Van alles wat
Raadselhoekje.
Oplossingen der Raadsels uit
vorige nummer,
goederen doch die met puk en zak .n.tar
kermis gingen. Twee srfttmi jongens zaten op dt-i
bok naast den voerman. Blok kreeg een 'plaatsje
binnenin tuss-chen een paar welgedane vrouwen
met baar omvangrwke bagage, terwijl Pat v.iwH
behaaglljTc aan zijn voeten uitstrekte
Do vrouwen voerden een levendig ge.-pi-ehkvi ha-
Üuurlyk was bet op hol geslagen Baard hiervan
bet onderwerp. Do voerman was editor nog -bleek
van den doorgestanen angst e.n Dick, cite Kiel»
nu do spanning voorbij was idoorimoe voelde,
was blij te kunnen uitrusten. I>e .wagen bobbelde
voort, over de kanaalbrug en langs flu. (niet wilgen
omzoomde eilanden.
Soms voerde <lo weg door fraaie lanen, vaar
do booinen zich tuur elkander toebogen en de tak.
ben tegen den bovenkant van den wagen striem-t "n.
Soms steeg de weg en moest fhet paard (hard trek
ken terwijl Dick op zijn gemak zat te droom en van
Ironhorougiu
Xa eenigen tijd werd do weg minder eenzaam
do reizigers kwamen nu karren en wegens, ook
auto's tegen, roden een kudde seliapon achterop
en kwamen ein olijk voorbij buizen van verschil
lende grootte. Kinderen speelden in do Inabijheid
der woningen en waren allen vroolijk ii'n bot voor
uitzicht der kermis.
Een eindje vóór de stad moesten zij wachten
Een rij vroolijk gekleurde kermiswagens versperde
den weg, want van één dezer was een wiel afge-
loopen en gedurende -eenigen tijd kon .niemand
er door.
Er werd druk gepraat en gelachen jon een 'man
met donker baar en zilveren ringan tfct de ooivn
en een vaal, versleten fluweelen jasje ban, •stond
vlak bij den vrachtwagen en gaf 'allerlei 'bevelen.
Pat was klaar wakker en terwijl de voerman, dio
wel begreep, dat ze er nöcj niet-zoo liooi gauw door
zonden kunnen, zijn boterhammen met vleeseh
te voorschijn haalde, die hij mol tzijn zakmes door
sneed, zat de bond op zijn achterpootenen bedelde
op zijn allerinnemendste manier.
„Hij is al oven slim akst rijm (baasje", zei de .voer
man lachend, terwijl de zigeuneracihtig-uitzLende
man een gretigen blik wierp naaiplon wagen.
Kent bij nog meer kunstjes?" vroeg éénder jon
gens op den bok. j
Dick boog nu voorover, fluisterde iets tegen
Pat, die allerlei schrille geluiden uitte, lie -mooiste
muziek, die hij in staat was? voort te brengen.
Allen lachten. Pat maakte een grappig soort bui
ging en wilde een pootjo geven. 1
„Hoeveel moet je voor hem hebben?" vroeg
de kennisman in het fluweelen jasje. „Ik kijk -juist
uit naar een aardig en jongen terrier iom wagen
to bewaken. Ik zie niet op oen paar kwartjes'.
„Hij is niet te koop", antwoordde'.D beleefd.
„Wat? Onzin. Iedere hond is voor t t te krij
gen. Je zult hem bovendien wel ergen; onderweg
opgepikt hebben. Wie zegt, dat je er eerlijk aan
gekomen bent?
Dick kreeg eer kleur als vuur bij het hooren
dezer beleed igende woorden, maar zei niets an
ders dan:
„Hij is niet te koop".
De man keerde zich om bn ze: iets tegen
een meisje in een oranje blouse en een groenen
rok. Zij lachte vroolijk. Maar nu weido kermis
wagen aan den kant van don weg getrosken en was
de verkecrsbelemincring dus opgeheven
De voerman reed daarop door en stopte even
later vóór de herberg „Hot Beo-do Ilert", waar1
iedereen uitstapte. Wordt vervolgd).
De' smid uit Obdach.
Toen de Turken in het jaar 1180 (tot diep jin
Europa binnendrongen, bonden zij een gevangen
gemaakten .en geboeiden smid uit het dorp 'Ob
dach pan den staart vim één Inumer paarden 'en
voerden hem zoo mee.
Zij trokken met den smid, die Sturtn bootte, langs
do .alpen. Toen zij nu kwamen aan leen plek, waar
tegenwoordig -een kruis staat en men de kerk
van den Heiligen Leonard zien kan, legde i lo ge
vangene een gelofte af, dat hij na jzija ijn 'vrijheid
Stelling een ketting zou laten maken, welke drie
maal (de kerk aan den Heiligen Leonard) gewijd, fkon
omspannen.
Zijn hoela werd verhoord. In een onbewaakt
oogenblik .openden zijn boeien zich on slaagde
hij er in te ontkomen. Het kreupelhout aan idea
kant .van de weg maakte hem dit gemakkelijk
De gelukkige, bevrijde smid kwam zijn gelofte
na, liet een ketting vervaardigen, die driemaal
de kerk omspannen kon en bepaalde, dat 'de :na-
koxnelingen zijner familie voor het onderhoud er
van zorg moesten dragen of elk jaar, Idat Ier aireis
aan den ketting behoefde ta gebeuren, een -offer
van ,vijf grosdien zouden opbrengen, hetgeen steeds
geschiedde.
Tegen het eindo der vorigo eeuw verdween
do ketting echter. Aan do waarde ervan word
blijkbaar piot gedacht, want bet sledelijk bestuur
gaf order hem te smelten. Alleen Oen schilderij 11 ie
te-den -ten dago nog in do kerk' te.zion is, iherirmert
aan deze sage.
De bewoners der stad doen editor hun iiitor
ste best, dit aandenken aan don Turkschen (oorlog
to hernieuwen. In do jaren 1911 On "12 lis 'bot (hun
door herhaalde- inzamelingen mogon gelukken oen
ketting je vervaardigen, welke éénmaal om <le
kerk gelogd werd. Vóór het portaal komen Ibeide
einden samen. Aan elk uiteinde bevindt zich feein
paard met een hoefjzer als herinnering aan (hot
paard, vdaf den smid meegesleept had.
VOOR GROOTEREN.
1. Gel-dermalsen, Degen, Edam, Gelderland,
mes, dreg, rem. ft<
2. Wie niet hooren wil moet voelen.
3. WILI1ELMIXA.
g e IV e i
China
Delft
schip
Klein
hulst
h a ta e r
vlieg
k o u ij n
braam
4. Geel, egel.
