VERSLAG VAN DEN GEMEEN' ERAAD.
Schiecfomsche Courant,
Oadio-Programma's,
De gemeentebegrootinq 1932.
TWEÊDE BLAD
De geheimzinnige inbreker
-El-
»>e gehuwde onderwijzeres
De heer Sdheuricogel heeft even tor loops
bezwaar gemaakt tegen het in dienst heb
ben door do gemeente van gehuwde on
derwijzeressen. Spr. heeft dat niet goed
begrepen. De meerderheid van den raad
beeft desii'ijds besloten, dat de huwende
onderwijzeres haar ontslag moet nemen
en sindsdien zlijh er goein huwende onidicr-
wij'zeressen meer op school gehandhaafd
Er zijn wel eens zoo nu en dan gehuwde
onderwijzeressen woi'k/aam op school, maar
dat is om de gemeente uit den brand te
helpen. Men kan óf de kinderen, naai- huis
zenden, als een onderwï|Ver of onderwij-
zores zijn (haar) taak niot kan vervullen,
óf men kan met lijdelijk personeel do zaak
aan den gang houden.
Iïnsland
m op sommige tijdden niton
on 'ei'lijk, Aimsbury, antwoordde Spencer
-n r ,'s 0011 strafbaar vergrijp.
Berk en School,
Verg a-dering van Dinsdag 8 Deo. 1931,
's middags 2 uur.
II.
Voorzitter: do burgemeester, de hoer
H. Stuiomeijier.
Algemeene beschouwingen.
(Vervnlq)
Gewijzigd karakter
Do boer P. de Bruin herinnert er aan,
dat dcor leden van diep raad is geziegd:
Dozie begncioting staat in het* toeten van
do crisis. Daaraan is het wdlidht te wiji-
tem, dat spr. zich niet aan den indruk
kan. onttrekken, dat over de begroeiing zielf
niet ziooveel is gezegd. Wat gozeyid werd,
"had wel betetfeais, maar had_„todi niet
die scherpte, was niet zoei duidelijk, dat
men kan zieggenDaar o£ daar is wat atan
de hand.
Er werden wel lijstjes opgemaakt met
opmerkingen, wems'dhcn en grieven, maar
doior dat alles luren was er dat 'groo'cre,
dat alles beiheersdhendede crisis, die le
voorschijn trad. Dat is voer spr. alkomem
verklaarbaar.
De oorspronkelijke beteebenis van een
groep Cijfers lieeft de begroeiing van een
gemeente van oenige botoeikenis needs lang
verloren. Zij geeft nu aanleiding te be>-
spreben do richting, die men volgen wil
en om aan te geven wat men stemmen wil
en wat gela'en dient te worden. Schiedam
is ziaoMjes aan aoo gegroefd, dat het ge
meentebestuur zicüi niet alleen meer bezig
houdt mot hot annlrggeu van straten en
bot trekken van roei lijnen werkzaamhe
den, die noodzakelijk zijn. Men kan iro
niscih vragen: Wat hooft zioa'n rondvlucht
te maken mot de begroot ing van Sdhiedam
Maar die vraag k'an alleen gesteld word'en,
als men ziirih zelf wijs mankt le leven
in een vergeten hoekje van do mereld. Stelt
men baar ironisch, dan lijkt het of er
een vcu'steening is en mem zich niot weet
te plaatsen in hot leven van deziem tijd.
Natuurlijk moet de gemeente bestuurd
worden; natuurlijk moeten eisdhen bevre
digd worden; natuuilijk kan de raad ook
ever kleinere dingen spieken om natuurrijk
zullen B. en W. zoo good mogelijk do ge
maakte opmerkingen beantwoorden. Spr.
voelt dat echter als oen ondergeschikt dre!
van z'ijn taak en zal dat oersii, afdoen om
in bet tweede deel van zfijttt betoog de voir
ziijn gevoel grootore dingen te bespreken.
De beer D'inkelaar hoeft gevraagd de
steunregeling zoo soepel mogelijk toe le
passon. In do M. v. A. is reeds toegezegd
dat B. on W. voor zoover dat van bon af
hangt, die regeling zoo soepel mogelijk
wordt tiiigevoord.
Stennvoileening.
Er is gevraagd aan sdluoio'gaando kind©
re®, die daarvoor in aanmorking komen,
schoenen inplaats van Idompom te verstoet
ken. In de M. v. A. is reeds meegedeeld', dal
een onderzoek wordt ingesteld, of da* mo
gelijk is en de raad zal te zijinerlijd inge
licht werden omtrent do inzichten van
B. en W.
De kwestie van de kolen verstrekking aan
weillcozen is roeds afgedaan.
De heer Visser heeft gevraagdZijn B. en
Wl bereid om met de 4 grooto gemoen-
ten stappen te doen b'ij de regeerjng om
to komen tot verbooging van de steun-
nomnen?
Of B. en Wl daartoe boreid zlijn. woet
spr. niet. Dat zou nog in bet college be
sproken moeten worden. Roods jaren trach
ten de 4 groo'o gemeenten tot overeen
stemming te koinon, wat betrej.„ do steun
regeling en als dat gelukt is, trachten zlij
daarop de sanctie te krijgen van den mi
nister of de regeoring. Spr. gelooft niot,
dat door de groo'e gemeenten en die re
geerjng geaccepteerd zal worden, dat ook
de inicldelgrooto en kleinere gemeenten pro
beeren een rol te gaan spelen blij de be-
DER
handeling van - doze materie. Bovendieim,
do groiotero gemeenten worden het zelf
soms moeilijk eens en dat aou er niet beter
op worden, als het gezelschap nog greater
werd. 'tls wel eens stuitend, als men
ziiol, dat door de groio'o gemoenlon moor
gedaan wordt, maar daardoor bos aut -er
toch ook. kans voor do kleinere gemeenten
omhoog te komen. Spr. gelooft niel, dat er
grciofo gevolgen /Jijn te verwachten van
een poging, als de heer Visser wil aan
wenden.
Do gemeenten hebben tenslotte toch ook
bun onderling verband in, do Veroenigireg
van Nederlandse,!» Gemeenten.
Met genoegen hoeft spr. konnis gesno
men van do mcdedeeling van den Ir er
Kavelaars, dat de II.K. een voorstel om
aan wenkloozien oen Korstgave uit te rei
ken, zullen steunen.
Wij hebben goen ro-jerve personeel en
dan wordt wol eens gebruik gemaalct van
do hulp van gehuwde omderwijziorossenr
Daartegen is van rechts nooit bezwaar
gemaakt. De kwaslie van 'de huwende on
derwijzeres uit school is een principieel©
zaak, maar tegen oen tijlelijk hulpmiddel is
noodt geageerd.
Do beer Ilciogendam heeft even do raads
verkiezing besproken in een betoog, dat
spr. niot slap voor stap zial volgen. De
heer Ilciogendam heeft geziegd, dat er een
opschuiving naar rechts is te oomsiatoeren
goueios'j ccn stelling, die mot dlo c'jfors
voor zich, niet te handhaven zal zijin. Mot
de cijfers is n.l. aan to tonnen, dat er goen
verschuiving naar rechts heeft plaa's go-
bad. Het gruOi'gio deel van de meerdere
stemmen, die uilgebradht werden, is bij de
S D'.. A. P. terecht gekomen. Allen zijn ech
ter over den uilslag van de verkiezing ver
heugd en spr. wil niet gaarne liet conceit
bederven door ztij'a leedwezen over den
uitslag uit le sproken.
Do 'oer Broek zejdo: De soo.-dem. ge
ven de schuld van do cr.sis aan het kapita
lisme, dat is een lied, dat zjj roods lang
geziongen bebbcn, maar geen enkele partij
zingt liet moo.
Spr. betreurt het dat de heer Breek in
doze vergadering niet aanwezig is Shaks
zal spr. meededen, waarom de andere par
tijen dat liod van do S. D'. A. P. niet
meezingen.
üe arbeiderspers en reclame
in 't buitenland
Dat do heer Brock de N.R.C. hoeft gele
zen en daarin oen verhaaltje hoeft gevon
den van een advertentie van de N.V. D©
Arbeiderspers in eon Engelsch blad, hoefi
spr. met belangstelling gehoord. Spir. ha 1
wel ©eng vermoeden, dat hot verhaal van
do N.R.C. afkomstig was; las do boer
Broek Voorwan its, dan aou hij wol oen
ander© buiding aannemen.
Do N.R.C. is een oude werkgeverslcrant,
die Lfj al baar andore voorredhton ocik
aanspraak mcont to kunnen maten als te
ziytn hot blad voor don buitenhuid;chcn han
del. En nu zfet do N.R.C. een niouwo oon-
oun-ent opkomen. Wit men de massa be
reiken, speciaal de betor gesnuoeitlo ar
beiders, dan dool ook bet buitenhuid be-
Woensdag 30 Maart. No. 19091.
uit bet Engelsch door A. Treul
ter de arbeiderspers daarvoor te gebruiken.
B'ij do N.R.C. is ca' een bootje concur
rentie jalouzie en waarom zou men baar
dat kwalj!c nomen? Zij moot ook trachten
op do been te blijven; voor oud-liberale
kranten is het todli al zoo moeilijk om
liet leven ie houden.
In de zakenwereld worden nog wel ©orv
methoden (ongepast, die minder zijn dan
doze.
Spr. lieeft met genoegen naar hot be
toog van den boor Fronay geluisterd. Spr.
brengt hulde voor don vorm dna 'van, ooi',
al ging er nu ©n dan ©en bnab-alvo tegen
de soc.-deni. de lucht in. Hij' 'heeft ge
tracht zakelijk to blijven en alles, wat naar
kloin©, persoonlijke gevalletjes riekte, zorg
vuldig uit zlijn betoog geweerd. Men be
hoort tiet persoonlijk belang te eliminee-
ron in openbare lichamen on wat de hoor
Fronay hoeft geziegd, stookt toron Loog
uit boven wat tot nu toe hier gehoord is.
Do hoer mr. Van Vol zien: Daar heb
ben vvo bet weer over don toren.
De heer 2. de Bruin: De 'hoer Fronay
staat nog aan bet begin van zijn, politieke
ontwikkeling. Als hiij oen goeden raad wil
aannemen, zioiu spr. adviseeren 0:11 niet
alles zoo crosoendo te zoggen, maar ooik
eens wat piano en zelfs pianissimo mee
to dealen. Indjen de boor Frenay d'ezen be
scheiden wenk zicu willen opvo'gen, zcu
bet in do toekomst zioo kunnenworden,
dat spr. mot groot genoegen naar den
beer Fronay luistert. Dat spr. veel waar-
deering lieeft voor den vorm van de rede
voering heeft spr. reeds gezegd; met den
inhoud daarvan is hij het echter niet ©ons,
wat heel goed mogelijk is. Kort geleden
beeft spr. met geno'Cgon mogen beooi<en.
dat men wanrdeering vror eikaars moerin
gen en inzichten kan hebban, ook ai hoeft
men scherp tegenovergea1 eld© meeningen.
Als deze scherp en zakolijlk worden voor
gedragen, worden z!ij' wel beluisterd en
hebben ze ook wel invloed.
Spr. bewondert bei optimisme van den
heer Frenay ten aanzien van wat komen
kan. Hij meent dat do toekomst is aan lut
communisme en z'iet bet ideaal verwe
zenlijkt in Rusland. Spr. gdoolt dal niet
De geschiedenis en de feiten van tiet ©ogen
blik gaan in ander© richting, 'tls een ver
gissing als hel onwiliököiirig gebeurt en
'ti s een fout, als men met opzet on kent,
dat er in Rusland ook maar iets gerds
zou zfijtn. Zoo komt mon er niet.
We moeten objectief tegenover de groo-
te gebeurtenissen s'a.-ui, ooft tegenover Rus
land. Mrn kan editor niel altijd precies zien,
wat daar gebeurt en Oiöl'c at is men G we
ken in Rusland gowepst, dan i» het ten
eenenmale uitgesloten.--dal men iet»'over
Rusland weet. Do geschiedenis zal conkvten
over 'tgoen in Rusland 11a 1918 is geschied.
We hebben nu nog maar een geschied en is
die 12 jaar oud is. Over do gioo'e omwen
teling m Rusland en over nat niet aan de
oppervlakte kwam, zal hot tegenwoordig
geslacht zeen wa-irsdhijtnlij'k goen posi ieve
couleel kunnen vormen. De lieer Fienay
tucent, dat aan hol communisme do loe-
konist is, maar wat liioudt do heer Frenay
voor het communisme? Da'gene, vat Rus
land thans te zien goefl, heelt volgens spr.'s
meoaing niot in bet minst iets to maken
met socialism©. Mon kan con overgangs
vorm aanvaarden. Maar in Rusland ziijin d©
omlerdnikkois van gisteren verdwenen cn
andere onderdrekkers zijn daarvoor in de
plaats geko-men; bot geweld van gis eren is
opgeruimd «1 liet brute gewold van 'lieden
Oiiidcischeidt zich 111 niets van liet oude.
Men past nog verbanning los, iels wat men
in andere beschaafde landen n et meer
kent.
Do boer Frenay: Indonesië 1
Fransohe gynunsiastcn, die ©en bekroning kregen voor hun opstel
over do Nederiandsohe inzending op de Koloniale tentoonstelling te
Parijs, maken thans een reis door ons land on brachten gisteren een
bezoek aan Don Haag, waar zij o.a. door H.KII, Prinses Juliana
ontvangen werden. liet gezelschap op bet Binnenhof.
GG)
Sir Peter koek Aimsbury schuin met
een bonzen argwaan aan, Indion Aimsbury
commissaris van het llyan Weczenfonds
was, sprak het van zelf, le verniuedon
dat .uj Ryan zelf kende. Mogc'ijk was
de goheele zaak met do obligaties op
touw gezet door llyau. Mogelijuc was Aims
bury zelf Ryan.
'loon dit laatste vermoeden in sir Peter's
hoofd opkwam, verwierp bij het min
achtend. Aimsbury was een wqnn, maar
de geheimzinnig© Ryan was alles behalvo
een worm.
Ik dacht, dat het zoo iets zijn zou,
Aimsbury, snauwde bij, naar Aimsbury toe
komend.
Als hot je belieft, Brace.
Spencer's metaalhard© stom onderbrak
den baronet opeons. Sir Peter's kaak kwam
vooruit; toen veranderde hij van gedach
ten.
liet spijt me, mijnheer, verontschul
digde lnj zich.
En nu? vroeg Spencer aan Aims
bury.
Aimsbury zuchtte diep en hij keek weer
voor zich.
Ais de obligaties ontbreken, zei hij
zacht, kan ik alleen hopen, dat ik zo
mettertijd mag vervangen door obligaties
van gelijke waarde. Go'ooE 111e, hoeren,
ïk ben goen oneerlijk man.
Dat weet ik, dat woet ik, gaf Aims-
j iy ongelukkig toe, terwijl iiij uit zijn
.j.,0" ïn'oekzaklcen twee dikke pakken
'iikbiljettcn hardde. Maar hier is het geld,
gmg Jnj zenuwachtig voort, de pakken aan
..poneer toercikendo. Geel mij do obliga
ties en alles is in orde.
Spencer keek met kooien blik naar do
bankbiljetten. Toen zag hij Aimsbury scherp
in do oogen.
liet zou dwaas zijn ze jou weer
toe te vertrouwen, Aimsbivy, zei hij koud
en hij keerde hem minachtend den rug
toe.
Aimsbury werd doodsbleek; zijn handen
bewogen zich een oogenbiik onbeho'pen,
toen zonk hij in don stoei, waaruit hij was
opgestaan.
Le obligaties hebben dit huis niet ver
laten, sinds jij ze bier gebracht liebt, voegde
Spencer er kalm aan toe.
Zelfs Lee Wang, die vriendelijk goglim
lacht bad tegen de bankbiljetten, die Aims
bury in do band had, knipoogde bij deze
verbijsterende mcdedeeling. Do andoren ge
loofden het blijkbaar niet. Sir Peter's kaak
zakte onnoozol cn zijn oogen staarden.
Barker vertrok zijn gezicht alsof hij ge
kwetst was. Eric schudde het hoofd alsof
bij zijn ooren niet vertrouwde. Enid snikte
zenuwachtig on Nina wierp snelle, listige
blikken van liet eene gespannen gelaat
naar liet andore.
Spencer glimlachte oven.
Misschien zou eenige verklaring niet
ongewcnscht zijn, zei hij verontschuldi
gend. Ziet ge, toon ik de obligaties uit do
brandkast nam...
Gij?
Het woord' kwam gelijktijdig van vier
paar lippen in eensgezinde "ongoloovig-
bcid.
Spencer boog plechtig.
Ik, erkende hij. Toen ik zo uit de
brandkast nam...
Maar u ging naar de garage, zei
Eric.
Vroeger in den avondi... ja, stemde
Spencer toe. Toon ik do obligaties uit
de brandkast nam, liorhaaldo hij geduldig,
lmd ik niet op .sir Peter's revolver ge
rekend'. Ik dacht, dat hij nog in de lade
van "de schrijftafel lag. Toen ik mij dus
bedreigd zag door sir Peter, was liet 1100»
De boer P de. B rui n: Dat verbannings
systeem kennen we HPer niel. Exeeu ie van
politieke tcgenslandoi-s is zelden ap oen
wijze toegepast, als thans nog in Rusland
geschiedt. De bewapening van het" Russi
sch© leger is in z'oo'n snel tempo gegain,
dat Rostand thans wat do bewapening be
treft, aan dc spits staat. D© onderdrnikUng
van ander© landen is precies zoio als die
door koloniale mogendheden toegepast. Dat
heeft allemaal met socialisme mots te ma
ken. De dictatuur is in Rusland in ander©
handen overgegaan, maar dictatuur is hei
gebleven. En hier is d-e onoverbtugbavo
kloof met do scc -democraten. Deze gaan
uit van het beginsel, da' de macfit mrno'.
worlcn uitgeoefend door het volk zelf. Hol
brgrip democratie: volksregcering slaal lijn
recht tegenover de dictatuur. Een volksw>
gecring in volmaakten vorm vindt men
nog nergens.
In W esl-Euro'pa is de democralio eohter
zoover gegroeid, (lat Wij ons niet m 'ör
kunnen indcinkon, dat hier ©en dio'a'or
eenigen invloed zou kunnen uitoefenen. Wij
kunnen ons niet indenken, dal de arbeider»
hun regeering niet meer zelf zouden kie
zen; dal degene, die de macht heeft, met
gewold de vrijheid van voreeniging en druk
pers zou kunaon opheffen en het gohoelo
volk gedwongen ziou kunnen worden de
pers van den overheeisdier te lezen. Dat
is hel ideaal van de communis'en en wat
in Rusland op dat gebied is bereikt, pleit
niet voor Rusland, al kan men, wat voor
de ontwikkeling van hot volk is gedaan,
van ontzaggelijk© beteekenis noranon. De
wregiSbing is, dat, wat in Rusland mogelijk
is de bruto overiiecrsclhing ook mo
aeiij'k zou zijn in West Europa De ar
beider-klasse hier staat een eeuw vorder
in ontwikkeling dan. het Russische pro
letariaat.
Do heer F rc n a yKijk maar naar Ebort
De heer P. de Bru in: Dok Dreitscihland
is veel verder dan Rusland, want Rusland
liaalt van daar o.a materialen.
Het voile van West-Europa laat zich niel
moer knevelen.
(Wordt vcrvolqd).
don; te Noordluren (Gr.), ds. P. ten Have
to Ootmarsurn (O.); to Woubrugge, ds. D.
Bonman te Molkworum,
dig dat ik mijn plannen wijzigde, sir Pe-
ter's kogel schampte mijn ribben, toen ik
naar het raam ging---
Maar ik schoot Aimsbury, viel sir
Peter in de rede, met een stem, die scherp
door verbazing was.
Dat weet ik, antwoordde Spencer,
met een glimfacb van herinnering. Ik was
ongelukkig genoeg den koge'. te doen af
wijken, zooals Clinton vermoedde. Ik vie!
over Ëiic, toen ik mij zelf uit liet raam
wierp en we gingen samen naar bouo-
den. ik kroop langs de waranda naar do
achterdeur en ik moot zeggen, dat ik een
kwade vijf minuten beleefde in do gedachte,
dat Eric dood was. Clinton was volmaakt
juist, toen hij zei, dat ik de lantaarn
gereed had. Ik zette ze klaar, voordat ik
de licliidraad doorsneed, cn ik had slechts
do achterdeur binnen te gaan en do lan
taarn op te nemen, terwijl ik door het
huis ging. De wond hinderde 111e natuur
lijk een beetje. U kunt opgemerkt heli-
ben, dat ik wat' beefde toen ik weer bin
nen kwam.
Spencer, hijgde Enid met een ver
trokken en bleek gelaat.
iiric sloeg zijn arm sjeunend om haar
middel en een vennotole glans lag in zijn
oogen, terwijl hij oplettend naar Spencer
iceek.
Barker was opgestaan en keek Spencer
ook scherp aan. Aimsbury kook nog hul
peloos en Lee AVang zag nog glimlachend
naar de bankbiljetten in Aimsbury's hand,
Nina was geneigd 'in haar stool weg te
kruipen.
Maar Benner zei, dat het de wond van
een mes was, zei sir Peter, nog te vcol
verbaasd, om zich wraakzuchtig boos te
gevoelen.
Dat was het ook, verklaarde Spencer,
eer. Leo "Wang heeft getuigd', dat hij mij
raakte bij ongeluk. Geüukkig voor mij trof
zijn mes bijna op dezelfde pllek ais uw
kogel gedaan had, en mot beliiip van
een scheermes, en spiegel kon ik later
de gedachte verwekken, dat do twee won-
No tl. Ilcrv. Kerk.
Beroepen lo Alkmare* (vac.-A. Verwaal),
ds. J TL W. Warners te Geervliet; te Zut-
plie 11 (tocz.), ds. R. Riphagen te Coivor-
Donderdag, 31 Maart.
Hilversum, 1875 M.
Alleen A.V.R.O.-uitz.
8 u. Grarnofoemplatcin. 10 u. Morgenwij
ding. 10,15 u. Gramofoionplaten. 10.30 u.
Toos van Veen, zang. L. Wolfsbergen, zang,
Egb. Voon, piano. 11 u. Voordracht. 11.30
u. Vervolg concert. 12 u. Het Omroop-ort
kest onder leiding van Nico Treep. 2 u.
Ilandwovon, door Gombruik. Voordracht.
2.45 u. De grooto Symph. orkesten en hun.
leiders door Max Tak. 3.30 u. Geertruida
van Vladdcrackon, zang. J. Poortenaar, piaj-
mo. 4 u. Ziekctiihalfuurtje. 5 u. Het A.V.R.O.
Kamerorkest onder leiding van Louis
Schmidt. Charlotte Jaockel, zang. Egb.
Voon, piano. G.30 u, Sportpraatje door
II. Hollander. 7 u. Yerv. concert. 8 u. Grar
mofooaplnten. 8.15 u. Hot Concertgebouw
orkest onder leiding van dr. Willem Men
gelberg. Maria Ivogiin, soliste. In de pau
ze; liet 's Ilcrtogcnbosch' Mannenkoor,
onder leiding van P. Kaltenbach. 10.40
u. Gramofoonplaten. 11 u. Vanuit Rest.
„Ilaicck" te Den Haag. Dansmuziek dooff
Pali Tot cn Cornelius Codolban en zijn
Roenieenscli orkest.
Huizen, 298 M.
8—9.15 u. K.R.O.
10—11 u. N.C.R.V.
11—2 u. K.R.O.
Daarna N.C.R.V.
89 15 u. Gramofaonpiaten. 10 tï. Idem.
10.15 u. Ziekenhallnuitje. 10.4511 u.
Gramofoionpiaten. 11 u. Gramofoonplaten,
11J3Ü u. ReJigiotiso toespraak. 12.152
11. liet K.R.Ö.-orkest onder leiding van
Johan Gerritsen. 3 u. Voor de dames. 3.30
u. Intermezzo. 4 u. Zieken uurtje. 5.45 u.
Cello-concert door II. R. Franke. Mej. A,
Hendriks, piano, 8 u. Concert door het
Weesper Mannenkoor onder leiding vaia*
J. Boon. 9 u. Voordracht door J. B. Ooster-
weider. 9.30 u. Vervolg Weesper Maiinen-
Icoot. 10.30—11.30 u. Gramofoonplaten.
den één waren. "Werkelijk, miss Enid, voeg
de hij er snel bij, toen Enid een snik
gaf en op het punt scheen neer te val
len, liet was niet ernstig. Slechts een
vleeschwond en volstrekt niet zeer pijnlijk.
Maa de anderen ivislen dat hij loog
cn zelfs sir Pcier kon zijn bewondenng
voor zulk oen moed niet geheet! onder-
diukken. Aimsbury sidderde en ontdekte
een vojihijgannde uitdrukking van iets, dat
op vrees leek, in Leo Wang's oogen.
De Chinees nieste lievig cn stond' met
een vriendelijke verontsehu'diging op.
Ik niet heel wel, heer, zei hij met
een droeven glim'ach.
Oii, ik heb je vergeven, Lee Wang,
zei Spencer harielijk.
Lee Vang knikte en grinnikte verheugd.
Een zeer trouw dienaar, sir Peter,
zei Spencer, tegen Loe Wang glimlachend.
Ik geloof, dat hij mij de obligaties zag
nemen en toostiet om ze to verdedigen,
voegde hij er peinzend aan toe
Lee Wang werd zeer spraakzaam.
Ja, lieer, riep hij uit, zijn hoofd
heftig tegen sir Peter schuddend. Ik zie
papier nemen...
Stil, gebood sir Poter scherp.
Loe Wang werd kalm.
Sir Peter liep langzaam do kamer door
lol voor Spencer. Zijn kaak stak vooruit
en de oude dreigende blik was in zijn don
ker kijkende oogen.
is dit waar, Spencer? snauwde hij.
Volmaakt waar, antwoordde Spencer
koel. Waarom zou ik er om liegen?
Ja, waarom zou je er 0111 liegen,
gaf sir Poter toe-, zijn hoofd vooruitste
kend'; zoodal zijn gezicht binnen een voet
van dat van Spencer was. Daar jo do na-
deolon begreep van jo geboorle, maakte je
plannen mij tot armoede te hrengo-i, zoo
dat je kon voldoen aan een ziekelijk ver
langen om voor lieer te spe'en. Een slui-
ponde dief... je handelde zoo, dat je je
vuile ijdolihoid kon luchten in liet gezel
schap van fatsoenlijke menschen. Je...
Dat heeft er misschien iets mee te
maken gehad natuurlijk, stemde Spencer
toe. Maar ik had ook andere redenen.
Spencer strekte zijn schouder en zijn stem
werd zeer hard en krachtig. Ik nam zo,
opdat u ze niet verliezen zoudt, sir Peter.
Ik nam ze, 0111 den persoon voor te zijn,
die de onbeschaamdheid heeft zich te ver
mommen als de Decker aüs de Ruiten
Aas. En ik had zelfs een betere reden.
Ik nam ze, omdat ze mij toebohooren.
Er volgde weer een gespannen stilt©.
Jou? spotte sir Peter zwak.
Aan mij, herhaalde Spencer, uit zijn
vestjeszak een visitekaartje krijgend, dat
een facsimile was van datgene, dat Aims-
buiy zes maanden geleden verschrikt had
en het sir Peter aanbiedend. Mag ik mij
zelf vooretellen. Ik ben Albert T. Ryan.
Hoofdstuk XNNft.
Sir Peter nam werktuigelijk het kaartje
aan en zijn oogen schitterden woedend,
toen hij er naar keek.
Ryan, snauwde hij binnensmonds, en
zijn lippen krulden zich van woeslo vreugde
bij liet gevoelen, dat zijn tot nu toe on
zichtbare vijand in zijn bereik was. Ryan.
Die mij in de laatste twee jaren hoeft
tegengewerkt. Bij den hemel.
Dat genoegen heb ik gehad, stemde
Spencer vriendelijk glimlachend toe. tl
moet dikwij's verwonderd zijn geweest, dat
ik u hij zoovele geslopen zettenzoo go-
•makkelijk schaakmat kon zetten, sir PeLer,
ging hij luchtig voort. Als uw butler was
do gelegenheid om goede inlichtingen to
verkrijgen buitengewoon gemakkelijk. Het
Ryan Woezenfonds was een voldoende vei
ligheidsklep voor mijn geweten.
Ik wil niets weten van je vervloekte
liefdadigheid, snauwde de baronet woe
dend, het kaartje stuk scheurend en liet
driftig in het spottende gelaat tegenover
hem gooiend. Waar zijn die obligaties?
(Wordt vervolgd).
