INDISCHE KRONIEK.
m
Pluimveeteelt.
geus liaar „kwaadaaaidig, wreed, somber
en treiterig''.
Liever Nederlandsch.
Naar uit Brussel wordt gemeld, is door
een groot Auiwerpsoli warenhuis een proef
neming gedaan op liet gebied van het ge
bruik der talen in zake publiciteit Déze
firma welke tot dusver alleen Frans die
circulaires en redaniehiijettm rondzond en
hoofdzakelijk in Fransch-Belgisclie bladen
adverteerde, stuurde dezer dagen een om
zendbrief aan haar beste klanten, waarin
gevraagd werd in welke taal zij 't liefst haar
mededeelingen zouden ontvangen. .Hoewel
deze omzendbrief hoofdzakelijk in 't bezit
kwam van de gegoede burgerij, waarvan 'n
deel nog altijd meeat, dat het VSaamsch.
of Nederlandsch te vulgair" is, om door
liaax te worden gebruikt, verklaarde SO
pet. der aangesclireven koopers de voorkeur
te geven aan het Nedehbuidsch. Aan dit
verzoek zal dan ook door de belangheb
bende firma gevolg worden gegeven en het
valt te voorzien, dat nog "and ere onder
nemingen haar voorbeeld zullen volgen.
Dankbaarheid.
Dankbaarheid neemt soms wonderlijke
vormen aan. In de jaren 1S12 raakte tö
Constantinopel het huis van een Griék-
scben tolk in brand. Hij redde met behulp
van een bediende het grootste deol zijner
bezittingen en effecten. Dioch een kind
in den wieg werd vergeten, bet huis stond
aan alle kanten in vlam, niemland waagde
zich meer naar binnen.
De ongelukkige vader was aan wanhoop
ten prooi. Hij reikende den kleine reeds
verloren, toen opeens- uit de vuurzee da
groote waakhond naar buiten rende, die
bij de kleertjes liet kind in den bek hield.
Men slaagde er niet in het beest te vangen,
het liep hard weg en legde zijn kostbaren
last op den stoep bij een vriend zijns
meesters, wakend tot de deur geopenldl
.werd. i
Nu zou men mbenien, dat de trouwe
hond de beste brokken1 kreeg? Integen
deel, de dankbaarheid van den tolk open
baarde zich op een wijze, Waarbij Fidel
zelf tot kluifjes werd. Met leigen hand dood
de .liij den reddler van zijn kind,
noodigde verwanten en vrienden aam een
groot feestmaal en sprak:
„Diezie hond is te edel om wormienspijs
te zijn. Hij verdient zich te vermengen met
het bloed der menscbien, die 'daardoor
slechts grootmoediger, deugdzamer en
trouwer kunnen Worden."
Misdadigheid in Amerika.
Een bïzondere oommissie uit het parle
ment van den staat New-York heeft een
onderzoek ingesteld naar den omvang der
criminaliteit in de Ver. Staten. Zij komt
tot de slotsom, dat deze ontstellend
groot is en dat bijv. te New-York 36 maal
zooveel beroovingen voorkomen als in Lon
den. In Chicago is het cijfer nog hoo-
ger, ml. 100. Biet aantal moorden in New-
York alleen is grooter dan in geheel En
geland.
Verleden jaar heeft de misdaad, met in
begrip van de kosten voor gevangenissen
en strafrechtspleging den Vereen. Staten
2.600.000.000 dollar jjekost.
De commissie beveelt aan de politie aan
merkelijk te versterken en ook het gehalte
en de' uitrusting beter te maken.
Drankbestrijding in Rusland.
Te Moskou heeft de overheid weer in
overleg met de arbeiders talrijke tapjpterijfen
gesloten. In de arbeidersclub en eetgêle-
gehheden is het schenken van sterken
drank verboden. De vereeniging tot bestrij
ding van Let alcoholisme won in een paar
dagen meer dan 6000 leden.
Sven Hedin's-expeditie.
Sven Bedim, die voor de Voortzetting]
zijner expeditie Middefn-Azüë die Zweedse he
regeering heeft gevraagd hem met" drie
kwaad miillioen Kronen te steunen, wil lean
derde deel daarvan gebruiken voor den
aankoop vain, eein geheefen Boeddha-tem
pel met inhoud, waaronder driehonderd
boekdeetein, godsdienstige geschriften enz,
Hedïn gaf te kennen, dat tengevolge van dejnj
'Bolsjewistischen geest, die in Mongol.ë
baan breekt, het Laroaïsme achteruitgaat
en dei kloosters binnen tien jaar ongeveer
verlaten zullen zijin, zoodat dan ook de
Beelden en kunstwerken overal verspreid
zullen geraken.
De doel einden, die Sven Helin zich met
zijn voort te zetten espeditie beeft gesteld,
zijneen onderzoek naar het ontstaan vajn,
de Hjmalaja, door dr. Nor id, plaatsbepa
lingen, waarnemingen betreffende aard
magnetisme en zwaartekracht door dr. Am-
Loet en archaeologjsch onderzoek door
Bergman. Alles onder (de opperlieiding van
den Zweedschen Onderzoeker.
Ben vlucht over onbekend woestijngebied
werd verboden door den gouvemleur Jaing,
die sindsdien is' doodgeschoten.
Een drijvend Monte Carlo.
Voor vele Amerikanen is het werkelijke
paradijs der Speeilzuchtigen, Monte Carlo
te ver weg, maat dat neemt niet weg, dat
die drift wel! bestaat en heel gemakkelijk
te exploiteeren is. Een paar scherpziende
'Agnerikaneu zijn au op de gedachte geko
men tan een afgedankt mailschip te koo-
pen. Ze hebben dit 7 mijl van de haven
van Los Angelos in tiee gelegd en er
prachtige speelzalen ingericht De Bezoe
kers worden met kleine motorbootjes van'
het strand naar het schip gebracht ten
kunnen daar hun speelzucht met roulette
en kaartspel botvieren. i
Een bewijs, dat dezia inrichting in een
behoefte voorziet, is dat gedurende h'et
eerste „week-end'' 10.0GO merasehen naar
het schip zijn gebracht. De eigenaars moe.
ten deze dagen een 25.000 pond verdiend
hebben. i
Mi!®
HET OLYMPISCH RUITERFEEST TE IHLTOSUM
Kapitein W. Feyerabënd (Duitscliland) bij zijin aankomst aaln de finish na de uit-
•houdingsproef van dein samengestelden wedstrijd. Qndeir: kapitein De Kruyff (Ne
derland) met zijn beroemde paard „Va-t'en", waarmede liij! in de afdediing dres
suur nummer één geplaatst werd.
door
D>. BAUDUIN.
XLIX.
Het kruisgesprek tusschen Hol-
landscbe en Indische Journalisten.
Een schitterend „Aneta-iniüatief".
- Hoe het geweest is en boe het
worden kan en moetl Geen
kruidenierspolitiek, maar ,,de oost
voor de baet uit". Ilallo Batavia!
Als Indisch Kroniekschrijver der groote
provinciale pers was ook mij het voor
recht te beurt gevallen om op 31 Maart
j.l. tegenwoordig te zijn bij de demonstra
tie, die bet welbekende Indische Pers
bureau „Aneta" op touw had gezet in
liaar kantoren op de Plaats te 's-GraVen-
hage, waar voor het eerst in de histo
rie Nederlandsclie journalisten in staat
zijn gesteld om met hun Collega's van
de Indische pers aan den anderen kant
van den evenaar een telefonisch kruist
gesprek te voeren. De overweldigende be-
teekenis dezer nieuwe verbinding (en wat
voor een) over werelddeelen en oceanen
tusschen moederland en tropisch' Neder
land, waarvan tot voor kort niemand nog
droomde, en die beide deelen van het
Nederlandsch imperium nader tot elkaar
brengt dan eenige andere vooruitgang,
waarvan de geschiedenis gewaagt, mag vol
doende aanleiding heeten om van de in
deze Kronieken gevolgde lijn voor ditmaal
af te wijken en aan deze gebeurtenis een
beschouwing te wijden.
De lezer zal intusstihen door de ver
slagen in de dagbladen reeds van de bij-
zonderbeden dezer demonstratie op de
hoogte zijn gekomen. Ik mag daarover
kort zijn. Vooropgesteld zij, dat na eeni
ge minuten van technisch zoeken en tas
ten een verbinding werd verkregen, die
geleidelijk beter werd en ten slotte een
graad van duidelijkheid en regelmatig-*
bereikte, die onze gewone stadstelefoon-
gesprekken ongetwijfeld overtrof. En deze
verbinding bleef ruim twee ureu gehand
haafd, totdat de klok in het Aneta-bureau
4.30 aanwees,, hetgeen zeggen wil, dat
terzelfder tijd daarginds te Weltevreden
het uur van middernacht naderde. Toen
kwamen eenige suizingen in de koptele
foons er ons weer aan herinneren', dat
wij niet bezig waren met een „gewoon"
telefoongesprek, maar dat de klank van
onze stemmen den halven aardbol om
vademde. Doch intusschen hadden Neder-
landsche en Indische journalisten eenige
uren lang den afstand tusschen elkaar
zien verdwijnen en zooals de directeur
van Aneta in Indie het in zijn operamgsr
woord treffend uitdrukte, mét elkaar ge
sproken „van man tot man", „van mond
tot mond", ,„van oor tot oor", „van hart
tot hart".
En het meest treffende van doze demon
stratie was nog wel, toen eenige in ons
midden aanwezige kinderen met hun ouders
te Weltevreden konden spreken, toen een
tachtigjarige vader zijn dochter daarginds
voor bet eerst sinds jaren weer kon toe
spreken, toen een ongerust vader, wiens
gezin twee dagen tevoren op wegj naar
de boot, diehen naar Nederland zou
brengen, een ernstig auto-ongeluk was
overkomen, uit den mond van den be-
handelenden Bataviasrihpn geneesheer be
richten over den toestand, der patiën
ten mocht ontvangen. Daar waren ©ogen
blikken waarin men als buitenstaander bij
dit nieuwe wonder der techniek1 niet
slechts verbazing, maar ook emotie voelde.
Op gevaar af te herhalen wat in de
dagbladen zeker ook naar voren is ge
bracht, moet ik hier hulde brengen aan
hen, die het Nederlandsche aandeel in
deze historische gebeurtenis voor hun
rekening namen, namelijk onzen groeten
Nederlandsche deskundige ingenieur Koo-
mans, de Haagstike gemeente-telefoon, die
alle denkbare medewerking verleende en
last not least, den bekwamen en energie
keu Aneta-directeur, in Nederland, den
lieer Herman Salomonson, die zich boven
dien een uitmuntend gastheer betoonde,
die telkens weer het juiste woord op de
juiste plaats wist te vinden. En wanneer
eenmaal de geschiedenis van het ontstaan
dezer nieuwe verbinding zal worden ge-
-scbreven, clan zal de naam van het
Aneta-bureau daarin met eere vermeld moe
ten worden.
Uit het bovenstaande zal den lezer dui
delijk zijn, geworden, dat het hier gold
een succesvolle demonstratie, maar toch
voorioopig nog een demonstralie. Maai* na
dit alles staat toch als een paal boven
water, dat wij in een zeer nabije toe
komst uit onze buiskamer in ons goede
Hollandsche stadje onze vrienden en ma
gen in liet verre Insulinde zullen knn-
-nen opbellen, z-ooals wij twintig maal per
dag nu onze stadgenooten plegen op te
roepen Welke perspectieven opent dit alles.
Méér nog dan door het bekorten der
scheepsreis, méér nog dan door de toe
komstige luehtroate zal Indië nader tot
ons worden gebracht door de telefoon,
niet alleen in werkelijkheid door de mon
delinge communicatie, maar ook in onze
verbeelding. En dat laatste is van bijzon
der gewicht. Want een Indië, niet langer
in de volksverbeelding als een onbereik
baar en lichtelijk fantastisch' land geacht,
doch tot een indien gevenscht. of moedig
met de stem bereikbare realiteit terugge
bracht, zulk een Indië zai ongetwijfeld ook
in de volksverbeelding zijn vage omtrek
ken verliezen en in de volks-psydie meer
dan tot dusver als een reëel1 bestanddeel
van het Nederlandsche imperium worden
gevoeld .En dat laatste is, zooais men
weet, zéér noodig.
Voor den handel beteekent deze nieuwe
verbinding mogelijkheden, die nog moei
lijk te overzien of naar liun volle be-
teekenis te schatten vallen. Beslissingen,
overwegingen, besluiten, inlichtingen, tot
nog toe gebonden aan kabel of brief, zul
len met langer door alle aan die commu
nicatie-middelen verbonden nadeelen van
tijdsduur, beperktheid en foutieve over
brenging gehandicapt worden, doch op de
nieuwe wijze overgebracht het handelsver
keer en de industrie nieuwe expansie
geven en nieuwe welvaart bevorderen.
Men zal echter met één gebiedenden
eiscb rekening moeten houden en het is
wellicht niet voorbarig daarop reeds nu
de aandacht te vestigen. Die telefonische
verbinding met Indië mag niet te duur
worden voor de gebruikers, de tarieven
mogen een Volkomen ontplooiing en een
volledige uitbuiting van alle daarmee ver
bonden mogelijkheden niet in den weg
staan. Met andere woorden, de telefoon
verbinding NederlandIndië moet popu
lair worden in den VoTstrekten zin des
woords en het dogma van den rendabelen
rijksdienst mag dit nationale bel'ang, vooral
in den beginne, niet in den weg staan.
Zeker, er zijn tot nog toe millicsênen uit
gegeven voor proefnemingen en millioenen
voor installaties, die somjs reeds ver
ouderd waren, voordat ze nog goed en
wel in werking kwamen. Men zal zich
herinneren, dat bijvoorbeeld in ons vorig
stadium der proefnemingen de deskundi
gen van meening waren, dat deze ontzagj-
lijke afstand alleen maar te overbruggen
viel door golven van groote lengte."'Om
deze uit te zenden, werden enorme hoojg-
zenders gebouwd, werd o. a. op groote
hoogte in h'et Malabar-bergmassief in de
Preanger-regentschappen een geweldige cen
trale gebouwd en een bergkloof van bon
derden meters breedte met een kabel over
spannen en werden bier te lande te Koot
wijk dergelijke installaties gebouwd. Bit
alles verslond schatten geld en toen men
zoover was, had de verbijsterende tech
niek intusschen alweer een stap voorwaarts
gedaan en was gebleken, dat men mét
de korte golf en veel geringer energie
betere resultaten kon bereiken. Naast de
geweldige installaties werden nu opnieuw
korte golfzenders gebouwd en deze zijn
bet, die in hoofdzaak nu het werk doen,
waarvan de „Aneta'-demonstratie ons de
schitterende resultaten heeft getoond.
Maar, en hierop willen wij den sterk-
sten nadruk leggen, hqj; principe mag nu
niet gehuldigd worden, dat ae aan proef
nemingen, boogzenders en andere installa
ties gespendeerde millioenen, dienen te
worden verhaald op de aanstaande exploi
tatie der telefonische verbinding Neder
landIndië. Niet geheel, maar ook niet
ten deele. Dat gelei moet nu maar afge
schreven. Er zijn door Nederlandsche en
Indische regeering wel eens vaker voor
minder nuttige doeleinden milti oenen a
fonds perdu gegeven en verloren. Een
dergelijk procédé zal in dit geval bij uit
zondering eens wijs koopmansbeleid blij
ken. AVant, zooals gezegd, de telefonische
verbinding Nederlandlndie zal in den
waren zin des woords populair moeten
worden, desnoods met extra lage tarieven
erin gebracht De toestand zal aldus moe
ten zijn, dat ouders en kinderen er om de
kosten met tegen op zullen behoeven tc
zien elkaar bij belangrijke gebeurtenissen
eens even op te bellen, en al ware liet
maar om weer eens de geliefde stemmen
voor een wijl te hooren De zakenman
zal zich om de kosten ook alweer niet
tweemaal behoeven te bedenken of hij zijn
reiatio ginds of zijn filiaal of zijn admi
mstrateur eens even aan de telefoon zal
roepen Op zgn maand-onkostenrelcenilng
zal de telefoon met Indie een doodgewone
en ook wèl te dragen post beliooren te
zijn. Zoo zal bij deze exploitatie in den
waren zin „de dost voor de baet" uitgaan
Want „de baet" zal er zeker komen, ook
die andere, die met goed in cijfers uit
te drukken valt: Indie en Nederland steeds
dichter tot elkaar in werkelijkheid en in
verbeelding
EENDENHOUDERIJ. HOE HET
NIET MOET.
We zullen in verband) met de penden-
houderij eerst eens eenige bedrijven te
Volendam bekijken, waarbij dan de fou
ten in bet systeem van zielf blijken. De
groote fouten te Volendam zijnTotaal
ondoelmatige inrichting der hokken, water-
loopen, enznaast onproductieve eenden
en hooge voerprijzen.
Een groote tegenstelling daarvan vindt
men in Landsmeer, waar de inrichting der
hokken anders is en waar het water zui
verder is. Landsmeer .is een, hoofdzake
lijk langs den weg Amsterdam over den
lip naar Purmerend, lang uitgestrekt dorp,
waar de woningen der eendenhouders
veelal op eigen erfjes staan, door dwars-
slooten gescheiden. Deze dwarss'loiotien.staan
ra open ijprbinding met een groot aantal
plassen, die zich ten Oosten en Westen
van (lezen weg bevinden. Het wateropper
vlak is dus zeer groot in verhouding f©t
bet aantal eenden. Bovendien bouwt men
in Landsmeer meestal slechts aan één kant
van de sloot eendenhokken. Deze hokken
zijn van een meter of drie diep, daar
aan aansluitend een ren, uitioopende op
de sloot. De ren loopt als het ware 1
Meter door in de sloot en zoodoende
hebben de eenden een ruimte, waar zij
in de sloot kunnen zlwenrmen en' drin
ken. Is nu het water frisch, dan is dit
systeem 'niet zoo gevaarlijk. Wordt het
water evenwel besmet, dan is het erger.
Te Volendam vindt men echter dergelijke
hokken aan weerszzijden van vrijwel stil-
staand water. Hjet water wordt op ge
weldige wijze verontreinigd door vi'schaf-
val, mossel'enafval, eendenmest, enz. Bper-
door wordt de kwaliteit zoo slecht, dait
de ingewanden der eenden op zich zelf
al. gevoelig worden en de minste besmet
ting is dan voldoende om do dieren te
doen sterven.
Toen ik eenige jaren geleden te Volen
dam mijn proefstation begon, was dan ook
het eerste werk het land met gaas te
omgeven op ongdveer een Meter afstand
van de sloot en waterleiding aan te leg
gen. De eenden krijgen dus steeds versch
water te drinken, "en wel elke ren apart
in een metalen drinkbak.
Te Harderwijk vindt men weer een an
der systeem van drinkwatervoorziening, n.L
men maakt langs alle bokken een cemen
ten drinkgoot. Aan den eenen kant iaat
men het water in en aan den anderen
kant er uit. Hoewel dit daar zoover ik
weet goed gaat, beschouw ik dit systeem
als hoogst gevaarlijk en zou het nooit
durven aan te bevelen. Is n.l'. een dier
aan de boveneinde der goot besmet, dan
raken ze allen besmet. Vandaar dus, dait
ik voor elke ren een aparte watervoor
ziening heb, zoodat eventueele smetstoffen
slechts tot een ren beperkt blijven. IHjet
meest practisch© systeem is om de beide
methoden te combineeren. Men legt dan
dus aan een serie van drinlcwatergoten
achter elkaar, echter op ©e>n. dergelijke
manier, dat zo in normale gevallen aileh
van één punt uiit voorzien fcunnm wor
den. 1
Blijkt er onraad, dan moeten de dtónlk-
goten direct gescheiden worden en moet
elke goot #part gevuld en leeggemaakt
kunnen worden. Djit kan men natuurlijk
zeer gemakkelijk bereiken, door een naojd-
leiding aan te leggen, die dan per drink
bak een taevoerkraan heeft. Mijn overtui
ging is dan ook, dat, waax" men niet
over flink zwemwater beschikt, men voor
eenden veel ingewikkelder en duurder
drinkwatervoorziening noodiig heeft als
voor tóppen. Er komt bij, tot een eend
voortdurend gelegenheid moet hebben haar
kop onder water te steken, daar anders
snavel, neusgaten en oogen vuil' worden.
De dri'hkbakfcen van eenden moeten dan
ook minstens tien c.M. diep zijn. In de
buurt der drinkbakken wordt het spoedig
veengrond moet beschikken. Dje eendèa
smijten voortdurend met hun snavels niet
water en trappen de omgeving met bun
pooten tot modder Het beste doet men
daarom de drinkbak op een soort rooster
te zeden, dat men van houiten latten, el
beter nog van ste'vig, niet al te grof gaas
kan maken. Ook kan men de omgeving
van den drinkbak van beton maken. Men
moet er dan echter op letten, dat de
vloer zoo hellend gemaakt is, tot deaj
gemakkelijk is te reinigen. Die eend heeft
zeer veel water noodig, daar zij, beliaiVe
baar drinkwater, verbazend veel vermorst.
De voedselvoorziening is bij de eenden-
bouclenj ©en ander moeilijk punt. Zooals
gezegd, bestaat eigenlijk biet natuurlijke
voedsel der eenden hoofdzakelijk uit aller
lei" waterdieren en plantendeeLen. De eend
is een uitstekend fourageerster. Als zij
over slooten, boomgaarden, enz, besclnkt,
haalt zij daar ©en groot dee* van al het
eiwitrijke voedsel, dat zij noodig, heeft,
uit op. Zij jgimien zich op hun tochten
zeer ver van huis begeven en reinigen
lieele streken van ongedierte. D|it is een
der groote voordeden der eendenhouderij.
Men heeft vaak drassige weilanden, waar
geen schaap in leven blijft vanwege de
levefbofz'.'Cikte. De larven dezer parasieten
leven in kleine slakjes. Ziet men op een
dergelijk land ©en troep eenden, dan ha
len die al lied gauw allies Weg, wat maar
op fsjak of worm gelijkt. Alen gebruikt
daarom hi Engeland de ©enden heel' vaak
om ongedierte te vernietigen. Groote En-
gelsche~ boomgaardhouders hebben nuj wel
eens verklaard, dat zij eenden in hun
boomgaarden houden in liet belang der
hoornen. De ©enden vernietigen geweldig
veel schadelijk ongedierte en zij zeiden,
dat ze zelfs eenden zouden houden ook
al legden ze geen ei.
IHiermt blijkt dus de voordeel'ige en
goede zijd© der eendenhouderij. De eend
weet van terreinen, die vrijwel waa de-
loos zijn, baar levensonderhoud te h den
en tevens nog productie over, dus kan
daar nog flink op leggen. Op deze manier
kan de eendenhouderij in moerassige stre
ken of streken met veel water, slooten,
drassige landen, zeer loonend zijn en ver-
-baas ik er me vaak over, dat men m
dergelijke streken niet meer eenden houdt.
Alen moet er echter om denken, dat een
den vaak baar eieren in liet water leg
gen, als zij de kans krijgen en dat oen
eend al net als een mensch van den
modernen tijd is, nl. liever lui ton moe.
Als men de eenden 's morgens voert, dan
trekken zij er niet op uit. Zoo heb tic
vaak brieven gekregen van menschen, d>
aan plassen woonden en die vol enthou
siasme eenden waren gaan houden. Zij
beklaagden zich er over, dat de eenden
niet legden en ook erg l'ui in de buurt
van den voerbak bleven hangen. De ma
nier, die in twee dagen Wonderen ver
richtte, was: IHjoudt ze tot 'smorgens 9
uur vast in een afgerasterd plekje en
geef ze absoluut geen voer. En zie daar,
's morgens hoepen eieren en eenden, die,
zoodra ze los kwamen, er ijverig op uit
trokken om haar maag te vullen. Tegen
den avond niets dan een paar handen
mais in het nachthlok en binnen eenige
dagen komen ze prompt tegen het vallen
van den avond naar huis terug. BR is
verreweg de meest loonende manier van
eendenhofuden. Men vervalle echter niet
in de yoSgende fout Sommige beginnen
met een twintigtal goede jónge eenden
en krijgen prachtige resultaten. Die die
ren legden het eerste jaar soms over de
200 eieren gemiddeld en men maakt reu
zen winst. Nu mioet natuurlijk de winst
vergroot worden, dus het aantal eenden
uitgebreid, en wat blijkt? D|e Winst blijft
weg. Waarom? De eenden zijn geweldig
vraatzuchtig en moorden finaal hun heel©
jachtterrein uit. Insecten, wormen, slak-
ken, alles verdwijnt in een ©ogenblik en
krijgt -feitelijk geen kans zich snel weer
te ontwikkelen. Vandaar dat ik de men
schen altijd aanraadt, ook al' zijd hun
omstandigheden nog zoo mooi (veel sloo
ten, riet, plassen, kolken,, weiland): AVees
heel voorzichtig en probeer zorgvuldig wat
het jachtveld tijden kan. Ga niet van 20
eenden pp 100, maar op 40 en wacht
het dan weer eens een jaar af. Er moet
een soort evenwichtstoestand ontstaan tus-
stihen 'eenden en jachtterrein en wie deze
overschrijdt, door te veel eenden, krijgt
groote schade.
Een punt, waar men op moet letten is
ook, dat de eenden de slootkanten min of
meer vernielen. ,Voor weiland geldt het
zelfde. Door proeven is mij gebleken, dat
men in rennen minstens 15 viericante meter
best grasland per eend moet hebben, wil
men gras bonden. Heeft men minder, dan
wordt alles één moederboel. Dit moet men
ook voor elk grasland 'eerst zelf pro-
boCüPCTI
Dfe TE IHFNNEPE.
Faillissementen.
Opgegeven door Van der Graaf en Co.
Uitgesproken:
K. Baigeindijk, vroeger schoönwiinkelaer,
thahs ztfnder beroep te Rotterdam. R.-c.:
mr. A. Dirkzwagercur.mr. Wj. Nolpal
C. AVu Gr. vate der Kort, sigarenmaker
te Hi'llegersberg. R-c.als vorencuiifl
mr. Wi J. Joingenieel te Hillegprsbierg.
J, van der Groef, koopmaln in varkens,
te Dirkslapd, R-c.: als votern; cur.: mr.
A. Ziaiayer te Dirkslalid. 1
H. Ei. 'Abrahams, te Rotterdam. R' -c.
mr. AL Fna'nken'; cur.nuf Hj. J. F. Hey-
rnain.
E. Rapmu'nd, koopmaln te Rotterdam'.
R.-c.als voren; cur.: mr. A. IDjhia'n.
D. Mocrmain, bouwondernemer te Rotter
dam. R.-c.als vorehcur.mr. W, A'.
van Traa.
'W. Leydekkers, te Rotterdam. R.-c.als
voren.; cur.: mr. N. J. Bink.
J. AVi Jansen, kantoorbediende te Rot
terdam. R.-C.als voren,; cue.: mr, B.
Rerriddn.
'J. van Dam, timmiarmaln te Schoonho
ven. R.-c.mr. A. Diirkzwajger; cur,mr.
izeer vuil, vooral' als men over Mei of P. J. Mapkenbach te Schounhpvefn,
on T VAt-t om
Vragen, deze rubriek betreffende, kunnen
door de abonne's worden gezonden aan Dr. Te
Hennepe, Diergaardesingel 96, Rotterdam. Post
zegel van cent voor antwoord insluiten en
blad vermelden.
