KINDER-BLAD
Schiedamsche Courant
De Schilderijzaal
TWEEDE BLAD
Zaterdag 21 April 1928, No. 18788.
STADSMEUWS.
Om op te lossen.
om daar iniliionair te worden, Staar dat
is geweest. In Amerika Zelf loopen mi'l-
i iconen langs de straat, die geen weifk
hebben. Eren als in da nijverheid worden
ook in den landbouw de arbeiders steeds
meer verdrongen door de machine. Er is
geen plaats meer voor de handenarbeidei's
In Drente loopen worklooaen rond, die
gaarne aan den arbeid z ouden gaan en
hier vandaan worden menschen naar Diren.
te gezonden, om daar het werk op te
knappen, waarvan ze geen kaas gegeten
hebben. Uit Drente worden de landarbei-
ders naar Twente gezonden, om in de
fabrieken te gaan werken en van hier wor
den fabrieksarbeiders naar Drente ge
stuurd, om op het land te gaan werken
Spr. heeft respect voor het werk van de
ambtenaren, zoo-wel die van de gemeenb
als van het rijk, maar 't Lijkt vreemd aL
men menschen ontmoet, die nog gelooven
hier met een serieuze werkviarschaffing t
doen tte (hebben. Ook indien men werk-
sclunven te avei'k had gesteld, zou men in
de eerste plaats moeten zorgen, dat zij een
behoorlijk weekloon konden veixLenen. D
Wethouder redeneert zoo: f 12 h f 13 pei
week is een beetje woing, maar de rogee-
riii'g bepaalt dat zoo en wij leggen ons
daarbij neer, doen jullsio dat ook
Er is wel verbetering in den toestand
te krijgen, ajs de Zaak met den noodtgen
ernst wordt aangepakt. Als de raad er
gens achter ging staan, dan kwam ook
,n het verleden wel de verbetering. He.
ontbreekt 33. en W. aan moed en den
nocd.gen goeden wil.
Die menschen daar op het Eenerveld zjn
niet to lui om te werken. Er mag er mis
schien één bij zjn, maar ook in hoogere
regionen Ireft men wel eens mensdra
aan, van wie men zeggen kan: Daar im
port liet oen en ander aan. 't Behoeft dut
niet te verwonderen, dat men van dat
zelfde soort ook wel eens een vertegen
woordiger onder de arbeiders ontmoet.
't Is beroerd, dat men met die weikloo-
zen zit opgescheept, maar die 50 wei'k-
loozen, die dezen zomer naar Dirente wor
den gezonden, brengen niet veel wijz.ghig
in den toestand. De gemeente betaalt im
mers toch voor hen nog een toeslag. De
werkverschaffing in Dirente kan dan ook
moeilijk als een serieuze onderneming be
schouwd worden.
Do Commissie voor Werkloozmzorg was
in haar samenstelling te bepei'kt, volgens
den Wethouder, om met haar de ui Z -ndiing
te bespreken. Maar spir. stelt aan den Wet
houder de vraag: Is in de conferentie met
de vakorganisaties meegedeeld, o-p welk
voorwaarden de werklooz n te werk zou
den worden gesteld? Is vooruit gcz'gd, da,
in tarief gewerkt zou worden en dat er bi,
regenverlet geen vergoeding zou worden
uitgekeerd? En hebben de vakorganisaliet-
daar zonder meer genoegen mee ge
nomen?
Er is door den wethouder op gewezon,
dat door do ie werk gastelden een com
missie van 3 is aangewezen, om de belan-
DEK
gen van de arbeiders te Eenerveld» 03 bc«
hartigen, maar die commissie heeft even
veel te befceekenen als hïiar de Commissie
voor Werkloozanzoïg. Zij,, die daar de led-
ding hebben, nekken z.ch van die com
missie van 3 niets aan. Blat blijkt welt
hieruit, dat voor aardappelen f2.75 pe»
H.L. wordt berekend, terwijl een boer haalt
meegedeeld, dat hij gaarne hetZalfdo soort
aardappelen voor fl.75 per H.L. wil le
veren. Als men de zaak objectief bekijkt,
is er gegronde aanleiding voor Machten-.
En daarom mag het gemeentebestuur niet
zeggen: Het rijk wil piets veranderen en
daarom kunnen wij ook niets doen.
Spr. adviseert het adres niet Zonder meer
teizjde te leggen, maar de bescheiden
eischen in te willigen. Gebeurt dat n et,
dan zuilen er na het volgend verlof heel
weimg van hen, die thans to Eenerveld
zjn, daar heen terug gaan. Itoeds Mam-
-ag j 1. heeft spr ar zjn invloed moe en
aanwenden oin de menschen te bewegen
Jen volgenden dag te verireMcen. Ais het
gemeenjebestuur, met verwijzing naar de
rapporten, zegt: All's blijft zoo als lm is,
aan de loonen wordlt niecs veranderd en
ook wordt geen toeslag verleend op de
ontvangen bedragen, dalx moe.o.i de men
schen noodgedwongen we, hei beslui ne
men om mof weer naar het Eenerveld
terug to gaan. 't Zegt toch wel ie is, als
een arbeider van Cliriste.ijike richting ver-
Maart: ,,lk heb nooit over staken gJd.tcht,
maar den eersten dag dit ik op bet Eener
veld was, heb ik gedacht: we moesten de
zaak maar neerdonderen.'' Dat is wel geen
Miristolijke uitdrukking, maar z'j ïs his
.orisoh juistd
Spr. hoopt, dat de raad do bescheiden
verzoeken van dia te werk gestelde werk-
.oozen zal inwilligen.
De heer Van N oord enne n herinnert
er aan, dat, toen aan den raad gevraagd
werd het benoodigle crediet toe te slaan
voor de werkverschaffing op het Eener-
vetel, hij het veizoak jheett gedaan om den
raad op de hoogte te houden. Wat toege
zegd werd. Dioo»r hef College is een diepu-
taiio naar ü'rente g,zonden. Iloe denken
B». en W. n'a pver dear zaak? Moeten wij
nu maar stuurloos blijven ronddrijven?
Spr. eisclit, dat Bl en W. zoh uitspreken
en meedeelen, »of dal Zoo maar kan blij
ven door gaan, dat firbexlers na 14 dia
gen werk f 22 a f 23 thuis brengen. Als
raadslid verlangt spr. een nadere ver
klaring.
Spr. knjgt onwillekeurig het gevoel, dat
do raads,eden hier maar zitten hij
kan geen ander woord vinden voor
«.wajongens.
Dat is wat spr. naar aanleid ng van het
adres heeft te zeggen. Een raadsud heeft
recht te weten, hoe Bl en W. over deZd
zaak denken. Willen ze haar zoo laten, of
zuilen ze trachten daarin verandering ton
goede te brengen? Een feit is het, dat
iiotterdam en Utreob do udgezonden weïk-
loozen ondersteunt. Spr. durft niet de ver
antwoording op zich te laden, een toe
met te veronderstellen met aan s lelie'.je
werkschuwe arbeiders te doen te hebban,
die ze van uit Schiedam naar hot Eener
veld hadden gezonden. Dèe op vatting schijnt
het gevolg te Zijn van een geheime circu
laire van de rpeering aan'ons gemeente
bestuur. Bestaat een dergelijke circulaire,
waarin wordt gezegd, dat bij voorkeur werk-
schuwe arbeiders naar da werkverschaffing
gezonden moeten worden? Op welke wijze
stelt men hier vast, wie werkschuw is?
Van het Eenerveld zijn twee menschen
teruggezonden, die lichamelijk niet instaat
waren het zware werk te doen. Waar zit
het verstand van de betrokken gemeente
ambtenaren, als ze ongesdnlkten durven
te sturen voor dat Zwaire werk? De Wet
houder heeft, toen de wcfkverscluffiing in
Dirente hier voor het eerst besproken
werd, gezegd, dat alleen uitgezonden zou
worden, wi© geschikt is. Moeten we .n den
raad dau altijd bij» den neus genomen wor
den? Dat ateeen geschjkten uitgezonden
worden, is absoluut onjuist. In het Broeis-
veld weet men wel anders, daar vraagt
men niettegenstaande de keuring niet of di_>
menschen gesJiilkt zijn- Enkele weken ge
leden is ©en adres van werkloozen biji den
raad ingekomen. SpT. heeft tegen de on
der teefcenaars gezegd: „Jullie komen in die
eerste plaats ©r voor in aanmerking om
naar Dtente gezonden te worden, omdat
jullie dat gedaan hebben''. En 'tis rntge-
komen. Een is er bij, die tweemaal een
zware longontsteking heeft gehad. De dok
ter keurde ham af voor het Eenerve.d
maar de ambtenaren liaddim hen gesclukf
verklaard; afgaand© op de haadveakenin^
onder het adres. Als Jj© nu en dau j
mond durft open t© doen, weten ze je wc,
te vinden I
D© Voorzitter: Dat zijn alleman'
maar beschuldigingen, mijnheer Collé, dn©.
De beer Collé: die met feiten jje-
staafd kunnen worden)!
B. en W. houden vast aan don inhoud
vau de overgelegde rapporten, ale klach
ten worden terzijldie gelegd. En dan durft
men hier praten van ta ver doorgevoerde
den xiralie. 't Is gewoon ©en bespotting
Als niet met den moesten spoed wokU
ingegrepen, zulten de te werk geslidden,
gedwongen worden thuis te blijven, om
dat vróuw en kinderen honger lijden. Wo
hebben hier niet te maken met ©311 serieuze
werkverschaffing, maai- met een verban
ningsoord. Menschen, die zalf een goede
betrekking hebben, en 's morgens de beurs
passeeren, waar ©enige ho-ndeivlon arbei
ders staan te wachten, kunnen makkelijk
Zeggen: Mine is 'ttoch mqg» 'lijk. dat die
kerels maar zonider werk blijven loopen.
Ze zullen bepaald wel te lui zijn om te
welkend'' 'tMag wel eens doordringen tot
de gemeente- en njksauloriteiten, dal we
hier een permanente werkloosheid hebban,
die ongeveer ÏOOO arbeiders treft.
Er werd in oen krant nog op gezin
speeld, dat de te Eenervelid» te werk ge
stelden ©en valk zouden kunnen leerem. en
dan b v. naar Amerika zouden kunnen gaan
Verslag van ien Gemeenteraad.
V'Cicade.ring van Vrijdag 13 April 1928.
Dje werkverschaffing
te E ene rveld.
("Vervolg.)
De -heer Collé voortgaand©:
Spr. is niet afgegaan op rapporten van
den rijksinspecteur, hij heeft enkel© wen
ken gegeven aan de tewerkgestelde)), die
gesproken hebben met de menschen, die
daar geboren en getogen zijn en die van
jongs af gewend zijn aan dat wroeten in
de hei. En toen bleek, dat deze men
schen met heel hard werken f12 per
week konden verdienen. Nu kan oen rijks
inspecteur of de directie van het werk
te Eenerveld wel zeggen, dat ook de ai-
beiders uit de groote steden gemiddeld f12
kunnen verdienen, maar daar hapert wel
liet een en ander aan! Twee volslagen
grondwerkers, die bij de eerste ploeg wa-
ïen, hebben ongeveer het genoemde be
drag verdiend, waaruit dus wel blijkt, dat
de voorstelling, die B en W. hebben ge
geven van de te verdienen bedragen, veel
©n teel gunstig zijn geweest. Het is on
mogelijk gebleken de eerst© weken eén
dergelijk loon te halen, de thuis gebrachte
bedragen wijzen daar wel op. Zcdfs op
geen stukken na kwam de gemiddelde ar
beider aan dat loon.
Er is een deputatie van het gemeente
bestuur naar het Eenerveld geweest, maar
wat heeft die daar gedaan? In de kran
ten zijn daarna artikelen verschenen, maar
die stelden de zaak veel te mooi voor
In ©en daarvan werd zelfs gezegd, dat
de menschen in do rijkswerkinrichting het
blijkbaar zoo naai' hun zin hebben, dat ze
niet we «loopen en van het werk op het
Eenerveld werd meegedeeld, dat de arbei-
-ders niet eens van hun werk opkeken,
toen het gezelschap hocge oomes bij hen
kwam! Maar het zou toch wel goed ge
weest zijn, als ook eens met die arbei
ders gesproken was en de wethouder voor
sociale aangelegenheden, de igemoente-
secrelaris en de directeuren van de Ai-
beidsfeeurs en Burgerlijk Armbestuur bv.
hadden geïnformeerd, hoeveel meter per
dag kon worden omgewerkt. Dat zou ver
standiger geweest zijn dan af te gaan
op wat d© rijksinspecteur of de directie
van het werk meedeelden. Als do arbei
ders met grieven komen, zijn er altijd rap
porten bij de hand, waarin precies liet
tegenovergestelde wordt beweerd van wat
da arbeiders zeggen Arbeiders, die daar 4
Schip, hol; bdhiplhol
Perzië, perzik.
Elburg.
Londen.
Schievaningen
Po trog rad.
Engeland.
Elizabeth.
Terschelling.
VOOR, KLEINEREN,
brandnetel wegbergen Cleopatra
groen amnestie aether ba
laas dikzak tolk schreden
Battem,
Hoe kun jo oen lijn heel 'gemakkelijk m
water veranderen?
Op de zigzag kruisjeslijn komt de naam
van ieen dorp in Zuid-Holland.
X- le rij een ander woord voor
Xoverlevering.
X 2e rij een zwemvogel.
X 3o rij een d.eel van een schip.
X 4e rij een b.paaild© hoeveelheid
.X. 5o rij een bloeiende stra.k.
X6e rij een nuttige vloeistof,
X 7e rij eeti lichaamsdeel.
X8e ril •oen ktein, rond vruchtje
X 9o rij een steile rots
10e rij een deel van een boom
Welke stad m Indue kun je maken van
gal pen m ah
VOOR KLEINEREN.
Mijn geheel wordt met 9 letters geschreven
en noemt een stadje in Noord-IIoliand.
Een 9, 7, 2, 3, vindt mop in eik huis.
Een 1, 5, 7, 6, is een sappige vrucht.
Een 5, 4, 4, 7, 3, is oen voorwerp, dat in
geen keuben ontbreken mag.
Met een 1, 7, 8, kan men schrijven.
Met J ben ik een jongensnaam, met M
geen vrouw, mét P hoor ik in de keuken
ithuis, anet K kan ik een vloeistof bevaitien
en met W hen ik een platte mand. Wie
hen ik?
Mijn eerste noömt een dorp in de provincie
Utrecht, mijn tweede is een bloem, mijn
derde een voornaamwoord en mijn geheel
do naam van een sprookje.
Verborgen plaatsen in Nederland.
Het fluweel stond nog niet op de rekening.
Liet tante Loek oogluikend toe, dat je nog
wat opbleef?
Zij was erg verkouden en kroop lokkeii
warm onder de wol (2)
Diezie jas is vaal, stoffig en versleten.
ELSPEET
WOERDEN,
„Is lu| niet goed Ju orde?'' vroeg moeder aan
juffie.
,.lk geloof 'het wel mevrouw. Iliji is dikwijls
zoo sth'luidde het antwoord.
„De verandering van lucht en het bedoek aan
Zonheuvel znllen liem goed doen", zei zijln moe
der en zij' gaf juffie aderlei aanwijzingen voor
do op handen zjnde reis.
„Ik kreeg vanmorgen ©en 'brief: van de foude
mevrouw'ging mevrouw van Brakel voort. „Het
huis zal heelemaal vol zijin, maar wo kunnen er
toch allemaal een plaatsje vinden. Lineke en Noor-
tjo krijgen de kamer naast de onze en Arnold
en Bert de torenkamer aan het eind© dar schil
derij zaal.
Pmlseiing klonk Dolfje's stem vlak naast haar:
„En waar slapen juffie, Connie ©n iik, moeder?"
„Jullie wordt niet vergaten", antwoordde moe
der lachend. „Juffie slaapt niet Connie in de
oude kinderkamer ©n ik denk, diat daar nog wel
een bedje voor jon bij gezet kan worden".
Het antwoord scheen Dolfje te bevredigen 'dn
hij was dien middag wat spraalkzuner dan ge
woonlijk.
„Aioeder beeft mo verteld, waar we slapen in
oma's huis, begon hij dien middag plotseling te
gen de anderen. „Ik slaap bij juffie en Connie.
„Natuurlijk, omdat je nog zoo Mem beat", zei
Lineka nu. „Noortje en ik krijgen samen een
kamer net als thuis. Ik hoop, dat het hot toren,
kamertje zal zijn aan de einde der schilderij'zaal.
Ik vind die schilderijzaal zoo mooi, vooral
'savonds als de maan er in schijnt en da por
tretten er allemaal Zoo vreemd uitzien".
„Net spoken", zei Bert.
„Ja. Zoo» iets", zei Lineke weer, alsof zij' dik
wijls spoken 'zag en precies wist, ho© die er wel
uitzagen.
Lr was nog maar oen Zondag, voor de familie
ojp reis zou gaan. Het was oen koude dag met
veel sneeuw en daar de kinderen nM uit konden,
gaan, Jas moeder hen 's middags voor en verteldo
zij hun allerlei verballen. Deze cn het stormachtig©
weer, gaven aanleiding tot hun gesprek over ver
schelende winleravonturen reizigers, die in
de sneeuw verdwaald waren en de dappere da
den, dte er verricht werden om hen te redden.
Allen luisterden aandachtig naar hetgeen mevrouw
van Brakel vertelde.
.Wal js eigenlijk precies dapperheid?" vroeg
Dolfje plotseling. Hij Zat naast zijn moeder en.
hield haar lliand vast.
Moeder 'koek op en Zei- i
„Beantwoorden jullie Dolfje's vraag nu eens
allemaal om de beurt. Begin jij maar, Arnold. Jij
bent d© oudste. Wat betreken! ware dapiplariiteid?"
Naar het Engelseh van
M. MOLEbWORTII.
"Vrij bewerkt door
C. E. DE LILLE HOGERWAARD.
Altijd kwam BoiBj EERd'er thuis dan Piet.
i (beer).
Heeft de glazenwasscHER Tegen het raam
gesternten en dit gebroken? (hert).
Heeft GoorGE ITaliiaanseh geleerd vóór liij
naar Rome ging? (göit).
We gaan met HO En Piet tennissen.
(koe).
Brood, mes; broodmes.
Jong gewend, oud gedaan.
Ml© begin is moeiiijk. i
Uitstel is geen afstel.
Geduld overwin! alles.
VOOR GROOTEREN.
Schrijf onderstaand© woorden elk op ©oil
apart smal strookje papier, maar schrijf
al'lie letters afzoimferlfijk. Leg nu deze strook
jes jm volgorde onder elkaar en verschuif
|Ze zóó laing naar rechts of links, dat twee
iop elkaar volgende verticale rijen, van bo
ven naar beneden gelezen, -dein balkend
spreekwoord vormen.. Huizvi cowboy
HOOFDSTUK I.
1 rettig© tijidi ng.
Het nieuws had de kinderkamer bereikt en ub
jeugd in beroering gaibrauht. Lineke en Noortje
spraken zóó opgewonden en hadden zóóveel te
vragen, dat de „groote'' jongens. Ariioil en Bfórt,
toen zjj (binnenkwamen, er geon touw aan kon
den vasjknoopen. Het duurde dian ook ©en heelrari
tijd, vóór zij precies wisten, wat er aan do hand
was. Zelfs de tweejarige Connie jukhte en Mapte
in do handjes.
„We gaam met Kerstmis naar Zonheuvel. Hoera,
riop Arno-d uit. „Lang leve Oma".
„Zeg jij niets, Diolfje?" vroeg Lineke mi. „Waar
om zeg je niels?"
Dolfje hief zijn ernstig gezichtje naaT zijn zusje
en zei
„lk wou dit verhaaltje uitlezjen." En hij was
al weer m Zijn boek verdiept.
Het vijf-jarig ventje verstond de edele kunst
\an lezen nog niet, maar bestempelde hot bekij
ken der plaatjes met dit wooird. Hij was ©cn stil
on in Zichzelf gekeerd jongc'tje.
„Zeg Dolfje", begon Noortje, op wie hij in
leeftijd volgde, n.u, vriendelijk, herinner je ja
nog hoe prettig het bijl oma is9 Ha. is pias ruim
ecu half jaar geleden, dat wij er waren ©n jol
kunt het dus onmogelijk vergeten zjn".
„Nee", aritwooJlkle Dolfje, ,ik weet hel nog
lied goed".
„Ban }0 dan mei blij ar heen te gaan?"
„lk ben heel blij, oma ©n prins terug te Zien".
Meer kon Noortje mot mt hom krijgen. Hij was
altijd oen bedaard jongetje, maar als iemand hem
gedurende da dagen, welke nu volgden, liad
gadegeslagen, zou deze opgemerkt hebben, dat
hij nog stiller dan anders Was. Doch de dagen,
welke nu aanbraken, waren heel druk, want het
Kerslbezoek aan Zonnehcuvel was plotseling op
gekomen en er viel in den korten tijd, die aiog
restte, Jied wat te beredderen.
Alleen éénmaal, toen moedei' m de kinderkamer
ku ara. Zag zijl Diolfje stil in oen boekje zitten
met een heel ©rustig gezichtje.
We gaan dan langs <1© klanten
En ik bel bij ze aan.
Niet één, die als 'kroep: Melkboer
Mij aan de deur Iaat staan,
"t C. E. de L.
Klaas Bolfcestein, de melkboer,
DLo js mijn beste vrind,
'kMag rijden op Z'j'n wagen,
Of ik dat heerlijk vind
i'ÜsékNll N:
