5 December
-woprzfichtig. Moedor haalde sdblo|u.d«rs !>S Ban
om* baar wang.
lil brat',* moes iien Doiua on. JoCto nog telkens
man 't zieke liroërljo denken. O, als hij toch nmx
lictor mocht werden. -Wal waren zio bliji geweest,
toen z© oen Hein fcincfjo .gekregen harkten. Wat
luidden Zo eiken dag vod belangs^lling in T kfei-
ne bedje geheten en de pie.ept'iuterige) bandjes be
wonderd mot tl© fijne ros© nageltjes, 3|& -.fejike,
zwarte krul op Tvootrhaofd on do hMderblauwi?i
oogjes, dio ma,ar zlojo nu on dan open gingen.
Maar weldra was Sinterktoi is weer tonder wöhp
van bun [luisterend gevoerd gesprek.
Den volgenden dag zou 'i leest ztijh otpl school.
Niet, dait do oude man in eigen persoon kwam. O,
neen. Want lijiJ bad ©on brieE geschreven, da!
liiiji'tdit jaar te drnk had ©m persoonlijk te karnen,
maar wel wat lokbeis Zou sturen vooa* de zoetste
kinderen, 's Nachts droomden Dorus en Jcikie allebei
van den goeden Heilige, Jo'oo beweerd©, dat zie
de negerpop en een spoortrein onder bun sdbipar-
•stcen bad ztien staan. Maar 'twas in bun ©ude
buis.
Het Sint Nioolaasfeest op scbciotl verliep pret
tig, Stoute kinderen waren er gjeduddkig niet bij1.
Ieder kind kreeg ton mins te ©en speculaaspop en
een ehiooolade-lotter.
Op den morgen van den Zesden Dooemlber gingen
Dorus en Joke dadelijk kijken, of de Sint sioms wat
onder den schoorsteen voor ben gereden had.
■Want al konden Ze niet zingen, hun sdbaan meit
een stukje ïtsggobrocd erin, hadden ze lodb maar
neorgeZol. Er was belaas nfcimamd geweest, 't Stuk
je brood zat nog net zoo in de laars.
•„Ik Weet T", zei zus op eens, „hij! Weeft 'tno-
tuurlij'k nog in ons- ouwe huis gexlot. SinterMans
wist zeker niet, dat w© verhuisd waren. Ik ga
'tvragen straks aan ons oude huis".
„Maar als daar nu ook kinderen wonen, uan
Ï5L 't natuurlijk voor ben'", verondersteld© Dorus.
Toch trokken zo voor schooi tijd naar 'tonde
buis en belden aan. Een dienstmeisje deed ,bja
open en vroeg, "wat zie' witdent Darns vertelde,
waarvoor ze kwamen. Eerst begreep bet meisje
hem niet goed. Maar taan Jok© bad geholpen om
blies uit te leggen, was 'thaar duidelijk en zei zo":
„Ja, z'ie je, ik kan nu niet gaan kijlk-etn, want
de oude mevrouw slaap! neg. juist in die kamer.
Maar komen jukje nutschooltijd maar eens terug".
Na twaalven belden Joke en Dorus Aveer aian
bij hun oude huis.
„Komen jullie nu maar binnen", Zei 'Tdienst
meisje, „en ga maai* eens kijken".
Wat zag er alles bed anders uit d'ou toom Zij
er nog woonden. Neen, 'twas heelemaal 't ciude
buis niet moer. Do huiskamer was slaapkamer. Ja,
daar was de schoorsteen.
Juichend s'oof Joke er op al.
.gZie jo wel, Sint Nioolaas hooft zlidht vergist
'tis net zooals ik gedroomd heb: de zwar.e pop
voor mij, dc spoor vuc*r jeu'".
Op hun hurken knioidon "ze ueor W'j do g-sdbm
ken. De oudo dame s ond in do deurpost on k ök
met welgevallen naar 'l gelukkig© tweetal.
„Dat was me oen mulle 'vergissing van diao
goejen man, hè", zei ze. Dorus en Ja'.e s'onden op.
„Jtcbt u soms kinderen vroeg Dorus bezorgd.
Want bij was ervan overtuigd, da. daa de cadeau
tjes niet voor hen waren.
„Noen hoor, 'k hen maar heel alleen mot Bels
bj/ir", zei ze, wijzend op het dienstmeisje.
,,Ja, dan is 'teen vergissing van Slat Nioolaas'",
besliste Dorus.
„"Good, maar, dat jtdlio eens aamgebdkl hobbba"
'Opperde Dols. „Jullio zlijn zeldeir wed bffij".
„N ou en of ,we hebben net, wiait w© uraaei Hul
den", babbelde Joke Mijt
la Joke nam tiaar pop in de armen. Dams A t
doos ander den arm en na vriendelijk! gmraet fo i
bobben, vertrokken zo naar buis,.Daar liet meed®
juist den doktor woeir uit. Zo kook niet xmt
zlqo bedroefd en zei dadelijk: „Broortjo is vei
beier. Wat hebben jullie daar?"
Dorps en Joke vertoldon van Sinterklaas' ver-
gissing. Moedor dacht met schrik, dat Zo daar ha®
zorg over 't klein© kind beelemaal vergeten liai
dait 'tvijf December was. Broar.je werd beter on
Dorus en Joke kanden naar hartelust Spolea mé
'tnieuwo speelgoed,
Doc(h moedor stuurde eerst d© kinderen ï«fc
even naar cb 'nieuw© bewoonster van 'toutfo
huis mot de boodschap, af ue liov© dam© vooral
Sinterldaas bedanten wou, als z© hem nog eens
ziag of hein schrijven moest.
J. Et. BRINK,GREVb—ENTRDP,
(Nadruk verbaten).
door
0. E. DE LILLE HOGERWAAIID,
December is 'ten van die maand!
i Toch houden wij hel meest.
.Omdat zij ons brengt ieder jaar
f Weer 'tgraote kinderfeest.
Dan komt uit Spanje, 't verre laad.,
Sint Niklaas op bezoek,
En voor wij 't weten, kijkt zijn knecht,
i Die Riet heet, om den litoak.
Hij strooit veter ons mei milde hand,
Verwent steeds groot ©n kltin. i j
Nog nooit vergat bij ons mot koek,
i Borstplaat of marsepein.
]\V|ij roepen allen blij hom too:
Wees wolkom, lieve Sint, te#
Gijl waart al vele jaren tong,
De vriend van ieder kind.
Wat had u toch een lange reis,"
Bent u nu housc'lu niet moe?
En gaat u, als u wegreist straks,
Naar and're kindron too?
0, Sinterklaas, wees wol bedankt
Voor alles wat "u biacht.
Maar wees niet boos bobt u aan Jan,
Mijn buurman ook gedacht?
Jan is al heel lang zjiek, weet u, 1
Zijn ouders, zijn erg arm.
Ilij' had zoo graag eon mooie dais: 1
Zoo'n weiden, lokker warm. i
Geeft u dan mij -wat minder maar,
Sint* Nik'laas -zegt: 'tis good.
'k Ben b.'ij, dait 'kmod&icolzaambcil
In Holland nog onimioet.
Wij zingen nu uit volle borst
Als afscheid nog een lied.
En wuivend trokken verder weer
De Siul en Zwart© Piot.
I
