Dr. GUSTAV STRESEMANN OVERLEDEN De geheimzinnige voetstapfeit Donderdag 3 October 1929 82,ïa jaargang, Diversen. Dëte vertóWJnt JëgSlfii», iül Interc, Tel. No. 68103 en 68617. No. 19232 BUREAÜt LANGE HAVEN 141 (HOEK KORTE HAVEN), Tel. 68103 en 68617. Postrekening No. 5311. EERSTE BLAD. Bij of krachtens wetten of verordenin gen voorgeschreven en andere offici- eele af- en aanlcoudigingon en konnis- gevingen van het Gemeentebestuur. Inenting. Op Zaterdag 5 October a.s. van 2 tot 3 uur nam. zal in du Gemeenteschool aan de Dwarsstraat oen dor gameentcgonees- iieercn zitting honden teneinde kosteloos gelegenheid lo geven tot inenting en heriln- onting van personen boven 14 jaar. Schiedam, 3 October 1929. 2459/24 BUITENLAND. Door een beroerte getroffen. Zijn laatste uren arbeidde hij nog. Stresemann's carrière. Doodmoe en afgemat in de laatste jaren. Zijn persoonlijkheid en karakter. De Dru i l s cli o rijksminister van Bu i tenl andischo Zaken, dr, Stre- semann, i s li edenm orgen te kwart overvijfplotseling over leden op 51-jarig en 1 e of tijd. Een groote slag heeft do Duitsche xijks- regeering en het geheele Djuitsclie rijk) he denmorgen getroffen. Sinds eenigo dagen moest dr. StreseTnann op bevel van zijn artsen bet bed houden wegens een aanval van bronchitis. Do ziekte liet zich niet ernstig aanzien, zoodat dr. Slresemann Woensdag voot een korten tijd zijn 'bed en woning verliet, om -o. at deel, te nemen aan de besprekingen in de Rijksdagfractie van de Duitscho Volks partij in verband met een dreigende rogee- ringscrisis, als gevolg van de "Voorgestelde reorganisatie van de werklooslieidsivorze kering. Hoewol dr." Strcsemann spoedig naar zijn woning terugkeerde, bleef hij toch aan de politieke zaken meewerken en tot laat in den avond van Woensdag heeft hij van zijn bed uit o. a. medegewerkt aan do verklaring, die de fractie van do Öiuitsche Volkspartij hedenmorgen in den Rijksdag zal afleggen. Gedurende den nacht verergerde plotseling de toestand van dr Strcsemann en onmiddellijk werd nieuwe geneeskundige hulp ingeroepen. Het mocht echter niet meer baten, want hedenmor gen te 5.15 uur ruim is dr. Strcsemann overleden. Hot plotseling overlijden van dr. Strese mnïin heeft zoowel in politieke kringeln als daarbuiten groote deelneming verwekt. Woensdagavond to halt elf was dr. Stïesc- mann na een vrij drukken dag nog zeer goed en hoewel hij reeds te bed lajg, onderhield hij zich toch nog voortdurend met zijn familieleden. Tegen elf uur verer gerde de toestand van dr. Stresemiannplot seling en werd hij door een beroerte over vallen. Onmiddellijk waarschuwde de fami lie do professoren Zon deck en Krauss, die spoedig aan het ziekbed verschonen. Du Stresemann was toen reeds huiten be wustzijn en de geneosheeren waren niet meer in staat hulp te verleunen. Zonder tot bewustzijn to zijn gekomen, is dr. gfcre- semann te 5,18 uur zacht ingeslapen. Behalve de gencceslioeren/waren aan hot sLerfbed tegenwoordig zijn echtgenoiote en zijn zoon. Omtrent het overlijden van dr. Strese mann wordt verder gemeld, dat, nadat de thans ontslapene door een beroerte was getroffen, een verlamming der rech terzijde van het lichaam intrad, 'De 5.1? uur hedenmorgen trad de doodsstrijd in. To 5.25 uur constateerden de genceshceren dat dr. Stresomann was overleden. Be halve de familieleden en de geneesheeren wn|s ook do secretaris van dr. Stresemann Bomhard aan het sterfbed. Dp als doodsoorzaak vastgestelde be roerte is waarschijnlijk het gevolg van een verstopping in do bloedaderen, waaraan geautoriseerde vertaling uit het Engelsob van Mevrouw Belloc Lowndes, door OSWALD!. Gt) II. In do jury-Kamer. langzaam, in een rij, verliet do jury do rechtszaal on onder het publiek waren re ien, die trachtten zoo mogelijk een zweem Van de uitdrukking op do gezichten waar te nemen, teneinde te kunnen voorspellen lioo de uitspraak zou luiden, Maar, al was de Kleinste en oudste dame erg bleek en al had do andere, de jongste, een hoogroodo Meur, op geen Van do twaalf gezichten ver toonde zich maar één trek), die slechts de minste aanwijzing bood. Intusschen mocht veilig worden aiange nomen, dat vier vijlden van do aanwezigen, iti do rechtszaal er niet aan twijfelden, of de uitspraak zou zlij'n: „schuldig", terwijl do minderheid do oigonljjjk ongegronde hotdp koesterde, dat Eva Raydon onschul dig zont worden verklaard. Misschien go- loofde zelfs do helft v'an die minderheid heilig, dat Eva J lay don, ondanks alle bo iwijls tcgon haar, niet schuldig was en nam de rest hot cynische standpunt iu, dat haar bujlehgowono schoonheid," haar eigenaar dige bekoring en ligar voorkomen van diepe geslagenheid; zaouls zij die in de bank wan posdijuldigdon liaid' getoond, haar stellig, <lx. Strcsemann reeds geruimen tijd lijdende was en waardoor li'ijl zoor veel leed. Omtrent den opvolger van dr. Strese mann kan op dit oogenblik nog niets gezegd worden. Voorioopig zal de staats secretaris voor Bui toni and sohe Zaken Van Schubert do zaken In het ministerie van B, Z. leiden. Rijkspresident von Hindenburg, werd he denmorgen vroeg in kennis gesteld van het overlijden van dr. Stresemann. Aalngeno- rnen kan worden, dat de rijiksregceering nog heden een manifest zal puhhcoeren. ïlel bericht van het overlijden van dr, Stresemann verspreidde zich in de hoofd stad slechts zeer langzaam. Van de open bare gebouwen werden hedenmorgen vroeg de vlaggen half-stok geheschen. In do eer ste plaats cyp het ministerie van Buitent. Zaken, do werkplaats van dr. Streseraaim. Gedurende vijf jaar had de vlag daar niet halfstok gehangen. De op hedenmorgen 10 uur vastgestelde zitting van den Rijksdag zal plaats heb ben en met een toespraak van dein pre sident geopend worden. Een biografie. Da". Gusiav Stresemann werd op 10 Mei 1878 to Berlijn geboren. Na het bezoe ken van bot Andreas gymnasium studeerde hij De Bierhjn en Leipzig Geschiedenis, Staatswetenschappen en Litteratuur. In do jaren 19021918 was liij secretaris van het Verbond van Saksische Industrieel en, Van 1914 tot 1923 was hij verder uit voerend lid van het Presidium van het BuitscliAmerikaansch Economisch Ver bond. In het jaar 1907 weiü hij voor de eerste maal als afgevaardigde van do Na tionale Liberale Partij in den Rijksdag ge kozen. Na den oorlog stichtte hij de Duit- sche Volkspartij (liberaal). Van 13 Augustus 1923 tot 30 November 1923 was Stresemann rijkskanselier' (minis ter-president) en rijksminister van Buiten- landscb© Zaken, welke laatste functie bij tot zijn dood bekleed heeft. In Februari 1925 leidde hij met het voor-stel van een veiiigheidsveidrag met Frankrijk do politiek in, IJLie in October 1925 de conferentie van Locarno en op 1 December van hetzelfde jaar iie onder- teekening van het veiligheidsverdrag en het daarmee verbanid houdende arbitraget- verdrag tengevolge ha'd. 'Op 10 December 1925 werd Strese mann, gelijk met Briand en Chamberlain! den Nobelprijs voor den vrede toegekend. In het begin van Maart 1927 was hij do eerste Diuitsclier, Uie oen zitting van den raait van den Volkenbond presideerde. Op 25 Januari 1928 werd hij door de universiteit te Heidelberg benoemd tot doc tor honoris causa- ,al was z!ij schuldig van de dood straf zon redden,. De twaalf leden dor jury, tien mannen en twee vrouwen, die geroepen wanen om over dood en loven te poaiitoolen in het Swanmero-proces, maakten op' hen, die in de laatste vier dagen soms in hun richting landden gekeken, den indruk van een' dood gewoon troepje mensehefifke wezens. Toch was een der vrouwen, hekend als" juffrouw Nora Norwich, eeu notabele figuur in dat wereldje, tegelijk lied Moin en liedl groot, eon wereldje dat zich op verschillende ma nieren interesseert voor „socialen arbeid" en plaatselijke toestanden. In haar jeugd had juffrouw Nora Noi"- wicti er heel goed uitgezien, zooatls mocht worden afgeleid uit de strenge, zuiver fcch- to gelaatstrekken, een Bijna algemeen typ© van de Engelsche vrouwen der goede mid delklasse, i In don tijd toon zij mot haar socialen arbeid was begonnen, gold liet als oen bui tennissigo onderneming voor een meisje van een achtenswaardige, welgezeten far mil te, iets aan to vatton, dat op eon open baren werkkring geleek, Hoewel zij! nog lang geen v'jjiftig telde on er daarbij jonger uitzag dan zij was, zouden lfaar onder wij zers van vroeger stom van verbazing heb ben gestaan, zoo een engel liun' was komen vertellen, dat Niora Norwich op| oon goeden dag zitting zcLi /nomen iu een gemengde jury van mannen en vrouwen tor zake yam oen opzienbarend moordproeos. Wat de tien majuielijke juryleden bc treft, daarvan was hot voornaamste lid, vpilgens zjijn eigen gevoelens althans, ocaii Kort daarop world hij niet onbedenkelijk ziek. Op 5 Augustus 1928 begaf Stresemann' zicli mot een zwak lichaam maar Parijs voor de ondorteekening van het Ivellogg- pact. 1 Een nieuwe ernstige ziekte van dr. Stre somann in het voorjaar van 1929 maakte een nieuw langdurig verblijf iu Bulder Hólle (Zivartewoud) noodzakelijk In Augus tus van dit jaar nam kir. Stresemann nog deel aan lie conferentie te 's-Gravenhage. In September ging hij naar Genève om deel te nemen aan do Vo lkönb o nds ve rgavl e - iuig. 1 Nog gisteren, Woensdag, heeft Ur. Strese mann tweemaal een conferentie gehad met den rijkskanselier Hermann Muller. Omtrent don vendoren levensloop- van Dr, Gustav Stresomann. dr. Stresemann, kan inog woilen gemeld, dat hij van 190G1912 gemeen tcraal la bel van Dresden is geweest Van 1929 1923 was bij do voorzitter van de Rijks- dngfraetio van do Dnitsclie Volkspartij Dr. Stresemann was sinds 1903 gehuwd met Kathe Kleefeld. Strescman's persoonlijkheid. Verlancca naar rust. Na afloop van de Haagsehe conferentie in. Augustus, waarvan het slagen voor Stre semann een groot succes beteekende, heeft de ster-correspondent van do N.R.C. een interview gehad met dr. Stresemann (dat qp sommige punten nu zeer opmerkelijk is), waaraan wij het volgende onüeenen: Het-- was mij een groot voorrecht, dat Strcsemann mij zijn laatste uren in den Haag gaf voor een gesprek, waarin hij! zich lietgaan in herinneringen. Het gesprei was oorspronkelijk als een interview ge- dajeht. Een interview is, als het iets anders wil zijn dan opdringerige reclame-journalis tiek,, voor den geen, die het geeft, een poli tieke hjandelinghet proclameeren van een program of een belangrijk oordeel. Maar Stresemann was niet meer in de stemming voor politieke handelingen. Zes jaar vim strijd, naar binnen en naar buitefn, lagen nu sedert weinige uren achter hom. De laist was voor een oogenblik van hern af gevallen. „Nu weet ik pas hoe moe jk ben, ieder uur van dezen middag ben ik het meer gaan voelen," zoo zei hij1 „Het moest bij de wet verboden zijn, dalt iemand langer dan rijf jaar mjnister blijft, liet werk slijt een man op. En het is niet eens het ambtelijke werk, dat het meest vermoeit. Do tegenwoordige tijd eischt te veel representatie van de mi nisters. Waar men vroeger al heel tevreden was met een Geheimrat, moet nu de mi nister zelf verschijnen. Ieder internationaal congres moet de minister van buitenland- sche zaken be|roeten, iedere distinguished visitor moet hij persoonlijk ontvangen. Bo vendien is mijn politieke vaart over- zware zeo gegaan, deze zes jaren van mijn mi nis terse hap. Men heeft het mijl niet gemak kelijk gemaakt. „Ey is «en tijid geweest, dat ik veel te ge- voelig was voor ai dio persoonjijjk© aanval len. iZelïs wat in bladen Van weinig beteek©- nis krenkends over mij geschreven werd, trok ik mij aan. Dat is mij nu .onverschil lig geworden; men kan zijn gang gaan, zan der dat het mijn gemoedsrust schokt. Zon der persoonlijke Spijt zou ik ook aftreden als men mij ten val bracht. Het lijkt souns echter, of de ijver daartoe minder gfooi wondt, als de betrokkenen moikon, dat men hot zicfi! weinig mem zoR aantrekken. Mi nister af het lijkt mij een ideaal van vrijheid nu. Men kan weer eens beschikken oivkji' zij,h tijd, men kan vooruit plannen maken oan den verjaardag van zijn vrouw als een familiefeestje te vieren, oan zijn elders woneudta getrouwde zuster eens te gaan opzoeken, om een uitstapje te doen met de zijden beramen. Hoe onbereikbaar ver lijken' ntu al die gewone dingen". De heer Stresemann was inderdaiaid zeer, zeer mo©. Toen ik binnenkwam stond zijln gezicht flauw van afmatting, lij heeft zelf- beheorscMng genoeg, om de lichamelijke rust, die zijp gezondheidstoestand eislcht, niet te verwaarlöozen. Is lüiji echter in staal ook zijn geestelijk© activiteit te be dwingen? Hij sprak er niet van, hoezeer hij ook haakte naar vrijheid, Zijn taak vrij willig neer to leggen. Het werk, dal hij in 1924 ojp, zich heeft genomen, is ontzaggelijk geweest; nki is voel ervan volbracht, maar een krachtige geest is nog noodig om het t© handhaven en tot verdere ontplooiing te brengen. Stresemann is van het type staatslieden, dat „in het tuig" w e n s e h 11 e sterven, ondanks allo ont boezemingen over de heerlijkheden der vrij heid. Die vrijheid lijkt tic |schooner, als men zoo weinig aan de verwezenlijking kan af wil golooven. Do man, bevangen in de diepe vermoeie nis, die na do eindstreep intreedt, leefde pratende weer op. Hij sprak en siprak; die levendige geest moet bezig Zij!n. Maar liet was geen „werk" nu, het mocht geen werk zij'n. Het was een wandelen in het vezieden, een soms speelsch, soms gevoelig beschou wen. Mensohen, gebeurtenissen', problemen passeerden de revue. Daarbij hield hij! zich zelf en zij'n werk instinctief buiten den kring van zlij'n herinnerend en oritisch Ted© n-eerem. Hij kprak zacht, soms met weemoed, soms met groote warmte. Dit was een andere Stresomann dan ik vroegor had gekend. Dit was niet de Jyna msiche man, nog niet zeer rijk aan inter nationale orvarjng maar vol begeerte naar die ervaring, waarmede ik jaren geleden gesproken had Toen sprak uit ieder woord en ieder gebaar overloopenkl temperament, ontstuimig© drang om zelf toe te grijpen waar hij anderen veikeend zag handelen Toen was zijn stem heftig en viel in het betoog de vuist menigmaal op tafel. Nu zat tegenover mij een man, verza digd van ervaring en van handelen; een gezagvoerder, IJion de stormen niet meer in zijn, kalmte aantasten, die geleerd heeft practised om te gaan mot zijn gevoelens en krachten. Een man, die vrijwillig zijn werk, dat zijn leven is, niet zal neerleg gen. Z6ó gehard in de stormen, dat hij in den nacht van 27 Augustus, (een crisis periode van Ide Haagsclio Conferentie) na dat hij tot het uiterste van zijn krachten gestreden hald, de gemoedsrust kou vinldeU om den voor hem dringend nooidigen slaap te zoeken Ba dit, terwijl hij wachtte op, een beslissing, waarvan voor zijn politiek werk voor den eersten tijd zoo heel veel, afhing. Hij" liep zijn vrij ronddwalende herinne ringen na in ons gesprek. ïedeie opmer king kon hem daarbij in nieuwe banen vani beschouwing brengen Dit herinnerde mijl aan gesprokken met Ratlienau, ondanks het ontzaglijk verschil tusschen die twee man nen. Maar Rathenauj is het, als politicus, nooit gegeven geweest, te spreken zooals Stresemann nu sprak: op den dag van de overwinning van zijn beleid. i iWa.il mij sterk trof was dit: dat Stres'e- zekero mijnheer Loray-Motspiir, die, toe vallig, tot dezelfde laag van de Londons'dh© samenleving als Ncu'u Norwich behoorde. Hij was een bedrijvig, druk mannetje, eon goed redenaar en een ijverig," werkzaam lid van tailooze besturen. Het was bijna een uitgemaakte zaak, volgens zijn overtui ging, dat hij tot voorzitten' zou worden verkozen van de jury in de zaak van mevrouw Ilaydon. Hij on Nora Norwich kjqndon elkaar' vluchtig, maar men kon niet zoggen, dat daardoor vooi genegen heid tusschen hen verloren wad gegaan. Leroy-Motspiu' beschouwde zichzelf al'.s «en volmaakten man-van-d© weroldHij wist altïjd een gemeenplaats te gebruiken zelf ztiu hij gezegd hebben, zijn „gezond verstand" bij elk vraagstuk dat hem weid voorgelegd. Maar er lag vod vriende lijkheid in zijn karakter on in de laatste vier dagen had hij dikwijls vol medollijlden en met oen gevoel van deelneming naar do mooie jonge vrouw opt de bank van de be schuldigden gekèlken. Doch aan haarsdtnüd twpelde h'ij niet in het minst. Nora Norwich daarentegen, had sedert don Qftrsten dag der rechtszittingen inf een zeker 'gevoel van angstigen twijfel ou on zekerheid geleefd. Haai' werk en haar le venswijze hadden haar natuurlijk iu nauwe aanraking gebracht mot een groot aantal vrouwen uit allo klassen dor maatschappij en do wufte, levenslustige,' luchtige Eva Ray don leek haar allerminst, het typo van een jonge vrouw, om in kooien Moede oon welberokoiiendon, gruwel'ijken moord te ple gen. ij f In don loop' v,an h'ot geding h!a|d Nora' scmann telkens weer afdwaalde als ik hom brgchb op de boteekcuis van het moment. Dit was nu een onderwerp, dat gerecht vaardigden menschelijken trots bij hem had kunen wekken, Maai' dezen man; op een grootseh' punt in zijn leven als staatsman staande, was nu het egocentrische ten eenenmale vreemd. Een oogenblik lukte het de beschouwingen in die* richting te drij ven. 13 Augustus was het zes jaar ge leden geweest, dat bijl, als rijkskanselier, het bestuur had gekregen over de buitenland- sche politiek van Buitschland. IWelk een aanleiding tot herinneringen! Dat was ge weest in' de periode van het diepste .ver val; de mark stortte in een ruimte, die slechts met astronomische middelen ge peild kon worden. Het lijdelijk verzot in het Roergebied was, door de hulpeloosheid van (de voorafgegane regeering, die hel 'niet in een stelsel van actieve politiek had weten in te lijven, van oen wapen tot een ziekte geworden. Stresemann zelf somde op: Een communistische opimarsdh in Thüringen en Saksen; in Beieren do nog' veel gevaarlijker mobilisatie dor reac tie. (Opstand te Hamburg. Bit~(dm diepte moest hij! Djuitschland om hoog halen. Hij de man, die; zooals de Duitsche politici in het algemeen, tijdens 'zijn politieke loopbaan buiten de gehai- inen der internationale politiek was ge houden, heeft toen juist op dit vroeemdo terrein zijn weg gekozen. Er was veel protest toen hij begon; hij was een vreom- ÜeliiLg op dat gebied, zijn. practischo fcon- -ais "van vreemde talen, 'was te gering, zoo betoogde men. i Ai deze omstandigheden uit het begin Jvan Zijn ministerieele loopbaan haalde Stre semann weer op. Zonder bet tegenbeeld Lu het licht te stollen: Do man die langs "één weg de Buitsah© republiek vooruit heeft geleid tot haar tegenwoordige piositio in den raad der volken; die borgen van wantrou- Hven en haat heeft wvoten weg te ruimen, en die dte bevrijding van het Rijnland, vijf 'jaar voor den vastgestolden termijn ,an kvaarsdliijullj'k weldra ook de bevrijding van het Saargebied, zijtn werk mag noemen. Do pian ook, die een einde heeft weten te ma ken aan de bijlna schematisch geworden dti- tiek in dp fheel© wereld, iop, het beleid' der Duitsche diplomatie. i Men hoéft zich niet Vaak op te houden op den langen weg in het verleden; als men op zoek is naar een leider dgr buiton- landsdhe politiek van DuitsoMand, wiens P'üsiti© in eigen land zoo vanzelfsprekend en wiens gezag in het buitenland1 zoo alge meen erkend is. i Tot zoover het interview. Stresemann heeft zijn werk niet verder kunnen vpltooien. Ifljj is in het tuig ge storven. 1 Porinciajré gehuldigd. Het moet een bitter ding voor Poincuré zijln geweest, zijh ministerieele taak, die hij slechts door welhaast bovenmeiisdhdijkQ inspanning zoover had' kunnen vervullen!, te hebben moeten opgeven om gezondheids redenen. Men herinnert zich' mogelijk nog, dat Poincaró's laatste werk in de Kamer, do verdediging is geweest van de over eenkomst met Amerika en Engeland no pens de schulden. Zijd driedaagsche, magi strale Tedeyoering eischte zijn laatste krach ten; bij de eindstemming was hij niet meer aanwezig. In haar beslissing volgde de Ka mer den minister-president, maar toch kon ei' uit de vergadering een stem opgaan, die aan den afwezigen Poincaré dorst ver wijten het zich wel gemakkelijk te hebben gemaakt door niet in de. Kamer te ver- schijhen, i Maginot, de minister van koloniën,' heeft zjdh dezer dagen andere over den aau liet ziekbed gckluisterden staatsman uitgelaten. Raymond Poincaré, zeide Maginot in deai loop van een zeer hartelijke huldiging van. den afgetreden minister, Raymond Poincaré is aan den weg neergevallen. Ten einde zijn plicht te vervullen jegens hot land, waaraan hij reeds zooveel had gegeven, heeft hij zlijn Kracht uitgeput en toen hij Norwich als vanzelf een héM gekregen aan do .oude mevrouw Raydon en een in stinctieve genegenheid voor Adelaide Strain opgevat. Zij had onbewust volstrekt geen rekening gehouden met wat do oude vrouw Raydon in do getuigenbank had verklaard, maar da, reentegen onvoorwaardelijk elk woord geloofd, dat mevrouw Strain gezegd had. Ook koesterde zij eveneens tegen wil en dank een zekere partijdigheid in het voordeel van haar eigen sose en ziij was fel bevooroordeeld geworden tegen Birt ley Raydon, aan do hand dra' schildering eigenlijk door aden behalve door rijn eigen moeder die gesproken hadden over het karakter en do gewoonten van den Overledene. i Maar Kara Norwich was een vrouw! van strikte eerlijkheid in zaken, en liet was haar ernstige wens'cli en streven, daar durfde zij' top te zweren te komen tot een juist en eerlijk oordeel betreffende do sühuld of do onschuld van Eva Ilayflou. De andere vrouwelijke gezworene, me vrouw Howard was oen weduwe, ouder dan Mora Norwich!, eeu kalm, muisachtig da metje met een diepen afschuw van- al wat op een misdaad geleek. Dat gevoel steunde op «en persoonfij]k!o ondervinding, waarover zij al dertig jaar l'ang mot geen lovende ziel Wad gesproken. Vijf van de andere zeven juryleden wa ren degelijke, ooiibkriwaartlige persoonlijk heden uit den handelsstand. Dolk! was er oen phiotograaf, Lynton gehooien, on oan zekere mijnheer Walberton, die vroeger opi do een of andere manier half en half met rechtszaken in betrekking had gestaan. Al die hecren hadden hun best gedaan, om, zooals zij liet zelf waarschijnlijk ge noemd zouden hebben, hun „openlijlke" mee ning te vertellen tijdens het gohoale pro ces. leder voor zicli Wak diep onder den indruk gekomen door Üe houding van me vrouw Rirtlcy Raydon, gedurende haar ver hoor, kruis rorlioorcn de tergende heriwi- bngen daarvan; en toen ziij de bescüxuldig- den-bank verliet ,liad ieder do overtuiging dat zij een onschuldige vrouw was, wie de doodstraf boven hot hoofd hing, dom' een schromelijke recliterljke dwaling. Doch naarmate de behandeling van het geding voortgang had en vooral nadat zij hadden geluisterd naar do kalme, bohoer- sdvende rede van den. procureur-generaal en de glasheldere verpletterende toespraak van den rechter, was de mooning van ieder der zeven juryleden sterk aan liet schom melen gegaan en helden ziij er too over, to gel onveil, dat Eva Raydon ten slotte toch si huldig was. 1 Nadat de twaalf gezworenen Bidden plaats genomen om de tafel die in het mid den der kale jury-kamer stoaid, bleef het even stil. Do twee dames, als bij stilzwij'- gomle .overeenkomst., hadden ieder oen stoel genomen aan een, oiindo dor tafel, zoodat z'ij tegenover elkaar zaten. Mevrouw Ho ward, in het zwart gekleed en mot een on mogelijk klein hoedje op, was erg bleek; juffrouw Nora Norwich in een keurige blau we japon on mot «en bescheiden, strakken maar „gedistingeonlen" hoed' öp, luid ecu hoogroodo kleujr. Wordt vervolgd). xonderihg Tan Zon- en Feestdagen. i I'nj3 per kwartaal f 2,franco per poet ,f 2,50. Prijs per week: 15 cents. Afioa- 'derljjke nummers 4 cents» Abonnementea worden dagelijks aangenomen. Advertentiën voor het eerstvolgend num mer moeten vóór elf uur aan het Bnreau bezorgd zijn, 's Zaterdags vóór O uur. Een bepaalde plaats van advertentiën wordt niet gewaarborgd. Prijs der Adve'rtentiè'n: van t—S régels f 1.55; iedere regel meer f 0.80; iu het Jfaterdagnnmmer 16 regela '1 1.80, iedere regel meer fo.35, Seclameaf 0.75 per regel, Incassokosten b ets.; postkwitanties 15 dB, Tarieven van advertentiën bij abonnement zijn aan het Bureau verkrijgbaar, Dagelijks worden tegen' vooruitbetaling Kleine Advertentiën opgenomen 4 i O 50 t/m 15 woorden, f 0.75t/m25 woorden. Elk woord meer 5 cent tot een maximum van 30 woorden. i - i i i I

Gemeentearchief Schiedam - Krantenkijker

Schiedamsche Courant | 1929 | | pagina 1