w
Uit de Tweede Kamer.
De misdaad alle eeuwen door.
Woom ónzB jeugdige Lez@i?s,
n.
fer'*T v
v&ar4
4^
Db replieken bij de Algemeen» Beschou
wingen over de Indische Begroeting, de
spreektijd was daarbij wijselijk gerantsoe-,
neervl Let een kwartier, hebben niet veoJ
opgeleverd. liet begon met Minister De
Graaf f, die ziet excuseerde over het fed,
dat hij bij ,de veelheid van vragen enkele
daarvan niet beantwoord, had, ear toen weer
een paar velletjes, voorlas, waarvan nie-
mand om zoo te zeggen notitie nam. En hot
debat .verliep vrijwel in een strijd, tussrfhen
t\ Dj. A'. P en Communisten, en tusschen
Vrijheidsbond eu Vrijzinnigjdemecra ten, ter
wijl hbt ehris felijk Jidstorischo Kamerlid, de
heer Van BoeLzetaer van Diubboldana den
Weer Marchant zeea' hoffelijk bedankte vooi
het talhout, dat deze hem tegen den inlan
der in de band wEd© geven. Hij zou er geen
gebruik van maken, want ook hij is. een
voorstander van de geestelijke verheffing
vim. den inlander en van. zachtheid, al
neemt dat niet weg, dat het optreden der
volksaiermers een kanker is. die moet uit
gesneden worden, en ai is hij tegenstander
van een ziekelijke ethische politiek, die er
het imies niet in durft zetten, als het noo-
dig is.
IWaj indruk: dit debat op den Jieer Sc-
dat jiij het revolutionair standpunt had
prijs gegeven; wij betwijfelen echter, of
zulks een sociaaldemocraat aangenaam
kan wezen. De heer Marchant gaf den
lieer Gerritzen duchtig, en zeker niet on
verdiend, van katoen, omdat deze den in
lander voor improductief had uitgemaakt
Bij eindigde met de snerpende woorden
„De heer Gerritzen heeft daar een voor
stelling gegeven, alsof de taak der Re
geer ing rs Laat de Indiërs aan hun lot
over, die zijn improductief. Maar de in
landers zijn wel goed, om met behulp
van poenale sanctie ©11 staKLugs wetten, te
werken in tabak, suiker en petroleumdaar
buiten zijn ze te lui en improductief!" De
heer fhesselhuijs deed een weinig gelukte
poging, om het niet zeer aangename figuur
dal de heer Gerritzen meL zijn zuiver
mamnnomsiische redevoering had gestagen,
goed le maken, en ontkende, dat de tegen
stelling zou bestaan lusshhen liet kapi
taal on den armen uitgebuit en inlander.
De heer Al!«mla vond na hot optre
den van den hee-r Wijnkoop noodig wat
flinker op te tie km, en kwam met een
mode, oim uit. 161 van het Indische Straf
wetboek, dat straf bedreigd tegen spoor-
wegs lakeis en tegen hen, die tot een
maoem, den geëxterneerden Communist, dio;dergelijke "staking Aanzetten, in te trek-
de oorzaax weqdj van de spoorwegstaking. kenZooJat wi] Tier nxoties ,1{lflden a.e
^2 2E die alsye met grootemeerderheid werden ver-
ga&ten. van d<e heer-en Wijnkoop eu Van t
Raves teijn op de gereserveerde tribune do 1TOrpen' De eersio 'H«t'e-,Uharda, or.be
Kamerzitting bijwoonden, heeft gemaakt, kan
slechts worden gegist. Of zij het behoorlijk
hebben kunnen volgen, lijkt ons twijfel-»
acthlig.
vred'igd antwoord op de interpeJ.it e over
de Spoorwegstaking, kreeg 1,9 stemmen,
die ran de S. Dl A!. P., de Ar. D'. en
de communisten. De tweede motie-iAlbarda
Wij hebben ex reeds in ons vórig over kreeg evenzeer 1'9 stemmen van deze fie
zicht op geWezien, met hoeveel zorg de heer dne fra^i je^.
Albarda er tegen waakte, dat rijn optro-j pc, |,CJ\je moties-Wijnkoop krozen alleen
dm tegen de wijze waarop Indre geregeerd Je communisten en van
worut, niet zon vereenzelvigd woiden met Q T>
'dat van de Communisten. Ook bij de re-, T T
ptiéken was zulks wteer het geval. t j 1 uk hoofdvraag- Is tnen in Indie
De heer Schtourer, die aan die vereenzel- niet meer op het goafe pad-Wij v*reo-
viging had meegedaan, kreeg dan ook nu zen van neen, al moge de heer Albardfi.
den (heer A!barxla te hooran, dat hij slechts de zaken wat al te zwart zien. Dat een
diens redevoeringen van do Laatste ztes ja-' zoo gematigde inliandsctlie vereemgfng als
ren. had na te zien, -om tot de overtuiging de poedj Otoirio, thans ook beslist po-
te komen, dat spreker altijd tegen anarchie j_egcn (je Indische regeer.ng heeft
communisme en voor evolutie in Indie so- c.
ijverd heeft, opdat de ontwikkeling van den fIlon^n' ac'hlen( eo£ ^enkehjk tee-
Iridder geleidelijk ga. Wy verhemgen ons;kel1- Ma;u' nutustor De G-raaEf behoort nu
over dit standpunt, maar soeiaaL-democra- eenmaal f-ot d'ie donservalieven, die niet
Ittfe'
tiseh is het met. En Wij kunnen het be
grijpen, dat de heer Wijnkoop na deze ge
matigde verklaring-©en satyriek: „Ja, gij
zijt een braaf man", liet hooxen. Waarop
de 'heer Albarda scherp: „Ik zou daaraan
twiijfeien, als u bet zegt; er is niets ake
ligere voor ons dan lof van u". Waarop,
na nieuWe interruptie van den heer Wijn
koop, de heer Albarda: „Ik zal niets meer
zeggen". Waarop de heer .Wjijnkoop: „Dat
is verstandig." Waarop ten slotte de so-
siaal-democratische spieker: „Ik Koop, dat
u Zoo verstandig is om nood meer wat te
zeggen". Waarlijk, Wij zijn van het een
heidsfront nog een Weel eind verwijderd.
De heer- Albarda eindigde nogmaals met
een© ernstige waarschuwing aan de Re-
g-eering, om toch van koers te veranderen
daar de gevolgen anders noodlottig zonden
wezen
Natuurlijk ging de heer Wijnkoop Keel
wat verder. Die motie van d-en heer Albarda
Waarin uitgesproken werd, dat de Minister
op jde interpellatie over de spoorwegsta
king onbevredigende antwoorden had ge
geven, was slechts water en melk. Dat zou
de Commutiistisehe ieid-er de Kamer eens
gansch anders loeren.
Hij kwam met twee moties, de eerste om
den Gouverneur generaal van Nederlandsen
Indïë dadelijk te ontslaan en de in ver
band met de staking getroffen maatregelen
o-p politiek en strafrechterlijk gebied als
mede de zoogenaamde exorbitante rechten
onverwijld in te trekken. (Communisten
willen altoos alles „onverwijld" gedaan
hebben, maar als ieder Kamer&Tzoo licht
vaardig dacht over het vervullen van zijn
plicht "als zij, kwam er heelemaal niets
tot stand, want zij zijn zelden op hun
post.) 'De tweede motie diende, om de
Kamer te doen uitspreken, dat, in strijd
met art. 55 van het Regeeringsreglement,
de .Nederlandsche Regeering de Indische
bevolking niet tegen willekeur beschermt.
De heer Gerritzen bleef hij "Zijn pessi
mistisch financieel© beschouwingen, en
- ging -niet in op de uitnoodigïng van den
heer Scheurer, om in Indië in den in
lander nog iets anders te willen zien dan
objecten om geld te verdienen. De heer
Loovin-k trachtte andermaal de onjuistheid
van de cijfers van den heer Gerritzen
aan te toonen. De heer hcheurer maakte! hij tin hejl, Rabin©!; Van den Minister van Bin
den heer Albarda zijn compliment, om- nenlamlsqhe Zaken moeten opspelen Hij
dat hu bet re\-ni»'imt.nr v01id djl echiex blijkbaar niet
zou zicli dus maar op de Kam-etr wreken
met obstructie, geheel vergetende, tdat ob
struotic niet zoo gemakkelijk is En zoo
kwam htit, dat toen de Voorzitter voorsteMo
de bea'icihten van eenige leden, dat ze niet
ter vergadering aanwezig konden zijn, voor
keiuiisgeving aan Le nemen, de heer Bnuit
slemming damorel! vroeg. Dh Voorzifter
meende dat zijn geiroor hem bedroog, maar
onze plattelander herhaalde zijn verzoek „in
verband meL dadeu van den laatsten tijd
van den Minister van Binnen'andsche Za
ken". Dft Voorzitter wide toen de zaak
maar afmaken door met zitten en opstaan
te stemmen, maar de heetr Braat had daar
tcgiaii bezwaar, en toen moest de Kamer
aan een hoofdelijke stemming gelooven,
Bij een regeling van werkzaamheden,
die zoo goed als niets om het lijf had,
vroeg de heer Braat opnieuw stemming,
maar hij was te laat. Hij pruttelde daar
geweldig over, en beweerde, dat hij reeds
vóór bet tallen van den hamer de hand
had opgestoken. De voorzitter antwoordde
hem. dat hij niets te maken had filet vin
gers opsteken, en dat men in de Tweede
Kamer was, en niet op de lagere scliooL
Toen begaf dit aanminnig mensch zich naai
den voorzitter, om zich bij alle artikelen
van de begrooting tegelijk als spreker te
laten inschrijven, met het doel over alle
stemming te vragen, maar toen deze hem
aan het verstand bracht, dat luj telkens
als een aitike] was afgehandeld, over bet
nieuwe bet. wootd kon vragen, .stond bij
wit van woede voor het voorzittersge
stoelte te gesliculeeren, en wie weet wat
dit -ongepolijst element zich .zou hebben
eroorloofd, hij moet sterk zijn als een
buffel, als zijn zooveel beschaafder partij
genoot 'de Boer toen niet was binnenge
komen. en hem had gekalmeerd. De voor
zitter draaide hem toen de loer, om hem
het woord te geven over art. 501, dat aan
de orde kwam, maar toen stond onze'
vriend geheel voor schut, en onder dave
rend gelach van de Kamer stotterde bij,
dat hij daarop niet had gerekend. De voor
zitter sneed hem voor verdere obstructie
den pas af, door het voorstel de- artike
len 502585 en bloc aan te nemen. De
heer Braat wreekte zich. toen met .over dit
voorstel stemming te vragen, en gaf toen
zijn poging tot obstructie, waarbij deze
„Unsehuld vom Lande" zich voor de zoo-
veelsto maal onsterfelijk belachelijk
maakte, maar op. Wanneer zullen de platte
landers toch begrijpen, dat ze hun zaak
geen goed doen door zich door een man
als Braat te laten vertegenwoordigen? Wij
eischen van -een boer niet, dat hij een
saletjonker zal wezen, maar- waarom kan
de heer B-raat zich niet even fatsoenlijk
gedragen als zijn partijgenoot de Boer?
De Minister van Kolomen betoogde tegen
over de redevoeringen daaromtrent gehou
den, dat er in Indré nog al Wat voor (dte
Volksgezondheid en het Onderwijs gedaan
werd, en zijn saaie voor ezing geeft niet
veel stof tot nabetrachting. Twee punten in
bet debat moeten W?j echter in het bijzonder
aanstippen, Het eerste werd, door de sociaal
democraat dr. van der Waarden ter sprake
gebracht, die zicth! tot tol'k rnaakto van de
groote bezorgdheid, die hem ea vele andere
Nederlanders vervult, over de berichten van
het in cultuur brengen van onze kolonie
Zuid- en West-Guinea door een Duitscbe
maatschappij. Zooals men weet, worden de
Indische leger tei fprak» gebracht. Niet
'ingegaan is o-p h'et aanbod van de Bethle
hem Steel Company, die verreweg het
vboordeetigst aanbod deed. Re Minister,
die zich reeds hij de schriftehjjk'e vragen
van (den heer Dress-ehUjjs zoo ii'n het
nauw gebracht zag, dat hij \an de hoofd
zaak, Jdïe is: waarom het geschut voor
zooveel meer bij een ander, j's btests'Ijd,
bleef hcemlraaien, was uu fir nog ern
stiger perikel gekomen, doordat de ml
aire medewerker van „Het Vaderland"
er -op wees, Usd in versehi,Jende landen
geschu tsleverantioa niet tot sialyl komen,
zonder dat de ambtenaren, met de aan
schaffing daarvan belast, beloond worden.
En daaraan toevoegde, dat zo iefc> hier te
lande nog niet geschiedde, en dat het daar
om zoo te betreuren was, dat er in de
oftieierskringen, zoowel in Node, had als
in Indjö, geruchten loopen, dat er jets
niet in den haak is. En dat men aan bet
Departement Van Koloniën de ambtena
ren weet aan te Wijzen, aan wien dat
alles te wijten o, met het gevjo'g, dat in
de laatste anderhalf jalar de biniieriamlsdhe
industrie si edits opdrachten kreeg Voor
Lie ton en de huiienlamlsche voor 4 a 6
mjllJoeii,
De Minister heeft de mededeolmg Van
den militairen medewerker van „Het (Va
derland" absoluut' onjuist genoemd" Maar
deze zal nu wel1 het antwoord mot schul
dig blijven. De zaak zkrl' dujsi wel nog niet
pit zijn, en kon oi. i. nog wel eens een
staartje krijgen, waarvan do Mjinider geen
plelzier zal1 beleven.
Wordt vervolgd
Gemengd Nieuws.
Nog iets tegoed
De IJmuider politie heeft aangehouden
de B., een opvarende van een st.o om trailer
die nog 3 maanden gevangenisstraf tegoed
had wegens verzet tegen de Haags'he po
litie. Hij is naar Den Haag overgebracht
conserveeren.
Bij Hoofdstuk H van de Indische be
grooting (Uitgaven m Ned.-Indië) kwam de
heer van Boetzelaar van DpbbelLlam op te
gen de treurige toestianden in de gevan
genissen, die- inderdaad do haren te ber
gen doen rijzen. De M,nister, die daarin
reeds lang had moeien ingrijpen, zou zich
daarvoor i... dn verbinding stellen met den
Gouverneur-Generaal
Mevr. de Vries-Bruins herinnerde er
aan, idat zet verleden jaar een motie in-
üiiende, om de wensdhelijikheid van de in
stelling van een Gezondheidsraad te be
pleiten. Dfe Regeering nam d.e motie orier,
maar liet sinds dien niets meer van zich
hooren. En fcclh is ingrijpen zoo noqcUg
bij de itatrijke Volksziekten, ziooals malaria,
rnlijnwonn zi ekl.'e, tpberdulose, ftamboesia,
lepra en tiraoliornea, die alle stelselmatig
bestrijding behoeven. L|e heer Scheurer
was- het ïii ermee eens, maar verzocht
gpreekstex niet te vergeten, dat wij hier
te idoen hebben, met een land zoo groot
als Europa,
Die heer Gerhard Idaagde over de inkrim
ping van het onderwijs, en beschuldigde de
Regcoring de geestelijke onfcutikkeling van
zijn wingewest te verwaarloozen. Hij kreeg
daarbij ietwat steun van den lie-er Van Boet-
z-efa-er van Dluhbeldam, die wel de gegrond
heid van de beschuldiging betwistte, maar
toch de Regeeiing in deze tot voorzichtig
heid aanmaande, en die, zoodra er weer
grid is, dit het eerst voor onderwijsdoel
einden wil' zien hesteeld. Ook dieheer Féhen
kwam op voor de volksgezondheid in Indië.
en ziel daarbij het meeste heil» in de sanae-
ringsimididelen.
Toen Woensdag het debat werd voortge
zet, werd de Kamer eerst verrast dooti oen
snak-erijlje van boer.Braat, die zicli in het
boofd bad gest-eilid, dat hij eens lekker ob
structie moest maken. Wij vermoeden, dat
dit eldele plan bij hem! gerijpt is, door boos
heid over het feit, dat bij Koninklijk Be
sluit de zomertijd weer is ingesteld, en dat
op 30 Maart eerstkomende. Maar dan was
hij toch aan het verkeerde adres, dan had
Lijk gevonde».
Gisternamiddag hebben tuss.hen het
griendhout boven 'de spoorbrug bij Waar
denburg, ja ch ld rijvers het lajk gevonden van
den ruim 60 jarigen II. v. d. P„ due oip 1
Januari j.l. 's avonds 9 uur te Op'ijnen is
verdronken.
Brand.
Te Hj'nacker "rijn gisteravunul omstreeks
7 uur een hooiberg en schuur van den
vrachtrijder S., aan den WorgauwsClhen weg
tot den grond toe afgebrand Een koe, 14
varkens en 209 lappen zijn in de vitaminen,
omgekomen. De schuur was verzieken!, ver
der niels. Die oorzaak is onbekend.
Een wn gevonden
Op 3 meter diepte is te Noordbroek (Grri
bij het graven van klei in het land van (den
heer F. Huisman een geheel gave urn ge
vonden, die aan het Groninger Museum
zal werden afgestaan.
De figuranten hadden plaats genomen in
hunne loges. Onder hen bevond, zich ook
do oO jarige tooneeispeler Balombi, die de
ro! van een der senatoren vervulde. Hij
het verst van den uitgang verwijde.d. Toen
daarop dc LeeuWen uit de kooien in de
arena wenden gedreven, nam de leeuwin
„Europa" plotseling een geweldigen, sprong
en kwam midden tusschen de figuranten
terecht, ondier wie een hevige pamek ont
stond. 'Allen slaagden erin den uitgang te
bereiken, met uitzondering van den "on
gelukkig en Palombi. Die leeuWin stortte rich
op hem en plantte friar klauwen in zytn
vleesch, terwijl de tanden in rij'n nok dron
gen. D'e ongelukkige deed. eeu Wanhopige
poging z.ch te Weren, doch had 't ongeluk
daarbij inde arena ta vallen. De leeuwin, wel
ke eenmaal bloed had. geroken, sprong ihimi
na en begon hem te verscheuren. De v'rouW
van den leeuwentemmer, die «Is een Ro-
meinsche matrone onder de figur..nten zat,
wilde den armen Balombi te hulp snellen,
doch zij Ward door dc vlu-cibi'eudoi ,f garanten
daarin verhinderd. IntussciliMi. dreven de
temmers de overige leeuwen snel in de
kooien terug, daar ook deze, door den reuk
van het versohe bloed, onrustig begonnen
te Worden. Een der füin-operateuis, Gra-
nato, die een revolver bij rich had, loste
een zestal schoten op de leeuwin, welke
door vier ervan in den rug werd getrof
fen. Zij tiet haar' p'rooi daarop los, doch1
hel Was reeds te laat. Palombi Was te zeer
gewond en tijdens zijn overbrenging naar
het ziekenhuis, bezSvée'k luj.
D-ooi den poiilie.qmcs'or is omn.ddelhjk
een uitgebreid onderzoek ingesteld.
(Belangwekkende processen in den loop
der tijden
I.
DE VALSC11Ë MARTIN GUERRE,
Eet Quo Vadis -drama
Langzamerhand Worden te Rome meer
bijzonderheden bekend over de fatale ge-
enderhandelangen met de Regeermg daa!'-, beur(Cnissen, Welke hij het verfilmen van
over gevoerd door Hertog Adolf van Meck-e-j qU£> Vadis?"'hebben plaats gehad. De
ienburg, een broer van onzlen Plnns-gemaal, ^dememing Ambros o Wilde dit stuk
en bedoelt die maatschappij daar een ®mi- opnieuKv ensceneeren en had een oveaeen.
gratie op groote schaal, in dat gebied aan 'komst gesloten niet den dierentemmer
tal van Duitschere, clie in eigen land denj Schneider, .die 50 JeeuiWen bezit, waarmc-
kost niet meer kunnen verdienen, levenson- [djj de Jaa.tste dagen Was opgetreden in
derhoud te verschaffen. Nu is de vrees,1 dcil ffircus Adriano. Yerleden week wer-
dat de_ concessie aan de- Diurtsche maat- fjeI1 26 van de dieren overgebracht naar
schappij te verteenen tot exploitatie van een Het theater van de Palatinori.lm en in twee
gebied vijfmaal zoo groot als Nederland groote kooien ondergebracht,
onze opeenvolgende regeeringen hebben Dinsdagmiddag nu zou de scène van
Zuid- en AVjest-Guiniea vrij wel, verz'uimd ,je eeuwen en de terechtstelling dor ch'iis-
wel eens Kou kunnen leiden tot fertelyze |;eneri gefilmd worden. E,r W«s een ballu-
souvereiniteit van de D;u'itscihers over die
landen Het kostte nog al moeite dezen
minister, die bijl voorkeur geen positieve
antwoorden geeft, de belofte af te pereen,
dait hij geen publiek gezlag aan den con
cessionaris zou toekennen, zonder de Ka
mer daarin te kennen, maar het lukte dan
toch. nadat de heer van der (Wlanrxlen met
©ene motie had gedreigd, en nadat de hie-er
Marchant er aa,n te pas wtas gekomen.
Tenslotte heeft mr. Dresselhuijs, na ver-
fed'en jaar over cleze zaak scihriftellijike
Vragen te hebben gesteld, weer do zaak
van de levering van b'erggescihut aan het
strade gebouwd Waarop de figuranten moes
ten plaats nemen. Deze ballustre*!© was on
geveer 4'Vj Meter hoog1. Da arenia was in
twee doelen verdeeld, In het een© wér
den. de martelaars opgesteld, teiWijT. in het
andere gedeelte van het eerste door
een. stevig traliewerk gescheiden de leeu
wen zouden binnenkomen. De eigenaar van
de eeuWen wilde echter vooraf nog eens
persoonlijk met zijn dieren repeteeren en
daarbij ging alles goed, Die- dieren' Weiden
daarop weder in hun hokken gedreven
en toen begon om drie uur de eigenlijke
opname
ttiï-
DE AVONTUREN VAN HEER A'AP.
g-x
HW
Al spoedig was Heer Aap een ware beroemdheid gewórden en van
heinde en verre kwamen nieuwsgierigen om, raad. Zoo oök een onde
olifant, die hoog opgaf van zijn. handigheid met zijn slurf. Heer Aap
vroeg hem, waarvoor hij zijn slurf den laatsten tijd gebruikt had,
waarop de olifant antwoordde: ,;0m vliegen te vangen." Heer Aap
f vond dat ook een werkje, dat gauw verveelde en hij krabde eens ach
ter zijn oor om te bedenken, of er voor de slurf vagi, ©en olifant niejt
«'k een-'betere Bestemming zou zijn. i
Plotseling herinnerde Heer Aap zich, dat het spoedig groote schoon
maak zou zijn in het Rijk der Dieren en hij zond daarom den olifant
naaA zijn vrouw, om te helpen bij het kleeden-kloppen. Mevrouw Aap
was zeer ingenomen met zóo'n sterken huisknecht en zij klopte het
kleed, dat het een lieve lust was om to zien. Toen riep de olifant:
„|3topIk krijg al het "stof in mijn oogenl" Maar Mevrouw Aap
antwoordde: „Béter dafir dan in' het tapijtl" en zij klopte vroolijk door.
Alle vcuwcn door, ondanks geheel ver
schillende toestanden van beschaving en
ontwikkeling, zijn vnjSvel dezelfde harts
tochten te consfai'eenen, die de menscheli
geleid en bewogen hebben: dorst naar be-
ziL, naar eer, naar macht. En alle eeuWen
door hebben misdaden plaats gehad om een
dezer of wel onkelo dezer tezamen, te ver
krijgen. Somwijlen zijn het minder de mis
daden zeiven dan de omstand.gheden, waar
onder zij werden bedreven en de wijze
Waarop, -tire het daaruit voortvloeiend pro
ces belangwekkend maken. En clengene,
die een blik werpt op de meest bekende
dezer processen, op die, welk© soms door
het toeval, soms opzettelijk aan de ver
getelheid. zijn ontrokt, valt het op, dat
ook op het gebied van misdaad en slecht
heid er „weinig nieuws is onder do zon"!
In de jaren, dat de mogelijkheid van
telegraaf en telefoon zelfs niet kon wor
den voorzien; dat aan een burgerlijken
stand om de identiteit van de individuen
vast je stellen, nog niet werd gedacht;
dat de diligences in het meerendeel zelfs
va.n de beschaafde landen nog een onbe
kend iets waren, traden in hel stadj© Ai-
tigat van de diocees Rieux in Frankrijk
(tegenwoordig de hoofdstad van het gelijk
namige 'kantan van het" departement der
Haute Garonne) twee kinderen in het huwe
lijk: de elfjarige Martin Guerre en de
tienjarige Eertrand© de Rolz. Ons schijnt
een dergelijk kinderhuwelijk niet a'leen zon
derling, maar tegelijk monstrueus,- in die
dagen echter was het geen zeldzaam voor
komend iets. Dj© vorstenhuwclijken, gelijk
de geschiedenis ons maar al te zeer leert,
hadden liet voorbeeld in dezen gegeven;
dc aristocratie was de vorsten nagevolgd
en in tal van stroken waren het weer do
gegoede burgerlijke fajniljen, die de voet
sporen der aria toe nutte wenscihten te druk
ken. Wat van vele dergelijke k'nderhuwe-
lijken te verwachten viel, bleef ook hier
niet uit; schoon alle de gebruikelijke vor
men, zelfs de feestelijk© geleiding va,n bet
jonge echtpaar naar het slaapvertrek,
niet ontbrak; schoon deze kandelen dade
lijk als man en vrouw naast elkander
leefden, was er van 'n volledig huwelijk geen
sprake Toen op deze wijze een drietal
jaren Waren voorbijgegaan, en Martin, op
gegroeid tot een flinken stevigen jangjem,
niet de minste neiging vertoonde om van
zijn echtelijke redhlea gebruik te maken,
verontrustten zich de familieleden en de
belangstellende boren; slechts Bertrande
behield vertrouwen in haar echtgenoot. En
•weer een zestal jaren, verliepen pp dezelfde
wijze; de jonge echtelieden hadden den
leeftijd bereikt, waarop "de normale samen
leving tusschen man eri vrouWj niet vreemd
meer was, maar nog vertoonde Martin
geen neiging om zich als zoodanig1 te
ontpoppen. Zij vroegen de bijzonder© ge
nade der Kerk voor hun huwelijk, en in
do dogen, dat zij zich daartoe voorbereid
den, gebeurde het, da|t zij, op' een uit
stapje zijnde met ."-een ander echtpaar, door
een onweer werden overvallen, genoodzaakt
WerxUn nachtverblijf te zoeken in een
boerenwoning; en toen was het dat .Mar
tin het eerst in zjjn B,fertrainde ook Wer
kelijk zijn echtgenoot© zag. Het volgend
jaar Werd hun zoon, de kleine Sanxi, ge
boren. I
blaar nauwelijks gelukkig vader gewor
den, slechts weinige maanden deelheKbjend
aan dit geluk, was Martin Guerre plotse
ling verdwenen. Sommigen haiddén hem/ ge-
ziciV den z!ak opl den rug, den stok fin
de hand, den Weg naar Toulouse opgaande,
maar verder wist men van niets. Het
heette Wel, dait Martin zijn vader had ver-
toomd, dat hij hem enkele analen graan
had afgenomen en dat hij nu diens boos
heid ontvluchtte. Maar dat alleen kon de
reden niet zijn en mein kwam! al spoedig
tot de algemeen© overtuiging, dat' een ze
kere neigjng tot vagehondage, de behoefte
om vreemde landen te zien ©n, de 'dorst
naar avonturen hem' op Jeen onbekenden
Weg1 hadden geleid. Martin was, afkomstig
uit de Blaslosche lauden, en de eigenaar
dige aard dezer bewoners bracht men met
zijn .vertrek in verband. Hoe het zij, acht
lange- jaren bleef Martin Weg;zijn kind
IIP'
B'.
SSrf^.
-45$Sj*Ss .£^s*55&fc
'2?w
fM
