DE DENNENHEUVEL
SCHIEDAMSCHE COURANT
VAN DE
mm,
No. 27
BIJVOEGSEL VAN DE SCHIEDAMSCHE COURANT VAN 9 JULI 1932
C. E. DE LILLE HOGERWAARD.
6)
En o|p eens vod de Zip, da,t Bliek hoar ^lde
hdpan. over haar boozte Bui Lean to hamen.
Plotseling sloeg zij haar armen om den hals
van haar nichtje en zei
„Je bont een snoes. Ilt kom".
„Au, an. Je smoort ma", ridpi Mieik lachend
uit, in haar noipljcis, dat pto het jfeil gewonnen
schoon, te hebben. N i
Maar pp eens betrok Rqeks gezlicht, toen ziij aan
Bob cai da ldap dacht.
Bob zon natuurrijk; bcps zfin m gelijk
ha,d Wj'.
„V vindl Boli bet goed?" vroeg zto dajaatom
a,ar?Jelend.
„Bob heelt me juist naar je toe gestuurd",
luidde bet antwoord.
Even keek Look baar nichtje onderzloekemd aan.
flat begreep ze niet. Blaar als Mick die de op*-
rechtheid zelve was hot ziei, zou 'tnatuurlijk
wol Zoo zijn.
„Nee, hoor", antwoordde Mieik. „Mloeder hoeft
hem uitgelegd, dat jc niet gewend bent niet zusjes
en broertjes om te gaan en nou begrijpt lij 't wel
Utij zei„Ga Jij baar dan maai' halen, Bliek, en
vraag, of zie meespeelt".
JLodk was baar bed al uit on trok haastig schoe
nen en jurk aan oen andere dan de gescheurde
jDiioi Bob wa,s do b ovons to bes bo an ziij! zou er wel
voor zorgen, dat zo nooit moer ruzie mot hom
Kreeg.
Als iets ha,ar bet verkeerde van hiaair handel
wijze duidelijk onder oegen bad kunnen brengen,
waren liet Bliolds woorden, welke haar do gevoe
lens van Bob vertolkten. Ze ztou -dadelijk! tegen
hem zeggen, dat jjthaar goduoht spleet van dien
klap.'
En ,c|pi de hielen gevolgd dqor Bliok, bolde Zij
naar beneden,
Boli stond onder laan die trap, blijkbaar in af
wachting, ,o£ zie kwam
,,'t Splijt mo vroeselijlv, Bob, >enncbegon
Lock.
Ilaar neefje liet baar echter niet uitpraten
en Zei:
„Do spons er over. 'kBen 'tail lang weer ver
gelen".
Blaar Loek vergat het gebeurde niet, al nam
Zij! zieb 'roor er niet over In halair dagboek te
schrijven. Ze Zon' 't moeder later wel vertellen;
dat ging gemakkelijker.
En toen za dien a,vcnd naar bed ging ©a tante
Truus do scheur in haru' jurk' Mjoai onzichtbaar ge-
maaikt bad, vond ziij', dat er op da heeie wereidj niet'
zioo'n aardig gezin' te vinden was als ojpi Dannon-
heiuveil.
„En ,ik ik hoor bfj ben", dadlrt zij
met een gevoel van dankbaarheid.
HOOPDSTUE VIL
Boppia is aveg.
Al vei schei den brieven had Loek uit Zwitser
land gekregen: van moeder, die haar vertelde,,
dait zjj! vader aanmerkelijk boter vond vanaf het
ocgejiixljlc. wa arep hij den Zwitserschon bedrad
betreden had en Zelfs van vader, wiens briavenj
steeds opgewekt waren en menig grapje inhielden,
„En toch moet het vervelend Zijn vopr Vador,
lusschen al die zieke menschcn in", peinsde Look.
„Bleeder is overdag wel veel bij Vader, maar moot
toch oen ander pension Zijn".
„Ik C'grijp eigenlijk niet da,t vader Zoo vrototlijk
Zijn kan", zei Look in eon vertrouwelijk opgemMilr
togen tante Truus.
„.Vader tracht eigen moeilijkheden to trotsoeren
on wil graag vroolijk zlijn, ais hij aan Zijfn do|di-
tortja schrijft", antwoordde tante* Trims.
„Engjng z ijtovcn later voort, terwijl zij
naar hot ernstige gezichtje van hitna* nichtje keek.
„Vait Zeggen vader en meed er van jo dagboek?"
„Zp vinden bot oen ptuehl-idee. Zal ik u eouS
voorleizJCin, wat vader er over schrijft?"
Tanta ïruus knikte instemmend.
Loek zocht nu in baar brief het bewuste ge
deelte pp! en las hardopl:
„BVat een pracht-ideo van je: oen dagboek te
schrijven. We blijven daardoor geheel ioipl do hlóoig-
to van ai jo wederwaardigheden, van da Vale pret
tige, dia er ongetwijfeld Zullen Zijn en da enkela
minder aangename, die jo ons o*ok trouw schrijven
moei. Want denk er aan incisjc, oik .book1 bevat
goed oen minder goede bladzijden on je mqoigt
fir de laatste niet uit seheuren om bat geheel
mooier te maken. Relcpf je dat?"
„Ik aal vader ear moeder adios schrijven", zei
Look nu. „Ook van hot prikkeldraad, da gescheurde
juik on u weet wel".
Glimlachend knikte tante Truus haar nichtje
too. Zij begreep best, dat ,,u weet wal", niet Zoo*
heel gemakkelijk to schrijven was. maar dat Lock
toch eerlijk haar boosheid en den goeden afloop
in den brief aan haar oudeis vermelden. ztom.
Niet ieder had Zooi'n liecrii/k zonnig humeur als
haar eigen Bliek, maar wat niet aangeboren,
was, kón immers aangeleerd Wolfden en whs
hel dan eigenlijk nog niet veel meer waard?
Terwijl tante Truus en Loek nog vertrouwelijk
dojor i
