CONTRACT-BRIDGE Badio-Programma's. Het kostbare Meesterstukje. Het hoe en waarom van bie den en spelen, toegelicht met in de praktijk gespeelde spellen door R N. HAREMAKER Correspondentie over deze rubriek te richten aan het Bureau van ons blad met duidelijke vermelding: Contract-Bridge annonceerde kleur aanwezig to zijn. Contract-Bridge, het medespel. Zou het inderdaad een modespol zijn en over en kele jaren weer plaats moeten maken voor iets anders? Wij zijn overtuigd van niet; hot spel is te mooi en valt zoo algemeen in den smaak, dat het zich een vaste plaats in do samenleving liecft veroverd en die zal wolrat te behouden. De drang het spel goed to loeren ken nen is algemeen on. hiertoe staan, twee wegen open: hot practische spelen, vooral met goede spelers; het theoretisch bo- studoeren uit boekwerken. Speelt men het spel steeds „onder ons", dan blijft men veelal op oen bepaald peil staan; de in boekwerken gegeven theoriën zijn. een hulpmiddel, doch do toepassing ervan is in de practijk niet zoo héél een voudig. Daarom willen wij den lezers van dit blad regelmatig een artikel voorleggen, waarin een paar Ln de practijk gespoelde spellen ter oplossing worden voorgelegd', welker oplossing telkens in oen volgend artikel zal worden gegeven. Op deze wijzo heeft men gelegenheid zich zelf een oor deel te vormen hoe die spellen moeten worden geboden of gespeeld en daarna eigen opinie te toeten aan de door ons gegeven oplossing. Aangezien bij het spelen zeer veel ge lijksoortige spellen voorkomen, goloovcn wij op deze wijze theorie en praktijk to kunnen paren, zoodanig, dat de gegeven stof reeds aanstonds in de praktijk kan worden toegepast. Wij moeten dan echter betreffende het bieden een compromis sluiten. Gebaseerd op het vele practised beoefenen van het spel, hebben wij een vaste lijn in o-ns bieden gelegd, welke voor ons persoonlijk gebleken is het moeste rendement bij het spelen te geven. Echter is dit niet voor allo beoefenaars hetzelfde; een en onder hangt af van temperament, flair, fantasie. Daarom zal niot ieder de gegeven stof als absoluut maatstafgevend kunnen en moeten aanvaarden, doch naar eigen inzicht moeten verwerken. De door ons gevolgde hoofdlijn voor het bieden, omvat het volgende: 1. Men biedt zonder bepaalde afspraken. 2. Men biedt niet om zelf hef geannon ceerde te speten, doch principieel om over en weer den partner inlichtingen te geven omtrent de bizondere kracht van eigen spel, teneinde op deze wijze de kracht in de combinatie van beide spel len te bepalen; mogelijk zal derhalve eerst na ecnige rondbiedingen het juiste eind bod voor het te spelen- spel worden ver kregen. 3. Men opent ep minimaal vijf slagen; op sans at out met tenminste dne topkaartslagen, verdeeld' over drie ver schillende kleuren; in ««n kleur op een vijfkéart of op een vierkaart, met ten minste twee topkaartslagen bij een vijfkaart en met drie topkaartslagen bij oen vier- kaart, in beide gevallen tenminste ver deeld over twee kleuren. Bij een klenren- bod behoeven geen. topkaarton in do ge- Op krachtige spellen van méér dan zeven slagen, opene men zooveel mogelijk op één, teneinde den partner, met een spel waarin slechts geringe kracht aanwezig is, ook gelegenheid te geven oen bod to doen. Voor liet doen van eon hoog bod moet men, ingeval men al dadelijk volle kracht geeft, „ongeveer" het aantal slagen in eigen hand hebben; dit „ongeveer" op te vatten als volgt: een aas vrouw telt nor maal voor 1 slag iy.it de hoer „in" de aas vrouw, zoo zijn het 2 slagen, zit de heer „achter", zoo is hot slechts 1 slag; gemiddeld ld/a slag); men reken© derge lijke combinaties bij berekening van het aantal slagen voor een hoog bod voor volwaardig, dus in dit geval voor 2 slagen. 4. Opent men op één met 5 'at 7 slagen in de hand, dan rekent men op 2 slagen steun bij den partner om aan het bod to kunnen voldoen; theoretisch is aan te toonen, dat dit een juiste mnatslnf is. Opent men op krachtiger spellen op méér dan één, zoo rekent men op geen bepaalden steun in het spel van den partner, doch uitsluitend op „ongeveer" het aanbal slagen in eigen hand. Bij een openen op één, mag oo,n part ner dus eerst steunen, zoo hij méér dan tvveo vaste slagen in de hand heeft als dirccten steun; bij een opening op tweo mag hij met één trek steunen zoo hij 2 vaste slagen in do hand heeft; bij een opening op méér dan twee mag hij met één trek steunen voor eiken slag in do hand, waarbij hij echter voorzichtig moet zijn met het méér clan het manchebod bimlen, wat slechts geschieden mag, zoo er slemmogelijkheid in de combinatie aan wezig wordt geacht. 5. Voor het doen van oen volgbod moot men ten ministe „ongeveer" vijf slagen in do linnd hebben, zoo men, door het openingsbod in een lagere spdsoort, vol staan kan met één; men moet ten min ste „ongeveer" zes slagen in de hand heb hen, zoo men oen bod in een lagere spel- soort moet laten volgen. 6. Op welke wijze het aantal slagc-n in een spel wordt berekend' zal voorloopig in de voorbeelden worden aangegeven. Men zij echter indachtig dat de waarde van een „pop" afhankelijk is van do op volgende biedingen; zoo is een heer of een vrouw méér waard na een openings bod van den partner dan bij het zelf openen; een hoer is oen slag, wanneer in de kleur van dien heer oen bod vóór u gedaan wordt; die hoer hoeft geen waar de, wanneer achter u een bod in de kleur van dien heer wordt gedaan. Dit zijn de meest nocdigo algemeen» wenken. nog twee slagen kunnen maken, wordt het! Hij maakt er ons, op attent, dat de op spel verloren door L'. j een na laatste „doppelt gefessclt" is. In- V. hoeft nog harten 5 en ruiten vrouw, j deidaad heeft deze aan redhter voor- on '7, 6, 3; B. hoeft Iiaxtonboer m 10 en I linkerachterpoot een zwaro ketting, terwijl ruiten aas, 9, 4. Iloe moot V. speten en do anderen slechts aa'n één voorpoot go- zich den verderen loop Van het spel kluistere! zijn. Be reien, waarom die ééne denken? zoo extra verankerd is, is gelegen in zijn 2. Het bieden bij ondervolgand spel is j onhandelbaarheid; hij is taog al gevaarlijk, nb volgt vorloopen: A. (gever) past; L, j Naast hem staat do „voorman", waarvan een ruiten; V, een schoppen; B. klein slem we in ons verslag van de eerste voorstel - ruiten (zéér optimist!) A. doubleert. ling van Sarrasanï te Rotterdam reeds V. spoelt klaveraas voor en maakt dien j spraken. Hij is *n schrandere oude heer van slag terwijl hij zelf geen direct te makers, j 80 jaari Wc herkenden hom onmiddellijk slagen meer in de haml heeft, zoodat lnj aan zijd „uitgerafelde" ooröni op de doublet van zijn partner moet roke-1 Aan liet andere eind van do stal staat nen; V. liad van klaver mos en 5, zoodat I de baby die tweo jaar oud is. hij die kleur voorgespeeld' had, in de lioop Interessant is do galerij met roofdieren, zijn eenigo troef jo to maken op renonce In een botrekkelijk kleine ruimte zijn soms klaver, waartoe A, dar klaver-lieer zon verscheidene leeuwen bijeen gebracht. Toen moeten hebben en ditj kleur natrokken, j wij een bezoek aan do statiën brachten, De blinde komt open en blijkt te hebbenj lag er één in een zeer vreemde houding te slapen: achterover met de omgebogen klau- biik achter do schermen steeg, al zijn we ons bewust, dat men ma een wandeling van een uur nog Ai et alles heeft gezien, wat zich achter de schermen bevindt! Loonsverlaging in liet Westland. In liet Westland worden de laoinien van do tuinarbciders over do geboete linie ver laagd'. Dje afdeoling Monster van dom hoeft thans ook besloten de stam- èaardloonen tot f 22 per week te verla gen. Er zijn plaatsen in het westland*, waar de 1 oenen tot f 21 per week ver laagd zullen worden. aas. 7, 5. aas, boer, 10, 7, G, 2. vrouw, S, 3, 2. Wat moot V. eten? GEMENGD NIEUWS» Bij Sarrasani. In en om ile si allen van een groot circus. Uit bet Rngelsch door Mej. 0. M. G. de W. Nu de eerste opgaven: 1. L. spoelt sans atout; schoppen- en klaverkleuren zijn afgespeeld; ruiten is nog niet gespeeld; V. weet uit den loop van het spel, dat A. hartenaas on een kleintje in de hand heeft, L. twee kleine harten; V. is aan slag en wanneer V.A. wen van de voorpooton hij den bek. Op een rok, vlak bij do leeuwen en tij gers, hingen groote stokken vleescli. Per dag verslinden do leeuwen en tijgers l'/a paard. De zeeleeuwen zwemmen en duiken in een bassin vain eenigo vierkante meters, aangebracht in oen vrachtauto. Hot nijl paard lag, toen wij in do stallen waren, rus tig onder water. Alleen zijn dikke, grauwe rug slak daar boven uit. Men treft voorts bisons, tóimoelön, apen, zebra's, ja zelfs oen paar biggen aan. Maar die zijn improductief; zij worden door het Wat oen geweldige hoeveelheid uood onj iar»cre personeel als hun „tailismon" be levend materiaal moot oen circusdirectie j schouwd. Als de talisman speciaal een als van het Circus Sarrasani toch steedspjg moet z\ja> dient hij om do paar maan- meevoeren! den vervangen te worden, wamt na eenigo Als men eon voorstelling in de grootemaanden is een big geen big meer! Zio- tent, die plm. 9000 toeschouwers een zit- daar £pn niet het zwaarste probleem plaats biedt staanplaatsen zijn er niet! van het c'reuslevea: Hoe komon ivo tel bijwoont, realiseert men zich dat nic-tI];ens weer aan nieuwe „talismen"! zoo, tenminste 'niet in die mate, dan wan- jn de stallen slapen de oppasscr-chauf- neer men onder deskundige leiding door I fcurs jn de tot slaapplaats ingerichte ca de stallen en het tenten- on wagendorp Mnes der auto's. zwerft. Het andere lagere personeel is Onder- Die stallen zijn zoo zindelijk, dat men ze gebracht in tenten; de artisfcon bobben of in een cav all cri e -kazerne niet beter aan- ccn woonwagen ter beschikking of zijn in treft! 't Is maar een kleinigheid, maar het de stad, waar het cirous is opgeslagen, in typeert toc.li de geost, die er in do stal-pension, len heersoht, als men ziet, dat om eikenjje directeur en zijn eohtgenooto reizen paal, die als stut van het zeil dient, hij sjec,ds met het circus mee. Zij hebben twee wijze van versiering oon cirkel van zaag-woonwagens te hunner beschikking, die sel is aangebracht. maks op elkaar zijn gezet en verbonden Alle dieren, die optreden, hebban een. zjjn door een harmonica verbinding als mon naam. Deze is duidelijk geschiller-d op een j aantreft tusschen de wagons van een door- bordje, dat in de nab'jhekl vam den naam- gaande trein. Er is een aparte wagen voor drager hangt. den persdienst, voor do boekhouding, voor éan het eind van den paardenstal slaat de administratie, voor de telefoon, voor bo- een open box, waarover oon wit paard injingen, voor... den rechtskundigen advi- nieuwsgierig en vriendelijk den kop steekt.r;cur enz enZ- Alle wagens dragen in gul- Hij eet „Gnadetbrot", zegt onze geleider, j (]Dn letters den "naam Sarrasoni 0n boven- t Paard zou 30 jaar ord zijn on met den j ai en een nummer. Zegt men edi portier, lieer Hans Stosch het circus Sarrasanï heb-1 wien men zoekt, dan zal hij u wel het ben helpen ophouwen ieder op zijn j nummer van den wagen 'noemen, waar u wijze natuurlijk! tot de groote onderne-1 zijki moet. „De pers?" „No. 147!" ming, dia het nu is. J Do kleermakerij, waar allo costunms wor- Naast de oude gepensioUneerdo „Merkur j ,jea gemaakt, gerepareerd en gedeeltelijk zoo heet volgens het mambordje het 10ck worden opgeborgen, is gehuisvest in paard staat het lievelingspaard van den j eeri groote tent. Daar komt teder voor den irecteur, bruin en wit, een z.g. koepaard. j aanvang der voorstelling de kleedingstuk- In afzonderlijke boxen, dus veUïger, j jiea halen, die hij of zij ïioodig heeft, 't staan de gelrosseerde paaiden. Was er een bonte winkel, maar een orde- Een komisch geziclit levert de lange rij I lijke winkel! van olifanten op. Ze slaan allo met den <J)o].- do eigen smederij, do zadelmakerij kop naar het pad, dus juist anders om dan cn timmermanswerkplaats zijn onderge- de paarden, en ziln voortdurend in bewe- ]jracdit in afzonderlijke tanten. Eigen oen- ging door kop en slurf va'n rechts naar j trales zorgen voor electrischen stroom, links en van Hnks naar rechts te bewegen i Als men een uurtje door het Sarrasani- en tegelijk van den rechter- op den linker- j met zijn 609 mensaben en 1500 dio- oorpoot en omgekeerd te gaan staaln. j ren heeft gezworven, kijkt men de zaak, „Waarom doen al die olifanten zoo on- ajs men een voorstelling bijwoont, nog rustig?" vragen we onzen geleider. I met wat andere oogen aan dm hij, die zoo „Ze vervelen zich", is het antwoord. maar is komen binnenvallen en nog geen Eonig'o opleving in de papierindustrie Moest de directie der Verccnigde Ko ninklijke Papierfabrieken der tinna van Gelder Zonen te Vel sen, eerst de cellu lose fa brick en daarna do geheete fabriek (waarop 1100 arbeiders werken) dos Za terdags en Zondags slop zetten, thans is er eenigo opleving te bespeuren on wordt er weder normaal gewerkt. Echter zal bij de minste inzinking do fabriek- Zaterdags weer stop gezet worden. Dynnmictl'abriok in de lucht gevlogen. Dooden en gewonden. In een dynnmieifabriek te Paililles bij Perpignan hoeft een krachtige explosie jjiaals gehad. Het grootste gedeelte van de fabriek vvexd volkomen verwoest. Een arbeider werd gedood, en 7 gewond. De bergingswerkzaamheden zijn reeds begonnen. 54) Ik moet u vertellen, zei hij, natuur lijk alleen als u het goed vindt. Wij heb ben. een comité gevormd om deze schil derij van u. te koopen. Drie of vier \an ons honden het voor een stuk dat aan het land moest tcebehooren, maar hot is natuuuxlijk de vraag voor hoeveel het aan gekocht zou kunnen worden. Wanneer we het in het openbaar te koop laten aanbie den, zou het misschien meer opbrengen dan' wij er voor kunnen geven. Dat^ mag nu oen gevoelskwestie zijn, maar wij vin den dat het aan den staat moest tcebe hooren, aan de „National Gallery", dat museum, waar wo noodig een tweede Van Roem moeten hebben, 't Is misschien ook mogelijk dat het van minder waarde ge taxeerd zou worden omdat het stuk nie. onderteekend is. Nu begrijpt u de moei lijkheid, waarin wij ons bevinden. Indien do staat bet stuk wil koopen, dan brengt het misschien eoa belachelijke som op. En wij willen toch ook al weer niet dat het voor minder dan de werkelijke waarde verkocht wordt. Das nu is do vraag wat wilt u er mee doen? Julia luisterde en volgde de redenaermg zoo nauwkeurig mogelijk, maar barstte ein delijk in tranen uit. Het schilderstuk is niet van mij,-snik te zij. Het hoort mij niet toe. Het was een hooi mooilijk oogenblik. Mijnheer Arthur, die van het begin af aan getwijfeld had; kon men haast niet kwalijk nomen dat hij weer begon te twijfelen. Zulk een uiitbarsling was de beste be vestiging van zijn eerste vermoeden dat Woensdag, 28 October. Hilversum, 29S M Uitsluitend VAR A-uilzending. 10 u. v.m. ViPRO. 6 45—7 u en 7 30—7.45 u. Gymnastiek les. 8 u. Gramofoon. 10 u. Morgenwij ding. 10.15 u. Concert. Minny Erfmann, voordracht; J. Jong, orgol. Doio de Boer accordeon en G. GoeÜiart, tenor. 12 n. Concert, Va ra-sopt ct en gramofoon. 1.45 u. Pauze. 2.15 u. Onze keuken. 3 u Gramofoon. 3 30 u. Voor de kinderen. 4.20 u. Concert, microfoordooze vleugel. 4.45 u. Vraaghalfuurtje. 5.30 u. Gramofoon. b.20 u. Berichten „Het Volk". 6.25 u. Concert. Trio Drukker. 6.45 u. Radio-voordracht. 715 u Concert, met medewerking van trio Drukker, A. Ilillobregt en N. J. Et- man. voordracht. 8.15 u. Muziek van dozen tijd. Vara-orkest, o. a. Rcomeensche volks dansen, Bartok, 9 u. „Jim, Jack en Mary hoorspel. 10.25 u, „De wederwaardigheden van Wakker en tropenduit", Vara-toonoel. 10 40 u Persberichten. 10.50 u. Slot con cert, o.a. „Aus Offonbachs Musterkolfer 11.2012 u. Gramofoon. Huizen, 1875 M. Uitsluitend NCRV-uitzending. 8 u Schriftlezing. S.15—9.45 u. Gramo foon. 10 u. Dameskoor. 10.30 u. Zieken- dienst. 11 u. Harmoniumspel, met mede- werking van sopraan. 12,15 u. Gi*amofoo,n. 12 30 u Concert, viool, fluit, cello, piano. 2 u. Chr. lectuur. 3.45 u. Concert, viool en piano. 5 u. Kinderuur, 6 u. Lezing. 7 u. Causerie, 7.45 u. Ned. Chr. Iers- bureau. 8 u. LezingRadio op school. 8.159 u. Concert. Chr. kinderkoor *..ang- lust. C. Kroese, piano. 9 u. Oudoruurljo. 9 30—11 u. Concert. NCRV klein orkest, o a „Zigeunerbaron", Strauss. 10—10.15 u. Vaz Dias. 11—1130 u. Gramofoon, Daventry, 1554.4 M. 10.35 u. Morgenwijding. 12.20 u. Orgel- concert. 1.50 u. Orkestconcert. 2.45 u. Voor do schoten. 3.50 u. Symphonieconoert. 5.0» u. Orgelconcert. 5.35 u. Kinderoor. G.20 u. Berichten. 7.05 u. Mendelssohns orgelmu ziek. 8 35 n. Symphonieconcert, met mede werking van solisten, o. a, „Da vliegende Hollander". 11.05—12.20 u Dansmuziek. hij door de latere omstandigheden hem misschien te gemakkelijk had vergeten. ILaar Laura's geloof was nog steeds rots vast. Voor haar was de kwestie Van eigen domsrecht beslisL Kom, Papa, zei Laura, terwijl zij haar vader berispend' aanzag. Als wij nu niet dadelijk heengaan om naar dien bloe menrand te kijken, dan komen wij veel te laat voor do lunch. HOOFDSTUK LXI. Toen zij weer samen waren, was het fwllom's taak Julie to troosten in haar ver driet In plaats van voort te praten over de kwestie aan wio de VLn. Room toebe hoorde of over dien akcligen HooJoo, be gon hij over Malt hijs Maris uit te weiden. Wat Julie betreft, voor haar kon hij even goed praten over de maan. In de eerste plaats omdat ze nooit tets van dien Matliiijs Maris had gehoord en vooral om dat ze niets liever vensehto dan nu een maal voor goed te beslissen aan wie die Van Roon toebehoorde. Want dat vraag stuk hinderde haar als een pijnlijke wond. Dit was een heel gewichtig oogenblik; een gewichtige beslissing wordt soms verwon derlijk snel genomen, eau heel loven kan soms van één oogenblik afliangan. Matthijs Maris kon haar op hot oogen blik niets scheten. Plotseling barstte ze weer in tranen uit. Ik nam je boet. Ik bedroog je met dat schilderstuk. Die goed, beste jongen deed al weer zijn best haar gedachten op iets anders te vestigen. Maar het was niet mogelijk. Je hebt liet mij gegeven, nietwaar, omdat je dacht dat ik er verrukt van was. Maar dat was volstrekt niet zoo. Het ding kon mij niets schelen, geen zier. Ik zag er het mooie niet van in. Daar stond hij als oon toonbeeld' van verslagenheid, maar hij moest luisteren. Waarom denk je dat ik dat deed? Dat zal ik je zeggen. Ik had Oom Si hooren praten met één van zijn klanten. Je her innert je zeker nog wel dat gekke, krom me mannetje, met oen gebreide bouffante en een bruinen flambard, dien ik altijd „do Vos" noemde? Eens op een morgen jij was niet thuis bood hij er Oom Si vijf pond voor en Oom Si zei dat het veel meer waard was. Daarom besloot ik er beslag op to loggen als ik kon, voor dat Oom Si het van jou kroeg. Daarop ben ik begonnen het op te' hemelen en je in den waan te brengen dat ik er al lerlei wonderlijke mooie dingen in zag. En toch zag ik er meer moois in dan in dat monster. Dit zeggende, wees zij op den Iloodoo, Willem maakte een geluid als van een snik. Julio hoorde het. Enl in dat oogen blik van ongelukkige krankzinnigheid be sloot zij zich zelve niets te besparen. Zij wilde zich zelve precies vortocmcn Zooals zij was, zoodat de zweep liaar beter zou kunnen treffen. Schoonheid is evenmin aan mij be steed en be teekent evenveel voor mij als dat ding daar. Alles wat je mij vertelt over Hobbema's en Vermeer's en Crom.es en Marissen. kan mij tniets schelen. Zij remden mij meer clan ik je zeggen kam. jk liaat al die dingen daar. En ze wees op al de meesterstukken, die in do Lange fitallerïj hingen. Ik haat zo. Ik baat ze. Ziezoo, nu weet je wat oen slechte m gc- /newne leugenaarster ik ben. Willem icon bet geluid van die vreemde en verschrikkelijke woorden niet langer «uafitiooren ett hij wendde zich droevig af. Het was of ze oen ader van zijn hart hadden geopend. Nu herinnerde hij zich dien kreet, die hem vervolgd had, na- dat hij haar den eersten koor in hot zie kenhuis bezocht had: Ben ik krankzinnig? Ben ik evenals Oom Si? Ben ik als de Hoodoo? Arme ziell Ilot stond niet aan hem oen oordeel over haar uit te spreken. Hij kon aJteen- denken aan haar locd. En het was wreed toen hij besefte hoe zij lijden moest. Daarom komt het geld mij ook niet toe .En daarom wil ik het niet hebben. Ik gloei van schaamte als ik er aan denk. Nu weet je hoe diep geaonben ik ben ik hoop, dat je begrijpt hoe ik je bedrogen heb. Hij trachtte haar hand te vatten, maar zij trok dio woest terug. Zijn groote goed heid was een roeten om hom bpira te liaten. HOOFDSTUK LXH. Op advies van juffrouw Babraliam plant ten zij een mirlboompjo in den kop van het monster. Eonigc dagen lator werd' de Iloodoo in een goschiktem hook van den Italiaansclien tuin gezet. Ilior op don rand van een klein moertje had de plechtigheid met den grootsten ernst plaats. Mot oen kruiwagen werd1 hij getransporteerd, nadat de tuinman er oetn geschikte plaats voor had in orde gomaa' waarbij ook Wjllcm was behulpzaam geweest. Nadat alios was afgeloopen en do tuinman en zijn knecht waren vertrokken, gingen Wjllem cm Julie onder een bladenden lindeboom zitbön. Zij waren vrij tevreden over hun werk. Het was een. heerlijke morgen. De loeuwerikcn vlogen rond in do heldere lucht. Moorten en lijsters begonnen te zingen en Juüo dacht werkelijk, dat ze één keer oen nachte gaal hoorde. Heerlijk gaven ze zieli over aan het ge not van hun poëtische omgeving. Marmo ren beeldjes van boschgoden, oen Cupido mot pijl en boog, vertoonden zich tus schen do struiken. Eindelijk verbrak Julia de heerlijke stilte. Je moot je jas aantrekken, zei ze plotseling. Maarzoo begon W.illem, mo waarlijk gegraven en geschoffeld had' met een bepaald doel. Julie wilde niet tegengesproken worden op dezen heerlijken dag. Als je je jas niet aantrekt, zal jcj kou vatten, zei ze op strengen toon. Wjilem stond op en voldeed aan haar verzoek. En terwijl hij daarmede bezig was, kwam een vertrouwelijk» opmerking hem voor den geest, die Sir Arthur en zijn dochter reeds meermalen gemaakt liau- den: juifrousv Gcdgc was zoo bizondcr praclisch van aard, zo zou een ideaal vrouw wezen voor oon artistiek man, oen schilder. Wat do hoofdzaak betrof, het was min der ongepast dan het schoon, want Wil lem was onlangs wol lot de overtuiging gekomen, dat hij schilder zou worden; hij wilde er zich op toeleggen. Terwijl hij dio jas aantrok, dacht b j aan do hoogo heilige kunst, waaraan hij zijn loven had gewijd. En verder horinnordc hij zich dat hij een klein schetsboekje en een potlood in zijn jaszak gestoken had. Hij ging dus zitten, haalde het boekje in plechtig stil zwijgen te voorschijn, en begon te teekenem Het was Julio, die na oonigen tijd' het stilzwijgen verbrak. Als jo die mirt uitlockont, zei zo, dan staat hot wel wat gok dat ik hier zit. Hut hoort er lioelcmaal niet bij. (Wordt rcrvol'jtl.'i *1?

Gemeentearchief Schiedam - Krantenkijker

Schiedamsche Courant | 1931 | | pagina 6