Van alles wat.
l/v
HUMOR TTIT HET BUITENB.A.N D.
r<tïiteSt'
Dat bleef hem zelf een raadsel! Gelukkig
was de draagster van. den vergeten, naam
cok in de buurt en nu was het raadsel
gauw opgelost en de papieren wenden over
handigd.
En alles om zich heen vergetend, togen
ze, ge tweetjes, weer Voort, genietend hun
geluk met volle teugen...
Het overplanten van oogen
Naar de Russische bladen melden, zijn
door het Russische staats instituuuit voor
experimenteele biologie onder leiding van
professor Koltsof vcrscluEende uitstekend
geslaagd© proeven toet het ©Verplanten
van oogen (bij dieren) genomenaan blinde
dieren is door middel -van transplantatie
van oogen van gezonde dieren een volko
men normaal gezichtsvermogen verstrekt
Een assistente van prof Koltsof is naar
Weenen vertrokken, om medische en biolo
gische kringen aldaar met de resultaten der
proefnemingen in kennis te stellen.
Verder wordt medegedeeld, dat te Mos
kou op een li-tal proefajpen de verjongings
kuur van Steinaoh is toegepast, waarvan
in 13 gevallen, met Volledig succes.
De ontploffing te Otaru.
Omtrent de ramp te ötaira, .meldt de
Tunes nog rat Tokio
Te Otaru, waar Zaterdag de ontploffing
plaats had, werden tot nu 'toe 47 lijken
gevonden. Meer dan 400 personen weiden
gewond, waarvan 37 ernstig. Twaalf hospi
talen zijn vol gewonden. Een belangrijk
gedeelte van de stad is verwoest. Een
klein stoomschip is gezonken.
De oorzaak van de ontploffing kan niet
worden nagegaan, daar op cLe plaats, waar
de ontploffing plaats had, een krater is
gevormd van 40100 voet en 15 voet
diep .De eerste ontploffing had plaats op
een ponton, terwijl men bezig was daar
dynamiet le lossen. Acht drakers zoeken
naar lijken. Het schip Suho Maru, dat
de dynamiet vervoerde, werd beschadigd,
doch zonk niet. Veel rollend materieel is
vernield en de schade aan de spoorwegen
wordt geschat op 100.000 pond sterling. De
schade, die aan de stad is toegebracht,
wordt geraamd op 300.000 pond sterling»
Het weer is slecht en verhoogt hot lijden
van de velen, wier huizen vernield wer
den.
Los Anaeles, de gelukkigste stad
der uterdd
Bet lijkt wel of Los Angeles de geluk
kigste stad is van de heele wereld.
Minder dan een halve eeuw gele
den was het een stadje van 13.000 zielen.
San Francisco was toen reeds een groote
stad maar over Los Angeles- werd er heele-
rnaal niet gesproken. In 1920 was het nog
geen groot centrum; ongeveer 100000 in
woners.
Van toen af ging het echter vlugger; ja
tien jaar werd het bevolk:ngsdjfbr verdrie
voudigd. fn 1920 dm had men het .getal
o id S73 bereikt. Eind 1924 echter was de
bevolking dubbel zoo groot: l.tóO.OOO zie
len. Daarbij komen nog twee voorsteden
Long Reach (110.000) eh Pasadene (85.000)
zoodat daar in 't geheel een kleine twee
milhoen mensclien wonen, waar er volgens
de eerste volkstelling in 1S47 alles bij el
kaar nog geen 1500 woonden
Wat zijn de oorzaken van dien enoi-men
toeloop? Een correspondent van de Times
noemt er drie:
lo. De enorme, propaganda die over de
heele wereld voor Los Angeles wordt ge
maakt door middel van de Amer.kaansche
tilmen. Wie wool er niet, da; Charlie Chajv
hn, Mary Picfcford en zoovele andere be
roemdheden in Los Angeles werkten, er
wonen en er een bijna legendarisch leven
van luxe en genot leiden?
2e. Hel heerlijke klimaat. Alen heef„ or
zoowat 350 prachtige zonnige dagen per
jaar. Alen kan er vrijwel Lederen dag tennis
sen. Om den prijs van de steenkolen be
hoeft men er zich lieelemaal niet 'te bekom
meren. Toch is het er nooit zóó warm, dat
men zou weuschen ia oen fr.sscher streek
te wonen. Vooral is het heerlijk dat men in
een omtrek van enkele kilometers de .meest
denkbare verscheidenheid van natuujr en
zelfs van klimaat heeft. Wie een auto bezit
kan gemakkelijk op een middagje naar de
hooge bergen toeren, waar liet heerlijk
frisch is.
3e. De aantrekkingskracht van een zich
in enorm vlug tempo ontw.kkelead cem'irum
van economisch leven Het Pauamakauaal
heeft van Fan Pedro, de- haren ran Los
Die koffie smaakt zoo raar net chocola.
0, pardon meneer dan heb ik U bij ver
gissing de thee van iemand anders gegeven
(Passing Show)
De heer Jansen: Ik geloof dat ik appendicitis
fcrfjg.
Mewouw Jansen: 0, denk je? Nu, ik geloof
lat ik een nieuwe hoed krijg en jouw appendicitis
kan wachten. (Judge)
Ma laat zeggen, dat de laatste kalfslever die
U stuurde, heel goed was en of U er nog een van
betzelfde kalf wil sturen. (Mféj
Broer: Zeg zus, ik wou m'n vriend Smits
tan je voorstellen.
Zuster: Danst hjj goed?
Broer: 0, daar weet ik niet van Maar s'n
rader beeft een chocolade-fabriek, (Humorist)
Angeles, in een paar jaren tijüs de tweede
haven van het Ame-riikaamscbe vasteland ge
maakt. Verder is do grond er buitengewoon
vruchtbaar; ook hebben er zich' tallooze tui
niers gevestigd. Het Cal fornisch© fruit os
trouwens de heelo wereld, door voldoende
bekend. En dan: „the monies" de bioscoop-
industrie. Zij is samen met do vmchten-
jfcweekerij hot eerste liedrijf van die reus
achtige stad.
Natuurlijk zijn er ook, schaduwzijden aan
zulk een geprecipiteerde ontwikkeling ver
bonden. In West-Amerika spreekt men wol
eens over Los Angeles als over een. modern
Gornorrha waar men den heelen dag fuift,
moordt en steelt en dan er tusschendom-
even nog een film m elkaar zet. Zoo erg is
het vel niet Maar er gebeuren Wiel erge
dingen. Het feit, dat de bevolking zeer ge
mengd is, ook vela Japanners, CMneezen
en negens wonen er, maakt den toestand
natuurlijk niet beter, althans niet rustiger.
In November hadden er negen semsationtode
moorden plaats (furst class murders) terwijl
er slechts drie daders gearresteerd konden
worden. Gemiddeld telt men dr.o groote dief
sfallen met 'inbraak of geweldpleging1 per
dag r
Smokkelende dames
Tengevolge van „tips", door agenten in
Londen en Pm-ijs verstrekt aan de Ame
rikaanse! >e douane-autoiriteüten betreffende
iederen belangrijken aan- of verkoop vnn
juwcclcn, zijn in den laatsfen tijd verschei
dene pogingen tot binnensmokkelen van
kostbare edelgesteenten in de V S. ver
ijdeld, waarbij vooraanstaande society-
darncs betrokken bleken.
De douanebeambten geven toe, dat de
vernuftige methodes, door smfokkela-ars toe
gepast, betrapping vrijwel onmogelijk ma
ken, indien van te Voiron uit het buiten
land geen positieve simlicMingen wouden ont
vangen. In een pas voorgekomen geval
kon eerst na toepassing van X-s-tralen een
hoeveelheid diamant, ter waande van 20.000
p st., worden ontdekt in de holte schacht
van een veer, die do hoed van de sehoono.
smokkelaarster verslende.
De nieuwste „vangst" der New-Yarksclie
douane betreft mms. living Rloammgdale,
de vrouw van een rijken eigenaar van
warenhuizen; liaar prachtig collier paartan,
geschut op een waarde van 12000 poind,
wordt vastgehouden als waaiboig voor de
betaling van een boete van 25000 pond»
De douane erkent, dat de bediende, die
in Parijs de paraten, aan mrs Bloomingdale
verkocht, den naam van de koo-pster naar
New-York telegrafeerde. Toen de dame het
cellier niet aangaf, werd haar bagage zorg
vuldig onderzocht, en de paarden. ontdekt
Buitehkmdsche agenten, de dergelijke in
lichtingen aan de Amerikaansche douane
verstrekken, ontvangen, naai- beweerd woit,
een aanzienlijk percentage van de opgelegde
boeten.
t
(0)wtenvijl was het straaltje hoe langer hod
helderder gaan schijnen en hierdoor bemerkte
het klein® meisje op eens, hoe onooglijk zij zelf
en alles om haar heen er toch wel uitzag.
't Kind, sprong op, haalde water en zeep en
i>egon alles maar in d,e eerste plaats zichzelf
naar haar beste weten op te knappen.
Grootmoeder zag 't met welgevallen aan en
gaf goeden raad aan haar klein, ijverig meiské.
„Dat is een goed begin," zoo prees zij haar.
„We willen ld,us alles voortaan nu Gok knap
houden. En luister eens morgen sta ik op;
ik voel mij al zooveel beter en opgewekter
en dan help ik je, hoor!"
„Kom," sprak .Nieuwjaar zacht tot het zonne
straaltje, „zij zijn hier nu op den goeden wegj
ze hebben weer hoop en moed giekregen. Wij
moeten nu verder. Er is nog veel te doai en een
winterdag is maar kort. Als hij voorbij is, moet
je weer naar Aioeder Zon teragbeerendat heb
ik haar beloofd."
„Alaar als ik dan nog niet klaar ben met mijn
werk, kom ik morgen toch weer terug", zei, het
dappere zonnestraaltje, dat er nu niet meer zoo
verkleumd en Week uitzag als eerst.
Bet gleed verder en venter, totdat het een groot
lieerenhuis op de gracht had bereikt.
Nieuwjaar wees het eeri venster aan, dat hin
kend schooim ruiten had Heel gemakkelijk kon ons
zonnestraaltje er naar binnen gluren.
Wat zag 'l er dn deze kamer mooi, uitalles
zoo keurig in orde.
„Zou bier werk voor mij' te doen zijn?" vroeg
het zonnestraaltje zich' af; „t ziet er hier 'zoo1
heel anders uit dan in dat zoldervertrékje!"
Alaar meteen vernam het d midge booze stem
men. De deur vloog open en een jongen ,en eea
meisje kwamen met hoogroode gezichten naar b.n-
nen stormen. 1 j
Zij waren heel boos op elkaar; dat was duide
lijk te zien; met harde stemmen venveten, ze el
kaar iets't broertje scheen van 't zusje ongevraagd
een boek weggenomen te hébben.
't Zonnestraaltje gleed naar binnen en streek
hun bedarend langs de gloeiende wangen. Toan
bleef het rusten op '1 groote portret, dat op de
schrijftafel stond, de beeltenis van de moeder
der kinderen, die in den afgeloopcn herfst gestor
ven was. -
De twistenden hielden, terstond met kibbelen
op. Zij werden beiden door hetzelfde zonnestraaltje
beschenen en zagen h'et nu oofc op -Moeders por-
trest rustenhoe licht, Ixoei vriendelijk Zag
Moeder er uit.
Beschaamd keken broer en zus elkaar aan.
„Je mag 'tboefc best hebben", mompelde sus
teerlogen.
„Op een anderen keer zal Ik 'tje (wel eerst
Vragen", zei broer met een onverschillige stem,
die echter verraderlijk trildeEn -allebei keken
ze toen weer naar AÏoeder.
't Werd heel stil in do kamer.
„Kom", fluisterde Nieuwjaar tot "het zonne
straaltje, „'tgaat hier nu verder wel goed; -eft
is weer vrede en liefde in die hartjes gekomen.
AVjij moeten voort; er is nog veel te doen en de
dag is kort". 1
„Ik ben er blij om, dat er nog -veel te Jdoen
is", sprak ons zonnestraaltje, dat al veel krachtiger
was geworden, opgewekt, ,,'t Zial mij"1 eens benieu
wen, wat voor taak mlij nu wacht 1"
Bet gleed verder en venter, keek liter Ipens
even naar bonnen, gluurde daar Hoor 'tuenstér! en
gaf zóó, in 't voorbijgaan, overal -iets van jzijh
schijnsel 'at Hier wekte het medelijden op in de
harten en spoorde tot weldadigheid aan, daar wer
den vriendelijke gedachten wakker geroepen voor
eenzamen en ongelufcMgen, die door eigen schuld
zoo waren geworden. weer elders kregen jd©
planten in de vensterbank nieuwe groeikracht en
werden de huisdieren harig de hond strekte
zich behaaglijk brommend aan de voeten van zijn
haas uit en de poes knipte met de oogen tegen 'i
licht en begon te spinnen.zelfs de musschfenl
in de dakgoot vingen ec-n groet van 'L zonne
straaltje op en tjilpten met -Zoo blijf geluid, dat de
menschen tegen elkaar zeiden: „Nu, 'tjaair zet
toch wel goed in!"
Ons zonnestraaltje gleed verder en verder1, tot
dat het een kantoor had bereikt Br stond een
dichte blauwe hor voor het raam, dat Nieuwjaar
aanwees, doch h'et dappere straaltje, dat Wel door
't zware wolkengordijh had kunnen dringen, liet
zich door'zoo'n stuk gaas niet tegenhouden-
Eerst tuurde 'teven naar binnen.
Het zag een kale, ongezellige ruimte, waar eenige
lessenaars stonden. Aan één van deze de andere
waren onbezet - zat ©en oudachtig, norsch-uit
ziend, schraal mannetje met een kalotje op. Hij
had een groot vel papier voor zich, liggen en dikke
boeken vol cijfers. IJverig was bij aan 'treken-en,
niettegenstaande alle menschen op dezen dag vrijaf
hadden. Zijn kantoorpersoneel had ook vip, maar
hij gunde zichzelf niet de minste ontspanning.
De man was schatrijk, doch wilde steeds meer be
zitten en zat daarom van den vroegen morgen tot
den laten avond in zijn berekeningen verdiept,
terwijl hij ieder door zijn hebzudht en gierigheid
van zich afstiet.
Het zonnestraaltje was er eerst wiat verlegen
mee, hoe het hier zijn werk zou moeten aanvangen.
Gelukkig sprak Nieuwjaar het moed in.
„Ie behoeft immers niets bijzonders te doen
dat heb je hij die anderen -toch' ook niet
gedaan; je hebt er alleen maar licht en warmte
gebracht en dat ging vanzelf nietwaar?"
Toen werd ons zonnestraaltje zoo ópgewtefct en
vroolijk, dat het met volle kracht bij dien gierig,
aard naar binnen kwam en een breed© lichtstreep
op zijn papier vol cijfers tooverde.
Zonder op te zien, veegde de oude man er met
zijn linkerhand overheen, maar de lichtstreep li-dl
zich niet verjagen, Speeilsche lidhtpl-ekjes dartel
den nu ook over den lessenaar en schitterden In
de brilleglazen van den cijferaar. Ontevreden, over
deze stoornis sloeg hij er naar, maar de hdhit-
ptekjes weken niet terug en ^Waarlijk;
met een harden islag klapte Mj "ten laatste de
dikke boeken dicht; zóó was cijferen immers on
mogelijk: 1
Aleteen werd er schuchter aan de deur gelikt
en op zijn norsch „binnen" gluurde er een aardig
jong meisje om den hoek.
„Oom", sprak zij wat verlegen, „moeder en ik
dachten er op eens aan, hoe akelig alleen en on
gezellig u daar toch zit. U is in zoo lang niet bij
ons geweest Zoudt n iWilt I
toe, oom, kom u vandaag nu eens gezellig! bij onk,
net als heel vroeger,' toen u mog niet dit groote
kantoor hadt en zoo vreeselijre veel rekenen
pnoest?"
Smeékend keek 't eenvoudig gekleed©, vriende
lijke, blonde meisje den norsehen, ouden man
.aan; zelf geleek! Ze wel een zonnestraaltje
en jatoen voelde 'de grijsaard fop eens,
dat hij eenzaam en verlaten was, ongelukkig, niet
tegenstaande 51 Zijn geld en dat één straaltje zon
meer waard ds voor 'tmenschenhart, dan al jde
schatten der wereld.
„Kom", sprak Nieuwjaar zachtjes, „dat gaat 3fie;r
nu verder wel goed. "Wij moeten wieer voort!"
„O," zuchtte ons zonnestraaltje, „er is nog >,oo
veel, zoo heel veel te Idoem dat heb ik wel op
onzen tocht hierheen gezien en ik vilnd heit
heerlijk, maar eigenlijk is het onbegonnen werk
voor zoo'm klein, straaltje als ik ben! Wat toch
is l;et Weinige, (dat ik doen kan, vergeleken hij
het Vele, Waar ik immers nooit aan toe kan
komen?"
„Bekommer je (daar niet over," sprak Nieuw
jaar; „overal .Waar je je boodschap brengt, wor
den nieuw© zonnestraaltje gewekt, die op hun
beurt uitgaan, om licht en ■warmte en blijdschap
te verspreiden. Tit héb je nu toch' 'zooevea tsélS
kramen zien. Doe jij maar Wat je kunt; voor het
„doorgeven" wordt beuseh wel gezorgd!"
Deze gedachte deed ons zonnestraaltje goed
Blijmoedig volbracht hel zijn taak, totdat de wïn-
teodag ten «inde was. Toen keerde hét als een wel
vermoeid, maar toch innig gelukkig zonnekind!
terug naar- AÏoeder Zon.
.Ahsschietn heb je hol dappere zonne
straaltje, idat met Nieuwjaar mee is gekomen,
ook wél gezien en ben je nu al druk bezig door
tje ge vein wat bet je gebracht heeft'!
Dlat zou heerlijk vezen, want licht en warmte
kunnen we allemaal in dezen do|nkenön, konden
tijd wel gebruiken.
TWEE EENVOUDIGE GOOCHELTOEREN.
Geld uit een beurs nemen zonder die te openen.
Dit lijkt onmogelijk 'en toch is het een. heel een
voudig .kunstje. Vergeet daarbij niet Sdat de 'kunst
van den goochelaar voornamelijk uit bebJendigh© di
bestaat. Hij moet zljln toeschouwers in de verbeel-
(dsing brengen, dat zij Sets kien gebeuren, wat
toch eigenlijk niet door hem verricht wordt.
Die handigheid wordt e cl iter maar niet zóó ver
kregen. Zij veneisckt veel oefening. Elke goochel
toer moet zóó dikwijls geprobeerd Worden, tot men
hem met de grootste gemakkelijïdiei-d uiitvoert.
Voor het eerste kunstje moet je twee volkomen
gelijke beursjes hébben, J© laat er echter maar
één vaii zien en verzoekt iemand uit het gezel
schap daar een geldstuk in te doen en dan vóór
je op tafel te leggen.
Terwijl je dan aan een ander een hoedj vraagt,
■waarmee je de beurs Wilt bedekken, heb je ge
legenheid om de leege heuirs onbemerkt voor den
dag te halen en terwijl je al pratende - wfanit ©en
knap goochelaar moet onophóudelijk babbelen óm
de aandacht van zijn handen iaf te leiden den
hoed op tafefl legt, laat je de gevuld© beurs be.
hen'dig van de tafel aj glijden, zoodat zij op je
schoot valt en moffel je de leege er voor in de
plaats.
Om je fcuBSbgredp jzbovteel te meer bedekt jte
houden, kim je er één of andere onverwachte be-
jweging hij maken. b.v. plotseling naar boven kij
ken dan kijken je toeschouwers ook naar boven
en je hebt daardoor je handen meer vrij
Ren ander kunstje £ag ilkr, dat wep: Wait inge
wikkelder schijnt, maar toch even g-emakkjelijk is
voor hem of haar, die het weet.
Pxobeeren jullie jd.it ook ©ens handig te doéir,
Die goochelaar vroeg aan het gezielscluip een
rijksdaalder (geen zilverbon) en ©en kous. Hij
deed het geldstuk in de kous en vroeg iemand,
uit liet gezelschap, die meL een band -dicht 1U
willen trekken.
iDaaxnal hond hij zelfeven boven de plaats,
twiaar liét geldstidc zat, een. draad zóó stevig),
dat men duidelijk in de kous den ronden vorm
■van het geldstuk, zag. Toen legde hij er ©an hoéd
overheen -en wel zóó, dat heit éérst toégebo-nden
eiinid buiten den hoed en voor do toeschomvbrs
zichtbaar bleef.
Toein stak hij. !d,o hand onder den hoed en Vaar-
hjk, na eenigo o ogenblikken htelldl diij het geld
stuk ui. jdiö hoogte en de kous Was fot ieder si
verbazing leeg.
Hoe hij ctet aangelegd
Wel. hod eenvoudig.
D(e slimmerd Iiad het geldstuk niet in de keus
gedaan, maar stilletjes achtergehouden. De ron-
de vorm, dien de toeschouwers gezien hadden',
was niet de voim van het stuk geld.
Toen zij duchten, dat hij dit in de kous stak,
had liij een dun, doch stwig rond-gebogen ijzer-
idraud in da hand, dat de grootte liad van den
pmtiek van een rijksdaalder, terwijl één der uit
einden puntig was geslepen.
En toen hij nu de hand, Waaain hij dén rijks
daalder vast gereed1 Meld, ouder rlen hoisd stak,
pakto hij (fijt punR Welk© niji gemakkelijk door des
kous hejeu drukte, wiaarop het hem niet moeilijk
viel ex het ijzerdraad geheel uit tel trekken, het
geen Jdoor niemand uit het gezelschap opgemörkt
Werd- 1
Om op te (ossen.
VOOR GROOTERiEN.
1. Alrjtr geheel wtondit met 7 letters gesélueven
en noemt eau stad in Noord-Brabant
4, 5, 6, 7 is een deel van je gezicht.
1, 5, 7 is een huisdier.
2, 3 is een maat.
3, 5, 6, 7, 2, 6 is een stad in Engeland.
VOOR KLEINEREN.
-1. Zet in deze 16' vaikjes:
20 2D' 5Ei EL IE. 4K,
zóó, dat je van links naar rechts en van
boven naar beneden leest:
lo. i-eits, (dat zoet is en. -waarvan de meeste
1 kirildoren houden.
2o. iéts, (dat nergens gemist kan w'orden
3'o. een bijvoeglijknarainvoo-tii;. dat een
i mooi© eigenschap aanduidt.
4o. een jdjeel van een bloem. 1
I
vf
„0UTZ
In
Iv 7
I
..tij
