VERSLAG VAN
GEMEENTERAAD.
Schiedamsche Courant.
ZIJN MATSTE WENSCH.
Werkzaamheden in den
Volkstuin.
1e Begrootingszitting.
TWEED E BLAD
Zaterdag 14 Dee. 1029. No. 10294,
Ver8ioringsmaterlnal voor onze
kamer.
Nil de dagen ,op htm kortst zijh, komt or
van tu,inieren niet voel moer. Rovend ion
zij'n er andere zaken dito ,oms in deze maamul
in beslag nemen. Be kotmenitlö feestdagen
Kerstmis en Nieuwjaar, vragen nu anzo
aandacht, dan wil men immers ook planten
en bloemen gebruiken voor 'versiering onzer
Woning.
liet kan zijln dat «onzen tuin dergelijk ver
sieringsmateriaal bevat. Gewild materiaal
voor kamerversiering zfijln o.a. Leedragende
lieestertakken. Mooi zijli b.v. lakken van
Cotonoastersoorten (be-rgmispe]) on natuur
lijk mogen we hulst mot bessen, niet ver
geten. Nu, komen or ■echter nog meer lief
hebbers van Bessen in onzen tuin, al. vo-
gelsl, en, wanneer we niet tijdig tusschon-
bciden komen, hebben wo met Kerstmis
niets moer. Vooral wanneer ar sneeuw valt
Zitting vain Dinsdag 26 November 1929
's avonds 8 uur.
V.
Voorzitter: do burgemeester, de hoer
II. Stulemeijer.
Algemeene beschouwngen.
(Vervolg).
De heer C o 11 heeft zich' do vraag
gesteld, hoe bot mogelijk is, dat bijl de
bespreking van de gerneontóbogTooting 1930
die u, mijnheer do voorzitter, hot voor
recht hebt te leiden de vertegenwoor
digers der arbeiders in verschillende scha-
keerhigen zoo mak ku'nnon zijn. De heer
Duikelaar heeft niets lattein hooren van
do eischen, die het proletariaat stelt am
de kapitalistische klasse, maar 'heel voor
zichtig zegt hij: E© raad van Schiedam
doet geen buitensporige dingen! Die hoer
IHoogendam heeft wonschdn geuit geen
eischen gesteld I die veel verder gaan
dan de wenscheln van de soo.-dom, en
ook van R, K, zijde is dat gedaan. De
woordvoerders van die twee groepen heb
ben o. a. hun wanschen kenbaair gemaakt
in zake woningbemw. waarave" de heer
Djnkelaar heeft gezivegen. De hoer IHoo-
gendam heeft voorts gesproken over de
monopolie-bedrijven, der gemeente en wil
helpen, dat we niet venier zwaarder wor
den getroffen door indirecte belastingen.
De heer |H; oogend aan: De tarieven
der 'f. R. zijn geen indirecte belastingen!
De heer Collé: Dat zal ik u straks
wel eens duidelijk maken!
De regeling van het vragonrecht is, on
der uw magnifieke leiding, mijnheer de
voorzitter, zoo miotoi voor "elkaar gebokst,
dat geen dor raadsleden daarover tevre
den is. (Het is echter noodzakelijk, dat
eens per jaar het beleid van Bt~ en ,W.
onder de loupe wordt genanten en daar
voor bestaat bij do behandeling va'ri de
begrooting *in ieder geval nog gelegenheid.
De logis ko gcdneliteiiganj»,
I'let is misschien wel een beetje gewaagd,
dat een dood gewoon measch als spr., cri-
tick uitoefent op do wethouders, die im
mers allen zoo bizonder goed voor hun
faik berekend zijn! U, mijnheer do voor
zitter, hebt alleen een zachte reprimialade
in ontvalngst moeten nemen, oandat u zich
heeft laten interviewen over oen aatngo-
lcgcnlieid, waarover men hier liever niet
spreekt. IHjier geldt blijkbaar de regel-
(„Ueher den Tod hinaus").
Roman van ANNY VON PANjHUYS.
Uit het Buitsch door kV. IH1. C. Boellaard.
13)
^Nu waren zij bij het museum. Eenigs-
zins - gedrukt besteeg de professor de
twee breede, steenen treden naar den
ingang; op de bovenste had hij den ouden
Thomas gezien. Als een visioen meende
hij hem weer op dezelfde plaats te zien
staan en. met geweld moest hij die herin
nering van ziel» afschudden.
(Het schilderij museum was eens hot slot,
dat door do hertogen van Schneklitz-Stei-
nigen word bewoond, doch anderhalve eeuw
geleden kreeg liet de bestemming, die het
thans nog had. Ook eenigo beeldhouw
werken behoorden tot het bezit van hot
museum. [Hpf, was niet gemakkelijk den
bouwstijl van liet reusachtige gebouw in
een bepaalde klasse te rangschikken. i\Vol
was bot oorspronkelijk in gothisclion stijl
opgebouwd, maar daarna had de fnntai-
sierijke vroegrenaissance er tets aan toe
gevoegd, tonvijl eenige versierselen en
zuiltjes Verrieden, dat nok do ba rok-tijd niet
zonder zijn spoor to hebben achtergelaten
aan Schneiditz was voorbij gegaan. Trots
zijn inloressant vertelen, "was do indruk,
die hot uitwendige van het gebouw teweeg
bracht, over bet algemeen nuchter en
plomp, Rij hot binnentreden kwmin, men ju
een ruime hal, in Welker midden oen wen
teltrap, zooals men die in het Palazzo-
Barberini te Romo vindt, welke naar de
volgende verdieping leidde. Deze interes
sante trap was een bijzondere bezienswaar
digheid voor vreemdelingen ,die Schueiditz
bezochten.
en, et voedselgebrek voor de vogels komt
zij'n de bessen spoedig rad wenen, Mm kaïn
er ma reeds besdragendo takken afsnijden
en op een zoor koele plaats bewaren. Ook
kan men heesters met bessen omgeven mot
netten, 0111 do vogels er af to houden. Wan
neer wo «ie takken binnen brengen, zorgaa
we er oiok voot, dat ze niet te warm ko
men te slaan, daar zo anders spoedig ver
schrompelen. Ook is dan de glimmend groe
ne kleur der bladeren spoedig verdwenen.
Behalve bovengenoemde soorten ken men
ook voor dit dool gebruiken: Sikimmiai ja-
pionica, en Pcrnethya mueironatha, beide
met roode bessen. Enkele takken van Sym-
pharicaifpus raeemosa of sneetiMies geven,
met hun witte vruchtjes, een aardige af
wisseling tusschen al dit rood en groen.
Vruchttal kou van klimop zij'n door 'vrucht
en hladkleur, pok goed te gebruiken. Elcag-
nus, voioral E, longipes heeft ook mooie
bes'sen, die voor versiering kunnen dienen
Clematis vitalba (boschrank) is nu bezet
met witwollige vruclitphümen, welke de
goiodige losheid aan onze versiering kun
nen geven. Noemen wo ate bloeiend mate
riaal nog: winterjasmiju (faeminiujn nudi
floruin) toovorhaizolaar, en misschien al
een enk de keratraos of Relleborus, dan
zien wo dat er ook nu, nog in onzen tuin
geschikt materiaal voor kamerversiering is
te vinden. 1 Cr.
STA DSN IE UWS.
Spreek zooveel als je will, maar redentvjr
ni.et al to logisch, want daar is men hier
niet op gesteld. Dat verontrust de gemoe
deren, Uw gedachtongalng, mijnheer de
voorzitter, was bij dat interview logisch,
maar, zoo gezegft, daarop is men hier
niet gesteld.
Do heer De Bruin heeft reeds mecjrmalen
gezegd, dat beginselen do wereld regoe-
-ren, maar welke begins el öa passen eigen
lijk B. en W. too bijl hun rogeerem? Welke
taak meenen zij, dat den raad is toe
gewezen V 'Het schijnt, dat z'iji meenen, dat
de raad een instelling is, oin de voor
stellen van *Ï3. on W. iaat den grootst
niogelijken spoecl to aanvaarden, zonder
ooit een woord van pritiek te laten lioo-
ren. Bij de behandeling van do heg rooting
zouden zo 't liefst alleen hulde in ontvangst
willen nemen voor hun voortvarend optre
den, maar al zou spr. dat gaarne dooHÏ, hij
moet ook critiek oefenen.
Iï. en AV. doen, alsof zij de Wijsheid in
pacht hebben en do raad eigenlijk niet
in staat is de vraagstukken, die aa'n do
orde komen, to hoo'ordeelen. Die raads
leden zijn echter de irochtstroekscHie ver
tegemvoordigers van de bevolking, die voor
4 jaren zijn gekozen. Uit hun midden kie
zen de raasleden, het dagclijksch bestuur
der gemeente. Haar het nomen van beslui
ten, betrekking hebbend op liet beduur,
is de taak van den raad, hem door d'o
Gemeentewet opgedragen.
Democratische dictatuur
IHiet vragonrecht is hier op een wijze
geregeld, als bijna in geen enkele andere
gemeente. Practisch is het thans zoo ge
worden, dat -raadsleden over zaken, het
gemeentebelang onmiddellijk rakend, geen
vragen meer kunnen stellen. Geheel 011-
noodig is de taak van den raad moei
lijk en ingewikkeld gemaakt. Zelfs vftl
gen aan ambtenaren met bel rekking tot
vraagstukken, die aan de oule zijl i," wor
den alleen beantwoord, a's ze via R. en
W. worden gedaan. Stel, dat raadsleden
over een of andere aangelegenheid een
inlichting wenschen van een a,mbtennf.tr,
dan moet eerst een briefje aan B1. en W.
worden gericht en wat daarvan het gevolg
ijs, hoeft de practijK- wel bewezen. 13. en
IV. hebben b.v. ongeveer eo.i jaar noodig
gehad om benige vragen betreffende school-
voeding te beantwoorden.
Ill et geven van. inlichtingen zou een ge
vaar voor de gemeenschap k'un'nen be-
teeikenen, meeinen Ui. en W,, maar dat is
De in een der pijlers aangebrachte eteo
trischc klok wees op drie uur. 'Op dit urn-
placht het gewoonlijk zeer stil to Wijn in
het museum en ook nu was dit hot g"
val.
De portier, die zich verveelde en in de
hal liep to ijsberen, groette den professor
en diens <10011101- zeer eerbiedig en meldde,
dat het porti et reads in. do direoteurskarricii
was gebracht en de drie mannen, die het
gebracht hadden, stonden to wachten om
liet op to hangen.
Met een vriendelijk „dank jo wel" ging
de professor naar do wenteltrap. Else volg
de haar vader, die tijdens het naar hoven
gaan a£ en to-o halt hield; zijn hart was
weer aan liet spoken.
Else leed er zeer onder, dat lianir vader
al zoo lang sukkelend was. lllfoo gaarne
zou ze ecu offer gebracht hebben, indien
dit zijn hartkwaal en zijn zenuwgestel had
knnnou genezesi. Sinds gisteren, toen haar
vader haar do last van" die tweo maanden
proeftij'd van do schouders had genomen,
liad zij hom nog moor lief dan to voren.
Do trap eindigde» -op een broeden gang,
waarop eenigo smallere gangen uitkwamen,
Groote deuren verleenden toegang naar de
vele zalen. Aan het einde van den hoofd
ingang stonden drie mannen, die lui'u pot
afnamen. Een lmnnor opendo do deur,
waartegen lijf leunde, voor vader'en doch
ter. Zij' waren nu in do directeurskamer,
een zeer ruim vertrek, met doo,r den tijd
verbleekte broeuatslof togen de wanden en
een 11 la Wutteau beschilderd' plafond. In
een hoek stond eon mot rood fluweel be
kleed bankje, waarop do professor ging
zilten. Zoekend gleed zijn blik door liet
vertrek, dat er door zijn koelheid weinig
vriendelijk uitzag. Tegenover hom, aan een
der lange zijden, hingen de drie portretten
van zijn voorgangers, die, evenals hij', hun
zilveren jubileum hadden mogen vieren.
zuiver een karakter-kwestie. Als oen raadsv
lid inlichtingen gebruikt voor minder ge
oorloofde doeleinden, zoo b.v. voor graad
speculatie, kan spr. zich yoorstellen, dat
aan bet geven van inlichtingen gevaar is
verbonden, maar als het gaat over eeiivou-
"digo zaken, is er geen reden voor geheim
zinnigheid. Toön hier een voorstel aa(n
de .orde was betreffende oen toeslag) voor
brandstoffen aftln weAloozen, heeft dewet-
houdcr van sociaje aangelegenheden daar
bij cijfers genoemd, die naar spr.'s moe-
'ning minder juist waren. In verband daaï
moe heeft spr. aan den directeur va|n dia
Arbeidsbeurs gevraagd1, hoeveel arbeiders
steun ontvingen. En het antwoord vajndiön
ambtenaar was: „Ik voel er niets voor
om 11 de cijfers te verschaffen, want het
is locli maar om den wethouder in de
openbare vergadering van den ïaad een
hak te zetten". Als men die methode wil
blijven toepassen, wordt liet voor do raads
leden onmogelijk om edn zaak juist te
beoortleelen.
Alen moet niet te» ver gaah niet 'cto toe
passing van tic democratische dictatuur,
waaraan ook de voorzitter van den rund
zich schuldig maajfct.
De Voorzitter: Ik?
De lieer Collé: Ja! U heeft de invoe
ring van een regeling van het vrageuïicht
verdedigd en onder uw leiding en blijk
baar ook met uw instemming, is het vra
gonrecht aan bataten gelegd.
De Voorzitter: Dat is wat anders!
De heer Collé: De mededeelingcn van
B. en W. zijn niet steeds te vertrouwen.
Bewust of onbewust worden dan raad on
juiste mcdedeelingen gedaala en als daar
op critiek wordt uitgeoefend, dan heet
men te handelen in strijd mot hot poli-
lick fatsoen.
Spr. moet zijn afkeuring uiten over de
wijze, waarop door leden van hot amb
tenarencorps hier bopaïilde personen in
geheime rapporten worden alfgomaaikt. L'l|oÜ
is niet te verdedigen, dat zoo tets iln de
19e eeuw nog voor komt.
De heer Stoens: AVe zijn al een eeuw
vei dor!
De heer Collé: Alen zou woikolijik mee
nen nog in do 19e eeuw te leven.
Atost is komen te staan, dat een ambte
naar een onjuist rapport hooft ingediend,
en dat hebben R. en AV. door dik en dun
verdedigd. En toen spr. deze zanik hier
besprak, meende de pers niets beters te
kunnen doen dan bij wijze van protest
weg te loopeti. Een der hooge rechtscol
leges in Den Haag heeft echter uitgemaakt,
dat de hofrokken arbeiders onschuldig zijn
gestraft en voor den politierechter zij.A
gebracht, f lot is spr. niet bekend, dail'R.
en AV. die arbeiders in hun eer hersteld,
hebben. Spr. hoopt, dat dit alsnog zal
geschieden en dat de vertegenwoordigers)
van de Koningin der aarde niet meer zoo
vooibarig zullen Iiandelen, maar eejst eens
zullen afwachten, wat er feitelijk aan do
hand is, voor zij wegloopcn.
IHioe is momenteel de toestand te* Schie
dam
In het AVcslen en liet Zuid-Oosten woidt
veel bijgebouwd en als men do pers raad
pleegt, begint Schiedam op een O. AV.-er
te gelijken. IJet aantal inwoners is den
lanitsten tijd toegenomen en op officieolo
wijze is do werkloosheid opgeheven,-Maafr
officieolo mododoelingen zijn niet altijd de
juiste!
Op bldz. 103 van het G ei 11 een levers! aig
1928 komt een staatje voor, waaruit blijkt,
dat het aantal aangeslagen en in de In
komstenbelasting wel toeaeemii, doch uit
sluitend voor de groepen, die bobooien
tot de laagste klassen. Rij de groep mot
een ■belastbaar inkomen tusschen f 1800
en f2000 zijn er nog oen paar bijgekomen,
maar voor de honger aangeslagen groepen,
is dat niet het geval. IHjet zijn de lage
inkomens, die de grootste groepeu vormen),
n.l. c.ie van f 800f 1000, 1159 aun
geslagenen, van f 1000—f 12D0 1382 ajange-
slagenon, 1200-1 1400 1024, f 1400 -
flGOO 1609, f 1000—11800 13S3 aangesla-
genen en do verdere groepen blijven) vijf
beneden het 1000-tal. HJjot blijkt dus i'n
hoofdzaak een arbeidersbevolking to zijln,
waaruit de burgerij van Schiedam bestaat
en daarmee zal het gemeentebestuia* re
kening, dienen to houden.
Ginds in den hoek stond ook zijn portret,
dat hier zou komen to hangen. Reeds ja
ren geleden waren do haken volgens de
aanwijzingen vim don lijstenmaker in dan
muur gedreven, zoodat men het schilderij
slechts had op to hangen.
„Jullie kunt nu lipt dook afnemen 011
het schilderij ophangen," riep do professor
den mannen toe, die vlug deden wat hun
was opgedragen. Na hun een goede fooi
tc hebben gegeven, liet hij! heil gaan.
Een tijd lang spraken vader en doch
ter geen woord; er hoerschte een plech
tig zwijgen, terwijl zij naar hot portret
keken, dat in zijn mahoniehouten, lijst zoo
forsch en zwaar daar van, dien wand op
hen neerzag. Beider gemoed werd. hier
in de middagstilte, die hen omgaf, bewo
gen door allerlei gedachten.
Eindelijk verbrak do vader het zwijgen,
lü'ij trad op Else toe en logde zacht zijn
arm op haar schouder .„Eens zal zeker mijn
portret weer naar hniis gehaald worden,
niet waar ,mfja kind?"
„Maar, vader," klonk lief verwijtend
haar antwoord, „begint u daar nu weer
over?"
„Ik moet wel, Else, ik kan niet anders.
Kijk eens, ik weet heel goed, dat jullie,
moeder en jij, nva lief hebt, maai' niettemin
kan ik niet dikwijls genoeg liooron, dat
jullie, na mijn dood mSjn portret weer naar
huis zult laten brengen."
„AVil ik het u schriftelijk bevestigen,
vader?" Elso trachtte een schertsenden to cm
aan lo slaan, maar hol ging haar niet goed
af, want hot naar haar toegebogen lileeko
gezicht van haar vader, dat diens hoos
aardige kwaal verried, bracht haar van
strook,
„Noen, kind, ik geloof aan jo voordon,
ook zonder dat je die schriftelijk beves
tigt." Vermoeid glimlachte hij. „Maar ik
vcrlioug me, dat do hertog na mijn dood
|LIet is onverantwoordelijk, dat eöri ge
meentebestuur als het onze döa moed hoeft
op otficieoio wijze vast te stellen, dojL
hier geen weaklooshcid meer bestaat, tcjilvyijll
het grootste dool der Schiodamsoh© arbei
ders behoort lot de ongeschoolden. Die
laatsto jaien hebben enkelen iets geteerd
in de metaalindustrie, maar hot moeren-
deol is toch ongeschoold on wordt voort
durend met werkloosheid bedreigd'. Oioild
heelt men hier een groot aantal trans
portarbeiders, die niet gcïegold werk heb
ben.
Bijna in elke gemeente hoeft men een
w e ik! o oz eirregel i n g, maar in Schiedam, dat
uilsluitend een arbeidersbevolking hoeft,
bestaat volgens de autoriteiten geen werk
loosheid.
De heer Hiloulman beeft altijd den In
druk villen wekken, dat die werkloe/ton de
gemeentekas leeg eten. Maar per inwoner
per jaar word in Schiedam uitgegeven voor
we rki 0 oz en s t e u 11in 1925 f 11.8b' en in 1928
f8.30. In Amsterdam is dat bedrag niet
f8.30, maar f24.02; in Rotterdam ruim
f 16 en in Dordrecht f 14.06. Daaruit blijkt
wel, dat liet maar oen fabeltje is, dat de
werkioozen liier do gemeentekas leeg eten.
diet was zoo erg nietl
iHet bediaD, dat hier aan onderwijs woïJl
uitgegeven, blijft ver beneden, wat m an
dere gemeenten wondt besteed voor onder
wijsdoelcinden. Amsterdam geeft per in
woner uit i'20.61, Schiedam per inwoner
f 11.10, wat in 1925 zelfs maar (10.60
was. ÖSmtioa geeft uit f 15.95 en daim
heeft men geen inspecteur voor liet onder
wijs. AVif doen'liet een beetje grootscheepss,
bobben Uooger onderwijs en. oen uispectoiu-,
maar voor onderwijs zelf wordt nog maat'
weinig gedaan.
Schoolvocding.
Dy lieer Duikelaar meende B. en AV.
een dienst to bewijzen, door over schooil-
voedmg bet een on and or op te merken.
Spr. beeft ook de vragenlijst en de rap
porion ingekeken en voet, wat de ver
schillende, gemeentebesturen hebben geant
woord. AV'at de heer Diinkolaar hooft ge
zc-gd, heeft spr, verwonderd. Du uoJrl
voerder der soc.-dom. fractie zoidc, dolt
de groote vraag was: wann of koud. IH'ij
heelt op de moe&t koude en koele wijze
over deze zaak gesproken, zoo akelig, als
men van cün soc.-dem. niet- zou hebben
verwacht. U'ij hoeft gesproken, alsof liij
B. on AV. te "erdedigen had ïïi dezo aange
legenheid en dat was in dit geval aan
een soc.-dem. niet veroorloofd. ,H|ij lioalt
gesproken over Delft en meegedeeld, dat
soc-dem. ouders er prijs op stellen, dat
de kinderen aam een gedekte tafel alen.
l)at kan spr. minder scheten; wel isnood-
zakolijO::, dat hot lokaal, waar gegoten wordt,
verwarmd is.
'Ofschoon de soo.-dem. geen genoegem
nemen met dein gang van zaken te Delft,
woidt daar toch heei wat moer aan sohool-
vcoding gedaan ca do Schiedlmnsdio kleu
tertjes zouden blij zijn, als hier op de
zelfde wijze voor hen werd gezorgd als
in Debt iHÜer staait voor schoolvoeding
en -kleeding wel f 50(H) op de begroeting,
maar volgens do laatsto rekening issleclits
uitgegeven 12500 en daarvan is nog 50
pot. 'heengegaan aan kosten yoor den In
lichtingendienst. Spr. geeft don heer Dui
kelaar in overweging eens uit te rekenen,
wat er over blijft, dat ten goede komit
aan de kindertjes. Mevr. Bonthem schudt
afkomend haar hoofd, maar zij, als leidsUï
van de soc.-dem. vrouwenboweging, in
deze stad, moet weten, dolt voor breede
groepen dor bevolking de toestand hier
nog ellendig is en dan denkt s'pr. nog
niet eens aam. hen, die tot de groep be
hooren, die geen belasting betaalt of
aan do oude mcnschea, die van hun kin
deren moeten leven, Spr. had verwacht,
dat van soc.-dem. zijlle wel met wat meer
warmte voor do schoolvoicding zon zijn
gepleit. AVat er nog terecht komst van
de schoolvoeding, is te danken aan het
actief optroden van do omderwijizei's en
daarmee meenen de soc.-dem. ook hun.
plicht te hebben gedaan. De afdeeliuig
Schiedam van den Bo'ud van Ned. Onder
wijzers heeft zich wel zeer voorzichtig uit
gelaten.
Do heer Dinkelaar doet, alsof de kwestie
alleen betreft: warm of koud voedsel.Maar
zal bomerken, dat niet bij alle menschon
de ijdelheid van het gezin hoven do liefde
gaat. Aran mijn gezin teil minste ben ik
zeker."
Of hij van zijn zaak, zoo ging hem
door het lioofd, werkelijk wel zoo zeker
zou zijn geweest, indien alloon zijn vromw
daarbij betrokken ware geneest die
vraag zon hij niet zoo snel hebben kun
nen beantwoorden.
Star keken de vier portretten neer op
vader en dochter. Daar links, het eerste»
van dr rij, stolde den baron Thomas voo<r.
Berner richtte zijn blik'naar liet portret,
dat ten voeten uit was geschilderd. Een
heel klein, smal mannetje moest de oude
Thomas geweest zijn; op zijn uitgedroogd,
rimpelig gezicht lag een glimlach en do
poederpruik met het stijve staartje zag
er 'bijna grotesk uit.
Het portret, dat er naast hing, was dat
van den dikken Aehinit von Suldow, een
man met een gemoedelijk gezicht niet volle
wangen en kleine, half dichtgeknepen oog
jes. Zijn kunstig geplooide kanten jabot
was wei hot meest opmerkenswaardig vun
den* (Ueer Achim von Siddow. Da dorde
van de rij was een waardig kijkend lieer
met zorgelijk samengetrokken wenkbrau
wen en lioogc vadermoorders; het beetje
haar op zijn hoofd verried veel, al "te
veel pommade. Deze hoor met het plccli-
-tigc gelaat heette, toen hij nog door de
straten van SehnidiU wandelde,. Eraugott
von Riirwald; nakomelingen van hein woon
den thans nog in de residentie.
„U ziet er liet deftigst uit," fluisterde
Elso haar vader toe on or licht to trots in.
haar oogen. „Jammer," voegde zij er pein
zend aan toe, „dat u van een plechtige
onthulling van het schilderij niets hebt wil
len weten."
„Je weet, kindlief, ik hbud niet vim zulk
geparadoer in liet openbaar; ik zal lily
zoo wordt de zaak niet zuiver gesteld.
Er wordt op gewezen, dat hier toch ooile
aan schoolkleeding wordt gedaan, maar do
schoolvoeding is veel belangrijker. D|iei
schoolkleeding bepaalt zich in hoofdzaak
tot het oen paar maal per jaar verstrekken,
van klompjes, maar die kunnen de ouders
desnoods zelf ook nog wel betalen. In
ieder geval is hot gemakkelijker voorarme
ouders do kinderen van klounpen te voor
zien clan ze behoorlijk te voeden, het go-
heele jaar door.
Spr. gaat niet naar Delft, 0111 to kijken,
hoe lmt daar' geregeld is, maar neemt liever
een trammoljo naar Rotterdam, om eens
bij de wethouders, partijgenooten yainden
lieer De Bruin; lo informeel en, boe daar
do zaak staat. Van Spr. kan niet gevergd
winden, dat hij een schema ovei legt, hoe
hier precies de schoolvoeding en -Meeding
moet worden georganiseerd. De Bruin
kan... I
Do Ar o 0 r z i 11 orM ij 11 li e e r De Bii uin 1
De hoer Collé: Mijnheer D|e Bji-uin, als
dat gewonschl woidt.
Ik wil ook wel zoggen: Edelachtbare heet'
Do Bruin!
De lieer D| 0 B, r uin: Dat zou me wel lij
ken 1
Do hoer Collé: De heer De Biruhi zal
wel in staat zijn zelf oen regeling te ont
werpen voor schoolvoeding, als de raad
meent, dat dezo moet worden ingevoeld.
De meerderheid dor onderwijzers is voor
schoolvoeding. Die van de Openbare en
R.-K- scholen waren er zoo goed als allo
voor; de Rrot. Chr- onderwijzers deolen
moe, ünt zij principieel tegen schoolvoe
ding zijn.
De hoer AV i 0 k 0 n k a 111 pVan die zijde
doet men liet op een andere manier.
De lieer Collé: AVaannec echter nog
niet gezegd is, dat er niets gebeuren moot»
Spr. meent, dat in dit opzicht do ge
meente een taak heeft. 1
De lieer R10 Biruin klampt zich vast aan
do Commissie voor schoolvcedirig en kleo-'
ding, die eigenlijk oen Co-mmissie is tegen
schoolvoeding en -kleeJing, vrant de meer
derheid van de leien bestaat uiit princi-
pieele tegenstanders. De lieer Lub, die
als secretin is van die commissie fungeert,
Mm wellicht goed Kuyperiaantjos kwocskon,
meent misschien ook wel verdienstelijk
werk te doen in die commissie, maar het
blijft gevaarlijk een dergelijk man mede
do leiding te geven in een zoo belangrijke!
commissie als die» voor schoolvoeding eri
-klecding.
hinkelaar hoeft Zaandam genoemd...
De Voorzitter: Mijnheer Dinke-1
laar!
De lieer Collé: Och, hij is ook maar
een gewoon arbeider en zal er niet zoo
erg op staan, om mijnheer genoemd .te
worden. 1
De Voorzitter acht liet beter om van
een raadslid ais van mijnheer zus of zoo
te sproken. 8ju-, houdt zich daaraan ook
consequentie, zelfs bij het noemen van do
namen die op do presentielijst voorko
men. I
De lieer Collé: Die heer Dinkel aar heeft
Zaandam genoemd en meegedeeld, dat daar
per kind per portie 47 oent woidt uitge
geven en '111 Dordrecht GVü cent. Dat zegt)
echter niels. 't Hangt er maar van af hoe
men de berekening maakt en de zaak' op-
-et. M.gehjlc zijn er in Zaandam wel to
veel ambtenaren, die zich met de zaak!
bemoeien, 't AVil spr. voorkomen, dat voor
47 cent kinderen boel wat kunnen krijgen.
De heer S war t j e s: Eiken dag biefstuk
met aardappelen...
De heer Collé: Stel, dat een arbeider
8 kinderen heeft, dan zou hij, volgens den)
Zaaiulamschen maatstaf, per dag 10 X
47 cent moeten uitgeven alleen voor oen
warm prakje!
Maar wellicht heeft Zaandam to veel
ambtenaren 011 gaat het diar evenzoo als
hier, waa.r ook do helft van liet bedrag,
zijn als dat jubileumfeest heelemaal voor
bij is." i
„U bent in alles zoo bescheiden, vader."
Elso bracht zijn hand aan haar lippen en
vond, dat een jubileum toch iets wonder
schoons was, vooral zooals met haar
het geval was wanneer daarbij tegelijk
je engagement publiek mocht wordeu.
Do professor scheen haar gedachten to
bobben geraden, hij trok zijn kind naar
zich toe en kuste het. „Mijn lieveling, wordt
maar heel, heel gelukkig."
Alet groote oogen keek Else haar vader
san. AVat beduidde dat? Zijn woorden
klonken bijna als een afscheid. Iets der
gelijks schoen do professor zelf te vin
den, want hij liet Else los en zei op oen
toon, dien hij trachtte ongedwongen te
doen klinken„Ik begin bijna te geloo»
ven, dat ik liaast even plechtig kijk als
do dikke Eraugott von Biirwald," daarbij
wijzende naar liet portret van den heer
met de vadermoorders.
„Zooveel plechtigs kimt "u nooit bij elkaar
krijgen," zei Else lachend. Ze stelde voor
1111 heen tc gaan, wat do vader goed
vond, or aan toevoegend, dat liij niet mot
haar 1110c naar huis kon gaan, omdat liij
nog naar don advocaat Stem moest.
„AVat moet u daar doen, vader?"
„Niets bijzonders, kindje, alleen maar
een inlichting 'betreffende een rechlskwestiid
bij hem inwinnen."
Daar er zich bij Stem slechts enkele
cliènlen in dc wachtkamer bevonden, was
liij weldra aan do beurt om geholpen te
worden, Stern cn de professor kenden
elkaar al vole jaren; zij ontmoetten elkaar
dikwijls eu behoorden tot het clubjo, dat
eiken Donderdag in „Ue Kroon" bijeen
kwam om een glaasje wijn to drinken, to
golitiseeren en speciaal om oen onschul
dig kaartje tc leggen.
(Wordt vervolgd),
jgaafla
DER
MflWMwwmwwwwwmwraraMMwwMMwnwMft*»
WBtMBMWBBBOWWMW———WW—M
