Aardbeien in de sneeuw!
rt
Gemengd Meuws.
HUMOR UIT HEIT BUITENLAND.
lismo, wat spr. wol wat vnetemU in do coram
klonk Wain die zijde.
De heer Dnei Bruin: Fu Verwijdt do
klcvo zich weer!
Do hcier Coll Da tiberen Yaln Vielzcn
en Boidous luebbfcln, bondon gezegd, dat do
hew Duikelaar zulke vers-taludigo opmerkin
gen heeft gbmaakl teh aanzien ran do an
nexatie. Spr. waarschuwt do tooien dat
niet te vod to doejn, want dat zou wél feend
gevaarlijk kunlnen wouden. Bdn m'onsdi ge
looft graag, dat hij verstandig is! En één
mah kan mot alles wietein!
Er is gesproken over dein uiispraak van
den Raad. Wat bedoelt «ton "daar eigen
lijk meo? "W,il nton dein motie in stemming
hraigein, terwijl do op één ma grootste frac
tie verklaard beeft nog jjeén meening to
hebben tón aanzfcn van' de annexatie'?
Het zal heel moeilijk zijn, over idezo
kwestie thans to stomMeln.
De heer Do Bruin: NVituuilijk!
Do heer Gofllé: Ilot is geen partij-
kweslto. Er kunlnen voor- ein tegenstanders
zijn fa de R.-K. fractie, in die dnr S.
A. P., de Chris L Hist en de A. 31 fi actie.
De hoer mr. Van Vol zdn En bij de
S. P.?
Do hoer Goïlé: Inderdaad is liet ook
mogelijk, dat daar geen eldtistenimigheij
'zon beslaan. Daaruit blijkt althate, dat er
in do S. P. mdnseben zijn, die er eén
moenilhg op naj houden.
D ©hoer Hinkelaar: Er zijn daar
echter niet zoo Intel veel ntónsehen.
(Wordt vervolgd).
Rijwielplaatjes.
Ruim 100 personen zijn Donderdag te
's-Ginveubage slachtoffer geworden van hun
nalatigheid door op de fiets te rijden zon
der dat deze voorzien was van 'n belasting-
plaatje. De belastingambtenaren hebben op
de drukke uren, ,n.i. tussciben Son 9 en
tusschen 1 en 2 controle uitgooefend op
Vier plaatsen van de stad. Er waren onder
de aangehoudenen, die het belastiingmeik
bijwijze van medaille droegen, of op andete
wijze aan hun Meeding) bevestigd hadden.
Dit iis krachtens de Ryvüelwet nïet vol
doende. (Het plaatje moet bevestigd zijih. aan
da (balhoofdbuis, den stuurstang of aan
de (bovenhuis, die horizontaal loopt, mits
in ibet laatste 'geval Mnnen een afstand
van 15 o.M. van het stuur.
■Ook jde gemeentepolitie nam een aantal
rijwielen in beslag. 1
Onder balen bedolven
De -expeditieknlecht F. v. E'. uóit' Rotter
dam was Donderdagmiddag behulpzaam bij
het afladen van balen kof&ie op bet terrein
van' de HollandAmerika Iijln aan de Lek
haven te Rotterdam. Plotseling kwam in de
hoog opgestapelde partiji balen, beweging
en voor hij terzijde kon spnnglen werd v.
E. onder een aantal balen bedolven. De
man, is per auto van den geneeskundigen
dtonlst naai- Piet ziekenhuis aan den Cool-
simgd veivoerd pvaar bij is opgenomen. Be
halve andere inwendige kneuzingen, heeft
liij een kolomfractuur opgeioopen.
Lijk opgehaald
Donderdagavond is bij,'do terreinen van
Thomsonjs liavanbediïjlf uit do Maashaven
te Rotterdam opgeviseht heli lijk van,1 een
tot m,u too onbekend man. ïïiet. lijk is naar
Croosw'ijk vervoerd. 1 i i i
O it oude tijden
In, het z.g. Valtbervcld to Odoom,, beeft
fmmmimssSÊé&m»,
Vjoeiiisdag do arbeider Sanders een gladden
sleenjen hamei- opgedolven.
De aardbeving in Luxemburg
Da aardbeving, die Dinsdagavond togén
middernacht in Luxemburg is gevoeld, Is
ook te UlAjel op het Bl-lgisch observatorium
geregistreerd.
Kolonel Bom (met verkeerde, ofschoon begrijpelijke opvat
ting van de toedracht der zaak): Wel. jou schurk schei
onmiddellijk uit, jou
Pietersen: M. .m..maar ik..ik.,k zoek al. .al. .alleen
Tn'n b. .b, .bril maar. (Humorist)
Vrouw: En, heb je wat geschoten? U
Man: Jawel.
Vrouw: Prachtig Zal ik het voor morgen aan 't diner
klam maken?
Man: Ik zou het niet doen. 't Is een drijver.
(Humorist)
To Gemmenich cm in d'e kalkgrc'eVeln
hoeft mien dol schekkyn, gevoeld. Deuren
en Vamen spiongon qpfe(i of sloegen dichl,
boeiden vLtón van iiqln slandaai-ds enz.
Ock te W&lcfcenratdt, to Vomers, in som
mige toeken vajn Luik en FanUda en to
Aarlen zijn do schokken gevoeld. Volgens!
hof observdtoriuSu motet liet dentram ge
legen bokbicm in Wies (falen, ongeveer 190
K.M. van hef observatorium De schokfa?|n
hebben ier|n mimmt geduurd
Eeliim-houdende petrolemn-lronnen
in Canada
Naar gemeld wordt is Do IngliavoolJ, ga-
legen op icInktJel mljilen van Toronto, de
ontÜeikk:|ng gedaan, Idat ter Imlium Voor-
kcuif in dé gasse|n, die ontwikknljd worden
door de bronben van ieqn met moor in ex-
ploitafia zijnd petroleuravtdd. Da capaciteit
vcor bolmmwimning is gioolcr dan ergens
amdlen-s i|n haf B-rilscbe rijk on avena art dio
van de hcLumboudielnldi i gasbronnen in
'Ltexas. Die Canatiieöscba bolinmwiniiing wond
oVargolatian aain da Hnivtersileit van Toron
to. Men Verwacht iec|n heliumprodnolie van
100.000 kub. Eng. voet per jaar.
Een vliegtocht Spanje—Zuid-Amerika.
Majoor Franca, de Spnansche vlieger,
zal binnenkort een vjudiL over den Oce
aan m'akcn Van Sovilh. naar Buenos Airort
Die begeleidende oorlogsschepen zulten uit
gerust worden m|efc spccialo instrumenten
Voor het laaugpVen van de sf,nurric[ii!lin|j
aan de vliegtuigen mjel iVelke zij mvoorli-
duren'do draadloo/.o verbinding zuliletr
sta a u. f
Tegen internationale üandie'en
Maandag bcginl to Fow.Yoik eon inter
nationale conferentie za,n polnitie.auloriteii-
ten dio ten doel heeft maatregelen !e be
ramen voor een gemeenschappelijk oplreden
begon internationale bandieten,
Aardschokken
ln die omgeving dei- Baai Van San Fran
cisco hebben lievige aaidsclbokken plaint's
gehad.
Rechter: Je bekent dus, die sigaren gestolen te hebben.
Kan je ook verzachtende omstandigheden aanvoeren?
Beklaagde: Jawel Edelachtbare. Rookt U er maat eens
een, - (Passing Show)
De verstrooide professor: Grappig toch, op zalke
vacantiedagen zie je mets dan glimlachende gezichten op
straat, - .(Judge)
Een rotsblok van 200-000 K G neergestort
Woensdag teven Voor zessen, toen de
meeste bewoners van bet dorp San Giu
seppe (In do republiek "San Marino noig
süiopen, brak, verooirzankl, clooir don jgro©
ton regenval, dea- Haatsite dagen, een 'roilB-
Mok van circa Twee honderd duizend kite
van dan derden top van hot Titaangebergite
af. Hol, kwam met donderend geiaas naar
beneden, moL ridb medesSeurend die pa
len van de teteotriscih'e gcilleidingen en ver-
saMfcnd© zich op do helling bevindend©
biiizen verpletterend. Eau lionjamig meisje
werd dood onder do puinbooipon gevon
den, onder dc zeer veil-e gewonden wa
ren er vijftien, die zwaai- letsel hekoauen
hadden.
jFee, ik vertel je wel. wat ik idenk. In een hoe-
ten) tijd heb ik niets gezegd ten ik Iieb al dien tijfJ
aan vader gedacht. Moeder stierf, toen ik nog
heel klein was en wij herinneren ons haar na
tuurlijk geien van beiden meer. Draai- wanneer is
vader gestorven,?"
'Er gloecl oen schaduw over hot blonde gezicht
van' iden jongen en bij fronste bedenkelijk zijn
wenkbrauwen.
„Dit weet ik niet", zei hij peinzend. „Ik lieb
het Grootmoeder al zoo dikwijls gevraagd, maar
zijl uil het n'ooit Vertollen. Hot is al heel lang
geleden, dat ik er haar het laatst naar vroeg,
wau't zij. keek zoo vreemd, dat ik het daarna niet
meer durfde".
.(Torn ik zal er Grootmoeder eens naar vragen.
Ik zou bet zoo heel graag willen' weten en nu wij
oudeir woiden, moeien we toch alles van onze
ouders weten"'.
^Vraag {Ix'et maar niet; je krijgt toch geen ant
woord. Grootmoeder zal er wiel gauw óverheen
praten".
,jlk wil hét toch eens probeeren. Tom, vanL
avon'd nog, als sij klaar is met strijken en «tijd beeft
om be luisteren".
Molly's lippen, namén een besliste uitdrukking
aan en Tom keek haar vol bewondering aan. ïltiji
was eeiiigszins verlegen van nabuur en spoedig
uit htet veld geslagen^ zo-odat Inji veroering voelde
voor aij'n zusje, dat zoo flink was.
HOOFDSTUK II.
Grootmoeder.
Het is meestal gemakkelijker je iels voor te ne
men dan het ten uitvoer te brengen. D,t ondervond
hlolly ook. 'Als, Grootm'edor het niet zóó diuk had
gehad, zou zij zich stelli.g afgevraagd hebben^
waarom het kind dien dag toch zoo stil was.
Tom was bezig zijn lessen te leeron en Molly
gaf Grootmoeder nu en dan een warm ijzer aan.
waarnh zij hst koude weer op het vuur zette. Di!
deed zij heel handig, rijt hield het warme ijker
dicht bij haai- gezichtje om tje voelen, of bet
wel héét gen'oeg was. Terwijl zij naar Grootmoe
ders bedrijvige handen keek, dacht' zij? steeds aan
da vraag, die zij haar na afloop der bezigheden
wilde doen. Mat duurden d.o vandaag bijzon
der lang.
'Aan het langste wachten komt echter een eind
en' de oude juffrouw Owten zette dan ook eindelijk
met een zucht van verlichting dfe strijkplank weg |en
legde leen stapel linnen in de mand.
„Klaar", zei ze.
Molly miet haar heldere kijkers, die anjders da
delijk alles begrepen, stond naar do mand te
staren. Tom legde echter onmiddellijk zijn boek
heer en riep, vroolijik.
„Dan gaan we, Grootmoeder", terwijl blij zij'n
pat varf den kapstok najn.
„O ja, natuurlijk, we moeten het nog wegbrengt
gen", zei D lolly.
,',Ja, hevo kind", klonk het nu van Grootmod
ders lippen. i,Ik heb nog nooit géhoord van een
manjd met waschgoed, die uït zichzelf naar zijln
plaats van, bestemming wandelde,, ofschoon dat
wel jheef gemakkelijk zoiu zijn'. Ga maar gauwj
mee, (M|plly",
23j z'ette haar ouden hoed op en de twee kin
deren gingen op pad Tom zingend en Molly
zwijgend- Haar broertje keek haar eens onderzoe
kend aan.
jjV'lel Molly?" vroeg hij, „wat scheelt er aan,?"
,j,lk denk er maar steeds over, Iioe ik liet Groot
moeder zal vragen; ik heb IioL al een paar keer
willen doen, maar 'l ts net, alsof de u-oorden
mij m de keel blijven steken".
„Ja, natuurlijk, clat bad ik je wel vooruit kunnen
zeggon. Maar het geeft mets, Grootmoeder zou
het je toch niet vertellen".
'Er heorschle een diep stilzwijgen. Tom dacht,
dat als het er op aankwam, meisjes toch ook
nïet veel, durfden, Èn Moly peinsde op een middel
waardooi zij haar broertje kon' toonon, dat zij
moediger was dan Iiij dacht
Zoo liepen' zij voort, met de mand tussclieii zich
in, n,u en dan van plaats verwisselend, als hun
vrachtje te zwaar werd of hun handen pijn be
gonnen te doen. Dje terugtocht was prettiger, of
schoon de wind in hun gezicht blies ion zi] Lui tem
adem geraakten,. Zij roken de zoute zee en deze
deted Molly het bloed naar bet gezicht slioomen.
Grootmoeder keek n|aar haar, toen zij het warme
kamertje binjnenkw-amen en een stroom frissohe
buitenlucht meebracht, terwijl de stemmen van
haar en Tom vroolijk door liet vertrek klonken.
jMlij hebben honger. Grootmoeder", zei Tom,
terwijl bij een dikke boterham nam. Molly at lang
zaam 'en scheen niet veel trek te hebben.
„Grootmoeder", vroeg zijl toen do tafel afge-
mrmd was, ..wanneer is vader gestoiven?"
Grootmoeder zette baar bril af en begon dien
aandachtig af te vegen. Zijr keek ontsteld en zag
er uit, alsof zi] n,iet wist, wat te antw-ooiden en
voor een lief ding wcnschte/ dat dc vraag nooit
gedaan was.
^En waaraan is hij gestorven?" vroeg Tom nu,
door Molly's durf aangestoken. In bet slechts
spaarzaam verlichte vertrek had Grootmoeders stem
een vreemden klank.
.'JWjaarom willen julLis dat welen?" vroeg zijl
.'„Omdat de meisjes op school er altijd m,aar
vragdn!", antwoordde jM°Uy>. m®0-" (ïa,1!- is bet 'zoo
gek, dat je lioolemaal njets leunt vertellen van
je eigen vader. Suze Hopkins zei laatst nog^ dat
Inj ieen slechte man was. Diat had haar moeder
haar verteld".
;;En wat zei jij toen?"
,'jDat 'Ai} het jokte en clat mlijn vader (veel beter
was dan cLe hare".
,',DIaar je weet niets van hom', kind".
„Dat is het juist, wat ik zelf later jook bedacbj,
Grootmoeder, en daaiom zou ik zoó Iieel graag
wat van hem willen hooren, ©n Tom ook, |is 't ru'at,
Tom?"
Zij zocht steun bij haar broertje,, die (blaar Üa,n
ook "niet in den steek Het.
„Mij moesten het toch digerüijk wal wetön'k
waagde Tom het to zeggen).
Grootmoeder zag het noodzakelijke hiervan in,
doch ier zïjia dingeto, dio zich al iheel (hioeilljk
vertollen laten en vooral dit onderwerp wdldo
zij 'maar het liefst onaangeroerd laten. Zijl "zette
haar bril weer op en zag twee belangstellende)*
veibitte gczlicbteU. Zij zelve was bleek en Me rim
pels in haar gelaat waren nog dieper dan gewoon
lijk, toen rij liaar band op Molly's schouder legde.
Luister eens Molly", zei zïji, „je vader iwas geen
goede man, Iioo naar ik bot ook vind, jullie dit te
moeten zeggen, jfllij was lui en zelfzuchtig en wat
Mj verdiende gal Mj voor zicjhizelfi uit. Eindelijk
verwaarloosde idj zijn vrouw- cn kinderen geheel.
Hoewel bij een flinke zeeman had kunnen 'zjjn,
wilde n|iemand hem in dienst nemen, omdat bij
nïet stevig Sn zij'n schoenen stond".
„Niet stevig in zijn schoenen?'' herhaalde Molly
en bet was baar aan te zien, |da,t zij d.o uitdrukking
ninel begreep.
"Fee", herbaalde Grootmoeder langzaam, „hiij
slonfd Jiiiet stevig in zijn schoenen. Iiij' hield te
veel van, de herborg en den drank".
,'iWas Iiij dan wél eens dronken?" vroeg Tom
verschrikt.
,',Maar ad to dikwijls helaas".
Molly wiord vuurrood, terwijl haar gezichtje een
booze uitdrukking aannam; Tom werd echter
spierwit. 1
„Arrnie vader", zei Idj. 1
,',En aim© moeder', voegde Grootmoeder er
aan toe.
„Ik wil nfels moer van hem Iiooren", zei Molly
ongeduldig-. i
.',L5jk ik op vader?" vioeg Tom.
.;'Feo jongen. Molly lijkt op hem en jij op je
Moeder".
„Ik vinfd het naar ge'noeg", zei Molly driftig.
Grooimoeder sprak verder,, eigenlijk meer in zich
zelf dan togen de kinderen.
jj/Hiif was een, flinke man, doch de drank maakt
ieman'd alttja ongelukkig. Dienk daaraan Tom, als
je ouder wordt."
Hiet lampje in, het verteek werd öauwcn, doch
een laatste straal verlichto Gi-ootaoedeis oud ge
zicht, waarop veel zorgen stonden to lezen.
élV&f waren, beiden nog heel jong, toon moeder
stierf", zoi Tom 'liefdevol, „en li hebt al dion
lijd voor on,s gezorgd".
anitwooidde Grootmoeclor, tenvaj't zij naar
baar handen keek. die door den arbeid vereelt
waren,.
Tom nttm er één van en Molly sta-eclc met haar
zachte, warme vin[gextjes over clo andere.
„Maar nju gaan wij voor u werken", zieï |zij
opgewekt.
„Ja w!ij beiden gaan nu voor u weiken", [riep
Tom1; jjTein, ik zal ermee beginnen, omdat ik ©en
man bein en ruim oen jaar oudor dan Molly".
Grootmoeders oogen straalden en zij1 waren nog
vochtig, toen, zij de kinderen goeden nacht
werischte.
'JHlst spijt mïj, dat ik het gevraagd heb, ik zou
bat liever njiet gedaan Iielbben"^ zei Molly, toon
zij alleen waren.
jEn we weten nog Anaar do belft", jfluisleiv
die Tom.
„Grootmoeder beeft ong niet gezegd, wanneer
hpjl gestorven is, misschien
.',(\Vlat misschien)?"
,)Fee, rnks", anlwoovde Tom kortaf. „Slaap
lekker".
(Wordt vervolgd).
Ou'dejaars-sprookjo
door DE RIM A'FNA.
(iérvolg en, Slotj.
,uIk licet kabouter H'jortelman, en mijln taak is
bot voor de pi an,ten to zorgen, die gedurende dén
koudon; fij'd, cliop in don grond, veilig slapen.
Zij mogen niet worden gestoord. Maar komaan. Ik
aal ja je vrijpostigheid vcrgeVeni. Vertel m!ij allies
teems". 1 i
.„'Jjfci-ie "op", riepen do roodborstjes en weg vlo
gen, zo. 'thosili m. alsof zé Zoggen ju ildcn, dal Inm
taak ïifli was (Vl'gedaan en dal ze Jicel tevreden
waren, over bun werk.
Liiosje vond 'Lwel een oogonblik naar, dal haar
kamoraadjes baar nu alleen liolen, maiir wöldrii
vergat zij 'tin baar ijver om Kabouter jWjoTtelman
toch maar goed alles te vertéllen' van moeder on
moeders zorgen.
Terwijl zij sprak, klaarden de navelen boo langer
Iioq moer op. Het winterzonnetje kwam Weer te
vooischijn cn do sneeuw schitterde weer opl ido
rotsen en op den grond.
M'iorLolmau doofde nu zijn lantaarntje.
Een, vonkje viel daarbij op de sneeuw. lOinwillc-
foeurig v-olgdo Liesje 'tmot haar blink en! een
kreet van' overgrooto verrassing onlsnapte haar
in( do sneeuw aan haar voeten ontdekte zo ccnigo
frischgroien|e, krachtige aan-dbeplanten, vol gfoote,
rijpe, donJkeiTOOcle vruchten.
Zij wist ujiot of zij waakte dan wel droomde.
Vol verrukking knielde I/jesja neer om ze goed to
bekijken.
,!,!W)aar do ttan'cn. die jo uit liefde voor jc moe-
dier {geschreid hebt, zij'n,' neeigedruppeld, is de
grond 'week geworden; dio tranen rijn er in door-
gedionigen, diep, heel diep', tot daar waar do plan
ton) slapen on zij hebben vermocht wat anders
sloclils de warme, krachtige zonnestralen kunnen
doen, zij hebben bet nieuwe loven gowelcl én
?iia knifd, zie hier de vracht: aardbdien (in do
snleeuw", zoo splrak Kabouter Wioitelm'an 'plodlitig.
Liesjo wilde haar dank slamielen,, maar toen zij
opkeek, was luj reeds verdwenen. Fog oven ondér-
scheiide ziiji liet tipje van zijn mosgroen mutsje
inj de rotsspleet,
jMeer dan verheugd verzamelde Tkuicl al de
vruchten In liaar schortje. Maar wat warren Ter
veel. ÏHioe zij ook plukte, steeds zag iz'ij weer meer
dere rijpe, prachtige aardbeien, in do sneeuw. Meu
ken met aien, dal er van geplukt was.
Eindelijk had ziji er zooveel als zij (naar bijl mo
gelijkheid kon dragen. Zoo licht en bl'ijl als een vo
geltje liep zij met haar kostbaren) schat door T
bosch. Liesjo wilde maar moteeii| naar do Mad
gaan om1 de zeldzame vruchten to verkoopon. >En
morgen wilde ze weer aardbeien jin d(o (Sneeuw pluk
ken! en overmorgen o, er waren ci' nog z,ooj
veel.1
Fog vooidal do korte Decemberdag ten einde
was, verkocht Liesje haar aardbeien voor lioogen
pp-tijs man den voornaamslen fraitliandelaar in de
s(ad. II|ij bestelde dadelijk een, nog veel grooteue
bez'en|ding voor liet Fieuwjaarstljner van den ko
ning on beloofcTo Liesjo een zak vol goudslukken1,
als zij helm die prompt op lijd nog z„ou kunnen
levoreh. f 1 i 11
Fu was or een einde aan allen nood. Moeder
kon [haar |scTiuld betalen, zij Jcon met Daar kim-
deien m 'Lhuisje blijFcn Woneïi on niemand van
ban h ad. 'meer gebrek aan voedsel of Weeding of
w-at plok. i
1 Spreekt vanzelf, dat grootmoeder ruimschoots
inj diezen zegen deelde én ook de goede rood
borstjes, die op Fieuwjaarsinorgeu, al wear vToolijk
tjdpiemtd in de vensterbank zaten, kregen een (to-
ven|lje, 'zoo Iwerlijk, als roodboisljcs Tm aar kun-
nten wbnschen.
j
*-=S2'>
Jm*
