Schiedamsche Courant.
Humou UIT HET
- ;(fcfP t'.
m
mr^'A
De tevreden waterketel
IS
jSI
C~1 SCHIEDAMSCHE COURANT
TWEEDE BLAD
Mijmeringen.
lr W
Werkzaamheden in den
volkstuin.
overwaard.
VAN DE
DER
ZATERDAG, 5 Aug. 1933. No. 20400.
l)c ondergaand» zon.
De ondergaande zon hooft, al de eteuwen
doiOT niet nagelaten tot do menschen to
spreiden. Men kan het lied voor de ond'eü'-
gaande degvorsdn lezen in do litteratuur
van de oude cultuurvolken, die do zon aan
baden. Men leest' do bewondering in hot
geloef.' der. pudo Grieken, die zeiden, c'Iat
Apollo den 'zonnewagen zegevierend; dos
daags langs de hemelbaan mende, dm in
het westen do vurige paarden uit to span
nen. En Wi], die geen zonaanbidders zijn
en niet geloicvon in oen zonneiwag.cn
wiji wijden aan de ondergaande zon gaarne
onze bewondering.
Dal vindt ge nog in dc litteratuur onzer
dagen. De diühlcr zwemt in poëtische weel
de, wanneer hij do neigondb dagvorstin
statig, don hemel kleurend mot roonkm
gloed ziet .ondergaan. Maar ook liet een
voudige vissohérsvïciuwljo met oen tcpr on
kinderlijk geloof, dat van een duin do zen
ziel zinken in do zee, raakt er van onder
den indruk en denkt aan het vrome lied,
dat alle volken opwekt tot do aanbidding
van-God's grootheid „vanwaar de zon in
het Oosten blinkt, tot dat ze in'. IKot \V'os
ton ncdcrzinlcr,'. in ,hét; rooddor avond
wolken".
Als lieL zonnetje van ons gaat scheiden,
is bet met den dag gedaan. Die heeft ons
•met zijn liecrs'd -appij vaslgehoiiden in den
arbeid.' Nu vvangt de rust aan. Do uren
van., den dag."zijn nu geleld'. Do macht
kómt. ..Het. gaal-al avond worden. Én. met
den avond'komt dc rust, de vreiio,'do vor-
p'oózing. De duisternis meldt zich in den
schemer. Do heerlijkheid van lipt, licht gaat
heen, maar dc zon zot haar weg voort, a]
laat z'ij ons hel duister achter.
Dan bfijift dc herinnering aan den groo-
tc-n dag. We treuren daarom niot. \Vo
weten: de dag kan-niet altijd1 duren; wil
een nieuwe dag mot nieuwci pracht on
nieuwe kracht van die zon komen, dan
moet liet eerst nacht worden. Deze ge
dachte. llteeft ons 'wel oon ein ander te
zeggen. Wo. treuren in ons levein owr
lichlende dagen, die niet den ondergang
van dc zon eindigden. Hot was inderdaad
een ondergang. Het word hco langer hoe
meer donker oun ons, omdat het liclht ons
l)egon to begeven. Dan was het, dat Wij
treuren moesten; dat wo eigenlijk geen af
scheidkonden nemen van wat. ging, om-
dat t gaan moest, wiji iedere dag zijn
eigen lijd heeft en niet langer duren kan.
En omdat, we dit vergaten, daarom Werd
die ondergang van wat we lief haddon,
Mevrouw „Zeg eens, als je hier wat komt vragen,
zou Je tenminste wel je handen uit je zakken kunnen
nemen."
■x>"»
v' r'
Landlooper„Nou, om uwes de waarheid te zegge, Dochter des huizes O hop mn-ik-i tt v,0f
dame. Ik kwam om een paar bretels vrage.» Dinges. U moet ons uiterlijk maar excuseeren. Ziet U,
(Humorist), we helpen vader met den tuin." (London Opinion)!
tllji'-kll'.'
tiüor, lot bezoeker: „Ja, de ouwe merrie'is het vorige
jaar zoo door de vliegen gestoke da 'k tegen de vrouw
heb gezegd: daar motte we het volgend jaar'wat teuge
doen, zei ik." (London Opinion).
f v
„Nummer vijf, maak die tweede»; knoop van je tuniek
dicht. Wat denk je wel dat je hiér dóet, ten zonnebad:»'
nemen?" (London Opinion)?!:
bewonderden, meenden nieit te kunnen mis
sen tot een stuk treurspel in liet leivon.
Als alles in den laten avond donker ge
worden is,' dan nog is de zon er. Die
schijnt niet alleen ten gonocgciu van ons
halfrond. Ook anderen moeten van ihaar
licht en kracht genieten. Ook anderen moo
ter) we dit genot, schenken. En we doun dal
Niet, omdat het moet of nu eenmaal zoo
is; maar ook, omdat we weten, dat het zóó
goed is.
'Een mcus'ch kan b'ij voorspoed alleen
niet leven. Voortdurend stijgen vermoeid.
Men moet ook den ondergang hebben. Als
het duister gaat worden. Om ons. Des
noods i;n ons. 'Dal alles heeft een doel,
omrlat inldit lotnd'ennaansch gebeuren niets
ooelloios wezen kan. Wie dat vergaat, ver-
geet den Izin. van het leven. En wie dien
zin vergoot moet hopeloos verdwalen. Want
hij1 verwart in kijln eigen bestaan,.,
De ondergaande zon moet, wil het goed
wezen, twee gcdac.hien in ons wekken:
dankbaarheid en blij vooruitzie!'.).!. Dank
baarheid voor f den dag, die ons werd ge
schonken eat lltet goede vertrouwen,dat
na den nacht een nieuwe dag zal komen,
wanneer do zon liet weder zomer zal do.cn
wezen, heel den dag. Zoio moet tien zons
ondergang in ens leven ons dankbaar doen
zijn voor liet goede, dat we mochten be
zitten en ondervinden, maar cms ook doei)
vertrouwen, dat ,ook in ons leven eens de
zon weer zal opgaan al' mag de nacht
lang en donker wezen.
Wie dit vast houdt, die kan nooit den.
goeden moed loslaten. Dien goeden meed
hebben wo noodig, willen wo tenslotte»
zelf niet ondergaan. J., NngeL
Do zorg voor het kleine
fruit.
Nu de aard be ion pluk weer lot liet var-
leden behoort, krijgen do beddcin ©en gron
dige schoonmaakbeurt. Waar wo op pol
len kweeken, worden allo ranken afge
sneden en lussohca do planted do grond
losgemaakt. Hebben we jonge planten noo-
dig voor uitbreiding of verjonging der
oude bedden, dan nemen we daarvoor d1»
sterkste jonge planien. Deze vindein w.o
gewoonlijk het dichtst bij de mooderplani.
Dc jonge'planien worden van do rank afge
sneden en mot. een kluitje opgenomen.
Voerloopig planten wc ze op oen goed be
mest lied op i een afstand van 10 c.M
Gedurende de eerste dagen schermen wo
b'ij zonnig weer, opdat de planten niet
slap gaan hangen.
Soms laaf men de ranken aan do planten
en het gchoeJo lied zal dan spoedig zijn
dichtgegroeid. Wo plukken dan meer vruch
ten, maar zullen de bedden ecu-der moeien
verojngen, omdat bijl een zoo dichten stand'
de oogst spoedig minder wordt.
Oude bedden, die wo [och opruimen,
mkacn we nu leeg. Do vrijkomendei ruimte
kan dan nog warden benut voor den teelt
van een halo gracntensooit
Van de frambozen worden do afgedragen
stengels afgesneden cn verbrand, waarna
de jonge 1 scheuten wonlon aangebonden.
Wat er aan jonge scheiden te veel is wordt
nu reeds', weggeknipt, opdat de overblij
vende meer liclil en ruimte ontvangen oil
zich krncillliger kunnen ontwikkelen.
Ook de bessen zijn weer afgedragen on
vertonnen al een echt hajaarsbedd. Oudo
struiken, die we geheel of gedeeltelijk1 wil
len verjongen, kunnen hu flink woTdon
gesnoeid, waarbij1 we do oudo takken tot
op liet jongeIlxoul terug brengen. Hoe
lager die jonge takken geplaatst zijn 'hoe
Heter voor een' doelmatige verjonging.- Rij
jonerjs struiken 'kan bet noodig zJijn om te
lang groeiende gestel takken wat korter te
maken. We knippen deze terug lol op
een Zijtak.
Van de Japansdie wijnbessen beginnen
we nu vrudden te plukken. Evenals b'ij
de frambozen zijn ook hier do stengels
twee-jarig. Do nu reeds krachtig ontwik
kelde jonge scheuten worden aangebonden,
opdat z,e niet breken. Wie jonge planten
wens'cht, laat dc top van do jonge scheuten
maar op den grond hangen. In korten tijd
heeft deze dan wortels gemaakt cm krijgen
we een jonge plant. In lvot najaar wordt
deze van de stengel afgesneden en afzon
derlijk opgeplant. liet is ook een uitste
kende leipJani, die ongeveer 3 M. hoog
groeit. A'. G.
4 A' 112 K 1M 3 N 3 S 2 T
maar doe het zóó, dat jo'van' links naar
xedils en van boven naar beneden biest
'vv.fc ÖUI11U.
2q een me-isejsrnia.m.
3e een ander woerd voor: kor'e hik;.
4e een bepaald, soort hond.
Ecnige dieren lieten hun vis'tekaarltes druk
ken, maar door een vergissing van den zot
ter kwamen do letters door elkaar- te, staan.
Jioc moest liet züjn
K o N e k a I
P i m S c h n a
'Arda Plij'n.
Piet Ra k.
F i a Ju o n t
4. W'elk knaagdier wordt, "als -men hei een
anocren kop geefI, een visch?
VOOll KLEINEREN.
1. Verborgen jongens- cn. meisjesnamen.
Wat een bolle oogen lieefl dat kind.
Ik zoek onze poc§ met al haar jongen. (2)
Ziji dacht, dat liet oudo menscih er manden
b'ij verkocht.
Het arme kind kwam in alle opzichlen
veel te kort. (2)
2. Mijn eerste is een voorwerp, -dat zoowel
in do keuken als de kamer gebruikt wordt,
mijnt wecde is familie van je en mijin get-
liccl is oen loeskieken.
3. Wie kan blazen? Wie kan huilen?
Wie heeft soms een rcuzcivaart?
Wie kan loeien? Wie kan gieren?
Heeft geen beentn, kop of staart?
Allen kennen wij dat heerschap,
Maar wie maakt' ooit züjn portret?
Zeker weet je nu zijn naam toch?
Vlug vier letters neergezet.
4. Mot V kan-ik heel zaclht zlijn, met N lieol
donker, mol J een vaartuig en met Z nooit
hard.
(Nadruk verboden).
Het regent en do Zon schijnt,
'tis echt onstuimig weer,
.Om buitenshuis te spelen
Is t nu niet prettig meer.
De regen valt bij stroomen,
Voor zon is er geen plaats,
Xol 't piotsling Zon verveelt, hoor,
Foei, regen, niet zoo'n praats'. -
Klinkt 't lachend, maar de regen,
Die stoort zich werk'Jijlk niet
Aan wat de Zon wil hebben, i
liet regent, dat. het giet.
i
Roepen nu monsch. onkind'ren,'
En toch schijnt licusdi 'de Zon,
Zeg, wist je, dat dit tweetal
Ooit samen wezen kiem
0, kijk eens evon, moeder,
Wat mooie regenboog.
Heel laag zijn beide einden;
In 't midden is'blij! hoog,
Kabouters houden stellig
Do beide einden vast.
Ze kunnen hem- niet bondon,
Kabouters -,opgepast.
Nie.t lang blijft aan den hemel
Dip regenboog daar staan
Hjij.is voor al dien regon j
Plols op de vlucht gegaan.
(Nadruk verboden).
N DER-BLAD
-yST
No 31
BIJVOEGSEL VAN DE SCHIEDAMSCHE COURANT VAN 5 AUQ ig33
Muigruétje, een boel arm on ouderloos meisje,
was als hulp voarliet keukcnmeisj.e in huis geno
men door een zeer rijke cn deifugo oudo dame, die
iederen dag op het '1 ©O-uur voel bezoek kreeg van
andere oude dames cn ook van ocnige jonge
meisjes, die lieel veel van do vriendelijke damo
hielden.
Tegen liet uur, dat do bezoeksters worden ver
wacht, moest ook Margreeije, gekleed in een zwart
japonnetje, waarover een klein wit schortje ctn
een wit mutsje op do donkere haren, in dei brcodö
lial de komst der dames afwachten. Zo incest bij
lnin komst dc voordeur openen, ih'im parapliii.es,
•mantels en nog veel meer in ontvangst neinein en
ophangen aan den grootcn door drio spiegels om
geven klecronhanger, cn daarna moest zip do dames
aandienen, één voor cén.
Heel veel dezer dames hadden zulke lange
cn vaak moeilijke namen, dat Maii-groetje's hoofd
er vun omliep ,zcioals ze zelf heweord.e. 't Waren
soms namen zóó vreemd, dat zij. zo bijna niot kon
.uitspreken. Dan maakto zij er maar iets van, waar
over de oude mevrouw dan vaak hartelijk lachte.
Margreeije bemerkte van dit lachen natuurlijk nkit's.
Ze kwam niet in hot prachtige vertrok, waar do
■oude mevrouw ontving. Zo mocht alleen even
liéél zacht op de'deur kloppen en daarna deze
•openen, op den drempel blijven "staan en mevrouw
dc barones of de freule, die on diet aandienen.
Al meer en meer raakte dan ooik Margreeije
met dit werk vertrouwd. Maar ook keek ze met
steeds meer belangstelling naar de prachtige man
tels en keurige hoedjes, die op ihjcit blioe-uur aan
don klcerenhangor. prijkten,cm weldra benijdde zij
de dames en vooral do jonge dames, dio zoo ge
lukkig waren, al dal moois te kunnen koopen.
't Duurde dan ook niet zoo heel lang, of Mar
greeije, djo zich eerst zoo gelukkig cm zoo dank
baar voelde, omdat zo liet in üiol huis der oude
dames zoio best had, werd ontevreden cm wel zóó,
dat zo, als niemand in de nabijhoid was. zicïa
morrende beklaagde over liaar lot van nrm dienst
meisje. Zij bekeek "haar eenvoudig zwart japonnci-
tje en het heldor-witte schortje in de drio spiegels
en van daar naar de door haar aan do kloeren-
•bcugels gehangen prachtige mantels cn hokljos,
terwijl ze boos niompeldo: „En ik, ik sla hier in
..een gladde, zwarte jurk, en kan ieder oogeublik
naar de bel reanen ou de voordeur open doen,
en dan nog dat vervelende aandienen van al diö
ihooj-aangókleedo' dames, di-e zulke gekke, lange
namen hebben.-Hó, werd ik hxlii maar loens rijk,
«Km ton .ik óók zulke prachtige mantels en fij'ne
'hoedjes dragon". Zoo morde m klaagde telkens
Margreeije. Haar ontevredenheid kom zei dan ook
moeilijk meer verbergen. Men zag hot reeds aan
heel do uitdrukking van verlangen naar rijkdom
in haar oegen, Koe zij de keurig gokleede dames
benijdde.
.Op ecu dag, toen Margreeije Wear in een zoor
ontevreden stemming was en gelukkig gecm enkele
bezoekster werd verwacht, bcLiocfdei zij niets an
ders te doen, dan de groenten voor het middag
maal schoon te maken. Zo kon toen rustig aan
het schrappen der jonge worteltjes, waarmoei ze
juist was begonnen, blijven. En zoo schrapende
worteltje na worieKjo, beleefde zij iels heel vréémds
Want tot haar groote verbazing Ibjoordo z'ij op
eens, dat de polten oil pannen en al licit and'ero
keukengerei, dat op do aan rechtbank stond' en
aan den muur hing, niet elkander oen gesprelfc
voerden. En wel 't allervioemdsle was, dat zij
alles wat werd gesproken, boel duidólijk kon ver
slaan. Ze hoorde nu weer oen pan, die in dïin
goolslecn stond, tot eon thoepot, nocirgezctcup.
cie aanrechthank, zeggen: „lij iliobt lvot maar h^est..
tlieepot. Met lok'koro tliieo gevuld, wordt je straks
naar de mooie kamer gebracht. Daar hoor jo dan.
hoe dc mensdaon jo geurigea drank prijzen
Maar ik, ik onderga in dien tijd een tnindor prettig
lo-t. Want straks woird ik door ruwe handen ge
schuurd en gesclu-obdJij moet je dus wol erg
gelukkig gevoelen, theepot
.„Ik me gelukkig voelen", viel hoos do thoepot in.
„Dan ken je hef vervelend o niet, dat nïij iedarrn
dag wacht. Ja, wel word ik gebraclnt naar een
mooie, gioote kamer. Wel prijst men mij, omdat
men vindt, dat thee uit oon kostbaren theepot
geschonken, geurig smaakt. Maar neem jij 'J-pt.
een pretje, voor oen kostbaar stuk, con tlieepot
van echt Saksisch maaksel, die behoort tot oen
echt-porccleiii tlUeoservies,'aoioals ik, om uren lang
te zitten o-ndcr zoo'n nare Ihoemuls, waar 'tzoo
donker is en zoo nauw
Wat de theepot nog meer zeide, Jioordei niemand,
omdat het Iweedo meisjo fbcim juist kwam lialon
en met hem <lo kouten verliciL
Doch nu waren ihet weer do roar-lcpcls en
do 'braadvórken,.die zicii over (Run lot be
klaagden.
„Ach ja, die theepot ziet nog oens iets anders
van de wereld", zuchtte oen der l'cipols. „Maar
wij hangen hier dag cn nac.ht in dit vervolendc rek,
dat we alléén mogen verlaten om io roeren, jn de
pannen, als daarin liet oton wordt gokookt
,,'tls zooeds jo -zegt, broertje", rinkelden do
andere lepels.
„Nou, cn ik dan", gromde eon stalen braad1-
vork, die glanzend geschuurd' tussd'ieu do lepels
hing. „Deel ik niet hetzelfde lot? All-ocm a's liet
vleesch wordt gebradon on Teweer iniet vet word'
bevuild, lieleof ik iets andei-sV Van boosheid'
