N DER-BLAD
Schiedamsche Courant,
é£>M' 1 vSï
TWEEDE BLAD
HUMOR 4 T HET INTENLAN
cmLi
Werkzaamheden in den
volkstuin.
SCH EDAMSCHECOURANT
Een heerlijk reisje
Mijmeringen.
f4'. Et "j
.tv* -
VAN DE
DER
ZATERDAG, 8 APRIL 1933. No. 20308.
Palmjiasclieii.
In Ie rij onzer Zondagen neemt ook
cle Palmzondagliet Palmpaschen, ecu
eigen plaats in. Reeds vain oudsher. Toen
worden op dezen Zondag de kerken ge
sierd met liet groen der palmen, .een her
innering aan liet Bijbelscli verhaal van
den intocht in Jeruzalem, toen immers
de volgelingen van Jezus de palmtakken
van de hoornen hieuwen en met hun Mee
leren uitspreidden op den u-eg, waarlangs
hun meester zou gaan.
Pailmpaschea. In die tijden, dal de pas
sie werd medegeleefd met ingetogenheid1
en vasten, sloot het Paschen deze zeven
weken af. Dan werd liet weer aialors. De
vasten waren voorbij. Men mocht weer
van vermaak genieten. De Zondag daar
vóór opende roods liet uitzicht Vandaar,
dat Palmpaschen reeds ©enigszins stond
in het toeken van de vreugde, die komen,
ging. En zoo heel veel gebruiken van
dezen dag en deze waren vele en stem
den tot vreugde vertellen ons nog, dat
de Palmzondag wel een zeer bizon lere
plaats innam in het leven van vorige ge
neralies. Wij voelen dat niet zoo meer. Ze
ker hebben we er schade door geleien,
evenals door het verdwijnen van zoo hooi
veel oude volksgebruiken door een tijl,
die op confectie was Iielust- Wel tracht
men verschillende van die oude 'gebrui
ken te' doen herleven Fo'kloristen doen
daar hun uiterste host voor Of liet hun
gelukken zal?
liet woord Zondag hoeft al oen bizon-
doren klank r ligt iets in van de zon,
van liet licht en de warmte en het leven,
dat zij zoo heerlijk brengt in het rijk van
do natuur We staan tegenover dien dag
anders dan tegenover de zes werkdagen.
Wo verwachten wat anders, wit beters.
Hoeveel te meer, wanneer d okiank vn.n
den naam nog versterkt worlt Zooals de
naam Panscluna'imlag dien -lag, dien fei
telijk een werkdag is, ineens zit in de rij
van de Zon lagen zoo tilt 't woord
Palmzondag don Zondag vóór Pnsch"n bo
ven de an lere rust lagen uit Zoo hebben
wo dal gevoel 1 als kin leren, wnaimer we
woonden in een streek, waar de Palm
paschen werd gevierd met haantjes en
zwaantjes en pahngrom en we zongen en
Ontvlambare jonge agent„O, jutfrouw, m u wel
uren en uren willen ondervragen." (Sunny Mag.)
Zakenman un mensen museum „Groote genade,
wat een ideaal-typiste." (Die Wor.hr ir "!Hi
•t/
Kapper uit de macht der gewoonte „Uw haar begint
wat dun te worden boven op, meneer."
Jongen „Nou, dat verwondert me mks, als je rekent
wat voor huiswerk we tegenwoordig op krijgen."
(Humorist).
r „Ik hoop dat de soep vandaag nu eens goed warm
Is kellner." (Passing Show).
kan verheffen. Hoeveel gewijde en or,c-
wijde poëzie is er niet bestem 1 voor e>e-
ncn, die rouwdragon, om heil op te beu
ren, te vertroosten?
Daarom heelt oize tijd zoo'n behoefte
aan wat hooger ligt clan de dingen van
al den dag. De oaken begrepen zoo iets.
Men sprak toen nog niet van psychologie
maar het getuigde van psychologisch
inzicht, dat zo de lange rij der dagen van
arbeid en zorgen telkens lieten breken
door zoer hizondero dagen Voor da! do
zware arbeid op den akker begon en als
deze was geëin lig-L Als de fundamenten
van een huis goVgd werden of als het huis
was vo-'looid Op de hooge f-feestdagen
of tor inleiding ervan Er was iets bizoti-
ders, dat opwekte lot vreugde; lot go-
wijde stemming, tot dankbaarheid,
Zoo de oude Palmzondag En wie. zoo-
als wij, zicdi dit alles van rondon den
Palmzondag weet te herinneren, die ziet
met dankbaarheid terug op een lijd, dio
vreugde gaf oil die voelt: het leven vaa
al den dag vervlakt de tnenschen, daarom
dient de geest versterkt, verheven, op
dat die niet onderga in de allodaagsch-
heid des levens
J. NAGEL.
vei lelden in on Ie versjes van 'l tourjaar
dat er \v.is>, van het Paschen dat lconien
ging Zootls we op Pinkst reu dansten
rondom de Piuk-Pu-kroon Het was een
zoo andere Zoning, wairam li el hel jaar
met st illo vreugde werl go lacht
Eon andere tijd kwam Al werl de uit-
iliukUmg ..on niet gebruikt, een tijd van
minder polv.io ca vaa zakelijkheid. Of het
loven tf rijker door geworden is en fleu
riger, omdat dit en zoo heel veel meer
moest vc I wijnen on Ier en zekere er-
vlakkings/.uelit? We me nen dat te mo
gen betwijfelen. Trouwens we welen wel
beter. En de begeerte om zooveel weer
uit liet verleden te doen oprijzen bewijst,
dat men gemis is gaan voelen aan meer
poëzie iu het leven. Hoe moeilijker oen
tijd wordt; hoe meer de matcricele zor
gen gaan drukken en nijpen, des te ster
ker wordt de behoefte aan wat den geest
Nu het voorjaar nadert.
Om ons heen zien we de natuur ont
waken, en wie in het bezit is van oon|
stukje grond krijgt nu gewoonlijk lust in
tuinieren. Men ziet bij andere reeds bloe
men bloeien en wil zelf ook bloemen
planten. Wat van bol- en knolgewassen
nu bloeit of in knop staat kaïn nu niet
geplant worden,' maar er. zijn andere spor
ten, de we niu juist moeten planten.
Het is nu tijd voor het planten van
Gladioshisknollen, deze zullen dan in den
zomer lot in den herfst onze tuin siero.it
en ons mooi en duurzaam materiaal le
veren voor het vullen van glazen. Voor
bloemperken zijn ze minder geschikt, daar
voor zijn ze wat stijf, maar in losse groep-
jes voor en lusschen heesters en coniferen
zijn ze bizondcr mooi, vooral wanneer wo
de schitterende kleuren in do juiste com
binatie met andere tinten weten te ge
bruiken.
Met dit laatste moeten we bij al ons
planten in de siertuin rekening houden.
We planten nu ook de knolletjes van
Anemone coronaria. Dit laaghlijvonde ge-
wasje is met haar groote bloemen en le
vendige kleuren mooi te gebruiken voor
groepsgewijze aanplant in smalle boord-
VOOR KLEINEREN.
1. Boven aan mijn brief schreef ik den naam
van do plaats, waar ik woon. Ik vergil
echter een klinker en toen kwBLi er ©en
insect te slaan. Hae kan da.?
2. Verborgen plaatsen in ons land.
Ruiin dadelijk dien v uiten boel op. Ik waar
schuw je niet nver.
D.. nieuwe stokken hij dc dahlia's zijn heel
stevig.
Do kinderen uit bet dorp mo lil en het eerst
naar liuis; voor l'uni en onkel'" anderen
/.ou liet te laat v-- n u's zjij lot 'het
?inde bleven
De school stond vol water na !lv"t nood
weer.
3. V i 1 kan o/ui grappenmaker looveren uit:
1 a k r o n li ij?
4. Mijn ems!.'" famiiio,
Myi iwcctg is een wonn,
Terwijl 'k inet beide doelen
lots he.ol, tori nuttigs voim.
Je zult het vast gebruiken
Raad daarom inn r eens go.ed.
En z.eg mij, wal hel antwoord
Van 'traadseli'ij'm zijn moet.
(Nadruk verboden).
TS3T"
No. 14
BIJVOEGSEL VAN DE SCH^paMSCHE COURANT VAN 8 April 1933
door
0. E. DF LILLE I10GERWAARD.
i 13)
üienzelfden avond nog ging liet naar Zaandam
waar oom Jan nog een vriend hatl wonen, can
vriend met parkeerterrein Dat kon dus niet
mooier.
Iu de lieriniiei'ing der jongelui was fiet later,
nel alsof Noord-fMtand voel meer dan slechts
één provincie was. Maar dat kwam natuurlijk, om
dat zij er zoo lang bleven en ook, omdat er zoo
veel !.e bezichtigen was
.Naar Monnikendam en Votendam gingen ze ook
en terwijl oom na de koffie een rustig uurtje in
tb» laatste plaats douibiaclU nvol >h.ct ie/en van
zyti' klanten, vonden do jongens liet jammer met
liet mooie weer ,.l!i).uis" te blijven en liepen sa
men een eindje rond. Ze hadden hun laalsle
duiten bij elkaar gelegd en wilden daarvoor nu
een verrassing voor oom Jan kopen als herin
nering aan de onvergetelijke reis. Maarwat
zou hel zijn? En. na veel overleggen, afkeuren
oil wevr nieuwe voorstellen, werd er eiudeljk be
sloten, dal ze hun portret zouden laten maken,
hun porUt-l „in costuum", want toen z.e ren [oio-
graaf hadden gevoiul/m, bleek, dal ze ziels, d,mi
jn een Votendainsch pakje steken konden. En na
tuurlijk lieten zse deze gelegenheid niet ongebruikt
voorbijgaan.
Ais vier vroolijko Votondninmers stonden zij
weldra vooi dc lens. Zij gaven den fotograaf het
adre* van oom Jan oj>, waar de britste de toto
bij zijn thuiskomst vinden zou, belanld.en en ver
rieden nut gastheer mot woord noch gebaar ook
maar iels van hun gchoim.
in Alkmaar bezochten z'ij d,e beroemde kaas
markt en vandaar ging het w.-cr kriskras dooi
de provincie. D.e kleinste plaatsjes werden aange
daan en de jong/nis vonden alles wat de reis
rekte, prachtig.
liet Gooi hadden ze voor iliet laalsl bewaard
en hoewel bob en Piot dit vanuit tJlred'tl ineen-
den te kennen, kwamen zij nu toch tol do ont
dekking, dat c: verscheiden plekjes waren, die
zij nog niet kenden.
liet liefst hadden ze midden op de ihei dio nog
prachtig paars was, gekampeerd, maar oom Jan
wond liet' maar fleet veiligst, weer bij den een of
andoren boer aan te kloppen.
Ei zoo reden ztij dan liet erf op van loon groote
boerderij, waar ze niet alleen gastvrij ontvangen
werden, maar bovendien toestemming kregen zoo
dikwijls ie overnachten, als zo maar wilden. l)a.t
was een pracht-aanbod, 't welk dankbaar aanvaard
verslag van do
werd. Heerlijke loeiden door hel Gooi werden
overdag ondernomen en tegen den avo.nd wisten
ze altijd weer liet gastvrije terrein te vinden, waar
ze rustig konden overnachten.
't Leek wel of de boer en de boerin dit tloodi.
gewoon vonden ,maar oom Jan en de neven wisten
het op prijs te stellen, en brad den eens uit een
dorp, waar ze doorgereden waren on het juist
kennis was een reuze-koek mee. Met groote rose
suikerletters stond er op geschreven:
UIT DANKBAARHEID.
idemand had oroit zoo'u grooten kook gezien,
maar allen waren liet er over eens, dat ililij IIleerlijk
smaakte en het allermooiste was nog. dat ili,ij-,
hoewel iedereen er van geproefd Iliad, bijna niet
kleiner geworden was.
Maar was dan ook een geweldig groote.
Zoo brak eindelijk de dag aan, waarop oom-
Jan uiterlijk thuis zijn wilde en hoewel Lei uit
stapje den jongens geen seconde to lang gevallen
was, zij het veils graag nog verlengd hadden, wa
ren ze locli bhj Itiun ouders terug to zien en in
staal te zijn hun een niondeün
beeriijke reis te doen.
Hel eerst werden llob en Piet in Utrecht afgezet.
Daarna tufte oons Jan mot de beide anderen tv eer
door ZniJ.llollaud om eindelijk ook voor hun
ouderlijke woning Ie sloppen
Vader en nuwder vonden evenals do ouders
der beide andere neven dat do jongens er pa
tent uitzagen en flink verbrand waren.
„Dat is geen kunst, als 'l zomer is en de zon
schijnt", bewcvn'de oom Jan, die mee uitgestapt
was en niet alter getuige was van de uitbundige
verhalen der jongelui, maar trier en daar ook aan
vullend kon optreden
flets» hij tegan den avond op zijn eentje in
zijn groolon wagon wegreed, na door allen har
telijk bedankt te zijn, zei Hans:
„En als oom deukt oimtelijk rustig alleen tlniis
te komen, vindt hij ons alle vier tod'i nog".
Vader en moeder begrepen het niét dadelijk,
maar Tom legde hun uit, hoe dat kon.
„Als de fotograaf maar woord gehouden heeft"
zei Hans bezorgd.
Toen er een paar dagen later een brief van hun
c-x-gaslhoer kwam, lazen de jongens, dat alles in.
orde geweest was. Oom Jan stuurde hun een
foto van den „kermis"-wag.en en da was een
mooie herinnering.aan deze onvergetelijke weken.
Dat oom Jan i; het tliart van zijn neven voortaan
eon nog grooter plaats innam dan hij nll'ijll roods
gedaan had, zal iettor, die in gedadMm mco op
reis is geweest, begrijpen.
EINDE.
(Nadruk verboden).
y3
1
