ammm
nd
Een achtervolging,
Radio-Prc/ramma's.
(Vervolg ea slot).
De resident bezag met een bodchkelijken.
blik het bed en merkte op:
„De laatste gist, die het benut heeft
wïis een Hollander. Zal ik u nog gauw
iets merkwaardigs over hem vertellen?"
Mijn bod trok me onweerstaanbaar aan,
maar ik wilde en mocht tegenover mijn.
gastheer niet onbeleefd zijn en ik wist
uit ervaring, hoe pijnlijk hot voor oon ver
teller is, ids hij een geschiedenis, die
do moeite waard is, niet aan dein man
kan brengen.
„Welnu, do man kwam met dezelfde
stoomboot, die ook u benut hebt. Hij kwam
zich bij mij presenteeren ca informeerde
naar een hotel. Ik zei hem, dat er zoo
iets bij ens hier niet aanwezig was en
bood hem gastvrijheid aan. Hij liet hot
zich niet tweemaal zeggen en aanvaardde
die dankbaar. Toen ik een bediende ge
lastte, hem to begeleiden en voor zijn ba
gage te zorgen, wees hij op een liand-
tasch en verklaarde, dat deze zijn eenigo
bagage was. Deze mededeeiing verraste
me een weinig, doch per Mot van reke
ning ging mij dit verder ook niet aan.
Ik liet hem naar de bungalow brengen era
beloofde hem, spoedig terug te kamen.
Terwijl ik nog met hem sprak, kwam
mijn secretaris eonigszins gehaast het ver
trek binnen en shot daarbij wat ruw tegels
mijn gast aan. De Hollander uitte oen
kreet en deed. een sprong naar adde
ren, waarop hij zijn revolver trok en op
den secretaris aanlegde.
„Wat gaat u nu beginnen?" riep ik
uit.
Toen hij zich van de eerste schrik wat
hersteld raad, moest hij zielh aan de schrijf
tafel vasthouden, want hij trilde als een
riet in den wind ea beefde als een espen
blad.
„Die verdzenuwen," steunde hij. „Ik
ben aan 't einde mijner krachtenl"
„Dat zie ik," merkte ik wat droog op.
Inwendig had ik spijt over mijn invi
tatie. De man maakte weliswaar niet den
indruk van een beschonkene. maar van
iemand, die door Ida politie op de hielen
wordt gezeten. Doch tegelijk vroeg ik me
af of hij inderdaad zoo dom kon zijn zich
aldus in den muil van den leeuw te wer
pen.
„Neem eerst ©en beetje rust," ried ik
hem aan.
Hij deed dit en toen ik in mijn huis
terugkeerde, vond ik een rustigen man
Vóór mij, die behagelijk in. zijn stoel zat
en op mij wachtte. Hij had een bad ge
nomen, zich geschoren en een frisch pak
aangetrokken. Ja, hij zag er heusch bijna
als een gentleman uit.
„Neem toch "plaats in een schommelstoel,
dan zit u veel prettiger, of noem een
ligstoel," zei ik
„Ik zit liever in een gowolnen stoel,"
gaf hij ten antwoord.
„Vreemdsoortig mensch," dacht ik. Maar
tenslotte liet het mij koud, als hij liever
zitten dan liggen wilde. Zijn grooto kop
toonde geenerlei bizoadere kentoekenen. Hij
droeg het haar kortgeknipt. Hij was groot,
breed in de schouders, wat grof en om
streeks- veertig jaren oud. AVat mij in
hem frappeorde, was do uitdrukking van
zijn gezicht. Men kreeg d-cn indruk, dat
deze kolos elk oogonblik ia tranen zou
kunnen uitbarsten. Zijn blik was onrustig,
gluurde achterdochtig naar allo kanten. Ook
luisterde hij gespannen naar ieder geluid,
naai- elk geritsel. De man waS stellig ziek
van zenuwen. Na enkele glazen whisky
werd hij echter wal vrijer en spraakza
mer. Hij sprak vloeiend Engclsrih en men
zou hem nauwelijks voor iemand van an
dere nationaliteit gehouden hebben als niot
'n enkel accent hem had verraden. En
hoe kostelijk kon Idj vertellen! Overal was
bij geweest, kendo landen en Volken en
was zeer belezen. Itet was een genot
naar heul te luisteren.
Nadat we velo whisky's verorberd had
den, werden \ve zelfs vroolijk en het avond
eten verhoogde nog de goede stemming.
Hij kwam er toe zijn geschiedenis to ver
tellen. Een werkelijk niet, alledaagseho ge
schiedenis....
Hij was van Sumatra gekomen, waar
hij een Atjcher op do een of andere ma
nier ertusselien had genomen era deze had
hem met den dood bedreigd. In den be
ginne nam hij die bedreiging niet al te
zwaar op, maar toen de kerel liam eeniga
keeren had bespioneerd, werd hij onrus
tig. Hij verliet daarom, na kort besluit,
Sumatra en begat zich naar Batavia, waar
bij hoopte, spoedig bevrijd te geraken van
sombere gedachten. Een week later voel
de hij den vervolger in da buuifc en zag
hom cok inderdaad rondsluipen. De zaak
werd netelig. Hij scheepte zich naar Soe-
rabaya in. U weet uit ervaring, hoe do
menigte zich daar in de straten ziich op
hoopt. Toen hij op zekeren dag hl do
straat zich omkeerde, zag hij den man vlak
achter zich. Hij verschrok ui lermate, wat
zeer "begrijpelijk was.
Dte Hollo- 'er spoedde zich naar zijn hotel
terug, pa' haastig zijn koffers en voer
met de eerste boot over naar Singapore:
Zooals elk Holander, die zich respecteert,
stapte hij bij „van Wijk" af. Toen hij op
'n aVomd op het terras van het hotel zats
en zijn whisky genoog dook plotseling
de Atjeher voor hem op, staarde ham eon
minuut lang aan en verdween onder de
menigte. De Hollander was als door dm
bliksem getroffen, want hij wist, hoe de
ander hem met zijn Maleischo dolk had
kunnen doorsteken, voordat hij zelf ook
maar een vinger had kunnen verroeren.
Die ellendige inboorling speelde met liemi
als de kat met de muis, voordat hij hem
op een gegeven moment den genadeslag
zou toebrengen. De man raaide heelcmaal
in de war
„Waarom zocht hij zijn toe\ lucht niet bij
de politie?" vroeg ik.
„Diat weet ik niet. Hij zal daar wel zijn
redenen Voor gehad hebben".
„Wat had hij den ander eigenlijk ge
daan?"
„Döt weet ik -ook niet. Hij wilde mte
daarover niet spreken. Ik vermoed we'raig
goeds; het leek me toe, dat hij een mis
daad op zijn kerfstok had, die do ergste
wraak met zich sleepte".
De resident stak oen frisscho sigaar op
en vervolgde:
„Toevallig logeerde in van Wijk's-hotel
do kapitein dte don dienst Singapore
Koetjing onderhoudt. Dkzo stak den vol-
VII. i
I (Verder marscbeerende, werden verschei
dene dorpen door ons regement bezet, en
,wij liregen order om ons zoo veel mo
gelijk hij elkander te houden, en voor
«ene onverwachtenn aanval op onze hoede
fe zijn, wijl de Russen van dien kant moes
ten komen. Ik was met mijne kompagnie
op oenen edelhof, welke op eenen berg
lag. Ik bleef daar tot den 22sten, en hield
mij gestadig met werken bezig: al te mijne
bu temposten hadden een soort van ver
tak gemaakt, ten einde niot overvallen
to kunnen. Deze elelbof had cene schoone
ligging, in de vallei graasden noch koerjen
en schapen, welke aldaar nog genoegzaam
voedsel vonden. Daar de naastgelegene ber
gen alle met zwaar houtgewas bedekt wa
ren, kan men nagaan dat dit des zomers
hierlrjke gezigten moet opleveren. Terwijl
wij luer lagen, zag ik eenen wolf uit het
bosch komen, welke een lam als Duit
mede voerde. Ik liep hem nog met mijn
geweer na, maar hij was mij te gaauw
af. 'Ook dacht ik: laat hem maar Ipopen,
:hij doet toch niets meer dan wij zelve;
wanneer bij honger heeft, zoekt hiji wat te
eten te krijgen. I-Iet eenigsto kwaad, dat
hij dus doet, is, dat hij den boer een
lam of schaap ontsteelt, termjl wij' hem"
alles ontnemen.
Den 22sten kreeg ik last, mij naar- het
dorp Orcli.e te begeven, werwaarts wij
nog dienzelfden nacht marscheerJen Het
oogmerk was. om zooveel mogelijk! bijeen
lostrekken, wijl wij bestemd waren, om
het tweedo korps d'armée te hulp te ko
men, hetwelk van Polocz retirerende was.
Er werd alzoo sterk gemarscheerJ, en na
dat wij verscheidene dorpen gepasseerd,
en den 26sten bij de stad Qrclia do Dnie
per overgetrokken waren, alwaar door dc
onzen een bruggenhoofd was opgeworpen,
kwamen wij den 26sten bij do stad Seno,
Daar wij nu nog maar op den afstand
ran bijna vjyf uren van den vijand af
waren, werd alles, zoo veel mogelijk, tot
eenen aanval in gereedheid gebragt. Ten
dien einde hielden wij halt buiten de
sta^J, op oen open veld, alwaar wij vele
vuren maakten, om ons tegen de kende
die reeds tot ecno onaangename hoogte
gestegen was, to beschutten. Nu werden
ons levensmiddelen voor twee dagen uit
gedeeld, en icde® soldaat kroeg nog zestig
scherpe patronen. Deze uitdoeling beviel
ons niet zoo wel, als die van vleescli
en brood, want wij wisten, maar al te
wel, waartoe zij dienen moesten, en wa
ren overtuigd, dat de Rassen ook van die
soort hadden, welke, schoon al niet van
hetzelfde kaliber zijnde, echter dezelfde
u.twerking hadden; en het is maar uiige
maait, dat ieder een in zulk een geval
op nummer éón denkt; en het vooruitzigt
toonde otis, dat wij groote kans liadden,
om dit nummer te verspelen. Ootó zal nie
mand ontkennen, dat hot hij eene warme
kagchei, onder een goed glas wijn, of een
genden dag in ztee en de Vervolgde Hol
lander begaf zich mede aan boord van dit
schip, met achterlating van zijd bagage,
om opnieuw den kleurling te ontkomen.
In Koetjing ademdo hij op; hij betrok
een kamer in. do club en voorzag zich ver
der van do noodigo toiletartikelen. Maar hij
kon den slaap niet meer vindm; in zijn
verbeelding doemde aldoor de Atjolner vojor
hem op en voddo JA) den steek va'n een
kris in zijn bor^r
Dit a/les vertelde hiij mij in nog zeer
nerveusen toestand.
'Toen h'ij op zekeren dag uit het raam
keek, vied zijn blik op den duivelacMigein
vervedger, die loerend gehurkt ter aarde
zat llun Mikken ontmoetten elkaar; de
Holander viel in onmacht.
Tot zichzelf gekomen, had lliij! maar ééno
gedachte: vluchten. D:i echter was bij de
m Koeljmg voorhand ziijnde rcisgdiegen-
hteden niet zoo gemiaklco'lij!c. Om zolo Snel
mogelijk weg to komon, was bijl gedwongen
het oude sdhip to gebruiken, dat u iiior
heen bracht Hl] doorzocht het lieele schip,
er was geen spoor van dm mara te vinden
„"Waarom steeg hij hier uit?" vroeg ik.
„Het bootje boudt minstens tielnma»! aan
deze kust, do ander kon dus niet weten,
waar zijn vijand was afgestapt. Ctader do
patesagiers, die hier aan land gezet werden,
was do Athjehcr niet
„Ik kan eindelijk hier wat op adem ko
men, mijn. evenwicht eerigermate hervin
den", geloofde h'ij. t
„Blijf zoolang het u hier behaagt, u hebt
minstens een maand dein lijd, voordat de
eexstvio'gendo boot hier aanlegt on ik! zal,
voor uwe geruststelling, do aangekomen rei
zigers attent na laten gaan", zoido ik.
De man kroeg vertrouwen i'n mij. Do rust,
die nu over hom kwam, vecranderlo hom to
taal. Het was oradertusstihiera zeer laixt ge
wenden, zaodat ik hem voorstelde zijn ka
mer op te zoeken. Ik geleidde hem hier
heen; hij sloot allo deuren af, zelfs do
blinden va|a de vensters.
De volgenden morgen vroeg ik don jon
gen, die mij do fhhe Lrocihl, of hiij reeds
bij den gast was geweest. Hij ontkende en
tij zou hem direct bedienen.
Ik hoorde hem luid en heihaaldelijk Op
do deur Moppen. Er kwam geen antwoord.
Ik Weid onrustig en haastte mijl naar het
logeervertrek1. Ik begon ook to klappen. Al
les bleef stil. YV|if honkten met onze vuisten
a's wilde duivels. Niets bewoog. Eindelijk
maakte ik met ©cru looper d© deur open;
ik trok het mudirieten-gaas terzijde; op zijn
mg lag de man, boud en Stijf, met wijd-
iOpengeslpexdo oog en; ©an kris stak tot Over
de helft in rij!n borst. Enu moogt
het gelooven of niet, niet Jiot geringste
bloedspoor was er te ontdekken. Do kamer
was leeggeikfce geschiedenis, niet?"
,,'t Hangt lieelemaal van ja smaak af",
antwoordde ik.
En terwijl de resident mij even zijde
lings opnam, vroeg Mj:
„Het zal ti toch' hoop ik, niet kunnen
schelen, om in dit bed te slapen?"
„O, heolbemaal niet, maar ïfc h'ad er toch
vooikeur aan gegeven, a's u mij het ver
haal aan 't ontbijt verteld had
Ilij scheen er niets angoncegtijks in' te
zien. Hif lachte maar een beetje, wdnselhte
mij eindelijk goeden nacht en ging heen.
„Praatgrage resident, dacht ik, ja laat me
je gastvrijheid duur betalen. Jo verdient
inog wat lesteen in tact, hoor, maar......
soedab', ik steap alje zonde zij je
vergeten ik slaap, ikslaap".
GEMENGD NIEUWS.
zacht bed, veel aardiger is dan op het
open veld in de sneeuw ca in. het gezigt
van den vijand. Des anderen daags weder
opgebroken zijnde, kwamen wij den SOsten
October hij het dorp Smolino, alwaar tvij
ons op eene grooto vlakte voreenigden
met het tweede korps d'armée, onder be
vel van don maarschalk St. Cijr. Dan
deze daags te voren eenen 'kogel in het
been gekregen hebbende, wérd het k'om-
mando gevoerd door den hertog van Bel-
luno (Victor.!. Hier geraakten tvij des mor
gens heel Vroeg met den vijand aan den
gang, doch dit had weinig te beduiden;
Lorrie door een sneltreiu gegrepen.
Twoo dooden.
In het kanton Wallis, Zwitserland, heeft
lusschen do stations Brieg en St. Maurioa
•op het Simplon-traject een ernstig spoor
wegongeluk plaats gehad. Een lorrie, waar
op zich vier Zwitsersche spoorwegbeamb
ten bevonden, kwant nabij' St. Maurice
in botsing Imet den sneltrein uit Milaan,
die iruet een snelheid van 75 IC.M. nader
de. Twee beambten konden nog tijldig van
de lorrie afspringen, doch 'do beide anidts
ren werden doen- den troip. gegrepen en
rnedegcsleurd.
Hun verminkte lijken zijn later terug
gevonden,
Overstroomingeu in ïriiolirijU.
Do hevige rc-gens van do lajatste 24 uren,
gevolgd door den hevigon sneeuwval heb
ben do rivieren snol doen stijgen. Men
vreest oversfcroomingen en er bestaat in
vele districten ongerustheid onder de be-
weners van de Seine-overs bijl Parijs, aan
gezien de laatste uren hot water aanzieinl-
lijk is gestegen.
Twee groote gebieden bij" Bordeaux staan
reeds onder water.
Do Cliarente is buiten liaar oevers ge
treden.
Decnsciie badplaats door springvloed
verwoest.
Do badplaats Juolsminde aan het Katte
gat is - door een krachtige springvloed
volkomen geisoleerd. In do plaats' zielf zijn
vrceselijke verwoestingen aangericht.
Schepen welke in don havein tverdon
losgeslagen liggen in de straten vain do
stad. Gedeelten van zomerverblijven wer
den ver het land ingespeeld!. Die bewoners
moesten zich in veiligheid brengén! op de
hoogste verdiepingen van hun hu,iz»n, soms
zdfs op d© daken, vanwaar zij later taiet
booten werden afgehaald.
Hen drauksmokkelschip gezonken.
De 130 voois schoener John Wal iLiing, een
der beste schepen van do smokkelaars o.ga1-
nisalic, welk© schoener gestafcionneerd was
te "Halifax, is op geheimzinnige wijze ge
zonken, met een voorraad van 7000 kisten
drank aan boord. De bemanning k|on geréd
wor-len. Terwijl do schoener voor de kust
kruiste zou het sdhip plotseling op nog
onopgehelderde wijze lek zijn géwordén en
gezonken.
Vrijdag G Maart.
Hilversum, 1875 M.
9—12 u. VARA, 12—4 u. AVIhO, 4—8
u. VARA, 8—11 u. VPRO, 11—12 u.
VARA.
9 u. Gramofoonplafon. 10 u. Morgenwij
ding, VPRO.10.15 u. (Voordracht 10 30
u. Ziekenuurtje. 11.30 u. Gramofoonpla-
ten. 12.302 30 u. Concert omroeporkest,
onder leiding van Nico Treep. 2.303 u.
Schoolud7©ntüng. 3—4 „u. Concert Avxo-
kwintet, onder leiding van F. Lnpgens.
ti. 'Orgelspel, Joh. Jong. 4.30 u. Knutsel
werkjes voor kinderen. 5.15 u. Concert.
Vara-orkest, onder leiding van H. de Groot.
J. Stroomenbergh, zang, en Joh'. Jong,
piano. G 50 u. Actuecj. allerlei door hét
schcn windmolen; dit gezigt deed njij met
weemoed aan mijn vadeilanld denken, waai
ik mij zoo gaarne wenschto te bevinden,
doch hetwelk ik vreesde nimmer weder
te zullen zien.
Na des nacht van ons Mvouaiq opge
broken to zijn, marscheerden wij den 12den
November naar het Lukolma, den vijand
te gemoet, en hadden aldaar met don-
zelven een hevige attacquo, zoo wel in,
als buiten liet dorp; want de Rassen had
den van den nacht gebruik gemaakt om
zich in de huizen en schuren te ver
bergen, om ons er ongehinderd in te la-
wij sloegen dus den 31sten ons bivouaeq
op in bet gezigt der Russen.
Den Isten November braken wij des
naclits op cn trokken een cina weegs
terug, waar wij bij een bosch eene voor-
deelige positie namen, en den vijand rus
tig afwachtten. Doch des anderen daags
marscheerden wij weder naar de stad Seno,
alwaar tvij ons andermaal posteerden, en
elk oogonblik met de Russen dachten slaags
to raken. Dan het scheen nog tot geen
treffen to kunnen komen, want men hield
zich onophoudelijk bezig met van positie
te veranderen; en dit duurde tot don
llden, wanneer wij twee uren avanceer
den, tot in het gezigt van den vijand.
Hier zag ik eenen volmaakten Ilolland-
ten trekken, en dan fe overvallen, doch
zij weiden nog bijtijds ontdekt. (Wij' ge
raakten dus hovig aan. elkander in den
donkoren nacht, zoodat men vriend nog
vjjand onderscheiden lionde. Evenwel nood
zaakte wij do Russen do wijke to nemen,
en wij bragtcn don nacht op het slag
veld tusschcn de lijken door, alweer wij
onbeschrijfelijke koude loden, wijl wij geeno
vuren mogten aanmaken, om niet door
den vijand ontdekt to worden. Het ver
lies was aan hunne zijde vooral niet min
der dan aan do onze, schoon wij er velen
veil oren hadden onder anderen vonden
moer dan twintig Voltigeurs van mijn ge-
tvezene kompagnie, hier hunnen dood. Bij
het aanbreken, van den dag, ging ik de
hard bevrozenc lijken bezigtigen, on tra-
N.V.V. 7.05 u. Causerie door IWi II. Vlie
gen. 7.30 u. Politieberichten, 7.458 u.
Gramofocsnplaten. 8 u. Catechisatie door
ds. F. kV'. J. v. d. Kieboom. 8.30 u;. Con-
cotr. A. Knorre, viool, en F. Knorre
Bornay, piano. 9 u. Prof. dr. J. Lindeboom
„Typen van. godsddiensfcig leven". 9.30 u.
Vervolg concert. 10 u. Persberichten. Vrijz,
Persbureau. 10.05 u. Vaz Bias. 10.15 u.
Declamatie door Albert Van Dalsum. 10.45
u. Gramofoomplaten, 1112 u. Gramofoon-
platen.
Huizen, 298 M..
Algemeen programma Nederlandsche Om
roep.
8815 u. Schriftlezing. 8.159 30 u.
Gramofoomplaten. 10.3011 u. Zieken-
dienst. 1112.30 u. G'ramofoonplaten. 12.30
2 u. Conceit. H. Hermann, viool; T,
v. d. Haar, viool; H. v. d. Horst Jr.,
cello, en mevr. R. A. v, d. Horst—Bleek
rode, piano. 2—3.15 u. Gramofoonplaten.
з.154.45 u. Concert. Mevr. A. do Vink
Verschoor, sopraan; mej. S. 'W. toBraphe,
viooliW. Bmxlerode, vioolmevr. H.
Meijer—v. d, AVoude, collo, en II. Schouw
man, piano, 5—5.30 u. Cursus handen-
arbeid voor de ouderen. 5.30G.30 u. Or
gel conceit door J. A. de Ziwaan. 6.30—7
Radiodoktor. 77.30 u, Engelsche les.
7,308 u. A. J. lier wig„AVelke een
jarige bloemplanten zaaien we in Maait".
810.45 u. Conceit. Chr. radio-orkest, on
der leiding van G. Stam. J. G. Kohier:
„Vulkaanrampen in N.J0. Indië". 10 u.
Araz Dias. 10.4511.30 u. Gramofoonpla
ten.
Davontry, 1554.4 M.
10.35 u. Morgenwijding. 11.05 u. Lezing.
12.20 ti. Concert. F. Hayes, alt; AI. Ste
wart, tenor. 12.50 n. Orgelconcert door
L. El. AVarner. G. Garside, mezzo-sopraan.
I.50 u. Gramofoonplaten. 2.45 u. Uitzen
ding voor scholen. 4.50 u. 'Orkestconcert.
5.35 u. Kinder uurtje. 6.20 u. Lezing. 6.35
u. Berichten. 6.55 u. Lezing. 7 u. Piano
spel door EJsa Karen. 7.20 u. Lezing. 7.45
u. Lezing. 8.05 u. Piano-recital door Franz
Osborn. 8.40 u. „Faust", van. Gowned, 2o
bodriif. 9.25 u. Berichten. 9.40 u. Berich
ten. 9.45 u. Lezing. 10 u. Concert. Mi
litair orkest. Alarie Raheneck, zang met
guitaard>egeleiding. I/. Gowings, tenor,
II.2012.20 u. Dansmuziek.
Brussel, 508.5 en 338.2 AL
508.5 AI. 5.20 u. Concert door radio-
kwintet. 6.05 u. Concert. 7.20 n. Gramo
foonplaten. 7.50 u. GramofooTiplaten. 8.20
u. Concert
338.2 AI. 5.20 u. Orgelconcert 6.05 u.
Gramofoonplaten. 6.20 u. Conoert. 7.20 u.
Gramofoonplafon. 7.50 u. Gramofoonplaten.
8.20 u. Concert. Orkest, zang en toespraak.
Parijs, „Radio Paris", 1725 AL
805 u. Gramofoodiplaten. 12.50 u. Gra
mofoonplaten. 1.25 u. Gramofoonplaten.
4.05 u. Gramofoonplaten. 6.50 u. Gramo
foonplaten. 9.05 u. 'Orkestconncert. 10.20 u.
Conoert. Symphonic Schumann.
Kalundborg, 1153 AI.
11.20 u. Strijkeonoert. 2.50 u. Orkestcon
cert. 7.209 20 u. Concert door orkest.
ïltCTküd Noval, operazanger, en Dodja Fel-
óin, cello-virtuoos. Duitsciho en Italiaain-
sdlte muziek. 9.3511.35 u. Dansmuziek.
Zee sen, 1635 AI.
5.4011.20 u. Voordrachten. 11.20—
12.15 tl, Gramofoonplaten. 12151.20 u.
Berichten. 1.20—2.15 u. Gramofoonplaten.
2.15—3.50 u. Lezingen. 3.50- 4 50 u. Con
cert- 4.507.20 u. Lezingen. 7.20 u. Her
denking van Vatef Bodelschiwïngh, Vocaal-
en blaasconocrt. 8.20 u. „Ruhm", ciomedie
in 3 acten, van R. Weer. Regio Ulrnann.
9.35 u. Berichten en daarna tot 11.50
u. vocaal- en instrumentaal concert.
nen ontglipten mijne ogen, op het gezigt
dier braven, met welke ik zoo lang lief
en leed had gedeeld, en die nu ontzield
voor mijne voeten lagen. Akelig, inderdaad,
was het gezigt van dit slagveld, want men
moest eerst do sneeuw van de aange-
zigten der verslagenen krabben, om hen
te herkennen. Alen kan zich hgtelijk: voor
stellen, wat ik bij dit sehouwtooneel ge
voelde. Des morgens van den 13den trok
ken wij andermaal den vijand tegen, en
moesten ten dien einde oen bosch door,
hetwelk des zomers wegens moexassigeni
bodem ontoegankelijk is. Doch de grond,
thans hard bovrozen zijnde, geraakten Wij
er gemakkelijk door, schoon do vijand ons
hevig met houwitsers begroette, waardoor
er menigeen van de onzen sneuvelde.
1
Nadat wij ons dus eenen weg door het
hosch geibaanct hadden, kwamen wij op
eene vlakte, alswaar de vijand ons stout
moedig afwachtte. AVij geraakten dus met,
hem in volkomen hataille, welke wel vier,
of vijf uren duurde, en ze hevig was,
dat wij van onze divisie meer dan dui
zend man op het slagveld lieten liggen;
schoon wij het geluk hadden Üen rij and
tot wijken te brengen. Dit gebeurde bij
hef dorp Luchaike, hetwelk wij elkander
gedurende het gevecht, monigwerf betwiste-
den, en hetwelk dien ten gevolge, ook
een prooi der vlammen werd; want ieder
een, zoo wel vriend als vijand, deed zijn
best om do vernieling te bevorderen. Alen
'kan zich geen denkbeeld vormen van dit
verschrikkelijk toonecl. De aarde was rond
om met sneeuw, als met een wit kleed
bedekt, en midden uit dit sneeuwland rees
eene vuurroode kolom vara het aan alle
kanten brandende dorp op. Do ongeluk
kige inwoners, bijna naakt, vlugtedon naar
alle kanten, zonder to welen waarheen
zij zich wenden zouden, en zonder eene
toevlugt tegen do nijpende koude te vin
den, of eeno betê broods om don hon
ger hunner schrcijentlo kinderen te stillen,
AVelko onbeschrijfelijke rampen, verwekt do
afschuwelijke oorlog tog niet! O, zoo do
vorsten die dezelven aanvangen, slechts
het duizendste gedeelte daar van zelve
ondervinden, zij zouden voorzeker voor
eeuwig dezen geesel des menschüoms van'
de aarde verbannen! j i i
(Wordt vervolgd),
gagpsTgsasa^
f t>* NACHTen
j WCPD2.H «.«.CP5»
s
awawgeaw
*5yv5 Bij CuCKARiCl
