i Da eslioedeniiyis LOEF s I I I [1 NAAIMACHINES j 1 HIE! ETALAGE r PONT-SGHÖ01 HEROPENING Zaterdag a s. 16 September e Q HAARDEN RIJWIELEN CARRIERS BJ. TER BRAAK ^üiOIENSTIIEllfif.EEi. EINDELIJK IS :'1ZE GROOTE VERBOUWING TENEINDE! Scherp concurreerencle prijzen j S ia Ruime sorteering. - Coulante bediening. De hand boven den berg. h, U| 1^ k i* Dames, onze Herfst- en Wintercollectie is klaar. Wij brengen een uitgebreide sorteering in fluweel-, veI@UfS- en vilthoeden tegen zeer doordeel ge oprijzen.Ook voor de dames, die iets aparts zoeken, zijn wij ruim gesorteerd. Een ieder kan bij pns keus maken, zoowel in de betere als in de goed koopste soorten. Naast onze dameshoeden brengend-wij een aardige sorteerin>; Ibontlcr^gei! en sjawl§5 die wij gratis op de mantels aanbrengen. Spaart tramkosten om naar elders te gaan. U KUNT BIJ ONS SLAGEN - WIJ ZIJN GEREED EN WACHTEN U. Aanbevelend, HOOGSTRAAT @4 81 39 Q f 1 1 GR00TE MARKT 3-8 1 ONZER GEHEEL GEMODER- NSSEERDE MAGAZIJNEN tt Telef. 88717 HOOGSTRAAT 46-48 Telef. 68717 11* v cvc V.'Cc l! CTEGENOVER DE S»ASTQRiE| J B èi h ZIET ONZE SPECIALE 1" TELEFOON 68770 DESGEWENSCHT op gemakkelijke betaling Zondag 17 September a.s. 5.30 u. n.m. iu do Wcstorlccrk. Spreker: De Weleerw. 13s. A. K bfRAATSMA, Ned. Herv. Pred. te 's Gravenhage. Solozang: MËJ. HANNIE BUENINCK, van Rotterdam, Sopraan. Aanvang nieuwe cursussen. QU1ISCH (geveiii) 4 Bet EHSELSCH (gsvord.) 4 iet FRAH3CH (beging.) 4 Bel BGEKHÖÖÖEr! (beging.) 2 Bet BOEKHOUDEN (gevord.) 3 Oct. STElöïïPiST(E) 3 Bei NEÖ TAAL (rep urs.) B 8c! COflRESP STESiöTYPISÏ 6 Del OPlEIDIHB voor alle PRAKTIJXDIPLOMA'S Prosp. Inlicht. Wij bezitten nu óók SPECIALE T00NKASVIERS voor Meubelen en Bedden - WAN €3>UDS BEKEMB - EyaA$auFA<eTaj3&8EBfi v.h. HULSHOF F ESS ELM ANN TÖPMTEM - BEDDEK MEUBELEN SiRSZ. Bij zonsopgang waren we komen rijden, van Punitagui; de spoorlijn, dio in de lengte, noordzuid, do Clnlleensche pro vincie Coquirabo doorsnijdt, niet ver van Combarbala, hadden we gekruist en vóór ons hadden we een verrukkelijk gezicht op den Azufre, wiens sneeuwtoppen do Andes met licht overgieten. Het was al laat in den middag; do muildieren vor derden lastig. Gelukkig bereikten we niog tijdig het slcenen gebouw aan den weg, dat Sanchez, onze gids, hal aangekondigd, want de nachten zij'n hier hitter koud cn het is geen genoegen, in het open veld bij' een karig vunr rust te moeten nemen. liet onderdak bleef zoor primitief. Rots blokken, uit don rotswand gekloofd, had men ruw opgestapeld1. Vensters waren er niet; door een smalle deur kwam men in de ©enige, zwakverlichbo ruimt-o, waarin mensch en dier plachten te overnachten. De kal© vloer lag onder ho-utskool en rom mel. Wij waren bekend mot deze soort van herbergen, ook mijn beide ■vrienden zijn oude globe-trotters en onze goede stem ming werd daardoor niet in het minst be dorven. Dos te moer waren wo verwon derd cwer do plotseling veranderde stem ming bij Sanchez. Terwijl binnen reeds het vuur begon te flikkeren, hokte hij vóór {le steenon hut en tuurde onafge broken naar Azufre, die door do laatste stralen dor ondergaande zon in gloed werd gezet. Sanchez was altijd de vroolijke on bekommerdheid in persoon. Zijn Indianen- bloed bruiste licm schijnbaar luchtig door dc aderen. Nu echter zat hij daar met starren blik on het scheen wel, of bij het heerlijk licht van dezen wonder moeien avond hïj ten prooi viel aan de meest benauwende zielsbeklemming. Ik liep op hom toe, sprak een paar op wekkende wooidcu tot hem. „Neen, senor", antwoordde hij; „ik ben niet treurig. Maar misschien hou ik idioot. Alles komt immers-toch zóó als het ko- n men motet." „Dat begrijp ik niet, Sanchez." Eon poos zweeg hij. Dan keek hij mij mei zijn groobe, zwarte oogen aan en vroeg zacht „Is het niet idioot om hang te zijn?" „Waarvo-or dan bang?" lachte ik. „Senor, ik ban eon Zondagskind. Als u kon zien, wat ik zie Hij zwoeg en maakte oen merkwaardig gebaar, door do uitgespreide vingers van do rechterhand naar mij uit te strekkon. Vei ward© gedachten en va-halen dwar relden onzen main door het hoofd. In dianen zijn in alleihoogste mate bijgeloo- vig. Er moest geprobeerd worden zijn her senen weer normaal to laten werken. „Sanchez", zei ik, „wij zijn immers steeds goeie vrienden gewoest. Wil je mij niet eens vertellen, wat je ziet?" Hij knikte. „Ja, dat wil ik, senor. Juist, omdat wij steels goeie vrienden geweest zijn. U en den anderen senores, ons 'al lo n, dreigt gevaar. Wij mogen dezen» nacht niet in hot huis slapen." „Hoe kom jo op dat denkbeeld, San- j chez?" „Ik zie de hand boven den berg", ant woordde do Indiaan en fluisterend herhaal de hij: „Le mano sobre la sierra". Zoo, zoo, dus Jo een of andere mallig heid, dacht ik; maar ik was wel op mijn hoede hem niet uit te lachen. Bezeten door oen dergelijke gedachte en beboerend tot dit ras zou een dergelijk mpnsch heel licht onaangenaam 'lurtnan worden en dan zou alles iu het hondenl loopen. Hoofdschuddend antwoordde ik: „Iland boven den berg? Waar? Ik zie niets..." „Natuurlijk ziet u niets, senor", vei San chez beel rustig. „U bent immers niet op Palmzondag geboren, nietwaar? Achter den Azufre groeit de rouzehnnd aan. Donker is ze en dreigend, als wanneer men iets zwarts door nevelen ziet. Dat is de hand van den Oude. Ihj waarschuwt. Telken male, wanneer zijn hand om dit uur zich vertoont, gaat nog vóór zonsopgang de aarde beven. Wij mogen niet in het slee non huis gaan slapen, senor." Ik was over deze uitlegging niet zeer verrast; dergelijke sagen treft men in alle deden van Znid-Amerika aan. Menigmaal houden 550 verband met den wervelwind, menigmaal met droogte, overslrooming of aardbeving. Dat de zoogenaamde verschij ning bier met aardbeving te maken hakl, lag voor do band. Aardbevingen zijn in Chili oen landplaag; er zijn stroken, waar in men er tot bij do zeshonderd per jaar kan tellen. Eigenaardig vond ik het alleen, dat Sanchez in dergelijke mate angst voor oen aardbeving hal. Wat bijna tot een da- gehjksch gebeuren behoort, wordt niet meer zoo sterk gevreesd cn do Chilenen slaan ook tegenover aardbevingen in het algemeen zeer onverschillig. Bestond er echter een mogelijk verband tussehen deze hand boven don borg met een Iredroiging van dood voor hem, die haar zag? Zoo iets moest hot wel zijn. Want anders zou hot Zondagskind bijna eiken avond om dezen tijld de hand boren den berg heb ben moeten zien. Ik vroeg hem of do hand boven den borg zulk een bedreiging inhield. Mijn vriag deed' hem zichtbaar ontstel- len. Ilij tijkte, toen hij spreken, ging. „Ja, seaioil, ja zekerdo liandl van den Oud© beteebent dood", zei San chez en aarzelend' voegde hij' or aa'n toia: „'Als men er ztibli'niet voor behoedt". Het leed' geen twijfel, hiicr was sprake van do hand Gods. De Idiaan gebruikte echter niet het Spaanscho woord' „dios". Steeds opnjlcuw zei hij „la manq del viejo" „do hand van dein, Oude". Dlit trof mij. Ik wlilde hem niet langer uilhocron en eindigde het gesprek mot do nuchtere op merking, dat man hij cwis in Europa aan dergelijke tookenen iniet de minste betoe- kerds hechtte. Ihj mocht, voor zijn part, gerust onder den bloeien hemel sJapdn; wij gaven er de Voorkeur aan den nacht dootr to brengen op een beschutte plaats. Sanchez tiok de schouders op ar dit deden eveneens mijn vrienden toen ik hun van een en ander verteld had. Zijl gevoel den zioli trouwens dermate uitgeput, dat Zdj niet de minste neiging toonden, zich mot dit bijgeloof bezig te honden. Wij wik kelden ons m einze dekens, do nacht ging ongestoord voorbij en kort voor zons opgang stonden we weer op onze boenen Sanchez, die inderdaad buiten was geble ven zadelde, morrend on onverschillig doend, do ezels. Wij kanden niet nalaten, enkele grapjes over bom te maken. De kleine stoet zou zich juist In bewe ging zetten, toen jk ontdekte, dat ik mijn fototoestel rn het Irurs had' latear liggen. Sanchez werd bevolen 't voorwerp op te halen. Het was vlak voor zonsopgang. Sanchez stijgt| van zijln muildier af; hij! wil to voet erheen, maar hij komt er mali toe. Dof ged'reuu doet zich hooren; de aiardo beeft; met een plotseling lawaai stort bet gebouw inéén. Enkele seconden later zou de Indiaan eronder bedolven zijln geweest Tltij staat stokstijf, onbewegelijk ou staart naai- de puurkoopein, waaruit stof om hoog stijgt. Wij zelf, we zijln even sterk ander den indruk. „Snel, snel weg van hier!" brul ik naar mijn vrienden ear ik roep meteen: „San chez, kom direct, laat alles maar liggen!" Maar Sanchez komt niet. Ihj is op zijn Ir meen gevallen, huilt, gilt, ged'raagt zich als een waanzinnige. Zijn gezicht is door angst geheel ontsteld'. Wij stijgen af, ren nen maar hem toe. „Sanchez", brul ik honr in het oor, „wees toch wijs, alles is immers in orde!" Hij stamelt: „Neen, neen! Ik ben oen schurk, senor. Ik heb gelagenhu vervolgt hij mij. Ihj vervolgt mijl Ik maot een vreesclijken dood' sten ear!" „Piaat geen gekke taal, Sanchez". „Neen", zegt lnj en staat op, trillend! over zijn* gansohe lichaam, „meen, geen gekke taal! Ik ben een schurk. Ik ben dein! godslasteraar. Nooit, senor, nooit heb ik een hand boven dön berg gezien; ook gis teren niet Dat verhaal hoorde ik ©das ergens in Argentinië. Ik geloofde er niet aan, maar daarop vertelde ik ervlan aan een „gringo", een buitenlander, zooals ik hot varhaal u gedaan heb. En de aarde begon workeljjk te beven da ik kroeg geld, omdat ik het leven Van den gringo gered had'. Geld, senor, is iets heel moois". En nu heb je aan ieder, d'ierï je als gids diende, hot verhaal van de hand ho ven d'on berg gedaan, om aan gold te komen, Sanchez?" „Ja senor, en ik heb meestal ook wat golaegon. Geld is zoo heerlijk. En daar om heb ik ook met naar Pedro willen luisteren „Een vriend?" „Neen, mijn broer. Ihj wei kt op een plaats in het Zuiden Eenmaal in het jaar zoek ik hem op O, Ped'ro heeft me ge waarschuwd 1 Ik luisterde met Ik begeer de pesos, pesosMij is de wraak, spreekt do Heer! N11 zal 13ij me vernietigen!" IIcL kostte do grootst mogelijke moeite, den geheel overspannen man in het zadel to krijgen. Ihj was vast ervan overtuigd, dat zijn noodlot onontkoombaar was. Reeds gcruimen lijd' moest hij met dezen angst hebben rondgeloop en. Dat hij den naam van God niet waagde uit te spreken, doch steeds „el viejo" zei, was een bewijs voor dezen angst. Op alle mogelijke manieren probeerden wij hem af te leidon; toelaas zonder succes en toen wij tegen den avond een onderdak ijn een dal vonden, nam ik mij ernstig voor, Sanchez niet uit het oog te verhezen. Hij moest in het vertrek mèt ons slapen, wat bij de bewoners van de herborg geen geringe verwondering wekte. Den volgendon moageur schoen hij rusti ger. Ilij glimlachte zelfs. Ik voelde een centenaars last vain me afvallen. Zonder met een woord meer op do zaak terug 'te komen en zielsgelukkig, dat er diela nacht geen spoor van eon aardbeving was geweest, beval ik hem de dieren te zadelen. Sanchez ging. Na «enigen tijd volgden wij ook, vonden echter de muilezels nog lui in don stal. Wat gaf het, dat ik me zelf vooir stommeling uitschold Do angst had' Sanchez in den dood gedreven 1 Wij vonden hem, den armda kerel! Do knoestige tak van don boom, waar aan hij zich had' opgehangen, geleek door ide vijf groatar-o err kleinere takken op een vijfvingerige hand', als de jichtige hand van een ouden man GEMENGD NIEUWS» Do moordaanslag te Veldhoven, Verdachte aangehouden. Dooir gemeentepolitie en rijksveldwacht, is gisteravond te half tie» Onder die ge meente Zeelst aangehouden Gdie er van verdacht wordt, een aanslag op zijn groot ouders te hebben geploegd, op j.l. Zater dag. G. beweert, dat hij zidh hoeft schuil gehouden m de bossrihen tussehen Zeelst en Chrschot. Ilij hoeft een volledige be kentenis afgelegd en zal ter beschikking van die justitie worden gesteld'. Uit do gevangenis ontvlucht. Op zee aan het zwerven De 13 gevangenen, die Zondag uit de gevangenis te Angola (Louisana) ontsnap ten op wie door 300 politiebeambten jacht gemaakt wordt, bevinden zich nog op zco. Onder 'de vluchtelingen bevinden zich twee gewonden, dio tijdens het gevecht meege sleept waren. Een zonderling testament. Een rijk Poolsch edelman, die dezer dagen te Warschau stierf, verzocht in zijn testament, zijn radiotoestel m zijn dood kist te plaatsen. Verder ve; zocht hij zijn pijp, tabak en zijn yo-yo m de kist te leggen Een platonische n crchlrcis. Het „land der onbegrensde mogelijkheden". In de wereld rond te reizen is zonder eenigen twijfel iets zeer bi zenders on icta zeer aangenaams. Maar... de meeslen heb ben geen trjd', geen geld, of beid© niet teneinde hun globetrotteriaanscho wonsohen, te khnnon verwezenlijken! Plotseling duikfc daar in een Idein Amerikaansdi stadje, East Aurora, een reisbureautje op, dat te gen betaling van 1G dollar en 75 cent een complete wereldreis aanbiedt! Bij1 ter mijnbetaling 10 proöcnt toeslag!... Meer kan men niet verlangen. Deze firma heeft prospecti laten drukken, die voor een reisbureau wel wat eigenaardig zijn. Reizen staa' er in is in feite buiten gewoon in spannend' en vervelend, tenminste als men toet zélf doetl Waarom sou menl echter zelf de reis maken en laat men die niet voor zich maken? Harry A, Frank zal u wel helpen! Ilarry A. Frank, da arme kerel, is door het reisbureau van Aurora geengageerd', om zich aan hotel portiers ©.ai. te ergeren, om mislukte rol- films te knippen, om zich door Chinccsche roovers te laten ontvoeren en met Riksja- koclies ruzie te maken... Is dat misschien een veimaak, waaraan men niillioenen. zou moeten opofferen? Het eigenlijke reisgenot zegt het prospectus haalt dc reiziger uit talrijke doozen, vol platen uit alle deelen van da wereld, netjes op alphabètisciho volgorde opgebor gen, met beschrijving erbij, beschrijvingen, die beslaan, uit brieven, die Harry A. Frank aan de deelnemers van de „platonische we reldreis" zendt! Terwijl deze platonisch© globetrotter thuis gezellig zijn kopje koffie' lecgslurpt, leest hij hoe de wérkelijke we reldreiziger in verre wereldJeel en dorst en ontberingen verdragen moet. Acht on derlig weken lang kan ieder in alle zones en lengtegraden rondreizen, zonder zijn che£ ook maar om verlof 1» moeten vragen? En clan dc gemakken, aan zóó'n reis verbon den! Menschcn, die voor de eerste maai een reis met de „rondom de wereld door* brieven-maatschappij" maken zegt het prospectus verder verklaarden, dat zij er niet meer aan dachten zich persoonlijk in den gevaren maalstroom van het in ternationale te worpen. Want op dö aard globe, die iedere deelnemer gratis ont vangt, om te kannen weten, waar hij zich' bevindt, kan men met de wijsvinger veel beter reizen, dan In... een automobiel met do gchoele handil .cl, Ais#! s. p"r* a V ejaansEE DAMESHOEDENHUIS - Hoogstraat 94 1 1 PR ATK SCHOOI. uKA I Ic SINGEL 7*. 7508 25 ETALAGES DE HAAGSCHE WINKEL 1 fry

Gemeentearchief Schiedam - Krantenkijker

Schiedamsche Courant | 1933 | | pagina 7