1
HET MES.
- 1
Kuast en Wetenseiiap
Rechtszaken.
Kerk en SchooL
Gemengd Nieuws.
1
I
1 8
1
i
■AC,
'I
vCL"
brengen iraax eon a tul e re aMtseltng van een
Departement van Algemeen Bestuur;
redenen, waaimn adressanten I've Ala-
iesteit" verzoeken, het daarheen te willen
leiden, dal de uitvoering der Yloeschkeu-
ringswel en Warenwet blijft berusten bij
de afdeeüng Volksgezondheid eu dat
deze afdöeling. wat genoemde wetten be
treft blijft onder het Departement, u aar.
oneer de ahleehng Hui lel ressorteert*'.
Borstbeeld der Koningin-Moeder.
Naar wij vernemen, is de kunstschilder
en beeldhouwer G. CL Trant, die ten
vor» gen ja re een buste vervaardigde van
H. Af. de Koningin, thans bezig aan een
borstbeeld van de Koningin Aroeder, dat
bestemd is voor de Koningin.
Louis Bouwmeester
Hot eerste woderoptxeden ram Louis
Bouwmeester is Duurs definite!: vastges
stekt op AlaanJaa 14 Januari, in den»
Stads-Setiouwburg te Amsterdam.
Lorris Bouwmeester tree.lt* dien avond
als gast bij do Kon. Ajer. „Het Neder-'
landrth Tooneel" op 'in Trien,1 Frrte"
als- jtle Rebbe Dar.d Saohei
tjroo-.e Int. Zangersfeesten 1921
Op kien Sen Januari is doer liet \Ted-
stnjdeomité van het Rotterd. Gem. Zang
koor ,,De jPost" bij de Directie van het
Rotterdamseh Nieuwsblad gedeponeerd liet
bedrag der voor haren wedstrijd uitge
loofde geldpnjzen.
Tan kieze storting zal aan de deelne
mende vereenigingen de schriftelijke mede-
de cling dezer dagen worden toegezonden.
Be Giro-kWestie.
De off.cier bij de Haagsche rechtbank
heeft gister conclusie genomen in de beide
Giro-zaken, waarvan de vorige week de
pleidooien zijn gehouden.
In fte procteduce-mr. v. Aalten contra
den Staat der Nederlanden, waarin was
geêischt opheffing van Ide rekening en
uitbetaling van het saldo met Vergoeding
van 5 pCt. rente ran den dag deo* dag
vaarding, tot aan de -voldoening, conclu
deerde nrr. Polman namens mr. Hermans,
dat de Staat zou worden Veroordeeld tot
betaling van het saldo waartoe deze
zich reeds bereid had Verklaard doch
dat geen hooger rente zou wonden toe
gewezen klan lib pCt. en voorts, dat de
kosten zouden worden gecompenseerd.
In tl'e procedure tusschen de Tan-Olde
l>arileveldtsti enting te "Rotterdam en den
Staat, waarin van een saldo van ruim
f 9000 een bedrag vair f 5000 was ge-
c'scld, benevens vergoeding van ie kos
ten, welke elscheres heeft moeten dra
gen bij het aangaan van een geldleemng,
werd eveneens geconcludeerd tot toewij
zing vein de Vordering tot betaling van
f 5000, 'dodli tevens was de officier Van
ineeiung, dat de te betalen moratorji©
interessen niet hooger kunnen zijn dar
kle conventioneele
Ook hier vroeg 'de officier ciompem
satie Van de kosten.
Dfe Uitspraak in ]>eide zaken werd be
paald op *29 Januari ais.
Ned Herv. Kerk.
Aangenomen het beroep naar Sdiar-
iiegoutum ds. H. AiLovink te G eiselaar.
G e re f. K erkc n.
Beroepen te Zuilidhem de lieer J.
W. Eggink. oand te Kampen.
pru\Ku\ Dander lag i-, dd besluit aan le
patroons meegedeeld; tevens weid oen
nieuwe conferentie aangevraagd.
Hel bestuur van den Centerden Bond van
TuuisporLahbeidetis is in deze nieuwe po
ging tot onderliandeleu nog niet gekend
Do chauffeurs van den Rond van fran-
sp or [arbeiders hebben zrch rveev by do
Amsterdamse!ie Rijtuigiiuuitsclnippij •uuigc-
meld om te gaan rijden. Zij deden dit, om
dat zij vernomen haddon. dat Steven leden
van „Bewust Streven" zich a's werkwilli
gen aangemeld hadden Lr woedt nu met
15 r\ agens gereden, en wel van de garage
uit, zoodat molest op do standplaatsen
wordt voorkomen
Het bestuur van „Bewust Streven" deelt
dat in de Donderdagavond gehouden ver
gadering over het voorstel-van Zanten ge-
sieand is en het voorstel is aangenomen
met 175 tegen 69 stemmen Hieraan is ver
bonden dat grsler het luxe-bedrijf bij de
Amsferdamsche Rijhugmaatscbappij, do En-
lam en de B AY. T. stillag. Het bestuur zou
trachten, gisteren een bespreking mot B en
\Y. te !iouden omtrent do chauffeurs, die
niet meer in dienst gesteld zijn. Dte ver
een iging zou gisteren een buishoudehjko
vergadering ter* bespreking van de res ui
laten liouden.
Vorst i* Zweden
Cr heerschl iu Zweden oen stóengovorst.
Aren vreest, dat alle Zwoedsehe havens
door hel ijs zullen worden geblokkeerd.
Het meteorologisch instituut, deelt mole,
dat waarschijnlijk dezen winter even streng
zal worden als voor twee jaren geleden
hel geval was.
ion Hart ness, 'Lythgoe, AYinlpch en loden
rail den staf, opende Carter de drie an
dere- schrijnen, waarvan twee de zegels
van bet koningsgraf bevatten. Eindeijjk
kwam hel opwindende oogenblik. Do laat
ste schrijn Word geopend. Toen de beide
vleugeldeuren langzaam opendiaaiden, ver
toonde zich aan de blikken der in span
ning verkeerende 'aanwezigen een kolos
sale stcenen ^arcophaag, schil erend be
werkt en üoor den tand des tijfis niet ge
schaad. f
Op een mijn geloopen
De kapitein van het Amerikaansche s s
„AVinono", welk schip Le Konslantinopel is
aangekomen, rapporlteert, dat het Ameri
kaansche stoomschip „Conejos", Yrijdag op
120 mijl afstand van Poti (Rusland) op
een drijvende mijn is g-yjoopen en gezonken.
De bemanning, bestaande rut 85 perso
nen, is door twee Russische reddingsboe
ien gered, voordat de „AVinona arriveerde
oin hulp Le bieden.
Diefstal van een aangeteekenden brief.
Verdacht van diefstal van geld uit een
aangeteekenden brief, die tusschen andere
brieven was gekomen, is te Helmond een
Kantoorknecht aangehouden en naar het
huis van Bewaring in Roermond geti'an-
soorlcexd.
Met vergifcigingsgeval te Oisteruiijk
I,r verband met liet reeds gemelde ver
gif tigmgsgeval te Ovsterwijk zijn behalve
jde echigenoote; ook een gewezen kell-
ner van den heex v. 0. dook de mare
chaussee te Tilburg gearresteerd en ter be
schikking van de justitie te Breda gestel i.
Naar de Tel. verneemt wordt hun een po
ging tot vergiftiging ten laste gelegd, welke
reeds* eenigen tijd geleden, door hen zou
zijn beraamd.
Een en ander moet aan het licht geko
men zijn uit brieven, welke de kellner in
een koffertje in den trein had achterge
laten.
Uit het Amsterdameche taxibedrijf.
Nadat verleden week een door het be
stuur van de ch aiiffeurs vereen iging Bewust
Streven bij de groote werkgevers aange
vraagde conferentie werd afgewezen, op
grond, dat er geen nieuwe voorstel Sen to
bespreken walen, beeft Bewust Streven
VVcensdag wederom'nledenvergadering ge
houden, Daarin is, na lange discussies, be-
«jtojon op advies van het bestuur, aan de
patroons het voorstel te doen f 10.50 week
loon toe te kennen, verhoogd met 10 pCt,
Kwikdamp als bron van energie
AY. L. R. Rmmet, die als consulteerend
ingenieur verbonden rs aan de General
Electric Company, nam twaalf jaar geleden
een plpm in studie onr een turbine to drij
ven door kwikdamp, waar-toe kwik ineen
ketel tot kookhitte wps verwarmd. De af
gewerkte kwikdjamp, wo.dt daarna geleid
in een condensor, waar hij zijn hoogo
temperatuur (kwik kookt onder den gewo
nen afnrosphe t Leh e n druk bij 365.7 gr.
Celcius), met effectloos verlies, mfw deze
afstaat tot vorming van stoom uil water,
die dun weer benut wordt om de daar
toe geschikte machines in beweging te
brengen.
Het te New York verschijnend lila-] „The
World" van 16 December, doet een mede-
deelitig over deze inventie en den vinder
en vermeldt verder, dpt in 1922 de Hart
ford Electne Light Company te Hartford
in overleg met de General Eflejfcric Com
pany is begonnen een installatie aan te
leggen. Een bestuurder der eerstgenoemde
maatschappij gaf bij gelegenheid, van een
bezoek van ingenieurs en journalisten te
kennen, dal hij een groot© besparing voor
de brandstoffen verwachtte van deze too
passing, van kwikdamp.
Het is paluurlijk van het grootste be
fang, dat de kwikdamp op zijn weg van
en naar den ketel nergens in de buiten
lucht ontsnapt. Hij zo-a hoogst gevaar
lijk zijn voor de levende wezens in de
omgeving. Bovendien zou 't voordeel teloor
gaan, dat de benoodagde hoeveelheid kwik,
welke voor de genoemde onderneming der
tigduizend Amerikaansche ponden bedraagt
(een pond kost S0 dollarcenten), verder
nooit weer behoeft te worden aangevuld.
Doch men schijnt tegen liet gevaar voor
ontsnapping van kwikdamp zeer degelijke
voorzorgen te hebben genomen.
Het graf van Toetank-Amen.
Nu de omhulsels vaar den schrijn in de
grafkamer van Toetank Amen zijn verwij
derd, komen de rmmrsjiilde ringen. beter
uit. Die gezichten van Toetank-Amen en
Osiris toonen een 'hoojgjero kunstopvatting
dan de meeste andere schilderingen in
dit koningsgraf.
Aterkwaard'igi ie dat een van de meest
in het oog val] end e figuren van de muur
schilderingen de 'prins en hoogepriestor
Ai is. De meeste Egyptische pharao's had
den het zoo druk met de verheerlijking
van zichzelf en bun goden op bun graf
tomben, dat ze er niet aan dachten ook
hun edelen te vtex-eenwigen, vooral niet
op hun voornaamste rriezjen.
Het gelaat van Toelank-Amen op dezen
noordelijken muur gelijkt zoo' zeer op dit
van de levgnsgroote beelden buiten de
verzegelde deur van de grafkapel, dat men
zich afvraagt, of bet niet naar het leven
geteekend lis. 'Als dit zoo is, w,as Toe-
tank-Amen niet "heel, oud, het op den muur
geteekende gezicht ïs van een mooien
jongen man, uit wiens trekken men de
koninklijke afkomst 'lepst. Dit verklaart
misschien de aanwezigheid van Ai op de
schildering. AAraaneer Toetank-Amen do
jeugdige afstammeling was van een bui
ten! andsch koninklijk huis, moest hij een
regent hebben, en daar Ai de invloedrijk
ste edele Van zijn hof schijnt le zijn
geweest, is het mogelijk dat deze de eigen
lijke. pharao 'was, terwij1! Toetank-Amen
de dubbele kroon droeg,
■Op den oostelijken muur van de graf
kapel is een conventioneel stuk geschil
derd Van zes priesters» met een lijkbaar
Howard Carter 'heeft zijn doel beleikt.
Het geheim van Toetank-Amen's grraf is
ontsluierd. De 3000 jaar oude steenen
doodkist van 'den Pharao is gevonden. Dat
Was bet" 'evenement van Donderdag. De
verwijdering yan het raamwerk, waarover
het lijkkleed 'om het schrijn hing, maakte
verdere onderzoekingen inogeljjk.
(Nadruk verboden.)
D,e zoet-ghmlachende, elegante doktor
Had urt zijn kapper terug In de zijkamer,
waar Garr hem stond op te wachten.
AI,et een zpebte, tevreden stem zei hij:
„Ik h,eb haar onderzocht; er valtalleen
een kleinen tumor te eons',ateercn, dien ik
aanraad wag te 'Jaten nemen. Alaar wie
uw vrouw wijsm.aakte Carr schrikte
even op dat ze kanker had, deed al
heel dwaa.s. Ik heb haar nu een leefwijze
voorschreven. U moet er voor zorgen,
dat ze niet 'tobt. Ja(. drie grunjes,
d,apk u!"
.Carr zat weer in zijn stoei en me' oen
verscheen in de deur, %\jaai achter do dok
ter was verdwenen, mevrouw Alaxwoll. Hij
stond op.
-„Klaar vroeg hij.
Zij kwam dicht naar hem toe en hem
bij dp lapel van de jas grijpend, vroeg
zp, gejaagd:
„John, wat heeft hij1 gezegd?"
„Kalm, kajm," zpi hij' tro-ostend. „Hij
vond het vanzelf sprekend, dat ik jo man
was, om m,ee te beginnen, on -vorder
da.t wie je zou la(ten gelooven, dat je
kanker had, een idioot was. En voor de
rost, dat ik er voor wajren moest dat je
niet zou tobben.- Dus, het is alles in
orde, meisje."
„Alapr, John, John, maar wat zyr inj
oyer d,e operatie?"
„Lief kind, ipaajc j,e niet zenuwachtig
van een operatie is evenmin sprake als
van kanker. Hij constateerde sl-ech's een
kleinen tumor en dien ried hij aan weg
te laten nenren maar, begrijp goed,
noodzakelijk is het met. Dat is alles."
„■Oh," Alpt een diepe zucht van ver
lichting viel z|e in zijn armen. „Ik heb
nre zoo bang gemaakt vo-ar al die akelige
messien en naalden, ik kan je niet zeggen
hoe!"
Kom, kom, nu geen angst meer,. Leve
ling; nu neem Lk je mee naar huis en
jij zet gtezelUg thee voor mij. Kom," j
Hij omhelsde haar en, de deur open
makend, traden beiden naar buiten
De betrekkingen tusschen John Carr en
Arthur (Raxveil's- vrouw verkeerden in dat
stadium, waarin alleen de weifende loyau-
teit der vrouw ten opzichte dor recht
matige yechfen van haar echtgenoot haar
weeerhield, alsnog den onherroepeüjken
sprong f,e doen.
Arthur jAIaxwell was deelgenoot in de
zaak, doo-r zijn vader opgericht; hij was
een .stille, teruggetrokken man, en tien
ja.r,en ouder dan zijn vrouw, Caxr daaren
tegen .was een rijk erfgenaam, van haar
eigen .leeftijd, en heeiemaal niet zwijg
zaam. Integendeel, hij had iets jongens
achtig pvennoed'gs, a,f en toe, en hij dreef
brulaa) .den spot met zijn kleine of groo-
tere zonden.
In het knusse salonnetje van Alaud,
waar de theeketel zong en de schemer
lamp teen stemming van vertreuwelij-klie;d
wekte, zat Ca,rr naast Aland op de chester
field en vroeg, terwijl lxij haar fijne hand
streelde
AYa.npeer neem je nu eindelijk je beslis
sing, Alaud? Zoo kan het moeilijk langer;
het is het haajt ons naar beneden,
h,et bederft ons voor elkaa,r. AVrj kornen
om !un (leugentjes. -AYaarom niet openlijk
b.ekennen
Maud staarde naar de punt van haar
schoentje; als antwoord schudde ze abeen
maar haar hoofd.
„Alaar, Maud, w,e hebben elkaar toch
lief, Ls het niet? Dat is toch zoo?'
Eindelijk .antwoordde ze
„Dat is zoo, maar ik heb angst,
hoe da-u ook."
„Angst, waarvoorJij moet alléén maar
dien eersten aiap wagen, Maud, en dan
dienzeffden dag zijn we ook in Parijs en
zes maanden later getrouwd. En wat dien
angst betreet, ben. je niet banger om ver
der te leven, zooals je nu doet, onbe
mind, niet vertroeteld, ongetroost, terrwijil
j(e slechts met mij behoeft te gaan om
voor jle rest van je leven nooit meer
angst voelen?"
Zij knikje, maar haar blik bleef af
wezig.
Ik ,den.k wel, dat ik er toe zal komen
John ik moet je hpbt gjelijk. Maar
op het oogjenblik is hjet mij, alsof het
m,et m,e meedragen van een pijn, door
zekere ziekte veroorzaakt, mij gemakke
lijker Valt dan het mes toe te laten, dat
genezing brengt. Ik Weot niet of je me
geheel begrijpt?"
„Alrsschien. wel," zei hij zuchtend; „zeg
m,e .eens, is» or veel onbehagelijks den laat-
st,en .tijd?
„Juist, .dat is h.et woord; onbehagelijks
ja, da;t is er. Natuurlijk slaat Arthur
mij .niet, is niet ruw o»f dronken, maar hij
In tegenwoordigheid Van Engelbach, een! opent .nauwelijks zijn mond en, is hij een
bekend figuur 'op het gebied der Egypti-jmaal .thuis, dan leven. We als onder een
sehc antiquiteiten, 'benevens van de hee- druk. jHij brengt werk mee van zijn kan-,;En en gïng je vandaag! nog uit?
toor en van af hel middagmaal lot den
olgenden inoigen, aan hc*t onIhij', merk
ik niets van hem. Eers! dacliL ik. dat er
zakemnoeilijkheden waren, m lav toen ik
er naar vioog, ontkende hij."
Carr hu zijn arm inir'gev om haar lieen
en zei:
„Ho.e denk jij nu wel, dat ik die dingen
vind, (he jij mij ertelt*:' lk heb over
mezelf en over mijn vei hingen naai jou
zoo weinig mogelijk als maar koar ge
sproken, maar dit kan ik toch niet veidra-
gen. He.t hindert mij gut wal ijk te moeten
denken pan jou in die eenzame avo'id
uren pret Maxwell's persoon als ©en be
kleimning hij jc. Neen, lieve Mand, neen,
je moest bet tnes or in zetten."
't Mes?"
,,'tAYas jouw beeld, Alaud, maar kus
mij nu maar liever eu zeg dat hot ge
beurt."
Zij verzette zich, nraar Cat-r hield haar
in zijn armen en beiden volelden elkan
ders teere nabijheid; zij ook ondervond
een voldormng in zijn liefde, waarvan
ze ook Volkomen, zeker was. En Arthur
was wel 'heel saai en heel beonuwend
den laa.tsten tijd
Als van zelf weiden nu ook de zaken
geregeld. Den dag na morgen zou zij 't
huis verlaten, 'zooira haar echtgenoot naar
zijn kantoor was vertrekken. Zij zo»uden
samen per auto naar Groydon gaan, van
waar een vliegmachine hen naar Parijs
zou brengen. A'o-or haar man zou zij een
brief aahiterlai,eU, 'waarin zij eenvoudig)
maar duidelijk mededeelde, dat ze met
Carr was Wegge re isd en nooit meer zo-u
lenigkeeren.
Toen Carr aanstalten maakte om te
vertrekken, stond ze opgewonden voor
her.r.
John, ik zal nu het mes er in zet en,
hoor." i
Lieveling," ri,ep lnj uit on voörzag zich
zelf van de noodige kussen.
E enige uren later zat ze tegenover haar
echtgenoot aan tafel. De conversatie was
als gewoonlijk uitersit gerekt. E,n toch,
ondanks de veiv.elitrg, moest zo voortdu
rend denken aan het briefje, dat hem zo-u
wachten, na een vermoetenden dag van
arbeid. Zij "kon zich nitit precies voor
stellen, hoe 'alles zou worden. AEssoIrien
zou hij haar alleen nraar missen als de
vrouw, die "nu eenmaal tegenover hem
aan tafel 'zat, zooate mein een eigen meu
bel in ïdjn kantel* kan misken. En hij
zou, evenals ook nu, zich opsluiten met
de eigen 'gedachten en haar spoedig ver
geten, evenals hij haar nu ook geheel
engat. Misschien was haar afwezigheid
juist gemakkelijk voor hemmisschien was
het een opluchting.
Goeie nacht," «ei ze, toen zo langs
hem ging.
„Goeie nacht," klonk 't mat terug.
Alaai' haar 'gedachten bleven bij hem
toeven. En In den loop van den avond
zocht ze henr in zijn kamertje op. Ilij
stond gebogen 'over eeir stapel papieren
en keek Vragend op, toen ze binnen
kwam.
jE.ng bezig, 'Arthur?" vroeg ze ver
legen.
„Nog all"
„Jammer, .dat je je avonden ook aan
de zaken jrto-et gaven, vindt je nie„?"
Hij maakte even een ongeduldige itewlc
ging en zei:
'tls -particuliere arbeid ik bon wat
gehaast -... goeie naciht!"
Zij glimlachte 'pijnlijk en verliet liem
haastig.
Den volgenden morgen uanr ze haar
ontbijt je 'bed. Zij voelde zich wonderlijk
teleurgesteld, diat deze, haar laatste dag
in haar ihuis, geen bijzondere ontroering
Wekte; zij voelde zelfs geen neiging lo!
eenige senti m-e-ntlilitei tHet briefje, dat
ze jater opstelde, lu.dde dan ook tamelijk
nuchter
„Beste Arthur. Ik ben weggegaan met
mijn vriend, John Caxr. Het is mij zoo
duidelijk gemaakt, dat mijn tegenwoordig
heid irr jouw huis je lastig was, dat
ik geloof, iiat je mij nu dankbaar kunt
zijn. ïk 'hoop, dat wij beiden gelukkig
mogen Worden in onze nieuw© leven.
Ma,ud."
Dies ayoards, met den brief boven in
haar bureau, alfe een dolk -in een mouw,
ontmoette ze haar echtgenoot aan tafel
wat „de laatste keer" beteekemde. Eininel
de hunkering om oven te plagen, wat
de ondeugd van enkele vrouwen mag lie©
ten, verlangde zij den avond te merken,
verlangde zij hem daaraan eenige herin
neringen te doen behouden, die hij in
het licht Van latere gebeurtenissen als
voeïbeteekenemd zou vinden.
„Ik veronderstel," zerde zij hij keek
vlugger op dan gewoonlijk, „ik ver
onderstel, dat ik vanavond wel weer op
de gewone portie van je gezelschap zal
mogen rekenen?"
„Neeri, toch niet, als je wilt, kotm dan
in mrpn kamer, want ik heb iets met je
te bespreken."
„(Werkelijk Een trilling yan emotie
doorvoer haar. '„En waarom juist dezen
avond?"
„jOmdatt ik morgenavond niet de ge
legenheid zajl hebben."
Zij schoof haar bard terug en staarde
hem aan. AVait kon hij weten? AYat be
doelde hij?
„Je niaakt me zeer nieuwsgierig," zei
ze gedwongen.
7,'tZaï niet lang du,ren," antwoordde hij.
Zij lachte hard. zichzelf in bedwang
houdend
pBoste Arthur," zei ze, „ik vind dat
je nog een echte babbel' wordt."
Toen liet middagmaal gebruikt was,
olg-de ze hem naar zijn eigen kamer.
Hij draaide het licht op. Ilij had altijd
iets ernstigs over zich, maar dezen avond
Isad hij dit me'er dan ooit, hoewel ook
een zekere verborgen opgewektheid on
miskenbaar aanwezig was. Hij liep op
zijn bureau toe, waaruit hij een pak pa
pieren r.chtte. Aland sloeg hem gespan
nen gade.
„Je moet alïerc©rst de papieren* eren
doorkijken, die uk je zal toonen," zeide
hij, „en nadat je er kennis van hebt
genomen, zal' ik je mijn nieuws» vertollen.
Zie zoo, ga nu daar op mijn stoei' zit
ten, dan geef 'ik ze je één voor één
door."
„iWaar gaat het allemaal over?" mom
pelde ze, naj plaats te hebben genomen.
Ik heb alles aldus uitgetrokken, dat
je een du del ijk overzicht zou hebben,"
zeide hij, terwijl hij een groot papier
met rome lijmen haar toomde.
In geval mij iets mocht overkomen,
weet jij, hoe je zaken staan."
En nraar haar toe gebogen, wees hij
met yen potlood de pesten aan, die hij
pieteen yerklaaxdo.
„Hier, dit is jouw geld, dat ik voor
jou belegde, en hier de taxatie van ons
buitenhuisje, dus, zooals je za»e»t, beu je
van jezelf waard (precies zeven duizend
pond. Nu moeten we nagaan wat je waard
bent al® weduwe." i
En pret uiterste 'nauwgezetheid en
kalmte doorliep lnj met haar de lange
lijst .van geldwaarden.
Aliju fsaildö op de bank is nog al ruim
op heden, te ruina, maar ik heb juist wat
speculatieve bdegging gerealiseerd, wak ik
op jouw naam wil doen overschrijven, dus
kom morgen niet nrij even naar de bank."
Zij wierp zich achterover im den stoel
en keek hem vol verbazing aan.
Maar jwaaxom toch?" riep zij uit. „En
en, morgen Ik ik kon morgen
onmogelijk."
„Het moet morgen zijn," zei hij heel
bedaaid. En ik zal "je nu oo-k zeggen,
Waarom. Uit alle papieren begrijp je nu
Wel, dat je er niet zoo» heel slecht voor
staat,indien indien er iets zou ge
beuren En hier en hij nam. -een
ander document ter hand hier is mijn
testament. Alles wat ik bezit is voor jou.
Zie zoo, dlajt is alles. O, ja, hi,er zijn nog
mijn verzekering-polissen."
Zij spiong overeind. „Althui*," gilde zij
bijna, „je gaat toch geeu zelfmo-ord ple
gen?"
,AVees niet zoo dwaas," zei hij, bijna
scherp. En meteen de papieren in de
brandkast leggende, zei hij-
„Zie, zoo, nu zal ik je het nieuws
vertellen:
Zij sloeg henr gade, terwijl hij enkele
zaken rustig nog even opruimde; zij nam
den sleutel in ontvangst en was zich
bewust, (flat iets machtigs dreigde iets,
dat ihaar gruwelijke angst aanjoeg.
1 i
Arthur tSlaxWell nam een leunstoel op
eenige passen van haar vandaan, vleide
zich „-.achterover en glimlachte.
NVel, Alaud," zei hij, ,ik heb getracht
je last te besparen, maar ik weet niet, of
ik -er wel in geslaagd ban. De waarheid
is dat lk een tamelijk ernstige ope
ratie moet ondergaan, ik heb den laa'sfen
tijd .nog al veel pijn gehad. Dof is de
reden, dat ik de® avonds Werkte opr mijn
zaken op orde te brengen in geval dat
ze -plolseting de jouwe zouden worden."
Zij «(aarde hem aan.; haar gezichtje Was
doodsbleek -geworden.
„Een operatie?" herhaalde zij. ,,'tAfes?"
voegde »zij er onwillekeurig aan toe.
Hij glimlachte wat pijnlijk.
„Toe," -zei hij, „zeg dat zoo niet
ik »heb niets dan van messen gedroomd
den laatsten tijd."
„Alaar Wat heb je?" vroeg ze huive
rend. Zij ook had van messen gedroomd,
„AYat. scheelt je eigenlijk?"
„'Wees maar niet bang," waarschuwde
hij, maar met een kreet sprong ze over
eind.
„lk Weet hel ah ik weet het al," riep
ze uit „het is kanker."
En daar hij ernstig van ja knikte, kreet
ze, ,h«ar i handen hartstochtelijk inéén-
strengelend
„Goddank, Goddank."
En nog voordat hij in een beweging
van gruwelijke verbazing Icon opspringen,
was zij reeds 'aan zijn voeten, 3kagj haar
hoofdje op gijn. knieën en Was het kleine
ve'rtrek vol yan haar snikken.
„A'rthur Arthur, ik wil, niec van je
Weg; ik wil niet, ik wil jc niet vesrlaiten.
Waarom heb je mij niets verteld,? lk had
het met je kunnen dragen. Arthur, Ar
thur, Wees maar 'niet bang voör het tnes.
Wees maar piet bang, lievext."
Hij hief ,haar omboog en naton haar ojv
agn knieën en drukte haar dicht tegen
zich aan.
„Ik ben piet bang voor iets, dat mij
mijn vrouiw» paderbij brengt zooals nu.
Dat is piles waard, wat er ook zou ge
beuren I"
De MaxweJj's wipten in Parijs bijl John
Garr aan, joen ze voor algeheel hexstel
op Weg [waren naar* Nice. ALaxWell vroleg)
John te dineeren, maar hij had dien mid
dag een .andere 'invitatie en* Was verhin
derd te [komen. r
ft
vfei-is 'V, - .5- s
J
i
s r
HJtütSi3?
