... ik word waarachtig een
zich' ook geen letter meer van de lessen I huilerige, ouwe heer.
we! van d" lessen buiten school, had 0, mjjn jongen? mifu jongens."
vV
-/ J $>iK
1 V He,
4