m
Zaterdag 16 Augustus 1924
De Kluizenaar van Far-End
bronchitis
Abdijsiroop
Wonden
Kloosterbalsem
Het einde der goede vormen.
v/to i -m^ t^'JiSfi^^rtv-»,
ht-v
$.j
ff
77"* Jaargang.
Ka. 17663
Intercomm. Tei. Na. 503 en 617.
BUREAUS LANGS HAVEN 141 (HOEK KORTE HAVEN),
Postrekening No. 693S2.
EERSTE BLAD.
Bi] ui kjrlichten» wetten ol verordeuin
gen voorgeschreven en andere officieel-
af en aankondigingen en kennis
gevingen van het Gemeentebestuur.
1 Hinderwet.
Burgemeester en Wethouders van Seine
dam, hebben bij hun besluit van 11 Aug
1924, het verzoek' van de N.V. SGHIEYEEM
om vergunning tot uitbreiding van de op
slagplaats van plantaardige oiiêa en vetten
en koopmansgoederen en de kuiperij op
het perceel aan de Havenstraat no. 21, ka
daster Sectie N, nos. 333 en 365, doo-r bij
plaatsing van een electromotor van. 2 P.K.,
drijvende een draaibank een slijpsteen, een
compressor en een droestank,
VERDAAGD;
aangezien het desbetreffend onderzoek' nog
niet is geëindigd.
Schiedam, 16 Augustus 1924.
1620/26
BUITENLAND.
De conferentie te Londen
De Duitschers hebben, niet ten. onreeEhe,
het gevoel, dat ze door Mac Donald en
Kellogg in den'steek zijn gelaten, terwijl
de bankiers, die hen bij den aanvang van
de Jüo-ndensclie conferentie steunden door
de ontruiming van het Ruhrgebied als voor
waarde voor hun medewerking stelden,
niets van zich laten boeren. Men begrijpt
te Berlijn heel goed, dat de Fransebe re
geering in een lastige positie verkeert, maar
ook het bestaan van bet kabinet Marx is
m gevaar, als de bezetting in bet Ruhrge-
bied nog geruimen tijd wordt gehandhaafd.
De te Bérlijn achter gebleven 'ministers
hebben Donderdagnacht de situatie bespro
ken. 's Nachts kreeg Marx een cijfertele
gram, waarvan de sleutel alleen, aan hem,
Stresemaun en Luther bekend "was en
waarin in bet kort liet standpunt van de
Duitsche regeering werd aangegeven. "Gis
termorgen kwam het eigenlijke antwoord,
dat uit 7000 woorden bestaat Die vertaling
nam heel wat tijd in beslag, zoodat eerst
tegen den avond Marx Mac Ronald den
inhoud kon meededen. Baarüa hadden "Se
Duitsche rijkskanselier en S .resemarm een
onderhoud met Herriot, Noliet, Clemente!
en Peytral, den Franschen minister van
binnenlandsche zaken, die gisteren te Lan
den is aangekomen.
©ver den inhoud van het Duitsche ant
woord is niets bekend. Na het onderhoud
tusscben de Duitsche en Eransdhe dele
gatie werd het volgende gemeenschappe
lijke communiqué uitgegeven: Heden, Vrij
dag, had van. 8 tot 10 uur- een bespreking
plaats tusschen Marx, Stresemaun, Her-
"riot, Nollet, elemental! en Peytral. Deze
bespreking geeft hoop op een gunstig re
sultaat.
'Het was onmogelijk iets meer te weten
te komen. Uit de lengte van het D;uitsche
antwpord leidt men af, fiat het voorstel
van Herriot aanvaard, noch verworpen
wordt, maar dat getracht wordt nog en
kele concessies los te krijgen.
Hedenmorgen zullen de besprekingen
worden voortgezet.
Gemeld wondt, dat gistermorgen de Ita-
liaansch© minister van financiën de Stefani
een bezoek heeft gebracht aan Herriot om
Ite tracihten hem er toe te bewegen nog
eenige concessies aan de Duitschers te
doen. Deze poging bleef zonder resultaat;
des namiddags herhaalde de Stefani zijn
bezoek, doch daarover is niets naders be
kend geworden.
Naar gistermiddag in kringen, die in
nauwe relatie met MaciDonald staan, werd
meegedeeld, hoopte de premier nog steeds,
dat hij hedenavond naar Schotland zal
kunnen vertrekken. Of hij die hoop nog had.
nadat het Duitsche antwoord hem bekend
was, wordt niet gemeld
Opmerkelijk is, hoeveel verzet er in
Quitscbland aan den dag treedt tegen bet
aanvaarden van Herri o I's voorwaarden.
Zelfs de Democratische pers, en in 't bi
zonder het Berl. Tagebl., adviseert de
eischen van de Fransche delegatie niet te
aanvaarden.
Diversen.
Een vólkjisoh cong.r.es.
Te Weimar wordt het eerste congres van
de nationaal-sociialistische vnjhe d^parfcij ge
houden. Op- den eersten dag heeft generaal
Ludandorft reeds een rede gehouden, waar
in hJij o.a. ook sp-rak over den mislukten
staatsgreep in Beieren op 9 November van
het vorige jaar. Rij meende, dat de voor
zienigheid hem heeft gespaard om, terwijl
Hitier gevangen zit, ais leidei- der volto-
schen te k'unaen optreden. Hij welkte alle
nauoiual-sooiaiistisciie en vohksche groe
pen, die de traditie van het oude leger
trouw willen blijven, tot samenwerking op.
Die publicist Gottfried Feder, due de
openingsrede hield zei o.a.: „Waji zijn hier
met gekomen om te stemmen, want wij zijn
geen democraten (applaus), wijl zijln hier
om kennis te nemen van de opvattingen
van hen die zich aan onze ziijde hebben
geschaard en om vervolgens te bepalen
welke politieke houding wijf in de toekomst
zulten aannemen".
De moordenaars van
Erzberger,
De politie te Boedapest beeft in de stad
en haar omgeving een onderzoek ingesteld
naar de moordenaars vans Erzheigjen. Te
Boefalok heeft men een Duitschei- gear
resteerd, die zich niet voldoende wist te
leg|itimeeren en in haiiden van.de justitie
is gesteld.
Bladen verboden.
Het te Dresden verschijnende communis
tische VolkslxlaLt en het te Chemnitz ver
schijnende communistische orgaan Pier
Ivampif zijn door de Saksische regeenng- tot
15 beptember verboden.
De staking in Poolsch
0 pp er-Silezië.
Hat bedrijfsradencongres van de Poolsche
vakvereemgingen van alle richtingen heeft
da uitspraak van het scheidsgerecht van
eergisteren met groote meerderheid aan
vaard en beslpten Maandag overal bef
wei-k te hervatten.
Lord Knollys.
Te Londen is op 86-jarigan leeftijd over
leden lord Knollys, die 4o jaar lang parti
culier secretaris was van het hoofd van
den Britschen staat, eerst van koningin Vic
toria, later van koning Edward en koning
George.
Het Britsch-Mextica.a.n.s.cüh.e
incident.
Het te Mexico (stad) verschijnende Mexi
caansche blad „El Universal" meldt, dat de
Mexicaansche regeering geweigerd heeft de
Britsche nota betreffende den moord op
jnevr. Evans, in ontvangst te nemen, zulks
op grond van het feit, dat de toon waarin
de nota is vervat „te krachtig" is.
De relletjes in Soedan.
De waarnemende Engalsche commissa
ris-generaal heeft bij eten waarnemenden
Egyplischen eerste-mimster krachtig verzet
aangeteekend tegen de gister verschenen
meedeeling van het Egyptische ministerie.
I door MARGARET PEDLER.
Geautoriseerde vertaling
van Wl Et PONT.
.14)
Er was niets en er zou ook nooit iets
rijn in Elisabeth, dat aan een zich-terug-
trekken deed, denken. Zij was één en al
glans en straling, als een groote, gloeiende
roos, die openbloeit.
Een deel van haar aantrekkingskracht
lag ongetwijfeld in haar houding tegen
over haar man en haar zoon. Zij .was nog
even romantisch' verliefd op majoor Dur
ward als 'n meisje van. nog geen twintig,
en zij aanbad Timi openlijk.
jMisschien en dat zou niet te ver
wonderen zijn had rij iets van bedor
ven vrouwtje, in zooverre, dat d& beide
ïnamaen haai' in elke gril haar rin gaven.
Toch was heL geen kleinzielige of moed
willige doorzetterij. Het was meer de sta
tige hoogheid van een koningin, en rij was
de vriendelijkheid zelf tegenover Sara.
iMaar dat Sara langzamerhand weer tot
ihet 'normale leven terugkeerde en haar
overspanne zenuwen tot rust kwamen, was
grootendeels te danken aan Tim; die zich
dadelijk tot haar aangetrokken voelde, zoo
ials hel iederen jongen man zou gaan, ,Üie
tonder hetzelfde dak -woont met' een aan-
trpkkeljyk persoontje van de angëre sexe. Hij
dat valschelijk de Engelsdie Hoepen toe
schrijft gescho ten to hebben op de l/etoogers
te Atbara.
Het oo romunis tische ge.
vaar in Bulgarije
'Het Bulgaarsche telegraaf-agentscliap
meldt: Den 12den heeft een,patrouille ten
Noorden van Doorgas 20 kisten revolvers
mei de bijbehoorende munitie, 10 kisten
met bommen en 40 met karabijnpaHoncn
ontdekt. De wapens en munitie zijn vah
Russische herkomst D|a regeering meent
de smokkelaars van deze wapenen bp het
spoor te zijn.
De zaak Matteoti.
Volgens belicht uit Rome is in de na
bijheid van de stad de jas van Matteoti
gevonden, doorboord door verscheidene
dolksteken.
De Spamjuarden ui
Marokko
Volgens een Spaansch officieel commu
niqué duiuden in de ooslebjke zóne in Ma
rokko de aanvallen van den vijand voort
De Spanjaarden verloren 14 man dnoden
of gek weisten: In de westelijke zóne werd
een blokhuis aangevallen, waarbij de Span-
jaaiden Lwee doodeu en een gewond:- kra
gen; de aanval werd afgeslagen. Volgens
de laatste berichten is de toestand van de
stellingen aan den benedenloop van de
Lau zeer oriliek. De dekking van een con-
vooi werd aangevallen en moest terug-
Lrekken; er moeten verscheidene do oden
en gewonden zijn.
De opstand in Afganista.n
Het Russisch telegraafagentscliap meldt,
dat in Afgamstan plotseling een nieuwen,
krach lagen ops land tegen den earner en zijn,
hervormingspolitiek is uitgebroken, welke
heimelijk door de Engelschen wordt, ge
steund. Deze bezorgen den opstandelingen
geld en wapens. Den laatsten tijd was do
positie van den earner zeer versterkt, zulks
in verband met de, door hem te Djirga
bijeengeroepen volksraad. Zulks was den
Engelschen agenten een doorn in het oog.
De opstandelingen- hebben Abdul Kerini
Lot kroonpretendent uilgeroepen, die zijn
heele leven in, Britsch-Indië in Engelschen
dienst heeft gestaan.
De verbinding tusscben Kaboel en de
regeeringslroepen is verbroken. Onder de
vreemdelingen heerscht 'een paniek
en andere borstaandoeningen
genezen met AKKER's
i .8
liad een genoegelijke manier om aan de
deur van Sara's zitkamer te verschijnen
met een vragend: „Hollo, mag ik binnen
komen voor een praatje?"
En na het toestemmende antwoord in-
ss'Lalleerde hij zich gewoonlijk op het haard
kleedje aan haar voeten en babbelde daar
over zijn eigen gedoe, zooals een broer met
zijn lievelingszuster zou doen, en met even
groote zekerheid, dat zijn confidenties met
sympathieke belangstelling zouden worden
beantwoord.
„Wat ga je nu eigenlijk met jezelf be
ginnen, Tim?" vroeg Sara op zekeren dag,
toen hij in zalig nietsdoen op het groote
berenvel voor den haard in haar kamer
lag, en tevreden, aan zijn geliefde oude
pijp trok,
„Mat ik met mezelf ga beginnen?" her
haalde .hq. „Mral bedoel je? Ik voel me
juist buitengewoon behagelijk hier", dit
met een blik van voldaanheid om zich
heen.
,Ik bedoel - wat ga je worden? Ga je
dan niet een of ander beroep kiezen
Tim zat ineens overeind, en nam Rjn
pijp uit den mond;
„Nee", zei hij kort.
„Maar waarom niet? Je kunt hier toch
niet altijd blijven rondlummelen en niets
doen. Ik dacht, dat je in dienst zoudt rijn
gegaan, net als je vader."
Zijn blauwe oogen kregen een Karde uit
drukking.
„Dat had ik ook gewild", zei hij knor
rig, Mn'aar moeder twou er niets van weten."
Sara voelde d® pijn in zijn plotseling ruwi
géworden topa,
(Van onzen Pari jee hen corxesploiiident).
(Nadro Jf'JWerboden)
Parijs, Augustus.
De hoffelijkheid is verdwenen, zoek ge
raakt ergens in de loopgraven. Misschien
dat ge nog een restje ervan vindt in de
provincie; in Pariijs, helaas, zoekt men
kaar tevergeefs. Die snelheidsziekte heeft
van de meeste Parijizenaars lomperds ge
maakt, die zich niet meer het oude lesje
van Lafontaine herinneren:
Rien ne sert de eourir,
li faut porlir point!
Het dient nergens toe, hard te loopen;
leert slechts op tijd te vertrekken. Op trjd
verirtklbken, wie doet dat nog?Alqjd
en alles op het laatsie nippertje, en dan
dringen en hollen zonder op znjrn mede-
menschen acht te geven' het brutale
recht van den sterkste.
De sport, geljk zij door de groote me
nigte wordt misvexs.aan, is er ook niet on
schuldig aan. In plaats van de discipline
in eerc te houden, welke er van de sport
moet uitgaan, loopt men elkander van de
beenen met een haastig en nonchalant ge
mompeld: „Pardon". Wie zoo iets zou dur
ven te doen in het stadion, zou worden
gediskwalificeerd en u-tgejouwjd, ja, bont
en blauw geslagen door het publiek. In
het maatschappelijk leven, in de groote stad,
schijnt het volmaakt geoorloofd te rijn, ja,
zelfs „bon ton".
Kracht en brutaalheid heerschen op
straat zoowel als in den strijd om het
bestaan. Men gebruikt de ellebogen om op
tijd. op bet bureau te komen, op tijd aai
den trein, op tijd aan hei dejeuner, en
om zich omhoog te wringen op den maat
schappetijken ladder. 'Het succes is voor
de intriganten, die een grooten mond op
zetten en niet aarzelen den mededinger een
trap op zijn teenen te geren om hem te
handicappen: De werkebjee begaafdheid, -t
ojirechte talent, die van nature schuchter
en bescheiden rijn, zij worden naar den
achtergrond gedrongen. „Dernokratie en
goddeloosheid", zooals de groote Bolland
gezegd heeft, doen het overige.
Het leven in de groote stad leidt on
willekeurig tot slechte manieren. Laat hij,
die op de vijfde verdieping van dc Galeries
Lafayette moet zijn, maai eens Wachten
tot alle dames een plaats in de lift hebben
gevonden. Over een week' slaat hij er nog,
en alleen zijn portefeuille is hem ontrold
In ondergrond-spoorweg, tram of autobus
is het hetzelfde. liet is vaak' onmogelijk,
hoffelijk te zijn. lij die in Parijs overal deze
deugd zou willen betrachten, zou een ko
mische roman-figuur worden, een droevig
{veroorzaakt door branden, snijder,
•of stooten. builen enïnsectenbeten
dadelijk behandelen met AKKER'#
„Maar waarom? Je zoudt een kranig of
ficier zijn, Tim". Zij keek met goedkeureni-
vriendelijken blik naar zijn hooge gestalte.
„Ik zou niets liever gewild hebben", zei
hij peinzend. „Ik had het heerlijk gevon
den. Maar moeder tobde er zoo vreeselrjk
over, wanneer ik maar even het idee op
wierp, daL ik het moest opgeven. Ik moet
inplaats daarvan een landeigenaar zijn; een
landjonker of een dergelijk soort knul."
„Maar dat kon tocih altijd later nog." t
Tim haalde de schouders op.
„Natuurlijk kon dat. Maar moeder wei
gerde absoluut mij naar de krijgsschool
et laten gaan. Dus tenzij er een oorlog
opduikt, en het ziet er 'niet naar uit alsof
daar- veel kans op is! kom ik gewoon
niet in aanmerking. Maar wanneer er ooit
oorlog komt, Sara", hij legde in vuur
rijn hand op haar knie „dan zweer ik,
dat ik een van de eersten zal zijn om mij
vrijwillig op te geven. Ik was een dwaas,
dat ik moeder toegaf op dit punt, maar
ze maakte zich' gewoon ziek erover, en
dat kon ik natuurlijk niet verdragen."
Sara vroeg zich verwondend af, waarom
mevrouw Durward tusschenbeide was ge
komen en haar zoon had afgehouden van
wat klaarblijkelijk rijn neiging was. Het
scheen zoo heel natuurlijk, dat hij, als
zoon van een officier, ook de carrière van
zijn vader had gekozen en bij het leger
was gegaan; inplaats daarvan zat hij zich
nu hier te verbijten in dezen achterhoek
van de wereld. In haar gedachten besloot
zij Ket onderwerp eens met Elisabeth aan
te vatten, zoodra de gelegenheid zichvoor-
deedji maar voor feet oogenblik wendde zij
belachelijke filmheld in den trant van
Charlie Chaplin. Stel u eens een Samuel
Pickwick voor in deze dr.ngende, jachten
de, sceptische wereldstad
Toch zou het nog te doen rijn, ook op
straat een „heer" te blijven. Maar het is
zoo gemakkelijk om het niet te rijn. Nie
mand is het, om u heen; en dan (ook
een groote factor) heer of niet heer, nie
mand merkt het; ge oogst geen dank of
lof in het eene geval, geen blaam in het
andere. De belooning ligt in u zeiven; in
uw gevoel van eigenwaarde dat bevredigd
is. Doch met voor ieder wiaegt dit op te
gen de materieele belooning, welke ge uit
het tekortschieten in beleefdheid halen kimt,
het 5 minuten eerder aan tafel zitten, als
ge honger hebt; het nog juist voor bet.
sluitingsuur aan de bankf komen, Zoodat
het u bespaard blijft morgen nog eens weer
er heen te gaan; het vinden van een zit
plaats, wanneer ge moe eu afgetobd rijit,
het halen van een trein en niet anderhalf
uur hoeven te wachten in het weinig gast
vrij! stationt
De Fransclie hoffelijkheid, vroeger spreek
woordelijk, vindt ge hier en daar nog bin
nenshuis, op straat mei kit ge niets er van.
Let eens op; in ©en autobus of metro of
café de conducteur overhandigt een
kaartje, de k'ellner een consumptie, zelden
of nooit hoort ge „als 't u blieft" of
„dank! je".
in de Meeding ziel ge eenzelfde non
chalantheid. Wat vroeger schaamteloos
lomp heette, is zelfs mode geworden; de
heeren honden in een scliouwburgzaaTden
hoed op en hun wandelstok! bij zichnie
mand peins! er meer over, dames voor te
laten gaan, en het aanbieden van een
plaats in overvolle tram of spoorwegcoupé
behoor! töf die „overdrevenheden", waar
voor de aanbieder vergo ei lijkend als 'n
boertje van buiten Word,, aangezien, zoo KJ
nietals een insolent hof maker WordI.
beschouwd. In een tamel.jk duur en sjiek
restaurant zag ik dezer dagen, toen 't nogal
warm weer was, een Keer rijn jas uit
trekken en' in zijn hemdsmouwen eten. (Ik
ken mensohen, die zich Zouden geneeren,
het bij hen thuis te doen).
Een typisch staakje, hoezeer'de monschen
den eerbied, \eisohuM;gJ aan rang verloren
hebben, zagen we in Versailles bij de pre
sidentsverkiezing. Bij den ingang voor de
afgevaardigden, senatoren en ministers ston
den twee zaalwachters opges.eld van den
Quai d'Orsay. Men moet zelf er bij ge
weest zijn, om zich' een voorstelling te var-
handig heL gesprek af van dit blijkbaar pijn
lijke onderwerp en stelde voor, dat Tim
haar zou vergezellen, naar Fallowdene, waar
zij een boodschap had aan heL postkantoor.
Hij s Leunde gretig toe, met een ruk van
rijn breed© schouders, alsof hij den on-
aangenamen las.1 van zijn gedachten wilde
afschudden.
Vanaf het venster van de zitkamer van
zijn vrouw keek majoor Durward het twee
tal na, toen ze den weg opgingen baar het
dorp. Die Lwee waren beste maatjes. Een
tevreden glimlach trok over zijn goedig ge
richt, toen zij den hoek omsloegen en uit
het gezicht verdwenen achter een perk met
heesters.
„Zou dat wat worden?" vroeg hij, zien
de dat Elisabeth's blik dezelfde richting
had gevolgd.
„Daar is nog niets van te zeggen", ant
woordde ze kalm. „Tim verbeeldt zich na
tuurlijk, dat hij verliefd is, daar twijfel
ik geen oogenblik aan; maar een jongen
van twee-en-twintig is altijd verliefd op de
helft van de meisjes, die hij ontmoet."
„Eb niet", verklaarde Geoffrey dadelijk
„Ik werd verliefd op jon, toen ik pas ne
gentien was en dat ,is nooit anders ge
worden."
Elisabeth' zond hem een bekoorlijken
glimlach toe.
„Misschien volgt Tim dan. jou voetstap
pen", veronderstelde zij rustig.
„Wel, zou je ennee ingenomen zijn?"
hield haar echtgenoot aan, met een hoofd
beweging in de richting, waarin Sara en
Tim verdwenen, waxen.
„Ik zal altijd ingenomen zijn met de
men van de walgelijke onheschofth'eid van
deze twee individuen. Geen Kamerlid, geen
minister kton passeeren, of deze beide sin-
leurs lanceerden een brutale opmerking,
eneen paar Senaatsleden, die naast
de deur stonden te praten, lachten hartelijk
om al die gezegden in pllaats van de boden
lot de orde te roepen. Opmerkingen als:
„Straks hoor je een knal, dan is 't ie ge
barsten" (toen de vice-president van de
Kamer, Minister van Marine, naar binnen
ging) hadden een geweldig succes.
"De soldaat, die zijn kapitein voorbij gaat
met een hoofdknikje; de conducteur, die
den stationschei gemoedelijk een klap op
den schouder geeft; de kellner ,die de
hand reikt aan een café-bezoekster; de
brievenbesteller, die den. directeur van hpt
postkantoor voorstelt samen „un coup de
blanc" "(een slok witten wrijn) te gaan
drinken; het zijn. straat-taoneeltjasi, welke
ge dagelijks ziet, ere Waarover niemand ïneer
zieh verbaast. Verbazen? Men verbaast
zich alleen nog maar, wanneer men zoo'n
aansteller, zoo'n satyr ontmoel, die in een
volle tram rijn plaats afstaat aan ecu
dame. Ik zelf, ik moet bekennen, dat ik
besloten ben het nooit Weer te p robee
ren, sedert een dame, aan wie ik deze be
leefdheid bewees, zich' beleedigd achtte.
Zij daclil ik geel'Ket u in tienen te
raden, en toch zweer ik op mijn eer,
dat het de waarheid is zij dacht, dat
ik haar aanzag voor een publieke vrouw.
Öp het Elysee eu op de diverse departe
menten hield men tot nu toe nog zooveel
mogelijk aan de goede vannen vast. Kwam
er een nieuwe bewindsman aan den Quai
d'Orsay, dan kregen eeist de boden in
structies in dezen trant: Nooit iemand
tot me toelaten; altijd zeggen, dab ik er
met ben; me nimmer storen tusschen twee
en vijf; nooit aan mijn papieren of pape
rassen komen, zelfs niet om stof af te
riemen
De nieuwe minister kwam op het depar
tement, handen in de zakken van zijn col
bertje, pijp in den mond; en eên bode
vroeg
Heidaar, vadertje, waar ga jij naar
toe?
Naar de kamer van den minister...
Ik ben de minister!
Toen werden de kamerbewaarders, bijeen
geroepen om. instructies tp ontvangen
Het eenige wat "ik vraag, dat jelui
goed mijn pijpen schoon, houden.
De heer Dumesnil, minister van Marine
in het kabinet Herriot, schandaliseert al
de oude. eerbiedwaardige ambtenaren en.
admiraals door overal zijn pijpje, met de
meest ordinaire caporal geshopt, uit te
kloppen. En ©en ander schandaal was het
in de pers, dat Herriot naar Engeland
vertrok in een grijs colbert-oostuum in
plaats van jacque-le of gekleede jas.
Moreau vroeg, toen rijn beide beenen op
het slagveld moesten geamputeerd (chito
roform kende men nog niet), om hem
voor de operatie een lekker pijpje te stop
pen, opdat hij zich! tijdens de behan
deling met zou vervelen. Maarschalk Focfe
rookte een pijp en was juist bezig het
zand uil zijn laarzen te schudden, toen de
Duitsche wapenslilstan d s-on derhandei aars
binnen kwamen.
Sinds FelLx Faure hebben we op het
Elysee niet meer die strikte kleedingvoox-
schriften zien naleven, welke zoo typisch
en ik mag wel zeggen zoo- goed
waren. Hier en daar hoort "men al mom
pelen, daf het eigenlijk „bespottelijk"1 is,
dal de voorzitter van Kamer en Senaat
in rok presidieeren. Het een houdt verband
met het ander. Pijpjes rookende ministers,
veiwaarloozing van het decorum, zij rijn
een direct/ gevolg van de onhoffelijkheid!
en pneerbied ighsul. Het is misschien heel
feodaal, jnaax het doet tnif vreemd, onaan
genaam aan: in een luxueusen LouisXVI-
salon aan den Quai d'Osay ©en mimaster
te rien, die „la pipe au hec" daar de
diplomaten ontvangt Men behoeft niet een
glad-gestreken hoveling te zijn. om hier
aan aanstoot te nemen.
vrouw, die Tim gelukkig maakt", antwoord
de zij eenvoudig.
Durward zweeg even; toen ging hij Weer
over tot een aanval.
„Zij is een mooi, lief meisje, vindt je
niet?"
„Sara? Bepaald mooi zou ik haar niet
noemen. Haar gezicht is te mager, en te
heftig, te scherp. Maar zij is een heel on
gewoon type, tnett een ets in fvit en zwart
en ze heeft iels buitengewoon aantrekke
lijks."
Het duurde verscheiden dagen eer Sara
het punt van Tim's beroep te pas kou bren
gen, maar ze slaagde erin op een middag,
toen zij en Elisabeth samen met de theei
zaten te wachten op de bedide mannen.
„Tim heeft al werkkring genoeg aan het
beh eeren van het landgoed", antwoordde
Elisabeth. „Hij kan tot op zekere hoogte
voor zijn vader optreden en hem. een groot
deel van |de noodzakelijke bezigheden uit
de hanid nemen."
Zij sprak met een groote beslistheid, die
het moeilijk maakte verder op het onder
werp door te gaan, maar Sara bleef vol
houden, denkend aan Tim's jonge oogen,
die plotseling zoo handig waren geworden.
„Het is jammer, dat hij niet hij het leger
kan gaan, hij zou het zoo dolgraag wil-
len", begon rij voorzichtig tastend.
Een eigenaardige verandering kwam plot
seling .over Elisabeth's gezicht. Het scheen,
Sara alsof een sluier neergedaald! was,
waarachter de ondoorgrondelijke oogen haai)
achterdochtig gadesloegen, klaar het ant
woord was luchtig, genoeg.
...J (Wordt vtrvotydji U
H
<fe{w f^
i i,
'v&r ■"<■-« - «A
Vt
*Sf
^§s ,J
T-l
£is£
KJJ^-w v
3C««w s&.v
Dtte Bourant Terst-hfjnt dngejtjh», mei nit-
iOn-k-ntü^ iuti ou rocatdageïi.
Prya per kwartaal i 2.iraaco per post
50. Prys pet week 15 cents Afzon
derlijke nummers 4 cents. Abonnementen
worden 'dagelijks aangenomen
Adrertentieo rooi net eeratroigend onm
mer moeten téói ell uni aen het Bureau
betorgd zyn s Aatetdeg* voor II uur
ten bepaalde plaate »to edtertentien
wordt niet gewaarborgd
CHIEDAK1SCHE CC URANT
Frfle der AdTertentiSn ran 1—5 icgolt
t L5D, ledeie regel meer O.SO; in het
Zaterdagnummet 1j regels t l.eO, ieder»
regel meer fO.'lfi. KecktneB f 0.7* pet regel
Incassokosten 5 ot:.: postkwilaoties 15 ets.
Tarieven van advertentiïn by abonnemenl
djn aan bet Bureau verkrijgbaar
Dagelijks worden Kleine Advertentiüu op
genomen k 11.por advertentie van hoogstens
80 woorden, ieder woord meer 10 cent, bij
vooruitbetaling aan het Bureau t* voldoen
s
SBH©
tV-Av
S?5.v3,löi.!
