MET Dr. VAN DER SLEEN OP FEI8. DE BAZAR, Boterstraat 7 Kleeding en meubiieering 57 Door wolven achtervolgd. Kuiistiiauclel eu LüstenfaMet Nieuwe Binnenweg Permanent Wave H. Hurkmans, ANDA Zolen Naar Bali. B Oudsteen meestconcurreerendaores voor J. N. 0. SEHRENS ten, mooio forscho lichamen, gedrongen, loven nog steeds uu-nselwu op- den ouden Zeer gemakkelijke helalings-condittën EsemsEzssmammsi KOTTEKDAM - lei. 32168 DAMES! Schiedamscheweg 112 XXVIII. Keu bergachtige, steile kust, eer.-.t .nog in ©en blamv waas gelndil, hooge toppen vlak b ijlk- kust, dat is de ©erste indruk ills do mooie groot© K D.M.-stoomer 'sinor gens ill do vro-gte de diep-blauwe zee klieft om bet anker te werpen, op dei'eede van liod'.'Ieng. .Maar voir ]».t zwrt is, is d.s kleur d> r berghellingen in levendig grom vi ramlecd en blijkt voor den berg rug icwii hellende vlakte te 'liggen, waar do geelgroene tint der «wall's afwisselt inet het donkere groen der klip pel bon- nam Dan komen de stoepen aangeroeid, ou/re bagage wordt do;r handige kereltjes (I n slingerenden valreep afgebracht en in de doggelenh> booten gotmrgen, waar hij tot onze grote virilizing geen enkel stuk t> water gaat. l>tn stappen wij zeil nok in dj «loep eji laten ons rustig naar den wal roeien Wij worleii gelost aan ©eu klein steigertje, dan laten ze de. boot in t do bagage op 'hel strand bxipm en Sweti later staan onze koffers op het zwar te vulkanische ;..uid. Want lküi is op h»t Zuidclijk-h; puntje na één gm de asrhhoop met wal ptim en lava er 'tu-scheii. o Midieu na®ut' een gr.) dn prauw den wal «ju tLmjria wdntUif. m-hti-r een groot© Dodge liet roomwit van mijn dhrbnre Ha nokamiverwagen (limbi© blijkt at aait luid t-' staan en toen gauw met den wagenwiel- pen lbo moest uit do prauw uuderlialven meh r omhoog Bt op het achterschip en to n ruim twee ineh r omlaag over ven phiukjn onder ecu helling van 15 graden Maar Ha.li hul er lol in vu dus ging a!h s gord op ven paar kleine schrammen en knauwen 11a Mau* landen op Hih is nu eenmaal geen gemakkelyko ztak en in het sl< elite jaargetij-Ie gebeurt liet meermalen dat z Ifs do p magiërs, laat sttan hun auto's lil t aan luid kunnen worden ge biailit vn dan inair moefc'»n meereizen tot Makassar! Dus wij boffen weer eu twee uur na aankomst tuffen wij mar Singa radja, do luiofilplaits om wen onze op wachting te maken bij resident Carou, na tuulÜijk «wrecii oud Haarlemmer, als zoo vt-ii beroemde mannen. "En toen ging bet verder iu-r.it een eindje do kilst langs en dan de bergen in. Ilet tdlantl der gelukzaligen. Wat is Badi mo.>i! Wat is h «t inte ïvssant! Wat is het bijzon.hr! Wat een v-Tsehil met Oost-Java, waar h-'i tredi maar door ven twee kilomel' r breed.stunt van 'gescheiden i.s! Kit waarom het zoo au ders is Wol Balt was in de mi ideleeiiwen y.s-r dun hevrfkt, misschien wel omdat een stul geducht werkende vulkanen" iel k -lis groote vi r Wow tuigen onder meuschcu vit aani<.uitingen aanrichtte. Toen hier te lauden Alva vu de ïmjuUitiP trachten aan ons viék nieuwe heerscht-rs en nieuw© wetten op t« dringen toen streel op Oost .lava liet lijk van Modjupahit legen fh' steeds sterker opdringende Mahmimdairen. fn 1518 r «rwls warm veïe tienduizenden Jat an m, vervdiging en werh-t moede naar OodJ«.i en va rit Bali gevlucht en in lii.'SU vit! het ia it-te bolwerk der Hindoe Javanen in Mahom.-d tan-u lm hun den, Maar op Haii konden d Ilin.looJi vanen, wier voorouders do wonderen van Borobo-dotr, Biamhanun en lKong plateau hadden geschapen, zuch vrij uit va onge stond ontwikkelen, blijven wat ze wa reu Want wat Bali zoo Injzmul, t Ut takt is h -t doortrokken zijn van 1 mi en volk met llindoaJavannstdwn geest («elukki niet met h t 11 indued.-in, het Htahinauismr waaraan Rrit-wliImliè ino-t ten grondt gaan, maar mot eelt gezuiverd, gelouterd en aan den anderen kuil weer door allwlei huis- cn berg- eu tuingoden ero'dreinhjd Hitnloeïsm- Maar op Bali i.s d© jriosler leen eerbiedvvair tig ptuso »u vu levrschen ïb-heerlijke maat-chat lelijke en i-cowuiu sell - toestand, 11, Wel een bevvijfs, dat het Hindoeïsme van Bali eigenlijk gerust Bahi»m,< moest heet©» Dp Bali leunt go lukkige, tev ruien meusèheu op oen imiten woon vruchtbar n grond met hvthjk kli maat. D> ©er-t« indruk is een eiland der gelukzaligen Do tocht door het land. Wij rijd -li voert door sawah'n en klapper tiiiireii. D» de.ssa's zijn meest klein, om muurd of door oen z-er stevige» lamb© pagger omgeven, om do varkeus, binnen vu do wilde dieren huilen te houden waar schijnlijk Altijd is do to©gu»gsp.»nrt t>d huis en hot versierl Altijl is het grootste meest versier le poortje do t.r-g.mg tel ©*m temjvel eu daarvalleu d 1 lelijk wixr de groteske figuren op van "Kaksli.is i's en aiiihre Ime/.u geesten, natst do slanke biH'ldeu vim Maluideva, de gemalin viut 8hiwa Klein eu verwaarloosd of groot ut gord onderhouden, moois en |iteressaiiM is er ill do kleinste tlessa vu in elk huis h' vinden. Bouwwerkjes uit mod en hak Btwn, met er tussehen gemetseld de moo la-welkte grijze lava ot tufsteen, somi bloemen ernament, maar meest figuren uit do Hindoegoden, halfgoden of gvoMeiiwo n-ld, En langs den weg Iwt volk. Dat zijn geen Javanen, ge-a M.tduerivzeu, h -t zijn Ba- liërs. Be- o uitstekende jukboendert tl, geen vooruit .tekernlo koken, geen wpUs-toog-n, Zonalhet l'hireeaeJie hloel z.iki viuik im porteerde, Eraaio regelmatige oviijjo ge/.ieh en stevig, veel mooio vrouwen, waarvan velen piet liet bovenlijf ontbloot gaan vu waarvan rug, schouders en berst door het pp bet hoofd dragen der vrij zware lasten soms haast ideale vormen vertou- nen. In brons dan hoor, ons llollamlseh ideaal is toch nog veel mooie rl Alaar liet is één groot genot, to rydeit door dit mooio land, vol mooie meimdien. Wij stijgen, de bevolking wuntl minder dicht; licht oerw'eud bedekt do hellingen met veel varens, veel rood bloeien Jo boo- men en veel orchideeën, die gewoonlijk helaas niet bloeien. Eli telkens zien wij nu eens links, >dan oous rechts uit over Ie iagelv landein. met rijst velden eu palmen eu daarachter do glinsterend-o zee. Dan weer oven een italmenoa.se. Wij kopen out zijweg in eu komen aan ooit riviertje, lat daar juist «en waterval vormt. In do kom staan «en zestal Zeboes, dia door een troepje naakte jongens worden nat gegooid en afgewreven Under den water- al staat een jonge ketel liet slanke .lijf Ie wuiden en te draaien in liet koele nat \an zijn voeten poedelen twee oude vrouw tjes in het bruisende nat en idles hield ons geniet ent hoort pleizier in liet leven Als wij ons ipotje rijst koken op een rustig plekje langs fdeu weg onder do boemvareits, komt eeu tropische regenbui ons overvallen. Zooiets als vioeyer op KerinisMaand.ig, in Haarlem maar nog har der en langer en dan rijden wij verder in kouden mist en nattigheid, vrijwel zender uitzicht, tot mijn barometer 17-15 meter bo ven tien zeespiegel aanwijst, dat is «en flink rukje boven onzen Zwitsersc.hen lligi in -een paar uur tijd, -li) K Al,, langs den weg. Daar gaan wij over den bergrug eu zien neer in een diep komvormig dal De woikui jagen even vaneen, oen groot meer .toont z.ijü omtrekken, «en vulkaan kygel windt even onduidelijk zichtbaar dooi den mist: wij staan op den kraterrand van den Batoor! Een kampeerple-kje is gauw govonihli pp een grasveld naast een land huisje in Kiotawani eu in konden natten mist klappen wij onz-n wagen «pon, zetten bibberend nog in p.tifg uitte pakjes do tei4 er op en steken ons dan gauw ia liet flanel, Roggebrood, kaas, boter, beschuit jes, Verkado's koek, alles uit b!tk cn urn goede hak then brengen er de warmte weer m en als ik weer buiten kom is liet donker geworden, ongemerkt door ons electrisch licht „\b w ij een paar uur later natr bed zullen gaan staat de maan helder hoven een wolkenz.ee en vu»'Spiegelt oven in het meer van den Datoer. 's Nachts doen onze domdekens best dienst, o, dierbare X. T. K. Dl, want lut is vinnig koud hier tboveu. In do bergen. Om lult zes kijk ik uit d«* tent Dot/. doiuu-nvetteniiK'heiumalHet i> glaslnd- der. Vlak voor ons ligt de m-mie vulkaan- kegel van den jongen Baloerl Hullende ro> kwotkjes kon» 11 telkens uit top en Dan ken te voorschijn en steken donker af teg d« oranjeroode morgen tucht luid de kt'uteikom met .steieln rand, die den overkant liegren-l, kilt meter is de hreeillo van den ouden Hat- «ikrater! Hechts van den neuiweu vulkaan ligt het meer zilvergrijs op den krahwlmdeu. en daarachter weer de oude kratonwamij ili-o overgaat ia zwarte bergruggen en die eindigen in de i'iek van Hali, tien Hoe noeng Agt-eng, welkt; van ruim XX) me ter hot-gte op ons neerzien Tussehen Ba toer en Ageeng kijkt heel uit do veil nog oen andere top over den kraterrand Dat is de llindjatti, de hoogste borg van Lombok Blauw glanzend steekt hij uit boven het zwarte silhouet dat vtxu- ons ligt. Hoelr()(Kl onuijei\)otl rozert>i>l kleurt tie lucht cn verbleekt dan weer tot geelwit eer tlo eerste zonnestraleii haven -tv» wolken bank ver achter den krntenv.imt zichthaai wortlen Dan krent er kleur in tie silhouet ten Donker en lichtgroen, maar ook rood en bruin en werkelijk zuurt, ivaar kod geleden in '2d du lata in vurige huwen omlaag gleed naar het tl tl. Want do jong digo Haloer heelt al heel wat cp zijn geweten In 1 'J05 tie beroemde uitbarsting, waarbij de groeto tlessa Haloer In-detleii in den Otiiler krater met fiub-rgang weid bedreigd, tlo omheining van tien tempel wankelend ineenstortte voor d op-.Sriu-gcu do lava, waar tie tempj-lim.-rt lu-t uimst gewelt' der vocrtkrakeinh; sleeuscliotscn te genht' -hl en den boo/.ml reus wist te be dwingen ht 1017 weer een mislukte ro ging van den berggeest, dio wel vel--11 Uren schelt 't boen koslto en door aardbevin gen talloozo tempel» vernielde, maar tot een werkelijk» uitbarsing kwam liet niet eu tie dessa Hatoer blts-f ttt-spaanlt za in 102t' bij tlo laatste uit bar ting tot ia! van dt-n aardbodem vertitteen, Ixxlulvtn 011 del' meters dikke lagen van zengend heel gesteente. Vanmorgen stond ik op tl - plaats waar indertijd do kampong was mot zijn druk verkeer van lachende iii-uiimi, immiovrou wen, spelend» kinderen cn jankende bon tien Thtms een v. uestenij van M-lu-rpe ve nijnige In», kigt- lavaslolsels, bar en 011 vruchtbaar, ongenaakbaar vt-or den bar voetigeii Balinees Ken honderd meter voi der een steih'.md van .1 tot f» meter hoog to vu tiaar beneden pisang en, pap tj'ii. ri cinus cn djeroek t.f to wel sinaasapj -el grot te velden nu-[ erwten en bon n Daar vruchtbare kraterbodom, en straks over ceirige tientallen, waarschijnlijk honderden jaren, als de lava verwoord is, zullen hun kleinkinderen ploegen cn zaaien li mi me ter boven de plek waar eens tlo oowk- tlessa Hatoer lag Kwart en dreigend strekt zich liet ruige la®veld uit, hier en daar door een kleinen vulkaaricegel ontlorhro ken, met een rookpluimpje gesierd. In oen kleinen tempelhof naast do lava massa staat lussch-eu de vele kleine fa- milictempels een groot lavahiok. Daarop liggen tie meeste offergaven, want giste ren heeft tie berggeest zich weer doen voelen Drobeer hem te bezweren gunstig te stemmen, want de Hatoer is nog steeds machtig. Als voorheen. VAX DElt SLF.EX. (Een waro geschiedenis.j Op het landgoed Step»,mow ka hem'xcht groot,0 timide. Van tien vroegen morgen af is Erumka, tie kok, met zyu staf in de weer cn gekruide geuren van uller- haiul gebraad, eu van fijn gebak, door trekken liet zeer ruim gebouwde land huis. Boris I'etrowilsch, de rijke landeigenaar, viert héden zijn naamdag ca van tlo aan grenzende landgoederen, evenals i> it de acht Russische weivt-veru ytiertlo stad, wor. tien gasten verwacht. Hoven, in de groote eetzaal, wordt nog tlo laatste hand gelegd tloor tie vier dienst meisjes, onder toezicht der oude huis- hondster, de vroegere min der huisvrouw, aan do rijk-gedekte tafels. Op stro o gevlo-diteii, vtnmioo/e sandalen, in een afgedankte, veel te ruitno en lange, ruodo llrafaan, de zwarte haren met olie platgestreken en tut stijïhardo vlerliten gevlochten, d ,aft Anj.i, het kleino hitje, onvennooid tcap-op, trap af. Zij sjouwt sta pels borden aan, draagt miudea hier- en wijnflesatlreu uit den kohier 'naai- boven en wordt door de huisvrouw als dooi* het pel"-oUei-I met steeds nieuwe orders 01 «r- .-itelpL en aangezet. Heeft de kok haar zoo juist voor den omwaseh by zich geroepen, dan roept ook reeds ongululdig de huis houdster of een der dienstmeisjes om haar. Zij moet overal tegelijk zijn en allen luZ- pen. Alaar do heidefe, ietwat holle oog en stralen; wel veegt zij zich at en toe met do witte hemdsmouwen hot zweet af van het kinderlijke, lago voorhoofd, Anj.i nog maar vijftien jaar en niet verwend 011 voor arbeid niet hang. Anja's hartje klopt vol verwachting, want vandaag wordt ook do nieuwo rechter van instructie met zijn jongo vrouw verwacht, wk-u setlert «enige manndem zijn ambt ia de stad is toevertrouwd. Eu wat nog van ver" meer belang is met hem zijn koet w Hettok, tb* jongt', li'ht/.innige ïwaiu, dio zoo mooi tie boialaiia kan spe len en erbij zingen. En wij zijn dat jonge paar, "dat ver wacht wordt, en het is ou/e Betrok, onze koetsier, die ui't alleen /oo good" zingt en alle meisjes het hoofd o,» hol brengt, ook do onze, maar ook i.s hij een der beste vei/orgers van paarden eu een be kwaam bestuurder. Dat zouden wij van daag weer ecus onderviu ten... In mijii hcbt-zijdeii japa.metje zit ik, kant en klaar, al een tijdje iu afwach ting, Do kennissen, tli - ook genoud'gd -/.iju, kwamen, gebuid in pcDtm ca warme spul len als vermomden, m een kolonne van zes g/uoto sleden, ouder belgerinkel, hums mis huis. Eiearig-lachende mensclun zijn naar hitmen gestormd en wilden ons mee nemen, maar steeds nog zit m.ja plicht getrouwe echtgenoot aan zijn sclny,tafel /.iju kteik te die toeren, geen einde aan het werk vindend. „Het wordt al wat schemerig; groet jul lie maar de wolven voor ons," gekscheert één uit den v rooi ij ken troep. In overmoed werd het gezegd, maar mij stemt het onrustig. In do keuken zit, even ongeduldig als ik, onze koetsier Deti|ok. llaar Stcpa- nuwka trekt zijn hart, waar wodka, hier en zooveel feestelijkheid hem lokt eu wacht. Op mijn vraag na:u de mogelijkheid van wolven lacht hij. Weliswaar is de winter streng, zegt hij, en de dieren ia het oud vinden meekijker voedsel, 01i1d.it alles met sneeuw bedekt, is eu Un-gevroren ligt maar wolven, hier, iu de mdujhiii der stad neen, zoo iets is absoluut onmogelijk - in Kiisterovva, dertig werst van !ner, hij de groote moeras.vti eu hos- f-clton, daar zeker zudeti wel wolven zij.t, misschien tok wel heren, maar li-'r neen, dat is tmdeakhaar. De boeren zou den ze direct doodslaan, Ztlodra er één van hen hierheen verdwaald makte of vooulat zij zich nog tot een kudde had den kunnen vere.'iugen. lly lachte tevreden en ongedvvoegeii voor zoover het ontzag voor de aanwezige mees teres hem dit toeliet. Vtctv.cn tletxl hij alleen maar die twecbeenige vvtdven, /iju collega's, als die maar niet al tie wodka voor hem zouden opdrinken. Eindeljjk is het zoover en wij worden door l'otiok en de beide tlietisitm i-jes zorg vuldig in pelzen, plaids en hooge, vil ten laarzen gehuld en glijden den don keren, ij/.igen winternacht in, onder blij hei-gei iukel. Voor, aan tien dissel, hangt de lan taarn, den weg voor ons belichtend. Hel is pikke-dtmker en do h.uvlgevroreu sneeuw kra ikt onder do jjzers van do lage snede. Do vorst snijdt óns in hot gezicht; lang- zamerhaml went het oog aan de duister nis, dt> liclitendo sneeuw doet o.n allo voorwerpen duidelijk onderscheiden. Wij rij den aldoor in liet spoor tier sleden, dio ons voor zijn gegaan, want wogen of Weg wijzers zyu er met op de tblldelotKO.-, uiige- stiekto sneeuwvlakten, die nooit een eindé schijnen to zullen nemen. Aldus hatlded wij werst ua werst afge legd ou tilecf do aanblik steeds du zelfdé. Witte, vvijdo vlakten mei togen den hori zon do sombere muur van zwarte deiuie- en sparrevvoudoneentonig, imloiiuiidentl rinkelen do schellen, l'lotseling een ruk, do drio paanlen staan. Betrok wijst met don steel van zijia zweep naar een kleine, daakoro, onbewege lijke vlok op het witte sneeuwveld. „Een wolf, willen vvo ook liever omkoe- reu?" vraagt hij onzeker. Een haas zit er in do sneeuw en do uidert- haas op don bok," zoo wijst mijn man, met een snellen zijvvaaitsehen blik naar mij, hem terecht. „Een wolf alléén valt, naar bekend staat, nooit ©en voor aan, zou dus, hu© dan ook, onge vaarlijk zijn." Wij rijden vorder, op een boschje aan, dat als een cast; temidden iter sneeuvv- vvoestijn zich donker aheekeid. Als wij de eerste hoornen zijn genaderd, overvalt ©et» onverklaarbare onrust de jiaanleit, Zij snui ven, steigeren, willeen losbieketi. Do lan taarn gaat uit. Wij zijn nu alléén aangewezen tip IV- trok's uremhoogeit eu op de lichtende sneeuw eu op zijn ijzeren hand, welke de razende dici-eli iietoomt, <lie verbijsletd voortjagen. tlftnidloos, als scliinmien, slechts op '11 sloot-afstand van ons vortt,ijd©l'd, se hu L men met ons mee. Hier eu daar schiet ven denker© schaduwen tussehen de boo- een groenaclitig licht uil wolven-oogea... l'ctrok staal tui recht-overeind in de slee, om met zijn lichaam het evenwicht van hut voortdurend slingerend gevaarte vv eer to herstellen. Heilige mortier (iods, bescherm ons," bidt hij luid. Zijn stem klinkt, merkwaar dig hoog en als van ©en knaap. Als hij or af geslingerd wordt, of de macht over <1© paarden verliest zyu wij verloren. Wij zijn nog t© jong, liet leven in ito bosschen van Uuslaml, op zoo gru Int tocli eerst en zouden wij 'dat hier, wolijke wij/.© uu.e.leu verliezen? Wij houden elkaar vast hij de armen, mijn man en ik, om elkaar vvcderkeerig voor te uit,slingeren te behoeden. „Kinks den weg afsnijden," roept myii man, „ik zie de li hteu van Ktepaaowka. „.Moerassen," gilt l'ctrok terug, „„die moeten onigeivileen." En voort gaat de wilde jacht, nu op nieuw over open land, de lichten van het landgoed komen naderbij. Alijn man diaail zich om. De wolven zijn in het bosch achtergebleven. Wij zijn gered. Betrok zinkt afgemat van de inspanning op zijn bok neer; du paar den worden rustiger, vallen terug 111 een ruxtigen draf, wij ademen op. Op ens -- een langgerekt, heeeseh gehuil achter ons, dat door merg en heen gaat en ons do-et heven van ontzet!iag. Al nader cn nader klinkt het huilen. Au ook dm wc grijze x'haduvven achter tuis in de sneeuw, die in razende vaart onze s!eo uadei bjj komen. Wij vliegen over de harde S"oeuvv, reeds zijn wij bij de eerste boomen van bet park. Biotseling een seheipe bocht, de stede buigt naar mijn kant over, een onwille keurig© beweging van sclnic doel mijn mooie, groote sealskiu-mof, het ©etste Kerstmiscadeau van mijn man, uit 1111/1 handen slingeren en htijit achter in de sneeuw. Alaar het wolven-gehuil is ook op het landgoed waargenomen. lie honden slaan aan, veelstemmig, woe dend, zijn nauwelijks te houden. Fakkels belichten de binnenplaats; de knech1 m ope nen de poort voor den inrit, ui roepen klinken duidelijker. He wolven wagen zich niet verder; zij zijn te klein in aantal voor een aan val. De zwarte schaduwen van d-m nacht nemen heil op. Wij houden, met ons tril lend cn vim schuitn overdekt driespan, sli! voor de hooithrap van liet In-eren- huis. De lijfjuger eu de houlve-4"r willen direct met do aanwezige knechten een vervolging tier beesten instellen, maar Boris De'ro- uitseh houdt zo er van af. .Morgen, als liet helder is, zullen hun sporen worden gevolgd: en worden z.e neei-ge.-whoteii, want do duisternis staat oen afdoende vervol ging ten zeerste in ilea w-eg. Verblind, half suf, slaan 'wij mt in, do feestelijk verlichte hall van liet groote huis eu moeten tekst en uit'eg geven, waarbij de hoeren in rok en do dames in groot toilet mij nu zeer vreemd en als gecostu- meerd aandoen. De drukke gesprekken gaan over mij heelt; een kwellend gevoel houdt mij gevangen, den ga'uscften avond klinkt in mij na hot blaffende, klagende, langge rekte gehuil der wolven. lil de omgeving van tiet personeel voelt onze Betrok zich de held. Xndat hij ©eni ge bramlevvijnt-es verschalkt heeft "en het eigen gebrouwen hier ter ©ere van liet feest rijkelijk genoten, voelde ivij weer de rust en de hehagehjkheid in zijn ontdaan ge moed teru'ikeereii. Hij werd niet moede, steeds opnieuw onzen hangen rit Le schil deren en ifesIer keer groeide het vijftal on zer bloeddorstige vervolgers iu aantal, tot dat zij ten slotte tot een heel© kudde van 1:5 li 20 stuks was aangegroeid. Anja verloor geen woord van IVü'uk's verhaak Telkenmale, als zij met e-n uuiid vuile horden de trapp-u afkwam of nieu we flosschcn naar hoven bracht, maakte /.ij den omweg van de bodenkamer alleen maar om hm etui en lm wond erend Betrok te kunnen aanhoofeti, om hem «en blik le mogen toewerpen. Lachend greep Betrok naar haat' zwarte v teelden, „Luister eens lieve khine Anja, ven. tel eens, wanneer gaan wij samen trou wen?" riep hij uitgelaten uit. Verschrikt en goh ovond kijken hom de roogen aan. „Ik hen arm," zet ze zacht, „en moet nog heel lang dienen, voordat ik mijn uit zet in o.ik- heb." „Du; kun je je vandaag 'nog verdienen," roept Beliok uit, met reeds «enigs/ins on zekere. stom. „Mijn meesteres heeft haar kostbare mof verloren aan het einde van liet park, dio vloog uit tlo stede. Twetv of driehonderd roelielljes heeft hij stellig gekost en als jij haar vindt, krijg je stellig vijflai, ja, inissi hieil wel honderd roebel ter bt-lom uit)'.', dan zouden wij meteen onze brui. lolt kuuuou vieren." Het diner in de groote eetzaal is ge ëindigd; de oude heereu nemen plaats om tl© sp-cilakds, tie jeugtl dnuM in het muziek salon. De dienstmeisjes serveeien koffie en likeuren eu fijne bonbons, op groote, zilveren bladen. Anja heeft de koppen en de zilver-en koDiekaimen naar beneden, gebracht eu zit nu doodmin; een ooge.thlik op do tra den van de trap. „Vijftig misschien honderd roebel,," overdenkt zij verward, „zou ik 'kunnen verdienen op één enkele avond..." En zij ziet lokkende droombeelden van oen rijken uitzet voor haar oogon opdoe men, ziet zich als de veel hei lijd© bruid van de# knappen, moedigen Betrok... Ais een sluapvvandclaaister, nauwelijks bewust van wat zij gaat tloi-n, grijpt zij naar tvn giuole sta'lmlaarn, die beneden in liet onderhuis slaat, staat de groote, geruite shawl tier Itui.shoutlder 011 liaar bltiole, koude armen eu wipt op haar van stroo gevlochten sauddeu naar buiten, do sin/lende kmt tegemoet, naar liet einde van het park. Dij het cis,te murgengratiivva maken tl© gasten zich tot heeiig.uut op. Nu behoe ven we niet meer voor de wolven be- -vreesd te zijn. Voor d« eigen sleden uit rvvdt tvn slede met gewapend® knechten eu den jager op inspectie der wolven, opdat wij zonder gevaar de stad zullen bereiken. Ter vv Ij 1 tm/e slede.oplo/ht den mining van het park tmd -n, d ,en wij een "t-uvveJjk© ontdekking. Bon stioo-sundualije ligt er midd-il op den weg e.i tegen den park-muur zien wij in de met bkxd-be- lekte, vertint t© sneeuw de flarden van tvn roode sarabian... Ilea lantaarn staat ver er vau venviu de sneeuw... onaangemeld, me b.uscht lit tit, niet Arme, kleine A L*t cp hal iulsla nummarl Voor jnij-.opr.taf van innlij^tmgeu on repartition aan huts to imlhioiton. V'.IM 12 Bvv adres i* voor liuttHnlaub IVIetbon »V3*87. WETT13 teÉ»n Transplreei-ttnde Voeteni 15 cent j»;r paar IN A LEK flHOOTK r DHOOISTWINKKLS VEnunudiiAAit VOOU WEDEltVKItKOOt'EUS 1' A i' IE It AV A Kil NE A lilt IE K T O N' JÉE AllEHUEt'UTSKAllE 80, II'DAM. Tel. «080(1 OW" I ml ion nog niot vorkrijgttaar bij Uwen winkelier nomlon wij na tintvaiigU van 15 et. juistvvi-sft, ptnto-goh td tnoiMdnyvhtg up ouzo ptotgiro MHigj ou nmiistorpakji' vim li paar, Xchooiiuuton upgovon s.v.p. 7Hüt -58

Gemeentearchief Schiedam - Krantenkijker

Schiedamsche Courant | 1930 | | pagina 7