Van alles wat.
De Wintervorst,
Een dappere jongen.
Raadselhoekje.
STADSNIEUWS.
Verslag van <U-n Gemeenteraad.
Zitting vun Dinsdag 22 November 1927,
's avonds 8 uur.
2© Bi eg roo li ngs z itti n.g.
I.
A1 go moon o Bo s eh ou w i.n.g.e.n.
(Vervolg).
Do Voorzitter, cle burgemeester A.
J, IVijsiui, opent do vergadering.
De heer nu-. Kavelaars zegt, dat
ook do begrooting op hem, evenals op
den hoor Hijman, een prettigen indnik
'heeft gemaakt. Do gaspcijs is verlaagd, liet
vennenigvuldigingsoijfor voor de gemeente
lijke inkomstenbelasting kun iets lager ge
steld worden, de peis one e'.e belasting werd
verlaagd en do gemeente was niet gedwon
gen do opcenten oj> deze belasting to ver-
hoogen. l>at alles stemt tot vreugde en
spr. brengt B. en \V. dank voor liet aan
deel dat zij gehad hebben in het bereiken
van deze resultaten.
Voor één zinsnede in de M. van A., ml.
dat voor de subsidieoring van het U.K.
ziekenhuis reeds een regeling is ontwor
pen en eerstdaags een voorstel dienaan-
gaande bij den Raad zal wenden inge
diend, brengt spr. hot College in liet bij
zonder dank.
1Als de begrooting voor 1928 gunstig is,
is dit in de eerste plaats te danken aan
het buitengewoon groote saldo win 1920.
Hulde verdienen zij, die hebben toecgo-
werkt otni dat te bereiken. De liavengel-
den hebben in 1920 een zeer groot bedrag
gevormd, do ambtenaren van don Haven
dienst hebben buitengewone arbeidspres
taties geleve.nl om het bedrag der inkom
sten op te voeren.
Aiet elk jaar kan echter op zoo'n saldo
gerekend worden.
In den gelei-dehrief der begrooting schrij
ven B. en W.
„Berliaaldeüjk wedr geconstateerd, dat
men zich by het Grondbedrijf tevreden
moest stellen mot het feit, dat van de
groote kapitalen in de gronden gestoken,
geen rente en aflossing op de gewone
huishouding drukken, en dat men niet nog
bovendien revenuen aan de Gemeente moet
uilkeercn, die uit leuning moeten worden
gevonden; en verder, dut, waar de bij
schrijvingen zoo hoog zijn opgeloopcn, en
nog groote werken als bijv. een spoorweg-
aansluiting van do havens, zijn uit to voe
ren, de storting in do buitengewone reser
ve moet worden gebracht op het oorspron
kelijk bedrag bij den verkoop van de gron
den aan Rotterdam beoogd.
Bij de vaststelling van liet vermcnigvul-
digingscijfor in dit jaar werd te kennen ge
geven, dat, (HU daarmede een, niet hot oog
op lie gewone huishouding, voorzichtig be
gin to maken, voor do verhooging van de
buitengewone reserve- waarvoor het be
drijf zelf jaarlijks f 50.000 afzondert met
f 50.000, de meevallers moeten worden be
nut; terwijl verder nieuwe winst niet aan
lie gow'oaio huishouding moet worden, uit
gekeerd, doch ten bate van do buitenge
wone reserve moet worden gebracht.
Daaraan werd voor 1927 gevolg gege
ven en wij stellen voor dit thans weder toe
te passen."
Spr. heeft geen reden om zich tegen
het in dc';:o woorden neergelegde veorstol
lo verzetten al kan hij1 zich niet goed vor-
ecnigen met de woorden „nieuwe winst",
die li. en \V. gebruiken,
Tech weet spr. niet, of de uitkeering,
welke do Gemeente thans in werkelijkheid
van liet Grondbedrijf geniet, on welke
f 177.757.02-f 119.1G5.9o I 5S.59l.09
bedraagt (zie no. 29 der begrooting van
baten en lasten, van het Grondbedrijf) te
hoog of te laag is. Zijns inziens zou hij dit
wel kunnen weten, indien hij bekend was
met het bedrag, dat aan rente en gewone
kosten, na aftrek der vruchtopbrengst, is
bijgeschreven op de gronden, welke thans
nog deel ui9aken van het grondbedrijf on
niet in |i lyncht zijn uitgegeven. In hot
Gn.-udbedr'jl kan spr. dat bedrag niet vin
don. Wel staat i n liet verslag over
1926, hcevi.e! er vanaf 1908 'tot en met
1.926 aan rente en gewono kosten is
bijgeschreven, maar onder de daar ver
meide bedragen zijn blijkbaar begrepen,
die, welke zijn bijgeschreven op gron
den, die thans reeds verkocht zijn. Wijl
deze laatste bedragen in do koopprijzen
zijn teruggevonden (afgezien van do waar
schijnlijk zeldzame gevallen dat met ver
lies werd verkocht), moesten zij van de
in liet verslag vermelde bedragen van ren
te en gewone kosten worden afgetrokken
oon to weten, hoeveel er op de gronden,
die thans nog deel uitmaken, van het Grond
bedrijf en niet in erfpa.cht zijn uitgegeven
aan rente en gewone kosten is bijgeschre
ven. Spr. wil aannemen, dat hot zeer
veel tijd zou kosten nu te berekenen, welk
deel der bijgesclire.ven rente en gewone
kosten in de koopprijzen der van 1908 tot
en met 1926 verkochte gronden is terug
gevonden, en zal daarom hiertoe geen voor
stel doen. Wiel zou spr. het echter wen-
sehdijk vinden, indien wat in het verleden
niet geschied is, alsnog in de toekomst ge
schiede, indien n.l. in het vervolg in het
verslag van het Grondbedrijf vermeld wefd,
welk bedrag aan rente en gewone kosten
in de koopprijzen der in den loop van hel
jaar verkochte gronden is terug ontvangen.
Dit zon n.l. het voordeel hebben dat men
zon kunnen nagaan, of het verlies, dat
op de gewono exploitatie der gronden, wordt
geleden, wordt geëvenaard ol overtroffen
door het- bedrag, dat van da vroeger bijge
schreven rente en gewone onkosten als 't
ware moet worden afgeschreven, omdat hst
in de koopprijzen ia teruggevonden, althans
door dat bedrag vermeerderd met de winst.
Een ander voordeel kan dan dit zijn dat
men er op kan wijzen dat het Schiedamsche
Grondbedrijf or lang niet slecht voorstaat,
omdat e-.r op de gronden minder wordt bij
geschreven dim afgeschreven. Een derde
voordeel zou 'ook dit kunnen zijn dat
men na verloop van ©enigen tijd misschien
geheel of ten deel© terug kan komen op
den thansdoor BL on \V. voorges telden
maatregel eon nieuwe winst niet aan de ge
wono huishouding uit te koeren, doch ten
bate van de buitengewone rc-serve te bren
gen. Mochten de grondverkoopen een oven
groolen omvang blijven behouden als in
den loop van dit jaar, dan zou handhaving
van dien maatregel althans in zijn geheel,
wel eens ©nno-odig kunnen blijken, omdat
liet verlies, dat op de gewone exploitatie
wordt geleden, verre wordt overtroffen
door hetgeen in de koopprijzen aan rente
en gewone kosten wordt terug ontvangen
en aan winst wordt gemaakt.
Indien liet ni-ct mogelijk of to tijdroovend
mocht zijn om to berekenen, welk deel dot
ontvangen koopprijzen als terug-ontvangst
van rente en gewone kosten moet worden
beschouwd, 'dan zou spr. het reeds een
verbetering vinden, indien in het verslag
werd vermeld, welk bedrag aan Tento en
kosten, met inbegrip van dio voor buiten
gewone werken, in do koopprijzen is terug
ontvangen. Wel kunnen de kosten voor
buitengewone werken niet als verlies wor
den beschouwd, omdat -er een waardever
meerdering tegenover staat, maar man kan
dan ten miinstc die in hot verslag vermelde
bedragen in den loop van het -jaar bijg©-
schreven rente en kosten, na aftrek der
vnichtopbrongst, vergelijken met het be
drag, dat in het zelfde jaar aan bijge
schreven rente en kosten in. de koopprijs-
zen werd terug ontvangen. Een berekening
als zooeven vermeld zal, naar het spr.
voorkomt, vrij eenvoudig zijn.
Nu spr. liet toch over Grondbedrijf heeft
wil hij er nog even op wijzen, dat hij zich
niet kan vore-enigen met de volgende zin
snede in het verslag van dat bedrijf over
1926: „Daar do buitengewone reserve als
een a fschrijvingsrekenmg kan worden be
schouwd tegenover do overbelaste p-ercee-
len, behoeft daarvan geen rente te worden
geboekt". Dia b'eteekenis van deze zinsnede
ontgaat spr. De gewono reserve kan, naar
zijn meaning, ook als afschrijvengsrekening
werden beschouwd-, want verlies, dat bij
verkoop van grond wordt gel-eden, wo: citer
op afgeschreven. Waarom Wordt over deze
reserve wel rente geboekt? Zijns inziens
beboeren de gewone en de biiitengowone
reserve, wat de rente betreft,op een lijn
te worden gesteld. Beide toch kunnen wor
den beschouwd nis afzonderlijke fondsen,
die him kapitaal aan het G randbedrijf ten
gehruiko geven en die hiervan evengoed
rente behooren te ontvangen als de ge
meente, wanneer zij kapitaal aan 't Grond
bedrijf verstrekt.
Ten slotte wil spr. neg iets. zeggen naar
aanleiding-va,n Wat 'de heer D'inkelaar heeft
opgemerkt. Met dezen is spr. het eens,
dat het vraagstuk der annexatie ingewik
keld is. Men moet, zooals den heer Hijïn.-i.n,
©on paar jaar over deze aangelegenheid
nagedacht hebben, voer men haar geheel
overziet. Spr. heeft nog niet zooveel tijd
gehad, dat hij zich een opinie over het
vraagstuk heeft kunnen vormen, wat ook
nog niet noodig is, daar het neg niet aan
do orde is.
Spr. zal den heer Hinkelaar niet vol
gen op diens geliefkoosd uitstapje naar
het hertenkamp. De heer Hinkelaar is te
gen het starten van gelden in do buiten
gewone reserve-van de T. 'Bl 't Moge waar-
zijn, dat behoorlijk afgeschreven wordt,
maar 't is toch' niet kwaad dat oen bedrag
aanwezig is qmi biji buitengewone evene
menten to kunnen worden aangewend-, Spr.
acht bet gciwensciht dit jaar een som! te stor
ten in de buitengewone reserve der T. B.
omdat we dit jaar beginnen met een groot
voordeclig saldo.
Eenigo jaren is do,ar Grondbedrijf bijna
geen althans zeer weinig grond verkocht
en daarom is er alle aanleiding een flink
bedrag in do extra reserve te storten. Spr.
is niet blind voor de gunstige omstandig-
lieden, waarin bot Grondbedrijf thans ver
keert. Misschien wordt dit jaar wel een
millioen overgehouden. Als het zoo door
gaat en meer ontvangen wordt aan koop
gelden dan het bedrag der verliezen, kun
nen we misschien terug komen op de nu
nog gewensehto maatregel en behoeft veel
minder of in 't gebed niets meer gestort
te worden sta de buitengewone reserve.
De lieer Diinkolaar beeft aangedrongen
op afbraak van krotwoningen. Dia rechter
zijde beeft roods geholpen orn; krotwo
ningen t© doen verdwijnen. Nog niet zoo
1-ang geleden zijn 'in de Ho-utstraat 'een
aantal van dat soort woningen -verdwenen
en ook de rechterzijde heeft er aan mee
gewerkt, dat dit mogelijk werd.
De heer C o 11 herinnert er aan, dat een
paar maanden geleden een nieuwe ge
meenteraad werd samengesteld en acht het
daarom »weï g, cwenscht iets over do ver-
kit zingen, dio pas achter den rug liggen,
to zeggen. Als hot waar is, dat beginselen
de wereld regecren is het niet kwaad iets
over die beroemde beginselen te zeggen.
Ten eerste wil spr, iets .opmerken over
de principieel© politiek van den Vrijheids
bond. Dat is oen groot woord I Dat begin.,
scï is aldus samen te ratten: streven naar
een zoo laag mogelijke belasting en het
zooveel mtegelijk koeren van ovorheidabo-
moering. In het beroemd geworden „Vrij-
heidsktokja" hebben we kunnen lezen, dat
men ook voor d© toekomst wel rekenen
kan op bet volgen van de zelfde lijn. Bij
bet sluiten van oen door den Vrijheidsbond
belegd© vergadering heeft -do voorzitter de
aanwezigen op het hart gedrukt: „Er ko
men in den Raad b'dangrijko vraagstukken
aan de orde; Wo bobben daarom] noodi'g
scherpziend© zakemueiischen ©u de ean-
didate-n van otuzo lijst bobbon stuk voor
stuk bewezen, dat zij hun eigen zaken be
hoorlijk kunnen behartigen, wat niet van
iederen candiduat van de andere zijd© ge
zegd kan warden".
Sp,r, is bet eens nipt den lieer Diinkolaar,
dat mien in do politiek hot persoonlijk ele
ment moet uitschakelen. In het Vredes-
klokje zette echter oen persoon ©en groo-
ten miond op en steSle zijn ©igen voortreffe
lijkheid. in het licht. Die heer Houtman moet
het citaat goed in gedachten houden.
Aannemende do juistheid van wat in het
VredesJdiokj© werd verteld, zouden alleen
onder do candidaten van den Vrijheids
bond bekWain© mannen gevonden- warden,
in slaat ami bun ©igon zaken to beboeren.
Uit d© mied«le©I'ing van het Vrcdesklakje
nVag voorts geconcludeerd worden, dat wie
tegenspoed in zaken heeft, g-ecn gemeente
bestuurder mag zijn. Alleen in do kringen
van al die bekwam© inousc-ben moeten die
gezocht werden.
Maar spr. wil er op wijzen, dat hot bij
schrijven van d© rente bij het Grondbedrijf,
dat onder beboer staat van den lieer Hout
man, meer ©n meer oen politiek blijkt,
die niet gehandhaafd kan warden.
Elaoi- meerdere oorzaken is do drankin-
dv.stri© bier nagenoeg geheel verdwenen,
wat niet voorkomen is kunnen worden dooi
de beheerders der betreffende bedrijven.
Voorts niioet geconstateerd worden, dat hier
c-en groot aantal glasarbeiders werkloos
is. Als fli© "beheerders zoo knap' zijn, zou
bier geen enkele glasarbeider zonder werk
zijn, niettegenstaande 'de inf-a'üo k België,
waar Scluedamsobe arbeiders naar toe ge
zonden werden.
Uit do kapitalistische .productiewijze, die
door den Vrijheidsbond verdedigd wordt,
Wijkt, dat deze niet in het belang is van do
gemeenschap en daarom zou spr. de hoeren
van den Vrijheidsbond den vriendscliap-
peuijken raad Willen geven niet meer zoo
hem niet wakker maken"', zegt Hiel. „Maar ik wil
hem uw boodschap wel overbrengen, als 'tmoet..."
„Och", ik wilcle den Sint alleen vragen, om als
hij morgen avond de kinderen uit dit dorp be
zoekt, het allereerst in villa Erica to willen ko
men
„Moeten de kinderen daar dan zoo vroog maai
bed?" vroeg Piet, „Is er soms één ziek?'
„Weineen'', lachte Wim, „mijn zusje ©n ik zijn
zoo gezond als een viscb. Maar ik heb zooveel lop
mijn verlanglijstje gezet, dat ik graag wilde heb
ben en als de Sint bet eerst bijéanderen ikomf, geeft
hij misschien dat, wat ik wensohte weg
„Je bent een inhalig baasje", bromde Piet- „Maar
ik zal mijn meester je boodschap overbrengen
„Ja, maar 'tis 'savonds zoo donker op den
weg, waar onze villa staat", begon weer Wim. „En
verbeeld je eens, dat de.Sint ons niet vond? '0,
ik weet al val", ging bij voort, „ik maak een trie ten
fluitje, en als je nu boort, dat iemand fluit, dan
zeg je tegen St Nicolaas: „U moet bet allereerste
daarheen gaan, Sinterklaas
„Wel dat is best", lachte Piet. „En ga nu (maar
naar huis, jongenheer, anders worden je ouders
ongerust".
„O, die weten niet eens, dat ik hier ben", zei
Wim. En toen liep hij vlug been, want hij wilde
een stevig stuk riet gaan zoeken, om een fluitje
te snijden, een fluitje, waarvan men het geluid
heel ver zou kunnen hooren.
De avond van vijf December was heel donker.
Geen sterretje flonkerde aan den hemel, on 'twas
zóó doodstil op den weg, dat men 'tminste ge
luid reeds vari verre kon liooren. Zoo hoorde dan
ook St. Nicolaas, toen bij langs de viila treed,-zulk
een vreemd geluid, dat bij, noch Piet, lette op (hot
schrille gefluit, dat van uit één der vensters van
villa Erica naar buiten drong.
Het vreemde geluid werd gemaakt door eon
groote pail, die in den tuin van Arita.'sTgrootmoeder,
rustig in het gras zat. Ook Nrita hoorde (het. „Luis
ter eens grootmoeder, hoe de pad vanavond roep).
Wc krijgen zeker sneeuw of regensprak ze
lachend.
Terwijl Nita aan de pad dacht, die zij 'eens het
leven redde, vroeg St Nicolaas aan Piet: „Fluit,die
inhalige, ondeugende Wim Groes zoo luid?"
„Neen, goede moester", was het antwoord, „'tis
een pad, die zoo luidt roept. Zij wijst ,ons flen 'weg
naar een andere villa, waar een lief rnoisjo woont.
Z'.ij redde eens het leven der pad
„Is zij dan het lieve meisje, waarvan do[Urie.oude
vrouwtjes mij hebben verteld?" vroeg Si. Nicolaas.
„Dat is zij. goede meester", antwoordde Piet. „En
u moot dat meisje eens héél blij maken
Nita was er stil van, toen op eens ;St 'Nicolaas
en Piet in huis kwamen ,en haar zöóvee-f lekkers lc-n
boeken en speelgoed gaven, dat zij er verlogen
mee was. i 1
„Neen. dat kan toch niet alleman! voor mij alteen
zijn", zei ze zacht tot grootmoeder. 1
En St. Nicolaas, die het hoorde, sprak: „Lieve
Nita, 't is alios voor jou. 't Komt door do pad,
weet je? Zij riep ons toe: „Breng toch |heel 've-oï
aan Nita; ze heeft mijn loven gered".
„O, die goede pad", riep Nita. ,,!k zal Ivoorlaan
altijd de arme, kleine dieren beschermen".
„Doe dat, Nita", sprak vriendelijk St. Nicolaas,
en daarna ging hij heen, om nog meer kinderen
gelukkig te maken. Onderweg sprak hij met Piet
zóóveel over Nita, dat hij Wim's fluitje nietlhoorfe.
ÜJoo kwam hij dan ook hot allerlaatste. irYplaats'van
het allereerst©, op villa Erica aan. „Kom, Pkjt,
waar zijn de geschenken voor Wim en zijn-zusje"
vroog hij.
„Ach goede heer", zuchtte Piet, ,,er zit nog
maar één doos schocola.de en één andere 'doos
in den zak; een doos met rieten fluitjes".
Toen kreeg Elsje de doos met chocolade. En
Wim kreegde rieten fluitjes.
door
C. E. DE LILLE HOG ER WAARD.
D© Wintervorst met witten baard
Had beide handen vol
In één nacht viel de winter in,
De kind'rch vonden 'tdol.
Hij blies liet water in de graeh-t
-Op eens geweldig stijf
En bromde: Ha, 'tbevalt me hier,
'kDenk, dat ik in Holland blijf.
De boomen zijn no-g kaal, maar wacht,
Ik trek z' een jasje aan f
Van witten jjzel. 't Past precies,
Wat zal dat keurig staan.
En op de ramen teeken ik
Ijsbloemen, hou apart,
Mijn liev'lingskleur is smett'loos wit,
'k Houd niet van somber zwart.
Ook bracht 'k een massa witte sneeuw
Mee uit het Noorderland,
Die strooi ik, of het suiker was;
'k Had steeds een milde Baud.
'tWerd morgen en de lieve jeugd
Keek 'door de vensterruit.
Wat? Zag zij goed? Lag er al1 sneeuw?
Zij wreef haar oogen uit.
Wees welkom, lieve Wintervorst,
Steeds was je onze vrind.
Van jou en wat je meebrengt houdt,
Geloof ik, ieder kind.
Laat koukleum maar stil mopp'ren noor,
Jij brengt met sneeuw cm ijs,
Do ferme jeugd in Holland toch
Zoo licht niot van do wijs,
Leo was erg trolsch op het feit, dat hij een
jongen was, In zijn hart minacJite hij eigenlijk allo
meisjes, h ijvonil zo „nuffen''. Tegen zijn zusje
Nan kon hij dan ook telkens zeggen: „O, jij bent
maar een meisje". En wanneer Juffie bom over
het een of ander onderhield, zei hij achter haar
rug: „Het is een Zij". t
•Op een warmen zomermiddag zei Juffie, dat ze
zouden gaan pionicken in de weilanden. Er waren
geen bosschen in de omgeving, doch wol heel veel
weilanden, Deo on Nan vonden' het een prachtig
plan. Moedor gaf hun een groot stuk cake en andere
heerlijkheden .mee en leende hun bat aardige picnic-
mandje, waaruil kopjes, schoteltjes, bordjes, mes
sen, vorken, ja zelfs een ketel als bij- töovefsïag
te voorschijn kwamen.
Het was heerlijk kool onder do boomen in do
weilanden. Vlinders dansten vroolijk 'rond-, kooien
joegen -met hun staart de vliegen van hun rug en
in de takken der boomen, zongen de vogels hun
hoogste lied.
Toen Juffie met de kinderen oen servet op den
grond uitgespreid en alles klaargezet had, riep!
Nan plotseling uit:
„O, kijk eens, Leo. Mevrouw Wit'zwart komt hij
ons op theebczoek".
„Hou je toch stil Nan", zei Leo, terwijl hij
anstig naar de naderende koeien keek, „je zult ae
nog kwaad maken".
„O, maar ze doen niets'", ging Nan voort.
„Daar weet je niets van. Jij bent maar een
meisje", zeji Leo hoonend. „Ik weet van een
jongen, die door een dollen stier op de horens
werd genomen".
„Dat was een sïier", zei Juffie nu, „maar dit
zijn koeien en koeion worden maar lied zelden dol"
Weldra zaten alle drie om het op den grond
uitgespreide sexvet heen. Juffie schonk thee
er was voor Ieder juist een kopjö ©n Leo zat
met zijn' rug naar de koeien toe. Zij maakten hem
zenuwachtig on hij deed zijn best, niot aan de
dieren te denken, maar juist toen hij op het punt
was, zijnt heekopje naar zijn liplpen te brengen-,
hoorde hij een langgerekt „Boe-oe-oeh'", vlak ach.
ter hem. Hij keek om en zag.éen groote fco-ó in izijn
onmiddellijke nabijheid staan.
,L(<o begon nu luidkeels te gillen en liet zijn
kopje van schrik op den grond vxdlen.
„Help. Ilclp", riep hij. ,,'t Is efln dolle slier.
„Leo houd je kalm", zei Juffie. „Het is niets
anders dan een goedige 'koe, cl ie graag ©en stuk.
cake hebben wil".
Nan lachte en keek naar de niets kwaads ver
moedende koe. Plotseling begreep zij, dat haar
broertje allesbehalve moedig was en zei nu op
hear beurt:
„Het is een zij".
Juffie en Nan lachten vro-olijk en Leo keek
heel beschaamd naar zijn omgekeerd theekopje,
dat gelukkig niet gebroken was.
Het duurde echter niot lang of Nan kreeg mede
lijden met haar broertje en zei:
„En 'ik hen maar een meisje, Leo. Maar ik 'zal
je toch de helft van mijn thee meegeven". 1
Vanat dit oogc-nblik heeft Leo nooit meer durven
zoggen: ,,'t Is maar een meisje" of „Tlöt is ©en zij.
I ANNIE 'O.
Getrouwe plichts.
betrac-h tth g
Een Oosterscih vorst üüad eens oen bediende
noodig. Hij li-et zulks bekend maken en er waren
tweo mannen, dio zich voor de 'betrekking aan
boden.
-Do vorst nam beiden aan, deelde hun mede,
hoeveel hij hun per dag zou laten uitbetalen fen
beval hun oen mand to vullen met wafer, dat zij
uit een nabijgelegen put moesten haten. Tegen' den
avond zou hij zich persoonlijk op de hoojto ko-mem
stellen van htm arbeid. Daarna- liet de vorst beide
mannen alleen.
Na één of twoo emmers water in de mand uit
gestort to hebben, zei d© eön:
„Waartoe dient 'dit nulteloozo werk? Zoodra
wij het water er in gieten, loopt het door do fopte
nin-g weer weg".
De ander antwoordde:
„Het werk mag dan nutteloos schijnen, de vorst
betaalt er ons voor. Het al -of niet nuttige van jd-an
arbeid moet door hem en -niet door ons Beoordeeld
worden".
Hij bleef mot zijn work doorgaan, lot de avond
viel en hij op 'den bodem der put kwam. Toc-ni
hij ©ens in den puf koek, za,g hijt iets glinsterends
op ,den bodem liggen. Hij liet zijn emmertje nog
eens zakken en haalde ©en kostbaren ring op.
„Nu begrijp ik, waarom wijl het water in de
mand moesten storten", zei hij in zichzelf. „Als
de ©maner den ring naar boven had gebracht, vóór
do put leeg was, zou hij in do mand gevonden
zijn. Het werk was dus niet nutteloos".
Juist op dit ooganblik kwam do vorst voorbij.
Ilij zei tegen don man, dat hiji 'den ring houden
mocht en voegde er aan toe:
„Gij hebt u trouw van uw pl i-cht gekweten. Vanaf
di-t oogenblik zal ik u met oen hoogen post
bek] eed en". -
De verdwijnende schijf.
Op een donkeren muur maakt men ©en ronde-
schijf van wit papier vast De schijf moet onge
veer '2 centimeter in doorsnede zijn. Dte-ze schijf
plaatst men op de hoogte van liet -oog. Vervolgens
hiangt men nog een schijf van 8 centimeter door-
snode op twee derde meter afstand van 'de andere
aan den rechterkant en oen weinig lager.
,Ga nu vlak voor het papier staan, sluit liet lin
keroog en zie met liet rechteroog dan strak naar de
kleine schijf. Ga dan,'langzaam achteruit tot op
een"afstand van Ê'/a meter of nog iets verder en!
dan zal do groote schijf voor je -oog verdwenen zijn.
Oplossingen der Raadsels uit't
vorige nummer,
VQQR GROOTEREN.
1. Sperwer. Wesp, spieer, poer,
2. Mos, kou; Aioskou.
3. Berlijn.
4. Auto, bus; autobus.
VOOR KLEINEREN.
1. Moei, Keel, Geel.
2. Vektwo, Veel, ulevel, wel.
3. Doorn.
-1. Vier, kant; vierkant.
Om op ie lossen.
VOOR GROOTEREN.
L Mijn geheel wordt met 11 letters geschreven
en noemt een water in Zuid-IIolla.nd.
Een 7, 8, 9, 10, 6, is oen insect.
Een 6, 3, 2, 2, 11, is iels wat 'visschon
hebben.
Een 7, 8, -1, 10, 3, is een bloeiende struik.
Een 7, 8, 10, 11, is een plat vaartuig.
Een 1, -2, 3. 9, 5, 6, is eon frisch, |li«
veel in do Nooi'dzoo vo-oikouil.
i
I
