6
I
I"
Raadselhoekje.
C
b
K
I-
„De jongens sulten. nu wel terug zijn", zei ze
even later, „ik ben vreeseffijk verlangend1 te western!,
i0f ze onzen armen Quick gevonden hebbemi".
„Ja. En af ze liet igjoheim ontdekt hebben. Zoo-
dra we klaar zijln, moesten we maar naar hen. toe
gaan. Ik denk, dat ze erg slaperig zullen zijn,
maar ze zullen totcdii niet boos zijln, als we hen
wakker malken en oais alles wellilaarfijla willeb
"vertellen".
De meisjes waxen weldra aangekleed en gingen,
naar de kamers van hun broertjes. Nadat zij ech
ter Verscheiden keeren geklapt nadden zander ant
woord te krijgen, deden ze eindelijk de deur open
en kwamen tat do ontddklkinig, dat do jongens or
niet waren.
„Misschien zijn ze alweer opgestaan on o£ op
nieuw uitgegaan of in de speelkamer, zei Nora,
terwijl Jenny op hot punt was uit te roepen
„Als hun maar niets Overkomen is".
„We zullen hen zoeken, maar ails ze niot iin
Iruis of in den tuin zijn, zullen ze dadelijk wel
komen", ging Nora opgewekt voort, terwijl z'ij
met Jenny naar de zolderverdieping liep, ten einde
een onderzoek in te stellen.
De jongens waren echter niet in de speelkamer.
Nergens dn huis konden do meisjes ook maar
eenitg spoor van hen ontdekken en nadat zij alle
kamers, waar ze bij mogelijkheid maar konden
zijn, afgezocht hadden, gingen zij naar dan tuin
en zochten dien heelemaal door. Maar ook hier
waren de jongens niet en zelfs Niara begon nu
toch ongerust te worden, al wilde zijl Jenny dit
dan ook met laten merken.
„We zullen nog eens boven kijjken", z<ei zij, ter
wijl zij het huis weer ingingen. „Kiom maar mee.
Misschien zijn ze thuisgekomen, terwijl wij bier
in den tuin zochten".
Votor den tweeden keer liepen de .meisjes nu
de zoldertrap, op, maar weer was de speelkamer
leeg en er was niets in het vertak, hetwelk dieed
vermoeden, dat de jongens er sinds hlun vorig
bezoek geweest wajren.
Nora's iiart zonk in haar schoenen, maar zij
was vast beslaten, Jenny niet te latera merken,
dat zij ongerust was en zei zoo opgewekt mogelijk!
„Ik tienk, dat ze zijn gaan ontbijten pp Bosch-
wijk, denk je dok niet?"
Op Jenny's gezichtje kwam echter geen glim
lach.
„Ze zullen ontdekt zijn", antwoordde zij öjp
doffen toon.
.,0, Cat moiet je nu niet dadelijk denken", meen
de Nora. „De geloof, dat het het Verstandigste!
zou zijn, ails wij maar vast naar beneden gingen
om te ontbijten en als ze dan noiet komen op
dagen
,;Ja", stemde Jenny in. „'Ah. ze dan nog niet
komen, zullen we naar tante nize gaan eau haiar
alles verteilen. Ik wou maar dat vader thuis was.
Vader zou dadelijk weten wat er gedaan moet
wiqiden".
Tante Li ze was echter nog niet heneden era de
meisjes waren dus maar alleen in de eetkamer.
Plotseling vroeg Mairtha, het tweede meisje, dat met
iets binnenkwam, haar waar do jongens toch wa
ren. Zaj konden natuurlijk geen antwoord geven
op» deze vraag-
„Ik zou wel eens willen weten, of H-err Scharf
vanmorgen komt", zei Nora, tor wijl zij! een boter
ham nam. „Als hij niet verschijnt, zal' hij gemerkt
hebben dat liij bespied werd en er tusscheruut
getrokken zijn".
„Hij koimt adtüjd om negen uur", zal Jenny. „Ik
zal straks eens gaan kijken. Als laiijl or met is,
konden we wol naar juffrouw Bedford! gjaan en
vrageni
Plotseling hield zij echter op, daar Martha op
nieuw binnenkwam on tegen Jenny zei-
„Juffrouw Bedford lalat vragen, of Hear Sckarf
missohien hier gebleven is, omdat hij niet thuis
is geweest",
„Nee Martha, hier is bijl niet gebleven.
Wat zou hem overkomen zijn?" rieip! Jenny ver
baasd uit.
„Juffrouw Bedford meende, dat nu de dokter
van buis was, hij misschien ihier gjebloven zou
zijn voor do nachtbei", zei het meisje, „maiafij
ik zei haar al, d'at ik dat niot geloloGde
Martha ging nu weer de kamer uit.
„Nu weten wij! liet", riep Nioirai overtuigd uit.
„We weten niets", zei Jenny met bevfemde stem.
„Ik vind, dat het hoe langer hoe moeilijker wordt,
er .ook maar iets van te begrijpen".
„ik bedoel, dat wo nu weten, dat er werkelijk
iets gebeurd is", begon Noraj weer. Zij kwam echter
niot verder, want Pp dit öogonblik ging die deur
der eetkamer ophieuw open on verschonen tweo
jongens, die er zóó vuil, gescheurd en gehavend
uitzagen, dat de meisjes, die onmiddellijk opige-
sprongen waren, hen in het eerste oogonblik niet
herkenden.
„O, Rudolf", riep Nora eindelijk uit.
'„Tim, ben jij' het werkelijk?" vsnqeg! Jenny, terwijl
de waarheid angzaam tat haar doordrong.
„Waar is Bob? Is Mj nog niet thuis?" vroeg
Rudolf dadelijk.
„NeeIs hij dan niet tój jullie?" riepen de
beide 'meisjes nu als uit één mand ontzet uit
„Nee, Rij is aeelenmnl niot bijl ons geweest. Wij
dachten, dat hij veilig thuis was. Wat kan hem
Overkomen zijn?" klonk het nu angstig van Ru
dolfs lippen.
'(Wordt vervolgd).
Oplossingen der Raadsels uit 't
vorige nummer.
2.
VOOR GROOTERLN.
Otter, Rotte.
ROLDE.
Roos.
Ostende
Leeuwarden.
Denemarken.
Eduard.
Rosboom-Toussaïnt.
Olifant
Zebra
Pelikaan
lama
Buffel
Salamander
Kameel.
Hagedia.
Forel.
Ibis.
Reiger.
Giraffe.
1.
VOOR KLEINEREN.
Het kleine meisje haalde mceL E|Ni Thee bij
den kruidenier. f (Lent).
M*
0
A
tf
R
At
f>>
3.
4.
