Schiedamsche Courant.
n m
i
és
ilhL
KINDER BLAD
De gestoorde bruiloft
E~1 SCHIEDAMSCHE COURANT
Hoe Papje zijn meester hielp.
TWEEDE BLAD
ZATERDAG, 26 AUG. 1933. No. 20424.
Werkzaamheden in den
volkstuin.
Oogstmaand.
Elfce tijd van liet jaar hoeft haar eigen
bekoring, zoo ook do nazomer, waarin do
rijpende vrachten ons allerwego toelachen.
Inzonderheid is hot nu wol de boomgaard
of waar hot hier kleine tuinen betreft,
zijn het de vruohtboomen, in liet bizonder
appels en peren, waar we nu mot belang
stelling naar kijken. Waar dit noodig was,
hebben wo zwaar belalon takken tijdig on
derstut om hot afbreken der takken te voor
komen. En daar de late vruchten nog be
langrijk zwaarder worden, kan dit onder
stutten ook nu nog noolig zijn Vroege
poersoortien als: Kruidonierspeer, Noord-
ïlallandsohe suikerpeer en Clapps havo rile
werden reeds geoogst en soorten alsmus-
kuspeer of Bon Chretien, Williams, Anna-
nas de Conrtray on Beurro de Merode, zijn
nu aan do beurt Van appels plukten we
reeds Yellow Transparant, Roode Astrakan,
en roode Tulpappel, en nu kunnen we o.a.
Barowitski oogsten.
In veel gevallen kent de eigenaar echte'
do soorten niet en ook dan vil men op tijd
plukken. Immers weet menigeen uit onder
vinding, dat te vroeg geplukte vruchten on
smakelijk en niet duur/aam zijn. In het al
gemeen kan men zeggen, dat moet worden
geplukt, wanneer gave vruchten bij be
trekkelijk windstil weer van de boom gaan
vallen. Men kan ook zeggen dat moet wor
den geoogst, wanneer de vruchten, door
ze op te lichten, gemakkelijk van de boom
loslaten Het vallen van wormstekige vruch
ten valt hier buiten beschouwing, daar
deze gewoonlijk noodrijp worden.
Verder spreken we van vruchten pluk
ken en niet van schudden. Alleen voor
zichtig geplukte <m behandelde vruchten
kunnen worden beuvaid of kan men laten
narijpen. Door dit narijpen worden ze pas
lekker. Gevallen of gekneusde vruchten kan
men het beste voor keukendoeleinden di
roet gebruiken. Do vroege soorten zijn niet
geschikt voor langdurig bewaren; daarvoor
leenen zich de late soorten boter.
Alvorens de vruchten op te horgen, logt
men zo eerst in oen dunue laag, op een
luchtige plaats, om uit te zweeten. Ook
3TAV1ÏM
l-f >Jb
aei split mij ontzettend. Juf trouw, maar zlct u, bij
zag u aan voor den brievenbesteller. (Humorist)
Bediencte Map ik -tm nap verloJ om ce trouwen,
mijnheer
Chef: Wie s er zoo stom om te trouwen met een
kantoorbediende die maar twintig gulden ln de week
verdient?
Bediende: Uw dochter, mijnheer.
(Humorist)
Bei uur ge-eden i.e u soep
besteld, heb jij dat vergelen, heb
ik hem gehad, of ik heb met
besteld (Judge)
De inbieker: Nou, niemand- kan
mie verwijten dat ik mijn best met
gedaan heli
A t (Passing Show)
Zeg er is, waarom schuif je dat
venster open?
Wel oh om wat frissche
lucht te krijgen.
(Passing Show)
sen. Tevens bewijst dat weer eens over
duidelijk, dat bovengenoemde college een
open oog lieeft voor de belangen van om
liggende gemeenten.
Verder is het niet waar, dat de z.wcm-
prestatics van do cene sexe voor de andere
verborgen zouden moeien Hijven 1 Integen
deel in deze behoefte wordt op gepasle
wijze voor/ien door perforaties in de schut
ting, dio hct damesbad van het heeren
had scheidt. Op voorwaarle dan nog, dat
men er in slaagt zich door het maken van
schijnbewegingen aan de waakzaamheid'
van het had personeel te onttrekken. Dit zal
Veritas in zijn kort bezoek eclüer niet op
gevallen zijn!
Evenmin is het juist het college ver
antwoordelijk te stollen voor do handelin
gen van personen die hoime!i,k onder de
vederen van onze vroede vaderen vandaan
kruipen en op wellicht ettelijke meiers af
stand van bet Schied. territorium neer
strijken om daar de ondeugd van tiet ge
mengd zwemmen te bedrijven.
Intasscben schijnt een commissie le zijn
samengesteld die een adres aan hot ge
meente bes tuur zal richlcn mot het ver
zoek enkele uren j)er dag, bv. 's ochtends
van 57 voor gemengd zwemmen vrij to
stellen. Wordt dit voorstel aangenomen,
dan is hot waarschijnlijk dat reels voor
eind 1940 onze gemengde baders in hun.
eigen stad terecht kunnen onder toezicht
van onze politie, die o.m. aan de inging
van ons zwembad reeds zooicol verdienste
lijk werk heeft verriohil
Mot dank voor do plaatsing. 1
A. O.
plukken we alleen vruchten wanneer ze
droog zijn. Wo bewaren onze vruchten in
dunne lagon, hot bosto is een enkele laag,
opdat ze door onderhngo druk niet ge
kneusd woeden. Een donkere, droge ein met
te warme plaats is voor bewaring liet meest
geschikt. Ook in de bewaarplaats moeien
de vruchten rrgclmaiig worden ge'o.i'ro
leerd, waaibij de r piste vrichlcn swl- het
eerst worden weggenomen voor ge i
A. G.
INGEZONDEN.
Het gewcnschlc gemengde bad.
Mijnbeer de Redacteur,
Naar aanleiding van hot artikel van Ve
ritas in»uw, blad van gisteren, <mcen ik
het volgende te moeten opmerken
fn d'e oeiste plaats dai, vi.it hei ge
mengd' zwemmen niet otu der zedeujkheiJs-
BINNENLAND.
witte verboden kan zijn, daar b.v. hot g<
mengd' wandelen in oms onvolprezen Storre-
bosoh zooal niet aangemoedigd, toch ook
niet verleden wordt, zelfs niet na zons
ondergang 1
Neen, dat het gemeentebestuur hel ge
mengd' zwemmen niet toelaat, is juist een
daad van wijs beleid, want wat gebeurt er?
Die lieden dm j.cr sé gemengd willen
/.wemmen, zoeken hun heit elders en trek
ken naar- Rotterdam, Schiebroek e. a. plaat-
Oogsten door verpleegden.
De lieer v d Heido 'hoeft aan den mi
nister van justitie gevraagd:
Is het juist te acfliton, dat, terwijl in do
gemeenten Norg en Ooslstellingw-eirf op 10
rli j.l. les-p. 86 en 600 werldoozon waren
ingeschreven, do werkzaamltfedcin. verbon
den aan het oogsten van koren, verbouwd
oj) de landerijen on boerderijen van do
Rijkswerkinrichting te Veenlhuiaeai, verr.cht
werden doocr verpleegden, die voor een ge
ringe bdooning drie uur moesten over
werken
Zou het, vooral La dezen lijd, niet beier
zijn terug te koeren tot do praktijk van
eengie jaren geleden ,taen deze werkzaam
heden in 'iipofdzaak door arbeiders uit de
omliggende gemeenten werden verricht?
C. E. DE LILLE HOGERWAARD.
Ir 't hoekje van den kolder,
Daar was het muizenfcest,
Nog nooit was daar beneden
Zoo'n dolle pret geveest.
De muisjes vierden brui'oft,
Want aardig Piepsje Vaal
Ging trouwen met Spits Grijss nor,
Dat wisten z' allemaal
Pieps dro-eg een langen sluier,
En bruidskrans op haar hoofd,
Een ruiker iu haar (Manden,
Wie had dat ooit geloofd'?
Spits was al even deftig,
Droeg een gokleedei jas,
Een bloem zelfs in kij'n knoopsgat,
lOmdat liiji bruigom was
Gearmd liep 't muizenpaartje.
Wat was hot in Zijn scjl&k,
Het dacht: Gelukfc'gcr nuisje
Is vast er met dan ik».
(Nadruk verboden)
Maar middon in de feestvreugd,
Daar kwam op eens Mmet,
Voorzichtig aangeslopen,
Z|ij stoorde z'm hun pret
De muizenbruid en -bruigom,
Die vluchtten angslig heen
En van de muizengaston i
Was geen meer op de boen.
Zlij lachten in bun h'oJ toch
liet dikke poesje uit
Ze varen haar to vlug af,
Weg was op eens de buit
1
Miuotje lik je smor maar,
Zong nu hot nruizeniloar.
Geen muis blijft op je wachten)
We gaan or fluks van doioir.
En in hun donker iijol nog j
Sprong in een lange rij
Ter eero van hiet bmidöpiaas
Het muizenvolkje blij.
VAN DE
No 34
Koning bodewijk de Dertiende, die, hoewel nog
zeer jong, over Frankrijk regeerde, was soms zé:
bedroefd omdat hij met zooals gewone kinderen
buiten mocht spelen en ravotten, dat alles, wat
men ook bedacht om llrem afleiding to bezorgen,
den jongen vorst nog veel treuriger maakte. Sbil
zal hij ian maar voor een dor vensters van ziijn
vertrekken, met droeve oog en döe'loós naar bui
ten starende.
Doch,op een zomermorgen, terwijl de jonge Ko
mug, daar nog niet zat kwam een papegaai door
een der geopende vensters binnenvliegen en zon
der zich aan -iets, zelfs mot aan den kamerdienaar,
die bozig was liet ontbijt gereed te zetten, te sto
ren, zeUo het dior zidh near op oen klein tafeJIje
waarop een schaal vol fijne viud'iten stond, be
stemd als dessert voor den koning. DooIslil bleef
de slimme vogel daar- zitten totdat de man die
hem niet had zien binnenvliegen, was htaewgo-
gaari Daarna begon hij zidii pas aar het fluit te
goed le doen Juist was hij bezig eau der grootste,
sappige peren te verorberen, toen te jonge koning
met rjr gevolg bnmenkwam. Hij" bemerkte daar
ook at dadelijk den vogel, die ongestoord zat
smul Jen en rond het gevat zóó grappig dat fhjj
zijn gevolg een wenk gaf, het dier niet in diens
smulpartij e storenDoch üijij begon zelf zoo om
Papje te lachen, en zóó vroolijk werd ilfij op eens
aat alten hem heel verbaasd aanstaarden.
Door dit taction opgesd'uikt, liet toen de pape
gaai de reeds half opgepikte vrudht liggen, en
/loog, blijkbaar geheel ontdaan over het verstoren
van zijn fijn maal,, op den schoorsteenmantel, luid
schreeuwende: „Lang leve onze jonge koning".
„Wat is at aen grappig dier" riep oen wc-cjr
heel vroolijk koning bodewijk uit als ik
toch ceno zulk oen aavdig-sprctend-cm vogel kon
koopen. Weet gij misschien een van u all cm, wie
de eigenaar ervan is?"
Neon, geen der heetren van hot gevolg kende dén
eigenaar.
Hun ontkennend antwoord maakte toen den
komtig weer zoo bedroefd, dat men besloot, hoe
veel moeite hot ook zou geven, te laten onderzoe
ken, aan wie de papegaai toebehoorde. Men veron
derstelde, dat het wel om vrouw zou zij-i, die
den vogel had geloerd de woorden „Hang leve
onze jonge koning", uit te roepen. Doch 'twas
geen vrouw; de eigenaar was een man
Na lang zoeken vond men hem eindelijk, want
hij was heel oud en behoeftig, en woonde iu een
heel nauw steegje. Hiiji iliad den pajregaai, die toen
nog /.eer jong was, gekoclil var een zwerver, die
van heel ver was gekomen om in Parijs werk ta
zoeken. Hr zelf had toen tlïot dier-, met veel ge-
uuld het „Rang leve onze jonge koning" loeren
roepen.
„En nu sla ik rijn papje heel giaag aan onzen
jongen icamng af", sprak hüj, toen men hem vroeg
den vogel te willen verknopen voor een groot
bediag. „Maar hoewel ik het geld best kan ger
bruiken, toch wil ik dit niet van don koning aan
nemen. Neen, dat kan ik niet
„Hebt ge dan misschien oen of anderejn
wenSoh?" vroeg een der hjovebngen, die zich niet
kon voorstellen, dat iemand, die zóó arm was,
geen geld van den koning wilde aannemen
„Ja, 'kheb één wenscl'a", was het antwoord.
,,'kZou graag in de nabijheid van het koninklijk
paleis willen wonen Daar waar ik inij'n papegf. J
iederen dag kan zien
De jonge koning, blij met den vogel, begreep,
dat iemand, die zóóveel van het dier hield, ook
wel een biaaf menSch zou rJijln, en dat het 't boste
zou zijn hem in een der velo vertrekken van den
vleugel, waar ook het kou leen personeel verbleef,
te laten wonen.
Dankbaar voor deze gunst, nam toen ook weldra
de aime man daar z'ijn intrek, en hij maakte zidh
nuttig door de ko-ks met alles te liolpen. 't Bleek
ook al spoedig, dat lnj zóó van ailes, wat het ko
ken betrof, op de hoogte was, dat zelfs de opper
kok, hem, bij de bereiding van oen of ander
vreemd, gerecht, vaak kwam verzoeken hem te
helpen.
Natuurlijk was de geschiedenis van den pape
gaai, die „Lang leve onze jonge koning", had ge-
oepen, en ook van diens eigenaar in heel Parijs
bekend. .Ta. men fantaseerde ctr zelfs neg een
massa bij, dat m 't geheel niet was gebeurd. Men
sprak over zakken vol goudstukken, door koning
bodewijk, voor den vogel, aan den armen man
betaald Men spmk oolk van 'skonings groote be
langstelling in sprekende papegaaien, cm ook voor
tamme eksters en kraaien als deze tenminste
spreken konden. En vooral dit Jaatsto werd door
zóóvelen geloofd, dat er thans dagelijks allerlei
sprekende vogels, waal-ander kraaien, in keurige
kooitjes, naar het paleis werden gebracht.
Zoo kwam dan ook op een dag een arme schoen
maker, een stumperd met ecm houten boen, den
koning een papegaai aanbieden. Met een omge-
loofehjk geduld had de arme man het dier, it
niet zoo lug de woorden had kunnen nazeggen,
gedrild en ook mot lieve woordjes ctr toe gebracht,
DER
5,
l i
"BH"
BIJVOEGSEL VAN DE SCHIEDAMSCHE COURANT VAN 26 AUG. 1933
