Het rondjo van den Imrgemeoster.
Up vragen van don beer Hermans, be
treflende een proclamatie van don bur
gemeester van Deikel-Enschot, waarbij om
idler ingezeteno, wegens het huwelijk van
voornoemden burgemeester, gratis bier kom
verkrijgen, heeït do minister van binnen-
landsche zaken geantwoord:
De bedoelde proclamatie" is niet op
do wijze cener oflicieele bekendmaking ge
schied.
Hoewel volgens de vorkrogen ambtelijke
inlichtingen drank in zoo beperkte mate
is beschikbaar gesteld, dat van oen „ge
legenheid zich le gaan bedrinken" niet
kan worden gesproken, acht do onderge-
teekeiule de gestie van deai burgemeester
ten deze, als gevolg waarvan hot blijven
bestaan eener drinkgewoonte van over
heidswege, wordt bevorderd, niet gelukkig.
Induitrieelo belangen van Limbing.
To Maastricht is opgericht do N.V. ter
bevordering der industrieel© boLnngem der
provincie Limburg, welke oprichtingsver
gadering door den commissaris der ko
ningin in doz© provincie werd geleid.
Do vemiootschal hoeft ton doel de be
vordering vm do industrioole belangen der
provincie, wolk doel zij o.m. tracht to be
reiken door het instellen en instandhou
den vïtn een instituut tot het doem van
onderzoekingen in cconomischon on tcch-
nologischen zin en het geven van voor
lichting daaromtrent. Aan hot hoofd der
vennootschap staat eon raad van bestuur,
die voor do eerste maal als volgt is ge
kozen:
Air. E. O. J. AL Baron van Hovel! tot
Westerfler, voorzitter, comm. der ko
ningin in do provincie Limburg, prof. dr.
ir. H. 0. J. H. Cielissen, secretaris, direc
teur der Stroomverkoopmij. J. Schaep-
kens Van Riempst, penningmeester, voor
zitter der Kamer van Koophandel on Fa
brieken voor Alaaslrieht en omstreken,mr.
B. AI. Berger, lid, burgemeester van Venio,
AL F. G. Af. vian Grunsven, lid, burgemoes-
ter van Heerlen, J. H. A1 aerier. lid, lid van
Ge».lep. Stalen van Limburg, H. A. A.
Moeuwissen, lid, burgemeester van Echt,
J. Th. Verheggen, lid, lid Van Ged. Staten
Yïm Limburg.
In de Januari-vergadering van aandeel
houders zal tevens worden overgegaan tot
het aanstellen van do directie van heit
economisch en technologisch instituut van
Limburg.
Door do economische afdoeling zal waar
schijnlijk als eerste punt behandeld wor
den de bestudesring van de mogelijkheid
vhn een tol-unie tusschon Nederland, Bel
gië en Luxemburg.
Tot-Koop van lectuur in Kazernes.
Op do vragen vati 't Tweede Kamerlid
moj. Wiesterman, in verband mot hot ten
verkoop aanbieden van lectuur aan sol
daten in do kazernes, beeft do minister
van Defensie o.m. het volgende geant
woord.
llocds sedert vtel© jaren wotrdt ©nkelan
personen toegestaan, in kazernes, hospi
talen, den militairen den Bijbel en. dooi
den leger- en vlootprodikamt in algomeo-
nen dienst geschikt geachte lectuur aan
te bieden. Deze aanbieding geschiedt met
nuichtiging van don minister van Defen
sie en zander winstbejag. De onkosten,
aan liet werk verbanden, worden uit lief
degaven bestreden. Het werk ondervond,
ook onder de militairen, veel waard oaring
en gaf geen aanleiding tot kluchten.
Do minister blijft vrij in hot onthou
den van den toegang tot militaire gebou
wen en terreinen aan wion ook, on in
hot verbieden der aanbieding van lectuur,
welk ook, indian hij zulks noodig acht.
Bovendien geldt de bepaling, dat het ver
spreiden van lectuur onder militairen in
militaire gebouwen en op militair© terrei
nen en voorts in de rust van militaire
oefeningen alleen mag plaats vinden met
vergunning van den commandant.
De minister stemt toe, dat do kazernes
niet het terrein mag zijn voor het maken
van propaganda voor welke richting ook.
Hij wijst er echter op, dat in bovenbe
doeld© geschriften pocin propaganda wordt
gemaakt voor een bepaalde godsdienstige
of kerkelijke richting.
De ongeregeldheden te Rotterdam.
Het lid van dan Roüordamscben ge
meenteraad, de heer W. H. Reuderink,
heeft de volgende vragen aan den bur
gemeester gesteld:
1Is de burgemeester als hoofd der
politie, bereid mede te deden, op wiens
last, op den avond van don lócn Decem
ber do politie te paard, op naar huis-
keerenda vergadering-bezoekers is inge-
reden
2. Welko bedoeling voorop gezeten heeft,
om op dergelijke provoceerende manier
een politiemacht op te stellen, als er niets
andere aan do hand is dan dat een verga
dering van werkloozen uit gaat, gelijk op
den avond van den lócn December is
gebeurd.
3. 01 de burgemeester wil medodeelen
hoe het komt, dat in do pers vermeld
kon worden, (hit het schot op den inspec
teur van W'. uit een automatisehcin revol
ver 6.35 m.m. gekomen is en dat dit
kaliber lichter is dan hot bij de politie in
gebruik zijnde wapen, terwijl toch vfta al
gemeen» bekendheid is:
a. dat politie in burger met kaliber
G.35 num. is bewapend.
b. dat door de pors geen publicaties
woaden afgedrukt van dergelijk© gebourbo-
nissen als 's aVctiuls op 15 December heb
ben plaats gehad, zander dat da politie
autoriteiten hun inlichtingen daarovler
hebben gegevten.
4. Of do burgemeester wil medodoelen,
wat liet onderzoek omtrent do op dm
15en December aangeschoten fpspecteur
heeft opgeleverd.
6. Welko maatregelen de burgemeester
denkt, te nomen, om to voorkomen, da.t
ordeverstoringen door politie veroorzaakt
bij het uitgaan van vergaderingen, plaats
vinden, zooals in hot laatsto half jaar
voortdurend hot geval is.
6. Is de burgemeester bovendien bereid
om krachtige maatregelen tc nomen togen
hot tuiend en provioeeercnd optreden van
politieagenten, tegenover werkloozen aan
do stempellokalen, wat dagelijks voorkomt.
Een nieuwe cultuur voorliet Westlautl?
Nu do opbrengst Van de Wesüantdsch©
druiven op do veilingen is tegengevallen,
aan welko mindere opbrengst de crisis
wel het moest schuldig is, worden in liet
Westlaud verschillende opmerking 11 ge
maakt in verband met een en ander doel
voor dit belangrijke streekproduct, dat zoo
vCr over dc grenzen een wereldvermaard
heid bezit.
Do heer J. Barendse, voorzitter van der
bond „WesUajui", heeft de gedachte ge
opperd, om de druiven tot wijn te persen,
welko gedachte in broeder kring is be
sproken.
Thans vernemen we-, dat er roods proe
ven in die richting zijn genomen, om de
tweede kwaliteit van de veilingen te weren.
Eb tweede kwaliteit werd bij wijze van
prcef tot wijn verwerkt en de resultaten
moeten via.n dien aard zijn, dat voortgang
wenscliolijk werf] geacht. Het eerste sap
bleek, na de distillatie, een go>ede wijn
soort lo vervangen.
Hot maken van wijn uit Westlandscli©
draiv on is geen nieuwe gedachte, want
reeds verschillende Wiestlandscho kwee
kers maakten het tot een gewoonte, voor
eigen gebruik de mindere kwaliteit drui
ven in wijn om te zetten. De hoedanigheid
van dien wij'n was steeds zeer goed te n le
men.
GEMENGD NIEUWS.
Koraalvissclien in de Kottcrdamsche
Diergaarde.
Dezer dagen arriveerde per Slamat van
do Itoitterdamsdio Lloyd een aantal be
woners van de Java-zeo, bestemd voor do
zec-aquarien der Diergaarde. Zelden of
nooit is die instelling in het bezit geweest
van zoo groote verscheidenheid dezer heer
lijke natuurwomdercin. Dit keer is het dc
samenwerking van twee Diergaarde-vrien
den, n.l. dein gezagvoerder van de Slamat,
kapitein K. J. ter Marsoh en den len kok,
II. Demutli, geweest, die tot dit mooie re
sultaat heelt geleid. Mogen enke'o der nu
aanwezige soorten al eens sporadisch le
vend overgebracht zijh, voor verschillende
dezer visschen geldt dit hoogst waarschijn
lijk niet. Zcodat nier. daar van eerste im
porten mag spreken.
De heer Demutli heeft oo'c nog tropische
zoetwater Yischjcs meegebracht, waarvan
Rasbora heterornorpha en Ncmacbilus fis-
cintus de belangrijkste waxon. Hot ligt in
voornemen het aqurien in het Reptielen
huis gedurende de a.s. feestdagen e'ec-
trisoh te verlichten, zoolat dan in dc laal-
ste middaguren do Koraadvissoiien in h'.n
volle pracht te zien zijn en een apart be
zoek aan de Diergaarde ten volo waard is.
„De lotgeuilleu van Witje en Gitje".
Onder het hoofd „Kinderboeken", ver
scheen dezer dagen eon bericht in de bla-
den, da.t bij A. W,. Sytlioifs Uitgevers Alaat-
schappij te Leiden een uitgave hot licht
zag, van de hand van Willy Schormoló,
getiteld: „Van Gitje em "Witje".
Onder bijna gelijkluidende benaming, tal.
„De Lotgevallen v:ui Witje en Gitje" ver
scheen in opdracht van de Noderlandsch©
Banketbakkers Vercetniging, medio Novem
ber bij do N.V. Drukkerij Dieperink te
Amsterdam, een verzamel-album voor 200
plaatjes, samengesteld door Ko Gallino,
Jan Feitli ©n Peter Lutz.
Als serieverhaal verschijnt een en an
der reeds 9 September l.l. in „De Ban
ketbakkerij", officieel orgaan dor Neder-
landscho Bankelbakkers Voroeniging, ter
wijl primo October vian deze uitgave mel
ding werd gemaakt in verscheidene Haag-
scho dagbladen en in, het orgaan van deun
Koninklijkan ^Middenstandsbond.
Juridische maatregelen van dein rechts
kundigen. medewerker mr. Bink te Utrecht,
tegen eershiermelde autrice en uitgovers-
maatschappij zullen worden getroffm.
I)e alcoliolftolïtio slaat een goeden slag
Installatie in Now York in
beslag genomen.
Do lalcohol-politio tc New York heeft
een goeden slag geslagen. Zestig prchibi-
tioagentcn deden een inval in een der voor
naams to speakeasies van New York, in
liet Ui ca terkwartier van Broadway. D- go-
heelo installatie, ter waarde van eon mil-
lioon dollar, werd in beslag genomen. Men
verwacht ruim honderd arrestaties.
De onderwereld van Chicago.
Gangsters onder elkaar.
Een bekend bandiet uit Chicago, D. Tag-
nalti en een maai, die nog 'niet geid nti-
fioeerd kon worden, zijn door bandieten
vian een comcurroerend© bende per auto
auto ontvoerd en op oen stille plek neer
geschoten. Een derdo slechtoffer, bleek
teen do lijken gevonden waren, nog niet
lo zijn overleden. Hij werd naar eutt zieken
huis C'Vergcbracht, doch zijn toestand is
hopeloos.
Strenge koude in Tunis.
De koudegolf, die boven eon deel vain
Zuid-Europa ligt, lieeft zich thans ook tot
Noord-Afrika uitgebreid. Uit Tunis wordt
een temperatuur van 5 graden ooider nul
gemeld. Midden in die provincie Tunis,
iu do omgeving vain Thalle, ligt do sneeuw
op sommige plaatsen twee meters hoog.
Een koudegolf vian zoo groote lievigheid
hoeft men in Tunis nog nooit waargeno
men. Er zijn reeds Verscheidene, slachtof
fers vian de kou gevallen.
Baukior door ontevreden client
doodgeslagen.
Te Chicago is do 35-jaar oude vice,
president van do Kimbell Trust aïid Sar
vingsbank door eem 68-jarig cliënt, dient
hij een crediet had geweigerd, mot oen;
in papier gewikkeld stuk ijzeren pij'p, dood
geslagen. Da naam v'aln het slachtoffer ia
John Visser.
Roofoverval op kaslooper.
Een bode, die te Hamburg werkloos-
hudsuilkeeringen, deed, werd Dinsdag
door een onbekenden dader overvallen
on togen den grond geslagen. De man riep
om hulp, waarna de aanvaller op de vlucht
sloeg. De bode liet zijn tasch, waarin zich
een groot bedrag aan uitkeeringsgolden be
vond, aclder en achtervolgde zijn aanval
ler, die evenwel kon ontkomen. Do bode
is naar de plaats, waar hij' zijn tasch
had' achtergelaten, terug gegaan, doch viel
daar bewusteloos neer. Hij is naar een
ziekenhuis vervoerd.
mochten Tom en Ella meerijden lot aan het do:p,
waar hun school lag.
Zoo was het ook weer eenige dagen vcor Kerst
mis gegaan. Vader, die toen naar de s'ai moest,
had hen dien morgen met de slede tot aan de
sclwol gebracht.
Lachende stonden Tom en Ella hem na te
Lijken, toen Lij verder reed. „Ilè, Tom, je halt best
kunnen meog.ian met je vader", begon een kl i e
jongen. „Wij hebben toch vanmiddag gi.cu school
en dan begint de Kerstvacanlie". „We mogen
in de vacantie wat vaak met vader mee", zei Ella.
„En vanmiddag na schooltijd moeten wij moeder
helpen".
„Ja, wij moeien rozijnen uitzoeken en aman
delen pellen voor den Kerstpudding", vertel!©
Tom. „En die wordt fijn liloar". „En mï=schion
brengen de Kerstengeltjes vannacht den Kerstboom
al in ons buis", hernam Ella.
„Ja, ja, jullie hebt hot maar wat bent", sprak
de jongen. „Bij ons is 'tniet zoo prettig incer, nu
vader gestorven is. Wij eten geen Kereipadding
en ook brengen de engehjes ons geen Kerst
boom
„Jij moogt best bij onaon Kerstboom komen,
Fred", bc-loofde Torn. „Kom maar gerust, haar'.
„En dan krijg je ook van onzen Kerspadding"
zei El la goedig. Loop van middag na aohcnllyi
maar met ons mee naar huis, dan zullen w.ji aan
moeder vragen, of je komen mag". Zoo liep toen
dien namiddag Freddie met 'lom en Ella moe
naar hun huis.
Aioeder Olse-n vond het vcors'el van haar kin
deren best. „Je moogt komen h'or Fred", zei ze
vriendelijk. En misschien brengt het Kerstkindje
hier ook wel wat vcor jou. Ach, lieve help" rep
zo verschrikt, „nu ik over dea Kers'boom s; reek.
denk ik aan do lucifers, die ik vergat lo besteilen.
En daar ben ik het ergste om vor.egen".
„Kunnen wij dan niet naar hei do.lp gaai, om
ze te haten?" vroeg Tom. Ik loop dan met Fied
moe, als hy straks naar huis gaai. Mair mag hij
dan eerst hij oris blijven eten?"
Natuurlijk mocht hij. En Fred toonde nu daar
voor z'ijn dankbaarheid, door le bel wen, dat luj
Tom wel weer naar kuis zou lneagen. „Wam", zei
Hij, „ben je met je tweeën, dan durft oen wolf ,o
met aan le vallen
„Er zullen overdag geen wolven komen, FreJ".
stelde 1 oru's moeder hem genist, „en vconlal lief
donker wordt, zijn jullie al lang wcor tli risa"
„Ik mag toch mee met Tom cn FreJ hé moe
der?" vroeg Ella. „Wij rijn met ons drieën, en
als dan de wolven
„O, die wolven", lachte moeder. „Alaar ga maar
met de jongens mee en stop jij bet geld voor de
lucifers maar in je zak. Eri jij Tom, draag do
tasch. Jullie kunt ook neg wol ©oa do.s gekLurde
kaarsjes meebrengen. Wij hebben dan wel genoeg
en kunnen ook ons Kerstmaal bij kaarslicht nutti
gen; dat skaat echt feestelijk".
„Hè ja, moeder, wat zal dat aardig rijn", riep
EJia uit. Met de twee jongens ging ao daarna cp
weg. Vlug liepen, ze voort op de Irania sneeuw,
onderwijl vrooiijik bah Ik:'end -over liet aans aando
Kerstfeest. Zoo kwamen z'ij in hot dcr,> en ston
den weldra in don winkel var Larson. Tom kocht
do lucifers .en do kaarsjes on nila betaald©. Daar
na liepen zlij, met de boodschappen in do tasch
weer te rat' huis terug. Vlak bij don boscluaid wa
ren ze reeds. Fji juist daar, waar z.ich de weg in
velschillende richtingen, kruiste, ontmoetten rij oen
ouden man, die, alsof hij niet goed wist waarheen
te gaan, uhkoek naar alle kanten.
„Zoekt u wat, manheer?" vroeg Tem.
„Jaj, beste jongen", was het antwatxd. ,,[k
zoek den weg naar het huis van Jam Gundere-en.
En er Zijn hier zooveel piden. W'e.t jij misschien
welk pad ik moet nemen?"
„0, dat weet ik wel", riep Trad. „U moet eerst
e'n eindje verder liet bowh in, en dan komt u
>i een smal pad. Dat slai. u in, totdat u op een
uwureweg komt, cn daar ligt het huis van. Gua-
dersnn
„Alaar ik ben hier vreemd. Ik wiet geen weg
in het be.ch, en zou verdwalen", a's ik er in
gang", sprak de man, ,,kunt ge mij niet cv on
liet pad wijzen naar dien dw arswog
„0, dat kunnen wij best", antwoordde Fral,
„Jullie gaat toch ook meet, hè?" vraag hij Tom
en Ella. „Zoo hooi ver i? het nio'
Maar 't was wèl ver. Zoo veraf lag zelfs b t
huis van Jorn Guuderaen, dat Ella's voojes al
pijn deden, toen zij nog lang niet op den dwars
weg waren gekomen. En daarna moesten ze nog
dien Loeien weg weer terug. Wal een eind r, nesten.
z'ij nog loepen, voordat rij fluiis waren ei
't werd nods donker op den weg. En nog denker
der was het, toen rij bij den boschrand kwamen.
Zij waren toen wél uit hot bcsch, dooh moesten
voordat z'ij hun huis algen, nog eenige boomgroe
pen voorbij. Tom, die gewaonii/f iregoi dapper
was, werd daarom oven bang als Ella.
ALaar Fred, die wel eens meer oon boodschap
deed, als het 'leuker was, en daardoor wat mon
diger, stelde hen telkens gerust doir te zuggm:
„Kijk, als wij die dennen voorbij rijn, kunne i wij
het licht in jullie huis al zen
Doch toen zij de boomgroep waren gena Jerri
en ook werkelijk reeds in de verte liet licht, dat
in hun huis was ontstoken zagen schemeren,
kwam er ie'aan, dat hun vrees nog graniet1
maakte, 't Was iels donkers, en 'tkuani vlug a in
dreven over den blank-besneeawdcn landweg*. E la
gaf een gil van schrik. „O, 't is oen wolfnep zo
En ook Tom fiuis.erJo me. een trihs.em: „Jaj,
'tis een wolf"
Alleen Fieri hield zich dapper. „Klimmen jul'io
maar vlug in één van die de-luien", zei h'j; ,,m:ar
geef mij eerst de tasch met do hic.feio en do
kaarsjes, Tom. „Die heb ik a! laten vallen1', fluis
terde Torn mei bevende stern. „Ik schrok zJ-c(.
en toen viel de ta-ch. Toe, klim toch vlug in di«n
den", fluisterde 1 ij 'haastig tot Ella, die .rijn aim
had vastgegrepen.
Bevende klom het kleine meisj'o in één der
laagsto lakken. Vlug volgde Tom heir. En d lar.ia
kwam Fred met do la-.ch, die lij spoedig kari
gevonden. Hij klom op één der hoogera lakken,
zette zich daarop neer, nam toen vlug o:u paar
kaarsjes cn een doosje lucifers uit de tasch, en
slak nog vlugger do kaarsjes aan 'Torn, dia .liet
licht lussdien do Lakken zag, keek verschrikt om
hoog, en nauwelijks zag liij de brandende kaarsjes,
of lij riep: „0, Fred, wat doe je nu toch? 'tZij'n
moeders kaarsjes. Die mogen niet aan gestoken
worden. Die rijn vocir onzen kerslb-jom".
„Slil toch", waarschuwde Fred, ,,'t ls voer de
wolven. Als die vuur en licht zien, durven zij
ons niets te deen. Dan zfjln zj bang. Hier noem
j'ij ook een kaarsje Tom, E'n geef dit aan Ella".
Ieder mot een brandend kaarsje in hun bevende
handen, zalen toen Tom eon Ella cp hun tak. Fred
die weer twee nieuwe kaarsjes had aangestoken^
liet die maar op en neer dansen. En ook d© lichtjes
van Tom en Ella dans.en cp ein neer Maair dit
deden zj niet zelf; 'tkwam a'leen, doordat de
vingers, die hot Liarejo vasriiieldoii, zoo trilden-
„Ik zal wel even het Kerstkindje bidden, dut
het die s.oulo wuhen meet wegjagen", fhiislerdo
Ella tegen Tom. „Want als het bjaa Kerslinis is,
moet je zocie's altijd maar am het Kerstkindje
vragm, zegt moie.lc'i*Bid jij oefc maar, Tom;
dat is altijd goeP.
Inlusachcn kwamen de wolven steeds dichter
bij. Ze stonden dan ook 'weldra onder den denne-
boom, waar nu heel dicht tcgrn den s'am geirukt,
Tom en Ella cp hun lak* zaten. Intussclien had Fred
leeds za,u vPrdo kaarsje aanges'okeu Ais oen flam
bouw hield hij zo nu allo vier bijeen, zoolat ze
als 'tware één vlam vormden. En toch was hij
niet bevreemd voor de wolven, die rond den
boomstam liepen. Plotseling zag luj iels dat hij
verbazend vreemd vond. Dit was een man, die met
een brandende lantaarn in zjin linrii aankwam,
en in 't minst niet bevreesd scheen te z'Ijin voor de
nu op hem toelcopende dieren.
„Zien jullie dien man?" vroeg hiji bijna fluiste
rend aan Toni en Ella. „Die is zieker gekomen om
de wolven dood le schieten. Nu stil blijven ritten,
hioor". „Maar wolven blaffen toch niet zioo'j be
gon Tom, toen de djeteri luid blafnmlo legen de
boomstam opsprongen. „Die huilen toch altijd zoo
akeligibj had dit zoo zacht gezegd, dat zelfs
E'lla, die dicht bijl hem zat, er niets van verston 1.
Daar gaf op eens Fred, die zoo rustig ap zpn
tak zat, een gil. Hij zag één der wolven lnid blaf
fende, toeioopen o>p don man mot tie lantaarn en
dacht: ,',N'u zal hij den man toch wel kwaad
doen". Dok Tom en Elia, gilden. Waarom, dat
wisten z'ij zelf niet. Waarschijnlijk was het Fred's
gil, die 'hen nog angstiger had gemaakt.
Doch daar zagen z,ij alle drie, dat de wolf mei
den man reeds vlak hij den boom stond en op
eens hoorden zij z'ij.n slem, die vrwriijk legen hen
riep: „Wat deen jullie daar in dien deanoboemt
ondeugden?? Zijn jullie bo/.ig daarvan eem Kerst
boom te maken? Wel heb ik van mijn leven. Een
Kereiboom mei kinderen tusachen de takken. Neen,
zoo'n vreemden Koos brom zag ik rug moil. Eu
'tzJi/i nog wei mijn kinderen'". „O, "tis vader,
't is vader", ricqien Tom en Ella tegelijk uit, zoedra
rij de stem hoorden. „0, en hij slaat daar tn&schen
de wolven".
„O, wat een domme kinderen", lach'e vader
Olsen.
„Zien jullie dan nog niet, dat het do wolfalToiiv
den van buurman Pauken zljin. E'n kom nu maar
eens vlug uit dien boom".
„\VCj konden niet veel zien, omdat enzo kaarsjes
zoo flikkerdon, vader", begon Ella, zciodra z.i;
op den grond stond. „Daarom daclvon wij, dat het
echte wolven waren en dat u een man was, die de
wolven dood kwam schieten".
„Ja, cn Frod slak een hoelobocl kaarsjes aan,
en die moesten wfj voor moeder meebrengen",
verleide Torn.
„Dat moest ik doen om de wolven bang to ma
ken", verontschuldigde zich de jongen. „Want
als do houthakkers bij avond in het boeefij rijii,
verjagen zij de wolven ook dootr het maken van
een vuurtje... En daaraan dacht ik toen
,,'t Was stellig het Kerstkindje, dat jo tlo/jo ge
dachte ingaf, Frod", zei Tom's vader. ,,\Vant wa
ren er werkelijk wolven geweest, dan hl.idl jij, met
jo flikkerende kaars-fakkel, het loven van Tom
en Ella gered. Je bent een flinke jongen, Fred, en,
c>p Kerstdag kram je na kerkl'ijll bijl «is. Want ik
geloof, dat het Kerstkindje ook wat vcor jou onder
onzen Kerstboom zal neerleggen
„En jo krijgt een stuk van dan Kerst'pudding"j
riep Elïa.
„Maar 'klieb zooveel kaarsjes Opgebrand", be-
kende Frod.
„En Tom dacht, dat z.'ij!n moeder daarover wel
boos zou rijn
„Als je cp Kerstdag komt, zul jo wol zien;
hoe boos is", lachte boer OLon. „En laotp mj
vlug naar je hup, jongen, en steek nog oen 'paar
kaarsjes aan. Want je Jamt nooit weten".
Frod lachte eens en liep daarna met een bran
dend kaarsje naar huis, en daar vertelde hij alled
aan rijn moeder.
I
Dp zjijn oude schoenen li:[pi ap Kerstmorgen;
Fred Berg naar de groote boerderij van Olson. En
nog wat verlegen, en ook hang, dat Tom's moe-
der boos zou zijn over do opgebrande kaarsjes,
klopte ii.j aan do deur.
Luid juichende kwamen toen Tom en Ella, did
hem meetrokken naar den Kerstboom.
„Kijk, Fred, dat hoeft het Kerstkindje voer joiu
gebracht", juichte Eila, en rij wees op een jasje
een wollen muts en een paar stevige, nieuwe
schoenen. „En al dat lekkers in het mandje is
ook voer jou. i
„En dat paKje heeft do Kerstman voor jon in
ons huis gebracht", begon Tom. „Je weet wel,
die oudo man, dien j'ij den weg hebt gewezen naar
Gundersen's huis".
„Hè. was dat het Kerstmannetje?" vroeg Fred
verbaasd. „Hoe is dat nu mogelijk, dat die weet..."
„Alles is op Kerstdag mogelijk, I'Tcd", viel Tom'S
moeder in. „Dan koint todi het Kerstkindje cp
aarde en geeft alle menschen een goede et oeu
edele goductilc in? Zoo lieeft liet dus ook tot den
Kerstman gezegd: „Donk aan Fred Berg, die heelt
jo naar Gunder.sen's huis gebrachtEre maak
het pak nu eens vlug open, jongen".
„O, er is een briefje bij", r.ep Fred, en Wij
begon hardrp te lezen: i
„Frcd Berg, vannacht kwam het Kerstkindje
in mijn huis, en T fluisterde mij in: „De jongen
.lie je naar hot huis van Gundorsen braclil, ilvnult
veel van lezen, en de winter duuri zi» lang. Brengt
gij hem daarom do-ze hceken". Biat deed ik toen,
Fred. En ik wensch je een heerlijk Kerstfeest toe,
en hoop, dat deze boeken je even zulke guo.lo
gedachten zullen geven, ais het Kerstkindje je
gaf, loan je met Tom en Ella in den donnebaanï
zal, den vreemd sten Kerstboom, dien iemand ooit
zag". i
„Och, och", r,ci E'red, toen blij do boclten Ihjad
bekeken, ,,'t moet toch cciht het Kersbniaimolja
gowoest Zijn, dat we naar het huis van Gimdcrsen
brachten. Hoe hou liet anders alles weten? En
dan die prachtige boeken".
„Eet nu ©erst een stuk! van don Kersflmddingl
Frcd", sprak juffrouw Olson. „Proef eens, boa
lekker die is".
Roclv Fred kon van vreugde geen hap van liet
lekkers eten. „Alag ik Wet rueo naar huis nemen
voor moederen do zusjes, juffrouw Olsen?" vroc£
lilij. „Blo hebben dan ook wat lekkers cp Kers lm is'
„K'ijllc dat is al weer oen goede gedachte", ric'pi
rnoodcr Olsen. Z'ij sneed daarna nog een paar
flinke sneden van don pudding af, legde die i t bet
mandje, naast do appels, do noten en Hot nndora
A 40
