k
I
■m
i
INDISCHE KRONIEK.
Werkzaamheden in den
Volkstuin.
a
-ÊMstiêMïMé
1
II
E
t
sc
fe
ft
IN DE
s msmw
f-'^iiisAsSf.-SéK'.r^; J
XLiVIII. I
Boor wie en lioe wordt in Nted.-
1 Indié t echt gesproken. Bet dualis
me in de rechtspraak. Westersche
theorie en Oiostersch begnp._Van
poreuze gevangenissen, keffingbeixm
en de moordenares, die een heldin
werd.
Waar wij nu langzamerhand de Indische
maatschappij wat meer in haar gpoote lij-
nen gaan bekijken, valt hot een en ander
aan wetenswaardigs over rechtspraak, po
litie en gevangeniswejZen binnen het kacter.
In elke geordende maatschappij1 kan men
nu eenmaal niet zonder deze attributen
van het staatsgeziag en ook in de moderne
Indische maatschappij met hare verschil
lende bevolkingselementen kunnen züji min
der dan waar ook worden gemist. Intus-
schen Zijn juist die verschillende bevolking®
élementen van oudsher aanleiding gewelest
tot tal van moeilijkheden op dit gébjied,
zoowel in de iheor.e als in de pracüjk
en het zou, hoe veel er ook in de laatste
kwart eeuw moge vierbeterd rijn, niet met
de waarheid sfrooken, md|i©n wij' beweer
den dat nu reeds een ideale toestand is
bereikt of Zelfs ook maar, dat alle Ver
anderingen inderdaad verbeteringen Zijn ge-
gieken. 1
Baar is in de eerst© plaats de rechtspraak
om dit duidelijk te demonstreeren. Het Zou
te Ver voeren en hier ook niet de plaats
om uitvoerig de ontwikkeling van hét recht
in onZe overzees chle bezittingen uiteen te
zetten. Ik zal daarom slechts de voornaam
ste moeilijkheden en de voornaamste ver.
anderingen in het kort aangeven. Oorspron
kelijk bracht het verschil in landaard ook
mede verschil in rechtsbedeelfing. Er 'Zijd
in Ned.-Indië drie groepen, de European
nen en daarmee gelijlcgestölden, Zooals b'.v.
de Japannersde inhieemsche 'bevolking en
de vreemde Oosterlingen, waarover ik in
een vorige Kroniek reeds het dein en an
der héb verteld. Voor d'eZe groepen biet
stond en bestaat ten deeüe nog drieërlei
rechtspraak, de gouvemémentsrechtspbaiak,
de godsdienstige rechtspraak en de inheem-
sche rechtspraak, de tweede wél te Ver
staan, alleen voor de Piet-Europeanen, de
derde alleen voor inlanders. DeZe loeide
laatste Vormen van rechtspraak züjh van
ondergeschikt belang en ik Zal er slechts
eenige woorden aan wijlden. Dje godsdien-
stige rechtspraak 'betreft voornamelijk een
Zeer (beperkte jurisdictie van sommige in-
landsche priesterraden, die bovandlien zteér
vaag omschreven js, Zoodait de vaste ge-
wijbonte bestaat om hun taak langzamer-
hand geheel aan den landraad over te draf-
gen, De iniheemsche rechtspraak be
staat nog (jn. den zelfbesturende
landschappen en in hét rechtstreeks be
stuurd gebied, dat in het genoit van eigen
rechtspraak werd gelaten. Bit is, voorna
melijk wat men noemt adat-redhitspraak ge-
baseerd op ide oude jnlanldsohe adat',
d.i. inlandsdhe zeden en rechtsgewoonten.
Overigens beschouwt de bevolking, die in
bet „genot'' die gen rechtspraak werd
gelaten, dit over het algemeen aherm.nst
als een onverdeeld genot. Hoe langer hoe
meer gaan er onder die bevolking stemmen
op om dit genot te verruilen met onZe
gouvernementsrechtspraak.
Rest nu de eerste en bij verre dé belang
rijkste rechtsbedeling, de gouvernemién»
teele. In deiZe heerseht een sterk uitgespro
ken dualisme, namelijk de reph'tsbedeeling
voor Europeanen en daarmee geffijlkgeéfcel-
den en die voor inlanders.
'Over Europeanen wordt recht gesproken
door bevoegde rechters, d.w.Z die in Ne
derland jn de rechten Zijn gepromoveerd-
Het hoogste rechtscollege is het Hoogge
rechtshof Van Nederlandsdh.Indiê. Be ge
wone rechtbanken voor Europeanen Zijn
de Raden van Justitie, waarvan er zes in
Indië Zijto, ml. te Batavia, Semaramg, Ra-
dang, Makassar en Médan. Ter hoofdplaatse
van de verschillende gewesten Vindt men
Resident', ©gerechten, hestaamld© uitt telen Re-
sidentierechtjer en een griffier. Op Java idn
Madoera moet de Residentierechter leien ge
promoveerd jurist Zijn, op de buitenbezit
tingen is hij meestal een ambtenaar Van
het Burgerlijk IBlestuur. Be Residentierech
ter behandelt kleine burgerlijke geschillen
en kleine strafzaken. Van de Raden van
Justitie fis hooger beroep mogelijk 'bij het
Hooggerechtshof.
Voor inlanders heeft men naast de dis
tricts. en yagentschapsgerechten, die slechts
een Zeer beperkte bevoegdheid ,in ciVielé
en strafzaken bezitten, den landrand als
gewonen rechter voor burgerlijke en straf
zaken en den politierechter (resident of as
sistent-resident, in de buitengewes ten dié
magistraat) Voor overtredingen, de Raden
van Justitie als appèlrechter en het Hof
als cassatierechter.
Be landraad, de gewone jnlamdscheTecht-
bank derhalve, heStaait uit een Europeesch
rechterlijk ambtenaar als voorzitter, .en als
leden een groéter of Heiner aantal inland-
sche hoofden. Als inlandscli Officier van
Justitie ijs een djaksa aanweZig, terwijl een
adviseur inlichtingen geeft omtrent hel
adat-Techt.
Voor Öe vreemde Oosterlingen staan de
zaken nog ietwat anders, inzonderheid voor
het grootste groep, de ChineeZen. Be be
rechting van burgerlijke zaken voor vreem
de Oosterlingen geschiedt door den Euro-
peesdhen rechter, het ResSdentlégereéht en
den Raad van Justitie. In strafzaken, ech
ter komt de Chinees, evenals de inlander,
in eerste instantie nog immer voor den
landraad.
Wélk recht wordt er nu toegepast? Voor
Europeanen en vreemde Oosterlingen jn
burgerlijke 'zaken hlet Europeesche Burger
lijk Wetboek. Voor de inlanders het adat-
recht. Die naam van den Leidschën hoog
leeraar Van Volenhoven is aan h'et in
ruimere mate-bekend maken en uitplujien
en 'dus ook toepassen van hét adat-recht
onafscheidenlijk verbonden. Voor alle be
volkingsgroepen van Ned.-Indi e, dus ook
voor Üe inlanders, is op 1 Januari IBIS
ingevoerd het Europeesche Strafwetboek,
echjer met behoud van de doodstraf.
Dit alles is niet onder strubbelingen ge
gaan. Zoo geldt bijvoorbeeld niet ales Van
ons B. W. ook voor IndLé. Be nieuwe kjn-
dexwetgeving, de ncuwe arbeidswetgeving
Zijn in.Inde nog niet ingevoerd. Ook voor
de Chineezen wordt m bepaalde gevalten
van ons B. W. afgeweken. Over de keuze
tusschen adat-reciht en een naar behoeften
gewijzigd Nederiandsch B. W. voor inlan
ders heeft jarenlang een hevige strijd bei-
staan, die nog n.et tot resultaten heeft ge
leid, zoodat het adat.recht gehandhaafd
bleef.
In het algemeen gelden populair gezegd
twee meeningen, ook voor het Indi.sche
strafrecht. Een machtige groep streeft naar
invoer, ng van onze, zij het dan ook hier
en daar gewijzigde Nederiandsch© wetboe
ken voor geheel Ned-Indié, met uitsluitend
bevoegde Europeesche rechters als recht
sprekende ambtenaren, een andere n'iet min
der deskundige groep is van meaning, dat
men het volk zooveel mogelijk zijn eigen
recht moet laten, hetgeen- meebrengt, dat
ook voor een ded Zooals bijl de landraden
de jnheemsche rechtsprek'enden gehand
haafd blijven. Deze zelfde groep koestert
ten aanzien van het voor die inlanders
reeds ingevoerde Europeesche strafilédbt de
meening, dat dut in Zijn werking geen onver
deeld gunstige resultaten heeft opgeleverd.
Inderdaad is voor dit laatste standpunt njet
weinig te Zeggen. Die inlander heeft als
Oosterling n{n eenmaal een geheel andere
mentaliteit dan de Westerling. Wat in onZe
oogen immoreel is, hjkt hem! dikwijls ge.
oorloofd dan wel een pekdZandetje. Wat
voor onze 'Westersche mentaliteit een straf
beteekent, is voor hem vaak niet meer dan
een verzetje. Zoo bijvoorbeeld dié gevan
genisstraf van n.et ai te langen duur. In
de gevangenis krijgt Kromo goed eten, kan
hij Zijn strootje rooken, op gezette tijden
Zijn vrouw ontvangen enbehoeft hij
niets uit te voeren. Deze combinatie van
heerlijkheden is izoowat het ideaal, dat de
gemiddelde bruine broeder Zich van h'et
leven voorstelt. Waarom Zou hij dan be
ducht 'Zijn voor gevangenisstraf. Bovendien
hebben dé Indische gevangenissen iéem bp-
ondere eigenschap: zij zijm zeer poreus.
Wie het om een of andere redleh mocht
gaan vervelen, heeft altijd wel eén redelijke
kans om te ©eniger tijd Z'jin biezen te kun
nen pakken en dat gebeurt in het schlooaie
Insulinde dan ook dagelijks. Soms ook Valt
den ontsnapten bewoner het leven in dé
kille maatschappij niet erg mee en keert
hpj deemoedig weer terug om de rdst van
Zijh straf uit te zitten.
Be inlander mag slechts voor een korten
tijd met hechtenis in den engeren Ziu dés
woords worden gestraft Roven ©en Zeker
maximum wordt zijn straf automaitisrih! ver
anderd in gedwongen arbeid, met een véél
te hard woord aangeduid als dwangar
beid. Deze dwangarbeiders h'eeljeia in ge
meenzame faal ook wel „kettingberen". Al-
J.
leen de bepaald gevaarlijken liggen tijdens
transporten aan den ketting. In de Indische
steden kan men daarentegen heriiaaldielijk
troepjes geheel los loopende dwangarbei
ders tegen komen, die onder Vroolijken
kout en strootjes rookendie naar of van het
terrein hunner werkaamh'eden wolden ge
transporteerd, onder de uitsluitende be
waking van een meestal aitandsdhen ouden
mandoer, die alleen gewapend met leien
rietje, een pas of twint|ig achter Zijn ge
boefte aansloft.
Het is bijna onmoodllg te Zeggen, dat de
gemiddelde, inlander van orize westersche
rechtspleging geen jota begrijpt. Is hij schul
dig, dan Zal hij! zoo lang mogelijk ontkennen!,
valt hij door de mand, dan accepteert hij
Zijn straf als de natuurlijkste zaak ter we
reld1 en maakt Zich inwenldjig vroolijk over
onze lan'cmoedige straffen, zooals de ge
vangenisstraf, waarover ik hierboven
schreef. Hij immers is van de reeh'tsbodéé-
ling Zijner eigen soort over soort heel wat
anders gewend, héliZij uit éigen ervaring
hetlzj uit overlevering. Van het hoofdstuk
van den bewijslast heeft hij derhalve ook
niet hét flauwste begrip. Is hij van schuld
overtuigd', heeft hï| Zijin schuld bekend,
dan is 'het hem verdér totaal onbegrijpe
lijk, dat de westerling nog verder bewijs
en hem bij gebreke daarvan weer vrfjl laat.
noodiig heeft om hem te kunnen straffen
Rij beschouwt dit dau als een mting van
lafheid of vrees der oveih'éid en dé kwade
geesten, die nu sinds jaar en dag de jnland-
sche bevolking tegen ons gezag opstoken,
laten dergelijke gebeurtenissen dan ook niet
ongebruikt bij hiun propaganda. Zoo was
wel een der grootste fouten, die ooit in In
dië werden gemaakt, dat men indertijd
den bekenden volksleider Tjokro Aminoto
wegens 'Zijn aandeel in de Garoet-affaire
bijna overeenkomstig dé regelen van dén
wosterschen bewijslast wegens gebrék aan
bewijs vnj sprak. Be bevolking beschouwde
hem daarop als een nationalen held en
het gebeurde als een uiting van vröefe der
overheid. Uit mijn persoonlijke ervaring
haal ik aan het geding tegen een inland-
sche vrouw in het Garoetsche, die een
Europeesch asisstent met rattenkrui.d had
vergiftigd. Zij 'Zélf bekende volmondig het
misdrijf, de diverse getuigenissen stelden
bovendien haar schuld onomstootelijk vast.
Be landraad veroordeelde haar ter
dood. Toen maakten de extremistische élé
menten Zich van h'et geval meester én wis
ten een revisie van het proces gedaan te
krijgen. Bij de nieuwe behandeling ontstond
verschil van meening tusschen de medische
deskundigen over de aanwïjMtoaiihecd van
rattenkruid in een dood ljchaam, de schul
dige had bovendien op aanwïj'Zjng van haar
communistische vrienden de partij gekéZen
om haar bekentenis te herroepen, én het
treurige Tesultaat Van een en ander was,
dat de moordenares werd vrijgesproken.
Als een heldin werd Zij na afloop door
haar soortgenoofen in optocht naar den
kampong gébracht en het gebeurde werd
door de extremistische dementen als ©én
ziware nederijiag der Europeanen voorge
steld. Men .péhoeft na dit alles niet te
vragen wdken indruk de onhandige ver
volging der Indische studenten hjer te lande
en de daarop gevldgde vrijspraak in Indië
zal maken en op welke wijze deze gebeur
tenis wederom tegen het Nedériandsch ge-
Zag zal worden uitgebuit.
Men zial uit' dt alles allerminst de con
clusie mogen trekken, dat on!Ze westersché
strafrechtspraak in Indië nu gehed en al
uit den booZe is en dat men nu maar zou
moeten terugkeeren toit het Oosüérsdhle ©n
Ln het Oiosten ook door de betrokkenen biet
meest geapprecieerde stelsel, dat oog om
oog en tand om tand tot motto heeft. Maar
wel degelijk bestaat de wenscliebjMiiaid om
onze westersche strafrechtspraak méér in
overeenstemming te brengen mlét de Oos
ters che mentaliteut en dit laatste wordt
ook door Indische strafrechtdeskundigen
van grooten naam, die overmans mét hun
sympathieën geheel en al aan den zooge-
naamden „efliischen" kant staan, OMOmwon-
den toegegeven. 1
(We zijn druk bezig met het uitplanten,
van winterandijvie en gaan er nog steeds
mee door. Alle mogelijk© ruimten welke
we kunnen benutten gébruiken w© voor
de teelt van deze voedzame en dpurzamjo
groentensoort'.
'Andijvie verlangt een goed bemeste bo
dem en een extra-bémiesting mét b.v. dunne
koegier over de opnieuw gespitte grond
is zeer aan te raden. Wé planten op een,
afstand van _pJ.ua. 30 c M. Zijn de planten
lang en is het droog, zonnig weer, dan is
het wenscbelijk om de bladeren, der planten
half door te snijden. Zoodoende tempert
men de verdaimping en voorkomt mén
soms het verbranden der planten. Voor
late oogst zaaiden we omstreeks begin en
half Juli nog een weinig andijvie. 'Dé
laatstgezaaide is waarschijnlijk voor het in
vallen van de vorst niet oogsitbaar. Men
kan deze dan met een. "kluit opnemen, en
in den bak plaatsen waar ze dan door
blijft groeien. Einde Juli gezaaid© andijvie,
kan op deze wijze behandeld, ons tot
Januari versche andijvie leveren. De ver
schillende uiënsoorten worden nul geoogst.
Waar pootuiën nog doorgroeien knakken
we de stengels om 25© tot rust te dwingen.
Wé laten ze op het veld goed drogen,
waarna ze voorloopig in schunr of ander
zins, in elk geval goed droog en luchtig
worden bewaard. D© winterbéwaaiplaats
moet eveneens droog, m'aar tevens vorst-
vrij, ofschoon niet te warm rijn. Omstreeks
half Augustus zaaien we de eerste veldsla,
welke in het najaar kan wérden geoogst.
Voor latere oogst zaaien we omstreeks
half September nog eens. «W|e zaaien nu
ook weer spinazie voorlate oogst. Voor be
gin Augustus kunnen we nog gebruik ma-
-IS
^3
-li
a
-if
'fl
f-3
1
SS pi V.- l^i ^3v 4^@f^f4^^*'^5,"J|sfi|^
J u
Schied, oiinuil (2de blad) van Zaterdag 4 Aug. 1028
jk
i- Êfö'
M
f-
%r
Sjs£
ScMeflaische Courant
WAT IN OORLOGSJAREN VERWOEST WERD.
Reims, een der steden in Noord-Frankrijk, welke in den wereldoorlog zijn
platgeschoten, is thans weer grootendeels hersteld. Een foto van de beroemde
kathedraal met de omliggende wijken, genomen uit een vliegtuig op driehon
derd meter hoogte.
De Russische balletdanseres Vera Nemchinova, die gedurende de
Olympische Spelen met haar ballet in den Amsterdamschen Stads
schouwburg zal optreden. Onlanqs gaf dit ballet reeds voorstellingen
in het Rika Hopper-theater.
EEN VREDESKLOK ALS OORLOGSMONUMENT.
In het dorp Vietsnitz in Duitschland is een oorlogsmonument opgericht in
den vorm van een vredesklok. De eenvoudige gedenksteen.
De nieuwe elertrische trein tusschen Mr. Corneiis en Batavia, ging bij aan
komst in Batavia door een stootblok, vervclgens door den muur van net
stationsgebouw en kwam zoo de straat op.
De aartsbisschop van Canterburry, dr. Randall Davidson, heeft zijn ontslag
ingediend en zal opgevolgd worden door den aartsbissschop van York, rir.
Lang, dien men rechts ziet.
OM DEN GRAND PRIX VAN ST. SEBASTIAAN.
Het nemen van een gevaarlijke bocht in het parcours. De wedstrijd
werd het snelst gereden door den coureur Chiron.
I
t&jsv.ü
V
3H?
IS
f.
vAjfe
