-I t annexatievoorstel
aangenomen.
Zaterdag 12 Januari 1929
BUITENLAND.
Een onwaardige Chatfieli
Een sterke minderheid tegen het plan
81st0 Jaargang.
No 19010
Dit nummer bestaat uit 2 bladen
en een Kinderblad.
Interc. Tel. No. 68103 en 68617.
BUREAU: LANGE HAVEN 141 (HOEK KORTE HAVEN). Te!, 68103 en 68617.
EERSTE BLAD.
Het debat in de Fransche Kamer, Vernieuwde aanval der
radicalen. Poincaré verdedigt zich in een lange rede.
De indruk die eergisteren door liet ontre
den van den radicalen spreker Leon Meyer
gemaakt werd1, was zoo teleurstellend ge
weest, dat de radicalen liet noodig ge-
ooiidceld hadden het nog eens over te
doen. Vandaar dat bij de opening van de
zitting van gistermiddag, die weer zeer
groote belangstelling had gewekt, de ra
dicaal-socialist Berthod nog eens kwam ver.
teljen welke grieven zijn partij| tegen dit
ministerie heelt. Zijn voornaamste argu
ment was, dat de opvattingen van Poincaré
en Briand niet overeenkomen met die van
„het voornaamste gedeelte van hun meer
derheid", waarmee de groep-Marin bedoeld
wondt, zoodat ze toch op den duur niet
zullen kunnen doen wat ze willen. De heer
Bertlioid leverd eeen goed betoog, dat met
aandacht gevolgd werd, maar dat luidruch
tige protesten uitlokte, toen hip, tegen de
waarheid in, beweende, dat P,omcaré de ra
dicalen uit het ministerie gezet heelt, ter
wijl deze hem integendeel verdere inedc--
wetfking hebben geweigerd, zoolang de
groep Matin in het ministerie vertegenwoor
digd bleef.
De heer Poincaré, daarna aan het woord
komende, heeft in een rede va,n drie uur
eerst zip) houding in het verleden verde-
digd en daarna het program van het nieu
we kabinet uiteen! gezet. Na de aankondi
ging, die hij. door bevriende journalisten
had laten doen, dat hij zeer kort zou zijn
was dit nieuwe ellenlange en voor een died
toch waarlijk vriji overbodige betoog notg al
een tegenvaller, en op den duur verslapte
de aandacht van het gehoor eenigszins. De
onderlinge gesprekken, die toen ontstonden,
prikkelden den heer Poincaré en gaven
hem aanleiding tot een uitval tegen dit ga
brek aan aandacht, waarop de voorzitter
v|an de Kamer weer antwoordde dat weinig
sprekers gedurende zoo langen tijd zoo al
gemeen en zonder onderbreking aangehoord
zouden zijn.
iNa de schorsing van de zitting eindigde
do beier Poincaré zijn langdurige uiteen
zetting, dia door ©en meerderheid van
het centrum en rechts zeer werd toege
juicht, terwijl de radicalen en socialisten
zich met opzettelijke vijandigheid van elk
applaus onthielden, ook wanneer de pre
mier dingen zeide, die volkomen met hun
opvattingen overeenkwamen.
Uit de lange rede van don heer Poin
caré valt vooral naar voren te halen, dat
hij. wees op de noodzakelijkheid van eenige
ministerieel-c labiliteit, nu men zulke be
langrijke biijbeni.andsc.ho onderhandelingen
tegemoet gaat. Daarom drong hij er op aan,
dat de Kamer zich nu, onomwonden zal
uitspreken, maar dat ze, als ze het mi-*
nisterié in meerderheid steunt, dit dan ook
verder wat met rust zal laten.
In den afgdoopon nacht om kwart voor
1 vonden die interpellatiedebatten hun .einde
in ©en motie van vertrouwen voor Poin
caré. Voor hemden 325, tegen 251 afge-
,a?rrljVdm, zoodat do regeering beschikt
over oen meerderheid van '71 stemmen.
Diversen.
Het „oorlogspaard."
Er is in Duitschland een commissi© ge
vormd om den gedenkteeken op te richten
voor de paarden, die in den oorlog dienst
hebben gedaan. Zij verspreidt gelijk ge
bruikelijk is een circulaire, waann om
standig de weinschclijkheid van zulk een
monument wordt uiteengezet.
Do „Koln. Ztg." drukt het betoog „ge-
wissenhaft" af, maar is door do argumen
ten der commissie toch niet overtuigd en
acht het beter het oorlogspaard een plaatsje
te geven in het groote monument dat ,het
rijk aan de slachtoffers van den grooten
oorlog wil wijden.
Voor de noodlijdende
Engelsche mijn werkers.
Het fonds van den Lord Mayor is nu
ötot 465.000 pond sterling gestegen.
Italië en hel he rstel-
vraagstuk.
Italië weigert toe te stemmen m ©en
verlaging van da vergoedjnigsbepalingen,
zoo niet zijn aandeel verhoogd of zijn
schuld aan do Vior. Staten en Engeland
verminderd wordt.
De toestand in Zuid-Slavie.
Men weet, dat Marinkowitsj, de minister
van buitenlands ehe zaken, tot herstel van
gezondheid met verlof gaat. Hij zal zicli
naar Davos begeven. Als zij'n mogelijke
waarnemers worden ook nog genoemd Sjoe-
menkowitsj ien Koemanoedi, de oud-burge
meester van Belgrado.
Het gebouw van do Skoepsjtina, dat
een oude kazerne is, wordt aan hot mili
tair bestuur teruggegeven. Een duidelijker
commentaar op de gisteren al vermelde
uitingen, dat men voornemens is den liui-
digen toestand voor langen tijd te besten
digen, ware ondenkbaar.
De begrooting voor 1929 zal met 40
pCt. verlaagd wonden.
De regeering hoeft alle oud-Kamerleden
en politici verboden invloed uit te oefe-
jnen op de overbeidspiersoinen.
Naar het persbureau Avala meldt, zijn
de ministeries ijverig aan het werk om
orde in het bestuur te scheppen en nieu
we vetten te ontwerpen, die een grooto
ren nuttigen arbeid van het bestuursappa
raat moetan waarborgen. De regeering zal
weldra haar programma in een bekendma
king den volke kond doen.
Incident in Noord-China.
Uit Sjanghai wordt gemeld, dat Tsjang-
Sjoe-liang, die na den moord, door on
bekend gebleven daders op zij'n vader,
Tsjang-Tso-lin, gepleegd, door de Natio
nalistische regeermg te Nanking was be
noemd tot het hoofd van hel Chineesche
gezag in Mantsjoerije, een staatsgreep heeft
uitgevoerd. Hij maakte zich door een plot-
selingen aanval meester van het tuighuis
te Moekdem, en nam Jang-Joe-ting, dan chef
van den staf ondier Tsjang-Tso-lin, gevan
gen met nog twee andere generaals.
Als reden voor dit hardhandige optre
den van Tsjaug-Sjoe-liang wordt opgege
ven, dat die generaals tegenstanders waren
van de erkenning in Mantsjoerije van de
vlag der regeering tie Nanking en van die
onderwerping van Mantsjoerije aan de Na
tionalistische regeering.
Door E PHILIPS OPPENHEIM.
Geautoriseerde vertaling van Mej. E. J. B.
61) - 1
„Ik ten volkomen onwetend op liet ge
bied van rennen", bekende Sir Stephen,
„maar do goheelo zaak schijnt mij heel
ongelukkig"'.
„Betreurenswaardig 1" zuchtte lord
Henry. „Ik zou zeker nooit hebben kun
nen droomen, dat het hoofd van ons Huis,
dat ooit oenige Ghatfield zou worden ge
roepen om opheldering te geven over het
rennen valn een van zijn paarden".
„Ik kan met inzien, dat Francis ook!
maar eenigszins te laken zou zijn", hield
Monica vol. Hij verklaaTdo to züllon win
nen, afgaande op het rapport van zijn'
trainer. Ik zie niet in, wat hij anders
had kunnen doen."
„Er loopen allerlei geruchten", waagde
Halstoti.
Lord Rupert knikte.
„Een kerel, dien ik daar net bij! de pad-
doek zag, beweerde tot iedereen, als ©en
feit, dat er daarna nog twee of drie proof-
rennen waren igelioudön, maar dat er in
liet geheel geen rekening mee was g©
houden".
Kerk en School,
Uitbreiding van de relativiteitstheorie
Professor Albeit Einstein heeft de Brui
sische Academie van wetenschappen een
omvangrijk geschrift, de vrucht van ver
scheiden jaren studie, overhandigd, dat een
uitbreiding van de relativiteitstheorie be
helst.
„Dit is een ellendige dagl" mokte lord
Henry. „Hij begon slecht. Het gezicht ran
die ochtendbladen was als een nacht
merrie".
„Wat een stof voor do Zondagsbladen!'
riep Eustatius bedroefd.
„En te denken, dat die jonge man werd
genikt uit wat men een „Heilig Leven'
noemt, om de positie te vervullen van
hoofd van ons Huis", zichtte zijn vader.
De deur ging eenigszins onverwachts
open en Francis trad weer binnen. Hij
scheen nog volkomen bedaard en ontmoet
te hun vragende blikken met een zwak
ken, raadselachtiger!, glimlach.
„Nu?" vroeg lord Henry verlangend.
„Hebben zo het je ingepeperd?" vroeg
Eustatius ademloos.
„Vertel het ons dadelijk, Frauds", voeg
de Monica eraan toe.
Francis nam een sigaxelte uit de dooa
op tafel en stak die op.
„Och, er is niet veel te vertellen", zeido
hij. ,,Ik voelde mij eenigszins als een afgo
dwaald lid van de congregatie van een of
andere Schotscho kerk''.
„Wat hebben zij* besloten?" vroeg zijn
oom. 1
„Zij sdienen niet in staat tot eenige be
slissing to komen", luidde bot onversdiil
lige antwoord, „Zij sdienen door den don
der getroffen, toen ik' ze vertelde, dat ik
niet (had ingezet op „Grey Lady", niet
voor eon soudat ik nooit van - mijn le
Met 26 tegen 13 stemmen heeft gister-,
avond, nadat nog twee vergaderingen aan
het annexatieplan waxen gewijd, de ltot-
ferdamsche raad besloten Gedeputeerde
Staten van Zuid Holland te verzoeken stap
pen ie doen om tot een grenswijziging]
van de gemeente Rotterdam te komen. Er
is dus een vrij sterke raindeiboid, h 1.'
juist 1/3 gedeelte van de leden, togen liet
plan van B. en W. dat, volgens den heer
J. ter Laan, le danken is aan don invloed
der soc. dem. Behalve de 16 soc-dein.
zijn er dus nog 10 leden van den Rolter-
damschen raad voor annexatie. Daartoe be
hooren de drie nietsoo.-dem. wethouders
Alle aanwezige lt.-K. stemden voor, de
Chr. Ilist. fractie en de leien van den
Vrijheidsbond (met uitzondering van wet-
iiouder De Groot) tegen.
Ook de voorstanders van annexatie heb
ben gevoeld, dat liet toch eigenlijk nieli
aangaat het zelfstandig bestaan van tal
van gemeenten met oen eigen karakter,
absoluut te vernietigen, bet sterkst kwam
dat uit bij den woordvoerder der R.-K.
fractie, die van B. en W. een antwoord
wensclite op de vraag, of niet, nadat an)
hexatie oen feit zou zijn geworden, een
gedecentraliseerde bestuursvorm kan wor
den ingesteld, waarbij het mogelijk zou
worden plaatselijke belangen door de vroe
ger zelfstandige gemeenten te laten bo
bandelen, zoodat alleen de groote vraag
stukken door den raad van Groot Rotter
dam zouden worden bedissel l.
(Opk ide s:>o. dem voelden blijkbaar, dat
een zoo groot gebied, als B. en W. van
Rotterdam zicli denken, met van af den,
Goolsingel bestuurd zal kannen worden
en ofschoon zij vurige voorstanders zijni
van steeds meer centralisatie, zijn ze zich
bewust, dat ook daaraan grenzen zijn. Mr.
Donker (soc. dem.) opperde de mogelijkheid
van decentralisatie met betrekking tot
de verschillende gemeentelijk© takken
van dienst en do instelling van
vaste <1 ienstcomrnissiesdie dus met
den betrokken wethouder mede do
verantwoordelijkheid dragen voor den
goeden gang van zaken. De heer
Donker zei dat wel met, maar de zaak
zou er o.i op neerkomen een nieuwe
betrekking te creeeren, n.l die van be
zoldigd raadslid, wat velen een aanlok
kelijk baantje zal toeschijnen!
Veel verwachting van een gedecentra
liseerd en bestuursvorm zal men wel niet
kunnen koesteren, want steeds zal er een
streven zijn van het ondergeschikt college
zijn maolits en invloedsfeer uit te brei
den met als gevolg botsingen met hefi
hoofd bestuursapparaat.
Als een pleister op de te slane wonden,
zeide burgemeester Dioogleever Fortuyn
toe, dat indien het groote plan verwezen
lijkt wordt, B. en W. ernstig zullen over
wogen, of het mogelijk zal zijn eenige de
centralisatie toe te passen.
Van ide beschouwingen van voor en
tegenstanders waren giatoren die van den
burgemeester van Rotterdam liet belang
rijkste. Hij had dan ook geheel hot oor
van don raad, wat een contrast vormde,
dat in 't oog sprong, rriet de redevoering'
van den wethouder van Publieke Werken,
mr. A. de Jong, die wel opgewonden sprak1,'
maar niet argumenteerde. Hij was duxbij
zelfs' vrij ongelukkig, want hij genoot do
zeker zeldzame eer, dat een A. 11 wet
houder na zijn rode oen applaus krijgt
van do geheele soc. dein. fractie Dat had
liij te danken door te vertellen, dat in het
Noorden van Rotterdam allo kinderen bleek
en klein, iri hol Zuiden blozend en gro-ot
zijn een gov-olg van de open bebouwing
in het Zuiden. De wethouder wil gairne
alle kinderen blozend, en groot zien en
heeft daarvoor bouwterrein iioojig! Dus
annexatie. Voorts wist deze" wethouder te
vertellen, dat behalve Pernis en Ussebnon-
de ook Schiedam voor annexatie zou/ijn.
Of hij met koffiedik -of mot hot ei beeft
Mr. P. DROOGLEEVER FORTUYN,
burgemeester van Rotterdam.
gewerkt, om dat zoo bout weg te kunnen
beweren, is ons niet bekend Nog eens
weer is duidelijk geworden, dat, als een
onverantwoordelijk man. die een praatje
houdt over de noodzakelijkheid van an
nexatie van Schiedam door Rotterdam en
dat praatje in brochurevorm uitgeeft, dit
met zonder bedenking is, want wie do toe
standen m Schiedam niet kent, komt er
licht toe, als bij dat in zijn betoog noo
dig heeft, de schrijver van een brochure
als een autoriteit, als een deskundige te
.laten poseeren. Zoo beriep de heer Kievit
(S. D. A. P.) zich op bedoeld geschreven
praatje, misschien niet eens wetend, dat
nadat die brochure verscheen, de toestan
den 111 Schedam aammerkelijk zijn ver
anderd en verbeterd, juist ten aanzien van
het werkloozenvraagstuk.
Intussclien is het maar goed, dat niet
do Rotteidainsche raad, maar een. hoogere
mstantio te beslissen zal hebben over
annexatie en ongetwijfeld zal deze wel in
gelicht worden over den waren toestand
Do groote vraag, die Ged. Staten in de
eerste plaats zullen hebben ie beantwoor
den is- Is liet noodzakelijk, dat tenville
van de ltotterdanische luven 17 omlig
gende gemeenten geheel of gedeeltelijkwor
den geannexeerd door Rotterdam. Do bur
gemeester bracht in zijn rede duidelijk
naar voren, dat dit het hoofdpunt is. En
hij beantwoordde die vraag met: In de
toekomst zal bet noodig zijn, dal Rot
terdam over ïeservaterreinen voor liaven-
uitbreidirig bescliikt.
Dat oen vrij sterke mindeilieid van den
raad een andere oplossing wonscht dan
B. en W., zal o. i. do verwerkelijking van
het groote plan niet ten goede komen,
wat blijkens uitlatingen ook door voorstan
de is van het plan werd gevoeld.
Het debat.
Do boer Verheul (Vrijh. Bond) acht
ven gewed had. Ze deden mij een aantal
vragen omtrent latere proefrennen, maar
ik vertelde hun, dat ik m geen twee maan
den naar Newmarket was geweest. De mar
bies zeide het niet, maar liet was duido
lijk zichtbaar, dat hij mij niet geloofde".
„In 'shemels naam, zeg ons wat hun
uitspraak was", verzoold luid Henry zenuw
achtig.
„Nu, ze fluisterden ongeveer rijf minu
ten met elkaar- en daarop vertelden ze mij
zeer stroef, dat een verder onderzoek van
de zaak noodig zou zijn. Zoolang het re
sul tan t van dit onderzoek met bekend was,
stelden zij voor, dat ik niet aan do ren
nen zou deelnemen".
Er volgde een oogenblik van adenilo-o/.e
stilte. Eustatius was de eenige die bot fo.t
onder woorden duifdo brengen.
„Mijn hemel, gediscpialificeerd", mom
pelde hij'.
„Een Cliatfield", kroundo zijn vader.
Francis was naar het voorgedeelte van,
do logo gedaan met de bedoeling mof. Mo
nica te sprofen. Plotseling ttok een veelba
teekenend geluid van benedon zijn aan
dacht. Ilij stond plotseling stil en keek
naar beneden. Een kleine groep mensclien
stond achter stoelen en er werd drei
gend gefloten.
„Er is geen twijfel aan mija onpopula
irst", merkte hij op. „Ik donk, dat liet
misschien boter is, dat ik u van mijn ge
zelscbap verlos".
Postrrkeninn No
uitzetting van de grenzen noodig naar bet
Zuiden, niet naar het Noorden en Westen.
Ah het Duèhavenpian gereed is en de
Waalhaven is in volledige exploitatie, heeft
Rotteidam voorloopg havenruimte genoeg.
Belangrijker dan havens ten W. ran Seine
dam le graven, acht spr. liet tot stand
brengen van een tweede en derde rivier-
overgang.
Te veel centraliseeven van industrieter
reinen is ongowenscht in verband met de
huisvesting van de arbeiders, die in die
industrieën zullen werken.
Er is nog 1971 H.A. onbewoond terrein,
éls do gronden maar bouwrijp zijn, wor.
den ze wel bebouwd. De laag gelegen pol
ders ten N, van Rotterdam liggen laag en
hebben waarde al$ weiland ©n tuingronden
voor Rotterdam,- maar minder als bouw
terrein.
Onmacht om eigön leven te leven, is in
do nabijgelegen gemeente niet gebleken.
iVlleen bij het Westelijk puntje van hel
Dileliavenplan hooft Rotterdam belang.
Wat tte volkshuisvesting betreft, heeft
Rolteidam nog meer dan genoeg le doen
met opiuinnng van slechte woningen.
De financieel© gevolgen van het annexa
tieplan zijn met te overzien.
Slechts tot een gedeeltelijke annexatie
wil spr. meewerken, nl. tot annexatie van
Pemis en Hoogvliet en een gedeelte van
Over&chio en den Spaauschen polder.
Dr. Roes'er (V. D.) is voor annexa-
tie in verband met volkshuisvealing, ha.
venuitbroidmg en opruiming van onhyg.em.
sche toestanden in omliggende gemeenten.
Door laagbouw en den aanleg van par.
ken zullen op de beschikbare 1971 1I.A.
geen 400.000 mensclien geborgen kunnen
worden.
Het verkeer breidt zich uit in Westelijke
richting en daar moet ruimte gemaakt
worden. Bovendien kan men door annexa
tie ongewenschto bebouwingen voorkomen.
Yoor havenruimte moet eveneens ruimte
komen en daarvoor is gelegenheid in Schie
dam.
AVo moeten zeggenschap hebben over de
sclieepvaartinriehtmgen, die zicli 111 do
buurt van Rotterdam hebben gevestigd.
Dat de zedelijkheid in landelijke plaat
sen op hooger peil zou staan dan m een
groote stad, zooals B. en W. van Vlaai',
dingen zeggen, belwijtelt spr.
Ah dit plan is aangenomen, kan er
een commissie van deskundigen benoemd
Svorden om do kwestie van havenschappen,
gewestelijke plannen en decenüalisatie in
bet bestuur te bestudeeien.
Beter ware geweest het geheel e gebied
tot aan lloek van Holland te armexeeren.
De linkcr-Muasoever liebberi we echter
voorloopig met noodig. Laten wo hot an.
nexeeren van dat gebied maar ovinlaten
aan onze achter-uehter-kleinkuideien!
De heer J. ter Laan (S. De A P.)
zegt, dat dit vraagstuk goede pempeeUcven
opent, maar voor de te anuexeeiea ge
meenten beeft liet een onaangename® kant.
Een groot gedeelte der patiënten schreeuwt
mocid en brand en tracht den dans te
ontspringen.
De ijzcien noodzakelijk dwingt echter
om door te tasten. Politiek gesproken is
dit voorstel voor do S. D. A. P. geen
voordcel. Er is een snelle beslissing nooi-
dig voor Rotterdam en voor de betrok,
ken gemeenten, omdat de groote onzeker,
beid, als een looden last duikt op alten,
die bij dit plan betrokken zijn.
"Van soc-dera. zijde is reeds vele jaren
aangedrongen op maatregelen om Rotter
dam van zijn beklemming te bevrijden.
Spr. wijst er op, dat de bevolking vau
Rotterdam na de totstandkoming van dexi
Nieuwe Waterweg belangrijk is toegenomen,
tn de laatste 50 jaren is er een gewel
dige ontwikkeling geweest en men kan
tocli niet aannemen, dat nu plotsehng een
stilstand zal komen in Üe ontwikkeling
van Rotterdam?
Het voorstel van B. en W. gaat niet
ver genoeg. De heer Schouten meent, dat
de havenruimte voor de naaste toekomst
voldoende is. Maar spr. meerit, dat bin.
nen zeer afzienbaren tijd uitbreiding noo-
Ilij keerde om. Monica stond snel op.
„Laat ons allen naai' buis gaan", stelde
zij voor. „Wij weten wel waar de auto's
staan en ik wensch vandaag zeker niets
meer van de rennen te zien."
„Dat is nog zoo'n kwaaxl idee niet'
stemde Eustatius toe.
„Ik zou hé-ér alieen naar huis gaan'
verzette zich ancis. „Ik zal de auto'
achterlaten",
„Je zult dat niet doen", verklaarde Mo
nica, liaar hand op zijn arm leggend. „Tk
ben mot je gekomen en ik ga met je te
rug.".
Zij gingen gezamenlijk naar de gang
Een kleine politiewacht was daar opgo
sleld. De brigadier salueeide voor loid
Ilenry,
„Wij hebben opdracht uw familie le
begeleiden, Mylonl", deelde hij mole. „Er
13 een vijandige menigte bij do ingangen
Voor (h et eerst gaf Francis teeken van
wezenlijk gevoel. Hij bevrijdde zich van
Monica's arm, die hem tegenhield.
„Laat mij als je blieft alleen mijn weg
vindon", verzocht Inj. „Ik ben uitstekend
in staat voor mij zelf te zorgen on er is
niet dè minste reilen om jullie te betrek
ken in mijn moeilijkheden".
Zij lachte zachtjes. Strijdlust was in liaar
oogen.
„Ben jo eindelijk gerankt in je zwakke
punt, ontrofbaro neef", riep zo uit. „Niets
zou mij kunnen bewogen je te verlaten. Al ai
er iels gebeurt, wil ik bet zien. Toch stol
ik voor dat ons geleide een beetje opzij
gaat. Wanneer bet zoo aan beide zijden
van ons loopt, dient dit enkel om de aan
dacht op ons Le vestigen".
„De freule heeft volkomen gelijk", gaf
do brigadier toe. „We zuilen ons allen
zooveel mogelijk op den achtergrond hou
don".
Tenslotte gebeurde er niets. Monica liep
langzaam vooruit en stond by hel hek oa
gedwongen te spreken met Francis, tor-
wijl de auto met een politie agent cr in,
om liet snel aanrijden te bevorderen, voor
reed. Op het laatste oogenblik voegden
lord Henry en Eustatius zicli bij hen. Ze
uitte even haar teleurstelling.
„Ik hoopte, dat ik het zwarte schaap
van de familie voor mijzelf alleen zou heb
ben", klaagde zij. „Moet jullie beidon we
zenlijk mee?"
De auto reed weg, juist toen eeu groep
lanterfanters do identiteit van de iaz tien
den ontdekte. Er klonken kreten De po-
lilio hield een man tegen, die van plan,
scheen den wagen te volgen.
„ik vind", \eiklaardo lord Honry, achter
over leunend. „Dat nu we hier eenmaal
zijn, we er maar moeten blijven".
QVordt vc) jd).
Deze courant veisctnjnl dag-elijks, «iel nit-
londenng Tan '/.on- eo Keealdugen.
Pifja per kwartaal I 2—; franco pet post
12.50 Prijs pei week' 15 cents.— Ahou-
deilpke nummers 4 ceutaAbonnementen
worden dagolyks aangenomen.
-Adrerlentien voor lieyeeisisolgeud num
mer moeten vóór - ell uur aan het tlureon
bezorgd zijp. 's Zatpidegs vóór t» uur.
Een bepaalde plaats ran adreitentieo
wordt met gewaarborgd.
Prijs der Adreitentien van 1—5 rogsH
i 1.55, iedere regel mem i i 30, in hei
Zsterdagmmunoi .1—5 icyle 13H\ lUlm
regel meel iO. r. - Keelames 10.7 pei regel
incassokosten 5 eis. postKv, iriinlies 15 H
Tarieven van adveitcntmn by atsonnemmu
lijn aan het Hurend verkrijg! n i
Uagelijks ,w«iden tegen locuitbetaling
Kleins Advei lentKii) opgenomen n 1 0 50 l/m
15 wool den, f O 76 1/mSÖ wool êtn. Uk woord
meet 5 cent tot eon max,mum van 30 oopdtn
mm wm wh a—
