f m i 1 Jf 4 KI jf tl i.:^ -1 1 ZIJN LAATSTE WENSCH. ïf rijt j I li t II fl r; ?*v; *1 't-MAv -.Aw;-.- 5^"WsSV' \wc* Kuust eii Wetenschap. Belangrijke schonldng :*aan hét lïjjksmuseum-- van Oudheden te Leiden." Hot Rijksmuseum van Oudheden te Lei den is door een belangrijke schenking in het bezit gekomen van een zeer merkwaar dige collectie Romeinsolie oudheden. Do vereeniging* Reuviens-Fonds, die zich' de aanvulling en uitbreiding van het Museum van Oudheden tot doel stelt, is er, maar de N. R. 0. meldt, in geslaagd do hand te leggen opi twee fraaie Romoinscli© graf vondsten, 'wellco ia 1920 te Heerlen zijn verkregen. Tijdige en zeer gewaardeerde hulp van dé vereèniging Rembrandt- heeft verhoed, dat do collectie tijdens de on derhandelingen nog naar het buitenland zou gaan, waardoor het Reuvens-Fonds dn ge legenheid kreeg tot den definitieven aan koop over .te gaan. Titans is een der beide grafvondsten door het Reuvfeins-Fonds aan het Museum geschonken, terwijl hot rijk den inhoud van de andere sarcopliaag voor hetzelfde museum heeft aangekocht. Zoowel de rijkdom der graveu aan glas werk, gouden sieraden on bamsteemem voor- werpen, als de zeer bange oudheidkundige en aesthetisehé waarde van 't' gevondene maken deze verzameling tot de belaiag- rijkste, die ooit in Nederlandschen bodem gevonden zijin. Ziijj bevat zelfs voor weipen, („Ueber den Tod hinaus"). Roman van ANNY VON PANlHÜYS. Hit het Duitsch door Wl (Hl. C. BoeJlaard. die in zoo gaven' toestand *en zoio uit- muniende afwerking, inandere Europoo schc musea slechts diqogst zelden worden aangetroffen-of daar'geheeltortbreken- In het bijzonder dienen vermeld, te "worden twee glazen flessohen in den vorm van oen' druiventros, verschillende voorwerpen van millefiori-glas en zeer mooi snijwerk Ja barnsteen. Kerk eu ScliooL Ned. Herv. Kerk. Beroepen te Dergeijfc, ds. M- J. A. Bom wem te Hardegarijp; te lOtterloo ds. IE- Japohena te 'Opheusdon. Beroepen te Gouda ds. G. R van Itter- son te Alblasserdamtot predikant-evan gelist te Doetinchem (standplaats Gaande ren) ds. G- VVarnaars te Nederhorst den Berg. Bedankt voor Minnertsga ds. Tlr- Hettinga te Dantunaweude. Geref: Kerk- 1 Beroepen te Rruiniss© ds. Ei- H. WoM- ring te Kornhorstte Steenwijk ds.- J. B|. v. d- Sijs te Koltumerpompte Midsland (Terschelling) de heer L de Wolf, cand. te Mididelbuirg; te Westmaas de hoer M. den Boer, cand. te Haarlem. 45) In den daarop volgenden nacht, toen ik iets beleefde dat een voorgevoel van den dood in mij wekte, maar waarover ik mij- verder niet wil uitlaten, kreeg „mijn laatste wensch" een vasten vormi. Ik_ wenschte den hertog het bewijs te leveren, dat althans hij1 jullie de liefde voor het gezin ver boven de Jjdelheid staat en daar ik van jullie liefde "overtuigd ben en mot bijna absolute zekerheid meen te mogen aannemen, dat jullie mijin portret niet in het schilderijmuseum zullen laten hangen,durfde ik, om. den hertog het be wijs te léveren, een experiment wagen'" Hier hield de advocaat- even op met lezen, een zucht van mevrouw Bomer gaf hem hiertoe aanleiding. Zij dacht er aan, nogj heden tot Elso te hebben gezegd, dat het 't beste zou zijn, het portret maar in het museum te laten; uit ergernis en hoosheid over het verdwenen geld had zo dit gezegd. Innerlijk schaamde zij zich voor den doodo, maar haar gezicht bleef rus tig en toen de advocaat baar zoo onbe weeglijk zag zitten, vervolgde hij zijn voor lezing, daarbij liet slot van den laatston zin herhalende durfde ik, «mi den hertog het be- (.wijs te loveren, een" experiment te wa- gen. ik nam) van da Sproebank het groot ste deel van ons geld af," langzamer en nadrukkelijker klonk zijn stem, „en ver- l;,w*8 het achter het portret" '."Een 'paar kreten vain verbazing waren Beroepen te St. Pancxas H- R. Visser, cand. te Nijmegen- Beroepen te Capelle a._ d. Usel, de lieer Chr. ,T. Wj. Leeuwen, cand. te Leiden. Kan de mensok God kennen? Op 4 Februari a.s. zal er in de Zcndings- kaipel Keizersgracht 67G te Amsterdam ceo openbaar deibat plaats hebben tusschon prof dr. Th. L. Haitjema, hotogleetiaar in do theo logie te Groningen en prof. dr. A. II. de Hairtog, hooglooitaar in de theologie te Utrecht, over do 'vraiag: Kjau, (de menscih Gcd| ketmen? Böj deze gedaichtenwisseling zal de theo logie van Karl Barth, waarvan prof. Haitje ma de pleitbezorger is in ons land, waar schijnlijk wel in het middelpunt staian. De bezittingen van het Leger des Ileils. De zaak van de overdracht van de be zittingen van het Leger des Ileils werd gisteren te Londen voor den rechter be handeld, die ina een zilting van slechts twee uren besliste, dat de goederen moes ten worden overgedragen aan G onoraal Higgins. Hiermede is dus de kwestie van de overdracht wettelijk geregeld, terwijl de beslissing in overeenstemming is met hetgeen door don Hoogon Raad van liet Leger des Ileils is besloten. 1 even hoorbaar, maar niemalnd sprak en de advocaat las verder: .„W.ordt mijn por tret na mijn, dood door jullie opgeëischlt, dan zijn jullie in het bezit van het geld; blijft liet echter in het museum hangen een mogelijkheid, die ik uitgesloten acht dan wordt deze enveloppe eerst zes maanden ha mijln overlijden geopend en ik vermaak dan het achter het por tret verborgen geld aan de stad SchineL- ditz, die het naar goeddunken mag be steden." Toen kon mevrouw Bemer een kreet van schrik niet; onderdrukken en de advo caat vroeg haar: „Had ui iets te vragen of to zeggen, mevrouw?" „Neeu, mijnheer Stern, dank u'." „U scheen u er over te verbazen, dat onze residentie, die toch al rijk genoeg is .eventueel de erfgename zou zijn ge weest." Stern glimlachte. „Wijlen uw main wist maar al te goed, dat deze bepaling louiter een vonn zon zijn gebleven." Hij natni het vel papier weer op en bemerkte den snellen blik niet, dien mevr. Bemer haar dochten toewierp. Fjlso beantwoordde dien vriendelijk, alsoif ze wilde -zeggen: bekommer u na vor der over niets, alles is nu iln arde. Do advocaat begon weer te lozen„Daar ik er echter rotsvast van overtuigd hen, dat do liefde van mijn gezin voor mij zoo groot is, dat zij' zich door niets zal laten weerhouden mijn portret in ons huis terug te doen brengen, verzoek ik den advocaat Stern bijgaand aan den hertog gericht schrijven, na voorlezing aa,« mijn vrouw en dochter- en nadat mijin portret in het bezit van mijn gezin is, deni hertog van Schneiditz-Steiiningen zonder nadere verklaring toe te zenden. Zoui tegen mijn verwachting heit ver langen van 'mijin gezin niét naar mijn por- tret uitgaan en de stad Solmeiditz erfge name worden van do achter het portret verborgen honderd vijftig duizend mark, dan moet de brief aan den hertog als overbodig ongelezen worden vernietigd. Voor de laatste maal groet ik de beide vrouwen, die miji op aarde het dierbaarst waren, dat ik bezaitl" D,e advocaat zweeg. Else bracht haar zakdoek vodr de ©ogen, waarin zij do tranen niet meer kon weer houden. Hoe plotseling en niet meer van deze wereld hadden de woonden valn den doodo ,jp do gezellige woonkamer geklon ken, waarin zij en haar moeder zooi dik wijls hadden gezeten met hem, dio haar nu uit de eeuwigheid zijn groeten zond. iWalter sprak fluisterend oenigo' troost woorden tot haar, waardoor langzamer hand haar snikken ophield. „Vergeef me, mijnheer Stem,"' wendde zij zicli tot dezen, „dat ik me niet beter beheerschte." „Maar juffrouw Bemer," zei Stern, die weer ijverig zijn hrilleglazen schoonmaakte en in wiens oogen een verdachte glans verscheen, „uw vader heeft die tranefci dub bel en dwars verdiend." Hij plaatste do bril weer qp zijn neus en zich tot mevrouw Bemer wendend, die zeer bleek op haar stool znit, vroeg hij' „Mag ik nu dén brief aa'n den hertog voorlezen?" „Graag," was het antwoord, waarbij zij toestemmend knikte. t B,o advocaat vouwde bet papier apen en las Hoogheid I Het was op-het eersite hofbal Van dit jaar, daft het Uwe Hoogheid behaagde mij- te sproken over mijn portret, dat ma mijn vijf on twintigjarig jubileum als directeur van het schilderijmuseum aldaar in de di recteurskainer zijn plaats zou verkrijgen. Ik beweerde, dat na mijn dood mijn gezin zeker van zijn recht 'zou gebruik maken net voor zich te reclameorcn. Door Uw Hoogheid werd te dien aanzien twijfel geuit en zij was van oordeel, dat liet gezin daarvoor te ijdel zou zijn, omdat hot por tret van een familielid, dat In het schilderiji- museum des lands hangt, toch voor de we reld een veel mooier effect maakt dan thuis boven de sofa in het salon. Toen ik daar tegen inbracht, dat mijln gezin dan in dezen ai uk-re gevoelens was toqgedaialn, was het antwoord van Uw Hoogheid„ik heb geen al te groot vertrouwen in liet niet bestaan van familie-ijdelhoid." Die woorden hinderden mij dermate, dat ik een proef op do som waagde. Het grootste deel van mijn vermogen nam ik van de bank af etn verborg hot achter mijn portret, voordat hetnaar hot schil derijmuseum werd gebracht. Mijn gezin had hiervan geen vermoeden. Dat ik niet lang moer zal leven, weet ik. In govnA mijln vrouw en dochter uit ijdellioid of om een andere reden het portret niet zouden tong- vorderen, dan zou luidoas een door mij gemaakte en bij den advocaat Stern ge deponeerde bepaling, die edn half jaar na mijn overlijden bekelnd zou worden ge maakt, het geld voor do beide vrouwen verloren zijn etn aan de stad vervallen. Laat echter mijn gezin zijn rechten op het portret gelden, dan veuneamit hot on verwijld, luidons oen andere bepaling, waar liet. geld is te vinden. Aan Uw Hoogheid mögo uit deze proef, waaraan ik haar, die mij dierbaar zijn, onderwierp, blijken h'oo zeker ik valn mijin zaak was. Moge mij vergeven worden ingeval ik met dit schrijven Uw Hoogheid zou heb ben lastig gevallen'; mijin doel was slechts te bewijzen, dat soms toch wel de liefde van liet gezin grooter is da'n zijn) ijdel lioid. Wanneer deze regels Uw Hoogheid onder do oogen komdn, züi daardoor het bewijs zijn geleverd, dat de door mij ge nomen proef schitterend is geslaagd, an ders zou deze brief door den advocaat Stern zijn vernietigd. Ik bied mijn Hertog mjjïi allereeifbiediig- sto groeten 'aan en verblijf van 'Uw Hoog heid de onderdanige dienaar. ALEX BERNER, Niemand sprak en de groote stilte, die er lieerschte, zweefde als een beklem mende wolk door de kamer, liet was of niemand de eerste durfde zijn om te spre ken. Men hoorde slechts bet zachte ge ritsel van papier in de haindeni vara den advocaat. E,en ieder hield zich bezig met zijneigein gedachten en movrouw Bemer snakte naar het oogenblik, waarop Stem zou heen gaan. 'Zij wenschte met Else te spreken over hetgeen zijl had vernomen, feitelijk liad zij zelf nu volstrekt geen recht meer op het geld, ze had immers vrijwillig het portret aan Elso afgestaan. Do advocaat was do eerste die het woord nam: „Mevrouw, hiermede is mijn taak hier in huis volbracht, maar eerst zou ik nog de enveloppe met het schrijven aaln den: hertog in uw tegenwoordigheid willen ver- zegolen." Elso stond' vlug op en haalde oön kaars, lak en het cachet van haar vader. Toen de brief gesloten was, tem Stem glimlachend de woorden van dank der da mes voor zijn komst in ontvangst en' be loofde hel noodige te verrichten voor de opvordering van het portret. 1 (Wordt vtrvolgd). i m lh1 t !??!l lp - lil i b> M li 1 'l s SI' >1 tij A'i JP C> *v W#ww,KV* 1 v '»■'- -* c* ''•-r' i f -, V '- -> '-**-*»>•■ »-.,. WAMP*8M V(V'--,V^ ;s'£k'X 4 Jan. 1030. -iSW<'3 $8^gfe«Ü«W &■}.<•?*- „DE LAATSTE LOODJE» WEGEN HET ZWAARST." ~>nrier toezicht van de politie worden de schrijfmachines weggehaald, die zulke qroote diensten hebhen bewezen bij de conrerentïe te Den Haag. WïT? KARDINAAL VAN ROSSUM poseert in een der zalen van hot paleis „De Propaganda Fide" te Rome voor den Tilburgschen kunstschilder Jan van Delft, die ter gelegenheid van het vijftig-jarig' priesterfeest een portret van den kerkvorst vervaardigde. jXyi.Xv.v 'yzy </k> rj f/s'W/)\*f& ",-XMKs EEN STILLEVEN VAN VERGETEN VOORWERPEN. Te Utrecht werd bij de Ned. Spoorwegen een partij goederen geveild,welkein de 'sooorweawagens door reizigers werden achtergelaten, Hoewel paraplu's en handschoenen den hoofdschotel vormden, ziet men - dat. er ook kaarsen, dienstbodenmutsjes en zelfs haarborstels vergeten worden. In Amerika wordt in plaats van het tijdroo- vend lippenstift, een stempeltje gebruikt. WÊÊ&Ï -M» ;.,v A.ïA.'-A?''* EEN NIEUWE MANIER VAN DRANKSMOKKELEN IN AMERIKA. Oc politie te Philadelphia legde onlangs op een étalagepop, die in haar binnen ste twaalf fleschjes likeur bevatte. Het resultaat van de operatie.- i «H Hl 1 l ff: i j-' f ^1? *1 -! 5)S i V; j f «ijl V bf w pf- i f i i? 't LÜ6.-1 f "eX ff

Gemeentearchief Schiedam - Krantenkijker

Schiedamsche Courant | 1930 | | pagina 5