sjtyslAAT DE TROM
Iets over lage prijzen,
De feestdag.
Cradietverzekering.
Het zou nooit gebeurd zijn, als Robert
nog eon vader liaid bcaeton. Ieder vader
zou geweten hebben, dat 1111011 oen jongen
van bijna elf jaren maar niet zoo omhelst
en kust, als er oen boolo kring vsyi school
makkers staat toe to kijken. En nu zóó
Hoeder snnpto hier gowoenweg niets van
en Robert liep nu allo kans om dien vol
genden dag met allerlei spotternijen te
worden bestookt en misschien wel oen bij
naam op to loopen, dien hij gedurende
zijn schooilLijd niet moor kwijt zou raken.
En dat het nu juist lieden moest gebeu-
enr, heden, don grooten dag van liet in
ternaat, waarop bijna elke pupil zijn
ouders op bezoek kreeg. Daar hai'i je nu
b.v, Fred limitord. Diens vader, eon lioog-
geplmtst zoo-officier, was zelfs in oen
nieuwe, prachtige auto aangereden geko
men en mem kon zien, li 00 trolsch F rad
was op zijn met goud-gcgallonocrdan vaüej
met liet vriendelijke, joviale uiterlijk. En
moeder mocht je natuurlijk ook niets la
ten merken, want, ten slotte, zoo bet al
erg voor Robert was, geen vader tie bezit
ten, .moest het moeder stellig vroesclijk
zrjn, geen mam te hebban en in biet on
derhoud van hen beiden te moeten voor
zien met het klein© bandwerk-winkeltje.
Lily D'ason was zich Inderdaad ook ge
heel niet bewust, dat rij baar Robiert iets'
pij-nlrjlcs, op de een of andere marnier, bad
aangedaan, loon zij, bij aankomst, hem
met een omhelzing had begroet. Uitge-
zondeixl do vacuities, had zij bijna nooit
gelegenheid haar jongen te zien, daar do
reis van de stadi naar het internaat geld
koslto en, waar zij als vrouw te zorgen
liad voor zich en liaar jongen, op elke
uitgave door Hiaat moest worden bezuinigd.
Robert's vader luid Lily getrouwd, toen
hij, met verlof tijdens don oorlog, over
was gekomen. Nauwelijks veertien dagen
had hun geluk geduurd; toen was liiji
weer teruggekeerd naai- hot front en een
maand later was hij gesneuveld'. De jon
gen was nu haar alles oa voor hem en
voor zija opvoeding wekte zij, meer, dam
misschien wel goed was voor het tiecre,
nauwelijks dertig-jarige vrouwtje. Heden
had zij de uitnoo,liging der schóól-directie
natuurlijk even graag aangenomen als do
ouders der andere leerlingen, want baten
vond het jaarlijfcsche feest van bet inter
naat plaats, waarbij' de kind eren zich aan
sport, als aan andere zaligheden, te goed
zouden doen, wat verder met allerlei op
voeringen in 'de aula zou besluiten. Robert
stond nog in gedachten verzonken en be
antwoordde de vragen zijner moeder maar
toen de bd weerklonk, die do leerlingen
en ciders naar liet grooto speel-terrein
achter het schoolgebouw bijeenriep, opdat
de directeur van bet internaat zijtn begroe-
tings- en herdenkings-spcech kon afsteken.
„En dnin heb ik nog eon heel bizcmidercJ
mededeeling to doen", besloet dTo lecraar
na een klein half uur zijd rede. Kapitein
Field, die voor enkele weken zijn vlucht
om de wereld beëindigd hoeft en in zijln
jeugd zelf scholier van dit instituut ge
weest is, lieeft mij, op mijn uitnoodiging,
zooeven getelegrafeerd, dat hij heden met
zijn vliegtuig zou trachten bij ons op visite
te komen. Elu als ik mij niet heet erg
vergis, clan komt onze eer© gast inderdaad
reeds daarginds in 't zicht en we zullen
goed doen o .1 deze groate weide moteen
voor do Landing te onLmimen". Onder
hoera gejubel maakten de opgewonden kin
deren snel plaats, toen de kleine stip aan
den hemel snel grooter en b?t geraak dier
motoren hoorbaar werd. Driemaal cirkelde
het vliegtuig om de landings-weide tot het
dan met een gracieus» beweging daalde
en op bijna vijftig meter vóór het school
gebouw stilstond. Robert deal met volle
borst mee aan het niet tot bedaren tel
brengen enthousiast gejuich»! zijner mede
scholieren, totdat een lange, slanke, dooi
de zon verbrand© man het vliegtuig verliet
en op don directeur toeliep, die hem mot
uitgestrekte hand tegemoet kwam.
Voordat echter de begrooting plaats kcin
vindon, gebeurde er iets onverwachts. Toen
kanptiein Field zijn oogen langs den hal
ven kring van toegesnelde leerlingen,
leeraren en ouders rondom liet toestel
liet gaan, schoon zijn blik zich op Robert
te vestigen, en een oogeinbük later nam
hij zelfs Ziju m)uts af cm glimlachte. Nu
begToep Robert 't eerst. liet was zijn moe
der, die, achter hem staande, den beroem
den man begroet had en het schoen zelfs
een ocgenblik, alsof hij, bij lmr aanblik,
den directeur vergoten zou. Toen eerst
keerde hij zich tot zijn ouden leer aar,
dien hij hartelijk de hand schudde. Nauwe
lijks was de officieele. begroeting voorbij
on Robert wilde zijn moedor naar de hem
vreemd voorkomende houding van den ka.-
pitoin vragen, toon clezo reeds op zijn moe
der afkwam.
,,Ren jij het dus werkelijk, Lily? Maar
hoe kom je in 's hemelsnaam juist hier?
Je moet me veel vertellen, nu ik je terug
heb mogen vindonEen waarschuwen
do blik op Robert deed hem verstommen
en hij merkte eerst nu den jongen op.
„Dit is mijn jongen en hij gaat hier op
school. Robert, meneer Field was een
vriend van je vader." en van je
moeder, Robert", viel Field liaar in de
rode. Zijn grooto stevige hand greep dio
van Robert an drukte ze zoozeer, dat heft
pijn. deed, maar natuurlijk zou de' jangen'
liever in den grond verzonken zijn 'dan
Wat noemt U een lage
prijs voor een Costuum?
flO.-, f 20.-, f30.-, f 4-0.-
Dat ligt maar aan de kwa
liteit zult U zeggen. Juist
Het ligt aan de kwaliteit
Het ligt evenzeer aan de
kwaliteit en niet aan den
prijs alleen, of U liet co-
stuum met pielzïer zult
dragen. Daarom neem
een costuom, waarvan
U de kwaliteit kent, een
costuum met Krey mfoorg-
coupeDaar kont U mee
voor den dag komen,
heel den zomer lang. De
lage Kreymborg-prijzeEi
voor diè kwaliteit foiede?
U een werkelijk voordee
NIEUWE BINNENWEG, hoek Aefbrechtskade, OUDE BINNENWEG, hoek Eendrachtstraat,
ZWARTJANSTRAAT 60-62, BEIJERLANDSCHE LAAN 93,
- A ROTTERDAM.
een pijnlijk gezicht te trekken. Stond daar
niet Fred IlariforJi met eonigo alndoro mak
kers op enkele passen afstands en' kook
hij niet toe met jaioerschan blik? Ja, op
't oogenbhk was de ergernis van dezen
morgen verdwenen; als men met den be
roemden vliegenier 'dien mainnelijken hand
druk gewisseld heeft, behoefd© men, dit
sprak van zelf, plagerijen niet moer to
vreezen.
De tijd vloog vooibij. Kapitein Field'
week nauwelijks van hem noch van zijn
moeders zijlle. 't W,as me een dag! Eén
stuk fleurigheid scheen het leven ook den
vliegenier toe en Robert lachte, lachte,
dat hem do kaken pijin doden. Nu begon
het wedloopen! Nu zouden niet alleen moo-
der's oogen, maar ook die van een man1
een held, met trots op hem rusten en het
was nauwelijks te verwonderen, dat Ro
bert, bij het wedloopen, het van zijn eiganj
klasse, spelenderwijs won. En teen nu
Langzamerhand de avond daalde en liet
feest ten einde liep, voeklie Robert zich
moe van leuter opwinding en vreuugdie.
Toen zijn moeder afscheid van horn nam,
nadat do kapitein hem met oen manno-
lijk-vricnclscbappelijken tik op don schou
der een weerzien had' voorgesteld, vroeg
hij zacht: „Denkt u triiet, moeder, dat een
jongen 't lied erg leuk zou vinden, als
kapitein Field zijin vader was?" „Ik
ik geloof dat zeker", had Lily aarzelend
geantwoord, waarop Robert d© armen 0111
haar hals had geslagen.
„Moesje, ilc hou zooveel van u; u bont
't liefste moedertje, dat er bestaat".
Vervuld van allerlei gedachten keerde
Lily op liet veld terug. De vliegenier haid|
haar verzocht liaar op de terugreis naai
de stalt te mogen begeleiden om daarna
gezamenlijk in een restaurant te gaan di-
n-ceren. „Een praeht-exomplaar, jouw
jongen, Lily", begen Pjeód, toen zij' in eten
trein zaten, „groot en krachtig tevens voor
zijln leeftijd". „Ja, ja, en hoe lang nog
zal het duren of tik heb hem «1 u|iei-
verloren", zuchtte Lily. „Reeds nu heW
ik een stuk van hem moeten afstaan, want
hij had vandaag alleen maar 003011 en
ooren voor jou, llarry. Nog oen paar jaar
en hij zal 't een of andere meisje trou
wen, dat misscuem niet liet kleinst stukje
van zijn affectie voor mij wil afstaan. En
dan ban ik heelemaal alteen". „Je bcc
hoeft niet alleen to zijn", zei Field zacht,
„al dezen langen tijd heb ik gewacht
gehoopt
„!k zei je al, jaren geleden, dat het
geen zin had„Ja, je zei me, toen
tertijd, toen ik na do (Ontvangst va.n het
doodsbericht jo opzocht, dat je je man had;
liefgehad en nooit moor' van een. ander
zoud houden. Ik had gehoopt, dat jo je
van deze dwaling' zoud hebben bevrijd1,,.
„Dwaling? Een vrouw kan haar liefde
anaar éénmaal wegschenken. Ik zal Ro
bert's vader nooit kunnen vergeten". „Nar
tuuriijk niet. Maar zou je dan. indieadaaid!
do herinnering aan hem muildier hoog hou
den, als je tegelijkert'ijUi beproeven wilde
mij, den levende, een weinig tegomoetko
(tiling te schenken? Hoe 'meer er van een
hart gevraagd wordfcy des te grooter wordt
zijn capiciteit om liefde u,it te deelen.
Houdt b.v. een kind minder van zijn -ve
der omidat hot ook een vader bezit? Neelm
Robert nu eons tot voorbeeld
Hij bralt af, toen diiji zag hoe Lily's
oogen zich met tranen vulden. Haai- ge
dachten waren terug bij d'o klei 11e scène
van het afscheid nemen van haar jongen
en oogenblildcolijk werd de boteekenis er
van haar duidelijk. Zij bewees niet an
ders dan do juistheid van wat Field zoo-
even had gezegd, wtant zelden had zij1 met)
Robert spontaine teerheden beleefd."' Toen
ze, na een uur, in 0011 net-verzorgd restaur
rant bijeen zaten, scheen geen van hen
beiden begeering, de conversatie van daar
straks voorl tc zetten. Eindelijk begon
Field: „Eigenlijk beloebcnt dit voor mij
vanavond, zoo'n soort Van afsclieidsviering
van mijn land. Volgende maand reis ik
waarschijnlijk naar Britsch-Indië om daar
den vlicgdienst te orgauiseoren en ik zal
allicht ecu paar jaar wegblijven".
Lily keck hem een tijdje aandachtig aan
en vroeg toen aarzelend: „Moet jo werke
lijk weg, Harry „Niet direct moeten"
antwoordde hij, „maar ik denk dat mor
gen of overmorgan de zank wel zijn be
slag zal krijgen. Per slot Laat ik hier ook
niemand achter, die mij bepaald moedig
heeft, voegde hij er bitter aln toe.
„Ik weet toch wel „iemand", die je
zeer zal missen: Robert verafgoodt je,
Harrry".
„OchRobert
Langzaam strekte Lily haar handen naar
Field heen en zei zacht, terwijl haar lipr
pen trilden: „Je moet niet weggaan, Har
ry..ik ik was heel erg „dwtalando"
ik heb je even hard mocidig als Robert
In de moeilijke jaren na den oorlogstijd
toon er in liet handelsverkeer met hot.
buitenland gro:to onzekerheid ihtoersdhte
011 vele fabiikanten huiverig waren, om
met liet buiten'and zaken to doen, met het
oog op de grooto lisioo's daaraan veerbon
den, terwijl ziij ook niet dan op zeer be
zwarende voorwaarden van particuliere
bankinstellingen, oxporlcredieten konden ver
krijgen, hoeft cl)? legceri.ng, .om do expor
teurs te liatp ie komen, oen regeling in
het leven geioepcn, waardoor de mogelijk
heid werd geopend, dat door de Neer-
landsdio Rank aan expartouis, 11a onder
zoek dooir oen commissie, exporlcredioten
werden verleend, waarbij do Staat, tegen
zekere dopr den exporteur te betalen pre
mie, 40 pCt. garandeerde van het uitein
delijk door den exporteur, na uitwinning
van den schuldenaar, op' do export-trams-
actie geleden verlies. Deze regeling heeft
over hot geheel weinig bevredigend ge
werkt; er is steeds minder gebruik van
gemaakt en twee jaar geleden is zij clan
aak opgeheven. Een van do bezwaren te
gen uo regeling was, dat do promie, welke
werd vas'gestdd na ingewonnen advjes van
de Commissie veer de Exportcredieten, te
tioiog was. Een tweede bezwaar was, dat
het onderzoek, dat aan het verleencn vïi,n
het crediet v.oouaf moest gaan, veel te
lang duurde. Verder was liet een bezwaar,
dat men niet zijin gebeden export naar
een bepaald la,nd kon verzekeren, maar
men iecleren kopper met naam en toenaam
aan de commissie meest opgeven, dio dan
ceai onderzoek instelde naar diens solva
biliteit, in verband mot db vraag, of bet
crediet Icon worden verleend en hoe hoog
de premie moest zijn.
Wij beleven ook thans wocr moeilijke
tijden, zioedat er opnieuw stemmen opgaan,
om de expioi tours doior een dergeffijko rege
ling te helpen. Het dunkt ons echter zeer
twijfelachtig, of er op do basis van de
vroegere crediet-gaiantio ec-n bevredigende
regeling is te verkrijgen, n de eerste plaats
immers zal de premie alfijlJ min of meer
verzekeringstechnisch moeten warden be
rekend, tenzij men de bedoeling mccht
hebben den exparLeurs, die van de regeling
gebruik maken, oan verkapte export-premie
te geven. Voer sommige" lauden en afne
mers zal do premie dus noodzakelijk zeer
hoog moeten Zijn. Ten tweede za'. indien
do Slaat net crediet verleent ,af garan
deert, hot onderzoek, dat daaraan meet
voorafga,au, altijd lajng moeten duren, waar-
dooi' do exporteur vaak te lang zal moeten
wachten, totdat hij geholpen wordt, Èn ein
delijk zal ccaï onderzoek naar den finan-
cicelea toestand van- don kooper, waaraan
zooveel afhangt, vaak uiterst moejijk, zoio
niet ondoenlijk ziij'n voor dein Staat of een
Commissie, die voor den Slaat optreedt
Daarom dunkt hc-t ons beter en practi-
sclicr, dat een andere weg govofigd worde.
Do laatste jaren h'oeft het instituut iter
particuliere crediet verzekering in viel© lan
den ook in Nederland, zich' oip verras
sende wijze ontwikkeld. Er wordt steeds
meer door handel en nijverheid gebruik van
gemaakt. Waar dit instituut inlusschem nog
jaag is en do maatschappijein, die zich
daarmede bezig houden, jvog geen reus
achtige reserves hebben goVormd, mcetcin
deze zich in do keuzo van de risico's, wel
ke ia an vaarden, beperken. Zoer groate
risico's durven zij niet op zich! neiiïm; ri
sico's in sommige landen, nemen zij in
liet geheel niet .op zich. Wanneer nn ech
ter do Staat bereid was met een systeem
van herverzekering to gaan staan achter
de Neder!andsdie maatsciliaipipj idf maak
schappijen, die zicjh met mod L et verzekering
bezighouden, dan zon daardoor wellicht
kunnen worden bereikt, dat deze maat
schappijen verder durfden gaan dan tot
dusver en haar belangstelling opk uitstrek
ken tot landen, waarbij zf) licfa thans niet
wehsehe® te interesseeren. Door het in
slaan van clezen weg zouden allerfel vtoioir-
deekm worden vorkregen. Man zon zoo
doende bereiken, dat de te vorderen pre
mie, ofsohioion commercieel berekend, niet
te hoog behoefde te zijn; het onderzoek,
ook naar den fimancieelm toestond Van
den kaaiper, zou ook snaller, gemakkolijiker
en degelijker kunnen geschieden 'door oen
particuliere maatschappij, die relaties on
derhoudt met crediet-verzeboriugsimaab
schappijen over de gejiieele wereld, wdke
averal liaar kanalen en vertakkingen Reb
ben, dan door een, commissie, die daarover
niet beschikt. Vandaar, dat wij de regeerim^
111 overweging Zouden, willen geven eens
mn te gaan, o£ niet langs dozen weg lilet
particulier initiat'ef kan worden aangewild.
Ook hierom verdient deao methode aan
beveling boven di© van een nieuwe rccht-
streéksöie export-crediolgaianti© van rijks
wege, omdat nu de particuliere crodietven-
zekering ook ten. onzent zich bevredigend
aan het ontwikkelen, is, het toch wel zoer
ongewenscht zou zijn, indien do Staat aan
dat jonge, nieuwe bedrijf oonourrenlie Zon
aandoen door zich te gaan, begeven op het
terrein, waarop de crediokverzekering ziclil
beweegt. Wellicht zelfe tegen lagere piemie-
■vtoiM.'waa.rderi. Bovendien, valt het toqlt niet'
to lontkonnenj dat do particuliere crediet-
verzobering, die reeds inloilnatiolnaal geor-
ganiseord is, voel betor in staat is zich
behoorlijk te •oriënteeron omtrent het risiclo
aan een bepaalde transactie verbanden, dan
do Slaat, de NoJcrianxtsolue Bank of een
rijkscommissie. Samenwerking tusscbe® dén.
staat en hetgeen uit particulier iniit'atiof
is opgekomen, kan aan, de verdere ontwik
keling van dit instituut slechts tan goede
komen. Do Staatshulp; beslaande in Jbeb
her verzekeren vau tb 'zware risico's, zall
daarbij Op soleer qoganbük geheel achter
wege kunnen b'ijvctn, z'onxlra do crediolveir-
zekering vaMocndo sterk zal zijn geworden,
om ooik zonder zoodanige hulp die risidoi's
te aanvaarden of in de gelegenheid zial
zijn, deze bij zusterinste'lingen te verzo-
kerein. Ein onze exporteurs zullen vtluggea1 on
meer afdoend© don steiiiU verkrijgen, dien
z'ij vooral Mj do uitvoering van zeer grooto
en la,jen tijd 'vorderende orders yoor het
buitenland vaak zoozeer behoeven.
- Afzonderlijke rijwielpaden ontlasten -
den grooten rijweg en verzekeren de
veiligheid en rust van den wielrijder
j