3
Raadselhoekje.
3P
II
MINETJE.
Een Half Dozijn Kinderen.
geen werk uit te geven aan de leden van
onze bonden, op te schorten met ten min
ste een week.
Dit lijkt ons de eenige weg om alsnog
te trachten een scherp en uit den aard
der zaak langdurig conflict te vermijden,
dat in zijn gevolgen sterk zou inwerken
op de bedrijfe verhouding en zeer zeker
ook voor uw firma's in elk geval eeu
groot nadeel zou beteekenen. Indien u
met deze gedachte zoudt kunnen meegaan,
zeggen wij u toe, de door ons voorbe
reide maatregelen op te schorten. .Hoewel
uw houding daarnj.ee niet in overeenstem
ming is, Willen wij alsnog aannemen, dat
hot niet uw bedoeling is, met opzet naai*
een conflict te drijven. Wij zouden het
op prijs stellen, indien u liet antwoord
op dezen brief ons heden, Vrijdag, vóór
4 uur zoudt willen doen toekomen.
Ernstig auto-ongeluk in Indtë
Familie hier te lande heeft bericht ont
vangen, dat de in Nederlandsch-Indië ver
toevende familie Drijver uit Den Haag door
een ernstig ongeluk is getroffen. De heer
en mevrouw Drijver en de moeder van den
heer Drijver zijn omgekomen, doordat de
auto, waarin zij gezeten waren, ondereen
trein geraakte. Een kind werd ernstig ge
kwetst. Het ongeluk had plaats In het
Djokjaksehe.
Er bestaat hoop, dat het kind in leven
zal blijven Ook de chauffeur is zeer
zwaar gewond.
De heer Drijver was tumemployé van
de onderneming Sindang Psitoe van de
Koloniale Bank.
De verduisteringen te Veenendaal
Donderdag had de rechter-commissalis te
Arnhem in verband met de gepleegde ver
duisteringen ten gemeentehui;'e te Vee
nendaal weer eenige personen in verhoor
opgeroepen; de gemeente-secretaris is aan
gehouden.
Een ongelukkige ral
Toen mevrouw1 Speenhoff, die met haar
echtgenoot en haar zoon deze week in
TuschinsH. te Amsterdam, optreedt het
theater wilde binnengaan, gleed zij
uit. De val was zoo ongelukkig, dat
mevr: Speenhoff haar been brak. Door den
Geneeskundigen Dienst werd zij naar het
Binnengasthuis vervoerd.
Post diefstal pan f 11 000
Gistermorgen werd op het hoofdpostkan
toor te Amsterdam bij het openen van een
geldtrommel van een der bijkantoren ont
dekt dat een gedeelte van den inhoud ont
brak. Bij nader onderzoek bleek, dat uit
den trommel een bedrag van circa ft4.000
was ontvreemd.
Dta ambtenaar, die belast was met het
l>e-l eer en de verzending van den betref-
femden trommel is spoorloos verdwenen.
Taxi-chauffeur: Uilskuiken, als die voetganger ar
niet geweest was, bad Je m*D spatbord eraf gereden cu
dan zou je eens wat beleefd nebben". (Judge.)
Boer: Wat in de wereld voeren Jullie hier uit, hè?
Nou, we wildon eens een pic-nic hebben zonder
mieren, spinnen, wespen en al die dingen, maar nu kom
Je alles weer verknoeien. (Judge.)
Houdt u van appels, juffrouw?
Nee, dank je.
Bewaart u ze dan even, dan ga ik er nog wat
halen (Humorist),
Kruiswoorden.
Ik dacht dat het misschien wel een plaats ran
dezen spoorweg kon zijn. Wanneer u me even alle sta
tions kunt voorlezen, dan konden we er wel komau,
*t ls maar een woord van vier letters en lang duren zal
het dus niet". (Punch.)
Het nelgekozen oogenblik waarop Mabel's aanstaande
te laat voor het eten. arriveert gedurende vaders tempe
ramentvolle oratie over gebrek aan stiptheid. (Judge)
Vrouw: Ben ik nu niet knap lieve? Ik heb dezen
hoed en mantel gekocht van overgespaard huishoudgeld.
Man: Maar wat z(jn dat voor rekeningen?
Vtouw 0, die zijn alleen maar van den bakker, den
kruidenier en den slager. (London Mail.)
Najdeir Weak, dat het outvrcMMhdie bedrag
nimmer in dén posttromhiel is gedaan. De
ambtenaar schijnt zich dus het groot© be.
drag, dat den Staal toebehoort, te hebben
toegeëigend. Hij is voortvluchtig'.
Oasverstikking
Terwijl ld© vrouw van den 76-jarige J
A. B. aan het Rj'nackerplcm te Rotter
dam, boodschappen, was gaan doen, heeft
in haar woning een. ernstig ongeval plaats
gehad. Toen zij thuis kwam, bemerkte
zij "een zeer scherpe gasluclit. Zij r waar
schuwde de politie en, deze vond in. de
keuken de 76-jarige echtgenoot van de
vrouw bewusteloos op een stoel zitten.
Vermoedelijk is de gasslang losgeraakt en
lieeft de man dit niet bemerkt. Geruhnen
tijd trachtte men. de levensgeesten Weeh
op te wekken, doch alle pogingen bleven
tevergeefs, jïlen dokter kon slechts den
dood eomstateeren.
Te Keulen is een familie van 4 perso
nen door gasvergiftiging in een woning
omgekomen. Nalatigheid zou oorzaak van
het ongeluk zij'n.
Een rooversdaad
Uit Madrid wordt gemeld, dat alle in
het Grand Hotel gel ageerde reizigers be
roofd zijn van al hun geld en juweel en,
nadat men hen eerst verdoofd had.
Een middel tegen de griep
Volgens liet Berliner Ta.gebla.tl. heeft een
DurMseh geneesheer een middel gevonden,
waarmede hij zeer goede resultaten in deai
strijd tegen de griep hoopt te bereiken.
Het middel zou het eerst in Japan, waar
alleen te Tokio en omstreken in twee
(weken tijds 4000 menschenlevens ten ge
volge van de heenscbeade griepeppdeanjg
te betreuren vielen, wordenn gebruikt.
Het offer der honden
Zoo we gemeld hebben, heerschte te No-
me in Alaska, een diphteritis-epidemie, DG
voorraad serum was spoedig uitgeput en
in Idit jaargetijde bestond geen andere ge
legenheid om den voorraad aan te vullen,
dan met een hondenslede, wat dan ook ge
schied is.
DG honden, die deze slede getrokken heb
ben dertien in aantal zijn bijlna alle
ovej-ieiden aan de gevolgen vain de koudw en
de uitputting. Die voorloopor van de hon
den moest door een woedenden sneeuw
storm zelf den weg vinden; want de be>-
stuurder van de slede was door sneeuw
blindheid buiten gevecht gesteld. Ook diezu
hond, Bal to, die al beroemd was om de
(diensten, dia hij aan Amundsen op Pool
reizen had bewezen, is bezweken.
Er komt nu voor Bal to een gedenk toeken
te Nome. Dat mag wel, want door het mee
gebrachte serum was de epidemie tot slaan
gebracht.
den aangericht van liet lekkerste spekz woerd en
de fijnsle kaaskorstjes, die men zich maar den
ken kan.
De volgende week had het huwelijk plaats. Het
nas een heele drukte. Bruinoogje-droeg een zijden
japon eir een sluier, welke beide zaken zij aan
het toovertasehje te denken had De Ekster, die
een paar verdiepingen hboger in den boom woont
dan de familie .Muis, voltrok ons huwefijk. Hij
zag er heel deftig uit en droeg zijn beste over
hemd. Ik had een rood jasje aan, met groen ge
voerd. Bruinoogjes sleep weid door? twee sprink
hanen vastgehouden. Natuurlijk had ik mijn snor
die ik evenals nuja staart weer terug Nad
netjes opgekamd.
YVitneusje was bruidsmeisje en Pieps bruids
jonker. Hij was geheel onder den indruk van de
plechtigheid.
Het spreekt vanzelf, dat de Hagedis ook op
de bruiloft kwam. Het Roodborstje, de Itups, de
F pin en het Konijn kwamen eveneens. Wjj hadden
de Eend, den Uil en Roodsnor niet uitgenoodigdj.
We hadden daarvoor onze redenen.
Zoo eindigden mijn avonturen dus nog heel
gelukkig.
EIN B' E
(Vervolg en Slot).
Na een paar dagen werd eerst het zwartje aan
een goede kennis gegeven, die veel van dieren
hield. Zij had veel last van muizen, en hoopte,
dat die weg zouden blijven, als zij roken, dat er
een poes in huis was. Ach, Wat liep Roes eerst
naar haar kleintje te zoeken, maar vinden kon
zij 't natuurlijk met en de week daarop verdween
de tweede naar onzen tuinman, waar 'took een
goed tehuis zou krijgen.
Nu bleven dus alleen Kittv, de oude poes, en
Minetje over. De laatste werd steeds mooier en
Sierlijker in haar bewegingen; als ik zat te hakten
en zij mijn kluwen te pakken kon krijgen, rolde
zij er nuide over den grond, off gaf het uederen
keer een duwtje met haar pootje, en dal deed ze
zoo aardig, dat iedereen er om lachen moest,
maar dan ging 't kluwen soms leelijk in de war.
Toen Mmetje drie maanden was, deed ik blaar
een rood halsbandje met een koperen belletje
aan, dat stond haar zoo lief op h'aar witte borstje,
maar ik wilde Wel, dat ik het maar niet gedaan
had, want dat is de oorzaak van haar dood ge
weest. Op een dag wa» Minetje weg en gingen We
haar oveiai zoeken, doch' konden haar nergens
vinden. Zjrj klauterde wel eens over de schut
tingen van de buren, maar kwam dan toch' al tred
weer vóór den avond terug, maar nu bleef zij
den heelen nacht Weg. Ik ging den anderen och
tend erg bedroefd naar school, en moest den h'ee-
len tijd aan Minetje denken, zioodat ik niet erg
goed oplette, en toen ik thuis kWam, was mijn.
eerste vraag naar Minetje, maar zij Was niet
teruggekomen.
Overal vroeg ik' bij de buren, of men blaar ook'
gezien had. maar iedereen gaf hetzelfde antwbord,
niemand "had het lieve diertje gezien, de laatste
dagen. 'Minetje Was weg en bleef weg, totdat
Met najaar -kwam en het loof van de boomen viel,
toen zag Jansje, onze dienstbode, op een och
tend, (oen zij branustoften uit de schuur ging
halen, en toevallig eens naar boven naar de lucht
keek, die er dreigend Uitzag, op eens iets in. één
van de boomen hangen en toen zij eens goed
keek, want ze begreep maar niet, wat "Ikon z'ijln,
was 'tonze 'Minetje.
"Waarschijnlijk was vrij, bij het klimmen in een
boom, met baar halsbandje aan een tak blijve,.
hangen, en had toen niet meer los kunnen komen,
znodat het arme diertje geslikt was.
Wat vond ik dat rreesélijfc, ik'heb er nog een
boelen tijd om gehuild en mij vast voorgenomen,
dat ik nooit meer een poes een halsbandje om
zou doen
ANNA K-.
Naar hiel Engelsch van B. FISHER.
Vrij bewerkt door 0. H.
HOOFDSTUK I
Moeders Besluit.
„Wat?!" riep mevrouw Graham met schelle
slem uit „Je wjlt de kinderen de kinderen van
mijn broei* na- c een openbare school zenden?"
„Ja, Catherine", antwoordde mevrouw Dane
kalm. „Het zal hun geen kwaad doen. H|et moet
een heel goede school zijn. Bovendien heb ik geen
keuze, omdat ik de dure school, waar de kinderen
lot nu toe waren, niet meer1 betalen kan. Eerst
heb ik ook nog gedacht aan verhuizen, maar wij
hebben met ons allen verscheiden slaapkamers
noodig en kunnen dus geen Idem Kuis huren. Het
beste zal daarom zijn een betalend logé te zoeken".
Mevrouw Graham keek nog verscbrikter dan
zij reeds deed.
Toen Zij eindelijk haar woorden weer kon vinden,
r: -p zij uit:
„Je'wilt dus kamers verhuren. O, als ik ooit
h.id kunnen denken, dat de weduwe van mij'n
bioeï* zóó iets doen zou. Héléne, kom toch' tot
andere gedachten".
„Het spijt mij, je te kwetsen, Catherine", ant-
wooidde mevrouw Dane op vriendelijk en, doeh be-
«J stten toon, „maar ik moet ons inkomen ver-
ïn-eideren en dit .lijkt mij de eenige manier om
gild te verdienen".
„In een klein achteraf plaatsje zou je goed-
koopei* kunnen. Wonen, voottal als je ons aanbod
vi tor de opvoeding van Paul en Kitty te zorgen,
aanneemt."
,,Ee doktor h'eeft gezegd, dat ik! voorloopig hier
moet blijven wonen, daar ik Kier weinig last van
b-.onrihitis heb".
„Sta, dan de beide'kinderen aan ons af. Henry
en ik willen je graag op die manier helpen en
zt hen de kinderen als de onzen aannemen, en
naar goede scholen sturen".
De jongste der beide dames schudde het hoofd.
Haar oogen watten vochtig, terwijl zij antwoordde:
„Het is heel, heel lief van jullie, Catherine,
en ik dank je uit den. grond van mijn hart yoor
het edelmoedige aanbod, maar ik kan het
niet- aannemen".
„Ook niet, als je bedenkt, dat het voor het
geluk van je kinderen is?"
„Ik geloof juist, dat hel hun geen geluk' brem
gen zal, wanneer zie van Kun moeder en hun
zusjes en „broertjes gescheiden Worden om een
opvoeding lekyijgeri, die ik den kinderen niet geven
kan en waardoor zij zullen vervreemden van hen,
die hun hel naast zijn".
„Je weigert dn»?'' i
„Dal moet ik wd; al neemt dit natuurlijk' niet
veg, dat ik het aanbod zeer op prijs' stel"
„Je zult nog wel eens berouW krijgen over je
besluit, Héléne."
„Dat hoop ik niet. Ik heb alles rijpelijk over
wogen en meen in Kei belang der kinderen te
handelen".
Kitty zal zich nooit thuis gevoelen op een
openbare school", zei mevrouw Graham nog.
„Ik geloof, dal het voor haar juist heel goed
zal zijn," hernam mevrouw Dane.
Op dit oogenblik kwam Lydia, haar oudste
dochtertje binnen.
„Tante Catherine en Oom Henry bieden mij aan,
Kitty en Paul op te voeden", zei zij. „maar
ik hoop, dat ik' niet zelfzuchtig ben ilk kan
geen van mijn kinderen missen".
„O nee", riep Lydia uit, „We moeten bij el
kaar blijVen"
Mevrouw Graham slond als een gekwetste ma
jesteit op.
„Je doet verkeert! door ons aanbod te weige
ren, Héléne", riep zij uit. „Natuurlijk trekken wij"1
nu de handen van je af. Zeg de kinderen van
mij goedendag."
Bedroefd zag mevrouw Dane haar schoonzuster
heengaan. t
HOOFDSTUK II.
Paul handelt ondoo rd ach.t.
De zes jeugdige Dane's waren een toonbeeld
van goede gezondheid. „Ons vro olijk half Do
zijntje", had meneer Dane ze dikwijls genoemd.
Lydia leek sprekend op haa'r moeder. Zij was
een deri.ien-ja.rige brunette, klein, voor haat* leef
tijd en dik.
Paul was twaalf en juist Lydia's tegenbeeld,
blond, lang en slank. Ook Was hij even ondooi-
daeht ais zijn oudste zusje zorgzaam was.
0[p hem volgde de tienjarige Kjtty, liet spre
kende evenbeeld van Laar gestorven vader,
van wien zlij ook het talent voor teekenen geërfd
had. Zij had onbeschrijfelijk veel van haar vader
gehouden.
Bob, die een jaar jonger* was dan Kjtty, Kart
van loeide ouders in zioh' Hij was meestal een
kalm baasje, maar wist altijd zóó precies Wat hij
wilde, dal hij zich niet gemakkelijk van een een-
rnaal opgevat plan Eet afbrengen.
Betty was zes en kleine Tom drie jaar. Beiden
waren vrooiijke kinderen en eigenlijk alleen rustig
wanneer züj sliepen.
Mevrouw Dan© ging altijd heel opten met haar
kinderen, om Zij vertelde hun dan ook van het
aanbod, dat Tante Catherine uit haar4 en Oom
Henry's naam gedaan hiad.
De kinderen praatten er nog druk' over. toen
er aan de voordeur gebeld Werd en Mina, het
dienstmeisje, even later Kei bezoek van een heter
aankondigde, die de kamers Wensohle te zien,
welke in .de plaatseüijkte courant Werden aaage
bodeis
„O, Moeder", ziei Lydia dadelijk, „u Koopt toch
zeker, dat de kamers Kem bevallen zuilen".
„Vervelend", riep Pa,ul uit, zoo dra züjh moeder
de deur deir zitkamer achter zich gesloten had. Ik
Koop, dat dien meneer de k'ametes niet bevallen.
Het zou vreeselijk zijn, als wte altijd een vireemde
in huis hadden".
„Maar na de paar eerste dagen zou liet geen
Meemde meer zijn," hernam Lydia. „En wte kun
nen hier onmogelijk blijven Wonen, als We geen
betalend logé in huis nemen".
„Uc zal in elk' geval;niei beleefd tegen hem
zijn", mompelde Paul nog.
Eiaarna ging hij de kamer uit, op do hielen ge
volgd door Bob, die een gitooOe vereering vóór
ziju ouder broertje had. In het volgend oogenblik
hoorde Lydia de twee jongens naar boven gaan.
Inlusschen stond mevrouw Diane baar bezoe
ker ,oen grijzen, ouden Keer te Woord en liet
hem de kamers zien.
„Mïjla dokter hoeft mij aangeraden hier nog min
stens een half jaar te blijven", zei meneer Holms
z.oo heel te hij.
„Ik zoek daarom geriefelijke kamers in een rus
tige omgevjng. Daar ik' veel van kinderen houd, is
uw jeugd geen bezwaar vooï me, te meer, daar
xk vermoed, dat h'et een w'elopgevoed troepje zijn
zal Ik ben op jhel oogenblik in Victoria hotel,
maar daar het hotelleven mij niet bevalt, zoek
ik zoo spoedig mogelijk kamers. Deze staan mij
zeer aan; ze zijn zonnig en zien er keurig en
gezellig uil. Wat is h'et uitzicht op liet park
hier mooi. Ik heb echter nog meer aanbiedingen
en ik wil die kamers eerst nog eveh. gaan zien.
Zo moeien echter al heel iets bijzonders zïjn, ate
ik er do voorkeur aan geven zal- Tot ziens, hoop
«ik, mevrouw"'.
Mevrouw Dane begon ho© langelj hoe meer hoop
te koesteren, dat Zij de Kamers aan den ouden
beer verhuren zou. Al pratende was z(ij' mei hem
de gang doorgeloopen. en liet ziij hem uit.
Buiten gekomen, wlilde hüj! juist zijn hoed weer
opzetten, tóen een felle lichtstraal, o pz'ijla oogen
gericht, hem plotseling zóó verblindde, dat hij
de treden del* stoep niet zag en zeker gevallen,
zou zijn, als mevrouw Dane hem niel juist ge
grepen had.
(Wordt vervolgd).
Oplossingen der Raadsels uit 't
vorige nummer.
VOOR GRDOTElREN.
1. Is do soeP Op en kan ik! gee>n bordje meer
krijgen? '(Po).
Hoe kwaaD U ER Ook om Wordt, 't helpt
toch nïels. (Duero).
Een vreemdeling booD ONtangs veel geld
voor ons huis. (Don).
0, je Ziet er Weer veE;L BEter uit Magda
(Elbe).
2 Cih'ristiaan, Tasch, Stans, rat, tin rus.
3 Koude, Kieo*K Koudekerk.
4 Spa, Top, A'ap, Topaas.
VOOR KREINEREN.
1. Rommel, Honimfel, Schommel.
2 Jan van WieLJE, Stond nog aliijd tó wachten.
(Lies'
Eiezë wtol kan ik alLEEN nog krijgen in KM
rooDt, IN Amtere kleuren was zij uftverkoch!.
(Lean en D'.na).
Hoe sNEJ.. LI Epen do beide mannen, voort
(NieRie)-
Zit Rees van DuM IN Anions club? (Mina).
