Een ochtend vo! verrassingen.
Van alles wat.
Raadselhoekje.
De Appeldief.
OMLIGGENDE GEMEENTEN.
VLA ARDIN GEN.
Het gemeenschappelijk abattoir.
We laten hieronder nog volgen de exploi.
INKOMSTEN.
Slacht- en keurloon voor:
tatie-rekening van een abattoir voor de
gemeenten Schiedam en Ylaardingen, zoo
als die door B. en \Y. van Ylaardingen
den raad dier gemeente is overgelegd.
1936 1720
5492 4- 2723
160 111
397 139
510 2011
150 47
3656 runderen ad 16.121936.
S215 varkensad -3.50 -28752.
271 paarden ad -7.- 1S97.
536 vette kalverenad -3.- 1608.
2521 nuchtere kalveren ad - 2.- 5012.
197 schapen en geitenad -2.- 391.
Keurloon voor -100.000 Iv.G. ingevoerd vleeseh en vetad - 0.03 - 12000.
Het steriliseeren van 10 runderen ad - 5.- 50.
Het steriliseeren van 40 varkenstul - 3.- 120.
Het noodslachten van 40 runderen ad - 5.- 200.
Het noodslachten van 7 paarden ad - 7.- 49
Het noodslachten van S varkens ad - 5.- 10.
Het noodslachten van 5 kalveren ad - 5.=- - 25.
150 Al.2 koelcellen verhuurd tegen 130.per M.2 - 4300.
Huur van dienstwoningen T- 1000.
Andere inkomsten als stal- en weegloonen, verhuren van can-
tine, kommiezenverblijven, enz- 4000.
UITGAVEN.
Salarissen met pensioenkosten van Directeur
Salarissen met pensioenkosten van 3 keurmeesters
Salarissen met pensioenkosten van portier-boekhouder
Salarissen met pensioenkosten van 2 machinisten
Salarissen met pensioenkosten van 3 knechten
Kosten van steenkolen
Electrische stroom
Onderhoud gebouwen
Bureau-behoeften
Water
Gas
Telefoon
Fourage
f S1613.-
- 5500.-
- 7500.-
- 2000.-
- 4500.-
- 6000.-
Schietmaskers
Beambtenkleeding
Verzekeringen - 300.
Grondbelasting - 200
f 2000.—
- 5500.
- 5000.—
- 750.
- 750.
- 150.
- 200.—
- 200.—
250.—
300.—
- 15600.-
6i pCt. rente en afschrijving van de bouwsom ad f 340000.
9| pCt. rente en afschrijving van aankoop
machines - 75000.
f41100,
f 22100.-
- 7125.-
41 pCt. rente van den grondprijs
f 415000.—
ad - 125000.— - 5625.-
- 34850.—
Totaal - 75950.
BINNENLAND.
Financieel nieuws.
N. V. Drya, Mij. tot Expl.
van Kunstzijdefabriek.e.n.
Blijkens St.ct. no. 199 is te Arnhem
opgericht de naamlooze vennootschap Drya.
Maatschappij tot Explotatie van Kunstzijde
fabrieken. Als oprichters worden genoemd
de Nederlandsche Kunstzijdefabriek te Arn
hem en de N.V. ElectrizitatSwerk L-onlza
A.G., te Campel (Wallis), Zwitserland. De
vennootschap heeft ten doel o.a. het ex-
ploiteeren van één of meer kunstzijdefabrie
ken in Nederland en België.
Het maatschappelijk kapitaal der vennoot
schap bedraagt f 1.015.000.
Tot directeuren worden benoemd de hoe
ren dr. J. J. Polak te Arnhem en Lr. E.
Schenker te Bazel en tot commissarissen
de heeren dr. A. Petersen te Frankfurt am
Alain; »A. Yogt te Bern'j N. C. Tommasi
te Bazel; dr. J. C. Hartogs te Arnhemi,) ir.
T. S. CS. .T. Af. van Schaik te xYrnhem en
J. A. D. M. Daniels te Arnhem. r
Kunst en Wetenschap.
Prijsvraag voor Ntderlandsche
tooneelwerken.
De uitslag van de prijsvraag voor Ne
derlandsche tooneelwerken, uitgeschreven
door het maandblad ,,Ons Tooaieel" (uitg.
van de firma J. lleijais Tsz. te Zaandijk)
is lieden bekend geworden. De jury
bestaande uit mevrouw-. Betsy Ranucci
Berkmann en de lieeren J. B Schuil en
A. .1 Zoetmulder was van oordeel, dat
geen der 101 ingekomen manuscripten in
aanmerking kwam voor den eersten prijs.
Zij heeft daarom overeenkomstig een der
bepalingen der voorwaarden dc prijzen ge
splitst en deze als volgt toegekend.
Twee tweede prijzen, ieder bestaande uit
230 gulden aan: ,.De Dag", een onwaar»
schijnlijke comedio in 3 bedrijven vanJos.
Pauhuijsen Jr i
en ,,De Brievenbus", blijspel in vieY "be
drijven van A. den llartog.
Twee derde prijzen, ieder bestaande uit
150 gulden aan „Het Oostersche, gevaar",
een spel van rassenhaat in drie bedrij
ven van D. II. Sclioffer
en „De Sneeuwkoningin", tomieelspel in
vier bedrijven van Alfred Boole.
Twee vierde prijzen, ieder bestaande uit
100 gulden, aan „Sancta Lucia", «omedie
in vier bedrijven eveneens vaU A. den
Hertog
en „Zie, hier ben ik!", tooneelspel in
vier bedrijven van. mevrouw Anna van
G-oghKaulbach.
Sport.
Voetbal
S u n 1 i g h tV. V. R.
Hedenmiddag om half vier speelt V.V.R.
te Ylaardingen tegen een elftal van de
Levers Zeepfabriek.
AI ar t i n i tT. A. G.
Door het personeel der Asbestcamenlr
platenfabriek Martinit, Sluiswcg alhier, is
een voetbalvereeniging opgericht, onderden
naam Martinit, die morgen om 10 uur
haar eersten wedstrijd speelt tegen T.A.G.
van Rotterdam op het terrein van Pro
Patiia. in den Kortlandpolder.
Gemengd Nieuws.
De Duitsche spoorwegen
De 7de October 1928, de dag van de
inwerkingtreding van de winterdienstreger
liug, is een mijlpaal in de ontwikkeling
van liet belangrijkste Duitsclie verkeers
middel, de rijksspoorweg. Het vier-klasseiv
stelsel moet wijken voor liet in de meeste
landen van Europa gebruikelijke twee-ktosi
senstelsel (eerste klasse zal er naast de
de tweede en derde nog slechts zijn in
buitengewoon belangrijke sneltreinen, even
als m de slaaprijtuigen). De „4" verdwijnt
van alle rijtuigen der Rijlesspoorwegen. Er
is na den 7den October nog slechts één
houtklas, die het cijier „3" draagt.
Groote brand.
Te Paunegbe, een dorp in de nabijheid
van Rangoon, is brand ontstaan, doordat
petroleum, die uit een pijpleiding van de
Birma Oil Compagny lekte, vlam vatte.
Zeven-en-veertig inlanders, o.w. achttien
vrouwen, zijn dientengevolge levend ver
brand. Er zijn meer dan 20 gewonden.
Zeventig jaar vriendschap per brief.,
Elke week, en dat zeventig jaar lang,
Staat een familie te Sheerness in En
geland door de post met een familie in
leiland in contact. en niet één lid
der beide families heeft ooit oen 1 id d'er
andere familie ontmoet!
Deze merkwaardige correspondentie be
gon in 1855, toen een jong matroos', ze
kere Conaghan verdween van een koop
vaardijschip waarop hij diende. Een adel
borst uit Sheerness, Henry George, vriend
van den verdwenene, schreef naar diens
familie in Donegal (Ierland). En van dien
tijd af tot don dood vair den ouden heer
Conagliun, bleef inr. George in briefwis
seling met hem. Van lieverlede verdween
het "oorspronkelijke onderwerp uit deze
epistels, maar zij bleven mededeelingen be
vatten over wederzijdsche familie-weden,
waardigheden. Conaghan Sr. stierf, Henrv
George overleed deze laatste in 1887
en zijn. zoon Walter George bleef schrij
ven naar de familie Conaghan in Ier
land. Walter George is tluins 63 jaar "en
niets vindt hij natuurlijker dan deze wefce-
lijksche, altijd even graag volbrachte en
vreugdevol ontvangen correspondentie niet
die lieden van wie liij nog nimmer iemand
heeft gezien, noch iemand h'em of een
der zijnen kent!
Een bewogen leven van een dichter
Pierre lagarde doet in Comoedia een
merkwaardig verhaal. Op een nacht nam
hij op de Place Pigalle te Parijs oen taxi.
Toen hij voor zijn huis was aangekomen
en met den chauffeur wilde afrekenen, nam
de man z'n pet af en vroeg: „U houdt
ongetwijfeld van verzen, mijnheer?" Hij
bood een kleine „plaquette aan: „Muse
Lrésilienno". Jean Bazin heet de dichter.
„Ja, mijnheer, dat ben ik. Ik ben chauf
feur en dichter. Een monsch moet leven..."
Hij heeft zijn levensloop verteld.
„Van m'n tiende jaar af schrijf ik ver
zen .Maar mijn vader had weinig met zoo'n
roeping op. Ik moest ingenieur worden.
Gelijktijdig bracht ik me op goed geluk op
de hoogte van die literatuur ©ra wijdde ik
me aan wetenschappelijke studie,, vooral
wiskunde. Ik was candidaat aan, de Poly
technische School, tosn "de oorlog uitbrak.
In 1916 stierf mijn vader. Ik was aan, bet
front. Ik kreeg vrijstelling en, kwam met liet
oorlogskruis thuis. Aan het höofd vaw 24
werklieden 'bestuurde ik liet machinefa
briekje van m'n vader. Ia 1918 riep de cir
culaire van Clemenceau me terug naar-hef
front. Ik gaf last, de fabriek tei verkoopen.
„In 1919, bezeten door Kipling, door
London en Jules Verne, snakkend inaar da
ruimte, vertrok ik naar. Zuid-Amerika. met
150.000 francs op zak." Daar ben ik pionj-
nier van den Framschem export geweest,
vertegenwoordiger voor ©en Braziliaansch
jaarboek, fotograaf; ik reisde het huid af,
fotografeerde planters en plantages, ver
gezeld door een negerjongen, die m'n ba
gage droeg. Ik begon een fabriek vap
scheikundige preparaten.
,,De Ban que franyaise pour le Brésil
ging op de flesch, waardoor ©en deel van
de leden der Franse he kolonie weid ge
ruïneerd. Ik was inutsschein getrouwd. Mijn
vrouw overleefde den slag niet en liet me
achter met m'n twee -kindertjes.
„Januari 1*924. Om een carburator ©r
in, te brengen, zette ik een sportkrantjp
op. Ik verdiende wat geld en kocht c-ep
garage te San Paulo. In Juli brak de re
volutie uit- De stad werd gebombardeerd,
de garage geplunderd. Zes maanden hield
ik het hoofd boven water. Ik was achter-
een volgens hordgnwasscher in >een restau
rant, makelaar in allerlei wareni, teeke
naar voor een modezaak.. Maar het ging
niet erg. En altijd schreef ik.
„dri-'rT92f> ben 'ik in Frankrijk terugge
keerd. Parijs. Montmartre. Ik leidde vreem
delingen rond. H©t_ was piet veel. Ik kwam
in dienst bij Oen groote firma. Doch ik
had de vrijheid gekend, het avontuur. Hel
kantoorleven stond me tegen. Ik hield het
niet uit. Ik stikte tussebem de vier muren.
Lucht, snelheid, het onverwachte!
„Ik -ben dol op auto's. Ik werd taxi
chauffeur. Waarom niet? En dank zij mijn'
fooien kon ik m'n verzen laten verschij
nen! Een drukker, dien ik hij' kleine beetjes
betaal, naar do ontvangsten van den dag.
Doch de boekhandel neemt een verzen
bundel van een onbekend© niet ia dépöt.
Dus verkoop ik m'n boekje zelf. 's Nachts
aan m'n klanten. Ik neem hen eete op,
terwijl ze betalen. Ik heb genoeg verstand
van gezichten. Dan laat ik m'n boekje*
zien. Zelden, dat men weigert Praatjes,
dat men niet meer van verzen houdt."
„Dichter" .staat op het visitekaartje van
Jean Bazin. En hij is gelukkig...
Natuurlijk heeft Pierre Lagardo „Muse
bróislienne" gelezen. De gedichten zijn
De gelijkenis met mijn lieve Myra zijn tante
een gelijkenis, die Guy dadelijk opmerkte, laat
zich nu gemakkelijk verklaren, ook die eigen
schappen, welke ons in een visschersjongen ver
baasden. Natuurlijk moet hij bijt ons zijn thuis
hebben en moet er iets gedaan worden voor Tom
Smith, die een vader voor den jongen geweest
is, toen zijn eigen vader hem verloochende.
De arme Bert is kort nadat hij mijl- alles vertéld
had, gestorven en wij moeten hem vergeven. Zijn
leven is niet gemakkelijk geweest.
Laat Tempelman naar Stone-End gaan en de
zaak onmiddellijk regelen.
Hartelijke groeten voor u en de kinderen.
Uwe u liefh.
EDUARD."
In gedachten verzonken, vouwde mevrouw Gre
gory den brief op, stak hem weer in het couvert
en mompelde:
„Ik zal hiervan niets tegen de kinderen zeggen,
vóórdat ik weet hoe Chris het opneemt Gelukkig
is zooals Guy mij gisteren herinnerde liet
halve jaar voorbij, waarin de jongens niets van
elkaar mochten hooren. Ik zal Tempelman naar
Stone-End sturen, zooals Eduaid me verzoekt en
het feit, dat de afgesproken termijn Verstreken
is, zal zijn reis verklaren".
De gouverneur ging dus nog dienzelfden dag
op reis. Hij vond het huisje van Tom Smith
gesloten, doch hoorde van een vriendelijke buur
vrouw, dat Chris na zijn verblijf in het zieken
huis bij de Prestons was.
De jongen was erg birf, toen hij meneer Tem
pelman zag en vroeg belangstellend naar Guy.
„Be kom je halen om je naar je nieuwe tehuis
te brengen, Chris", zei meneer Tempelman.
„Mijn nieuwe tehuis?" herhaalde (Iiris. „Wat
zegt u? ik ik dacht, dat mevrouw Gregory
het mij nooit vergeven zou".
De gouverneur deelde hem nu het vreemde
nieuws mede, dat mevrouw Gregory uit den brief
van haar zoon vernomen had en dat het de wensdh
van den kolonel was, dat Guy en hij samen
opgevoed zouden worden.
(Chris kon zijn eigen ooren bijna niet gelooven.
Guy was dus zijn neefje en Gwen zijn nichtje.
Het scheen onmogelijk waar te kunnen zijn en het
duurde geruimen tijd, eer hij zich met dit denk
beeld geheel vertrouwd had gemaakt.
Toen dc tijding zich in het dorp verspreidde,
speet 5i et iedereen, dat Chris hen verlaten gang,
want zooals de oude Daan zei: ,,'t Was net, alsof
de jongen van hen allemaal was".
„Je zult ons toch niet vergeten Chris?" vroeg
Ruth, terwijl zij in trainen afscheid van hem nam.
Chris "vloog haar om den hals. „Nee nooit,
tante Ruth, zoo lang als ik leef", zei hij ea hij
hield woord.
Gwen en Guy verwelkomden hun pas ontdekt
neefje met open armen.
„Ik heb altijd gedacht, dat je nog wel eens
komen zou, maar ik kon niet vermoeden', dat je
familie van ons -was, zelfs al heb ik dadelijk,
toen ik je zag, gevonden, dat je op moeder
leek", zei Guy,
ZZoo had de kleine schipbreukeling eindelijk
dus zijn familie gevonden.
EINDE.
De 'geheele familie de Groot za,t aan de koffie-
tafel, want 'twas Zondag en allen waren dien
dag thuis, 't Was een V-rooTijk troepje Van zes
reeds 'groote kinderen, waarvan Erna, ©en aardig,
blond meisje van bijna twaalf jaar, 'de jongste
was. 'f
Vandaag echter scheen Erna, die gewoonlijk
alles Inog al luchtigjes opnam, in 'ernstige ge
dachten Verdiept te zijn, ze had tan minste eèn
kwartier lang niets gezegd en .al 'maar peinzend
naar 'haar boterhammen op haar bord 'zitten
staren, totdat eindelijk moeder haar lachende
vroeg: '„Waar denk jrj vandaag .zoo diep over
na, kindje?".
„Over iets, wat ik erg vreemd vind jen heelemaal
niet zooals 't hoort, moeder", was het antwoord.
„Kom er rnlayu" mee voor den. dag zus", riep
Pijet, -Erne's oudste broer lachend.
„Jje behoeft me heelerp'aaA niet uit to lachen,
hoor", iz;ed Rrnja ©enigszins beleedigd. „Warit
vreemd en onbillijk Vind ik liet, dat als je iels
gaat doen, dat je zélf erg pirpttig vindt, je danj
ajjertei 'moois krijgt; terwijl jè, pis je iets moet
doen, Iwat ie allesbehalve prettig vindt, niets
krijgt
„Wat pedpel je toch, Eqry?" vroeg vader.
„Wel", legde -Erna hem uit, .„als je op reis
ga,at, geeft iedereen je wat moois of wat lekkend
mee; ben (je geslaagd voor je eindjoxamien, dan
krijg je ook allerlei geschenken. En Wat kreetg
Allies al (niet, toen ze* met Jjohan verloofd was?
Araar als je ergens ,heen moét, waar je eugiejriftjk
het land aan hebt, dan krijg je geen steekt
'„Afqet jij da,n soms .ergens heen, waar je het
Iqnd aian 'hebt, zusje?" vroeg Mies, Errta's
oudste zuster. 1
„Nou, dat weet jij ,ook wel", pruilde Erna.
„Aloet ik dpn na de Vacantia niet naar school?
Én over een week is 't al weer zoo laat. Ach, .ach,
wat een ellende".
Erna had !dit op zulk een grappigen toon ge
zegd, dat allen het .uitproestten van 't lachen.
Alaar daarna begon Alies weer, ,op kwasi ern-
stigen toon: „En verbeeld je jan toch eens, hop
Vreesejijk je het zou vinden, ruls ja naar een
kostschool moest".
„O, maar dan zou ,ik van alles meekrijgen",
riep Erna. „En jullie zouden me naar den trein
brengen en misschien wel huilen bij1 bat af
scheid nemen. Maa,r dat gebeurt nu allemaal
niet, want ik ga ,op een dagschool en dat vinden
jullie heel gewoon
„Stil maar, zusje", sprak Wim, die al in de
4de klas II. B. S. zat, met een gehjeimzinnig
lachje. „Wie weet, wat er ,©p den morgein van
je eersten schooldag zal gebeuren
Erna haiaïde de schouders op; ze begreep, dat
het op dien dag juist zou, gaan als op alle andere
en daarom zei ze dan *>qk niets mjeer, viel op
haar boterhammen, aan en at (met dien gezonden
eetlust van 'een gezond kind.
Zoo kwam weldra de eerste schooldag na de
vacantie. - -
Met sdbrïk werd Erna dien morgen wakker,
door een luid gebel, vlak naast baar bed. Zij,
die ande,rs "wel drie keer jnoeist geroepen wat
den, was in een wip .overeind, wreef da nog
slaperige oogea uit tan keek rond.
,,'t Is toch juist het gebel van een wc-kkpr",
dacht ze. Doch ze zag niets op het hachtkastje
noch op de waschtafel, dat pp oen wekker ge
leek. Alaqr omdat zo woli graag wilde weten',
vanwaar het vreemde geluid kwaiuï, sprong zo
uit bed enzag toen werkelijk een spinten
nieuw wekkerklokje -op ééin der planken van
haar boekenkastje staan, 'tDing ratelde nog steeds
door en Erna, die aan een aardigheid van Wim
dacht,"mompelde hoos: „Flauwe plaaggeest". Doch
daar zag ze opeens onder het klokje ©en stukje
papier liggen, .waarop iels was 'gekrabbeld, ze
nam het lop en las: „Lieve zus, hierbij een
nuttig geschenk top dezen blijden dag, je eersten'
schooldag na de vacantie. Nu het kloikje je wekte
uit je (zoete droonion, zal je nooit meer te laat
op school komen. 1
i Je broer Wim".
„Dit is 'zeker, omdat ik verleden week aan
de koffietafel Pver het krijgen van cadeautjes
sprak","mompelde Erna het Bokje bekijkend. „Wat
een plaaggeest itoch. Alaar... e... wat ligt daar
in de iwaschkom?" t i
Terwijl Erna dit zeide, greep ze ©on in don
kerbruin papier gewikkeld pakje, bekeek het van
alle kanten, opende het en riep toen: „O, wat
beeldig". Want 'er kwam een keurige door luxe
postpapier uit; heel licht lila papier met zilveren
randje. En ook daarbij lag een reepje papier,
waarop geschreven stond:
„De geefster van dit postpapier,
Wenscht je dezen dag héél veel pleizïer".
„O, 'tis de hand van Mies. 'tls Van Alies*',
riep Erna -opgetogen. Ze zette d© doos op liet
nachttafeltje en wilde berinnen met zich te Wast
sdhen, 'toen ze achter de wasehkom weer een
pakje zag liggen, dat haar vroolijk deed uitroepen:
,,'t Lijkt wel, of 't vandaag Sinterklaas is". In
een wip had ze dan ook het plakje geopend era
weer ontsnapte haar een kreet van blijde verras
sing, -toen ze daarin zes beeldige zakdoekjes vond,
met een keurig geborduurde E. in een dor hoeken,
en waarbij ook,.weer een stukje papier lag, met
de 'volgende vermaning:
„'Niet als inktlap te gebruiken,
Maar je 'moogl er wel aan ruiken
't Geurtje ligt heel' onderaan,
Ruik 'gr maar eens lekker ajan
Ja, 'daar lag ondier de zakdoekjes een klein rood
zijdien "sachet. „Wat een fijn geurtje", riep Erna
opgetogen.
„O, ''kweet zeker, dat het ©en cadeau van
moeder is".
(Slot volgt).
door
C. E. DE LILLE HOGERWAARD'.
Een mandvol met appels een jongetje klein
Die stonden tesaarn in een schuurtje.
Plots nadera' een derde een heel groote hond
Hij sprong met een vaart over 't muurtje.
Klein Keesje, de appeldief, zag Nero niet,
1A1 appels en stak z'in zijn zakken
Plots hoorde hij wat en ging fluks er vau door
Alis, bengel. De hond zal je pakken.
Au, wauw! Stoute dief! blafte NNero heel boos
En toonde een flij scherpe tanden
Berouwvol zei KeesjeIk doe het nooit weer,
Al zag ik- in de schuur honderd' manden!
Een fle sch met eerastao'q
halm oplichten.
Voor dit kunstje moet je een slevigen rechten
stroohalm nemen. Steek den halm nu in een
vierkant flesehje. Je gaat daartoe als volgt te
werk:
Je buigt den onderkant van den halm een
flink eind om, zóó dat het einde van Klit omge
bogen stuk tegen één der kanten Van de flesch
rust De beide gedeelten Van den halm moeten
oen scherpen hoek vormen. Rot punt, waar de
halm omgebogen is, moet op den bodem der
flesch, tegen één der kanten rusten.
Je kunt de flesch nu gemakkelijk aan den halm
oplichten, zonder dat de laafete breekt.
De slingerende ringe.n.
Aroor dit kunstje moet je een gouden ring aan
een lang baar vastbinden. Het andere einde van
het haar houdt je tussohen den duim en den voor
sten vinger Van je linkerhand vast, zonder eanige
beweging te maken. Nu houdt je de vlakke rech-
Lerhand dicht bij den rinig, 'doch zonder dien aan
te raken. Hij zal dan vanzelf heen en weer gaan
slingeren.
Alen kan ook in de rechterhand een leeg glas
houden onder den ring en wel zoo, dat dejzie er
halverwege in hangt. (Vooral in het midden van
het glas).
Na een paar tellen zul je den rirag in het gj'as
heen en weer zien bewegen.
Een ei door een rin-
g et j e halen.
Hiervoor leg je een ei eenigen tijd in sterken
wijnazijn De schaal wordt nu zacht en buig
zaam en je kunt liet ei door- eon ring
halen Ook kun je Het'Op deze manier in een
flesch laten verdwijnen. Daarna neemt heb zijln
vorige hardheid weer aan. Dit geschiedt Vooral
spoedig, als je eerst koud water in die flescli
gedaan hebt.
Oplossingen der Raadsels uit 't
vorige nummer,
VOOR GROOTEREN.
1. DROMEDARIS.
Duif
k R a b
b o O t
v l a AI
p i E r
a D a m
A z ij n -
g R o f
kuil
r e u S 1
2. Leiden, Baden, Weenen.
f
4. Diamant i
1^
t 1
