lerinneriap fan sen sui-cmissaris van politie De geheimzinnige inbreker Radio-Programma'®, Radionieuws. 0 Yalsclie munters. 't [Wjas weer zoo laat: er was/woer valsch gold ia omloop. Eerst word één rijksdaal der gedeponeerd1, 'm paar dagen laten weer oen, maar tom werd do toeloop Van lief den, dia verdachte rijksdaalders hadden ontvangen, al grootor en natuurlijk wa- sen. ear nog tal van lieden, die of dn valsch- heid niet onderkend hadden, of dien strop niet wilden hebben en nog zouden pro- boeren hot stuk kwijt te raken. Dat mag wol niet, is zelfs heel strafbaar, maar zoo zijn de mesiscben nu eenmaal. Wij vergeleken de valsche stukken met elkander on kwamen tot do conclusie, dat zo waarschijnlijk allo uit eenzelfde fabriek afkomstig waren, want al droegen zo niet eenzelfde jaartal, za waren van hetzelfde materiaal vervaardigd en. de lettertjes van „God zij met ons", die in dear rand gesla gen waren, hadden dezelfde eigenaardig heden. 't Kwam er nu op aan do vervaar digers to vinden, want al zouden zij geen inflatio veroorzaken, ze brachten heel wat onrust fce weeg en terecht bedreigt do wet Valsclio munters met een zware straf. Nu is het ontdekken van valsche nmn- tors niet een van do gemakkelijkste dingen, want hij, die zoo'n valsch stuk bij do po litie deponeert, weet heel dikwijls niet van wie hij 't antviangen heeft, vooral als de stukken goed zijn nagemaakt en dat waron ze in het onderhavige geval. Soms weet men wel, wie 't heeft uitgegeven, maar dan blijkt de uitgeVer het geldstuk weer Van *11 ander to hebben ontvangen, dien hij niet kent. Kortom, we gingen elk stuk zoover mogelijk: na, maar liepen telkens Vast: met geen mogelijkheid was vast te stellen, wie de eerste uitgever was ge weest. Men zal dit misschien wat vreemd vin den, maar het is zeer verklaarbaar, want do vSalsche munters meten, dat het gevaar niet schuilt in het maken, maai' m het uitgeven en daarom nemen ze een groote omzichtigheid in acht: ze geven de stuk kien bij voorkeur uit aan mensche®, die h«n niet keninm en in *t schemerdonker of op plaatsen, waar geen gelegenheid is het stuk fca laten klinken, want de klank is niet a,l te zuiver, omdat de stukken een andere en minderwaardiger samenstel ling hebben dan de echte. Ook stoppen ze die uitgifte weer even, als er in de kranten aver gesproken wordt of verplaat sen zich naar een andere stad. Maar één geluk heeft de politie en dat is, dat de vervaardigers het bedrijf niet voorgoed'stop zetten; daarvoor is hat te lucratief. Djoar zat ik dus met mijn valsche rijks daalders en peinsde op middelen om de makers te vinden. Nu is bot altijd een van m^a eersto sbalregels geweest, dat de mis dadiger me zelf moet helpen cm hem te 'Vinden. Wat kon hij hier voor me doen? tVVjat, hij Vertelde me, dat hij' gips ncedig had voor de vormen, want de stukken waren gegoten, verder dat hij een mate riaal gebruikte, dat een groote overeen komst Vertoonde met dat, waarvan compo silidepels zijn vervaardigd; voorts dat hij do beschikking had over een soort drevels mot een leter op de punt en die drevels zijn te koop, maar met een beetje handig heid zelf te maken ook. Nu redeneerde ik verder, dat de rabri- kanben zoo veel mogelijk winst willen ma ken en daarom het materiaal zoo billijk mogelijk zullen koopen, waarom zij veel -oude lepels zullen versmelten en gee® nieuwe en die oude kan je op een oud- roestmaxkt voor oen -zacht prijsje krijgen. jWc togen al zoo naar het Waterloo-plain, en vernamen daar, dat werkeljjk eefn paar lieden een bizomdoro voorliefde voor lepels aan den dag hadden gelegd, zeinder dat zij er uit zagen als personen, die een restaurant willen beginnen. Veel was dit nog niet, maar we kregen tenminste oen signalement. Bij het nagaan van de verschillende rijks daalders waren we niet voel wijzer gewon den, maar toch wezen ©enige lijnen 'naar een bepaalde buurt on ik droog een paar rechercheurs op, daar in talloozo kroegen wat met hot signalement Tand te jaatn. Do rechercheurs warm beste, brave jon gens, maar oen beetje van den ouden stem pel on zoodoende leverde dat niet veel op, want ik vrees, dat zo het in do cafó's al te gozdlig vonden m er speciaal dezelfde met eon bezoek veroorden. Daar hieJd. do uitgifte- in Amsterdam op, maar plots verschenen do stukken in Rot terdam en in do provincie. Hadden do lui iets gemerkt? Wie zal 't zeggen! In allen gevalle scheen Amsterdam hun niet veilig meer, maar dat ze in de hoofdstad woonden en werkten stond toch wel vast, omdat ze tiaar liun materiaal kochten; ik nam dit tenminste maar voor vaststaand aan. Nu moest ik weer van het nieuwe go- geven, dat zo mij verschaft hadden, name lijk dat zij naar' hui ten gingen, een vrucht- haar gebruik maken. Zeer waarschijnlijk gingen ze 's morgens vroeg per spoor weg, om 's avonds terug te keerea en daar om droeg ik den rechercheurs op zich 's morgens vroeg naar het Genitaal Sta tion te begeven om te zien, of daar ge regeld een paar lui, als wij meenden te mootonhebbsn, vertrokken. Dat leek een onbegonnen werk, maar de rechercheurs, wien ik dit werkje had opgedragen, wa ren een paar scherpzinnige knapeln, die goed gezichten konden onthouden en kijk op de menschen hadden. Ze mochten, wan neer za een paar lui verdachten, hen na reizen om te> zien wat ze in de vreemde start gingen uitvoeren. Ze guigen op him post, dagen achter een, maar kwamen zonder nieuws thuis, doch de aanhouder wint; ik had me nu eenmaal in het hoofd gezet, dat we aan t Centraal Station resultaat zouden heb ben en de rechercheurs delen, al hm host om mij te helpen. En ja, na wekenlange surveillance berichtten zo mij, dat ze een paar personen cp het oog hadden, die vcel- yhMig 's morgens vroeg vertrokken, ter wijl zo zoo den indruk hadden gekreten, dat 't geen kooplieden waren, ook goen werklieden, die ergens buiten werkten. Hen gingen zo oip een ochtend na, toen zo een kaartje naar Rotterdam hadden ge nomen tan het kwam er op aan te zien, wat hen naar Rotterdam dreef, zoodat dc lui daar gevolgd moesten worden. Dit beurde en het Week al gauw, dat dc lui in Rotterdam goen bepaald doel In idem, maar volgen is een ontzettend moeilijk werk en de twee mannen schenen na eom- gen tijd in de gaten te hebben, dat rraan achter ben aan zat; zo vertrouwden blijk baar de zaak niet, gingen van elkaar eoi Verdwenen, waarop de rechercheurs zoo wijs waren, zich te drukken en zoo gauw mogelijk naai' Amsterdam terug reisden. Toen zij mij hun wedervaren meedeelden, stond het hij ons vast, dat we op hot goede spoor waren, maar voor alles uit het Engetsch door A, Treub. moesten we nu zorgen, dat do beide man nen do rechercheurs met moer zagen; als zij ze m Amsterdam ontmoetten en zo zouden zich herinneren, dat zij zo in Rot terdam ook hadden gezien, clan koin do zaak vel eens hopeloos Verloren zijn. Ik gaf daarom twoe andere rechercheurs meo naai' het station en bij eiken trein, die uit Rotterdam kwam, loeiden de eerste twee of zo do reizigers van 's morgens zagen on ja vel, daar had je ze. Dadelijk gingen de twoo nieuwe volgers achter de mann-en aan, die geen achterdocht liaddeira en naar dezelfde huurt trokken, waarvan ik melding maakte; zo Verdwenen daar in een soort pakhuis, tevens stal. Het terrein loonde zich niet voor verdere observatie en daarom keerden de rechercheurs terug. Men zal zeggen, dat ik nog geen steek be wijs liad, dat de bedoelde mannen val- scïio munters waren, maar ik was er voor me zelf zoo van overtuigd, dat zij de ge zochte® waren, dat ik besloot den volgen den dag eens in dat pakhuisjo te gaan kijken etn daar zag ik kleinigheden.: wat gipsspoii'on en metoalafval, die mijn o-voitui- g'uig tot zekerheid maakten. Nu was er een gelukkige omstandigheid, die het bewijs kon vergrooton; de mannen hadden in do buurt van Alkmam.' valsch geldt uitgegeven en daar was de valsclihoid spoedig ontdekt, zoodat de winkelier zich die menschen herinnerde, die hem dus vertoond konden worde® on daarom liet ik hen aanhouden eu naar Alkmaar over brengen, waar ze oak herkend werden. Ik liad in den stal echter tevergeefs naar het materiaal gezocht, schoon wij daar alles overhoop hadden gehaald, in den grond oa onder mest gewroet. Toch moest het or zijn. En liet was er ook, maar op geniale wijze verborgen. In -eenhoek stonde® een aantal bad- dings, modderig en gescheurd, dingen, die men gebruikt om er met kruiwagens over te rijden. Ik bekeek die dingen, maar zag aanvankelijk niets bizomders; 't was ©en skipel oud hout, maar eindelijk kwam ©an scheur m ©on dier balken, me ©enigszins te regelmatig voor en het stuk hout nauw keurig bekijkend©, zag ik diep in ©en paar gaten schrciefkoppen. Wp draaiden de chraaven er uit oa toon viel do balk in tweeën; hij was uitgehold en verborg in zich do volledige uitrusting van dan val- sclien munter: metaal, matrijzen, een. gietlepol, gips on do drevels met letters. Nu was er wel geen twijfel -meer moge lijk en de manncln bekenden; ^Ze kregen voor hun rijksdaalders ieder zes jaar -go angenisstraf, waaruit blijkt, dat men beter echte rijksdaalders kan gappen, dan ze namaken; de dief komt er allicht met zes maanden af. Als een bizemderheid vermeld ik nog, dat z© na hun straftijd warempel weer oegonnen met do fabrikatie Van valsch geld, maar teen waren ze er gauw bij, want het spreekt, dat toen al dadelijk aan hen werd gelicht; of zo 't later nog ©ons ge probeerd hebben weet ik niet, -onmogelijk is dit niet, want ik heb eon valsche® mun ter gekend, die wel drie keer veroordeeld is; 't schijnt toch wel aan zoor verieidla- lijk iets te zijn. mijn van 24 jaar was vcihuurd, waarvan nog slechts oen paar jaar waren veit-o-o- pen. Dc koop-er beweerde dat de notaris hem in de waan had gebracht, dat het! perceel niet, of ten minste niet vooir lain- gen tijcl, was verhuurd', en, Waar lrij nu belangrijke schade leed, sprak Mj! den no taris aan tot vergoeding daarvan. Wel kwam onder de veilingsvoiotrwaar- den het beding vooi', dat het gekochte! kon worden aanvaard', vo>or zoover ver-! huuid, in het genot dier Iiiuux, diodh de: kooper moet zelf voor do ontruiming zorg dragen te zijnen koste, maar do koioper j stelde, dat hij omtrent die huur te voren had' geïnformeerd ten kantore van don n.o-1 taris en deze hom toen li'ad' geantwoord, d'at de huur niets to heteekenon hart en ongeldig was. Het hof nam aan, dat de notaris, op liet verzoek van den hooper om inlichtin gen, had geantwoord: „d© huur lieeft niets te heteekenon, als je vandaag koopt, gaat de huurder er morgen uit; overigens is het huurcontract ongeldig, want de hypo! theekhouder beeft daartoe geen toestem ming verleend. Dit nu achtte het liof een onrechtmatige daad, omdat elke notaris weet, dat ver nietiging van huur met ontruiming van hot gehuurde lang niet altijd vlug in zijn werk gaat, en dat oen notaris, die bij het geven van inlichtingen daarmede geen rekening houdt en den kooper in de waan brengt, dat de bestaande huur niet aan een zeer spoedig betrekken van bet pand in den weg staat, te kort schiet in watj hom in de notarieel© praktijk, tegenover gegadigden, voor te verkoopen gocdereu, betaamt. De notaris weid veroordeeld om aan den kooper alle door hom geleden, schade! te vergoeden 'en in 'do proceskosten. Tegen deze uitspraak is cassatie aan- geteekend. Hazardspel? De hocge raad heeft een cassatieberoep behandeld van den procureur-gtneiaal bij het gexeeihtöhof te 's-Her'jogonboscih tegen een arrest van dat bof, waarbij! van rechts vervolging z'jjn ontslagen \V'. -en- P. J. Acikens te Kerkrad e, voorzitter en secretaris van een Kianciub aldaar. Dezie club" was opge richt naar aanleiding van ©en gemeentelijk!e verordening, die het kienen in bet openbaar verbiedt. Do dagvaarding jn do zaak was echter opgebouwd rtp grond van art. 254 WL v. Sv., dat hazardspel Strafbaar stelt. De redht- bank oordeelde de veroeniging camoufla ge, maai achtte het kienen geen hoziard spel en ontsloeg ook verdachten van rechts vervolging. Zwiue mishandeling. De hoog© raad heeft behandeld! een cas satieberoep van J. R., die door d'e recht bank to Zwolle is vmoordeeld tot 1 jaai' gevangenisstraf wegens zware mishandeling! van zekeren S. to Balkbrug in den nacht van 23 op 24 Augustus 1930. Het baf te Arnhem heeft in hpoger beroep dit vonnis vernietigd, en R, wegens mishandeling, zvvaar lichamelijk' letsel ten gevolge heb bende, veroordeeld tot acht maanden go- vangenissstrai met aftretó van vaorairesk Mr. Sanders uit Zwolle lichtte v-aor den Hcogen Raad zeven cassiatiemiddelen toe. waarvan één zieb richtte tegen hei feit. dat dia hicafdgetuige voor de redutbank later wegens meineed in dezelfde zaak is veroordeeld. Het 0. M. zal concludeeren op 18 April. lijkheden is hel vaststellen van oen golf lengte voor den nieuwen zender zeer lastig. Men is in Duilsch'and reeds genood zaakt de diverse go'fverschuivingen nader de oogen te zien, want meerdere Buitsche zenders benutten bmlen'andsefte gcf-fleng- ter, die binnen afzienbarei tijd niet mear gebruikt zullen mogen worden, wanneer builenlandsolie stations er zelf beslag op zullen leggen, hetgeen door Portugal on Bulgarije reeds geschiedt. Met deze in krimping hangt het builen working stelten van de zenders 'Aken, Keulen en Munstess samen. Deze gebruikten een absoluut Duit- sche golflengte, die nu op andere plaat sen dienst moet doen. GEMENGD NIEUWS, Canada's oudste geestelijke overleden. Te Montreal is op 102;jarigen leeftijd overleden do Oudste geestelijke van Canada, de reverend James Patterson, dio gedureudet moer dan zestig jaren werkzaam was als Pyesbyteriaansch geestelijke. 1 EECHTSZAKEN. 72) Spencer keek. hem roet onuitsprekelijk' afkeer na, toen hij de kamer verliet, en hij was verbaasd, hoe blij ooit overtuigd ■was geweest dat Aimsbury een betrouw baar man was. Hij was op het punt zijn meening te zeggen, dat Henry Aimsbury niets dan een pedante schijnheilige wind buil was en niet waard' dat men moeite deert om hem tot het volle besef van zijn misdaad te brengen, toen hij bedacht, dat Eric zijn zoon was en hij keerde zich tot den jongen man. Erie, die voelde dat het zijn plicht was om iets te zoggen, haalde diep adem en fronste het voorhoofd niet langer, zooa's hij gedaan had' bij zijn vaders heengaan. Ik ik waardeer de eer, die u mij aandoet, mijnheer Spencer, zei hij ver legen, maar ik... Een behooTjijk safaris gaat or mee gepaard, viel Spencer kortaf in, op zoo afdcende wijze, dat het onderwerp er door gesloten werd verklaard1. Erie hoog even en voelde zich minder op zijn gemak dan ooit, toen Enid hem met een stadenden glimlach aankeek. Lee Wang zag hen door een lichten nevel van sigarettenrook aan, en zijnbüjle Chincesche g'imlack deed zijn geel galaat stralen. Romantiek, zuchtte hij teerhartig, met een snellen blik op Nina. Maar Kina antwoordde niet. Haar moed was gaandeweg verdwenen en zij Was ge drukt en bang geworden. Je zult alle romantiek, die 30 noo- Öig hebt, binnenkort krijgen, beloofde Om- ton kribbig, en naar den Chesterfie.d gaande, ging hij op den arm. zitten. Hij slingerde onverschillig met rijn pistool en keek Spencer ernstig aan. Hp had blijkbaar geen haast om F© vertrekken. I-Iet kan u niet scholen als ik ga zitten, mijnheer Spencer? vroeg blij. Ik heb me in het Kaatste uur achter ©en wnrten wingerd moeten schuit houd-en en ik hen moe. Spencer knikte en glimlachte.^ Maar je hebt je man, Clinton, zei hij, zooals ik je beloofde. Waar wacht jo verder nog op? Clinton glimlachte droefgeestig en sloot één oog langzaam. Ik heb mijn man, stemde tój tegen wil en dank toe, misschien een -paar dagen vroeger dan ik hem anders zou ge kregen bobben. En ik weet ook zijn ge schiedenis en alles van hem. Ik heb ook zijn vrouw, die u mij niet beloofd1 hart. U kunt .zien, dat het mijn avond is, om zo te pakken. En als u mij nu eens alles van u 7e'f vertelde? Sir Peter lichtte zijn hoofd op. Dar ker keck in verbijstering naar Spencer; Ene zag Clinton fronsend aati, en Enid' drukte nog eens haar vaders arm. Fr is weinig te vertollen, antwoord de Spencer bereidwillig. Mijn naam is Ryan Albert T. Ryan - - en ik spe culeer op do fnndsenmarkten. Ik verberg graag mijn identiteit om niet door dwa zen lastig gevallen te worden. Ik hob gemerkt, 'Jat de rol van butler mij vol- -doende verbergt. En een goeden blik in do zakeln van jo meester geeft, viel CUnton slim in dc rele. Dat is zooals je wilt. Ik... Het is zooals ik wil, snauwde Clin ton. En ik heb gedacht, Spencer, dat liet .voor een baronet niet natuurlijk is om aardewerk te hanteeren. Hij keek sir Peter veelbetekeenend aan Hc-b ik iemand niet een paar maan den geleden iets hoeren zeggen over af persing? vroeg bij onderzoekend. Sir Péter keek kool, maar gaf geen ant- Annsprakeljjliheid van een notaris Het gerechtshof tc Arnhem heeft arrest gewezen in de volgende zaak: In publieke veiling kocht iemand, oen. winkelpand met toebehoctren, ten einde daarin zelf een bedrijf uit te .oefenen Toon hij het gekochte wilde aanvaarden, bleek liom echter, dat dit voor een ter- Goltversefmmugcn in Duitschland. De groote zender to Leipzig is thans bijna gereed en nu komt do vraag naar voren, welke golflengte zal worden gebe zigd. Het heette vroeger dat do golflengte van den zender in Fra'akfort voldoende rijk wijdte bezat om geheel Midden Doritsdï- land te heslaan, doch uit goed ingelichte kringen vernomen Mij, dat dit geenszins het geval is. In verband met de veile moei Donderdag, 7 April 1932. Hi 1 vier sum, 298 M. Uittil. A.V.R.O.-Uitzcndmg. 8 u, Gra mof oon p 1 aten 10 u. Morgenwij ding. 10.15 u. Gramofoonplaten. 10.30 u. Concert. 11. Nijs, zang. A. Boclmer, piano. Egb. Veen, lm geleiding, 11' u. Knipcursus! Kjnderkleeding. 11.30 u. -Vervolg concert. 12 u. Gar m alio on pi alen12.15 n. Omroep orkest onder leiding van N. Troop. Met medewerking van Hilde Jager, zang eni E. Veen, pianoi. 1.45 u. Nerterl. Week in het Gariton hotel to Amsterdam. Rede van prof. De Bussy. 3 u. Knipcursus. 3.45 u. Uit hot Chilton hotel: Rede v. d. hoer Bergman. '4.15 u. Ziek-enuur, 5 u. Radia- Kinderköorzamg onder leiding van J. Ha mel. 5.30 u. Gramcifoonplaten. 5.45 uk Om roeporkest onder leiding van N. Tneopi. 6.30 u. Spoirtpraatjo door If. Hollander. 7 u. Vervolg Omroeporkest. 7,-30 u. Engel- sche les door Fred Fry. 8 u. Gramofioan- platen. 8.15 u. Concertgebouw-orkest o®Ü der leiding van dr. VV. Mengelberg einj Maurice Ravel. Met medewerking Van Mar guerite Long, piano. O.a. Dbrdei Piano- concert, Ravel en Variations symphotniques, Franck. 10.30 u. Vaz Bias. 10.45 u. Gra- moifoonplafen. 11-12 u. Vanuit het Carl ton hotel to Amsterdam: Billy Mason en his Band en Juan Mordrez y su cantor Beifranco (Argentijnsch orkest). Huizen, 1875 M. 8—9.15 u. K.R.O. 10 u. N.O.R.V. 11' u. K.R.O. 2 u. N.G.R.V. 8—9.15 en 10 u. Gramofoonplaton. 10.15 !u. Ziokendienst. 10.45 u. Gramofooaplar ten. 11.30 u. Gcdsd. Halfuurtje. 12.15 u. K.R.O.-orkest onder leiding van J. G-erriï- sen. 2 u. Hanrtwerkcursus, 3 u. Vrauwen- lialfuurtje. 3j30 ui. Pauze. '4 u. Zeemans- uurtje. 5 ui. Cursus handenarbeid d1. jieugd. 5.45 u. Cello recital door Br. IfemG- rik.J Aan G. vleugelDorothy Gerst-el. 0.45 u. Knipcursus. 7 u. Vragenhalfuuitjo. (.45 u. Held. CShr. Persburea,u. 8 u. Afgestaan!. 9 u. Ouderuurtje. 9.30 u. Zang door Stephen Jansen's Dames-ensemble, In do paluzo van 9.5010 u. Vaz Dias. 11 Ll.'SO u. Gramofomplaten. woord. Clinton stend kalm op en naderde Spen eer. Nu, mijn ontwerper van vogelkooien^ zei hij giijnzend. iWe zulten beginnen bij het begin. Je naam is Ryan, hè? Al bert T. Ryan? Waarvoor is de T. Lee Wang lachte spottend. Dat zal hij je nooit zeggen, Clin ton, zei hij. Hij zal zeggen, dat h'etT-bm of Timotheus of zoo'n soort naam is. Het is in werkelijkheid Tracey. Loop rond, zei Clinton, met bijtend sarcasme. Een vreemde naam, hè? vroeg Lee Wang. Maar ik herinner hem mij omdat Tracey in den ouden tijd oen groot vriend van Peter was. Sir Peter verschrikte h'ovïg; zijn oo-gen knepen zich samen en staarden in do ernstige oogen van Spencer. Toen. scheen iets in zijn keel op to komen en hem te verstikken. Tracey, riep hij met beklemde stem. Mijn Gwl'I Tracey i Ilij wankelde, stak blindelings zijn ban de® uit en viel voorover op do tafel Hoofdstuk XXXIV. Paatje Er klonk afschuw en vrees in Enid's kreet toen zij haar vader zachtjes schudde. Haiker zocht naar den brandewijn, maar Eric was hom voor en hij ging haastig naar sir Peter met een goed gevuld' glas. Clinton keek en fronste toen het voor hoofd. Hier was iets anders, -waarvan hij niets wist. Hij feliciteerde zich opnieuw dat hij Lee Wang niet Haastig Hart! weg gebracht. Er was hier zeker iets, d'at zijn ambtelijke aandacht- verdiende. Ilij nam zijn pistool weer steviger vast en keek Spenc'er aan met oen glimlach vol ver wachting. Spencer zag op don baronet neer en zijn blik was ondooïgrokldlajk. Hij maakte geen beweging om naar hem -toe ie gaan, maar stond volstrekt onbewegefijk, het rcsullaat van Eric's hulp afwachtend'. Drink dit, sir Peter, drong Erie aan en hij trachtte den baronet op te wekken. Lee Wang sloeg met spottende oogen den gang van zaken gade. Vreemd', zei hij langzaam, noo de meest voor de hand liggende zaken zoo dikwijls over het Hoofd gezien worden. De verwisselde stoeten bijvoorbeeld', en nu dit. Tracey is twee volle jaren lang voor Peter's oogen geweest en hij heelt hem nooit gezien. Wel, wol. Misschien is het beter, dat wij' een dokter roepen, stelde Haiker ongerust voor, en hij reikte naai' d'e telefoon. Sir Peter'sbanden, die ziclï krampach tig gesloten en geopend hadden, werden langzaam vlak bij Barker's woarden en do baronet richtte zich met pijnlijke in spanning op. Zijn snorkende ademhaling veranderde in een verstikkend hfeen, ter- wijt hij zijn bevende hand1 naar liet glas uitstrekte, Efic steunde hem met zijn ster ken arm en-bracht don brandewijn naar de lippen van sir Peter. Sir Peter's gelaat geleek dat van een do-ode, behalve dat 'de oogen brandden. Tracey, hijgde hïji, zoodra Hip zijn stom*weer terug hajd'." Tracey. Harekr schoof .een stoel vooruit, rnaar do baronet wenkte -ïem af. Sir Peter steunde op de tafel, schudde de zorgvolle handen van zijn schouders ai en voelde letterlijk zijn weg, totdat hij van aange zicht tot aangezicht met „Spencer stond. Hij keek enkele ©ogenblikken m <to on doorgrondelijke grijze oogen, kreunde toen zwaar. 'Als je er niet op gestaan hart, dat hij zooveel loog, Peter, de opzettelijk teme rige spraak van Lee Wang verbrak de drukkende stilte, had je mogelijk liet Hd- teelcen onder zijn kin opgemerkt. Niet dat liet je iets gezegd zou hebben. Het ziet er niet uit als het gevolg van een slag met een rijzweep. 1 Waarover praat je toch? vroeg Clin ton geprikkeld, zich p'otseling omlccerend Waarom waarom heb jo het mij terd aezcmk Leo Wang? riep sir Peter, in een wanhopige bede. Waarom heb je het mij niet gezegd? Lee Wang verwijderde kalm rijn an deren wenkbrauw en wierp dienhaar Clinton, voordat hij antwoordde: Z?> ge laatstrekken, ontdaan van eük spoor va|n haar, behalve de weinige zwarte oogharen, w-titfcn -\vreod norsch. Vein uitdïuklciiig. liet was gemakkelijk te zien dat met trok ken, waarin liet Oostcrsche overliosrsclito, deze man het niet moeilijk gevonden had ziin rol ais Chinees vol te Honden. De hoogo jukbeenderen, de smalle oogen, liet sluike zwarte hoofdhaar, dat alles was zuiver Mongoolsdi. De moeilijkheid vooir hem luid- go - ogen in een lichte, ©enigszins gete huidkleur _da de karakteristieke, hoog gewelfde ruigO wenkbrauwen der Braces. Dit al.es hafl hij met prijzenswaardige nauwkeurigheid onder handen genomen, met geregelde tus- schenpoozen had hij zij® huid' wat ImhtóT gemaakt met een mengsel van zich zelf een buit-engewoan Mevengc keurstof, z.ooals Spencer gemerkt had, teen hij ge tracht haid ze te scheiden van een klom stukje geel val on door do wenk brauwen liaar voor hiaai uit to trekken en ze te vervangen door kunstmatige, dia hem veel uren werk gokost hadden omt ze goed te maken. Toen sir Peter hem aankeek zooals lry daar was, glimlachend^ spattend on onge voelig voor hot leed, dat hij veroorzaakt had, -onverschillig voor hot schandelijke vonnis, dat hom wachtte, vastgeketend aan cc-n malloot, vervloekte hij zich' zelf, dat hij eon blinde dwaas was gewoest, wn hij vervloekte zijla vader, dio dezen hdl- schen deugniet als zoon Had. (Wordt vervolgd).

Gemeentearchief Schiedam - Krantenkijker

Schiedamsche Courant | 1932 | | pagina 6