DE DENNENHEUVEL,
J SCHIEDAMSCHE COURANT
VAN DE
No, 30
BIJVOEGSEL VAN DE SCHIEDAMSCHE COURANT VAN 30 JULI 1932
door
C. E. DE LILLE HOGER WAARD.
9)
„Daisy zal zich verheelden, da,t die melk lek
kerder is", zei Miek.
„Of zoo verstandig zfn zich in het onvermijde
lijke to schikken", meende moeder.
„In o!k geval kunnen we hun voortaan samen
één schotel geven", merkte Mieh praclisch op1.
Zoo kregen Motortje en Daisy wel ieder een
mand, maar aten zlij steeds uit één groeten schottel
tot groot vermaak van allen, die dit nog nooit
bijgewoond hadden. i
JLta bewoners van Dennenheuvel vonden dit ech
ter heel gewoon. Motortje en Daisy hadden dit im
mers vanaf den eersten dag, dat zie bij elkaar
waren gedaan, i
De jonge dieren groeiden als kool en deden hun
gemeensobapjpolijk etensbakje alle oer aan, al b'raik
weldra een tijd aan, dat Moortje er katten- en
öa/sy hondenbrood hij kreeg.
HOOFDSTUK IX.
B oh scli rij f t eon c om ed ie stuk.
Do vacantia, welke met zulk mooi weer begcei-
•nen was de zon scheen zelf schik te hebben
in al 'thdu en de vraodivkheid. welke ziij om zich
heien verspreidde bleek plotseling geheel van
karakter le mandoren. Donkere wolken verdron
gen de helderblauwe lucht en konden bun nieuws
gierigheid niet bedwingen. Zij moesten naar do
aarde too, kennismaken met menschen, kinderen
dieren en planten en zien wat daar te do-en was.
JHfet natuurlijk gevolg hiervan was, dat de regen
hij stroomen neerviel en allen, die niet buiten
hoefden te zijn, naar binnen joeg. De wolken
schenen echter nog Jang niet geneden te zfiji.i
van huil nieuwsgierigheid en dus nog geen plaats
te willen maken voor de zloiu. tot graote teleur
stelling van ieder, die zich genot buitenshuis
in do vacant ie had voorgesteld.
Ook öp Dennenheuvel hield de strqolmendc- tegen
de kinderen binnen. Maai', dat vonden ztijl heele-
maal niet erg. Zij hadden immers hot Tooiversloil
om zleli in terug te trekken, het Too versla', dat
juist op donkere regendagen zloja geheimzinnig
leek in de duistere hoeken, waar het lidlik, dat
don» do smajla raampjes naar binnen viel, dan
niet doordrong.
Dei kinderen hadden er al zooi dikwijls gespeeld,
maar zouden nu toch eens iets nieuws verzinnen;
een comcdicslukjo ztoöilen zo opvjoienen, geschreven
door den veelbeJo-ovenden elf-jarigen schiijver Bob
en opgeveerd door hel gezelschap' Tervoren met
l.c-efc do Bont als gast, zojoals Bob keurig op'
de programma's gesclucven lind.
Klonk dat soms niet echt?
En 't mooiste was neg. dat vader sinds het
voorjaar electiisch licht hul laten aanleggen, in
het Tocverslct, zoo-dat het begon al vroeg
donker ta werden de voo. stelling b'ijl avond
gegeven kon worden.
Natuurlijk zou dit de feestvreugde nog ver-
hocg-ein.
„Dia toeschouwers worden uitgenoodjgdj zie hoe
ven geen entree te behalen", zei Bob met de
royaliteit van een taoinc-eldirecteur, die de winst
aan hot een of ander liefdadig doel afstaat en dus
geheel belangeloos met z'ijn gezelschap optreedt
Het 'looneiel was niet grqol, maar daar alle
bedrijven vrijwel hetzelfde decor ve-reisehlen, werd
de zaak aanmerkelijk vereenvoudigd.
Langs één kant van den toren werden twee i'ijan
steden achter elkaar geplaatst in de ruimte, welke
dqc-r de trap en een gomlijtt van het eigenlijke
toome-el werd afgescheiden.
Da genoodigden bestemden uit: da hear en me
vrouw Temsen, de bewoneis van Ruimzicht en
nog enkele keimissen uit de buurt.
Er waren naluuilijk heel wat voorbereidingen
aan voorafgegaan en terwijl Bob het stuk Schreef,
zochten Mi-ek, Ikek en Ilans in een groio-te kist
op, ziolder naar oude kleeren, welke wellicht dienst
kenden doen. Iiun moeite werd ruimschoots he
li'ciomd, want de kist bevatte allerlei schatten:
kleercu nog uit moeders jeugd, van tenia en de
tantes, waarmee moeder als meisje roods -Op me-
nigen regendag het weer buitenshuis veigeten was,
ouderu etsche slrepja'pbnuen en grcioto hoedon nut
vee-ren. Eindelijk brak het o-ogenblik aan, waaiop
Bob nieit zender tro-ls voiIdaarJe, ,,dat het ca
medics luk af was". Het heette: Eind good, al
good.
Onder eerbiedig gehoor las hij liet vqojr en
natuurlijk vonden lalen het prachtig: er kwam een
koning en een koningin in vqor, een- prins-esje-, twee
prinsje-s en een to-overheks, Kon 't mooier en
sprookje-sach tiger? De inhoud kwam in het kont
hierop1 neer:
In een fraai paleis woenden een kening en e®
koningin. Zij hadden drie- kinderen: twee prinsjes,
die slechts één jaar in leeftijl.l scheelden, en ©en1
vod jonger prinsesje, dat aller lieveling was.
Op een dag, toen zij' met hun drieën ,in liet
koninklijk park speelden, werd de go-uveine-ur der
jongens even weggeroepen en ojpl dit otagtamblib
kwam oen tooverbeks op onverklaarbare wij'ze
binnen de muren van hei p'ark.
Zij hief haar to-overstat op1 hoven Wet hoofd
van het prinsesje, dat OJga heette, piieveld-e eemig-e
geheimzinnige onverstaanbare woouden eni.
de li-evc Olga was in een oud vrouwtje bclqoiVerd.
KINDER-BLAD
I
