mmm--
Schiedamsche Courant.
Met Dr. v. d. Sleen op reis.
Werkzaamheden in den
Volkstuin.
De Simulanten.
m
i
Rechtszalfeii.
HUMOR TJIT HET BUITENLiUSH).
w
<t||iri
TWEEDE BLAD
Zaterdag 10 Sept. 1927, He I8599j
XLVI.
•OVER EEN. RUBjBpRPLANTAGE
EN NOG WAT.
Iloog op ecu heRvoltopi ©en witte villa,
eon beg Moeiende roam voert naar do
portiek voor don ingang. Een luxueus in
terieur, taeiede jn|ahoniehoutan trap, groote
geriefelijke slaapkamer, badkamer met
warmt en kpu;d Water!! Dlat is de indruk
hls- wij 's avonds suriveeam biji 'dear ai-
recteur van oen groote rubberplanLago op
den terugweg mn 'Pieryar-lake.
Een rosse gloed door da slaapkamjemu-
anten, verraadt den naderenden zonsop
gang. .Gauw1 naar buiten op de veranda,
die rondom' ..het bujis loopt op de eei-ste
verdieping. Voor onze voetende keurig
aangelegdetuin, geurend in bet eerste
ochtendlicht en danrondom) den heuvel
top' oen golvende zoo van w'olken, aan'
den oenen kant zonder ©incte, boven hot
vlakke land, overgaande in den oceaan,
aan kant üpstujivend tegen hooge, scherpe
bergtoppen „niet perb|osch begroeid, var
doordringend 'in. de dalen, terugwijkend
voor do bergruggen. En daar achter een
goude.il gloed en even later dia zon zelve.
Eel kaatst de wolkenzee liet wtit tot grijs.
Nevelsluiers stijgen omhoog, donkere gja-|
ten ontstaan in de wolkenzee, die groe
ier en grooter warden cn binnen oen
kwartier beeft de zonnewarmte allo ne
velt en wol kon doen versmteJten. Bl(au,wi
straalt de hemelkoepel, donker grcien lig
gen de oeihosschen in de verte en don
ker groen 'ligt hetzelfde oerbosch omi don
heuvel. Maar daar beneden 'in het dal
staan kleine hoornen op lange rijten, .do
cene naast de andere. Bijl tienduizenden
telt de iai|biberpla.nter zijn melkkoetjes.
Wij genieten weer van onze badkamieu
cn vaste Waschtafel. Maar wanneer ge
den strop, uit een van beide trekt loopt
het wlater over don vloer, ov|eir don hei-
telden .steencn vloer, zooals overal in'
Indiër Afvoer is er niet, dps iriiankeert
ook tie ;W.Gk, maar er is een., zandbak,
naast het steeds aanwezige stilletje na
tuurlijk, miaar het is weer een groote
verbetering van dit o= zoo nuttig en toch
ook O zoo akelig instrument.
Uitstekend ontbijt. Djan den tuin in. Een
weelde vim bloemen. En vlinders. En .vlo
gels. Wat een kleumen, wat een leven.
En do tu,in overali direct grenzendaan
liet oorbosch, zöo dicht en ondoordring
baar als ge het Wen schei 1. of denken leunt.
Slechts één weg voert er door omlaag,
de autoweg van X% ïnpjl!' naar de rubber
tuinen.
Over de rpbbteirwin'aing zal-ik maar niet
schrijven, dat wieet ieder Hollandter. Maar
dat do wilde bloem! daar do passiebloem
is, dat w'as Weer iets om van te genie
ten I En interessant waxen do verhalen vair
den assistent, die opt een kleineren heuvel
top aan den rand der plantage woonde.
Toen wij den heuvel- opkwamen knalde
cr een schot. Een „krito", de giftige slang
van Indië kronkelde over het bleefcvleldja
achter liet. huis. Opt de verandah lagen
zwlaar kaliber kogelpatronen. Een zwarte
panther was nuj n." tw.ee dagotr achtereen
's nachts in de keuken komien scharrelen
En een dag of tien geleden bad' oen slangen
bezweerder niet minder dtan zes brilslangen
of cobra's aijit de heg omi den tuin te voor
schijn doen konten. Diezelfde vriend had er
3'gevangen in oen met slingjeaplanlen over
groeid boschje bij de directeujisbungidow,
waaromheen ik 's morgens vlinders bad ge
jaagd.
Een ifierkwiaardigo omgeving toch om
in te leven eat te wandelend Ra assistent
had een jong vropwlje, zoo nit de jazz-band
salons van Londen, dat, niets, kon,.dan
zich laten amiujseeron. Dja ntenschen waren
doodongelukkig. ü!e directeur, een sterke
jonge vent, vrijgezel mét een groote liefde
voor zijn tujn en vol interesse yjoor zijn
werk, had het er best.
Den volgenden morgen, Weer die vooras-,
rende w'olkenzeo, dan bet n-evelspel en bet
zichtbaarw'ordender plantage. Wijl trij'deri
er door omlaag. Overal; zijn do' tappers
en" tapsters bezig hot in halve cocosnoten
of ge vangen sap te verzamelen en naar de
fatriek te Mengen, Zo zijn vroolijk bij liet
'Werk, wimt zo verdienen goed en de baas
zorgt voor talles i wat zijn koelies noodig
heb ben.
Na de rubber eerst een stuk rijst en
coces-plantage oir dan de thee. Ook alweer
een eentonig gezicht nl dio rijen van meter-
hoóge struikjes in oneindig aantal heuvel
op- heuvel 'af, alleen opgevroolijkt dobr
de pluksters in m roode gewaden en
door een rijken mei met groote duin
roosachtige witte bloemen. Langs de beek
jes bamboe, langs walletjes prachtige fo
lies en nog heel wlat andore mooie bloemen.
Buis too nemlen wij den ouden mili
tairen weg Madura-Triv.and.rum; die sedert
het aanleggen van den spoorweg vrijwel
verlaten is en dwars door een flink stuk
oorwoud gaat. Eerst gaat liet langs een
breedo, wildbruisonde rivier, Wel een mijl
ot-vijf en toch. nergens een kansje
oih] er een foto van te maken, zoo dicht
is;do plantengroei langs weg cn oevers.
Groote hoornen, met klim- cn. slingerplanten
overdekt en dan een ondergroei met door
nig struikgewas, dat slechts zelden plaats
iaat voor wat gras. Alleen oen olifant kan
zich hierdoor werken cn schept daardoor
Meteen do piadon, waarlangs het andere
wild en ook do menscli zich' beweegt
Al ...spoedig zien wij1 zoo'n platgetrapte
strook van een meter breed. De auto stopt
en wij stappen ujt. Meteen tóen lievig ge
raas in do hoornen on twice groote apen,
waarschijnlijk Gibbons gaan er met lange
tuinizwaaien vandoor. .Wij loopcn oen eind
ver het pad op, maar als Wij dan op een
modderige pliok voetsporen van olifanten
Vinden, wordt hot ons een heeljö pngezetlig. 1
Wij zullen nog even] omj den volgenden'
bocht zien, wiant deze paden kronkelen el
lendig en het hooge gjras aan weerskanten
belet allo jujitzicht. Op den boclit weer tal
rijke sporen van' oude dieren ien ook een
van een jong. En dit laatste zoo verscll, dat
liet wlater er nog in sijpelde.
Voort gaat w.eer de wagen. Gemiscldoos
glijden wij ïn talloozen bochten een helling
taf. Plotseling. t drie retuizendieren mid
den op den wég. Twee Mannetjes olifanten
en een kleiner wijfje. Het wijfje schrikt en
begint lie tronilpetten, terwijl het zich tegen
het grootste mannetje aandrukt. De temmen
knarsen en de wagen staat |s til. Metoen
springt do mlakout of wiel bestuurder van de
grootste olifair, over op het wijfje en b,remgt
het tot kalmte. Djo dieren worden van den
weg afgebracht en >v5j passeeren. Het is na
melijk r ds geraden zeer voorzichtig
zijn; ook met tamme olifanten, omdat
de dieren schrikachtig zijn en dan in hun
angst door hunne groote kracht heel' wat
kwiaad kunnenn aanrichten.
Nog driemaal' ontmoeten wij tamme oli
fanten, die daar in het oerbosch kostbare
houtsoorten helpen vellen en vervoeren.
Prachtig wloest is do plantengroei, maar
geen wild dier laat zich zien. Ann den
rand van het b'oscli, wOar de rijstvelden
weer beginnen, zien wij nog het huisje
van oen boombewoner een meter of 8
van den grond in een teakhout!oom. Maar
do familie is niet thuis en heeft blijkbaar
de trapt rateegenomen.
Dan gaa t bet w'eer langs palm tuinen
en rijstvelden1, langs groote warin.gjiUs met
luchtwortels van een meter omtrek en
groote velden suikerriet, naar liet beken-
do Parassala terug.
Br. Wc G. N. v. d. SLEE.N.
Nog fis liet zomier an stoat oinza siieu-tui'rt
iui voBen bloei, mlaar Ides dagtöa wondert,
reeds, aanmerkelijk korter ton htelriinnteirelnl
onls eir atan fdiat bot straks wleieir herfst eri
Winter woiflit. Djataroml is bot noodig om
rijtffig oniao mpiaitregjefen te imomleln. Zoor voo-r-
ztem We idfa dahlia's- van. iduideilijke otkptof-
fai wpjarop naalmi of kfeur ön hoogtes ver-
mdld wondt opclfalt we iaö ook Uoinider bloe-
men Wit efiktatildfea- kUanelut hoMtdtetn. Ooft
vaste planitan: welke zijn uitgtebiloejitt dliietnialni
vain leem ieti;qnie|t voorzien te zfiiin; hielt ïs
atnldans bijna niet mogelijk idia sooutem uit
elkander te houden daar- bet bovenaatiidsch
geideielita sitiaks gleliielal a,fslp|rft, iWanniear
men fdjaju. straks deagefijko vasiia plalnteii
wét schsemranj of vteü-plantein Icliietnit mie|a toch
te weitan wtdke soort" miew olnkter haimlhln
heeft opdalt ook nfiiewwa manfilautingejn in
verband miiet kifetur en hooglte naar he
li oorein Icun'nan woltjdte|a Uitgevoerd. Allé
lUtgiebloefiida bloennéiu on' vemd'oiidta blialde-
ren enstengels wadden öVe|n|als onkruid
zorgvuilldig uit dien siertuiin venvijdart. Wo
trachten het zoo langl mogelijk joiner te
houldlen, |in Idletn' siiartu'in. Diilt is ook zeer
goed tnogelijk ent vooral Id'aar wapir men
plaats reseawieieirdie voor tde najaarshiloldilors
weOke nu in Moeiii zijiU of konilen. Redls
bloeten' Hfeletnauan, SoJüdaigot eln> ehkéitd
HorÈatasltera, noawel' van laaitslglenoeimldta d|3
groote massa nog moot koimien. Aniemtoiau
jalponica lis nu ook mlooi en vporal op
zounlige plaateöa' ziaea' rijk bloeiend'. Mooi
fis illiains ook RUdbeclria Newnianinli mat
haar goddgete straal bloeimlen mot donke-1
l.-iairt. (Roze plant belaft vaak 'ta tijden vati
droogte dlaar haaf worteilè niet diiep g'aan.
In verb|a,nld daarmidda is bet weinschelijk
zo nliot in Ida volte zon aan te ptalnJfcn»
maar zoo mlogeilijfc itn] half scliafduw. Iloog-
grocltenldö lata najaatrsbloeaietis zijn: Hdlian-
thus sipau'cifolliiis oant zonWebloienni mlet dub
bele bloiament, rutiimj I21 M. hoog en Pyt
reitliruimi utlliginosum: mot laakefe wittabloö-
mion pirn!. l^ 'M. boog -.Vota dé vefo 1-
jarige zaaibloeanen zijin 'Sn bet laitö najaar
voorail hnooii: Cosmea hipinnatai, GalJiopsis
Mcolar, AntuTliioumi (teenWetnbekkon), Ta
ntes (ARikatneai), Trapacolhimi (O; I. kers),
Helianthus nnUuns (1-jarige 'zdninJebloenr),
Ztinnioj, ia. a. iMön Iteeft des keus genoieig,
onr jte sier tuin! tot in bat latte najaar een
vroolijk UUWzien te \reiscJiaffeiii,,
Poging tot doodslag
Voor 'de Rotterdamscbe rechtbank h'eeft
terecht gestaan do 46-jarige losse werk
man 'G. |W. A. R., gedetineerd, wien ten-
laste wordt gelegd: „dat hij op of om-
streets ,3 Augustus "1927 ter uitvoering
van zijn voornemen, Frederika Jansen, ge.
scheiden vrouw van "G. v. Brakel, opzet
telijk "van het toren to berooirei-, althans
opzettelijk, na met dat'oogmerk een groot
en scherp broodmes hij' zich te "hebben
gestoken, gewelddadig, met dat mes twee
maal, althans eeas, naar haar lieeft ge
stoken 'ten hoogte van haar buik, zijnde
zijn voorgenomen misdrijf van doodslag,
althans vaa zware mishandeling, althans
van zijn voornemen daartoe niet voltooid,
alleen ten gevolge van de van zijn wil
onafhankelijke omstandigheid, dat meerge-
noemden Jansen bij "de eorste steek een
weinig zijwaarts naar rechts schoof, waar
door hij, verdachte, haar met dat mes
en zij vervolgens zich omdraaide om weg
te loopen, waardoor hij, verdachte, baar
slechts een. snede toebracht in Kaar mantel
met het mes in haar zitvlak raakte, althans
meergenoemde Jansen aan dé haar toege
brachte verwondingen, althans verwonding,
niet is overleden, althans haar daardoor
geen zwaar lichamelijk letsel werd toege
bracht; subsidiair ter zake, dat bij op
plaats en tijd gemeld Frederika Jansen, ge
scheiden vrouw van Gerrit Brakel, hoeft
mishandeld, door haar opzettelijk geweld
dadig met oen mes cemige, althans een
slag of stoot, toe te brengen."
D,e verdediger, mtr. F. Groenebooun, vroeg,
alvorens het O. M. do dagvaarding had
voorgelezen, nietig verklaring van de (hier
boven in extenso vermelde-) dagvaarding,
Ie', omdat zij onbegrijpelijk is, 2e. dat
de ''omstandigheid van des daders wil on
afhankelijk, waardoor de poging niet vol
voerd kon worden, niet duidelijk uit deze
dagvaarding aan den dag treed. Naar plei
ters meerling kan 'dus op deze dagvaar
ding geen recht worden gedaan.
Pleiter vroeg, indien de rechtbank tot nie
tigverklaring mochtconciudeoren, verdacli-
tos onmiddellijke invrijheidsteMing.
Het '0. M.j vertegenwoordigd door tor.
J. S. Loke, presisteorde bij de dagvaar
ding.
'Op een vraag var. den president, zeide
verdachte wel degelijk, te hebben begre
pen waai" hij terecht moet staan.
De president tot den verdediger: Uw
cliënt heeft het wel begrepen.
Na raadkamer verklaarde de rechtbank
de bezwaren van den. verdediger onge
grond.
Verdachte bekende. Hij was altijd goed
geweest voor de vrouw, maar zvj wilde
niet meer met hem leven. Op den der
den Augustus, toen zo op weg Was naar
den huisbaas om! voor zichzelf een nieuwe
wening te hurein, had hij een broodmes
meegenomen en op het Baschpolderplein
naar haar gestoken. Na een "bpmcrkiiiig
van den verdediger zeide verdachte zich
zelf ook to hebben WBlen van kant ma
ken.
Do president: Ja, u hebt liaar wel een
steek gegeven, maar u zelf niètl
Getuige Jansen, zeide, dait verdacJitoniiR
kon weten, dat zij over hot Boschpolder-
pifèin zou komen. Hij liiakl haar gevraagd
weer goetl te worden en daarop liaid zJd
geen antwoord gegeven. De woindielp IMb-
ten Met veel pijn gedaan. Getuigd is zelfs
niet onlder dokters handen geweest. Ver
dachte heeft haar nooit bedreigd, ook niet
voor bij' retor haar stak. Een paar dage'nj
tevoren hajrl hij' getracht de hand aan zich-
zN f te slaan. Vroeger beeft bij: letens gezegd
Er Kollen moigen twee lijken zijn!
Getuige CoversSpruyt hakl het drama
op liet Bosclipoillderplein zich' 'zien afspelen.
•Zé heeft gezien, 'dat verdachte M4 mies
uit haar kloeten haalde, en daarna, nog-1
miaiite een stekende beweging1 maaktó. De
dader is weggd-bopon.
Getgige Teienwis:'da Bied heeft ©vten
enes luut teirugtreklicai valn ltet mies gezien
en ook den tweedon steiek.
Heit O. M, achtte het aan een gelukkig
toeval to "danken idat deze daad gcWn/
enisitigo gevolgen heeft gehakl. Er zijn voor
verêlacbto eanige vorzachlieiiidlei omstandig-
licden.
Vteidiachite ji& ai eens mteer, voor tem
vcrnTogeusdcillot in aanraking met de ju
stntie geweest, Eüsch Wegens poging tot
doodslaig 1 jaar on G maanden gevan'go-
niisMraf. - i
Mr. Groenebooun1, de vewdeüUgeir, was van;
oorileol, dat hier ten hoogste mishand©-
ting heeft plajajs geliaicli. Van- leen voo-niemlelp
oni met liet aulas dei vrouw tei lijf te gaan!
is niets koanan vast to staan. De oni:
mooting op het Bosehpolleirpl-ean was toe
vallig. .Pleiter ging do voorgeschiedenis van
het geval nat, vernachte was van zijn vrouw,
geiscJieiideu ein ha|d bij: tfe aanbieding, va|p
zijn request om scheiding aan dein presi
dent der rechtbank de'zei vrouw Jansénl
ontmoicit. De wcrieuiicJftloozen waiidn hR
eens geworden, hij: liaid nog eien spaar-,
duitje van f300 en verdiende den got;d
loon,.Do vrouw verwaarloosde! oclitar zijn
g'eziin en tóen. alles'op was, kwam er dop
kostganger tin liuis. Voida-chto is door de
vorhonkliing %ia,n do vrouw tof diein ko,st-
gamger fin opgewoniilicin toiesla|nid geraakt,
en 'heeft in dien toestand li-et ML g>
pl-eegd. Mr. Groeneiljooimi vroeg vrijspraak
op 'grond van het foiit, dat van opzet liter
geen sprak© is, subsidiair den voorwaar
delijke verooi'diedling.
dat' niet, want de zenuwen' waren hém.
'de baas.
„AJs ijè niet blijft liggen, sla ik je dood",
riep do persoon, liem meor slagen met' hot
stuk hout toebrengend.
Vervolgens deed de inbreker do deur der
bedstede dicht- Tioor een kier van de deur
bemerkte do Vléjarige, dat de inbreker uit
do linnenkast eon lade baalde én vervtóli-
gens do kast zelve voor de depr der bed
stede plaatste.
„Ileh je. geld?"' vroeg do inbreker.
„Neen"', riep 'do bewoner.
„Waar leef e da;r van?"
„Ik leef van do paar kippen die ik bob"'.
Hierna ging do inbreker aan liet zoeken,
ook in do la der tafel, cn daar vond hij
'snians portemonnaie met f38.
„Je geld lioh ik al'", riep de dief. „Waar
is je horloge?"
„Ik heb geen horloge", riep de bewoner,
„Dat is wel waar. Ik. hoor liet tikken".
„Neen, ik heb geen "horloge"', hield Gc
bewoner vol, hoewol bij er wel een. had;
het zat in zijn vest. Geld had hij; ook, maar
het lag onder d-e bedstede, die de .inbre
ker zelf had afgesloten.
De thans 72.arige landbouwer, bij' wien
zes jaren geleden ook ingebroken; werd,
verklaarde verder dat toen do inbreiketr klaar
was met liet zoeken naar geld, deze naar
do hangkast ging. Daar ontstak hij. ben lu
cifer. Vervolgens hoorde de bewoner hem
op den vloer rommelen en een; lucifer nan-
sclhrappen. Een ©ogenblik later zag hij dooi
de naden van de bedstededeur ©anf -vuur-
liriht. Niels meor hooiend, werkte de be
woner zich uit 'de to-dsledo en. bluscihto hij
de vlammen, die een tafellioog stonden) mot
een Kalven.' emmer water. De vlammen woéd
den h. papier en kloereif, die do "inbreker
vermoedelijk ctp een Koop bijeen gelegd
liaid.
Verdachte die ook verdacht wordt van
een vroeger gepleegde inbraak in een; café
en die drie jaar -geleden door den, Kinder
rechter werd veroordeeld, ontkende met op
zet brand te hebben wilton stichten, llij be
weerde de inbraak te hebben equeogd om
dat zijn meisje moeder worden, moest.
Het O. M. t*ir. Reüingli, vroeg schorsing
der zaak teneinde een onderzoek maar ver-
dachtes geestvermogens te kunuert tloeu in
stellen.
Mr. K. W. SaJzwann, de verdediger, sloot
zich bij dit verzoek aan. 1
Na. hl raadkamer te zijn geweest, besloot
do leditbank het gevraagde onderzoek lo
doen instellen, zoo-dat de zaak naar den
roehterelornmissaris werd terugverwezen.
Een gevaarlijk heerschap.
Voor do Vierde Earner der ■Anisfc-rd.am-
sciho Redhtbank heeft tereelrtgestaan een
20-jarige boerenaihoider, beklaagd van dief
stal niet geweldpleging hij' nacht
De verdachte verschafte zich in den nacht
van 4 op 5 Juli 'door het kippenhok,
waarvan hij vermoedel ijk een plan had atf-
geln-oken ,toegaarg tot oen woning in den
Noordcr IJpokler, bewoond door "den; des
tijds 71-jarigcn landbouwer G. Katmeraat.
De bewoner, die do woning destijds al
leen bewoando thans slaapt hij. 'elders --
had zich op Zaterdagavond tien uur naar
bed begeven. Die deur der bedstede had hij
open laten staan. Voor tte deur dor kamer
had hij een stoel geplaatst en opi dien stoel
had hij zijfii goed gegooid. Licht brandde
er 's nachts niet.
Nadat hij gemimen tijd geslapen had.
hoorde hij gerucht; hij luisterde even, dodh
hoorde niets meer; sliep weer in en ward
weer wakker. Hij zag toen dat de deur der
bedstede dicht gedaan was. Toen hij do
deur opende, kreeg hij, de peer dér lamp
togen liet hoofd cn "lo-en iliji vervolgens
naar den persoon, die zich i-iij de kamer be
vond, 'greep ontving hij mot een, stuk hout
een kla.pi op do hand. f
De 71.-jarige wilde schreeuwen, maar kon
jBHpti-
De photograaf„Nu liefste, niet zoo bezorgd kijken 1"
(Judge).
Pob'tie-agenf„U reed 70 K.M. per uur, meneer."
Bestuurder (fluisterend),,Mnak er 90 van, ik probeer
hem het ding te verkooper (Punch).
..Daar zeg je wat I Ik word heesch alteen van bet luis-
toren naar hem." (Life).
Bezoeker van een afgelegen hotel„Wat zijn uw "oor
waarden voor een week
Directeur: ,,Wel, eh, dat weet fk eigenlijk niet*
Bezoeker: „Wat, weet u uw eigen prijzen niet?"
Directeur,.Ja riet u, er ia hier nog nooit te mand een
week geblexen.'1 (Paaring Show).
Gravin dr. Marfa. Polrowna Petschonkioa,
of, zooals de boeren haar noemen, do iPet-
sclionkin-sche, die reeds meer dan tien
jaren baar Komoêpptischo praktijk uitoefent,
houdt spreekuur op oen warmen zomer
dag in baar woning.
!0;pj de tafel voor li-aar slaat een ho-
moeop-atisch medicijn-kistje, ligt een bo-
uioëopaliscb Irandbioek, liggen rekeningen
van de. hornoëopatiscbe apotheek.
Aan den m:,uir Kan gen in gouden lijstjes
do nrieven van den oen of anderen iPe-
terimrgschen iio'raoëopaath, volgens Marfa
van oen zeer beroemd, zelfs groot man;
eveneens do beeltenis van don priester
Ari,starch, aan wien zij haar redding dankt,
n.l. do .bevrijding der schadelijke allopa
thie en de erkenning der waarheid.
In de voorkamer wachten de patiënten,
grootendeals hoeren.
P'jna allen rijn, op uitzondering van
o..kolen, blootsvoets, omdat de doklores ge
last heeft do stinkende schoenen huilen
te laten staan.
•Marfa Petrowna hoeft reeds tien patiën
ten afgewerkt, roept nu den elfden bin
nen:
„Gawriia Grusdjl"
De deur gaat open en in plaats 'van Ga
wriia treedt de buurman van de dokto-res
het vertrek binnen, een verarmd landeige
naar, een klein, oud mannetje met zwakke
oogen, met op "zijn hoofd een muts met
ronden rand. Hij zeic rijn stok in den
hoek, loopt op 'de doktoires loc en zinkt
Öp de knieën.
„"Wat doet n, wat doet u nu, Ivusj.ma
Kusjmilsch I" roept de vrouw uit, geheel
ontdaan cn vuurrood, „om 'shameis wil!"
„Zoolang ik leef, sta ik niet'meer op,"
prevelt 'de ander, de lippen op Kaar hand
drukkend.
„Het gnnsche volk moet zien, hoe ik
voor u neerkniel, voor u, onzo schuts
engel, voor u, weldoenster van het men-
scholijk gbslacht. Het moet hot z-icn. Yóór
do hanuhartigo fee,- die mij het loven ge
schonken heeft, den waaraclitigon weg
hooft leeren zien en mijn sceptischen- zin
opklaarde, vóór die -"ft-ouw werp ik "'mij
niet alleen ter aarde, maar ga ik door
do vlammen. 0, gij wonderbare doktoros,
moeder der armen en weozen, ik hen weder
om gezond geworden; ik be-_ opsesta.'.i,
o, gij toovenaiesl"
„Dat dat stemt me heel ge
lukkig," prevelt de gravin, door de vreugd
lievig blozend.
„Het is prettig dit te mogen vernemen...
ga zitten, alsjeblieft. Den vorigen Dinsdag
was u nog zoo lied ziekt"
„Ja, heel erg ziek; als ik eraan (enig
denk, krijg ik het benauwd!" antwoordde
de ander,'op oen stool plaats nemend.
„In alle licliaanisdccüen en. organen
huisde de rheumatick. AcJit jaren lang heb
ik geleden, geen rast kunneri vinden... Noch
bij dag, noch bij nacht, mijn groote wel
doenster. Ik heb inij door doktoren laten
behandelen, ik heb profossoren geconsul
teerd, modderbaden genomen en water uit
allerlei bronnen gedronken; afl'les, al-les heb
ik beproefd. Mijn licelo vermogen is er
toren hebben me niet' anders dan nadeel
DER
/-as
-Sfe-C-'SK--
VÜïzSgZB'aissie-
fyrKgSsi»
„De moeilijkheid met Piet is, dai ie altijd en eeuwig
het woord wil hebben."
