sjtyslAAT DE TROM Iets over lage prijzen, De feestdag. Cradietverzekering. Het zou nooit gebeurd zijn, als Robert nog eon vader liaid bcaeton. Ieder vader zou geweten hebben, dat 1111011 oen jongen van bijna elf jaren maar niet zoo omhelst en kust, als er oen boolo kring vsyi school makkers staat toe to kijken. En nu zóó Hoeder snnpto hier gowoenweg niets van en Robert liep nu allo kans om dien vol genden dag met allerlei spotternijen te worden bestookt en misschien wel oen bij naam op to loopen, dien hij gedurende zijn schooilLijd niet moor kwijt zou raken. En dat het nu juist lieden moest gebeu- enr, heden, don grooten dag van liet in ternaat, waarop bijna elke pupil zijn ouders op bezoek kreeg. Daar hai'i je nu b.v, Fred limitord. Diens vader, eon lioog- geplmtst zoo-officier, was zelfs in oen nieuwe, prachtige auto aangereden geko men en mem kon zien, li 00 trolsch F rad was op zijn met goud-gcgallonocrdan vaüej met liet vriendelijke, joviale uiterlijk. En moeder mocht je natuurlijk ook niets la ten merken, want, ten slotte, zoo bet al erg voor Robert was, geen vader tie bezit ten, .moest het moeder stellig vroesclijk zrjn, geen mam te hebban en in biet on derhoud van hen beiden te moeten voor zien met het klein© bandwerk-winkeltje. Lily D'ason was zich Inderdaad ook ge heel niet bewust, dat rij baar Robiert iets' pij-nlrjlcs, op de een of andere marnier, bad aangedaan, loon zij, bij aankomst, hem met een omhelzing had begroet. Uitge- zondeixl do vacuities, had zij bijna nooit gelegenheid haar jongen te zien, daar do reis van de stadi naar het internaat geld koslto en, waar zij als vrouw te zorgen liad voor zich en liaar jongen, op elke uitgave door Hiaat moest worden bezuinigd. Robert's vader luid Lily getrouwd, toen hij, met verlof tijdens don oorlog, over was gekomen. Nauwelijks veertien dagen had hun geluk geduurd; toen was liiji weer teruggekeerd naai- hot front en een maand later was hij gesneuveld'. De jon gen was nu haar alles oa voor hem en voor zija opvoeding wekte zij, meer, dam misschien wel goed was voor het tiecre, nauwelijks dertig-jarige vrouwtje. Heden had zij de uitnoo,liging der schóól-directie natuurlijk even graag aangenomen als do ouders der andere leerlingen, want baten vond het jaarlijfcsche feest van bet inter naat plaats, waarbij' de kind eren zich aan sport, als aan andere zaligheden, te goed zouden doen, wat verder met allerlei op voeringen in 'de aula zou besluiten. Robert stond nog in gedachten verzonken en be antwoordde de vragen zijner moeder maar toen de bd weerklonk, die do leerlingen en ciders naar liet grooto speel-terrein achter het schoolgebouw bijeenriep, opdat de directeur van bet internaat zijtn begroe- tings- en herdenkings-spcech kon afsteken. „En dnin heb ik nog eon heel bizcmidercJ mededeeling to doen", besloet dTo lecraar na een klein half uur zijd rede. Kapitein Field, die voor enkele weken zijn vlucht om de wereld beëindigd hoeft en in zijln jeugd zelf scholier van dit instituut ge weest is, lieeft mij, op mijn uitnoodiging, zooeven getelegrafeerd, dat hij heden met zijn vliegtuig zou trachten bij ons op visite te komen. Elu als ik mij niet heet erg vergis, clan komt onze eer© gast inderdaad reeds daarginds in 't zicht en we zullen goed doen o .1 deze groate weide moteen voor do Landing te onLmimen". Onder hoera gejubel maakten de opgewonden kin deren snel plaats, toen de kleine stip aan den hemel snel grooter en b?t geraak dier motoren hoorbaar werd. Driemaal cirkelde het vliegtuig om de landings-weide tot het dan met een gracieus» beweging daalde en op bijna vijftig meter vóór het school gebouw stilstond. Robert deal met volle borst mee aan het niet tot bedaren tel brengen enthousiast gejuich»! zijner mede scholieren, totdat een lange, slanke, dooi de zon verbrand© man het vliegtuig verliet en op don directeur toeliep, die hem mot uitgestrekte hand tegemoet kwam. Voordat echter de begrooting plaats kcin vindon, gebeurde er iets onverwachts. Toen kanptiein Field zijn oogen langs den hal ven kring van toegesnelde leerlingen, leeraren en ouders rondom liet toestel liet gaan, schoon zijn blik zich op Robert te vestigen, en een oogeinbük later nam hij zelfs Ziju m)uts af cm glimlachte. Nu begToep Robert 't eerst. liet was zijn moe der, die, achter hem staande, den beroem den man begroet had en het schoen zelfs een ocgenblik, alsof hij, bij lmr aanblik, den directeur vergoten zou. Toen eerst keerde hij zich tot zijn ouden leer aar, dien hij hartelijk de hand schudde. Nauwe lijks was de officieele. begroeting voorbij on Robert wilde zijn moedor naar de hem vreemd voorkomende houding van den ka.- pitoin vragen, toon clezo reeds op zijn moe der afkwam. ,,Ren jij het dus werkelijk, Lily? Maar hoe kom je in 's hemelsnaam juist hier? Je moet me veel vertellen, nu ik je terug heb mogen vindonEen waarschuwen do blik op Robert deed hem verstommen en hij merkte eerst nu den jongen op. „Dit is mijn jongen en hij gaat hier op school. Robert, meneer Field was een vriend van je vader." en van je moeder, Robert", viel Field liaar in de rode. Zijn grooto stevige hand greep dio van Robert an drukte ze zoozeer, dat heft pijn. deed, maar natuurlijk zou de' jangen' liever in den grond verzonken zijn 'dan Wat noemt U een lage prijs voor een Costuum? flO.-, f 20.-, f30.-, f 4-0.- Dat ligt maar aan de kwa liteit zult U zeggen. Juist Het ligt aan de kwaliteit Het ligt evenzeer aan de kwaliteit en niet aan den prijs alleen, of U liet co- stuum met pielzïer zult dragen. Daarom neem een costuom, waarvan U de kwaliteit kent, een costuum met Krey mfoorg- coupeDaar kont U mee voor den dag komen, heel den zomer lang. De lage Kreymborg-prijzeEi voor diè kwaliteit foiede? U een werkelijk voordee NIEUWE BINNENWEG, hoek Aefbrechtskade, OUDE BINNENWEG, hoek Eendrachtstraat, ZWARTJANSTRAAT 60-62, BEIJERLANDSCHE LAAN 93, - A ROTTERDAM. een pijnlijk gezicht te trekken. Stond daar niet Fred IlariforJi met eonigo alndoro mak kers op enkele passen afstands en' kook hij niet toe met jaioerschan blik? Ja, op 't oogenbhk was de ergernis van dezen morgen verdwenen; als men met den be roemden vliegenier 'dien mainnelijken hand druk gewisseld heeft, behoefd© men, dit sprak van zelf, plagerijen niet moer to vreezen. De tijd vloog vooibij. Kapitein Field' week nauwelijks van hem noch van zijn moeders zijlle. 't W,as me een dag! Eén stuk fleurigheid scheen het leven ook den vliegenier toe en Robert lachte, lachte, dat hem do kaken pijin doden. Nu begon het wedloopen! Nu zouden niet alleen moo- der's oogen, maar ook die van een man1 een held, met trots op hem rusten en het was nauwelijks te verwonderen, dat Ro bert, bij het wedloopen, het van zijn eiganj klasse, spelenderwijs won. En teen nu Langzamerhand de avond daalde en liet feest ten einde liep, voeklie Robert zich moe van leuter opwinding en vreuugdie. Toen zijn moeder afscheid van horn nam, nadat do kapitein hem met oen manno- lijk-vricnclscbappelijken tik op don schou der een weerzien had' voorgesteld, vroeg hij zacht: „Denkt u triiet, moeder, dat een jongen 't lied erg leuk zou vinden, als kapitein Field zijin vader was?" „Ik ik geloof dat zeker", had Lily aarzelend geantwoord, waarop Robert d© armen 0111 haar hals had geslagen. „Moesje, ilc hou zooveel van u; u bont 't liefste moedertje, dat er bestaat". Vervuld van allerlei gedachten keerde Lily op liet veld terug. De vliegenier haid| haar verzocht liaar op de terugreis naai de stalt te mogen begeleiden om daarna gezamenlijk in een restaurant te gaan di- n-ceren. „Een praeht-exomplaar, jouw jongen, Lily", begen Pjeód, toen zij' in eten trein zaten, „groot en krachtig tevens voor zijln leeftijd". „Ja, ja, en hoe lang nog zal het duren of tik heb hem «1 u|iei- verloren", zuchtte Lily. „Reeds nu heW ik een stuk van hem moeten afstaan, want hij had vandaag alleen maar 003011 en ooren voor jou, llarry. Nog oen paar jaar en hij zal 't een of andere meisje trou wen, dat misscuem niet liet kleinst stukje van zijn affectie voor mij wil afstaan. En dan ban ik heelemaal alteen". „Je bcc hoeft niet alleen to zijn", zei Field zacht, „al dezen langen tijd heb ik gewacht gehoopt „!k zei je al, jaren geleden, dat het geen zin had„Ja, je zei me, toen tertijd, toen ik na do (Ontvangst va.n het doodsbericht jo opzocht, dat je je man had; liefgehad en nooit moor' van een. ander zoud houden. Ik had gehoopt, dat jo je van deze dwaling' zoud hebben bevrijd1,,. „Dwaling? Een vrouw kan haar liefde anaar éénmaal wegschenken. Ik zal Ro bert's vader nooit kunnen vergeten". „Nar tuuriijk niet. Maar zou je dan. indieadaaid! do herinnering aan hem muildier hoog hou den, als je tegelijkert'ijUi beproeven wilde mij, den levende, een weinig tegomoetko (tiling te schenken? Hoe 'meer er van een hart gevraagd wordfcy des te grooter wordt zijn capiciteit om liefde u,it te deelen. Houdt b.v. een kind minder van zijn -ve der omidat hot ook een vader bezit? Neelm Robert nu eons tot voorbeeld Hij bralt af, toen diiji zag hoe Lily's oogen zich met tranen vulden. Haai- ge dachten waren terug bij d'o klei 11e scène van het afscheid nemen van haar jongen en oogenblildcolijk werd de boteekenis er van haar duidelijk. Zij bewees niet an ders dan do juistheid van wat Field zoo- even had gezegd, wtant zelden had zij1 met) Robert spontaine teerheden beleefd."' Toen ze, na een uur, in 0011 net-verzorgd restaur rant bijeen zaten, scheen geen van hen beiden begeering, de conversatie van daar straks voorl tc zetten. Eindelijk begon Field: „Eigenlijk beloebcnt dit voor mij vanavond, zoo'n soort Van afsclieidsviering van mijn land. Volgende maand reis ik waarschijnlijk naar Britsch-Indië om daar den vlicgdienst te orgauiseoren en ik zal allicht ecu paar jaar wegblijven". Lily keck hem een tijdje aandachtig aan en vroeg toen aarzelend: „Moet jo werke lijk weg, Harry „Niet direct moeten" antwoordde hij, „maar ik denk dat mor gen of overmorgan de zank wel zijn be slag zal krijgen. Per slot Laat ik hier ook niemand achter, die mij bepaald moedig heeft, voegde hij er bitter aln toe. „Ik weet toch wel „iemand", die je zeer zal missen: Robert verafgoodt je, Harrry". „OchRobert Langzaam strekte Lily haar handen naar Field heen en zei zacht, terwijl haar lipr pen trilden: „Je moet niet weggaan, Har ry..ik ik was heel erg „dwtalando" ik heb je even hard mocidig als Robert In de moeilijke jaren na den oorlogstijd toon er in liet handelsverkeer met hot. buitenland gro:to onzekerheid ihtoersdhte 011 vele fabiikanten huiverig waren, om met liet buiten'and zaken to doen, met het oog op de grooto lisioo's daaraan veerbon den, terwijl ziij ook niet dan op zeer be zwarende voorwaarden van particuliere bankinstellingen, oxporlcredieten konden ver krijgen, hoeft cl)? legceri.ng, .om do expor teurs te liatp ie komen, oen regeling in het leven geioepcn, waardoor de mogelijk heid werd geopend, dat door de Neer- landsdio Rank aan expartouis, 11a onder zoek dooir oen commissie, exporlcredioten werden verleend, waarbij do Staat, tegen zekere dopr den exporteur te betalen pre mie, 40 pCt. garandeerde van het uitein delijk door den exporteur, na uitwinning van den schuldenaar, op' do export-trams- actie geleden verlies. Deze regeling heeft over hot geheel weinig bevredigend ge werkt; er is steeds minder gebruik van gemaakt en twee jaar geleden is zij clan aak opgeheven. Een van do bezwaren te gen uo regeling was, dat do promie, welke werd vas'gestdd na ingewonnen advjes van de Commissie veer de Exportcredieten, te tioiog was. Een tweede bezwaar was, dat het onderzoek, dat aan het verleencn vïi,n het crediet v.oouaf moest gaan, veel te lang duurde. Verder was liet een bezwaar, dat men niet zijin gebeden export naar een bepaald la,nd kon verzekeren, maar men iecleren kopper met naam en toenaam aan de commissie meest opgeven, dio dan ceai onderzoek instelde naar diens solva biliteit, in verband mot db vraag, of bet crediet Icon worden verleend en hoe hoog de premie moest zijn. Wij beleven ook thans wocr moeilijke tijden, zioedat er opnieuw stemmen opgaan, om de expioi tours doior een dergeffijko rege ling te helpen. Het dunkt ons echter zeer twijfelachtig, of er op do basis van de vroegere crediet-gaiantio ec-n bevredigende regeling is te verkrijgen, n de eerste plaats immers zal de premie alfijlJ min of meer verzekeringstechnisch moeten warden be rekend, tenzij men de bedoeling mccht hebben den exparLeurs, die van de regeling gebruik maken, oan verkapte export-premie te geven. Voer sommige" lauden en afne mers zal do premie dus noodzakelijk zeer hoog moeten Zijn. Ten tweede za'. indien do Slaat net crediet verleent ,af garan deert, hot onderzoek, dat daaraan meet voorafga,au, altijd lajng moeten duren, waar- dooi' do exporteur vaak te lang zal moeten wachten, totdat hij geholpen wordt, Èn ein delijk zal ccaï onderzoek naar den finan- cicelea toestand van- don kooper, waaraan zooveel afhangt, vaak uiterst moejijk, zoio niet ondoenlijk ziij'n voor dein Staat of een Commissie, die voor den Slaat optreedt Daarom dunkt hc-t ons beter en practi- sclicr, dat een andere weg govofigd worde. Do laatste jaren h'oeft het instituut iter particuliere crediet verzekering in viel© lan den ook in Nederland, zich' oip verras sende wijze ontwikkeld. Er wordt steeds meer door handel en nijverheid gebruik van gemaakt. Waar dit instituut inlusschem nog jaag is en do maatschappijein, die zich daarmede bezig houden, jvog geen reus achtige reserves hebben goVormd, mcetcin deze zich in do keuzo van de risico's, wel ke ia an vaarden, beperken. Zoer groate risico's durven zij niet op zich! neiiïm; ri sico's in sommige landen, nemen zij in liet geheel niet .op zich. Wanneer nn ech ter do Staat bereid was met een systeem van herverzekering to gaan staan achter de Neder!andsdie maatsciliaipipj idf maak schappijen, die zicjh met mod L et verzekering bezighouden, dan zon daardoor wellicht kunnen worden bereikt, dat deze maat schappijen verder durfden gaan dan tot dusver en haar belangstelling opk uitstrek ken tot landen, waarbij zf) licfa thans niet wehsehe® te interesseeren. Door het in slaan van clezen weg zouden allerfel vtoioir- deekm worden vorkregen. Man zon zoo doende bereiken, dat de te vorderen pre mie, ofsohioion commercieel berekend, niet te hoog behoefde te zijn; het onderzoek, ook naar den fimancieelm toestond Van den kaaiper, zou ook snaller, gemakkolijiker en degelijker kunnen geschieden 'door oen particuliere maatschappij, die relaties on derhoudt met crediet-verzeboriugsimaab schappijen over de gejiieele wereld, wdke averal liaar kanalen en vertakkingen Reb ben, dan door een, commissie, die daarover niet beschikt. Vandaar, dat wij de regeerim^ 111 overweging Zouden, willen geven eens mn te gaan, o£ niet langs dozen weg lilet particulier initiat'ef kan worden aangewild. Ook hierom verdient deao methode aan beveling boven di© van een nieuwe rccht- streéksöie export-crediolgaianti© van rijks wege, omdat nu de particuliere crodietven- zekering ook ten. onzent zich bevredigend aan het ontwikkelen, is, het toch wel zoer ongewenscht zou zijn, indien do Staat aan dat jonge, nieuwe bedrijf oonourrenlie Zon aandoen door zich te gaan, begeven op het terrein, waarop de crediokverzekering ziclil beweegt. Wellicht zelfe tegen lagere piemie- ■vtoiM.'waa.rderi. Bovendien, valt het toqlt niet' to lontkonnenj dat do particuliere crediet- verzobering, die reeds inloilnatiolnaal geor- ganiseord is, voel betor in staat is zich behoorlijk te •oriënteeron omtrent het risiclo aan een bepaalde transactie verbanden, dan do Slaat, de NoJcrianxtsolue Bank of een rijkscommissie. Samenwerking tusscbe® dén. staat en hetgeen uit particulier iniit'atiof is opgekomen, kan aan, de verdere ontwik keling van dit instituut slechts tan goede komen. Do Staatshulp; beslaande in Jbeb her verzekeren vau tb 'zware risico's, zall daarbij Op soleer qoganbük geheel achter wege kunnen b'ijvctn, z'onxlra do crediolveir- zekering vaMocndo sterk zal zijn geworden, om ooik zonder zoodanige hulp die risidoi's te aanvaarden of in de gelegenheid zial zijn, deze bij zusterinste'lingen te verzo- kerein. Ein onze exporteurs zullen vtluggea1 on meer afdoend© don steiiiU verkrijgen, dien z'ij vooral Mj do uitvoering van zeer grooto en la,jen tijd 'vorderende orders yoor het buitenland vaak zoozeer behoeven. - Afzonderlijke rijwielpaden ontlasten - den grooten rijweg en verzekeren de veiligheid en rust van den wielrijder j

Gemeentearchief Schiedam - Krantenkijker

Schiedamsche Courant | 1931 | | pagina 10