HET 50-JARIG BESTAAN VAN HET GYMNASIUM. BUITENLAND. 't1 De gelieimzlBBige voetstappen. Zaterdag 7 September 1929 82sl8 Jaargang im%f- %%'j <-*„' -V -r *7tf", «.-'.f' ?eMt 1 fV ™l, -. j *»»*;>'«s*t.j «,.w- - t i« .'r* -J* V „v*-.-a'*^*Wi"*'f* -r*»-' yt«*«i>'Hhfr -^ ^j^»» -vi^Y1* reYgl DóYs comnt VëfEclii^nt (hgalfjta, nwf«®» jondering van Zon- an Feestdagen, Interc, Te). No. 68103 en 68617. Dit nummer best&at uit 2 bladen en een Kinderblad. No 19210 BUREAU: LANGE HAVEN 141 (HOEIK KORTE HAVEN), Tel, 68103 en 68617. Postrekening No. 5311. EERSTE BLAD. De samenstelling van den Raad van den Volkenbond, Een systeem, dat niet geheel bevrediging schenkt. Ieder jaar, wanneer do Volktstibondsver gadering bijeenkomt, moeten er dnc nieuwe leden worden gekozen voor den Yolken- bondsraad in de plaats van de drie alflrc- tlonde leiden. De Raad van den Volkenbond! bestaal uit 14 leden, waarvan er viijf een vasten zetel hebben, n.l. Engeland, Frankrijk, Ihi i Ischium!, Italië* en Japan. Do 9 overige zijn geen vaste zetels en om da drie jaar [reden tl no van dezo niet-vaste leden al ïhans zijn aan de beurt van aflradorf Polen, Roemenië en Chili. liet is bijna zeker, dat polen zal worden liefkozen door do uitvinding in 1926 van! de ball-vaste zetels. 1 Polen drong in 1926 er op aan, gelijk met het toetreden van Duilsehland tot den Volkenbond, om eveneens een Vasten zetel le krijgen. Dit werd echter geweigerd en mon vond toen uit, om Polen tevreden td stellen, do lialC-vaste zetels. Bij hun altre den zijn deze leden n.l. herkiesbaar, wat do andere landen niet zijn, omldat het die be doeling was, dat in belrelkeüjt korten tijd,' Loob alle landen zitting in den Volkenboinds- raad zouden hebben gehuil. Polen is echter herkiesbaar en men ver wacht niet anders of Polen zal zijn plaats in den Volkenbond weer krijgen. liet is een nergens opgeleökoude gewoon te, waar men intusscheu nauwgezet aan vasthoud), dat, wanneer oen Zuid- of Mid den-Amerikannsch land aftreedt, daarvoor opnieuw een Zu i d-Am er ik aansch e staat wordt gekozen 0;r het oogenbhk zitten m de Volkenbondsraad de Zuid-Ameiik'aansche staten Cluli, Columbia en Cuba. In plaats van Chili komt nu Voornamelijk Uiugnay iri aanmerking Er is echter niemand, die liet zal wagen den Zuid-Amerikanen een ze- tol in don Volkenhondsraad af te nemen. Ze moeien er drie holronden, want het con tact met de toch reeds zoo ver van Genève verwijderd liggende Zuid-Arrronkaansdne sta ten is niet hecht en spoedig zouden ze. juist aanraking gaan zoeken hij hun Noor delijke huren, do Vereemgde Slaten. En daar passen do Europeanen wel voor op Het is ook gehiuikehjk, en men denkt er niet over er van al te wijken, ofschoon het geen voorschrift is, wanneer een land, behoorende tot de Kleine Entente vam den Balkan, uit don Volkenhondsraad treedt, een ander land, eveneens behoorende tot do Kleine Entente, in do plaats er van wordt gekozen. In de plaats van Roemenië wordt nu Zuid-Slaviö genoemd en die mooning zal wel juist blijken. Waarschijnlijk Maandag zal de Vo'kcn- bondst eigadeniig zich met deze benoemin gen bezig houden De vordeeling van de zotels voor den VtOlkenbondsraad schenkt weinig bevredi ging cn er zal ook nog wel eons over wonion gesproken, hoewel men niet gelooft dat zulks ditmaal reeds hot geval zal zijn. De Aziatische landen zijn terecht ont stemd, dal zij' in totaal slechts een zetel hebben. Perzië verving vorig jaar China, dat wel eemg recht heeft op een vasten zetel, gezien de uitgestrektheid van 'tland, zijn bc toeken is en bevolking. Een zetel komt aJlijd vast aan de Rritsohe Dominions (thans Canada). Drie zetels zijn all'ïjtl voor de ZuidJAineri'kaansio landen on een ze tel voor de Kleine Entente. Dan blij.vdn er nog drie over, waarvan or twee zoo geautoriseerde vertaling uit het Engelsch van Mevrouw Belloc Lowndes, door OSWALD!. 39) „Waar is mijnheer Raydon?" „Ilij dacht dat liij wat in hot boothuis hoorde, liet is zoo vervelend, dal liijl dal altijd denkt". Op hetzelfde oogeribïik komt Birlley Ray don haastig uit den tuin do lui binnen Staroogend kijkt Adelaide Strain naar hem Hoemerkwaardig, dien man daar te zien staan, zoo sterk, zoo vol lovton en, al was Irtj niet al te best in orde, zoo krachtig. Ten sloüc koert zij zich' om, wendt haar oogon naar den wand met de groene lam- bnseering, blijft er op staren Zij ondergaat lichamelijk een gevoel, dat rij nog nimmer te Voren hoeft dooigomoalet. Hot is of haar tenger lichaam in een staat Van lievige, in wendige bernoiing Verkeert. 7Jj verbeeldt zicb een onmonschelïjko, een onstoffelijke stem le hooien zeggen. „Neem dal glas o'p. Vlieg er men naar de open deur. Smijt liet op! den grond. Immers, als hel glas breekt, kan je liet todi bc- talen". i i Maar bet is, alsof zijl die geheimzinnige stem met kan gehoorzamen. Zelfs do macht over haar ledematen ontbreekt haar, zij kan geen stap doen. „Ik hoop, dat u or vanavond voldoende ijs in hebt gedaan?" hoort zij' Raydon op z'ijh (onaangonainon>3 bedillorigen! tooin neggen. i J f „Ja, a zult vanavond Wel ijs genoeg hel) hoort,zfïjl luuu' eigen stem loonloo anUv iop nlen. goed als zeker gereserveerd blijven voor Polen en Spanje met hun half-vasto zetels. Voor d|a rest van Europa blijft er dan nog één zeLel over, waarvoor de gegadig den zijn: Noorwegen, ZXveden, Denemar ken, Finland, Litauen, Ëstl'and, Letlainld, Bel gië, Nederland, Oostenrijk, Hongarije, Por tugal, Bulgarije, Griekenland, Albanië en Zwitserland. Wanneer al deze landen successievelijk hun plants in den Volkenbond willen heb ben, moet Nederland, dat verleden jaar zijn zetel moest afstaan, nog 50 jaar wachten, alvorens weer voor drie jaar in den raald terug te keeren. j liet spreekt vamzelf, dat deze landen kla-, gen, dat er te weinig verandering komt in do bezetting van do zetels, waardoor landen, wier vertegenwoordigers zooveel bei huig rijk werk voor den bond kunnen vet- nohten, slechts eens in eon halve oonwi kans hebben op een zetel. Hierover zal nog wel eens een barlig wooidjo worden gesproken. Diversen. Clemenceau. Clemenceau, die zooals men weet ziek is cn over wiens toestand mict volkomen gerustheid hoersciit, heelt een vertegen woordiger van llavas ontvangen, die bom kwam vragen naar zijn toestand. Clemenceau verklaarde: lk ben een beetje ziek geweest. Mij'n beenen zijm niet zoo heel sterk meer, maar wat beteckcnt dat in de zon, en in de natuur. Man was van mooning, dat mijin laatste uur ga- slagen had; wat zijn de mensclian toch ongeduldig, Clcinenoeau wleigerde in politieke kwes ties te treden, lllij1 zeide «leclits: Laat mij toch rnsLtg werken! MacDonald teruggekeerd. De Britscho eerste minister is gister morgen om 7 run1 uit Gcnève te Parijs aan gekomen. MacDonald begaf zich van lïet station onmiddellijk naar het vliegveld! Le Bouxget, vanwaar hij per vliegtuig naar Londen vertlroldóen is. MacDonald schijnt hot vliegtuig toot ideale verkeersmiddel te vinden voor lan ge afstanden als men weinig tijd heeft. De communist en in M an tsj o en ij©. Blijkens een officioele modedeeling zijn 1114 communisten, o.W. 71 vrouwen, on dergebracht m oen govangeniskampi ten noorden van do rivier Soeingari. Iedere gevangene ontvangt per dag twee pönd brood, verder gro'Onto, suiker en thee. Er is ook een ziekenhuis bij hot kamp. De ge vangenen worden goed behandeld; hun familieleden en vrienden mogen hun levensmiddelen cn kleedingslukken bren gen, doch gesprekken icm correspondentia zijn niet toegestaan. Deze 1114 gevallen worden individueel behandeld 'door een hoofdrechter geassisteerd door acht an- dero rechters. Tengevolge van liet groote aantal gevangenen, zal hot «enigen tijd duren voor zijl voor de rechtbank kunnen verschijnen. „Mooi", roept hij luid. En het grooto glas vol gember-dran'k van liet blad nemend, drinld Mj het achter elkaar tot den laatslon druppel uit. Dan merkt hij Ipditig op]: „Zeg Eva, je zal wat moeten aanpakken, als me vrouw Strain weg isl Je mag wel goed toezien, of onze nieuwe keukenmeid altijd voldoende ijls in voorraad hoeft; ik heb een hekel aan lauw drinken"! ZSjn vfouw geniet nog lij kleine teugjes van baar glas limonade mot ijb. „Lieve jongen, 's winters hebben w© geen last, dal ons drinken lauw is. Over een paar weken zulten we geen ijs meer noodig li ebben". Adelaine Strain drinkt nu eveneons een weinig ij'slimouade. Het is alsof haar keel verschroeid, Ju bijna dicht zit. Op haar bleek gelaat ligt een zonderlinge uitdruk king van verwondering en twijfel. Zij luefl een gevoel alsof er iels ten oenen male ongelooflijks en onherroepelijks heeft pjlauts gegrepen Maar zou dj het niettemin nóg ongedaan kunnen malton Hoofdstuk VI. „Wal eonige uren daarna ge'b eurde Hoe lang duurde liet wel? Eén, twee of drie men? Adelaide Sixain zou het niet hebben kunnen zeggen' hoe lang hol duu,ide en dat hoewel zijl Lach al dien l'ijd vlan lol lotend© spanning en benauwend w'aehton, waarvan zij zich ternauwernood rekenschap durfde geven, klaar wakker hold hggdn luis teren vóór or"oen luid, gejaagd Moppen 'op haar deur klonk en Eva's angstige slem zich liet 1100reu: „Addio. Ajdldio. Stal op. Ilirley is verschrikkelijk ziek!" Eu paar seconden lang kroop do--~viPouw in heil onder do dekens, dood alsof zo niets 11 o n g a r ij e o n T s j e c h o- Slowakij'o. Tsjecliisctic hladien maken melding van oen nieuw Tsjocho-Slowaakschdloiigaarache grensincident. Volgens deze berichten zou den aan do Ipola twee T. S. grenssoldaten door ecu tiental Hongaren zijn overvallen en mishandeld. De soldaten moesten ten slotte voor do overmacht vluchten. liet incident zon in hot grensgebied groolo op winding hebben veroorzaakt. Spannend© dag te Jeruzalem, Gisteren hoerschto te Jeruzalem groote beduchtheid toen vernomen weid, dat de grooto moefti oen specialen oproep bad gericht tot de Muzelmannen van alle dis tricten om té komen bidden in de moskee van Omar, hetgeen leen groolon toeloop van Arabieren tot gevolg had. De moeste winkels en bureaux werden gesloten, zoo dat alle teven uit de' stald verdween. Er werden uitgebreide voorzorgsmaatregelen genomen; Iroepiem met mitrailleuses In zeilen do strategische punten en de poor ten dor oude stad ©n de politie cn Dril- scho vrijwilligers patio uillksetdon door de stad. De dag verliep echter zonder betreurens waardige incidenten. BE RECEPTIE. De zaal van Musis Sacrum bood gister middag tijdens do receptie ter gelegenheid van liet 50 jarig bestaan van het gyrn- nasrntn een preltigon aainblik. Aan do tafel voor liet taonoel waren gezeten van linies nam rechts dtv N. Glroen, rector; mr. J. li'. Welcker, secretaris van het college van curatoren; dr. Yunkestem, inspecteur der gymnasia; da. P. C. A. ilallfman, president-curator; de burgemees ter, de lieer JLL Stulemeijer; prof. Sneijder de Vogel, voorzitter van het comité uit de oud-leerlingen, en ds. J. F. Jonkers cn mr. M. M. van' Velzen, curatoren. Die heer R. 11. Al. Gecrdes, hd van het col- loge van cura,toren, was dooir uilstedighéd verhinderd aanwezig te zijn. De wanden dei' zu,al waren veisierd met Perzische tapijten en bloemen verhoogden nog den fecstelijken aanblik. Behalve do reeds gisteren genoemden, waren oi kwamen o. a. later nog ter receptie do heer W. J. Geslinga, inislpec- leur van het Gom. Onderwijs; mr. M. J. C. M. Kavelaars, mr. Cohen Tervacrt, 'no taris H. B. Ec Blaisse, mr. W. A. Iloek en J. Pas, rijksinspecteur van het L. O. De rede van don burgemeester. Na het welkomstwoord van den presi dent-curator, ds. Htajilinaay verkreeg de bur gemeester de heer 11. S tule mie ij er hot woord. Deze zeide, dat het bezit van eeni gymnasnun voor een stad van groote be- tcokenis is. Vele steden, die volgons de wet van 1S76 verplicht worden een gym nasium te stichten steden boven de 20.000 inwoners hebben de regeerimg destijds ontheffing van die verplichting ge vraagd. Maar Schiedam was een der eerste Meinero gemeenten, die een gymnasium stichtten. De appositie was in don gemeenteraad niet onbelangrijk, maar vooral dooie1 de verdediging van den toentnaligen burge meester, is op 13 Februari 1879 met 12 tegen 4 stemmen besloten tot het aan vragen van een rijkssubsidie voor hot gym nasium, een voortzetting vain de Latijn- sclio school, die reeds in 1580 bestond cn vele bekwame mannen heeft opgele verd. 1 Spr. constateerde, dat in de afgeloopen 50 jaren een uitstekende verhouding heeft bestaan lusschen liet gemeentebestuur eki de rectoren, coiu-ectofren en leeraren van het gymnasium. Spr. noemde de namen van de rectoren, de heeren Atontijn, 1M- werda, Vinhesteijn, Liesenberg, Höngeveld, Strijd en Groen. diet gemeentebestuur, dat in do eerste plaats de mateneele belangen van de ge meenschap moet verzorgen, beseft, dat ook de ideëelo belangen moeien worden be hartigd en een gymnasium in een slad is ec.' factor van groote cnltureele waaïdc. Met dankbaarheid memoreerde spr., wat gedaan is door do onderen en richtte zich vervolgens tot de jongeren, die moele'n zorgen voou- de toekomst van Schiedam en vooral voer de toekomst van het Scliie- damscli gymnasium. Als zij lieL voor beeld volgen van do ouderen, zulten zij op culLureel gebied de gemeenschap belang rijke diensten bewijzen. Met cle beste wonschen voor het jubi- leerend gymnasium besloot spr. zijn loc- spraak. Ito inspecteur aan het woord. Dr. VinkesRoyn zeide, ofschoon hij moeilijk kan vergeten, dat hij 13 javr lang aan het lioold van het jubileerenld gymna sium heelt geslaan, thams toch alleen als inspecteur der gymnasia't woond le zullen voeren. Onder ido gymnasia in Nederland neemt het Schiedamsch gymnasium een zeer waardige plants in. fa den tijd dat spr. inspecteur is nu reeds 21 jaar heeft hij weinig gymnasia leeren kennen, waar alles altijd zoo vlot loopt als hier. Toen het Schiedam verre van voorspoe dig ging, heeft liet zijn gymnasium in een ander gebouw gehuisvest en met ruime hand heeft liet in het gymnasiaal onder wijs voorzien. Het gemeentebestuur komt daarvoor lof toe,- wat nog niet zoggen wil, dat allee volmaakt is. Do lokalen waar in de natuurwetenschappen worden ouder wezen, zijn b.v. zoo „bescheiden" inge richt als in maar weinig gymnasia in den lande. Maar Ido zorg voor het ideëelo is hier in goede lianlden en het Schiedamsch gymnasium staat dan ook bij de regeering hoog aangeschreven. Zijn leerlingen ken merken zich door eonvould, leergierigheid en ijver. Ein wat het leeraronoorps betrett, ei' zijn niet veel gymnasia, waar zoo wei nig vacatures moeten worden vervuld, wat er op Wijst, dat Üo leeraren zich hier op luim plaats gevoelen. Met de curatoren heeft spr. altijd op bui tengewoon prettige wijze kujnncn samen werken. Spr. hoopt, dat Üe school, onder do voortreffelijke leiding van den tegenwoordi gen rector wien nooit iets te veel is haar goeden imnun zal bewaren en dat het gemeentebestuur er altijd van door drongen zal blijven, dat naast materieelo ook cullureelc belangen behartigd dienen te worden. hooide. Toen ging haar deur open en stroomdb het volte licht van do gang de kam mor binnen. „lAddic, Addie!" trilde weer de troe telnaam Van vroeger, do naam dien Eva nooit gebruikte in Mjkijn van haar man. „Sta op! Ik sla...doodsangst uit! But ley is zoo ziek Eu eindelijk ging Adelaide rechtop in bod zitten. Was liet gekomen, het verschrik kelijke, het afgrijselijk©? Was liet toppunt nu bereikt van den borg van zieke kwellin gen, waaraan zijl dc laatste uren dagen, weken leken hel haar ten prooi was ge weest? Of niet? Of zou dat ontzettend oogenbhlv misschien nooit aanbreken, het oogenblik dal zij' zich honderd malen had vooigcsLeld, waaimee ziji getracht had ncli verbouwd to maken gedurende dien langen langen nacht? Eén oogenblik was zijl zóó ver gegaan te zien, dat zliji zich Verbeeldde do apotheek le zien, met juffrouw Jameson Dij haar witte tafel, bozig die onzalige blauwe flesch, gemerkt „Arsenicum", met een of ander onschuldig wit poeder te vullen, zooalls er tegenwoordig zooveel ge bruikt wordt Eva stormde de kamer binnen, kuipte het cleoliisoh 'liciliL aan en vllodg op het bed toe. „Wat scheelt ©r aan?" Vroeg meyrouw Strain op verwonderden toon. „Birlley is doodziek en klaagt over he vige krampen". Iets talmer voegde zij' er aan too: „Mis schien is hot dwaas Van me, zoo bang te zijn. Mannen zijn zoo Idcin,zeerig". Do huishoudster gleed uit haar bod; zij gieep haar lOdifondjalpon en stopte zich zorg v'uldig in. 1 1 Och, dait-'wns toch zeker maar oen droom 'een' akèïigo nachtmerrie, .ontsproten uit haar overprikkelde, koortsachtig© verboel ding? Maar neon, helaas; hot diong maar Herinneringen* Met génoegön lioeft prof. dr- Sue y ld ots de Vogel op zich genomen als woord voerder der oud-leeilingon hier op te tre den. 't Js juist 40 jaar geleden, dat spe en eenigo van zijn bier aauwo/.ige vrien den de „poorten" ran bet Scluedarmeh gym nasium binnentraden. He idnmorgen zijn zo nog eens langs dat oude gebouw am hot Oude Kerkhof (bel tegenwoordige gcmeoji- te-arebiof) goloopen, on ofschoon de grachtjes en bruggetjes zijn verdwenen, en hot gebouw (gesloten was, zoodat men daar niet binnen kon gaan, to-ch hebben' spr. ©n zijn vrienden een belangrijk stuk van huln jeugd zien herrijzen. Er kwamen in don tijd, waarvan spr. nu) terugdenkt, leerlingen van heinde en ver: van Vlabïdingen, liet Overmannch, Over- schic en Rotteidain. En ujrr Maasland kwam in onze dagen de eerste vrouwelijke leer ling van ons gymnasium: Clmstientje (me vrouw Chï. van Rijnv. d. Hoeven, die ook op de receptie tegenwoordig was). Hoor het geringe aantal leerlingen kon- don zicli geen groepen pn klieken- vor men; we voelden ons als'n maatschappij op zioli zelf eu do leerlingen van de hoogste tot de laagste Massen gingen brooterlijk! met elkaar om, wairdoor zij 0011 zekeio meiüsehenkennis opdeden. Dal op het gym nasium Protestanten, R. K 011 Joden naisl elkaar zalen, werklo eveneens vormend en we leerden boselfen, dal goedheid des harten niet speciaal bij één partij of één godsdienstige groep is to vinden, maar dat men die -overal kan aantreffen. Op hel gym nasium zijn vriend s cl ui psbani Ion aange knoopt voor het leven. We hebben daar ook werken geleerd, dr. Vinkestoyn hooft daar terecht op ge wezen. 7 Tegenover do leeraren bchoorou ive dankbaar te zijn en weemoel vervult ons, als we er aan denken, dat van die oude garde nog maar weinigen in leven zijn. Namens den oud-leerling, den lieer v. d- Zee, kunstschilder te Zoulelande, bood spr. een schilderij aan, mot het ver zoek dit een plaatsje te geven in het gym nasium. Andere -ould-leerlingen hebben een bedrag bij elkaar gebracht om leerlingen met bi- zonderen aanlog of die bizondero presta ties hebben geleverd, een blijk vau waar- doering te kimmen geven. Spr. uitte dei hoop, dat curatoren dat bescheiden fondsjo voor dat Idoel zullen willen beboeren. Mot het bedrag in enveloppe woud een album bevattende de 'namen van do gevers, over handigd. Ds. II a 11 m an aanvaardde namens het acratorium de geschenken. Felicitatie yan een zustcrins.elling. De lieer N. W>. van Gelder, duecteur der R. II. B. S, roemde de prettige sa1- monweiking tusacben rector en oud-rcotoi' en hem. liet contact tusschen beide zuster instellingen, <meL elk een andere doelsta'limg, wordt mede onderhouden dooir de 4 docen ten, die aan beide scholen zijn vioibonden. De docenten kennen elkaar echter over 't algemeen nog te wemig en spr. drong aan op nauwer contact. Mede namens alle leeraren Van do R. IL B,. S. bood spr. curatoren, rector, leer aren en leeilitigen zijm gelukwenscJien aam. Een historisch overzicht. De rector van liet gymnasium, dr. N. G r o en, gaf een historisch overzicht van do jubilcercnde instelling. Het was 1 September j.l. 50 jaar ge leden, dat het gymnasium werd geopend.. al te wreed tot haar door, dat dit geen droom was Eva gieep zenuwachtig haar koude hand „Luister1" Maar van liet oogenblik af, dat do deur was opengegaan, had Adelaide reeds dat vrecselijkc gekreun gehoord. „Ik denk dat het van dien ijisdrank, na zijn diner, komt", ging Eva voort. „Ik denk het ook". Vreemd, dom kwam haar liet eigen ant woord voor. Klappertandend onderging zij even dat vreemde verontrustende, inwendi ge gevoel van daar straks. „Zou je denken, dat wat brandewijn hem goed zal doen?" vroeg Eva angstig. „Hij wil dal ik dokter Durham laat hallen, maar dat doe ik liever niet m het holl© van den nacht als het misschien niets andots is dan een aanv'al van staohte spijsverte ring". Adelaide moesL zich' geweld aandoen, om le zeggen. „Ik denk, dat het enkel van dr slechte spijsvertering is. Ik zal den bran dewijn e\en van beneden halen. Alles, alles alleen ma,ar uitstel, tijd winnen alvorens in die weelderige slaap kamer van benauwenis cn doolsirijld te gaan. Ze ging do eetkamer binnen en draaide er liet licht Op, tegelijk zich herinnerend, dat Raydon ecnigem tijd geleden- als regel had ingesteld, den sleutel Van liet wijn- kasljo to houden bij' do sleutels die Mj ge woonhjk bij zich droeg. Als met lood in de schoenen ging z'ij veer naar boven en klopte, na oen oogen blik wadi [ens, aan Raydon's slaapkamer. Binnen. Binnen!" Het was Ev'a's verwarde stem. Langzaam draaide mevrouw Strain de kruk om en ging de kamer binnen. Ihrtloy Raydon lag lang uit, dwars o, liet groote, lage, Italiaansdi beschilderde bed. De geborduurde, geel zijden spiei lag veifrommcld op den grond, de becUelnkons waren allo in wanorde en daar tusschen! lag Raydon, mot T gezicht omlaag, zwakjes lo kreunen. „Waar is do brandewijh?" vlrcog Eva opgewonden, „Ik heb den sleutel van het wijnkastje niet. Mijnheer Raydon heeft hem onlangs weggenomen", was het fluisterende ant woord. liet zien van Birtley Raydon maakte op een of andere Wijze, dat rij minder bang was. Ihj zag er zoo groot, zoo stevig uit, nu hij daar zoo lag; zelfs liemel be ware een beetje belachelijk. Oolc herinnerde ziji zich, met een gevoel van oogenblikkchjke verlichting, dat hij van don wmter noeselijk lea keer had gegaan loon hij een abces onder een van zijn tarn den had. Ja, hij was kloinzecrig 011 mis schien betoekend© zijh plotselinge, ongesteld heid niets Eva haastte zich naar bed cn hoog zich over haai' man. „\Vaa,T is do sleutd; lieveling do sleutel van het medicijnkastje?" Mr mompelde dof iets onverstaanbaars en zij keek Inüpeloos onn zich heen. „Ik kim niet' uit hom wijs worden. O, wat moet ik; beginnen?" Zij kwam heel dicht bij Adelaide Strain en 'zei, instinctief haar stem temperend: „Addie, 'ik geloof, dat ik toch dokter Dur ham maar moot laten komen?" „Ja, 'j© moot hem maar laten halen," was het antwoord, niet zonder aarzeling o p| de halve vraag. 1 Maar een oogonblik later ging zij vojort: „En ik zal zien, of do meiden wat warme doeken kunnen verschaffen. 1 1 (Wordt vervolgd). ■fiéi&i Frija .per kwartaal 1 2.—; franco per post f 2.50. Prijs per week: 15 oonts. Mson- deplpke nummera i cents. Abonnementen worden dagelijks aangenomen Advortentibn voor hot eerstvolgend num mer moeten vóór elf unr aan het Bufcnu bezorgd zijn, 's Zaterdags vóór O uur. Een bepaalde plaats van advertentien wordt niet gewaarborgd. Prijs der Advertentienvan 15 regels f 1.55; ïodoie regel moer f 0.30; in het Zaterdagnummer 16 regels 1 1.80, iedere regel meer f0.3ö.<Reclames f 0.75 pei rogel.' Incassokosten 5 etc.; postkwitanlies 15 ots. Tarieven van advertentien bij abonnement epn aan liet Bureau verkrijgbaar Dagelijks worden tegen vooruitbetaling Kleine Advertentien opgenomen 4 t 0 50 t/in 15 woorden, f 0.75 t/m 25 woorden. Elk woord meer 5 cent tot een maximum van 3!) woorden. i i MIIIIUWWWIWHIIII i- V f-i V* *7 1 'D J 4n*$r s retr V -ï* ij-* W*? cv4f -j,4 w r> prifefojtëE■f A, uh^vVvïi

Gemeentearchief Schiedam - Krantenkijker

Schiedamsche Courant | 1929 | | pagina 1