VERSLAG VAN DEN GEMEENTERAAD.
Schiedamsche Courant.
STA DSÜIE
De verloren Injectienaald.
a
TWEEDE BLAD
ma
Donderdag 14 Aug. 1930. No. 19495
BINNENLAND.
Do Landt lsbotrekiciogon tasselien Ncdertaud
on Duitsehland.
Naar aanleiding ran het besluit Van don
jiVIgemeenetn Nederlanilschen Zuivolborul)
om den boycot vuiu Duitsclie goederen
voorloopig to staken, schrijft het „Uorltnen
Tageblatt", dat dit besluit nn hot huis
luiden der Duitsch-Fkisclie onderhandelkif
geft wel to verwachten was. Het is thans
aan Duitschlamd, om de moeilijkheden, dito
in het Dujföeh-Nedetlatndseho bandelsveil-
keer nog bestaan, geheet uit den weg te
ruimen. Mem mag thans verwachten, dat
de Duitseho tegen-boycot, tegen Holland!
scho waren, die in West-Dnitschland is
begonnen, onmiddellijk gestaakt zal wor
den. Voorts is het hatunriijlc noodzakelijk
dat de Duitseho regeering zoo spoedig mo
gelijk klaarheid brengt, omtrent haar ver
dere plannon met betrokking tot de ta
rieven op boter on kaas.
Ilet „Berliner Tageblatt" merkt verder
op, dat uit de kringen van den Landboml
verklaard is, dat wanneer geen „Privatt-
Vertrag" tot stand zou, kunnen komen, het
handelsverdrag in elk geval zou moeten
worden opgezegd, ja, dat hot voor minis
ter Schielo con portefouille-kwestie is, of
hij in dit geval de opzegging zal doordrij
ven. Indien hij bij verdere afwijzing niet
tot opzegging van het handelsverdrag zou
overgaan, zou, hij eigenlijk in hot belang
van D_uitsc.hla.nds agrarische politiek uit do
regeering moeten treden,
liet „Berliner Tageblatt' merkt op, dat
do Landbomd met dergelijke verklaringen
den minister een slechten dienst bewijst. In
de weinige dagen van den Nederlandschen
boycot, schrijft het blad, hebben wij do
ervaring opgedaan, dat Duitschland bij een
„frisehe, fröllche" ooonomisdhon oorlog
niets te winnen heeft. Het opzeggen van
het verdrag met Finland zon het signaal
zijn voor een nieuwe boycot-beweging. De
verantwoordelijkheid daarvoor is zoo groot)
dat wij ons «iet kunnen voorstellen, dat
het llijkskabinet mog een stap op dezen weg
zal verder gaan, eindigt liet blad.
Vergadering va:n Maandag, 30 Juli 1930,
's avonds 8.15 uur.
(Voortgezette vergadering.)
IV.
Voorzitter: do burgemeester, de
heer 11. Stulemcijcr.
Interpellatie R.E.T,-bussen.
(Vervolg).
Hot vervoer In do cjiitsuren.
De dienst zai door do R.E.T. veelvuldi'-
ger en regelmatiger worden uitgeoefend;,
zeggen B. en WC Spr. meent dit sterk
tq moeten betwijfelen. Vooral in de spits
uren, wanneer dus de abonne's do tram
moeten gebruiken, is deze niet bij machte
het publiek te vervoeren. Niemand min
der dan bet Hottordamsehc raadslid de
heer De Wcerd, verklaarde in den raad
aldaar op 22 Mei j.l.„De tram in Bot
terdam is tijdens de spitsuren liet ver
voer niet de baas."
Dat het traject grooier is, is voor de
abonné's over het algemeen geen voordeel,
daar het grootste gedeelte van hen in
het centrum van Rotterdam moet zijn.
Spr. meent voorts, dat do stoiler van
het schrijven van B. en VV. do vragen
stellers er ietwat tusschen hoeft willen
nemen.
De voorzitte r: Dat mag u niet ver
onderstellen I
Do heer v. d. K r aan: Er staat zooveel
in dat schrijven als dit: Wanneer men
een, abonnement heeft gecombineerd, tram
en bus, dan kan men naar keuze ge
bruik maken van de lijnen 9, 10, 14, 15,
lti, 20, 21, 23 en 24, voor wat betreft
de' .gedeelten, die met lijn 4 samenval
len. De practische waarde daarvan is, dat,
als men gebruik maakt van b.v. lijn 4 tot
aan het Marconipleiiu, men daar kan uit
stappen, met een andere lijn, die samen
valt met lijn 4, zijn weg kan vervolgen
tot aan het punt, waar deze lijn niet meer
met lijn 4 samenvalt, om daar dan weer
uit to stappen en vervolgens zijn weg
weor met lijn 4 te vervolgen. Spr. meent,
dat de sjelier van dit stuk hier wat on
deugend is geweest 1
Over de schoolkaarten kan spr. kort
zijn. Die mededeeling is ook pas ia tweede
instantie gekomen. Spr. is echter van mee
ning, gezien het feit, dat wij in Schiedam
over uitstekende onderwijsinrichtingen be
schikken, dat er van deze schoolkaarten
zeer weinig gebruik zal worden gemaakt.
Het personeel.
Rest nog de kwestie van, het personeel.
In het schrijven vatn.l Mei zeggen B.
en AVI» dat door hen tót eisch is gesteld,
dat de ondernemers billijk zullon moeten
worden behandeld. 'Over het personeel geen
woerd. Op do vraag van een der leden
kon .geen afdoend antwoord worden, ge-
.Van ALICE CAMPBELL.
Geautoriseerde vertaüng uit het Engelsch
door J. E. DE B. K.
dooi' de R.E.T. broodoloos zijn geworden,
moeten1 die monsclien in do eerste plaMs
worden aangenomen door de R.E.T.,'opdat
hun toekomst verzekerd zij,
De hoor K o o p m a n s wil ook gaarne
liet verlangen om kleinere bussen te ge
bruiken en minder snel te doen rijden,
onderschrijven. Vooral in smalle straten,
levert de huidige exploitatie grooto be
zwaren op. Bij het nemen van bochten rij
den $io groote bussen meermalen over
het tiüüoir. Al zeer gevaarlijk is het zich
op de 'Oranjebrug te bevinden terwijl een
der R.E T.-bussen passeert.
'Ook den weasch, dat niemand door de
RE.T.-exploitatio broodeloos zal worden,
onderschrijft spr. geheel.
Do ljfcr v. d. Most was do vorige
week bij iemand op don Singel en als het
gele gevaar voorbij reed, kreeg men het
idee in Italic to zijn en een aardbeving
mee te maken.
Kunnen B. en W. niet zorgen, dat die
K.K.T.-buhseu met minder snelheid rijden?
Hef is feitelijk geen rijden meer: zo don
deren door de straten. Do chauffeurs zijn
wel verplicht zoo snol to rijden, want vol
gens hun dienstvoorschrift moeten zij in
7 minuton den afstand ïlubonsploïnSta
tion afleggen, onverschillig, hoe dikwijls
zij onderweg hebben moeten stoppen. Als
Cocn bewonderaar der huidige regeliug.
Van' de bestaande regeling is spr. geen
bewonderaar. Do heer Duikelaar noemde
het klein-burgcrdom, als men bezwaren had
togen de wijze, waarop de R.E.T. hier
haar dienst exploiteert. Men went aan al
les, zelfs aan> hangen, maar spr. heeft de
eerste dagen, dat die bussen hier reden,
op den Singel zijn hart wei eens vastge
houden.
Thans hier kleinere bussen te laten rij
den, zal wel niet gaan, maar men zou
er minder kunnen laten rijden.
De heer Van Belt: B.v. éénl
Do heer Fe t tor komt tot zjjn mooning,
dat wel met minder bussen zou kunnen
worden volstaan, omdat men do wagens
ziet rijden mot 1, 2 of 3 passagiers. Spr.
veronderstelt, dat do R.E.T. zelf wel op
het aanvankelijk plan zal terug konion,
omdat do uitvoering daarvan te duur
wordt.
Mevr. Beinthomde Wilde: Wol
neon! Wat een medelijdenD
De hoer Fettor: Die groole bussen
vliegen met een reuze-vaart door smalle
straten als b.v. do Brugmanstraat en ne
men in volle vaart bochten. Spr. had lie
ver gezien, dat do gemeente Schiedam zelf
de exploitatie had ter hand genomen en
dan haar bussen op Rotterdam had la
we den moed haddon ecus to laten con- s ten rijden. Dat is nu eenmaal niet gebeurd
trolecrcn, hoe snel de bussen rijden, zou en al dat gepraat hier is thans maar
blijken, dat bet heel wat meer is dan nabetrachting, zonder dat er iets zal ver-
30 K.M. per uur.
YVaarseh ïwlng togen overdrijving.
B o n t h e m—d e Wilde kan de
geven. 'Ook nu is liet antwoord op de
gestelde vragen niet afdoend.
B. en iW'. zeggen, dat liet personeel in
do gelegenheid is te solliciteeren. IJver,
bekwaamheid en geschiktheid worden niet
alleen aan dit personeel, maar aim ieder
een gesteld die voor een betrekking bij
do R.E.T. in aanmerking wil komen j al
teen geniet liet personeel der overgeno
men bussen de voorkeur. 'Over de kwestie
van do billijkheid, dat bij cventueelc stop
zetting het personeel wordt overgenomen,
zeggen 13. on W. niets. Spr. staat echter
op hot standpunt, dat eigen burgers niet
broodeloos mogen gemaakt worden door
de idee van B. en W., dat één bedrijf
do' yoorziening i'n do vervoerbehoeften in
banden rnoefc hebben.
Resumeerende, komt spr. tot de conclu
sie, dat „v. d. Ende toch voordeeliger is",
afgezien nog van de kosten voor de be
strating, die hot gevo-lg zullen zijn van
do te zware bussen der R.EiT.
En ten tweede wil spr. aan B. en W,
verzoeken bij eventueele overname van
een particuliere onderneming door de
R.E.T., dat bet college alsnog als eisch zal
stellen, dat het personeel na keuring wordt
overgenomen.
De heer W o e t g a n g heeft met veel
aandacht naar de opstellen geluisteid. (De
hoeren Hoogendam en v. d. Kraan lazen
hun redevoeringen voor. Verslaggever),
Als spr. schoolmeester was en de op
stellen zou moeten beoordeelen, zou hij
den heer v. d. Kraain een 8 geven. (Vroo-
lijkheid.)
De klachten onderstreept.
lOndabks er gewaarschuwd is, hebben
we hier toch het gele gevaar gekregen. De
autobussen van do R.E.T. zijn grooter dan
die van Stadsverkeer, hun snelheid is te
groot, zoodat er klachten gehoord war
den. Bovendien zip. allo straten, waardoor
de loute's gaan, niet geschikt voor dat
verkeer.
De heer v. d. Kraan: Een 101
Do heer W«eergang: Het gele gevaar
is in het Westen en het zal niet zoo ge
makkelijk zijn dit te weren.
B. en W. haddon den raad meer inlieh
tingen belmoren te verstrekken en dan
zouden ook wel meer bezwaren aan den
dag getreden zijn. Ilet is mogelijk, dat
B. en ,W., toen zij met hun vooistel in
zake de busexploitatie in onze gemeente
bij den ,raad kwamen, zelf ook nog niet
de geheeté zaak konden overzien.
Zoo mogelijk moet er echter een betere
regeling komen, wat in het belang van
de bewoners van hot Westen zal zijn. En
bovendien zal er rekening gehouden moe
ten worden met het personeel der over
genomen autobusondernemingen. Indien per
soneti digor overneming van een 'dienst
Mevr.
g«h
smalte
«indexen
Een tevreden cx-ploitant.
Do Voorzitter lieeft een brief vain
i- t Rnn exploitant der kleinere buss.n, van
L tl!,™ L den heer Willenme, gedamoul 21 Juni 193),
voor zich, gericht aan B, en W. van
Schiedam.
Dip brie! luidt als volgt:
bet betreft, dat voor de korte,
straten en do vele bochten do
jy.E.'J .-bussen te groot zijn, waardoor ge
vaar tiuhtuut speciaal voor spelende kin
deren. Maai voor het overige lijkt spr.
het toe, dat hier de zaak eeu beetje over
dreven wordt. Spr, kan, door de plaats
waar zij woont, de zaak goed beoor-
deelon.
De heer v. d. K raan: Dat kunt li niet!
Mevr. B e n t, h e m—d e W i 1de: Twee
jaar geleden is, toen een vrachtauto voor
bij reed, bij mij thuis een keukeurok naar
beneden gekomen I
De beer Steens: Dan zai do spijker
wel niet goed vast gezeten hebben!
Mevr. Bon till em-—de Wilde waar
schuwt tegen overdrijving. Er zijn chauf
feurs, ,die huu snelheid reeds gematigd
hebben. Spr. zit nog al eens in eenR.E.'i'.-
bus en haar is gebleken, dat het veel aan
„In verband met verschillende bespre
kingen, gevoeul en getrofien overeenkom
sten met den directeur der 11. E. 1'., don
lieer Niouwenhuis, verzoek ik u beleefd d
vergunning van Stadsverkeer Scluedauisdie
Auto-ommbusdieinsl te willen intrekken en
breng mijin wcJgemeendon dank hiervoor
uit aan B, en W. voor de genoten gunst en
de medewerking, dat tot hiertoe geleid
heeft.
Inmiddels verblijf ik met da meeste
hoogachting, 1
Uw dw. dn,
(wg.j J. II. WILLE,MSK.
Uit dit schrijven blijkt, dus, dat die
exploitant zijn vergunning wenscht ingetrol
den cliaulicur ligt, of een autobus al of i ken to zien. De man blijkt tevreden, om
niet gevaar oplevert.
dat door B, en W» voorkomen is, dat
R.E.T.-bussen te zien, maar we behoeven
onze bc zoigdh'eid niet zoover uit lostrekken
dat wij do belangen van do lt.E.T. in
gevaar gebracht achten.
Als de vraag, of de bussen nïefc t.e groo't
zijn voor vcrscheideno straten, i>ovesl'i<-
gend zou moeten worden beantwoord, zou
do rcraio gewijzigd dienen te worden. En
wat do snelheid betreft, aanvankelijk don-
dorden do bussd.1 door onze straten, maar
nu rijdt het rueerondeol der chaulfeurs
met een behoorlijke vaart. Die bussön be
hoeven ook geen slakkengang le rijden!
Bovendien hoeft spr. aan den waarnemend
conmiis.-viii-x van politie opgedragen, nauw
keurig toe te zien ook op de R.E.T-
bussen! dat de voorgeschreven maxi
mumsnelheid iidcl wordt •overschreden.
Afwachtende houding.
In dit stadium doen we liet best een
afwachtende houding aan te nemen. De
gemaakte opmerkingen neemt spr. in dank
aan, maar men kan niet eischen, dat alles
in eens goed en onberispelijk is geregeld.
Do héér Niouwenhuis is een ïedelijk
man en er valt 'met hem te pralen. Als
de bussen door te smalle straten rijden,
zal oveiieg gepleegd wouten, hoe daarin
verandering kan worden gebracht. En dan
zal spr. ook nog eens wijzen op liet go-
vaar, dat door te snel rijden ontstuif,
Spr. dunkt don heer Ilougendam voor zijn
opbomvendo criüek. De lieer lioogondarn
staat bij li. en W'. te goed bekend, dan
dat zij zouden veronderstellen, dat hij zich
zou ophouden met vitterij.
Niet bevredigd is do lieer Hoogendam
door de opmerkingen van B. oil sV. ten
aanzien van do Uneven. Jidogiscii is het
echter van den lieer Hoogendam er wel
do aandacht op to vestigen, dat de tarie
ven zooveel hooger zijn, maar de voor
doden geheel weg te cijferen. Alen Lau
op een abonnement bus-tram door geheel
Rotterdam vei voord, werden, van Rem
brand Üuau tot het Maasstation. Men kan
ook met lijn 8 tot het Maieauipioin rij
den on dan met lijn 1/ LoL de Kruis
straat. Up die voordeden is Le weimig
aandacht gewijd. Vroeegr, Loon men tevre
den was, als men Lot do Diergnmdoluau
kon rijden, wisl men niet heter, maar nu
vervoert lijn 4 de reizigers tot liet Maas
stal ion 1
Men moet de tarieven broed beschou
wen en niet tp» veel luiten op do vraag, of
enkele peisouon niet goodkoaper van oun
andere vervoergulogoiiaeid gebruik kunnen
maken.
Voor sohoolkaarten hoefL do R. E. T. al
een zeer billijk tarief.
Do lieer Dinkjolaar had het zelfde hij de dupe van de wijziging in do ver-
willen opmerken als mevr. Henthem.
De voorzitter: Zwei Seelen, eiin Ge-
danken
De heer v. d. Kraan (lot den heer
Dinkelaar): Had u ook van die gevallen
kopjes willen vertellen?
Do heer Dinkelaar: liet verschil in
grootte tusschen de bussen van do R.E.T.
en do anderen, die hier rijden, "is niet zoo
groot. Ais de R.E.T.-bussen ook blauw ge
schilderd werden...
De lieer Steens: Df rood
Dq heer Dinkelaar: zou dat wel
blijken. Iets dat geel geschilderd is, lijkt
giooter dan een zelfde voorwerp in blauw.
Do heer Fetter: Is dat waar? Dan
zal ik mij ook geel verven!
Do heer D i n k(e laar: Do exploitatie
van het stadsverkeer door do R.E.T. heeft
ook haar goede zijde en men moet de
bezwaren niet overdrijven, want het publiek
doet daaraan gaarne mee! Ilet is een
uiting van kleinburgerdom om die bezwa
ren zoo breed uil to meten. Er is een
gunstiger regeling gekomen. We zijn nu
buitengewone omstandigheden uitgeslo
ten verzekerd, dat de bussen op tijd
vertrekken.
Er moesten maatregelen genomen wor
den, want de Gorzen zou van een behoor
lijke verbinding verstoken zijn geraakt.
Spr. hoopt, dat de particuliere autobus
ondernemers nog huig hun dionslon zui
len oxploitoeren, als zij dat zelf op prijs
steLlen, maar bij hen zijn wo er niet van
verzekerd, dat zij op tijd rijden on dat is
wel het geval bij do R.E.T
Do heer Fetter heeft destijds gelezen,
dat er een proefrit met ecu R.E.T.-bus
was gemaakt. Als daaraan ook raadsledenziju gekomen, waarin
hadden deelgenomen, zouden zij zeker ge- vervoerd worden.
keersexploitatie is geworden. Bovendien is
hij tevreden over do wijze, waarop hij
door den directeur dor R.E.T is behan
deld.
Van geen lid van het personeel van
Stadsverkeer is eenig bericht ingekomen.
Daaruit blijkt dus, dat ook het personeel
behoorlijk is behandeld.
B. en W. hebben van do R.E.T. ge
vorderd, dat de billijkheid, tegenover de
vroegere autobus-exploitanten zou moeten
worden betracht. Maai' wij kunnen geen
andere clan billijke eischeiï aan do R.E.T.
stellen en als do R.E.T do exploitanten
behoorlijk behandelt, dan hebben wij als
overheid behoorlijk onze plicht gedaan.
Spr. heijtt dit eerst naar voren go-
bracht, omdat dit een der meest belang
rijke kwesties is.
De klachten, die hier gehoord zijn, Le-
treü'en: de groote bussen, do snelheid,
waarmee gereden wordt ea do tarieven.
Schiedam veranderd.
iWe moeten do zaken groot bezien, Hoe
vooruitstrevend men ook is, bij ieder is
toch wel nog iets van een zeker con
servatisme aanwezig. De Schiediunmeis
vonden de busjes van AYiliemse wel knus,
die zoo gezellig door dó stad bobbelden,
e.n waarin do passagiers opgepakt zaten,
Dat was alles wel gezellig. Mam' ue zulluii
er aan moeten wennen Schiedam als oen
groot-stad te gaan zien; wel niet als, de
groot-stad Rotterdam, lunar tccli an kus dam
viocger. Gewijzigde omstandigheden bren
gen andere eischou nu», ook ten aanzien
van (fa verkeersmiddelen. En we mogen 't
waardeeren, dat in plaats van die oudo
gierkisten op wielen nn behooriijke bus en
de reizigers veilig
.37)
Bij zich zelve dacht ze, dat de Cliffords
don dokter zeker enorm veel betaalden),
omdat hij zoo gewoon, also! het niets
was, zijn praktijk er aan zou willen geven.
Het maakto een groot verschil of hij dit
dit deed voor een paar weken ot maan
den. Jaques moest zich vergissen. Hij wilde
misschien in een ander gedeelte van Can-
Los gaan wonen. Ze had nooit begrepen
waarom hij do Route do Grasso had uit
gekozen.
Lady Clifford, of haar verschijnselen dan
a of niet van hystoriseheu aard waren,
«leef twoo dagen to bed. Do dokter be
zocht haar dikwijls, In den namiddag van
den tweeden dag kwam zo weer to voor*
schijn, wat magor en bleek, maar verder
de oudo, De anti-toxino had zijn werk
gedaan, do typhus was afgewimpeld. Ais
20 zoo" stil en passief zich 'door liet huis
bewoog, met peinzende oogen en oen ine-
'jutdiülickeii trek om den motml, scheen
dfa krankzinnige uitharstimg van ecu ptmr
dagen geleden een droom, 'Daniegelijk te
lOlooven, dat zij zich zou kunnen op
diepen tot zulk oen woede ever aoo'u beu
zeling, Esther begreep er niets van, want
Wy, Clifford's furie scheen luiar zoo on
evenredig aan de oorzaak er van. De oude
dame en dr. Sartorius vernamen van de
betreurenswaardige gebeurtenis niets. Do
patiënt had er geen nadeel vim ondervon
den, dus zweeg Esther er over. liet was
ook heel moeilijk om zulke dingen te ver
tellen van de vrouw van je patroon; beter
om het maar te laten ruston. Twee dagen
gingen voorbij, zonder dat er iets voor
viel. Den .tweeden dag om drie uur ging
Esther eon wandeling maken. Roger was
nog niet aan de lunch geweest en tot
haar voiwomlpring vond zo hom in do
hall in een oude overjas, met een boos
gezicht bez'g zijn pijp to stoppen. Ze had
hom nog nooit een pijp zien rookeu en
liet gaf hem op eens iets heel anders,
„Zoo, ga je wandelen?"
„Ja, ik heb behoefte aan beweging."
„Ik ook, ik ga mot je mede. ik wilde
juist alleen gaan."
„Ga je niet litwer alleen?"
Hij keek haar aan, liet niet de moeite
waard vindende om to an tw ooi dun, Hij
stak do pijp in zijn mond en lutun bou-d
en slok. Hij zag er knorrig uit en zyn
oogeu Jlikkcrden, Ze vroeg niels en ge-
ruimen tijd liepen zo zonder spreken door.
Eindelijk zoido hij op norscheii toon: „llc
wou dat do monsclien niet zoo logen om
to liegen. Een goede, vierkante leugen kan
ik begrijpen, maar dal gedraai zonder
roden."
Van ter zijde koek zo hom aan.
„Misschien hooit do persoon, dié jo on
yenociHMX opwokte, gedacht luiu hot
zegdo van president Wilson: „Do waar-
adviseerd hebben kloinote bussen
bruik te nemon.
in go-
Spottend is gezegd, dat het zoo'n on
gezellig gezicht is, 1 of 2 man in die
Overig met de lt.E.T. too-azegd.
Da luom' Hoogendam hoeft. speciaai ue
aandacht govrmigu voor uo mug-iijkneni
den pujs van oen maandabonnement luj
de li. n. i', op I.jJ Lo smiloa. Zoo,Lui
de hoer Nieuwenuuis van vao.uiue toiug
is, zal spr. die aangelegen neut mul won
duceteur der R. E. I'. bospmken e.L een
gaan in die rtouting warm aanbovomn. Men
moet echter mei ovei hel lio «id zien, dat
men op een abonnement op de tram dour
geheel Rotterdam veivoerd kan wouten,
wat oen gtoot vooudecl is.
fc'pr. z-ou wiilon afwachten hoe op den
duur do ■exploitatie van do li. E. T. van het
stadsverkeer in oiu»j gemeente zich ont
wikkelt. Ito cahuU'eurs der R. E. T.-btis-on
raken thans wat meer bekend met do routes
in ouzo stad ou mochten et' gerechtv aar-
digde klachten zijn, dan is spr. do eerste
oim diojLer kennis van de R. E. T. te bren
gen on er op aan lo dringen om aan de
gouito wenscbei) te gemoet te komen.
Eoliledam kan niet blijven wal het alLijd
geweest is en de tijd is voorhij', dat wo
knusjes door onze stad hobbelden met Van
der Ende.
ï-pr, is die loden, welko ©r op gewezen
hebben, dat er naast enkele bezwaren ook
giooto voordooien verbanden zijn aan eau
bus-exploitatie door do R. E. T., dankbaar.
ripr. mcikt zich zooevon te hebben ven
spraken; liiji heeft van Van der EnJe's Auto
bus Mij', goon kwaad wilton zeggen. R, en
V». zullen er voor waken, dat de lieer Van
der Ende onbillijk behandeld wordt, als zijn
dienst aan do R. E. T. mocht overgaan. Do
heer au der Ende is absoluut vnjj, maar
bij zal ook wel inzion, dat het voor hem
beter is een behoorlijke regeling to aan
vaarden dan oeuig risico te loepen bij het
beëindigen van zij'ii concessie, bpt'. is over
tuigd, dat de heer Van der Ende ook nog
eens een briefje zat schrijven aan B. en
hetid is het kostbaarste bezit, laten wo
er zuinig mede omgaan,"
Even ontspande zich zijn gezicht, toen
betrok het weer.
„Neen, maar, voor don duivel Esther,
ik heb me zoo georgord,"
„Dat is te bemerken."
11 ij liep door in vertoornd zwijgen, toen,
plotseling in lachen uitbarstend, werd hij
mededeelzamer. j
„Het heelt niet zooveel to beduiden en
ik kan het je wol zeggen. Als verpioeg-
sler zul je wel heel veel bekentenissen
hebben geluid. Maar ik stort nu niet om
dio reden mijn hart voor je uit, maar
omdat jo zulke aardige, krullende pin
kers, hebt,"
„Dank je wel."
„liet is over mijn stiefmoeder, over Thé-
rèse. Die viouw doet nu eenmaal alles
tegen den draad in. Een poes geleden
kwam ik van tennis terug, omdat hot re
gende. Ik ging naar mijn kamer om nto
lo vorkleedon en vond daar Thérèso, Wat
zeg je er van?"
„Lady CliLford in jo kamer? Waaromt?"
„Dat mag jo wel vragen. Zoover ik
weet is zo er nooit eerder geweest. Er
was ook geen roden voor. Ze is niet bij
zonder op me gesteld."
„Wat deed zo daar?"
„Weet ik hot. Toen ik do dear open deed,
was zo halfweg do kamer, ik denk om
weg te gaan. Zo keek natuurlijk ver
schrikt. Toen zei zo glimlachend, dat, naar
zo hoopte, ik het niet kwalijk wan ne
men, maar zo was gekomen om een boek
uit mijn kast te nomen."
„O, was het daarvoor."
„Wacht even tof ik alles verteld heb. ik
zeide, ga gerust jo gang en toen Ham ze
een boek. Ik zou er niet meer aan go-
dacht liehben, als ik bet boek niet ge
zien had."
„Wat was het?"
„Jo raadt het nooit. L'abbö Constantiu."
„L'abbé Constantiu?"
„Ja, jo kunt jo voorstellen Thérèse zoo'n
zoetsappig boek lozend, zoo'n sentimenteel
verhaaltje, dat zo aan heel jonge mcis
jos, die pas Franscli loeren, geven."
„O, dus deuk je dat het maar een foefje
was
„Wat denk jy? Ik weet, dat het zoo
is, maar de kwestie is nu, waarom mue-f
ze een oxc.uus bedenken oiudat ze in mijn
kamer was. Zo had natuurlijk een goede
reden om er to komen. Maar waarom
dat niet gezegd? Misschien wou ze iu
mijn spiegel kijken, die zoo goed in hel
licht staat, Het maakt me knorrig, dat
zo er om loog. Ik blijf er nu over pie
keren waarom zo er kwam. Misschien was
liet wol om mijn brieven te lezen."
1 lij, lachte, weer geheel iu zijn humour,
„Ik geloof," zeide Esther langzaam, „(hut
er meuschen zijn, wier geest altijd op
kronkelwegen gaat en die niet willen zeg
gen waarom zo zus of zoo handelen."
1 „Ju, hebt misschien gelijk en het maakt
ook niet zooveel uit wat zij doet. O ja,
heb jo die berichtjes iu de Daily 'Mail
gelezen?" En hij wees met zijn vinger
aan, wat zij lezen moest, Esther las over
luid: „Aangekomen bij Claridge Seuora
Toda en haar dochter Seuorita Inez, die
na den winter aan de Riviëra le hebben
(looigebraclit, naar Argentinië teiugkeerou.'"
Kapitein Arthur lloUiilay, wel bekend
in Ihuijs en Cannes, vorbhjtt ook by Cla-
rige, voor hij van Marseille naar Zuid-
Amenka vei trekt voor eeu belangrijke aan
gelegen lieid."
„Ja, wat zeg je er van?" riep zij uit,
haat metgezel met grooto oogeu aanzien
de. „Dus luj gaat toch."
„Het schijnt dat zijn Spaanschc vrien
den lieni op sleoploiuv hebben genomen.
Ik wenscli hom geluk."
Esther zweeg. Zy dacht er over, of Ho
ger met hetzoiide zou donken als zij, dat
Althui' ging omdat lij alle hoop op het
overlijden van sir Chimes had opgege
ven, lloo zou lady Clifford zich houden?
.Misschien wist zo het al «enigen tijd en
dat verklaarde dan haar opgen omlenheH
en haar ziek zijn.
Zo maakten eeu langen rit van ander
half uur en naderden het huis van den
anderen kant. Dicht bij het huis zagen
zo den kleinen Aberdeen terrier don hoek
vail eeu laan omslaan. Do hond, do ket
ting, de halsband, ijjles leek zoo bekend.
„Wel kijk, het is Tony, lady Clifford's
houd ju," riep Ester. „Hij is zeker ocilf-
simpt. Tony, Tony..."
'tony keek hen onderzoekend mui, kwis
pelde met zju staart, maar in plaats van
to komen, rende luj weg.
(Wordt vervolgd).
ZOOM I
