Nieuws uit België. Schiedamsche Courant £jn heldhaftig bestuurs- lichaam. Hun beider weg. Werkzaamheden in den tVolkstuin, TWEEDE BLAD Zaterdag 7 Juni 1930. No. 19138 Als m-n de zaken van den dag maar in liet goode licht wil zidn, dan is er ia dezen lijd nog veel heroïeks en dan kan' men zich1 verlustigen aan indrukwek kende gestes, waarvan zelfs de klassieke IJomeinön uit den koningstijd niet ge droomd hebben. Die Romeinen, hebben liet bijgewoond, dat een hunner in volle wapenrusting in een afgrond sprong, opdat die afgrond dicht zou gaan. Maar zij hebben nooit bijgewoond, dat zes menschen tegelijk i,n (\en afgrond sprongen zonder oonige zeker- heid, dat de afgrond zich zou sluiten, al leen uit plichtsgevoel. Ein dan die eene Romein was eefn vurig en dweepziek jongo ling, tenvijl de zes menschen, die te Leeuwarden in den afgrond -zijn gespron gen, vermoedelijk deftige huisvaders zijn1, die den kinderschoenen zeer heslist ocxlwasx sen zijn. De zes Leeuwarder helden zijn leden van Gedeputeerde Staten on de afgrond is die der vertaktiekto politiek. Tot voor kott was die afgrond slechts aan weinigen bekend Maar do draadlonze, die stellig een ge wichtig cidtunrmiddel is, heeft nu velen Nederlanders dien afgrond doen zien, heeft velen Nederlanders geleerd; dat de poli tieke bestuurders van Nederland gedwon gen zijn meer met liet belang der par tijen dan met het algemeen' belang te rekenen, de goede politiek dus geheel op to geven voor de taklischc kuluat om stemmen te winnen en te behouden. Het wil ons voorkomon, dat de publieke opinie lichtelijk duizelig is geworden vair het getuur in dien afgrond, waarvan zoo velen drio maanden geleden zelfs het be staan niet vermoedden. En daar komen nu deze zes dappere Friezen en storten zich in dien zelfden afgrond. I 1 j I Hoor hun mannentaal 1 Het gaat over do taktiek in do Leeuwarder gemeente politiek. Het gemeentebestuur liad, als alle gemeentebesturen en eiken dag vrijwel overal doen, als b.v. het Amsterdamselie gemeentebestuur inog pas weer hoeft ge daan, bakzeil gehaald voor iels, dat man met een ingewikkeld woord „georganiseerd overleg" noemt, maar dat in den regel een camouflage is vain politieke partij- diclaluur in den allerleelijksten vorm. De werklieden in dienst van hot je- mecnlebestuui stellen eischen, hot gemeen tebestuur weigert, or gaan eenige ondor- grondsclie boodschappen lussohen dokiesi- vereenigimg en de straf-goorgnniseordo Jiand- werkslieden, on het gemeentebestuur geeft toe, zoo gaat het in dan regel: In Leeuwarden schijnt nu do zaak nog iets ergclijker to zijn geweest Daar heb ben do georganiseeide gemeente-arbeider^ eenvoudig cbairilago gepleegd, bet woord is niet van ons, doch het hoont tol de toaliiinentnal van bovengenoemde Gedepu teerden. Het nreergenoeinde „georganiseerd, overleg" had gezegd- Gij, gemeentebestuur, wilt het loon. van een paar gewichtige en onvervangbare gomconte-licrsenarbeidcrs verhoogen, dat notoir te laag is Wij wei geren dat goed te keuren, tenzij gij de 'ïoomen der gemeoiitehandwerkslicden ook verbnogl, die, naar de dappere Rriezcja schrijven, notoir hoog genoog waren, vol, gons de l.eiders dezer handwerkslieden zelf. En het genieënlobesluur van Leeu warden, blijkbaar meer politici dam stoere Friezen, beeft dön trotschon nek gebogen. Doch de zes Gedeputeerden hielden don trotschen 'nek recht en spraken mannen taal. Zij noonnldn, naar Friesclien aard, recht wat recht, en onrecht, wat onrecht was. En hebban dus in hun besluit tot niet-goedkeuriing van do begrooting van Leeuwarden, omdat die looinsvcrhoogingder gemeente-arbeiders onredelijk wafsi, dezci overtuiging neergelegd, zonder er doekjes verder om te windan. iWij lezen dan ook in het betreffende slulc in het Handelsblad: «De gemeenteraad slaat dus onder de dictatuur van de iin de domimissie voor het Georganiseerd Overleg aHeemhéerschen!- de arbeiders vertegenwoordiging in de ge- meento, welke commissie in de gemeente dan ook gezegd is te hebben, aangeno men hel karakter valn een commissie voor georganiseerde chantage". 'Inderdaad krasse taal. In volle wapenrusting wei-pen zich dus deze ontembare Friesche ridders in den afgrond. Of ZÜ in het Leeuwarder geval gelijk hebben, kunnen wij niet beoordeelen. Doch gezien wat elders bier on daar- gebeurt, is dat allerminst onwaarschijnlijk. Helahs, direct profijt zal de gemeenschap valu hun heroieka daad niet hebben. Hoogstens wor den zij bij de eerstvolgende verkiezingen gewipt, omdat de vea-laktiokte politiek bij de huidige onLwikkelilag der democratie zoo veel zelfstandigheid valn oordeel niet duldt. En toch is hula nu reeds klassieke geste schoon dn edel. En toch zal zij, evenals de radio-crisis, aan meerderen loeren, dal er toch some thing rotten is in ons hnidng politiek leven. Het succes van de Antwerpsche wereldtentoonstelling Nog eenige indrukken. De exploitatie van het Luna-Park. Het „Village africain". Vnj naar hot Engelsch. II. ANTONSEN. Van onzen bizomderen correspondent Brussel, 27 Mei 1930. Sedert eon maand ongeveer is do Ant werpsdie 'tentoonstelling voor .Koloniën, Zeevaart en Vlaamsclie Kunst geopend en nu reeds kan »nlein er zich rekein-schop van geven, dat 'zij in elk opzlciit eon schitterend succes tegemoet gaat. W,ie een aanvraag doet otn oen abonnement voor toegang te bekomen diant mini adit dagcini te wachten, zoo zijn do reeds uitgelmeidlq diensten overstelpt, alvorens het kam wor den afgeleverd. Het aantal van 203.000 abonnementen is op dit oogenblik vrijwel bereikt een abonnement kost 50 francs en nog is aaln den toevloed van aan vragen geen einde gekomen. Iedereen is er to Antwerpen intussdh.cn, niet mee ingenomen. Do neringdoenden kla gen stoencin uit den grond. Die zaken gaan slecht, jammeren zij, want iedereen verteert zijn geld in de tentoonstelling en heel het amusements- on cafélcv-en in de stad staat stil. Inderdaad. De meeste schouwburgen hebben lmn deuren een maand vioegeP gesloten, omdat het uitgaande publiek de „blanko stad", die de expositie is, als rendez-vous heeft gekozen en zij voor leegq zalen moesten spelen. Er is eon ©ogen blik sprake van geweest dat do cinema's voor liet zomerseizoen dit voorbeeld zou den volgen. Wie er op gerekend had dat da expositie veel avonddrukte in Üe stad zelf zou hebben bijgebracht, heeft zich deerlijk vergist. De Antwerpsdie bevolking en mede ook de vreemdelingen, zoowel buiten! a nldler» als zij die uit do provindo komen, brangdis de avonduren door in do expositie, die tof twee uur 's nachts is geopend en in Oud- Belgie, dat tot vier uur 's morgens gast vrijheid biedt. De waarlijk prachtige, too- vcraditige verlichting van do expositie draagt er natuurlijk toe bij, hot publiek op do tentoonstdiing als vast te kluisteren, en de omstandigheid dat het Luira-Park en Oud-Belgiê zorgen voor een bestendige, uit bundige kennis-atmosfeer, waar zelfs do grootste zwartkijker zijn pessimisme voor cnkclo uren afleggen moet, is ook niet van tfard om het' publick tot heengaan te bewegen, terwijl de mondaine nacht- en avondfeesten, in hot feestpaleis en do tui nen van de tontoonsLeliing, eveneens nog het mondaine levan huilen de stadswallen verplaatsen. De nachtuilen, overigens, wor den meestal om één uur des nachts uit de café's van het centrum verdreven, wegenis liet sluitingsuur, en wie dan nog goon zin heeft om naar huis te koeren weet dadelijk waar liij lieen moet om verdere afleiding ie vinden. Trams rijden tot bij1 het slui tingsuur. Zoo is er, voor sommigen, dus ook nog een schaduwzijde aan de AmUverpsehe ten toonstelling, al zullen wij niet vergeten, dat cle handelaar die klaagt, over het algemeen wel verstand van zakeiri heef, en bijl hot vele vreemdelingenverkeer te Antwerpen voor de stadsbevolking de baten niet zullen uitblijven. Thans is overigen het ©ogenblik aangebroken waarop mén de tentoonstelling kan bezoeken zoinder dan MTruk te krijgen, dat alles nog maar half gereed is gekomen. Er is in de eerste plaats de aangename wandeling, welke men maken kan langs de vele lommerrijke wegen, welke zich om do vele paviljoens heen slingeren, die zelf veelal gebouwd zijn midden prachtige, voortdurend met jdffl- meeste zorg onder houden tuinen, om ^waardoor men gele genheid hoeft om mei het uitwendige van de tentoonstelling kennis Le maken, wal even interessant kauworden geacht als het tentoongestelde. Wie moeilijk te been is zal tegen vijf francs gebruik kunnen ma ken van het lilliputtreitibjo, hetzelfde dal in de Keulscbe Pressiv zoo velen beeft verrast, oh 'dat u met schril gefluit en moei zaam puffend, maar tóch snel door de geheel-e tentoonstelling yoert, te snel zelfs om alles goed te kunnen, opnemen. Alleen s avonds, bij de verlichting, of oven vooi do aardigheid, kan men er van gebruik ma ken, omdat men dan. nog meer den indruk krijgt van. sprookjesachtigheid door die vlugge verplaatsing. Mem zal er spoedig een paar uren besteden, want er is veel te zien. dat de curiositeit opwokt en men kan ook niet nalaten ook even over dag door de hobbelige straten van Oud-Bëlgiê to wandelen om met de stemmige atmos leer bennis le maken, die in dit kuns'l) matige stadje, niaar met oen eigen burge meester en wethouders, is geschapen. De majestatischo ti'omD)ioog treft onmiddellijk den hezoekor, maar ook' veel nog op do tentoonstelling zelf: het Britsche paviljoen, dat afgezonderd achter liet door twee mooie bruggen overspannen water van de wallen, een indruk maakt van kracht en zelfbewustzijn, al kunnen wij' dezen bouw stijl nog met 'bepaald, onvoorwaardelijk mooi vinden; het Antwerpsche paviljoen, dat legen het feestpaleis aanleunt^ en-een. prachtig staaltje is van modern© bouw kunst, waarop wij reeds vroeger liebberi gewezen, on waarin de architect Smoldo ren tenslotte moer beeft gepresteerd, in moderne richting, dan in de nieuwe kei lid, welko tijdens den duur vau don tentoon stelling de Vlaamsehe kunstschatten zal moeten herbergen, en die o. i. in strijd met een eersten indruk alleen aan do voor zijde cn den ingang een indruk maakt van moderne lijn cin moderne constructieve op vatlingen, doch verder voor een gemengd gebruik van Gothischen en Romaanscben stijl aan architectonische schoonheid en zuiverheid inboet. Dit echter zonder aan de groote verdiensten van den Antwerp schcn architect te kort te doen, die, in Rel gie, inderdaad van durf heeft Wijk gcgev'i door do wijze Waarop geheel do tentoon stelling is opgevat. Men begrijpt dit maai al te best als men konnis noemt van de c.ritiek, waarvan hot Ncderlandsclio pavil joen het voorwerp is, dat, wij schreven bot reeds, door den lieer WijfleHcM' zeer mo dera is uitgewerkt cn op do tentoonstelling wel liet mc-est de aandacht gaanldo maakt in dit .opzicht. Italic en Frankrijk hebben 42) XXX. Audrey ging naai- haar kamer en schelde. Toen haar kamermeisje kwam, was zo al wzig haar hoed op to zotten. 'Och, Pricihard, zou jo even een taxi yoor me willen laten konnen? En dan deze koffer er in zetteta. Pïichard keek van Audrey naai- den kof fer en van den koffer naar Audrey. U gaat toch niet weg, mylady? - Hnar stem klonk' verbaasd en verdrietig. Ara er kaffers te pakken waren, dan was 21j er immers om bet to doen? Stol je yoor, dat Audrey zelf gepakt had. Wat zouden haai- japonnen cr gekroukoldi uit komen I - Ik denk niet, dat ik voor de lunch teug zal wezen, zei Audrey bedaard. Maar jo kunt mijn witte japom wol voor het uiner klaar leggen. De meid wist niet goed, boe zo het teel, maar naar toch den koffer op au v°nd hem vrij zwaar. Uitstekend, mylady, zei zo. Ret was haar niet opgevallen, dat Audrey's haarborstels voidwonen waren en tear kaptafel leeg was. Buiten do deur probeerde zo don koffer open to maken. 'f was op slot, Zo trok baar wenkbrau- ^on- op, riep don huisknecht, gaf hom order een taxi to bestellen en don kof lerrer dadelijk in to zotion. hot ü-aditionoelo paviljoen opgericht, dal weliswaai indruk maakt door de afme tingen en het tentoongestelde maar dat verder geen bizondere pretenties heeft). Men zal kennis maken met het Belgische koloniaal paleis, waarvan We den, st\|ili maai liefst onbesproken laten, de Braziliaanscho Leilandsche, Japansclie, Deensclie, Finsdhe, Egyptische en nog zoo vele andere groote en kleine paveljoenen, die allen een of andere eigenaardigheid vertoonen welke do aandacht opwekt en boeit. Vele firma's cn organisaties hebben moderne gebouw tjes opgericht, waarin men gelegenheid vmdl "om den inwendigen mensch te ver sterken, waaraan ongetwijfeld behoefte be staat on waarvan dan ook oen zoer druk gebruik wordt gemaakt dooi- iedereen die even pittig evil zitten praten onder do hoo rnen. "Want dit is hier wel hot grootste voor deel, vergeleken bij"1 andere tentoonstellin gen, dat het terrein louxmerte bood, die de wandelaars legen zonnehitte beschut en zulks flink is benuttigd. Do provincie AntwcOpesn heeft oen modoi- hoevo opgericht, welke fioeteruaalt Neder- tandscheu invloed veiruadt," en die zeer merkwaardig is. Officieel heel iJiji Llootro- hioeve, daar alle TOmchlingon efectti rails gebeuren, ook eleolusch' molken b.v. Boze deelneming is zeker geroepen om in veler 'ei -opzicht onder de buitenlieden die de tentoonstelling zullen 'bezoeken, begrippen te verspreidden over kvulbouw-oxplor'alic, welke nog niet zoozeer rijli doorgedrongen Op jhet Vlaamsehe pJatLoand In dit toorle bestek kuivnen wij u be zwaarlijk aflek 'beschrijven wat da expo sitie aan merkwaardigs 'bCodl. Zuj beant woordt echter volkomen aan het gestelde doel, nl. do groote maslsa nadar le aaten kennis maten met wat er zoo ongeveer in de wereld isl te zien, de massa, welke niet over de middelen besblnlst om v^r.e reizen te ondernemen en haar gezichte lering te verruimen. Men ko,n, als men do vararihïliendo pavi'ljo©i,en bezoekt, mo. degelijk do illusie hebben, dat men uitge strekte wereldgdbicdon overschouwt, hun uitrusting, 'hun organisatie, bun voortbiving- solen. Wij bomen nog nader terug op wa' het 'buitenland heeft ingezonden Men nns er "het sensatLonoele zooals da'gene wa Rusland h'acl ingezonden op do J're=sa Alles is rustig en zakelijk maar treffend en volledig, zoodat wie zich over een ol an dore specialiteit wil doeumentee en, vo'op gelegenheid daartoe vinidt en ook nog ki, dio moeaiion van alles, op de hoogte te zijln, tot werrassemde ervaungon komen. Op een paai- ureu bomt men hiermee echter net klaar. 1 i i Wlijl hoorden iemand eanigszms wjjlsmeu zig beweren dat, als.Duilsaiiland 'mat voor een grootscboepsiche deelnaming ïreft ge zorgd de dcalneauing van. de llanslaste dear is belangrijk maar mot in dein geest als b.v.. Nederland do gewezen rijmden van België toch kribben weten Ie bewer ken, dat ziij -eon groot doel vau do prof.,ten, dio de tentoonstelling opleveren zal, zutLm opstrijken. Inde.rdaau is het Luna-lhrk m Duitsclie handen. Do raad van Lelheer heeft er geen ander middel op gevonden dan de exploitatie van de atmisomenls-afdeeling ui Duitsclie bandon te geven. Dio Duutsdheis zijn overigens meesters in hot -vak. Maar zij gaan zonder do minste scrupules te werk Hot is al Duitsch wat do klok silaat. Dio Ant werpenaar, die door hot oontiacl van de haven, dan vollen wind door zfljf i huis laat waaien, vindt hierin niet zooveel aiinstoo', maar toch gaan er reeds stommen op van protest tegen hot feit !bv, dat de meeste exploitanten do Dtutstebe opsdliufon van hun zaak niet mot N'odeirtandso Ificlbihon aangevuld. Eon hoeft er als mmdd op gevonden do ,r" van Der Wilde Lsoi weg te laten, zoiodat inan nu ka-r lezen „De Wilde Escl" eu zoo meer Een van de clou's" is het oafó clhanlant, als wiji hol zoo kunnen noemen, überi-aye.n, itu twij [eJaohtigen Beiers'ahon sllijll, maar met ooni- plete DuitsCbo badienitng, terwijl ecu g& zeischap van zangers en zangeressen en een ocrtesH altaitei Duitsche liedjes ten bes te gecfl. Het café, dat 360 porsos.an kan bevatten, zit dagelijks vof. Lu het Luna- Park vindt men overigens voldoende om con avond van allerlei nieuwe emot.es te televen: er is de eynid railway, de nruur van den dood o.a., nieuwe en oude atLrae- ties, die vaortdurend 'bolatngsteïïung hiebnen. Voor de Duitseheirs is des» deo'nemmg wel een triomf, tien jaar ma den oorloig. Het n-egerdoirp, of liever bet „Village afri cain" is ook een 'bezoek waard. Het ligt vlak bijl li et Luna-Paik Een apart tacgamgs1- geld van vijl! francs wordt gevraagd. Skm ziet cr de negers ert nogcrininen in hun daj- golijkscho doening: de smid, dan, kleerma ker, den juwelier, de dainsieressen^ do mtm- kautcm, de keukein emz., alles in een cenigszins kunstmatige atmoSteer van strooien hutten, maar die tcoh ïttet zoo is dat originaliteit zou onitlbirakem Da keu ken van die arme niegersl laat een tnesti- gon indrak. Bijl guur weer verkleumen, ztiji van do bon. Do neger-kind enen zijR 'vioorai intemssamt. 7i] veastaan de kunst om hot geld uit da zakken van da vrijigevigo (be zoekers te kloppian, al is dit verboden, cn dansen voor u lot ze oan of ander krijgen als Ibelo'oning Run ongebreidRde wildheid en tenslotte ook naïeve doening wo za gen ei- een vol veilbazing zijln zwart ge- zicihije icintdckkcm in een spiegelt,o, dat bij! ons had weten te ontfulsolen vor men de grootste aantrekkelijkheid van het doi-p, dat mow nog dan bet Belgische kola niaal paviljoen 'bewhjfet, wd'fc beschavings werk in Co'ogo nog is te valtrekkein. Audrey was aan liaar bureautje gaan zitten en doopte haar pen in don itnklt. „Lief moedertje," schreef zo, en bleef dan lang onbeweeglijk zitten denicon. Ze beet op haai- penhouder, alsof zo daardoor op een of ander idee zou kamen. Eindelijk schreef ze vliegensvlug: „Ik wensch u een zalig Kerstfeest. Ik kan niet thuis blijven nuvader zoo i en daarom bon ik naar kennissen toege gaan, in de hoop zelf nog oen prettige Kerstmis to hobhen. Maaik u niet ongerust over mij. Ik zal u later nog wel meer selu-ij ven. Ik trouw in geen geval mot Ivo Jo-co- lyn. lleol veel liefs en een stevige pak ken! van Audrey." Ziezoo, zei ze, den brief in een enve loppe stoppend. Daarna trok zo haair man tel aan en ging naar benedon. De hertog was niet thuis, de hertogin was op haar kamer, zoodat hot geen moeilijkheid gaf om ongemerkt weg te komen. Maar toch' bonsde Audrey's liart van opwin ding., De voordeur stand aan en de huis knecht hield het portier van de taxi voor haar geopend. Audrey liep de stoep af. Waarheen, mylady? I0h... zeg maar, dat hij me naar het postkantoor in Regent Street brengt. En... geef dit briefje alsjeblieft aan moeder. Uitstekend, mylady. Hij nam don brief aaln, sloot bet por tier en zei legen don chauffeur, waar liij heen moest. Audrey moest lachen, toen de taxi wegreed. Do volgende brief, dien haar moeder van haar ontving, zou haar vertellen, dat zo Dick's vrouw wais. Zijn vrouw. En gistoro'n nog had hij gezworen, dat hij hot niet zou doen. Zo moest do kranten toch eigenlijk dankbaar zijn. Ze kon ze 'niet langer haten om dat afschuwelijk bericht. Ze hadden haar deze overwinning op slot van zaken lach maar bezorgd! Dit huwelijk in liet geheim was een waardige bekroning -van bun buitengewone kennismaking, bij die lieve mevrouw Win kles. Toch een snoezig mensdi. Audrey maalde het plan, om haar voor iemand anders het heugelijk nieuws te seinen. Als zij cr niet geweest was, dan had ze Dick nooit gekregen! Waai- zou bij haar moe naar toenemen? Ze wist cr niefs van. Wat grappig toch. Ze kwam overeind, stak haar hoofd door het portierraampjo en zei tegen den chauf- leur, dat hij naar Little James Street moest rijden. Dan leunde ze achterover en deed haar beursje open. Tien potui..,- dat was wel genoeg voor reiskobtcn. En in ieder hotel, waar ze kwamen, zouden zo haar chèque wel acceptoeren. Maar zouden ze bij den Burgerlijken Stand wel een chèque aan nemen? Enfin, dat moest Dick maar weten, omdat zoo iemand op alle gebeurlijkheden behoorlijk voorbereid behoort to zijn. Daar was Dick al. Zo Runde uit hot portier eu wuifde mot haar hand. Dick stond op do stoep met zijn koffer naast zich on keek do straat naai- beide zij den af. Hij zwaaide met zijn hoed. Toon do' taxi stil hield, gaf hij zijn koflei- met een zwaai nan den chauffeur, die bom naast zich neerzette. Naar Pnddington Station, zoo hard jo maar kunt, riep hij, instappend. De chauffeur grinnikte en maakte aan- stalton om eens te hlon zien wat hij Gieten en spuiten. Door het droge- veer der laatste dagen beginnen vorsohillende planten ran de droogte te lijden Wo zullen dus over moe ten gaan Lot gieten of spuiten bij die plan ten, welko teekenen van droogte verioonan. Dn ook hier is het: wie spoedig helpt, helpt dubbel. 1 In den sierktin zijn hot voc-ral de on langs geplante hoornen en heesters, die we moeten begieten We begieten deze vooral door en door, opdat de ondcrgronl ook voldoende- vochtig wordt B|ij exempla ren, die moeilijk m bun Wad komen, dient men ook eenige malen daags stam en tak ken te bevochtigen om de bladontwikfc'e- ling to bevorderen. Ook is hot aan te bevelen omx aan de zonzi/leeeenig scherm materiaal aan te bren gen om oen te sterke verdamp big tegen te gaan Op gelijko wijze bandelen we met alle één-jarige vaste- en potplanten, die pas kor telings-zijn uitgoplant en nog niet voldoen de zijn vastgegroeid In het bizonder is gieten 'noodig vo-or die planten, welke wo nu juist moeten uitplan- Lon of verplanten Tal van éénjarige zaad- bloemen, die oerst in bak of vollen grond werden verspcend, inoefen nu worden over gebracht naar de plaats waar zo zuilen bloeien Dozo worden met een vochtige kluit overgeplant- Ook woirit do grond, waarin ze zullen worden uitgeplalnt, zoo- noodig vooraf goed nat gemaakt Van pot planten moet de potlduit voor hot uitplan- Lon goed vochtig zijn, zo gaat dan gemak kelijker uit den pot en lijdt minder va,n! hel uitplaaben. i Yerachillende vroegiiloeiendo vaste plan ten zijiix nu uitgebloeid en moeten worden gesohentd Dit is o a bet geval met zware planten vaax Arabis, Primula veris, Aubrie- ti.x, Iris putnila, Saxifragasoorten enz Ook doz-o planten moeten flink worden aange goten en bovendien den eersten tijd wor ten. geschermd Nemen we deze voorzorgsmaat regelen met, dan is oen mislukking xreij eker De beste tijd van gieten is 'savonds; dan toch verdampt het water niet zoo snol moer en kan voldoende in den bodem dringen on door do plalnten worten opgeno men Voor hot gieten gebruiken we een fijne broes on voor het spuiten een fijne verstuiver; we mogen niet te veel plassen, daar anders de gron 1 to korstei ig wordt en bovendien do hoog liggende wortels licht worden blootgespcold G. doen konmisschien wol in de hoop, dat Dick dat van zijn ka'nt ook zou doen bij het aiiekencn. liet leek, alsof de span ning vain die twee mm of meer op liom oversloeg.. Audrey! Dickl Ze hadden elkaar dan ook }n bijna viel en twintig uur miet gezien en dat was meer dan lang genoeg voor twee verliefde menschen, die kwaad va'n elkaar gegaan waren on al dien tijd, dio eerder vier cn twintig jaar leek dan zooveel uur, smar telijk gevoeld hadden, dat hun levensge luk op het spel stond. Do harde woor den, die zo elkander dan vorigen dag had den toegevoegd, werden gohoel weggevaagd door den blik uit him beider oogen en den druk hunner handen. Opgemarcheerd met Ivo, riep Dick, zijn arm om haar heenslaande. Marsch cr mee, antwoordde Audrey. Weet jo nog, dat jo me gisteren gevraagd hebt, mijn kantoor er aan te geven Audrey knikte van ja. Nou... dat is ongeveer zoo gebeurd. Audrey deed haar oogen wagenwijd open van verwondering. Ben jij dan ook weggeloopën? Nee, maai' ik ga er toch nooit meer terug. Ze hebben mo vanmorgen mijn congé gegeven... ze zeiden, dat ik boter kon gaan varen. Ein zoo bobben zo mo op een liecl beleefde manier op straat gezet "WatY Waarom? Heb je iemand soms een aframmeling gegeven? Integendeel, zei Dick, ik ben juist altijd erg voorkomend en vriendelijk ge weest. Wo zijn gescheiden als de beste vrienden, de baas On ik. Het zat 'm daar in, dat ik een deksel was, die niet op hun potjes paste... kleine onnauwkeurig heden en zoo meer. Eni toen ik naar buiten kwam in den zonneschijn, zag ik dit. Hij zocht in zijn zakken en haalde „de Sketch" te vooisehijn. Kijk eens een knappe jongen toch wel, die Ivo Jocelyn! Ivo kan naar de maan loopen. Ik donk! niet eens moer aan hem. Gooi liern. het laampje maar uit. 'n Goed ideel vond Dick. Hij scheurde het portret vau Ivo er uit en wierp lxet naai- buiten op straat. Waar gaan we naar toe, Dick? Naai den hemel met een doorgaan- den trein in een eerste klasse coupé of in den restauratiewagen Dan is het maar goed, dat ik mijn chequeboekje- lieb meegebracht, zei Audrey. Een kaartje voor zoo'n afstand zal nog al wat kosten 1 Weg met jo elièqueboekjc, riep Dick. Jij gaat met mij moe en ik niet mot jou! Ik loop krom van het gold in mijn zakken. Zc puilen naar alle kanten uit. En in vijf en veertig minuten zijn we in don hemel. En daar komt een rijtuig Ons af halen, maar de koetsier heet geen Botrus'. En waar is die liemol dan/ DLck? 'Overal, waar jij bent, zei Dick. De taxi maakte een scherpe bociht bij den ingang van het station en do beide passagiers werden tegen elkander gewor pen. Bas op, riep Dick, haar een kus ontstelend. Wordt vervolgd). DER

Gemeentearchief Schiedam - Krantenkijker

Schiedamsche Courant | 1930 | | pagina 5