Sdiiedamsche Courant.
BOTE^LAlBr
Het Raadsel en de Prinses
De Sneeuwbal*
TWEEDE BLAD
sa
Donderdag 18 Nov. 1080. Nb. 19578
Regeling winkelsluiting.
De weeiderlieid van den handel*
drjjyendfiii Middenstand wenscht
meer vrijheid.
Verschenen is de memorie van ant
woord aan de Eerste Kamer inzake het
ontwerp tot regeling van de winkelsluiting.
Hieraan wordt het volgende ontleend.
De" stemming ten aanzien van tot wets-
ontworp is, naar den stelhgen indruk van
den minister, in middenstandskringen thans
zoo, dat een Ijjome minderlioid het ont
werp principieel niet wensclit, een groo-
tcr aantal belanghebbenden de invoci Lug
daarvan zou. wehsohen uitgesteld te zien,
dooh daarentegen oen groote moerderheid
dor winkeliers de totstandkoming der Win
kelsluitingswet, ook niettegenstaande men
daarvan in sommige kringen eenig nadeel
ducht, met ingenomenheid zal begroeten.
In den handekinjvenden middenstand
als geheel genomen geldt ook thans nog
steeds datgene, wat reeds zoovele jaren
geleden tot uiting kwam, namelijk het ver
langen naar meer vrijheid, een vrijheid,
die mon zonder overheidshulp, welke den
invloed der tegenwerkende elementen moet
u tschukelcn, niet bij machte is te verkrij
gen. Hal is deze vrijheid, welke het ont
weip, eenmaal wet geworden, zal kunnen
brengen.
Een wet als deze, welke een sociaal
karakter draagt, doch tevens min of meer
in het economisch loven ingrijpt, is uiter
aard slechts dan aanvaardbaar, indien
daarbjj behoorlijk rekening is gehouden met
de stoffehjjke belangen van de daartij) be
trokken groepen van belanghebbenden. De
minister is van meening, dat het onder
havig ontwerp voldoet, aan wat in dit
opzicht in. redelijkheid kan worden ge
dacht, Het groote aantal uitzonderingen of
de voorschriften betreffende avond- on
Zondagssluiting in het ontwerp opgenomen,
de ruime mogelijkheid om afwijkingen van
de bepalingen der wet tot stand te bren
gen, bieden even zoovele waarborgen, dat
aan het economisch belang van hen, die
voor hun bedrijf speciale behoeften heb
ben, geen ernstige schade zal worden toe-
Dat een voorschrift betreffende den vrijen
Zaterdagmiddag op *t winkelbedrijf uiterst
desorganiseerenld zou werken,, behoeft wel
geen betoog.
Tegen een regeling, op grond waarvan
de voorschriften dar wet ook voor lunch-
Ïooms, koffiehuizen e. d. zouden gelden,
leeft de minister overwegend bezwaar. Der
gelijke inrichtingen missen geheel bet ka
rakter van een winkel, en de eöschtem,
welke - het maatschappelijk verlkëer dien
aangaande stelt, zijn volkomen anders.
Verder wordt opgemerkt, dat aan de wen-
gheo der banketwinkel Iers is tegemoet ge-
men, zooveel zulks maar ©enigszins mo
gelijk was. 'Verder dan het thans voorge
stelde, kan de minister niet gaan, ook met
voor het platteland, waar overigens, naar
het hom voorkomt, de behoefte om op
Zondag deze soort van winkels lang open
fe hebben wol niet grooter zal zijn dan
!n de ^tad. Dat voorts de sluiting op
Zondag voor menden sigarenwinkelier
noodlottig zal worden, acht de minister
uitgesloten.
De meeaing van do leden, die van de
totstandkoming der 'Winkelsluitingswet tal
van moeilijkheden vreezen, kan de mi-
nis ter in haar algemeenheid niet öeelen.
Dit wetsontwerp en de Zondagswet staan
zoo good als geheel naast elkander. Het
Voornemen dor Regeearmg is, na afhan
deling van het onderhavig© ontwerp de
herziening der Zondagswet ter hand te
nemen.
De minister kan hot niet eens zijn met
die leden, die in die regeling, betrekking
hebbend© op het sluiten van Joodsoho win
kels, een achterstelling dor Joodsche win
kel ©rs zagen.
Voorts wcwdt opgemerkt, dat de verkoop
door middel van automaten en de ver
koop van dag- en weekbladen enz. buiten
do toepassing der wet vallen.
In gemeenten, waar de levensgewoonten
algemeen §p een strengere Zondagsrust
zijn gericht, moet een plaatselijke regeling
Oorspronkelijke Declecüve-roman
door R. J, BRANDENBURG.
22)
Daarna maakten we een rondgang door
liet kasteel, waar vooral de verzameling
oudo wapenen on harnassen een belang
wekkende collectie bleek te zijn. De prins
vertoonde mij iniet zonder trots een aantal
bijzonder fraa'e Damascener klingen en een
helm, dio aan. ©on van de oude kruisvaar
ders had toebehoord, Ook do schilderijen
galerij word bezichtigd en do prins bleek
van de geschiedenis van zijn geslacht uit
stekend op Üo hoogte.
Wo trokken onze jassen aan en maak
ten eon wandeling door het uitgestrekte
park, waar in groote vijvers de blanke
waterlelies nog to droomem schenen, gin
gen maar do hertenkamp, d© hondenhokken,
do stallen eui eindigden met de oranjerie,
waar in oen tropisch© temperatuur een
groot aantal zeldzame orchideeën Moeiden,
als sprookjes-bloemen.
In do bMotheok teruggehoord, troffen
wo daar den opperhoutvester van den prins
aan en oen grijzen majoor, di« in don
krijg een arm verloren had ©n dien do
pivns mij als hot hoofd van zijn hofhou
ding voorstelde. „Maar hij is ook ©dn ouwe,
vajcrlijk© vriend van me."
Do majoor, die naar eten zonderlingen
naam van Quart luisterde, merkte lachend
m overeenstemming daarmede mogelijk
bleven.
De waterwegen naar de reenstreken,
van Groningen.
Gf deputeerde Platen, van Groningen heb
ben, bij d© Provincial© Stalen van dio pro-
vineio ©en voorstel ingediend betreffende
de verbetering van de vaaiwegen naar de
Veenkolonie, waarvan de totale kosten wor
den geraamd op f5.800.000.
Hofbericht.
De Koningin heeft ©en bijdrag© geschon
ken ten bate vani de 's Gravenh'aagsdie Ver-
©eniging voor gezonrilïeidsHolonies (ïïaa.g-
sche bleekneusjes).
Prins Hendrik wordt Maandag 17 dezer
in den loop van1 den dag uit bet buiten
land in ons land terugverwacht.
Tweede Kamor.
Donderdag 20 November zal in de a£d©e-
lingen worden onderzocht het wetsontwerp
houdend© bepalingen ia het belang vain!
fle inlandsclie taxweloclt.
Do Ioonon in de sigaronindustrle.
De commissi© van onderzoek in de si-
gareninÜustri©, bestaande uit d© boeren,
0. Zaalberg, directeur generaal van den ar
beid, .voorzitter; prof. H- Kaag te Tilburg,
accountant Weismultor t© Eindhoven ©n ac
countant Thijsse®, t© Bussum, heeft rap
port uitgebracht inzake de loonon in de si-
gareninidustrie, waarvan de eindconclusie
ats volgt luidt:
De commissie is eenstemmig van oor
deel, dat bet economisch niet gerechtvaar
digd zou zijn boven hetgeen is toegestaan,
op üit oogenblik een loonsverhricging in,
H© sigarenindustrie te geven. 1
Eenerzijtis blijkt duidelijk, flat do sigaren-
industrie geen groo tere lasten' kan dragen
onde huidig© conjunctuur geen spoedig©
verandering van den toestand mag doen
verwachten. Anderzijds, dat d© loonon ©n
indexcijfers ©en tendenz vertoemeh toni
gunste der werknemers.
Het maal- en meng-gebod.
In een persconferentie, die te Amster
dam heeft plaats gelrad, heeft de heer P.
Ptenn, voorzitter vaini don Ned. Bond vainj
Meel- imp or tours ©r op gewezen, dat d© re-
geeringen van verschillend© landen na deni
oorlog alle mogelijk© pogingen hebben ge
daan om d© productie van deni landbouw
te verbk>og©n. Waar vooral 'd© laatst© jaren
klo oogsten zeer goede resultaten hebbern)
opgeleverd, doen zich de gevolgen van over
productie sterk gevoelen en in bizonder©
mate is dit het geval met d© grondstof van
ons dagelijksch brood, d© tarwe. I
Landen, di© vroeger tarwe moesten in
voeren, hebben ha ©en overproductie, met
het gevolg, dat in do oud© exportlanden!
fl© pïlj'^©n gingen dalen. Boven kwam Rus
land hiaiar oud© plaats van tarwe-leveran-
oier weer opoischon; hoeveelheid en kwa
liteit van Russische tarwe gaat all© ver
wachting te boven, zoodat de Russische
export fle prijzen drukt. Van regeerings-
onaatregelen is onder deze- omstan'üghe-
aften geen heil te verwachten De Neder-
landschri tarwe, die op duren grond eu
met kostbare most geteeld wordt, levert
©en kwaliteit op, welke niet geschkt is
voor ons hrooli. Een zoodanig product met
geweld te willen doen conourroeren mot
andere, betere soorten, is geen, zaak, welke
bestendigd dient 'te wenden. In dit ver
hand schetste spr, voor Nederland do
voordeden van gemengde bedrijven. Met
hetgeen fl© ïegeering thans van plan is te
doen, beweegt zij zich' op een hellend)
vlak. De ijzeren wet van vraag en aanbod
zal zich immer doen gelden!
De heer J, Pt Meurs, voorzitter van de
Vereen, van Ned. Meel-importeurs betoog
de, dat een menggobod practisch hetzelfde
is als oen importverbod; bet draagt fu
neste consequenties in zich, o. m eeni
monopolistische positie van de binnen-
lanflsche maalindustae, waardoor do steunt
Üer regeering over de .hoofden der boe
ren heen terecht zou komen bij genoemd©
industrie' Verplichte menging van do bui-
tonlandsche tarwe met hot inlandscli pro
duct zal bovendien tonmen gouds kosten,
op dat de prins zich' van zijn vaderlijke
raadplegingen niets placht aan te trekken.
„Daarom juist zijn zo goud waard. Ik
doe altijd het tegenovergestelde vain. wat jij
adviseert ©n dat is mij immer uitstekend
bekomen."
„Dat lijkt mij een negatief compliment."
„Toch niet, ik ben er van overtuigd, dat
als ik je raad eens opvolgen zou, ik de
stomsta streek van mijn. geheele leven zou
ulthalon."
„Dat staat nog te bezien," mompelde
de majoor.
„Je bent voor mij ©en wegwijzer, maal
je wijst den kant uit dien ik niet ga.
Majoor Quart," zoo wende de prins zich
tot mij, „is do man, die alles hooEt meege
maakt en dus overal ervaring van hooft.
Maar het merkwaardigst© is, dat hij in
zijn leven nog altijd verteren heelt. Zijn
geld aan do speeltafel, zijn hart aan een
vrouw, die hij niet heeft gekregen, zijn
gezondheid door do boekten, want de majoor
zit heel© nachten, door te studeer onin
oen volmaakt overbodig duel Hop do ma
joor zelfs groote kans zijn leven te ver
liezen eu alleen door een toeval is dit
niot gebeuld. Zijn ©en© arm heeft de mar
joor in den oorlog verloren, toen hij mij
hot leven rodde. Ik heem hom dat hoogst
kwalijk, niet dat hij mij liet loven redde,
maar dat hij zelf or zijn arm bij ver-
snede'o. Ik vind dal' oen Biechten ruil.
Misschien hooft de majoor zijn ri.ol bo-
liouden. Maar zeker weet ik het niot. Zul-
xnet daartegenover goon beter, maar slech- 'trek met de door tabaksrook wat aah-
ter brood. j geslagen zoldering, dat hij, eiken morgen,
Do beer J. F. Janssen, voorzitter van,
den Ned. Bond van Graan- en Meelhande
laren to Amsterdam, wees e rop, dat oen
groot deel onzer Nedeilandsche tarwe ver
bruikt wordt door de NeJerlandsche pluim
veehouders, Als dezo zich tot liet buiten
land wenden, zullen zij bij ©ventueelo in
trekking van het rnaalgebod liet 'mouw ver
kregen inkoopgobiel wellicht niet weer
prijs goven. Een menggebdd zal voorts een,
groot deel onzer Ned ei land scho meel- dni
graanhandelaars met algeheeleu ondergang
bedreigen. Een groot bezwaar is voorts,
dat hot gemengde meel niet geschikt zal
zijn voor huishoudelijk gebruik.
De heer L. Snap pea*, voorzitter van do
Ver. van .Werkgevers ia het Isr. Bakkers-
jireenes om acht uur, keurig gekleed dn
geschoren betrad. Vlak vóór hem stond op
zijn bureau de op eon minulut geregaüoaï)dcs
pendule, rechts van hom lag hot schrijf
gereedschap iia correcte ordelijk held bij'éón;
daarnaast, in een sierlijk standaardje, bin
gen ©on aantal handstempels vain Verschil
lende grootte, zooals Mj z© dieels met voü-
Icdigeh naam en titel en mlefi uitvoerige
woonhuis-opgave, deels in beknojp teren
vorm gebruikte, maniak als Mj was op
het punt vain stempelen, wat nog dateerde
uit don tijd van zij'n administratieve loop-
baaln.
Doch niet als anders, in behagelij'fce ge
moedsrust, bleef nu zijn door brjlleglas
l verscherpten blik rusten ep de vckttrtouwda
bdirrjf te Amsterdam zeid©, dat de N© rangschikking van de schrijïLafe!, waag-
derlandsclvo bakkers geen duurder en geenBoven een boekenplank was aangebracht,
slechter brood wenschen te bakken. Daar-1 Zijln dwalende blikken werden steeds naar
om staan de bakkers dan ook afwijzend d© opvallende briefkaart getrokken; dio
tegen ©en maal- en menggeboid. Spr. bleef evenals do mysterieuze hand uit den bijbel
rogeeringshemoaimg onbillijk, onecono -echter met den witgestucadoorden wand
miscli en sociaal ongewöüscht achten; zij vatn. zijn vriendelijk vertrek, doch1 wel dien
zal slechts een extra belasting cup het! yah zijn anders zoo klaren geest mfet
brooid tengevolge hebben. drogende tookenen besmeurd, had. Wout
Do heer H. W. van Altona, voorzitter j Wat beteekend© die lastige indringer? Was
van den B>dnd van Chr. Bakkerspatroons Bet een flauwe grap, een moodelooz© kwaad-
in Nederland, Hot uitkomen dat door ©enaardig'tei'i afkomstig vain do stamtafel nit
maal- en menggebdd liet brood klef zal j )jCje Roodo Adelaar", of oen door eejnt
wordenvoor het doen rijzen van het I raadselachtig toeval juist tot hein gekomen
meed zal meer tijd nooiig zijn, met alsmeelede el in;die htom sloot binnen oen)
noodzakelijk gevolg verlenging van don ar-jj q00r cmbehWen gesmede ketting:? Moest
De liner W. Berkhoff, voorzitter van d©
Ned. hariketbakkersvereeniging, weeserten-
siotto op, dat de banketbakkerij voor een
deel behoefte heeft aan het beste buitem-
laddsche meel. De Nederlandsche banket
bakkers keuren het ten strengste af, dat
d© regeoring ©en verplichting wil opleg-
hij inu eigen iijk zich gevangein gereh? Kon
Jiiij tniet doodeenvoudig de zotfce vterwach'ting
bcschamein? Het w,as toch werkelijk te
om aatn dien tesch! als aan een met te weib
geren bevel blind te gehoorzamen. Ja; ja,
blind, want als lirj heden werkelijk negönl
maal, ep aanwijzing der tegenstandigo
kaart, dien lorrig en, inlioud doorgaf, vor-
gen tot verbruik van minlderwaasdiga giorid-nederd© hij toch; togen leJk verstandig in-
stoffen. zicht itn, Zijn wil tot ©en godweeen knochlii
©einer •onzinnige gril.
De dief-in-ruste vain het departement
was sedert eeni go weken 's morgens aan
genaam aan 't weak met hef opstallien van
„Herinneringen uit mijn dienstjaren". Te
voren. werden krant en mogelijke eoerrespota-
dontie afgedaan. Dtit nu was hem vandaag
(Een geschiedenis, dio iedereoa
kaïi overkomen).
Maandag, den 13den April, ontving vergald. Hij besloot derhalve te beginnen
Xavier Benseur, chef-m-ruste Van een dö-1 met de hem vooirgeschreven geneeskundige
parfceoiieint, met de odhtonidpiost die vcilgemdri j behandeling, welke door het ziekenfonds
briefkaart: t aan staatsambtenaren kosteloos was toege-
„Heil -etn. zegen! Het ongeluk moge u out-1 staan, ter bestrijding van ©en min of meer
gaaju! Deze groet stamt van gewijden bodem pijnlijke gewrichtsrheumatiek. Miera hadhlem
c|a wie hlem ontvangt, moet hem aan modder-omslagoin voorgeschtrewen, een be-
andere mensclien doorzien den, zonder eigenhandelmg, die min of meer ©enige ureinl
tnaam t© noemen. Wie dit niet nakomt, l beslag op bom legde. Dus begaf zich mie-
zal door het ongeluk worden achtervolgd, neer Penscur, in zekeren zin blij in biet
Schrijf dus deze briefkaart negen maali vooruitzicht van ©en nutfcge afleiding, naar
over en zend de afschriften aan mogen d© hem aangewezen hadmrkhlng, kwam
verschillend© - personen, uan blijft go van. na omstandige voorbereidingen, waaronder
't Ongeluk verschoond. Gij moet dit doen, hem ©enige afstempelingen van kaarten de
voordat vi-er-en twintig uren zijn verstre- rial verrukten, als nummer 24 m het hem
km; vier en-twintig malen moet deze kaft toegewezen badkamertje no. 9 on hef rich!
j voordat vier-en twintig uren zijn verstee- rial verrukten,
km; vier en-twintig malen moet deze koB- toegewezen ba
ting rondom d© aarde ga-an. Wie haan door den bandagen bacltnecliit in het laken,
f echter verbreekt, wordt door bot ongeluk dat met de heete moddier-massa was b©-
aclitervohd." streken, inwikkeden cn met behiulp van
I Do oud-chef Danseur had de briefkaart'meerdere dekens tot een anbewegeÜijiktö
j tweemaal opm-erkzaam doorgelezen. Zij mummie falsoeneeren. Toen de druk bezette
j was met spitse lottorteo'ccns zorgvuldig i knecht, nadat deze hem nog ©en wollen
bijtn,a angstig geschreven. De moeite om de' handdoek einder kin en nek geschoven had,
band te verdraa'm, was aamkenbaar. 1 ^iem met de opmerking verliet, dat hij motj
D© spelling was niet lieelemaal juist, wel-veertig minuten terug zou komen, waagde
licht met bedoeling. Meneer Ponseur liet de weerloos temoerliggende, wien plofscl ng
ecln. reeks kennissen in gedachte de revue bangheid bekroop, d© schuchtere vraag, hoe
passoeren, moest weldra zichzelf cchteij hij zich in dezen toestand, waaneer hem
bekennen, dat lrij niet wist wie hem dcz-0mts mocht overkomen, möest doen hcorcn,
poets gebakken had. Opnieuw las hijwaarop de „onberoerde" Item do profetische
voor de derde maal, toofdsdhudt- f verzekering gaf, dat er wel niets zou ge-
I deind, de kaart door, legjde haar toen opbeiu'c-n en.tegelijk weg draafde.
I zijn schrijft af ol aan zijn linkerhand neeft, - Meneer Pcnseur begon spoedig bdangmjk
j Hij stak opnieuw den brand in zijn pijpje te transrnreeren en toen er klare droppelen)
da bogom, achterovergeleund in zijh zwart-over zijn neus biggelden werd hij, onder
leeren, met koperen spijkers beslaren, groot-hevig© haxdloppiingon, door een schjehjk-
vaderlijkcn stoel de morgeokraut te lezen.aangroeiende doodsangst overmeesterd. Hij
Maar reeds na ©enige oogenblilvken moesttrachtte zich to kalmeeren, maar opeens
hij geërgerd zich bönennen, dat hij mtet'. schoot hom de kwaadaardig-wachtcndo brief-
z^n gedachten bij de weggeschoven kaart (Icaart te binnen, wat zweet en angst deed
bleef toevdn en van het hoofdartikel titel j vermeerderen. Het ongeluk, dat dien snoo-
tnoch jota had gesnapt. tdaard van de 24 maal om de aarde rich!
Do chef-in ruste, meneer Pensour, was j wikkelende ketting bedreigde, scheen voor
©en conscientious man. Pijnlijk precies was j liem reeds gekomen, temeer nu hij over de
d© orde op zijn'schrijf tafel als in het ven- j ongunstige omstandigheden nadacht, dat het
do hem steeds onsympathieke Maandag was
van een nieuwe week en daarenboven nog
de „dertiende", waarop de om genoegd ij ko
sneeuwbal in huis was gerold. Ook zijn
eigen volgnummer en dat van do badkamer
schenen hem, in samenhang met do gevaar
lijke ketting, niet vrij van gevaar. Woede
vervulde hom tegen den miserabelen be
werker zijner zielepijn, ja, Mj liiet zich!
meeslepen een dreigenden vloek te slinge
ren naar de ganseho stamtafel van d©
„Roode Adelaar", waar, onder de aanzit-
tenden, „hij" zeker, handen wrijvend, ple
zier zou hebben over zijn duivelschcu in
val, Maar hioe, indien nu eens niet die stairt-
tnfel, maar in zekeren zin het heelal hem
had gegrepen e|n zijn noodlot aldus zichl
had gemeld? Meneer Picmseux voelde de
ontzetting door merg en been kruipen1-
„Meneer brieft aardig gezweet," ztefii da
badknecht, toen Mj den ex-chef van 't dlei-
pantememt alles gaat tenslotte voorbij,
ook de veertig minuten modderinpakbing -^3
feimdeiijk van z'ijin doodclijk'e kwellingen! Ven
loste. Meneer Bönseur, dankbaar ontroerd;
werd bepaald praatlustig en zou den' braven
man heusch nog over den sneeuwbal ge
sproken hebben, wanneer die 't maar niet
druk h!ad geh'ad.
Bij hrit middagmaal verslikte de aah-de
omgduksIretriinig24~-niaalom de
aarde-zich-windend© stakker Zich' nog bij 't
©dn ocE ander Idleinüghteddje en werd meteeini
door een beangstigend© voorstelling van ©en
mogelijke blindedarm-operatie aangegrepen.
Hij had zijh stamtafel gemeden en. ©en
vreemd restaurant opgezocht en wie weet
of mlogelijk niet een roestige speld in diejn
stamppot was geraakt). Gevallen van mis
dadige nonchiarJanoe kwamen' maar ai te
dikwijls voor.
Door zij'n wanlwpigen ziteLetoestand be
sloot de ex-chef dein namiddag op gopdi ge
luk bui'ten door te branjgen. Hij ging met
de tram, liet, ija onbegrijpelijike verstooiodd-
hoid, zooals hij dit van zichzelf wel wojui
uitleggen, bij het uitstappen zijln mooien
wandelstok staan, snelde tevergeefs naar
het depót van veiüioren goederen, kroop
nu in een toestand van z elfmooTdenaar,
die door verkwisting zijn laatste oogenblik-
kon verdooft, in oen bluur-auto; liet zich)
naar ©en armzalig iiitspammnkj© brengen^
waar een reuze-schommel en draaimolen
een hieidensch lawaai veroorzaakten en
bleef er uitgeput ronddolen; totdat da avonki
viel en Mj naar zajn woning terug toog.
Het besluit, de negen afschriften te ver
zonden, was in hiem gerijpt.
Al zijta. vrienden, van wie geen enkele
zich om zijn zorgen bekommerde^ zloludm
hoeten voor dezen ellendigen dag.
Toen Mj zijln lade had opengetrokken!,
bleek het, dat de anders steeds bygevuMri
voorraad briefkaarten tot op vijf was uitge
put. Aangezien hrit postkantoor reeds lang
gesloten was, zag Mj zich gc^oodzajakt
de ontbrekende kaarten onder au ioi voor
wendselen bij de buren bijéén ie bedelen.
Het liep naar middernacht toen hij zijn
doemöccligenden arbeid beëindigd had. Om
den termijn van 24 uren vooral niet te owe#f-
sdnijlden vedliet Mj, tot bevreemding van
den opnieuw door hom wakker geroepen
concierge, het huis, stak de kaarten haas
tig in de hem welbekende brievenbus en
Het gedoogen, dat de conciërge, die op zijfn
verzoek even was Mijven wachten bij d©
deua; cn dien hij verlegen en overvloedig
beloonde, hem voor stapelgek aanzag.
Nu •eindelijk, nu de bedreiging van niefc-
gehoorzamen aan de geheimzinnige apc
dracht, van hem was afgewenteld, durfde
hij opademen.
Reeds lag Mj, als geslagen, te bed ent
wild© juist de kaars uitblazen; zich) vóór hdti
inslapen als vergelding in 't vooruit-
vordiepcn in do verrassing der negen1 plot
seling overvallenen toen het als een
donderslag der vernietiging door hem heen
schokte: de heel© verzameling briefkaar
ten heb ik met mijn eigen vdlledigen naam
stempel aan mijzelf geadresseerd!....
len we zeggein, dat zijn ziel in doze flesch;
zit?" zei de prins cn hief een Hescli j
oude, kostelijke likeur omhoog.
j „Het belieft zijn Koninkli|ke Hoogheid1
den spot met mij ön met zichzelf te «lrij- J
ren," antwoordde d© majoor. Hij zag erj
juut als een aangeschoten vögel. Hot gelaat'
mager, met vooruitspringenden neus en
Heine, Mo oogön; do huid vertoond© aan
den hals dikke, slappe plooien. Zijn uni
form hij droog, ©vonals puns Alexan
der on zijn adjudant, hot ldein tenue van
bat ruitenegimont, grijs mol roode uitmon
stering zat wel correct, maar sahoem
door do ©ene slappe mouw, die ar .ris
een dood ding 'ifj hengelde, toch slordig.
„Als jij bcg.nl t© „hoogheden" smeek
ik om genade," lachte de prins, „maar
we kcnlnen elkaar, niet waar Quart, en
je weet, dat ik het zoo kwaad niot moan,"
Do majoor kneep zijn o ogen dicht.
„Als de prins eau spotter wenscht t©
zijn, zal Mj daar zijta goede redenen wol
voorb! ribben," merkte hij ©enigszins raad
selachtig op.
Er kwamen tlianis meerdere officieren ©n
heeren dor hofhouding binnen. Blijkbaar®
Meld d© prins hol „borroluurljo" voer talel 1
in oer©. Het gesprok bleef vrij en onge-»
dwongen cn telkens klonk een hartelijk
fel ach, wanneer do oen of ander oen aisoc-
oto verhaalde. Te mijnor ©ore werd het
gesprek natuuilijk in hot Engelsch govoord
en hot venvondordo mij, dat alle heeren
deze taal zoo keurig spraken, met erin
licht accent.
Toen ik afscheid wdde nemen, wilde
mijn gastheer daar mot van hooren, „U
zult mij con groot genoegen doen, wan
neer n onzen eenvoud'gen disch voor lief
wdt nemein. Na latei zullen wo dan nog
een Ideiino wijnfuif gaan hijwonen, die
tloor do officieren vain mijn regiment in
liet casino wordt gegeven,
IK hoog en nam do uitnoodiging aan,
het advies van dr. Heavenstone indachtig.
Even later stak eein lakei het hoofd
om do deur, om Uan te kondigen, dat
do tafel gereed was. Het laatste glaasje
werd geledigd en we begaven ons naar
do kiene eetzaal.
liet was oen gezellige, ik zou haast zeg
gen kameraadschappelijke maaltijd, die ge-
ruimen tijd duurde. Eindelijk zeide de
prins
„Mijne heeren, het is al laat, ik stel
voor de tafel maar op te heffen."
Buiten wachtte de groote, grijze wagen.
Hot weer, dat d© laatst© dagen bijzonder
fraai en zacht geweest was, was omge
slagen Er druilde oen fijne motregen van
don borg haar beneden. Do hoeren zaten
in hum astrakan liragen gedoken oaa oak ik
liad don kraag van mijn ulster opgezet.
„Waarom heb j© den dichten, wagen niet
genomen?" mojipord© de majoor.
„Daar heb ik not zooin hekel aan als
aan wandelen mot een parapluie," ant
woordde de prins.
Inderdaad, Wet denkbeeld van don prms, l
wandelend© met ©en parapluie, was vrjj
onmogelijk.
Do snell© auto stoof den berg af. In
weinigo milnuten zag ik de ruiterstandbeel
den .van de brug als door ©en grijzen
mist. We reden de brug niet over, maar
bleven in hel oud© stadsgedeelte, passeer
den liet reusachtige plein, waaraan het
koninklijk paleis gelegen was, schoten een
zijstraat in, onder oorverdovend daxonge-
kraak en stopten plotseling vockt het ca
sino, dat in een smalte zijstraat gelegen
was.
Toon de prins de giooto zaal binnentrad,
^tonden all© officieren op. Al/en droegen
de grijs-roodo uniform; het schitterende,
witte grooHenu© was thuis gelaten.
„Gaat uw gang heeren," zeid© de prins
cm hoog, „ik wetosch u allen een goeden
avond."
Allen gingen weer zitten. Het spel aan
do kaarttaf<dtj©3 weid voortgezet-. De kran
ten van d© leestafel knetterdenuit ©en
groepj© aan. den reusaolitigon haard, waarin
men wel ©en wild zwijn had kunnen
roosteren, kldnk luid gelach op, men hoor
de bet Hotsen van de ballen op de bil
jarts.
(XVordt vervolgd).
ywtyKdU'ww
KBf**"*
no, c-
noln rro/»!ïi I/lrh tuit irn-n rlrx e»/»T»Viyln a fWfl.niL
be iia tijd.
P -ir z-errr-nf cï T-f-rit Koiol ov/vlf /I 4iXX r^rvcr 1lnrn.A.n
BOM»«UW»Urtf'«e M 'i"r
