UIT DE TWSEDE KAI ER.
VERSLAG VAN DEN GEMEENTERAAD.
De verloren Injectienaald.
m.
-m-
-H-
Algemeene malaise. Binnenschippers. Onderzoek naar
toestand binnenschipperij toegezegd. Suikerbieten
bouwers zullen eenigen steun krijgen,
De algemeens malaise m het bedrijfsle
ven vervult de regeering des In:mis inet
zörg. De Machten hebben, roods echo's in
de volksvertegenwoordiging govotadeti en
hot is noodig, dat de overheid zich ern
stig rekenschap gaat geven van hetgeen
ze kan ou moot doen. 't Is heol moeilijk;
dit rnst stellen, omdat de malaise alge
meen. is en mcsn den één niet boven den
.uider kan scolten.
•Ue oud minister Colijn heeft dit goed
gezegd, toen hij er
-
voor waar-schuwde
om de crisis in den
akkerbouw niet te in
cidenteel te bezien.
Ze is een uitloopor
van do al gei neen e
crisis en in het licht
daarvan dient de ge-
heele toestand te wor
den overzien- Zoo ge
makkelijk wordt oen
beroep gedaan op de hulp der Begeering
alsof die het geld ergens anders vandaan
haalt dan van dezelfde burgers, die lijden
onder de malaise. Wanneer één bedrijf
wordt gesteund, boe dan ook, direct met
subsidies, indireot niet opheffing van op
het bedrijf drukkende lasten, altijd weer
kost het geld, dat van een andere plaats
weggehaald moet worden. Men kan dat
min of meer camonfleeren maar het is
nooit te veranderen.
Als do Regeering, gelijk -j het eompen-
seerend invoerrecht op suiker, zegt geen
geld nit de schatkist te kunnen missen,
dan is het onvermijdelijk gevolg ervan, dat
de burgers het gold rechtstreeks moeten
opbrengen. Dat wordt dan ook zóódo sul
ker zal twee cent, minstens, per kilo duur
der worden. Maar en daar blijft het ha
ken die twee cent moeten op iets au
ders verhaald en uitgezuinigd worden Zoo
ongeveer zes millioen brengen die telken
male twee oenten op en dat bedrag beduidt,
wel wat, zóó zelfs, dat de Staat het niet
kan missen.
Men doet dus niets anders dan over
hevelen van den éênen zak in den an
deren. Het zijn geringe bedragen detail
belasting, die men zoogenaamd niet voelt
maar hel totaal is aanzienlijk. Hoe
leelijker een systeem in de staatkunde is,
hoe mooier naam het vaak pleegt te heb
ben. Dit leelijke systeem heet compem-
seereud invoerrecht op suiker, maar het
is niet anders dan het kunstmatig moge
lijk maken, dat de suikerfabrikanten, subsi
diair handelaren, tien centen per kilo- meer
kunnen vragen, zonder dat liet buitenhuid
hen door concurrenten dat onmogelijk
maakt. In kalen eenvoud is dat het stel
sel. Men kan daar nog tweede en zware
bespiegelingen over houden, maar practised
komt het daar op neer en... niemand weet
een beter stelsel. De heer van der Sluis
wilde de accijns op den suiker met twee
cent verlagen. Wie betaalt dan de ze<
millioen, die de schatkist moet derven'?
Waar die ook vandaan gehaald worden,
het eind is weer verplaatsing, overheveling.
Het is met den suiker een rare toe
stand: de wereldprijs is 9 cent per kilo
gram, de accijns bedraagt 22L/-' cent per
kilogram, de detailprijs is 45 cent, de
Staat int jaarlijks 46 millioen gulden uit
deze accijns. Én thans moeten do bur
gers weer 2 cent per kilo meer beta
len om de suiker-menscken 6 millioen
terug te geven van de 46, die hun eerst
zijn afgenomen. Eenvoudig is de economie
niet, maar in haar naakte vormen ook
niet fraai.
De socialisten zeggen natuurlijk, dat de
zes millioen gulden, die zij aan de suiker-
menschen willen geven
uit de schatkist des
lands, weer opgebracht
moeten worden door
rijke lieden, klaar ook
bij deze kan do kaam
niet aan twee kanten
branden. Geven zij het
hieiaan uit, dau kun
nen ze hot elders niet
n dus moet
er ergens schade gelo
den worden. Mr. Mar-
ohant heeft een
js dun geen crisis do oiuniditellijko aan
leiding. Do schippers zelf liebbon diio oon-
enrrentio nog bevorderd door eendrachtig
de vervoerprijzen -op te drijven met dc
instelling der scMppershouitzten. Hoe hier!
te helpen; boe hier to compenseeren? Het
vrachtautovcivoer is o. a. sterk toegenomen
door do verbetering dei' wegen, die ge
schiedt op kosten van de belasting o>p de
auto's. Een ootnpenscerendo heffing op de
aulomohiclbelasling zou -hier dus ana
loog aan het compenseomnd invoerrecht
op suiker moeten worden voorgesteld,
liet gevolg zou natuurlijk zijn, dat de
vrachtprijzen iets stegen en dat dan we
derom de burgers het betaalden.
Yoodoopig is hot nog niet zóó ver.
De 11 cgecring is nog aan het onderzoeken
cn overwegen. 13 arg emoes Iers vergaderen,
maar raad weet men nog met. Maatschap
pelijk hulpbetoon past men al toe om de
schippers to helpen, maar dat is alles tijde
lijk en do misère is blijvend met vooruit
zicht op verergering. Sohaf.de scheepvaart
rechten af, zegt de een, verlicht don druk
der sociale maatregelen, roept do ander.
Gemakkelijk, maar wie vult do hiaten aan
die daardoor in kl'o diverse schatkisten
ontslaan? Kr moet weer geheveld wor
den!
De Kamer is naar huis en zijl behoeft
dus niet te vreezicn, dat zo voorshands voor
puzzles wordt geplaatst- Het ziet er niet
naar uit, dat de algemeeno economische
toestand spoedig heter wordt. Integendeel,
do inzinking zal vermoedelijk nog wel die
per worden. Het liovelsystoom kan dan geen,
nut meer hebben; slachtoffers zullen val
len, onvermijdelijk, maar eenmaal komt
de kentering. \V,ie daarop niet moer ver
trouwt, is heelcmaal hopeloos verloren.
Mr. 11. P. Marchant
(V. D. B.)
cntiek geleverd op het
voorstel der Regeering,
maar wal hij nu zou doen, heeft hij lék
ker niet gezegd. Theoretisch zou het iels
anders zijn, maar practised, beteek-ent hcjt
verschil niets.
Tonslo-tto hoeft de meerderheid der Ka
mer zich met het voorstel veroenigd: nie
mand wist iets boter.
Het' is echter de vraag waar nu het voor
dcel terecht 'zal komen. Bij de bict'rin-
bouwers, bij de Centrale Suiker-Maatscbap-
plj, bij de Coöperaties? Misschien krijgen
ze allen iets van dc zes millioen, maar
wij vreezen, dat de bouwers zelf liet min
ste ervan zullen zien. Een tweede vraag
is of men de productie niet zal uitbreiden
als ze weer loonend wordt. Ze is de laat
ste jaren ingekrompen, omdat bet bedrijf
slecht ging. Wie waarborgt ons, dat men
weer niet bier en daar een kans gaat'wagen
om op grootcr schaal to bouwen! En dan
is de toestand na één, twee jaar weer 'al
thans. Op gezond verstand moet men niet
te vast rekenen.
Niet duidelijk is het ons, waarom ten
vorige jare het wetje van den Ilenvel het
niet heeft gehaald, als men dit gretig
slikt. Is liet omdat liet geklaag Sterker is
geworden?
We kunnen feitelijk alle beschouwingen
laten rusten: veel meer dan frasen zijn ze
niet. De zes millioen voor de suiker
worden hij miniatuurbedragjes van andere
bedrijven naar dat van do suiker oven
geheveld, en als straks een ander bedrijf
ook om steun komt, gebeurt, boe dan ook,
hetzelfde weer. Totdat ze alle „bestormd
zijn, en dan zijn zeeweer gelijk.
Zal de eerstvolgende de biiinenschippc-,
rij zijn, voor wie de lieer Die Boor pp de
Van ALICE CAMPBELL.
Geautoriseerde vertaling uit het Engelsch
door J. E. DE B,. K.
3)
Hoofdstuk 2.
IT. de Boer.
bres ging staan? De omstandigheden zijn
hier weer anders. Deze scheepvaart lijdt
ongenadig van de concurrentie door de
vrachtauto's aangedaan. Dat is een misère,
die eer erger dan heter zal worden. Hier
Zitting van Maatndag 30 Juni 1930.
's namiddags 2 uur,
I.
Voor zit tor: de burgemeester, de hoor
II. Sfulemoijer.
Adres „Schiedam-West".
Van de Veroemiging „Schiedam-West"
adres, houdende meidodeeling, dat li'aar go-
bleken is, dac do ontwikkeling van een di
recte tramverbinding vain Rotterdam met
hot Westelijk gedeelte van Schiedam hoofd
zakelijk nog wacht op do verbetering van
do verkeerswegen in Westelijk Schiedam
met name de Öraujeibrug en omgeving. Zij
zal hot buitengewoon op prijs stallen indien
deze urgente v'erkoerSaangelegeinheid door-
don gemeenteraad in behandeling zou wor
den genomen.
Burgemeester en' Wethouders stellen voor
dit schrijven ter afdoening in hunne han
den te stellen.
De heer Koop mans heeft daar niet
het minste bezwaar tegen, maar zou er wel
prijs op stelten, als de raad in kennis werd
gesteld hoe B. en W. deze aangelegenheid
hebben afgedaan, 't 1st eau urgente zaak en
wat gevraagd wordt in het adres is zeer
wenschelijk.
De Voor zitten Er is geen bezwaar
tegen, dat de beslissing van R en Y/I aan
den raad wo-rdt meegedeeld.
Overeenkomstig het voorstel van B. en
V. wordt besloten.
Radio-hinder,
Van den heer G. v'. Marion en 28 anderen
adies, waarin wordt gewezen op don groe
ten hinder die wordt oaiderVonllen, doordat
verschillende radiabezitters hun apparaten
bij geopende raiman en deuren laten s'polen
en waarin verzoete wordt, om ook bier ter
sted-e eon bepaling in de politieverordening
to doen opnemen, welke het maken van der
gelijke storende geluiden veibiedt.
B. en W. stellen voor dit adres in hun
handen te stellen om advies.
De hoor Koopman s heeft daar geen
bezwaar tegen, doch. zou op spoel willen
aandringen, 'tls werkelijk ei'geilijk, zcoals-
sommige xadiobezitiers hun omgeving over
last aan doen. En als de geplaagden komen
vragen onn minder hinder te veroorzaken,
worden ze nog afgesnauwd!
De hoer Fetter: Kom, kom!
De Voorzitter: Ik beloof* den heer
Koopmams, dat B. en W. spoed zulten be
trachten. i 1
Benoeming hoofd van school E.
Voordracht van Burgemeester en Wet
houders ter benoeming van een hoofd van
school E, ter voorziening in de vacature,
ointstaan door liet aan don hoer .1. A. v. d.
Poel als zoodanig verleend eervol onlslag
Voorgedragen worden de heeran:
1. A. Hukshorn, onderwijzer-waarnemend
hoofd van school F2.
wigheden. Achterover in haar stoel go
leund, luisterde zij naar de eenvoudige, be
koorlijke melodie, die bij elke herhaling
meesleepender word, terwijl zij opgewekt
dc rondzwevende dansers monsterde. Er
hing glans over dit tafereel;. Zij was in
een stemming om alleen het mooie en
vroolijke te zien. 'Op dat oogenblik zag
zij niet de verveling, die afstraalde van
de eeuwige genotzoekers; de pogingen van
bedorven jeugd -en vervallen ouderdom om
Een uur laler zat Esther aan een ta-aan zicli zelf te ontsnappen, pasten niet
feitje in het mooie restaurant des Ambas- in het levensbeeld, dat zij voor zich zag.
sadeurs, genietend van haar thee en van
de omgeving. Ze voelde zich een beetje
schuldig hier te zijn, want ze was een
nauwgezette, jonge vrouw, die nietl graag
veel geld uitgaf, als ze zonder inkom
sten was. Doch sinds het vertrek van
miss Terris had ze zich zelve niets ver-
•wend. Steecis had ze moeite gedaan werk
te vinden en nu er een betrekking in
zicht was, vond ze wel, dat ze wat ont
spanning verdiend had. Het was alles Vroo-
lijkheid om haar heen, als een doordrin
gende parfum vervulde het de atmosfeer
in dit lustoord. Toen ze een paar uur
had rondgedoold en ten slotto bij la Croi-
sette terecht kwam, kroop de verleiding
over haar om haar verlangen naar thee
te voldoen op een plaats, waar zij de
van zorgen vrije wereld kon gadeslaan.
Niet dat zij tot die wereld behoorde, maar
op haar lu::e-reizen met rijke patiënten,
svat nog ai eens voorkwam, had zij er
veel van leeren kennen en het was altijd
aardig om voor een korten tijd eons net
te doen of ze niet behoefde te. werken
voor haar onderhoud.
De groote zaal was snel gevuld; het
was het uur van de thé-dassant Een or
kest met veel saxophones, speelde een
wals, die door iedereen in Frankrijk ge
zongen werd. Het was uit een komedie,
die in Parijs groot succes had gehad en
Esther vond het prettig, dat zij dit stuk
10 dagen geleden gezien had; zij voelde
Neen, integendeel, rondziende tusschenhaar
halfgesloten oogleden door, zag zij een
bloemperk inet "duizend kleuren, bloemen
die zich rhyllmusch voortbewogen, dat was
alles. Beelderige japonnetjes, die golfden en
ronddraaiden, japonnetjes in allerlei nuan
cen, rose, mauve, pauwenblauvv, hier en
daar zwart, mooie figuurtjes, slanke bee>-
non en fijne eikels... toch niet allemaal
z(jo slank, begon zij, langzamerhand criti-
schei- geworden, óp te merken. Daar waren
platvoeten en korte, dikke voeten,, die er
uitzagen als speldenkussens in schoenen,
gestopt.
Haar eigen smalle, keurig geschoeide voe
ten konden hier best den toets van ver
gelijking doorstaan, dacht zij met voldoe
ning. Hoewel zij eenvoudiger gekleed was
dan de' meeste aanwezige dair.es, zoo viel
zij bij deze toch niet af. Zij schaamde
zich niet over haar keurig tailor made
kastanje bruin pakje, zoo goed kleuiend
bij haar* haar en oogen, en ook niet over
haar klein vilten hoedje, in Parijs ge
kocht. Haar bonte kraag was van edel
marter; zelfs haar handschoenen en het
zakdoekje, dpt uit haar mantelzakje piepte,
waren tip-top. Beuzelingen, ja, maar beu
zelingen, die er wat toe deden. Zo ver
diende veel geld en iiad altijd ondervon
den, dat hot do moeite waard was om
met zorg en goed gekleed te zijn. Na
tuurlijk zo-u ze van het salaris van dr.
Saxtorius geen klccren kunnen koopen,
zich nu au courant van de aardige nieu-maar dat deed er voor een maand of
2. D. Iloek, ondea'Wijzei'-waiarnemönd
hoofd van school G2.
3. N. van Heiningen, onderwijzer mm
school G 2 eu I
4. J. G. van Vlaardingeii, onderwijzer1
waarnemend hoofd v'an school E.
Do hoer II oog cm dam wil alleen ver
klaren, dat do voordracht, moois zij den
raad is aangeboden, niet door da Onderwijs
commissie is opgemaakt. Aan da voordracht
van do Ondorootamissie is no. 4 toege
voegd bulten haar wolem om.
't Lijkt spr. niet gewcnscht een voorstel
to doen om do benoeming aan te honden
Spr, kan echteropl deze wijze moeilijkaari do
stemming deelnemen en stelt er prijs op.
dat een zaak als1 dezei Volledig in de On-
dcrwijsoominissio wordt behandeld.
Da |li oer Fetter acht 'bot beter, dat do
raad in comité-generaal overgaat, 'tls gok
dezo zaak in li'ot openbaar to behandelen
en spr. zou'toch gaarne de juoltevem weten,
die tot bot opmaken van Acao voordracht
hebben geleid. Er is zoo gok omgesprongen
met die voordracht! Op advies' van de
Ouderconunissie van school E sleihijut no.
nog aan do voordracht te zijlti toegevoegd
S,px. maakt daar geen bezwaar tegen, mam
men kan do zaak betar oven in comitd-
gcnoranl behandelen, want dan kan men
vrijuit Spreken cn lca'n ook oevrlegd war
den op welke* wij zo een oplossing bereikt
kan worden.
De heer Do Bruin acht liet te berde
brengen vain rijn 'bezwaren door den lieer'
llO'Ogenclam niet juist De Onderwijscom
missie is een commissie van bijlstand; rij
adviseert slechts aan B. en IV, en dit col
lege alleen draagt dja vera nl woord dij kheidi
De commissies ,van bijstand habbein hier
ui!gebreide bevoegdheden, maar men moet
niet gaan zoggen: „Als jullie niet acoep-
toeren, wat wij, als commissie advhoeren,
dan neem ik rniet aan da stemming doel!
13. en IV. hebben do wettelijke bevoegdheid
oen \oordracht samen to stellen on dragen
daarvoor ten volte do verantwoordelijkheid'
En als z;"j' (afwijken van oen advies, hen
door oen commissie gegeven, dan' hebban
zij daartoe volkomen hot recht.
:Spr. moet ontraden in oomitó-gmaraa!
to gaan. Men zou dan gaan danken, dat er
lieci wat achter dezo aangelegenheid zat
en dat is niet zo-o. Er is oem advies vail He
Ondorwij-conunisite ingekomm ea midde
lerwijl bcreikto B. en \Y'. een schrijven
van de Omtercommlssio van school E, met
liet verzoek ook dan lieer Van Vlaai-dingen
als sollicitant in aanmerking te doen ko
men. Da onderwijscommissie zag geen aan
leiding o|;u op dit schrijven irt tiet gaan,
want do heer Van Viaardingeu had niet
gesolliciteerd. Er was well geen oproep ge
plaatst, maar dat gebeurt wel eens meer.
Er waren nog geschikte sollicitanten van
een vorigon oproep.
Een onbestemde wonscli.
De rijksinspecteur van hot D, O. heeft
echter can briefje geschreven, dat als B.
an W. den Iter Vain Vlaai-dingen alsnog op
de voordracht mochten plaatsen, dit zijner
rijlds geen bezwaar zow ontmoeten. Op Spa-,
heeft dat briefje een' beetje eigenaardig an
'ruimt gemaakt. Nooit hoeft sipir, gemerkt,
dat do hoer Van Vliui,relingen' zon naar vo
ren is gekomen on van het standpunt van
den rijksinspecteur hooft spjr. niet veel bo-
grepein, j
Do meerderheid va|n B|. en Wl wa:S or
echter voor te vinden aan don eenigszins
oiiibestonidem wemsch' van" den inspecteur
tegemoet to Komen en don heer Van Vlaar
dingen. no.-4 op cte voordracht te plaatsen.
Na dezo uiteenzetting acht sipr. het zeker
niet moer noodig een comité-generaal te
houden.
Do beer 11 o ogend am beeft niet njau
do formeeld bevoegdheid van B. ca W.
oim een wijziging in da voordracht ta bren
gen, willen tornen. Maar als do zaak in
den breede is besproken in de Ouder wijk
commissie en or wordt daarna een advies
uitgebracht, braakt hot todli wel oen
eigenaardigen indruk, als op -tte voordracht
van B. en IV. do naam van oen persototn
voorkomt, die niet in do Ohdea-wijscoiri-
missio is besproken.
Spr. Koopt dat in de toekomi'st oen derge
lijk geval anders' behandeld zal worden.
De boer Fetter begrijpt niet, waarom
B. era. IV'. no. 4 aah de voordracht hebben
toegevoegd, 'tls gewoonte, dat nc. 1, die
beschouwd wordt als do maast geschikte,
benoemd wordt. De hoer Van Vlaardingen
had, als hij' oaplabol wordt geacht voor
hoofd ook n,o. 1 kunnen slaan- H#j is 15
jaar waarnemend hoofd dier school ge
weest on li!ij is niet in do gelegenheid ge
stold 1© sollidtearen. Dat is niet in orde.
,Spr. zou deze oplossing overwogen wil
len zien, dat do Iter Van Vlaardingen wordt
benoemd tot hoofd van school E ea dat
de jh oor Hukshorn hoofd wordt van de
nieuwe school die gesticht zal worden. Deze
zaak! ^ïjad slpr. echter liever in ooanitój--
generaal besproken. Misschien ziel Spr. het
verkocid, maar bij' heeft het gevoel, dat don
hoer Van Vlaai-dingen onrecht wordt "ge
daan. Achten B. on W. den. hoer Van
Ylaardingeu niet geschikt, dan haakten zo
consequent moeten rijin en hem niet op
do voordracht geplaatst moeten hebben.
De beer Do Bruin begrijpt den beer
Ifoiogendatn niet goed, cn hoopt dat uit
dezo aangelegenheid geen misverstand
groeit. l
Do 'heer lioiogeindaim beweerde: Er is
iemand aan do voordracht toegevoegd, idio
niet iii do Ondea-w-ijlsoonimissie is behan
deld. Maai' zoo is hot niet! Als mem da(
oondusie uit hot gesprokene vam don lieer
Hoogendum trekt, dat over don heer Van
Vlaardingen niet in do Onderwijscommissie
is gesproken, dan is die conclusie fout,
want in de Óndorwijscoinunissio is de brief
van do Oudorcoimmisste van school E be
sproken! I i
Men noemt con sollicitant, die men het
meest geschikt acht. Spr. wijst or op, dat
do boer Van Vlaardingen in geen jaren ge
solliciteerd jkoeft voor hoofd der school.
Er is gezegd: Hij is 35 ja,ar waarnemend
hoofd. Maar aan die functie moet men
niet ai te vod waarde hechten. Er meat nu
eenmaal vo-lgcns de wet een plaatsvervan
gend hoofd zijn, maar niet gaarne zou Spr.
beweren, dat allo plaatsvervangende hoof
den ook in aanmerking komen voor een
benoeming tot hoofd oeiner schooi,
Spr. houdt zich in den regel aan hot ad
vies van een commissie.
Het kan voor do betrokken'persoon oiok
niet prettig zijn, zoo in het debat te wor
den gebracht, 'tls niet prettig, als mem
35 jaar aan een school is werkzaam ge
weest en men krijgt dam nog een nieuw
ho.ofd, maar evenmin moet het prettig zijn
oin als mo. 4 op ooa voordracht te werdcui
geplaatst, want de kans om dan benoemd
te worden, is niet groot ,ootfc al is spr.
bekend, dat nog niet altijd no. i van de
voordracht wordt benoemd.
zes niets toe. 'Om in Frankrijk te kun
nen blijven, was wel een kleine opoffering
waard. En buitendien, had ze wat over
gespaard.
De dokter... dat viemde, koude wezen.
Zij voelde zicli niets enthousiast bij do
gedachte voor hem te moeten werken. Hoe
vond ze hem eigenlijk? Ze vilde haar
indruk analyseer en, maar ze kon over niets
denken dan over zijn kleine, doffe oogen
en vreemd, plat voorhoofd. Hij was een
kundig man, geen kwakzalver, dat voelde
zij instinctmatig. 'Ongetwijfeld in de eer
ste plaats een vorscher. Als hij eenige
praktijk had, wat was dat dan voor prak
tijk? Voor een medicus had hij niet de
goede manieren, liij was te teruggetrok
ken, te negatief, te weinig gewoon men-
schelijk.
Even voelde ik me griezelig, dacht ze.
Waar doet hij me toch aan denken? Aan
iets, dat fascineert en afstoof, of zit ik
maar gedeldce dingen te bodenken?
Van het podium klonk de zang van
een krachtigen bariton, liet treurige lied,
uit Broadway afkomstig, was zoo banaal
mogelijk, maar de mooie buigzame stem
van den zanger, een Amorikaanschen neger
met glimmend zwart haar, die onberispelijk
gekleed was, gal er iets bekorends en
bedwelmends aan. Zelfs do kellners stonden
als vastgenageld en luisterden doodstil
Iedereen zweeg, geheel de groote zaal was
een en al aandacht. Een o>oa-verdoovend
applaus, het lied werd tot tweemaal toe
herhaald. Toen een oogenblik stilte cn de
gewone geluiden klonken weer op.
liet was op dit zelfde oogenblik, dat
Esther met de trekpot in de opgeheven
hand vlak achter zich een vrouw hardop
hoorde snikken. Zij schrok zoo, dat zij op
hol punt was om te kijken, nieuwsgierig
om de persona te zien, die zoo aange
daan was door het negerliedje. Maar ze
was blij, het niet gedaan te hebben, toen
ze zacht, hartstochtelijk en duidelijk hoor
de zeggen:
„Arthur, als je weggaat van mij, zoo-goed op.
als je zegt dat je doen zult, dan maak
ik mij zelve heel kalm dood."
Gomlc hemel, do vrouw, wie zij ook
was, zeido dit alsof zij het meende. Dat
was niet de slem van iemand die schert
ste; de bezitster was diep aangedaan. Ver
moedelijk was zij een Fransclie, hoewel
zij onberispelijk Engelsch sprak, bijna zon
der vreemd accent. Esther herinnerde zich
dat een man en oen vrouw dc tafel luid
de i genomen schuins achter haar. Zij ver
langde hen te zien, maai- bedwong deze
opwelling uit nieuwsgierigheid meer te zul
len hoorou. Een stilte, die eindeloos scheen,
toen sprak de vrouw weer mot trillende
stem: „Je hebt bet gehoord, waarom ant
woord jo niet? Waarom? O God, 't is
als bet kloppen tegen een steenen mum-.'
Eindelijk een mannenstem, lang, koud
en wat knorrig:
„Wat wou jo mo zeggen, Therese, je
weet net zoo goed als ik, dat ik moet
kunnen leven."
„'O, maar is dat reden, de eenige reden
van je weggaan?"
„Goede hemel, wat zou er anders zijn?
Jo denkt toch niet, dat ik voor mijn plo-
zier mo in zoo'n afschuwelijk gat zou
gaan begraven?"
Een lange zucht, trillend door opko*
meöcle tranen.,
„Ik weet hoe moeilijk het alles is,
maar Arthur, waarom moel_ jo op eens
besluiten? Wnarom wacht je niet een
beetje?"1
„Indien ik waolit, verlies ik de betrek
king. Dat is waarom. Ik dacht, dat jo dat
begrijpen zeudt. Buitendien, waarom zou
ik bier blijven omhangen?"
„Wol, er is 'toch altijd een kans, is
het niet?"
Een uitroep van minachting, daarop het
afstrijken van een lucifer. Wio waren die
mcnsclieti Zo moest toch zien hon even in
het oog te krijgen. Voorzichtig wendde ze
het hoofd on toen, ziende dat beidon den
anderen bant uitkeken, nam zij hen eens
De vrouw vroeg het eerst haar aandacht.
Jong, even vijf en dertig, besliste Esther,
blond, doorschijnende huid en allerliefst;
haar aangeboren schoonheid was verhoogd
doordat ze wat was opgemaakt en gekleed
met een zeer verfijndo ólóganco. Ze schoen
rijk te zijn. Haar zeer dunne, zwarte japon
had een voornaam cachet, die verfijnde een
voud, svaaibij mooie juweelen zoó prachtig
uitkomen. Ze droeg een magnifiek parel
snoer. Ze zijn echt, dacht Esllior. Aan
den eenen arm had zo een half dozijn
met diamanten versierde armringen aan
do hand, waarop haar kin rustte, flon
kerde een groote diamant. Haar gezicht,
diep gedoken in eeii klein, zwart hoedje,
had een mooie teint, haar groofo oo*gen,
grijs mot een goudglans er in, waren over
schaduwd door lange wimpers., Zij had
iets van sterrenglans over zich en do
zichtbare sporen van ontroering bonden
dien glans niet verduisteren. En haar piet-
gezel, hoe zag hij er uit? Esther zag
hern aim en onlslelde. Ilofc was do jonge
Engelschman, dien zij had zien komen uit
het huis van den doktor, don man, dien
zij meer gezien had, maar waar kon zij
zich niet herinneren. Zoo van dicht bij
had hij iets dat haar intersseerdo. Hij was
gekleocl met do eenigszins nonchalante keu
righeid, waarvan de Engelschman het ge
heim bezit. Bepaald een gentleman,, van
geboorte, olscliioon hij er verveeld en
brutaal uitzag, waardoor hij eenigszins op
een doordraaier geleek'. Zijn li oh tbr nine
oogen, die met irriterende onmstighaiid|
aanhoudend links en rechts dwaalden, wa
ren zonder eenige diepte, zijn momd ver
ried zwakheid en koppigheid, roiokeloioizen
moed en geruis aan moreel weerstands
vermogen. E|en na-oiorlogsproduct zomdelfl
twijfel, zenuwachtig en lichtgeraakt, verslo
ten doon- alcohol en late uren, en' toch,
niettegenstaande dit alles, aantrekkelijk. Dit
was' niet te ontkennen.
Wordt vervolgd).
H. Colijn iA.-E.Jt
