J
KIND E R - B L A D
Schiedamsche Courant.
ANNEXATIE.
Werkzaamheden in den
^oikstiiin.
2jU.s "verteld..
SCHIEDAMSCHE COURANT
De Leeuwenhorst.
TWEEDE BLAD
Zateraas '9 November 1927. So. Ib659
I.'
Er is weer eens een knuppel geworpen
iii den politieleen eu gemeentelijken hoe
derhof, on dies is er een gekakel opge-
gegaan, waaraan vooreerst nog wel geen
eind zal komen. Het aantal gave eieren,
dat we zullen repen; zalaan het spek
takel niet geëvetnrediigd zijn.
Burgemeester en Wethouders van Rot
terdam zijn ditmaal de daders, en daar
door de verwekkers van het gekakel.
Hun voorstel aan den Gemeen fconiall van
13 September j.l. is het, da;t de geinioe-
deren in beweging gebracht heeft. „Op
grand van het vorenstaande hebben wij
dan ook de eer Uwe Vergadering voor te
stellen te besluiten ons te machtigen aan
Gedeputeerde Staten dezer Provincie te
verzoeken het -noodigo te deen ter voor
bereiding van een grenswijziging dezer Ge
meente in dezen zin, dat daaraan wor
den toegevoegd de gemeenten Per nis, Hoog
vliet, IJssmnonde, IliUegorsLwrg, Scliie-
broak, Overschie, Schiedam en Vlaaidmgen
en doelen van de geinteentdn Poortegaal,
Rhoon, Barepdrecht, Ridderkerk!, Krimpen
aan de Lék, Krimpen aan den IJssel, Ca-
pelie aan den IJssel, Kothei en Viaa.Klin.ger-
Ambacht, oen en ander ais aangegeven op
de bij dit voorstel behoarende kaart."
En bekijken we dan die kaart, dan zien
we een groote schildpad uitgebeeld in bet
centrum van de provincie Zuid-Holland,
welke schildpad in de toekomst, krijgt bet
Rotterdamscho gemeentebestuur zijn zin,
zal aangeven het grond gebied van do ge
meente Rotterdam.
liet duizelt ons zoo'n beetje, als we
die lange lijst van gemeenten lezen, die
geheel of gedeeltelijk bestemd zijn om to
worden opgeslokt cn het is waarlijk geen
wonder da,t menige eerzame ziel de schrik
om het hart is geslagen. De reacties drier-
van zijn dan ook niet uitgebleven, en
triscb van de lever bobben do pretesten
weerklonken togen bet sno-.xl bedrijf, dat
Rotterdam zoo maar, mir nichts dirnidits,
wil plegen.
Het is allemaal niet on-inlercssa'nl, maar
toch moet liet beter worden geacht ook
dit onderwerp kalm, nuchter en zakelijk
te bekijken, en zoodoende langs den weg
van logica en overweging tot een con
clusie te komen.
Deze kalmte 'kkui ook zonder oonig be
zwaar betracht worden, want er isheusch
nog geen haast bij' 't werk. Het eersbq
gerecht staat nog slechts Ie vuur, en het
zal een heele maaltijd, worden, die ons
voorgezet wondt.
Burg. en Weill, van Rotterdam hebben
nu aan den Gemeenteraad voorgesteld om
Gedeputeerde Staten van Zuid-Holland fc
verzoeken het noodige te doen ter voor
bereiding van do door ben gewenschte
grenswijziging.
Het eerste, dat nu dus gebeuren gaat,
is een behandeling in den. Rotefdamscben
gemeenteraad van dit voorstel, aan welke
behandeling, naar besloten is, bespreking
in de afdeel ingen van den Raaid za! voor
afgaan.
Ook hier is men zelfs nog niet aan toe,
want tot wooi enkele dagen vermeide da
Rdamsche gemeenteraad, zich nog in de on
volprezen welsprekendheid zijner leden, üie
volgens de regelen der parlementaire en
politieke Jsjunst en overeenkomstig de meer
en mieer gebruiikelijlkte opvattingen op do
meest breedvoerig© manier aan 't debat-
teeren zijn geweest over de voorgestelde
gernfentenegrooting voor 1928, die zie aan
't eind run. den woordenvloed met.algo-
me-ene stemmen hebben aangenomen.
Thans volgt een onvermijdelijke .peiiodia
van rust onn weer wat op verhaal te,komen,
alvorens do leden elkaar ia de afdwalingen,
zullen ontmoeten voor da gedachten-.en;
woordenwisselingen ov«r het gneriswij-
zigingsvoorstel. f
Hiervan verschijnt een plecbLig rapport
waarop Burg. en W©th. een niet minder
plechtig schriftelijk antwoord, uitbrengen,
en eerst dan is bat onderwerp rijp voor
openbare behandeling in den Raad
Stel nu eens het vrijwel ondankbare
geval, dat de Raad geheel a.ccoord gaat
met bat ongewijzigde voorstel vanBurg.
en Weth., dan wordt hot natuurlijk,tooi
op z'n allerminst Nieuwjaar 1929 voordat
de boodschap naar Gedeputeerde Staten
zal uitgaan.
Veel waarschijnlijker is bet, dat .de een
stemmigheid ten eemmmal© zoek zal zijn
en er- dus eerst nog geplooid en.--gevoegd
wordt voordat Gedeputeerde Staten in idie
zaak gemengd zullen kunnen worden.
Doch eerst als dit is geschied, kan. de
officieel e procedure inzak© de gnemswij'zi-
ging een aanvang nemen.
Al het andere is slechts voor-spel, ©n
v-ooiToopig zonder reëel© waarde.
Afaar is het dan ook niet lichtelijk on
verstandig omi daartegen reeds nu zijn go.
scliut - te rich ton en er zijn kruit aan !to
verspillen?
Nog eensÜrans verkeeren we ;nog sléchts
in de periode van kalme, nuchter© eu -za
kelijke 'overweging, van bet zoeken Snaar
argumenten, pro en contra, ter voorberei
ding van een welgefumdeeird oordeel, dat
we laster zullen hebben to vollon, alsoeiniig
voor-stel wei-omlijnd én -omschreven osns
zal worden voorgelegd.
Tot zoo lang kunnen we liet aaln 'Rot
terdam oven-laten om. het zelfstandig, als.
lokaal en huishoud-alijik! onderwerp te. be
kijken en behandelen. 1
Er komit geen enkel «Teömiliet voorstel
ter wereld, zonder dat de besturen van
alle daarbij .betrokken gemeenten er voor
af over zijn gehoord, en als -zoo-'n «defini
tief voorstel er dan eenmaal is, krijgen
weer alle gemeenteraden, niet slechts, doch
ook nog speciale commissies uit de inge
zetenen volle ge tegenin;! d .er in openbare
vergaderingen over te Ireraadslagleu sen er
een oordeel over uit te spreken,
Vandaar dat bet niet geraden, of althans
volkomen overbodig rnn©! worden geacht,
dat nu reeds de .gemeentebesturen, bun
wijsheid ten. beste geven. Alen moet zijn
beurt weten af te wachten, indien mem
er altlians volstrekt verzekerd van kan zijn,
"elijk hl bet onderhavige geval, dat men
die beurt krijgt.
■Anders is het gesteld met betrekking tot
de publieke opinie.
Deze heeft niet slechts alle recht, -maai'
ook den plicht zich tijdig '.telatenhooren.'
Tiet heeft ongetwijfeld zijn nut wrijving
van gedachten «ui t fa lokken, een algemeen©
gedachtenwissélingde bevorderen.
De diverse ópvattingén'nioetaa zich doen
hooren. Zap' zullen. we' komen .tot .volledige
enjuiste kennis van-hét' ondèrwérp, kun-
rien niisvattingea weerlegd--em-ME den weg
geruimd wonden, foutenvermeden |en. ge
voeligheden verzacht'.worden,
Hierin heeft de ,pers jontomenzeggielijkeien
taak te vervullen;©en yrijie,1, behoor! ijiklö
gcdacbtenwisselmg .in haar kolommen kaai
niet anders dan toegejuicht en .bevorderd
wöiden,
;.En het.is ook alleszins te wnardeeren,
dat corporaties als do .Kamer van Koop
handel en Fabrieken voor de Benedon-Maas
en het departement Schiedam van dia Maat
schappij» voor Nijverheid en Handel het
hare er toe.blijken te willen bijdragon om
tot verheldering van begrippen en juiste
ooideelvelüngen te komen.
Ofschoon grenswijziging; geen partij-po
litiek onderwerp is zullen, ook de politiek©
partyen goed doen, als ze. 'betvraagstuk
in studie en behamdeliing Inemén.'Hét gaat
bier omi de belangen der genieontein, bet-
geen niets ander-s is .dan de bdaingen 'der
ingezetenen, der. gansch© burgerij, i
Maar bet is merkwaardig hoe afzijdig
klaarblijKelyk de poëtiek©organisaties ten
opzichte Ijiervan staan-. Men schijnt er oeuij
beetje ba,ng; van te zijn e'n or ©enig© ver
deeldheid in eigen krimg van te ynaWiR
Hoe dwaas! Ais een politieke orgamisatiq
niet bestand zon zijn tegen verschil van-
opvatting over een onderwerp ,van uit
nemend publiek belang, dat echter m|et do
partyi-beginsdon niets heeft uit :lte staan,
is ze toch eigenlijk haar voortbestaan plet
waard.
Het zou juist zoo- gewon sekt zijn indien
over zoodanige aarzeling heengtesta.pt werd,
juist om te voorkomen dat straks, do partij
politiek zich van het onderwerp meester-
maakt en men partij'-stcmmïngon en partij-
beslissingen ia plaats» van objectieve, za
kelijke 'besluiten gaat krijgen.
Niels zou meer t© betreuren .jjjjn dan
dat 'de besluiten der gemeenteraden en
van Tweede en Eerste Kamer van zoo-
danigen aard zouden worden!
Beide takken onzer volksvertegenwoordi
ging toch zullen er over te bes! issen krij
gen; zoo wil het de Grondwet, die zegt
dat slechts de wet gemeenten veroanigon
kan.
Be daarbij! te volgen procedure wordt
uitgewerkt in de Q^meentewet, in de ar
tikelen 129 en 132.
"Wie de moeite wil nemen, deze jarfbeiert
eens 'te lgzen, zal tot de slotsom komen,
dat er veel aan vast zit en er nog heel
wat water door de Maas zal gaan, al
vorens de zaak haar- beslag zal hebben ge
kregen, zelfs al doen zich geen bezwaren,
voor.
Intusscheh mogen voor- en tegenstanders
wenschem, dat met voortvarendheid zal
jwotden gewerkt en alle. onnoodig© -ver
traging zal worden voorkomen!
Dé "winter staat voor de deur, en we
zorgen, dat in den.turn alles daarop is
voerbare id. Wat in bakken moet
overwinteren, is daarin overgebracht, en
vooral dezo bakken vragen nu onzen, bij
zondere aandacht. Omi de bouten wand
der bakken maten We een 2en wand, op
een afstand van pi.mi. 2530 c.M. der
eerste. Die aldus gevormde tusschenruimte
wordt gevuld, met dnioge turfmolm, zaagsel
of blad, ©n diént oimi.de vorst te weren. We
zorgen, dat ook het dekmateriaal irroido,
'en bij do hand,-is. Hiervooir. gebruiken we
vooral riet- -en stroomatten:- Eerstgenoemde
zijn bij geringe, vonst voldoende om; de bak
vorstvrij- to honden maar bij' strengere kou-
do brengen we stroonnatton pan, die dan
dooir rietmaten worden afgedekt. Desnoods
lyin men ook" igobirnik' maken van oude
SSepflcn, wélke clan -dóarwotmjattem' wor
den afgedekt. Kóóiral stroomatten en klee-
den zijn 's 'winters, eenmaal nat, moeilijk
wteeir droog te krijgen!'liet is echter van bet
mloesl© belang; dat ons dekmateriaal droog
is. Behalve do zorg voor .bon góede tem
peratuur hebben _we ook zorg te dragen
voon- voldoende licht in onze bakken. 'Daar
om wordt bot dekmateriaal steeds, indien
mogelijk, vroegtijdig weggenomen, vooral
'bij- gebruik van stro,o(m;atten dient men dan
tevens de raanlen af té vcgeii.; Bij strenge
vorst mioiet vooral bijtijds- weer worden
gedekt, in ©lk geval, voor do ramen zijn
aangeloopén. In sommige gevallen kan bet
wel eens gewenscht zijn, dubbele ramen op
de bakken te loggen. Dje aldus tusschon 2
ramien -opgesloten luchtlaag vormt een uit
stekende beschutting tegen vorst. Deze bak
ten kan men ook vroeger afdekken en
later dekken, do planten p.rofiteeren dan
dus rnieer .van het licht In vorstvrij ge
houden bakken kan men Geranium-stekken,
en planten overwinteren. Men plaatse deze
Jan miet de potten op droge turfmolm,
kuolasch, scherp zand of ander zee-r droog
materiaal. Verder overwintert men hierin
stekken van Man-garieten (Chr/santhemum
frut-escens) Calceolaria Chrysanthemum in-
dicum-, Benstemon -en vele anderen. Gie
ten is niet noodig vóór omstreeks begin
Maart, en zou zelfs oorzaak kunnen zijn
van rniisTukking. Luchten doen we alleen
bij zacht weer, en dan midden op den dag.
Faillissementen.
Opgegeven door Van der Graaf en Co,
(Afd. Handelsinformatie).
Uitgesproken:
De ciomm. vennootschap 'Handelsvereenb
ging 'M. van Poelje enCo., gevestigd te
Rotterdam, alsmede de eenig beheerendc
vennoot. M.van Poelje, aldaar. Retihter-
oomm mr. E:. Rosen .Tacobson'; cu
rator nir.; C.' M. Hu-bert. van Beusekom
Goemans, t e Rotterdam.
Joh. Rijsdijk, te Schiebroek. ReCliter-
connn. als voren; curator ma-. P. A. N.
Houwing, te Rotterdam.
II. Schoenmaker, bouwer en koopman
in huizen, te Rotterdam.. HedVjer-camtó.
als vorencurator 'mr. *C. J. V. Kb,re, te
Rotterdam.
J. Schönlage, ,provisi,ereiz,iger, te Rot
terdam. Recht er-ooiram, als voren; Cura
tor mr. J. S. Hoek, te Rotterdam.
C. Blokland, havenarbeider.en winkelier
•to Rotterdam. Reohlcr-eamm!. als voren;
curator m r, J. S. Hoek, "to Rolferdam.
JL v. d. Reijden, schilder, te Rotter-
dami. Recbitor-comm-. als 'vorencurator
mr. I. Cohen Hzn.,teRotterdam.
B. van dor .Tagt, te Vhia-rdingen. Reoh-
ter-Comm. mr J. E. Roson Jaco-bson; Cu
rator mr. W- Schippers, aldaar.
Op g e hoven:
W, J. van'den Arend, koopman, te Hil-
lcgersbcrg.
L. C. van Putten, waterstoker, te Rot
terdam.
J. Dijkstra, brandsloüxmhandekiar, te
Nieuwerkerk a. d. IJssel.
.T. T. Krijnen, tknmermla.n, te Rotter
dam.
Geëindigd:
.T. B. A. Blaauboer, to Schiedam.
Ie rij oen medökl inker.
2e rij een ligplaats voor schepen.
3e rij een jongensnaam.
de rij een sj,ad in Limburg.
5e rij 't gevraagde woord.
6e rij iets wat dagelijks door dc gro-oto. men-
seihen gelezen wordt.
7e rij een rivier in Azië
Se rij een. deel van -een gebouw.
9e rij een medeklinker.
3. Ik ben een yloèibaar metaal. Onthoofdt men
mij, dan word ik de stam v-an een weiik-
i woord. Onthoofdt men mij ten tweedon male,
dan word. ik een persoonlijk voornaamwoord.
'4. Verborgen grondsoorten.
Geestdriftig riep de Engelsctbe dame: „Leve
Engeland!" (2)
Heeft Hóléno ook Leiden bezocht op baar
rondreis?
Stel je tocb niet aan als een malle, Era.
1 TIeeft Kazan den ring in dep tuin ge1-
vonden?
VOOR kleineren.
1. Mot AI sta ik aan, den hemel, met ZW zwem
ik inliet walter, met GR-ben 'ik een land
bouwproduct on met H vindt men mij ïn bet
kippenhok.
2 Mijn eerste is een -lichaamsdeel van sommige
dieren, mijn tweede i,s een mand ©ïfmijn ge
heel moeten sommige honden dragen.
13. Mijn geheel wordt met 9 letters geschreven!
en noemt een drank.
Een. G," 7, 3,' 5, 8, is een zangvogel.
Een 1, 7, 8, 9, is een 'deel van ©on 'bloem.
6, 2, 2, 3, 4, is een do-rpi in de provincie
1 Utrecht
8, 5, 7, 3, wordt door den schoenmaker ge
bruikt.
4. Mijn eerste is een Vaartuig, mijd tweede ïs
een stroomend water „en mijn geheel een.
vaart in het Z-uklen van Overijssel.
No. 46.
19 Nov. 1927
Jullie, lieve poppeulciriders,
'zit je nu niet knus bij mij?
'kga jo kleertjes vlug verstellen
on vertol cr sprookjes bij.
Houdt jo niet Van Asschepoesjo
van Klein.Duimpje, of de Kat,
waarvan 'k zelf eens heb gelezen,
dat bij echte laarzen bad?
ïïooren jullie liever versjes?
nee, veel liever oen verhaal?
Goed. 'k Ga jullie mooi vcrteltan
luister dan maar allemaal!
TRUUS SALOMONS,
VAN DE
Naar het E-ngelsch van A. PEMBURY.
Vrij bewerkt door
C. E. RE LILLE TIOGERiVAARD,.
D,c familie van Ho-orn zat om do ontbijttafel g©-
scba^ird meneer van Hoorn, mevrouw van
Hoorn, Karei en Anton. Ken, levendig gesprek was
plotseling in een stilzwijgen .overgegaan.; toen Karei
uitriep:
„In olk geval kiinhen wc npar do L'couwdnliorstJ
galan. Er is geen enkele reden, waarom Anitojtt en
ik ons liet genoegen zouden, onjtzeggon-, deze ruino
te onderzoeken".
„TIeden genoeg", antwoordde meneer vala Hoorn
op beslisten toon, „Ik heb gehoord, -dat sommige
muren in een zeer gevaarlijken toestand verkeeren
en er moeten spelonken zijp, die ge-vaar opleveren
voor i «Ier ,die niet met don toestand dinar ter plaat
se op jlo lioogte is".
Een onverstaanbaar gemompol der beide jongens
was bet eenige antwoord. Al waren zij diep teleur
gesteld, zij vatton toch niet het plan o-p, zich tegen
don wil van hun vader te verzetten.
Toen Karei en Anton eon uurtje later zich op
een andere manier trachtten bezig lie houden, Jn
do omgeving hunner nieuwe woonplaats, waar zij
sinds korten tijd met vader en moeder woonden,;
liepen zij een begroeiden heuvel op.
U-aar hot pad hen al hooger en hooger voerde,
werd het uitzicht steeds wijder, tot hun blik viel
en rusten bleef op de vele torens van eein oud
'kasteel, dat gedeeltelijk ©eu mine was. Met booze
gezichten kóken zij er naar.
,,'tls wat moois", mopperde -Anton, terwijl hij
zich in het gra.s liet vallen. „Wat zou ons kramen,
overkomen, in zoo'n cen.ig.leuk kasteel?'Laten we
teruggaan en er eens omheen loopcn",
„De kraaien bouwen er .hun nesten.-", ziji zijn
broertje, terwijl liij zijn ©ogen met dé rechter
band tegen de felle zon beschuttend taai» de
torens in de verte kodk.
„Bat beslisl do zaak", zei de ander lacliond en
blij sprong op. „Jo zult zien, dal wij er oök]uilen
zullen vinden".
Vlug liep hij 'den heuvel af, op do biejen gevolgd
door Karei. Het leek wel, of die oude muren eu
machtige torons een soort -tooverkracht op» ben uit
oefenden. Een half uur later stonden do jongens
die gevolg gegeven hadden aan de»© onweerstaan
bare aantrekkingskracht, bijgeml van bet harde loo^
pen vóór liet eeuwenoude kasteel en vingen, zij ©eu
opgewonden onderzoekingstocht om do muren, er
van aan.
„Maar zo zijn even stevig als van eeii gowoori
•huis, natuurlijk nog veel sterker", riep Anton, uit,
„Als vader ze zelf maar gezien had, zou hij- nooit
tegen ons gezegd hebben, dat we niet i.u het kasteel
mogen gaan. Waar denk jc dat dezo deur naar
toe gaat?"
Ai sprekende had hij zich door een dichte wil
dernis van allerlei onkruid heem een,' w-cg gebaand
.naar oen lage, half verborgen deur onder één dei
torens. Karei volgde hom en met heel weinig
krachtsinspanning konjdon zij nu de deur open krij
gen, die toegang verleende tot een donker cn be
dompt gewelf.
„Ratten, vleermuizen en al dergelijk gespuis,
wij zullen ijullic niet storen", zei Anl.oia lachend,
Zij deden de deur weer dicht en -gingen verder.
Ze liepen nu een stijgend pad op cn, waren weldra
op de hoogte_va.il den bovenkant van; ófin der afge
brokkelde muren. Do verleiding .er over te loopan
was te groot om te weerstaan, vooral omdat do
muur zóó veilig was, dat hun vader (dJ,t maakten "zij,
zichzclveu wijs) er niets op, tegen zou hebben.
Hij leidde naar een dor torens en eindigde in een
donker, nauw portaal, vanwaar een steepen trap
naar onbekende diepten voerden.
„Verder moeten we niet gaan'', zei Karei. „Blijf
jij 'hier, dan zal ik één of twee treden afgaan lom
te zien, of er iets bijzonders is".
„Als jij gaat, ga ik ook", riep Anton uit en
hij volgde zijn bro-erlje.
In liet volgend oogeublik verdwenen zij 'laings
do geheimzinnige trap- in dc donkere d.i'C-pte vair
do Leeuwenhorst. Voorzichtig Hepen de jongens
met één band langs den on off ai. maar muur tastend
■naar beneden. Karei voorop en Anton, vlak achter
hem. Zij spraken slechts fluisterend, maar de Leeu
wenhorst. weerkaatste het geluid van bun stemmen,
alsof het oude gebouw zeggen wilde:
„Hier zijn ze, die ongehoorzame jongens. Nu/heb
ik ze in mijn nnic-br'L
Plotseling trachtte Anton zich met beide banden;
aan den muur vast te 'houden, want een, luide gil
weerklonk door de sombere mim,|.c en werd ge
volgd door liet ratelend geluid van vallende s leen en.
„Karei, Karei. Waar hen je?" vroeg A.nton.
Hij tastte echter in de duisternis rond om te
waai- Karei gebleven was. Maar Karei was er niet
en uit de diepe duisternis ondêr hom sloeg ©en
geluid op, dal hem huiveren deed. r
„Karet", riep bij opnieuw. „Zeg je wat? lk
Toen keerde hij door schrik overmand om
en strompelde de trap weer op.
Lenige minuten later zag meneer vani Hoorn,
terwijl hij door het raam Van zijn studeerkamer
sa*l®ss8Kaöaatl,(*M^
DER
5
