Eieren voor zijn geld
kiezen.
Raadselhoekje,
knoei door Tan den aolder naar do wascliiru'icjh-
ting en ran do waschinrichting naar dan zolder
te trekken. Neen, dat zou mij te eentonig zijn,"
„Eentonig is het", kraakte de waschinand. En
Zij vroeg 'heel beloofd
„Weet je misschien ook een mïddol ,om inij
tot boffer op te werken?"
„Een middel om je tot koffer ,opi te werken?"
herhaalde dei ander verbaasd, „Ik ik begrijp
je niet goed". - j° f
,,'tls anders nogal eenvoudig", ging de wasch-
mand voort, „lij zult in ja jonge jaren toch zeker
ook wel belast zijn geweest met het 'verzenden
van de wasch?"
Van verbazing deed de joffer mi| zijn deksel een
eindje open. (I
•Eindelijk klonk het beleedigd:
„Ik ben nooit een wasdhrnand geweest en zal
ook nood een wascthmand worden".
„.Te hoeft mij niet Zooi minachtend aan te kiifk»n'\
Zei de wasdhrnand. die wel niet tevreden mei
aar lot was, maar het toch niet verkroppen kan,
dat een ander haar als minderwaardig beschouw
de. „Ik ben veel nuttiger dan jij. Eigenlijk ban lik
het nuttigst 'van al degenen, die hier op1 zolder
staan en daarom kan ik niet verdragen, dat ikmiet
met meer eerbied behandeld wordt. Dat de men
sdien zoo dijn, nu ja, dat neem ik hum eigenlijk
niet kwalijk. ZJj weten niet beter, maar jullie
jullie behoorden er toch van doordrongen te zijn,
dat
„Dj een wiasc'hmand, een doodgewone wasoh-
mand bent", mengde zich n(u. een kimlerledikant
in ih et gesprek.
,,^'il jij je eens stilhouden?" riep de wasdh
rnand boos uit. „Jij Voert heelemanl niets uit.
B,ij 'jqu 'vergeleken is mijn buurman, de koffer,
zelfs nog nuttig".
„Ik 'heb afijn tijd gehad", antwoordde het kinder!
ledikant, „Ik ben gepensionimeerd en leef nu stil
Ik heb ook mijn teleurstellingen gehad, af dacht
je soms, dat het prettig was, door het k'oino meisje
dat mij vroeger altijd, zoo trouw 's middags en
"savonds opzocht, niu heekmaal vergeten te zijn?
Heel wat heb ik van haar verdragen; oh, (als
(Ik er notg aan denk, hoa za soms met 'oenhlbk
ojpl mijn arm lichaam kon timmeren, maar
mijn liefdo en toewijding zijn sledlit beloond ge
worden. Op zekeren dag werd ik uit dLkaar geno
men eni (hierheen gebracht. Alleen met den pjoo-
ten schoonmaak kom jk van mijn plaats af en aaictn
tela me met een stofdoek. Maar ik geldof niet, dat
Zo iets van al die lievigheid meenen, want ze.
zetten me al weer heel gauw* tusschten al dien
•ouden rommel".
(Slot volgt).
Vader en moeder zijn druk iu gesprek. Het gaat
over den huurprijs, welken, zfij voor hun huis
moeten betalen. >Jij 'vinden, dat deze veel te hoog
is en willen den huisbaas mededeelen, dat wan
neer hij niet met minder huur tevreden is, zij' hot
huis niet opnieuw wenschen in te huren,
„Efc denk" zegt moeder, „dat als het er op aan
komt, hij wel eieren voor zijn gold zal kiezen".
Kleine Bob kijkt moedor met grotola oogen aan.
maar 'vader en moeder zijn zoo in h'un gesprek
verdiept, dat zo niet op hun jongste letton.
Een p'aar dagen later h'oort Bob Vader tegen
moeder Zeggen r j j
„De huisbaas is met ons vooasted' tovjneden m
dus kunnen we' hier rustig blijven Wonen".
Moeder is blij^ want zij zou het ltuis met den
mooien grojbten tuin' niet gaairne willen 'Verlaten
Maar Bob had het wol leuk gevonden, ali zo
gingen verhlujzen.
Dien middag komt meneer Jansen, do huisÈms,
met moeder spieken over het bejhangen •vfairi oen'
kamor.
Hij is een echte kindervriend en Bob, djo even
alleen met hem in de kamer is, komt dan oojk
'vertrouwelijk naar hem too om hom Zijn mouwen,
speelgoed-auto te laten zien,
„Joiigo, jonge ,wat een motoi© auto'! roept me
neer Jansen bewonderend ,uit. „Maar heb je er
ook een garage vpor?"
„N-nee", «antwoordde Bob. ,i,Maar ik zal vader
ragen er eentje voor mij to maken in den! tuin.
Die is groot genoeg".
„Speel je graag in den tuin?" Vraagt mariieou
Jansen, dan weer*.
„Ja", •antwoordt Bob, {„maar ik zidu, het toch
leuker gevonden (Hebben, als u geert eieren ge-
bozen Ihadt en we verhuisd waren".
„Als ik geen eieren gekozen had?" iheiiiaalt me
neer Jansen heel verbaasd.
„Ja, natuurlijk", antwoordt Botbj, als gold 'Het de
meest eenvoudige zaak der wereld. „Moeder zei'
toch, dat als u eieren kaoö, we niet hoefden te
verhuizen". s
„Zoo, zoo", roept de huisbaas lachend uifj, want
Hij begrijpt, wat moeder gezegd zal hebben en liij
heeft schik in het ventje,dat hem dit opl zoa'n
grappige manier overbrengt.
(Moeder, die intu&schc-n dopr de andere kamer
binnengekomen is, heeft do laatste woorden Van
haar jongsten zo.on juist gehoord. De sclhrik slaat
haar om het 'hart, maar als za ziet, hoe gded
meneer Jansen en Bob het samen kunnen vindon,
glimlacht zij gerustgesteld.
CARLA HOOG.
(Nadruk verboden).
Oplossing van den Robus
uit 't vorige nummer.
Hoorn, Yb! en dam, Sloten, Petteq Uïth'ooim, K|oog,
Worrnorvoer, Laren, Muiden, Jispl Wintel, Halfweg
(Nadruk verboden).
Oplossingen der Raadsels uit 't
vorige nummer,
1. 1 I I
s
E
K
T
0
G
A
E
G
E
I
K
A
1
M
