I tweede blad SchMamsche Courant, Brieven uit Berlijn. Abonneert U nog heden GOED ZOO, HANS! SCHIEDAMSCHE COURANT if EEN HOOGE LOSPRIJS. Z tflag 8 Jan. 1001 No mcii Wo moeten eerlijk zijn en vaststellen, dat foot Duitschland tegenwoordig werkelijk' bitter steekt gaat. Wen ldaagt hier al jaren. Welk een wonder, waar men oen wereldoorlog verloren iieeft en 50 jaren lang 2 milliard mark per jaar oorlogs schatting te betalen zal hebben, afgezien van do fantastische bedragen, welke door hot Duitsche volk reods opgebracht zijn! klaar het buitenland is langen tijd ach terdochtig gebleven, liet dacht bij zich zelf: „klagen jullie maar, jammeren jul lie maar daarginds in Duitschland, Dat hoort bij de situatie. Wij zouden in jullie geval nol oender doen. Maar wij weten wol beier, tiet gaat jullie lang niet slecht. Waar ge altijd weer nieuwe sportstadia- kunt bauwen, bruggen, kanalen en slui zen, zeeschepen, die alles overtreffen wat tot nu toe in de vaart was, fabrieken vol gons de nieuwste beginselen, wolkenkrab bers als conoern-buroaux, wereldtentoon stellingen en de hemel weet wat nog moeri Men oordeelde ietwat oppervlakkig en vergal, dat dit,alles mot geleend geld tot bland kwam. Dat verkeerde oordeel was intusschen te verontschuldigen, waar de overgroolo meerderheid van het Duitsche volle zelf eenige jaren verbijsterd was van >on opbloei, dien het zich niet voldoende orldaaen kon. Nu zit mén hier, orn hot oons populair it te drukken, midlen in de moroele kalerstermning. Nu is Leiden in last. Het geld ontbreekt, do schulden drukken en de bevolking, bijvoorbeeld van een gewel dige stad als Berlijn, weet nauwelijks, hoe men den nieuwen dag nog zonder onge lukken bereiken zal. Wie nu naar Berlijn komt of door andere, dee ten. van Duitscbland reist, merkt daar opvallend weinig van. Vooral in bet Rijnland, waar altijd een levens lustig volkje gehuisd beeft, laat men zich al te licht door vroolijke gezichten, volle loscopen en lunchrooms, overvolle res taurants en lustig-drokke winkelstraten om den tuin leiden. Be mensch heeft mi renmaal oen aangeboren talent om zich ook over de grootste ellende heen te zet ten. Dat heeft do groole oorlog voldoende aangetoond. En het Duitsche volk is nu. langzamerliand specialist in het geduilig dragon van misère geworden. Maar misèro is het desniettemin V - Ik woon hier in een wijk, die als oen van de meest gezonde van d ore wereld stad bekend staat, in liet zoogenaamde Nieuwe Westen. De menscben, die hier een onderdak gezocht en gevonden heb ben, worden geacht tot den gegoo'on middenstand te behooicn. De huishuren zijn fantastisch hoog, althans naar Ilol- landscho begrippen. Men betaalt voor flatwoningen met kleine kamers duizend, tot twaalfhonderd mark per jaar en per kamer huur, dat betcelcent dus voor een woning van vijf kamertjes, de kosten van centrale verwarming, eleclrtsoh licht, lift enz. meegerekend moer dan diiehonderd. Ifoilandsclio guldens per maand. En of schoon hier de traktementen veelal hoo- ger zijn dan in Nederland, komt het toch in mijn wijk niet zelden voor, dat de men schel). 40 tot GO pet. van hun inkomen alleen aan huishuur uitgeven. In andere wijken van liet Westen is do toestand al net eender. En toch heet hot, dat hier de „rijke lui" wonen, en als do commu nisten straatdemonstraties houden, dan komen ze bij voorkeur naar hier of naar de befaamde „ICurfurstendamm-wijk. Om dat de huizen er daar van buiten zoo feudaal uitzien! Wie de toestanden echter werkelijk' kent, weet, dat driekwart van de mon- schen in die mooie huizon nauwelijks lo eten heeft en niet zelden leeft van ka mers verhuren. Terwijl in de peperdure nieuwe woningen in Berlin Westtend, waarvan er ondanks dan nog altijl groo- len woningsnood ruim 30.000 leeg staan, omdat men zulke huren eenvoudig niet betalen laan, de bewoners dag in, dag-uit thuis zitten en 's avonds vroeg naar bed gaan om licht te slparen, omdat zij zich geen enkele andere uitgave dan de... huis huur veroorloven kunnen! In het huizenblok, waarin ik woon, dat ongeveer 40 flats bevat, zijn in hot thans afgesloten jaar niet minder dan 12, fami lies failliet gegaan. Daarvan vier, die n do ondergronlsche garage van het blok haar eigen auto's hadden staan. Ze heb bon baar flats verlaten, maar de meubels zijn als onderpand gebleven en de auto's staan in de verzegelde boxes in alwaeh ting van de afbetaling der kuurschul len. Gaat men langs Kurfürstendamtn ei aan grenzende stralen wandelen, door de wijle, die in politiek en literatuur molterdaa 1 een internationale reputatie als wuft, spilziek en typisch voor rijkeiuisleventjes gekregen heeft, dan kan men vrijwel liuis aan huis aankondigingen van venduties lczm En gaat men naar binnen, dan krijgt men pas een indruk van de onmetelijke cllonile van wat eens de gegoede middenstand was. De kostbaarste meubelen, antiquiteiten, schil derijen, liet duurste zilver en kristal wordt voor een appel en een ei aangeboden en vindt in vele gevallen niot eens hoopers, omdat jonggehuwden, die op zu'ko ge legenheden aangewezen zijn, zelfs die be spottelijk lage bedragen vaak met kunnen opbrengen. Inderdaad de Duitsche midden standi nadert liet stadium van volkomen prole tariseering en is er natuurlijk nog voel erger aan toe dan do vier millioen werk- loozen, die tenminste voor het moorendeel nog door den Staat in liet leven gehouden worden. K* En toch is het leven dier werkloozcm op zichzelf al bittor genoeg. Itet ergste is voor hen minder de ma- tcrieedo noch ofschoon die in do winter maanden natuurlijk vaak tot wanhoop bidt en tiet aantal zelfmoorden, zoo groot is, diat men er oen vaste rubriolc in de dag bladen voor heeft mooton invoeren, dan wel do ontzenuwde doelloosheid van liet thuis hokken en afwachten, waar liet zoe ken van werk natuurlijk reeds lang is op gegeven. Do enorme tocnamo van de criminaliteit in Duitschland is daarvan het onvermijde lijk resultaat geweest. Men kan eiken dag weer in de kranten afschrikw ekkonde moordverhalen lezen, waarbij de meest bestiale neigingen van hot genus mensch naar voren komen. Het is voldoende bekend, dat bijvoor beeld tijgers, die wij loeken als bijzonder gevaarlijk voor menscben voorstellen, in werkelijkheid in de oerwouden en in de woestijnen eerder laf dan agressief blij ken, zoolang ze door den mensch niet aan gevallen en aangeschoten wor ten en bij vooihour kinderen of oude menschon uit zoeken, wel wetend, dat die weinig tegen weer bieten kunnen. Soortgelijke instincten homeikt men he laas in deze droeve tijdon ook hij Dnit- sci.e misdadigere! Itet is namelijk opval lend, hoe vaak hier oude, goedige en vertrouwen'e monschen door moord''ai lig gespuis aingevalon worden, hoe dikwijls arme weduwvrouwen, die er een slecht gaand winkeltje met een paar spaarduiten op na houden, door jonge vlegels in een op.bewa ikt oogonblik neergeslagen wor.'en. liet leven in Berlijn is indent t id in dezen winter weer even gevaarlijk geworden als in de eerste jaren na de revoluiio. Het le ger der werkloozen lieoft zich, waar elke moreelc tegenstand ontbreken ging. op liet inbrekers vak gestort, on minstens tien maal per dag moet men zich bedelaars van het lijf houden, die aan do huis leuren belten cn dan liefst de gelegenheid waarnemen dat de durno des lmizes of do dienstbode alleen thuis is, om maar binnen te drin gen, de arme vrouw onschadelijk te ma ken on,zich hot een of ander van waaide toe te eigenen. De goo'cn moeten natuurlijk onder do kwaden lijden. Sinds lion de Berl jnscho bevolking zulke droevige ervaringen op- gcdtó|j^ heeft, worden a'le bedelaars mee- doogenloos afgescheept. Zoodat nu hot rijk en liet particuliere initiatief maar voor alle weldadigheid -moeten opkomen. En inder daad wordt van vele zijden hei noodige gedaan om do ta'looze armen te heioen, door dezen bitteren winter heen te komen. V Of het onder deze omstandigheden in Duitschland ditmaal zonder ongelukken zal atloopcn? Ja wio kan in de toekomst zien? Ik kan a'loen de erzekering geien, dat we in het gunstigste gevat door liet oog van een naald zullen kruipen. De Duitsche bevolking is nog altijd geduldig .van aar.!. Maar do radicale politieke leiders zweepen helaas het volk op en komt het straks tot opstootjes op groeier schaal dan tot nu toe het geval was, dan zou ik voor een rus tig verloop van dezen winter niet gaarne mijn hand in het vuur willen leggen! 110 LA ND Werkzaamheden in den Volkstuin. GOEDKOOPST iVHEEST AG* Til EEL hier ter stede verschijnend Dagblad 15 CENT PER WEEK f2,~ PER 3 MAANDEN I)c bemesting van liet Ben bclangiijk oude.deel van onzen sïer- tu'n is hot gazon. Een goed ondcihouden gazon is dan ook hot gohoele jaar door een lust voor de oogen. Thans doet do groene kleur weldadig aan to midden van kale boomen pf heesters, en in den zomer vormt dit green oen mooien ondergrond voor dc kteuiige bloemen, waardoor deze vooidecliger uitkom-en. Maar ook liet gazon moet goed woiden onderhouden en oen - geregelde bemesting mag dan ook niet ach terwege blijven Bij strengo voist heeft ook het gazon te lijdon en verliest spoedig de groene kleur, on waar we nu in lic' hartje van den winter zijn en gewoonlijk f trenge vorst kunnen verwachten, is benicMing en iifvftei-y„g ,lU heel g-'-d c» ecmnheeien. Men kan da'n gebruik maken van fijne compost, doorvroren bagger, mestaarde of koito mest, en dit matoiiaal nu over het gazon stiooien. Zeker, men kan ook gebruik maken van kunstmest voor bemesting, maar een be mest ng met bovengenoemde stoffen geeft, behalve voedsel, ook nog eonigc boschut- t'ng. Ook moet men niet uit het oog ver liezen, dat een gazon oen geheel jaar door gemaaid wordt Ook dient het gras ca andere liumusvoi mende stoffen steeds verwijden! te worden Voorts kan wel ge mest worden met humus vormende stoffen. Daardoor wordt de structuur van den grond verbeterd, bovendien zal het gtas gedu rende do warme zomermaanden dan niet zoo gemakkelijk verbanden. Deze bemes- tingsstoffen worden nu op liet gazon ge bracht cu moeten ma eenigen tijd eens worden doorgeslagen met eon riek o-f hark. fn Maait, wanneer het gras weer gaat groeien, worden te grove resten afgeharkt cn wordt het g; n gerold. Bij gebruik van compost of bagger zal men evengoed nog een kunstmestbemes- ting kunnen geven. Men kam dan per are uitstrooien ongeveer 10 K.G. patentkali, 15 K G. superfosfaat, en 6 K.G. zwavelzure ammoniak, liefr' direct na bet afharken. Bovendien geven we 30 K.G. kalkmergel, doch strooien dit niet tegelijk uit met zwa velzure ammoniak of stalmest, om stik- htofvcrlics te voorkomen Een tusschm- ruimte van vier tot zes weken is vol doende. Gedurende don zomer kan men de zes weken nog een ovoibemesting geven van 2 K.G. Chilisalpeter per Are. Een aldus behandeld gazon zal een sieraad zijn voor onzen tuin. i i O-- iets, dat bij het vangen van sommige dieren gebruikt wordt en je krjgt eau edefges eente 2. Mijn geheel noemt eon oaf dier, dat met 1 letters gosciurevcfn womlt. Eon 5, 4, G, 3, 4, 5, is ecin mooie vogd. 3, 4, 5, 5, 6, 1, is een jongensnaam i Een 5, 6, 7, 3, is een rond voorwerp. De 5, 2, 7, is een rivier, welke godeeltelijlk diaor ions land stroomt. 'Een 1, 5, 4, 6, 7, is een vervoermiddel 3. Welke vogel wordt een ouderwetse!na schoor steen, als men zijtn eerste letter door 3 an dere vorangt? '4. Verborgen p'aatson in het buitenland. Ik houd in elk geval oen aardige herinne ring, aan het feest Ben je togen twaalf uur bij me geweest? Laat Bob er naar toe gaan in plaats vain Joop. Heeft Joko u lenig gemaakt door gym nastiek? Ik -wist niet, dat we met zooveel personen zouden zijn. VOOR KLEINEREN. 1. Ik bom' bij den winter En bedek de aard', Voor gezonde kind'ien Ben' ik lied wat wandt Of ik hun plezier doe? Ja, dat weet ik vast, Ook dat menig oudje, Vindt m* een grco'en last Daarom weer verdwijn ik Vcar de lieve zon. Die mij met haar warmte Ook niet houden koiL Zeg nu maar eens spoedig, Hoe id ik wel heet, 'kDenk, dat jullie allen Vast mijln naam wel weet, 2. Wat is het tcgenovoi-g-steldo van leeg? 3. Wat lees je hieruit: j~j 4:. Mot TH lig ik in Zeeland, met SI sla ik en moet ik draaien, met K moet ik branden cn met Z zit ik zoowel aan je voeten als aan je schoenen. (Doen nwze Hans ©cans mot z'n bord Voor 't raam lo eten zat, Keek hiij met zooveel vlijt er door Dat blij z'n brood vergat. Hij zag drie Ideino musohjes daar, Die pikten in de sneeuw. IZe zochten-naar wat eten, maar Hot zoeken viel niet inoe. I |Zo hadden oejh zoo's! honger dn i 'Zo tripten steeds in' 'trond. (Ma-ar noigens iets te vindein was Op den besnoouwden grond. Toen kwam dat lieve Hansje vlug Den tuin in met z'n broob Hjij maakte Ideino kruimeltjes, Die LSj den vogeis bood. Ooh, lievo mammie, wees niet boos^ 'kllad in mijn brood geen 'rek. Ik gaf het aan do vogeltjes-, Die hebben zoo'rv gebrek, R. ASiSCILEK—VAN DER MOLEN. VAN DE m Naar het Engelsch van V M. METHLEY. Beknopt bewerkt door C. E. DE LILLE IiOGERWAARD. 25) (Slot). HOOFDSTUK XX. Het scheelde niet voed, of de joigons begon Uen in hun verontwaardiging en teleurstelling te kibbelen, maar hot was Aolimct, die na zdjli gewone kalmte weer geheel teruggekregen te hebben, tus- Echenbcido kwam dcor vei si and ig op te merken: „We moeien nu niet meer tijd vors; uilen met praten. Zooals jullie zien kunt, zijn de ntgerukte planten nog frisck en groen, wamiit Llij'ct, dat dit alles hoogstens oen uur geleden gebeurd is. want de zon zou ze op het heetste gedeelte va.i den dag natuurlijk bcelemail verschroeid hebben. De dief kan dus nog niet ver weg zijn, gebukt als li'ij gaan zal onder den last van den scihat. Als we ons haasten, zul'en we hem naar alle waarschijn lijkheid wel inhalen". „Maar we weten niet, wclkon kant hij is uitge gaan", bracht Dick hier tegen in. ,,,Er Zijd maar twee palen, welke voor oen lastdier begaanbaar Zijn", antwoordde de Moor. „Assad en Tcmar zulten het ééno volgen on wij het andere, zoodat de schurk ons niet ontsnap pen kan". Hot heldere inzicht van don Moor en zijn greo'o kalmte boezemden den jongens vertrouwen in. Zij beklommen nu weer met mouwen moed luui muil dieren en reden zoo Vlug a's ze konden mol Ach- mot langs het pad, dat zij uitgekozen liatd.m Zoo Irokken zij meer dan ecin uur langs don hergiand. Nergens was echter oon lovende ziel te bespeuren, liet was gloeiend heet en do weg ruw en oneffen, zoodat zelf do muildieren, d o toch werkelijk wel vast op bun poolen standen, nu en, Üau struikelden. Dick had ondragelijke hoofdpijn van die warmte en Lex zooals ©en vraogor kindermeisje dit ui ld rokte pijn in zijn humeur. In landerige stemming reden Zij voort, niet meer opgehouden en bemoedigd door hot vooruitzicht op succes, En er is geen lelouisteluig zoo bitter als die, welke ons treft juist wanneer wij op het punt zijn, onze hoop in verwul'ing te zien gaan. Tot plotseling en geheel onverwachts bij een bocht achter een vooruitstekend rotsblok oen een zame figuur zichtbaar werd. Het was een man, die langzaam ea moeilijk liep, terwijl bij een zwaar beladen muildier aan dan teugel voerde. Ihj was van top tot teen gehuld in eon bruin kemelsharen gewaad met kap en liij sleepte zich voort, alsof hij een oude of zeer be- j aaide man was. Van tijd tot tijd keek hij schuw naar abc leanten, alsof hij vreesde adhtoi'vo'gd te worden. Dick keek Achmet aan en zag, dat er een plotse ling licht in de donkere oogen van den Moor schit terde. Zonder een woord te zoggen gaf hij zijn paard de spoien en de beide jongens volgden. llun muildieren hadden echter juist een koppige bui en niets kon hen bewegen ge ijken tred te houden met Achmet's mooi, Arabisch paardje. Z ijkwa nen steeds meer achter en Achmet iiaalde den eenzamen reizier lgang voor lien in. Zoo kwam hel, dat Dick en Lex op een afstand zagen, wat er gebomde. Kn dit was werkelijk! iets heel bijzonders. Zij hoorden, hoe Achmet den vreemdeling aan riep en hem gebood stil te houden Èeist schedule man to aarzelen. Daaitna wendde h'g zich echter met één faani op zijn lastdier orn en en hoek hij zijn vervolger achterdoohtig aan De jongens heg repro, dat hij' iets zei, doch konden liet niot verstaan. Achmet was nu vlak bij den reiziger Dreigend hief hij zijn geweer op, terwijl hij op strengen loon sprak. Plotseling veranderde zijn gclicele optreden ech ter als bij tooverslag. Hij slaakte oen kreet en sprong van zijn paard. Dick en Lox begrepen er niets van. Was het mogelijk, dat Achmet, de kalme waaaidige Moor, geknield lag in het zand naast een vuil-uitzienden reiziger, diens handen kuste en opgewonden tcgein hem sprak? Terwijl de jongens naderbij kwamen, vingen zij brokstukken op van hetgeen hij zot: „Bont u liet werkelijk Oh, het is bijna te mooi om waar te kunnen zijnik kan er mij nog niet goed indenkenmaar hoe bont u liter gekomen?wanneer vluchtte u? Vertel 'tmij, Sidi, veilel 'tmij toch". De andere man antvoo-ddo en verrast boende Dick, dat ze Engelsch spaken. „De stam", zei de reiziger, „moest voor Mulai vechten. Ik werd achtergelaten metslechts en kele mannen om mij te bewaken en ik liet deze kans niet ongebruikt vooibijgaan. Dat ia bijna oen maand geledenik heb den schat ge vonden Nu keken Dïck en Lex elkaar op hetzelfde oogenblik aan Zij sprongen van hun muildieren, want......... ze hadden het begrepen. DER OP DE EN ABONNEMENTEN WORDEN DAGELIJKS AANGENOMEN AAN ONS BUREAU LANGE HAVEN 141 (HOEK KORTE HAVEN) TELEK 103 EN 6!7 g 17.011 Ki NDER-BL AD 555 SB slagÈÏ BIJVOEGSEL VAN DE SCHIEDAMSCHE COURANT VAN 3 JAN- 1931

Gemeentearchief Schiedam - Krantenkijker

Schiedamsche Courant | 1931 | | pagina 5