HET FEEST
door t
C. E. DIE LILLE HOGERWAARD.
Saai' Knor, liot varken, roept verrast:
Wol hel> ik v;m mijn leven,
'k Wordt uitgenoodigd op het feest,
D|at Hek, do hond, zal geven.
Ito invitatie luidt: 'tis lieuseh
Uiu op diner te komen.
I)|aarna te dansencharleston, step,
Wie had dat kunnen droomen?
Ito kippen, eenden, iedereen
Zal op het feest verschijnen;
Ito haan natuurlijk, en de poes,
Behalve dan haar kleinen.
't Is waar, voor druisen ben 'k wat dik
En niet zoo lieel erg lenig,
Maarhet diner lacht mij wel toe,
Dat lijkt me juist zoo eeuig.
Ik neem de invitatio aan,
Ben voor 't diner to vinden,
Wordt er daarna gedanst- Welnu,
Hu knor ik: Lieve vrinden.
Ik mag dat dansen wel eens zien,
Zit gaarne toe te kijken
En vraag me onderhand dan af.
Op wie 'kzou willen lijken.
Ito avond van het feest breekt aan;
In 'troso ons Saartje,
Ha r (liaar geborsteld, keurig glad,
En fraai gekruld haar staartje.
'11 uer is heerlijk en royaal.
(leen ei tul komt aan de gangen.
Kom zegt de gastheer wit? zou nu
Kaar 'tdansen niet verlangen?
1 Ito paartjes vormen zioli heel snel,
Muis muzikant gaat spelen,
)p do viool. Geen enk'le gast
Zal zich op 'thai vervelen.
Ons Saartje vindt al da,t gedraaf
1 Wel leuk om naar te kijken.
Maar denkt ze neen, ik wil töeh niet
Op een van jullie lijken.
lo bent me allen veel te dun.
En dan zoo weinig deftig.
Zoo zou 'k niet willen zijn knort Saar;
i Ilaar staart beweegt zich heftig.
1 Gelukkig hen 'k gteu spring-in-'t-veld,
Maar op «n top een „dame",
Als ik zoo lastig springen kon,
Diui was dat geen reclame.
Al voor den hoer, want mager zijn
Mag sommigen dan lijken,
—■Als ik liet was, zou niemand meer
Kaar mij zelfs willen kijken.
Met geen op 'terf wil 'kruilen lus;
'k Ben met mijn lot tevreden
Misschien, toen 'kjong was niet, maar och,
Dfcit is al lang geleden.
Bij 't afscheid dankt Saar gastheer en
Gastvrouw voor het genoegen;
Buigt diep voor Hek en gemalin,
Die op het feest haar vroegen.
